21/03/2025
ഞാൻ അവളുടെ പുഞ്ചിരി ഇന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചു. പക്ഷേ, അത് എന്നെന്നേക്കുമായി മായ്ച്ചുപോയ ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണ്. അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി, പക്ഷേ അവളുടെ സ്മരണകൾ ഇപ്പോഴും എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു. ഇത് ഒരു പ്രായപൂർത്തിയായ കഥയാണ്, ഒരു സമയത്ത് ജീവിതം എത്ര മധുരമായിരുന്നു എന്നതിന്റെ ഓർമ്മകളുടെ കഥ.
ഞാൻ ഇപ്പോൾ മുപ്പത് വയസ്സുള്ള ഒരു മനുഷ്യനാണ്. എന്റെ ജീവിതം ഒരു ഓഫീസ് മുറിയിൽ, കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീനിന് മുന്നിൽ, എണ്ണമറ്റ മീറ്റിംഗുകളും ഡെഡ്ലൈനുകളും നിറഞ്ഞതാണ്. പക്ഷേ, എന്റെ മനസ്സ് എപ്പോഴും ഒരു സമയത്തെ ഓർക്കുന്നു, ഒരു സമയത്തെ സ്നേഹത്തെ ഓർക്കുന്നു. അവളുടെ പേര് മീനാക്ഷി. അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മധുരമായ അദ്ധ്യായമായിരുന്നു.
മീനാക്ഷിയെ ഞാൻ ആദ്യമായി കണ്ടത് കോളേജിൽ വച്ചാണ്. അവൾ എന്റെ ക്ലാസ്മേറ്റായിരുന്നു. അവളുടെ കറുത്ത കുരുക്കുള്ള മുടി, തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾ, എപ്പോഴും മുഖത്ത് വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി എന്നെ ആകർഷിച്ചു. അവൾ ഒരു സ്വതന്ത്ര ആത്മാവായിരുന്നു, ജീവിതത്തെ ഒരു ഉത്സവം പോലെ ആഘോഷിക്കുന്നവൾ. ഞങ്ങൾ വേഗത്തിൽ ചങ്ങാതിമാരായി, പിന്നീട് സ്നേഹിതരായി, ഒടുവിൽ പ്രണയികളായി.
ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം ഒരു സ്വപ്നം പോലെയായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് സിനിമകൾ കണ്ടു, റെസ്റ്റോറന്റുകളിൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, രാത്രി നടക്കാൻ പോയി. അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു. അവളുടെ പുഞ്ചിരി എന്റെ ദുഃഖങ്ങളെ എല്ലാം മാറ്റിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ഭാവിയെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നം കണ്ടു, ഒരു ചെറിയ വീട്, ഒരു കുടുംബം, ഒരുമിച്ച് വാർദ്ധക്യം കഴിക്കുക എന്നിവയെക്കുറിച്ച്.
പക്ഷേ, ജീവിതം എപ്പോഴും സ്വപ്നം പോലെയല്ല. ഒരു ദിവസം, മീനാക്ഷി എന്നോട് പറഞ്ഞു, അവൾക്ക് ഒരു ജോലി അവസരം വന്നിട്ടുണ്ടെന്നും അതിനായി അവൾ വിദേശത്തേക്ക് പോകേണ്ടിവരുമെന്നും. അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു, ഞാൻ അവളോടൊപ്പം വരാൻ തയ്യാറാണോ എന്ന്. പക്ഷേ, എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെയാണ്, എന്റെ കുടുംബം, എന്റെ ജോലി, എന്റെ ബാധ്യതകൾ എല്ലാം ഇവിടെയാണ്. ഞാൻ അവളോടൊപ്പം പോകാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു.
അവൾ പോയി. അവളുടെ പുഞ്ചിരി എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി. ആദ്യം ഞങ്ങൾ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു, പിന്നീട് ഇമെയിലുകൾ, പിന്നീട് അതും നിലച്ചു. അവളുടെ ജീവിതം ഒരു പുതിയ മാർഗത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു, എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെ തന്നെ തുടർന്നു.
ഇപ്പോൾ, വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഞാൻ അവളുടെ പുഞ്ചിരി ഇന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് പോയെങ്കിലും, അവളുടെ സ്മരണകൾ ഇപ്പോഴും എന്നെ ബാധിക്കുന്നു. ചിലപ്പോൾ രാത്രിയിൽ, ഞാൻ എന്റെ ജനാലയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ, അവൾ എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നും. അവളുടെ പുഞ്ചിരി, അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം, അവളുടെ ചിരിയിലെ മധുരം എല്ലാം എന്റെ മനസ്സിൽ തിരിച്ച് വരും.
ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോകുന്നു, പക്ഷേ ചില ഓർമ്മകൾ ഒരിക്കലും മായാത്തവയാണ്. മീനാക്ഷിയുടെ പുഞ്ചിരി എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മധുരമായ ഓർമ്മയാണ്. ഞാൻ അവളുടെ പുഞ്ചിരി ഇന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചു, പക്ഷേ അത് ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണ്, ഒരിക്കലും യാഥാർത്ഥ്യമാകാത്ത ഒരു സ്വപ്നം.
