24/09/2025
امروز در میدان هاروارد با گل‌های سفید و حقیقتی ایستادم
که جهان نباید آن را فراموش کند.
۲۵ سپتامبر، روز سیاه هزاره است — روزی برای یادآوری نسل‌کشی هزاره‌ها؛ جایی که تاریخ و واقعیتِ امروز به‌هم گره خورده‌اند.
بیش از ۸۰ بروشور امروز پخش شد؛ هرکدام حامل روایت‌هایی از کشتار، آوارگی و تبعیضی بودند که هزاره‌ها بیش از یک قرن است که آن را تجربه می‌کنند.
برخی از مردم پیش‌تر آگاه بودند. زنی به من گفت: «هزاره‌ها همان افراد تحصیل‌کرده نیستند؟»
برخی دیگر مردد بودند؛ شاید به‌خاطر سنگینی سیاست یا تلخی این روزگار. اما حتی در سکوت هم نشانه‌ای از شناخت وجود داشت.
شناخت مهم است، چون سکوت زمینه‌ساز نسل‌کشی است.
به‌عنوان بنیان‌گذار دیده‌بان حقوق هزاره، باور دارم که آگاهی، خود شکلی از مقاومت است.
هر گل پذیرفته‌شده و هر گفت‌وگوی آغازشده، یک گام دیگر است برای شکستن چرخه‌ی پاک‌سازی و فراموشی.
تاریخ به ما آموخته که نسل‌کشی زمانی رُخ میدهد که جهان روی برگرداند.
رنج هزاره فقط به گذشته مربوط نمی‌شود. این رنج، همین حالا، در سال ۲۰۲۵ نیز ادامه دارد.
یادبود روز سیاه هزاره فقط یک مراسم نیست؛ یک فراخوان اخلاقی است:
برای ایستادن در برابر پاک‌سازی، برای خواستن به‌رسمیت‌شناختن و عدالت، و برای نپذیرفتن بی‌تفاوتی.
امروز آسان نبود، اما هیچ چیزی که ارزش مبارزه داشته باشد آسان نیست.
تا زمانی که حتی یک نفر گوش دهد، سؤال بپرسد و در کنار ما بایستد، پیام ما قوی‌تر خواهد شد.
در ۲۵ سپتامبر، ما یاد می‌کنیم. ما مقاومت می‌کنیم.
