07/08/2025
Χωρίς Σύνορα, με Πυξίδα τον Πολιτισμό
Ταξίδι των Κυρατζήδων στην Ανατολή
Στην Ανατολή δεν πας. Σε τραβά. Με τρόπο παράξενο, υπόγειο, αρχέγονο. Όπως το άρωμα του πετιμεζιού που βράζει στο καζάνι. Έτσι μας τράβηξε κι εμάς τούτη η διαδρομή, μέσα από βουνά, κάμπους και μαχαλάδες. Μια ρόδα στον άνεμο και η άλλη πάνω σε δρόμους παλιούς, σκονισμένους, γεμάτους μνήμες.
Στην Καππαδοκία σταθήκαμε. Εκεί που η πέτρα γίνεται γλυπτό του ανέμου και το φως γεννά παραμύθια. Σ’ έναν μικρό μαχαλά, στα όρια του χρόνου, βρήκαμε δύο γυναίκες – Τουρκάλες, αδερφές μας στην ψυχή – να ανακατεύουν πετιμέζι σε ένα παλιό χαλκωματένιο καζάνι. Η φωτιά έτριζε απαλά, κι η μυρωδιά της σταφίδας ανακατευόταν με λέξεις άγνωστες και γνώριμες μαζί.
Μας χαμογέλασαν. Μας κέρασαν. Δεν χρειάστηκε γλώσσα, γιατί ο πολιτισμός είναι κοινός όταν είναι αληθινός. Δεν είχε σημασία το διαβατήριο. Είχε σημασία το βλέμμα, το χέρι που απλώνεται, το κοινό ψωμί.
Η Ανατολή δεν είναι χώρα, είναι συναίσθημα. Είναι οι γιαγιάδες που βράζουν γλυκό και οι νεολαίοι που τραγουδάνε μοιρολόγια με σάζι. Είναι τα καφενεία με τσάι και ιστορίες, είναι η σκιά του Μεγάλου Δρόμου, είναι η συνέχεια.
Τα «Κυρατζήδων Μονοπάτια» δεν χαράζουν σύνορα. Χαράζουν μνήμες. Κι αυτό το ταξίδι στην Τουρκία ήταν ένας ύμνος στην ενότητα του ανθρώπου, στη σοφία των γυναικών, στη φωτιά που ανάβει για όλους το ίδιο.
Στο βάθος, οι καμινάδες των νεραϊδών. Μπροστά μας, οι αληθινές νεράιδες της Ανατολής. Και η διαδρομή, συνεχίζεται.
Από το ταξίδι μας στην Ανατολή 🇹🇷
