Ramla m rahman

10/02/2025

സന്തോഷിക്കാൻ ഓരോരോ കാരണങ്ങൾ...നമ്മൾ തന്നെ കണ്ടെത്തണം🤩

06/02/2025

Calm trip to
🚆

28/01/2025

ആരുടെയോ വരികൾ,നമുക്കും പറയാം അങ്ങനെ ആവാതിരിക്കട്ടെ!

24/12/2024

കൊതി
********

ഇത്തിരി പൈസയും കൈയിൽ പിടിച്ച് ഒത്തിരി കാഴ്ചകൾ കണ്ടു കണ്ട്, റോഡും കാടും മലകളും താണ്ടി വിശക്കുമ്പോൾ മാത്രം ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ,ദാഹിക്കുമ്പോൾ മാത്രം വെള്ളം കുടിച്ച്, ചുരുണ്ടു കൂടി കിടക്കാൻ മാത്രം ഒരിടം കണ്ടുപിടിച്ച്,അരക്ഷിത ബോധമില്ലാതെ ആധിയില്ലാതെ വ്യാധിയില്ലാതെ ആകുലതകൾ ഇല്ലാതെ ഭയം ഏതുമില്ലാതെ നിലാവിൽ അലിഞ്ഞു, രാത്രിയുടെ ചങ്ങാതിയായി ബാക്കി വന്ന ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കണമെന്നത് വ്യാമോഹം മാത്രം !

ആരും ബന്ധിച്ചിട്ടില്ല നിയന്ത്രിച്ചിട്ടില്ല, കടമകൾ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ഏറെക്കുറെ തീർന്നു...... എന്നാലും എവിടെയോ കാൽ കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന പോലെ... ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്, പക്ഷേ നീങ്ങാൻ സാധിക്കുന്നില്ല!

മനസ്സിൽ ഉയരുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം കണ്ടെത്തി തന്നെ ആണ് ഇതുവരെ ജീവിച്ചത്... അതെ, എവിടെയാണ് കുരുങ്ങിയത് എന്ന് ഞാൻ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു...

ഞാൻ ഒരു പെണ്ണാണ്... ഈ വാക്കിലാണ് കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്നത്... അര നൂറ്റാണ്ട് വേണ്ടിവന്നു കുരുക്കിലാണെന്ന് തിരിച്ചറിവിന്!

കുരുക്കഴിച്ച് മിച്ചം ഉള്ള ആരോഗ്യം പ്രയോജനപ്പെടുത്തണം എനിക്കായി, എനിക്ക് മാത്രമായി! ആകുമോ.. ആകുമായിരിക്കും.... ആവണം.... ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ!!!

Its me ramlath

10/11/2024

09/11/2024

God bless..our princess

24/07/2024

*തിരിച്ചറിവ്*
*************

നിരന്തര വായന മനുഷ്യനെ ചിന്തിപ്പിക്കും.ചില വസ്തുതകൾ, ചില സത്യങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളാൻ വളരെ പ്രയാസമാണ്.... എന്നാലും ഉൾക്കൊള്ളും, ഉൾക്കൊണ്ടേ പറ്റൂ!
നമ്മുടെ തൊണ്ടയിൽ കൊള്ളാത്ത ഒരു സാധനം വായിലൂടെ ഇറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് പോലെ ഉള്ള ഒരു പ്രയാസം.... ശീലിക്കുമ്പോൾ അതൊരു പ്രയാസം അല്ലാതായിത്തീരും.

70കളിലും 80കളിലും ജനിച്ചവർ അമ്മാവന്മാരും അമ്മായിമാരും ആണല്ലോ ഇപ്പോൾ. അവരുടെ മക്കൾ 70 ശതമാനത്തോളം ഏതാണ്ട് എല്ലായിടത്തും ഒരുപോലെ തന്നെ. പഴമക്കാർ പറയുന്നതുപോലെ ' നടന്നു നോക്കിയാൽ നിരന്ന വിള'. എല്ലായിടത്തും മാതാപിതാക്കൾ അസംതൃപ്തരാണ്.

നമുക്ക് കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ നമ്മൾ സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തു തുടങ്ങും . പിന്നീടുള്ള ജീവിതം അവരെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ആയിരിക്കും. കുഞ്ഞുങ്ങൾ ആവുമ്പോൾ അവർ വീണുപോകുമോ പരിക്ക് പറ്റുമോ ആരെങ്കിലും ഭയപ്പെടുത്തുമോ എന്നിങ്ങനെ എപ്പോഴും മനസ്സും ചിന്തയും ഉണർന്നിരിക്കും. അസുഖങ്ങൾ ഉണ്ടായാൽ അത് നിശ്ശേഷം മാറുന്നത് വരെ സമയത്തിന് ഊണും ഉറക്കവും ഉണ്ടാകില്ല.

സ്കൂളിൽ കൊണ്ടാക്കിയാൽ പിന്നെ അവരുടെ പഠനത്തെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ആയിരിക്കും. പഠനത്തിലും പാഠ്യേതര മേഖലയിലും അവരെ മുൻപന്തിയിൽ എത്തിക്കാൻ ആയിരിക്കും പിന്നീടുള്ള ശ്രമം.

അത് കഴിഞ്ഞ് കൗമാരത്തിലേക്ക് കടന്നാൽ അവർ വഴിപിഴക്കാതിരിക്കാൻ വിജിലന്റായി നിരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടും ഉപദേശിച്ചു കൊണ്ടും കൂടെയുണ്ടാവും. മാതാപിതാക്കൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുക്കപ്പെട്ടവരായി മക്കൾക്ക് തോന്നുന്ന ഒരു കാലമാണത്.

തുടർന്നുള്ള അവരുടെ യൗവനകാലം ....എല്ലാം അവർക്ക് അറിയാം എന്നവർ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന കാലം ! അതേ യൗവനം കടന്നുവന്നവരായതുകൊണ്ട് മക്കളുടെ നിഷേധവും അഹങ്കാരവും സഹിച്ചും ക്ഷമിച്ചും പക്വതയുള്ള ഒരു വ്യക്തിത്വത്തിലേക്ക് അവരെത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽ സമാധാനമായിരിക്കാം എന്ന മോഹവുമായി മുന്നോട്ടുതന്നെ.

അതൊരു വ്യാമോഹമായിരുന്നെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വൈകുന്നിടത്താണ് രക്ഷിതാക്കൾ ഒരു പരാജയമായി മാറുന്നത്!

ചെറിയ തോന്നലുകൾ സൂചനകളാം. തള്ളിക്കളയാതെ നിരീക്ഷിക്കുക. കണ്ടറിഞ്ഞോളും മനസ്സിലാക്കിക്കോളും എന്ന് കരുതാതെ തുറന്നു പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കുക. എന്നിട്ടും 'എന്നെ ഞാനാക്കി വളർത്തിയപ്പോൾ, രക്ഷിതാക്കൾ അവരല്ലാതായി തളർന്നു പോയെന്ന സത്യം' മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ ഒന്ന് നിങ്ങൾ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിക്കുക... ഇനിയും നിങ്ങൾക്ക് ആരോഗ്യം ബാക്കിയുണ്ടെങ്കിൽ അത് നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്... ഏതുനിമിഷത്തിൽ എവിടം മുതൽ നിങ്ങൾക്ക് ഈ തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാകുന്നുവോ അന്നുമുതൽ, പിന്നെ മക്കൾ എന്തായി എന്ന ചിന്തയേ വേണ്ട, അവർ കര കയറിക്കൊള്ളും . അവർ വളരുമ്പോൾ നിങ്ങൾ തളരുകയാണെന്നത് ഓർക്കുക!നിങ്ങൾ ഓരോ കുഞ്ഞു കാര്യങ്ങളിലും സന്തോഷം കണ്ടെത്തുക. ജീവിത സായാഹ്നം സമാധാനപൂരിതമായ ആഘോഷമാക്കുവാൻ ബാക്കിയുള്ള ആരോഗ്യം വിനിയോഗിക്കുക... മാസംതോറും നിശ്ചിത വരുമാനം ഉറപ്പാകുന്നത് വരെ അധ്വാനിക്കുക. അതിനിടയിൽ നിങ്ങളിൽ ഒരാൾ വീണു പോയാൽ അത് വിധി എന്ന് വേദനയോടെ ഉൾക്കൊണ്ട് മുന്നോട്ടുപോവുക.

അതാണ് അന്തസ്സ്! മക്കൾക്ക് കാണിച്ചു കൊടുക്കേണ്ട ബഹുമാന്യമായ മാതൃക!!

90 കളിൽ ജനിച്ചവരായ മാതാപിതാക്കളേ... 15 വയസ്സിനു ശേഷം, അല്ലെങ്കിൽ 18 വയസ്സിനുശേഷം തീർച്ചയായും മക്കൾ പഠനത്തോടൊപ്പം ജോലി ചെയ്തു വരുമാനം കണ്ടെത്തട്ടെ.... പാശ്ചാത്യ ജീവിത രീതി നിങ്ങൾ പിന്തുടരുമ്പോൾ ആ നാടുകളിലെ വിദ്യാഭ്യാസ മാതൃകയായ പാർട്ട് ടൈം ജോബ് സിസ്റ്റം പ്രാവർത്തികമാക്കാം.

ഈശ്വരൻ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ!

*കൊമളാച്ചി*

21/07/2024

*അഞ്ചു പതിറ്റാണ്ട്*

വമ്പനാം അൻപതിൻ മുമ്പനായ്, നാൽപതും പിമ്പെ ഒരൊമ്പതും!

തലവര കോറിയ പൊരുളറിയാതെ, ഭദ്രമാം നാളെയെ കനവ് കണ്ടൂ;

പഠിച്ചതെല്ലാം ചരിത്രങ്ങൾ,പക്ഷേ പഠിപ്പിച്ചതെൻ ഭാഷ പിന്നെ വേദ ധർമ്മങ്ങളും!

പാചകപാഠം തുച്ഛമായി,വാചക മേളമായ് അധ്യാപനം!

' കട' ബാധ്യതകൾ ഓർത്ത് പോകും പക്ഷേ കടബാധ്യതകൾ തെല്ലും ഇല്ല.

കടമകൾക്കേതുമേ കടം പറഞ്ഞില്ല, കടപ്പാടുകൾ എല്ലാം അടുക്കി വെച്ചു!

കിടമത്സരം അതാരോടുമില്ല, കണക്ക് പറഞ്ഞില്ല കൊടുത്ത കടത്തിനും!

കാടു കയറി ചിന്തിക്കും എങ്കിലും കടുകട്ടി നിലപാടുകൾ അതേതുമില്ല .

പൊരിഞ്ഞ വെയിലിൽ നടു ഒടിഞ്ഞില്ല ; എരിഞ്ഞ ദിനങ്ങൾ കരഞ്ഞു തീർന്നു

കേണ് വരുന്നോന് താങ്ങ് നിന്നു, ഏണി ആയോർക്ക് മുന്നിൽ താണ് നിന്നു

അസൂയ കുശുമ്പ് ഞാനെന്ന ഭാവം, തിങ്ങുന്ന മാലിന്യ ജീർണ്ണ ലോകം!

ഈ ലോകം അറിഞ്ഞു ഞാൻ ജീവിച്ചു തീർത്തു, ഈ അഞ്ചു പതിറ്റാണ്ട് തല ഉയർത്തി!

പോണപോക്കിലിത് നേട്ടമാകീടുകിൽ,തേട്ടം അതെന്നപോൽ ജഗദീശ്വരാ....!

*കൊമളാച്ചി*