Petites-Maisons

13/08/2025

Κώστας Σιδέρης, Αργύρης Μπακιρτζής

Χειμερινοί Κολυμβητές
νύχτα γυρνάν οι ποιητές
προϊστορικά τέρατα
στην κατεχόμενη πόλη

Μια εικαστική περιήγηση του Κ. Σιδέρη
στα τραγούδια του Α. Μπακιρτζή

06/08/2025

Etudes Australes
Διεύθυνση σειράς: Γιάννης Δραμιτινός

Βρασίδας Καραλής
Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο
Μετάφραση: Σοφία Τρουλλινού
Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Γουναροπούλου

"Κάπως έτσι, ξεκινά η vita nuova. Η πόλη του πεπρωμένου σου. Φαντάσματα και ζωντανοί μαζί. Ο δρόμος του πεπρωμένου σου. Διαμέρισμα 4, οδός Γκλιμπ Πόιντ 305, πλάι στο καφέ La Cité, απέναντι από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Στο διπλανό κτίριο στεγάζεται μια κλινική για αφροδίσια νοσήματα. Το κρεοπωλείο, το σουπερμάρκετ, ο φούρνος, το ανθοπωλείο, το κατάστημα fish and chips. Για κάποιο λόγο, πολλοί άνθρωποι τριγύρω μιλούν ελληνικά. [...]
Εκείνη την πρώτη νύχτα, ένα σμήνος από μαύρες και κόκκινες νυχτοπεταλούδες ξεπροβάλλει από το κούφωμα της οροφής. Καθώς πετούν έξω από το ανοιχτό παράθυρο, μια ξαφνική δυνατή καταιγίδα τις παρασύρει στο έδαφος. Μερικές είναι ακόμα ζωντανές και πασχίζουν να κινηθούν. Τα σπασμένα φτερά τους λάμπουν κάτω από τα κιτρινωπά φώτα του δρόμου. Οι περισσότερες είναι ακίνητες, νεκρές, κομματιασμένες.
«Είμαστε σαν τον Αινεία, mon ami. Τρεπόμαστε σε φυγή για να φτάσουμε στη μοιραία μας πόλη, τον αναπόφευκτο Δρόμο, από τον οποίο δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην πατρίδα, δεν υπάρχει επιστροφή. Μόνο ερείπια υπάρχουν πια εκεί, ερείπια και τίποτ’ άλλο. Τετέλεσται».
Είναι ο Πασκάλ, ο Βέλγος, αυτός που μιλάει.
Μέρα πρώτη, καθώς το μυστήριο αρχίζει να ξετυλίγεται."

28/07/2025

Etudes Australes
Διεύθυνση σειράς: Γιάννης Δραμιτινός

Βρασίδας Καραλής
Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο
Μετάφραση: Σοφία Τρουλλινού
Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Γουναροπούλου

"Κάθε επεισόδιο προσφέρει μια στιγμή σε μια αφηγηματική γραμμή χωρίς αρχή και τέλος. Όλα μαζί σκιαγραφούν το ανθρώπινο σφάλμα, που είναι η σωστή λέξη για την αμαρτία, και την κοινή τάση για αποτυχία. Σε αυτά, πρόσωπα εμφανίζονται κι εξαφανίζονται. Οι ενέργειες είναι τυχαία συμβάντα, συγκλίνουν και αποκλίνουν χωρίς αιτιότητα ή κάθαρση. Πραγματικοί άνθρωποι κατοικούν σε φανταστικούς δρόμους. Φανταστικά όντα περπατούν σε πραγματικά μονοπάτια. Κάθε γωνιά είναι μια πύλη, κάθε ξενοδοχείο μια terra incognita, κάθε μαγαζί μια έξοδος από την ιστορία. Το διαχρονικό εισέρχεται στην πραγματικότητα μέσα από ένα ποτήρι μπίρα. Το περπάτημα στον Δρόμο μεταμορφώνει τα πάντα σε αποκάλυψη."

22/07/2025

"Άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, πολλοί από αυτούς σχιζοφρενείς ή βαθιά καταθλιπτικοί, μια διαστρωμάτωση απόκληρων του τέλους του 20ού αιώνα και των αρχών του 21ου, ιδιοφυΐες που αυτοακυρώθηκαν, Βρετανοί, Έλληνες, Ούγγροι, Βέλγοι, Γάλλοι, Κινέζοι, Νεοζηλανδοί, Κωνσταντινουπολίτες, Αλεξανδρινοί, Εβραίοι, Ναζί, τρανς σίριαλ κίλερ, απεγνωσμένες γυναίκες, σεξεργάτριες, θρησκόληπτες και θρησκόληπτοι, Μεσσίες, προφήτες, κομμουνιστές, τροτσκιστές, Αβορίγινες. Ο Πολ, η Κάρολ, ο Πασκάλ, ο Όμπυ, ο Τζακ, ο κύριος Γκρικ με την αστεία προφορά που όλοι κάποια στιγμή συναντούν και δεν είναι άλλος από τον συγγραφέα. Δύο φίλοι σε μια συνάντησή τους λίγο πριν από το τέλος του ενός συμφωνούν σε ένα πράγμα σχετικά με τον Δρόμο, όπως επανειλημμένως και αποκλειστικά αναφέρεται η οδός Γκλιμπ Πόιντ: «Πολλοί εξαιρετικοί άνθρωποι κινούνται στις όχθες του. Φαίνονται συνηθισμένοι αλλά είναι πραγματικά παράδοξοι, σχε­δόν απόκοσμοι. Ελπίζω πως κάποια μέρα κάποιος θα καταφέρει να απεικονίσει αυτόν τον περίεργο τόπο στον οποίο κατοικούν. Χρειάζεται η πνοή του Δαυίδ του ψαλμωδού και η υμνητική δύναμη του Πινδάρου. Αλλά όπως ξέρεις, ελάχιστοι άνθρωποι έχουν χρόνο να ασχοληθούν με την περιπέτεια κάποιου άλλου»".

Ο Χρήστος Παρίδης γράφει στη LIFO για το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή "Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο".

Τι συνδέει το πολύχρωμο μωσαϊκό ανθρώπων που περιφέρονται στην εμβληματική οδό Γκλιμπ Πόιντ του Σίδνεϊ; Ο Έλληνας διανοούμενος της διασποράς, μέσα από ένα εσχατολογικό λογοτέχνημα, μπλέκει τις προσωπικές του ενοχές με αναμνήσεις από πρόσωπα που πέρασαν και άφησαν το πιο αδιανόητο αποτύπωμα.

✍️ Από τον Χρήστο Παρίδη
Link στο πρώτο σχολιο ⬇️

17/07/2025

Στα βιβλιοπωλεία.

Etudes Australes
Διεύθυνση σειράς: Γιάννης Δραμιτινός

Βρασίδας Καραλής
Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο
Μετάφραση: Σοφία Τρουλλινού
Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Γουναροπούλου

16/07/2025

Από αύριο στα βιβλιοπωλεία.

12/07/2025

Προδημοσιεύση αποσπάσματος από το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή «Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ» (μτφρ. Σοφία Τρουλλινού), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες...

10/07/2025

Το Μουσείο Ηλιόπουλου εγκαινιάζει την Παρασκευή 11 Ιουλίου και ώρα 20:00 τη φωτογραφική έκθεση «Κάνα Δυο Φωτογραφίες» του Δημήτρη Μουγκού, που παρουσιάζεται για πρώτ....

25/06/2025

Etudes Australes
Διεύθυνση σειράς: Γιάννης Δραμιτινός

Βρασίδας Καραλής
Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο
Μετάφραση: Σοφία Τρουλλινού
Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Γουναροπούλου
#ετοιμάζεται

"Από τα μαγαζιά με ψάρια και πατάτες, τα ξενοδοχεία, τα ινστιτούτα μασάζ, τα χασισόσπιτα, τους φούρνους, τα ανθοπωλεία, τα γυμναστήρια ή τα φτηνά μοτέλ, αναδύονται στοιχειωμένες εικόνες, απάνθρωπα είδωλα.
Ο τελευταίος κυνηγός αρουραίων που φωτογραφήθηκε στην οδό Γκρικ πάνω από χιλιάδες κουφάρια, προστατεύοντας την πόλη από την πανούκλα.
Ή ο αστυνομικός που στέκεται πάνω από μια δολοφονημένη γυναίκα με κομμένο το λαρύγγι σε ένα υπόγειο μπουρδέλο.
Από τη σύγχρονη κοινοτοπία οι προφήτες τώρα έρχονται."

(Φωτογραφία: Γιάννης Ούλριχ Δραμιτινός)

19/06/2025

Etudes Australes
Διεύθυνση σειράς: Γιάννης Δραμιτινός

Βρασίδας Καραλής
Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ, σε πρόζα και στίχο
Μετάφραση: Σοφία Τρουλλινού
Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Γουναροπούλου

#ετοιμάζεται

13/03/2025

"Έτσι ο τεχνοκρατικός σοσιαλισμός του Σαιν Σιμόν πριν πάνω από δύο αιώνες βοηθάει για να καταλάβουμε το παρόν μας. Το ίδιο ισχύει και για ένα άλλο χαρακτηριστικό της σκέψης του, που θα αναδεικνυόταν αργότερα: η σημασία που θα αποδώσει στην «θρησκεία». Είναι το υποκατάστατο της επιστήμης για τους αμόρφωτους. Ο «Νέος χριστιανισμός» θα έχει ως λειτουργία να πείσει τις μάζες για την εγκυρότητα της επιστήμης, έστω για λάθος λόγους. Για τον χριστιανισμό, πράγματι, νόμιμοι είναι όσοι θεσμοί βελτιώνουν την ζωή της φτωχότερης τάξης εμποδίζοντας την πλούσια τάξη να την καταπιέζει. Ο «μεσσιανισμός» του χριστιανισμού μπορεί έτσι να τεθεί στην υπηρεσία της «προόδου», αρκεί η ιδεολογία αυτή να παραμένει, βέβαία, υπό τον έλεγχο των επιστημόνων.
Αυτή η όψη της σκέψης του Σαιν Σιμόν φωτίζει μάλιστα τα λεγόμενα «θρησκευτικά» στοιχεία της αριστεράς με ιδιαίτερο τρόπο. Πέρα από την ειλικρινή πίστη στην ελευθερία, την ισότητα, την αδελφοσύνη, που απαιτεί θεσμούς ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης, υπάρχει στην μετέπειτα ιστορία και μια πατερναλιστική χρήση των ίδιων δοξασιών τόσο από μέρους ηγετών του «επιστημονικού σοσιαλισμού» όσο και από μέρους «εκσυγχρονιστών» και «αντιλαικιστών» ηγετών. Τότε όμως η «ιδεολογία της προόδου» παίζει συνήθως τον ρόλο που επεφύλασσε ο Σαιν Σιμόν στην «θρησκεία» με την στενή έννοια.

Ο Γιώργος Φαράκλας γράφει στο Περιοδικό Κρίση. Εξαμηνιαία Επιστημονική Επιθεώρηση για τις "Επιστολές ενός κατοίκου της Γενεύης στους συγχρόνους του" του Σαιν Σιμόν.