https://youtube.com/@BehindThings-ch6cl?si=6TSXnwJ5w8wNI7kz

BehindThings Malayalam, kochi, Kochi (2025)

07/11/2025

രൂപകുണ്ഡ്... ഉത്തരാഖണ്ഡിലെ, ഗർവാൾ ഹിമാലയത്തിന്റെ മുകൾത്തട്ടിൽ, സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്ന് ഏതാണ്ട് 16,499 അടി (ഏകദേശം 5,029 മീറ്റർ) ഉയരത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു തടാകമാണിത്. ഈ തടാകം കേവലം മനോഹരമായ ഒരു ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ കാഴ്ചയല്ല; മറിച്ച്, നൂറ്റാണ്ടുകളായി നിഗൂഢതയുടെ കട്ടിയുള്ള പുതപ്പണിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഒരു ചരിത്രമാണ്. ചുറ്റും മഞ്ഞുപുതച്ച പർവതനിരകൾ, പ്രകൃതിയുടെ മൗനമായ കാവലിൽ, ഈ തടാകം ലോകത്തിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, വേനൽക്കാലത്ത് മഞ്ഞ് ഉരുകിത്തുടങ്ങുമ്പോൾ, ആ നിശബ്ദത ഭേദിച്ച് നൂറുകണക്കിന് പുരാതന മനുഷ്യരുടെ അസ്ഥികൂടങ്ങൾ വെളിപ്പെടുന്നു. ഈ കാഴ്ച ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഗവേഷകരെയും സാഹസികരെയും ഇവിടേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നു.

എന്താണ് ഈ മനുഷ്യർക്ക് സംഭവിച്ചത്? അവർക്കെന്തിനാണ് ഇവിടെ, ഇത്രയും ദുർഘടമായ ഒരന്തരീക്ഷത്തിൽ അന്ത്യം കുറിക്കേണ്ടി വന്നത്? ഈ ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം തേടി നിരവധി ഐതിഹ്യങ്ങളും സിദ്ധാന്തങ്ങളും നിലവിലുണ്ട്. ഒരുപക്ഷേ, ഒരു പുരാതന ദുരന്തമാണ് ഇതിന് പിന്നിൽ. പെട്ടെന്നുണ്ടായ കനത്ത ആലിപ്പഴ വർഷമോ (Hailstorm) മഞ്ഞുവീഴ്ചയോ ആകാം ഇവരുടെ മരണകാരണം. ശക്തമായ ഒരു കൊടുങ്കാറ്റിൽപ്പെട്ട് സഞ്ചാരികളുടെ ഒരു കൂട്ടം ഇവിടെ കുടുങ്ങിപ്പോയതാകാം എന്നും കരുതപ്പെടുന്നു. മറ്റൊരു ഐതിഹ്യം പ്രകാരം, പുരാതന കാലത്ത്, ദേവന്മാരുടെ ശാപമേറ്റ ഒരു രാജാവും കൂട്ടരുമാണ് ഇവിടെ മരണപ്പെട്ടതത്രേ.

രൂപകുണ്ഡ് തടാകത്തിന്റെ ആത്മീയപരമായ പ്രാധാന്യം വളരെ വലുതാണ്. ഇത് നന്ദാ ദേവി പർവതത്തിന്റെ സമീപത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ചില വിശ്വാസങ്ങൾ പ്രകാരം, ഈ തടാകത്തെ പുരാണങ്ങളിലെ 'നന്ദാ ദേവി രാജ് ജാത്ര' എന്ന തീർത്ഥയാത്രയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി കാണുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ പങ്കെടുത്ത ഭക്തരുടെ അന്ത്യം ഇവിടെയാണെന്ന് ചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രീയമായ വിശകലനങ്ങളിൽ, ഡി.എൻ.എ. പരിശോധനയിലൂടെ ഈ അസ്ഥികൂടങ്ങൾക്ക് ഏകദേശം 1,200 വർഷം പഴക്കമുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ കണ്ടെത്തലുകൾ ഇന്ത്യയുടെ പുരാതന കാലത്തെ ജീവിതരീതികളെയും മരണാനന്തര ചടങ്ങുകളെയും കുറിച്ച് കൂടുതൽ പഠിക്കാൻ സഹായകമാവുന്നു. എങ്കിലും, എല്ലാത്തരം തെളിവുകളും ഉണ്ടായിട്ടും, രൂപകുണ്ഡിന്റെ പൂർണ്ണമായ നിഗൂഢത ഇപ്പോഴും അനാവരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല. പ്രകൃതിയുടെ ശക്തിയും കാലത്തിന്റെ രഹസ്യങ്ങളും ഒരേപോലെ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നിശബ്ദ സ്മാരകമായി ഈ തടാകം ഹിമാലയത്തിൽ നിലകൊള്ളുന്നു.

NB : ഇവിടെ നൽകിയിരിക്കുന്ന ചിത്രം ഒറിജിനൽ അല്ല ,യഥാർത്ഥ ചിത്രം ലഭിക്കാത്തതുകൊണ്ട് ക്രീയേറ്റ് ചെയ്തെടുത്തതാണ് .

07/11/2025

യൂറോപ്പിൽ ഒരു പിക്നിക് ടേബിളുണ്ട്, മൂന്ന് രാജ്യങ്ങളിലായിട്ടാണ് അത് സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നത്. സ്ലൊവാക്യ, ഓസ്ട്രിയ, ഹംഗറി എന്നീ രാജ്യങ്ങളുടെ അതിർത്തികൾ സന്ധിക്കുന്ന ഒരത്ഭുത കേന്ദ്രമാണിത്. ഹംഗറിയിലെ രാജ്കയ്ക്ക് (Rajka) അടുത്തുള്ള സ്വാബോർപാർക്ക് (Szoborpark) അഥവാ 'ശിൽപ ഉദ്യാനത്തിലാണ്' (Sculpture Park) ഈ പ്രത്യേക സ്ഥലം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ത്രികോണാകൃതിയിലുള്ള ഈ ടേബിളിന് ചുറ്റും ഇരിക്കുന്നവർക്ക് ഒരേ സമയം മൂന്ന് രാജ്യങ്ങളിലെ മണ്ണിൽ കാലുകുത്തി ഇരിക്കാൻ സാധിക്കും.

ഈ ഒത്തുചേരലിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ 'ഗുണം' എന്നത്, നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാത്ത സാമൂഹികാന്തരീക്ഷമാണ്. അതിർത്തി കടന്ന് പോകാനുള്ള നടപടിക്രമങ്ങളോ, രേഖകൾ പരിശോധിക്കുന്ന തിരക്കുകളോ ഇവിടെയില്ല. ഇത് ആളുകൾക്ക് തികച്ചും സഹജമായും സ്വതന്ത്രമായും ഇടപെഴകാൻ അവസരം നൽകുന്നു. ഈ ടേബിളിന് ചുറ്റുമിരിക്കുമ്പോൾ, ഒരു വ്യക്തിക്ക് തൻ്റെ രാജ്യം വിട്ടുപോകാതെ തന്നെ ഓസ്ട്രിയക്കാരനുമായും ഹംഗേറിയക്കാരനുമായും സ്ലോവാക്കുകാരനുമായും ഒരുമിച്ച് സംസാരിക്കാനും സൗഹൃദം പങ്കുവെക്കാനും കഴിയും. അതിർത്തികൾ വെറുതെ വേർതിരിക്കുന്ന മതിലുകളല്ല, മറിച്ച് സൗഹൃദം സ്ഥാപിക്കാനുള്ള ഇരിപ്പിടങ്ങൾ കൂടിയാകാമെന്ന സന്ദേശമാണ് ഈ പിക്നിക് ടേബിൾ ലോകത്തോട് വിളിച്ചുപറയുന്നത്. അയൽരാജ്യങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഐക്യത്തിന്റെയും സമാധാനപരമായ സഹവർത്തിത്വത്തിന്റെയും മനോഹര പ്രതീകമാണ് ഈ ശിൽപ ഉദ്യാനവും അതിലെ പിക്നിക് ടേബിളും.

06/11/2025

കെനിയയിലെ ഗരിസ്സ കൗണ്ടിയിലെ ഇഷാഖ്ബിനി ഹീറോള ( Ishaqbini Hirola ) സംരക്ഷിത മേഖലയിൽ മറ്റു എല്ലാ ജിറാഫുകളിലും നിന്ന് വ്യത്യസ്തനായ ഒരു ആൺജിറാഫ് ജീവിക്കുന്നുണ്ട്. ലോകത്തിലെ ഏക വെളുത്ത ജിറാഫ് എന്ന നിലയിൽ ആണ് അവൻ അറിയപ്പെടുന്നത് . അവന്റെ ഈ അസാധാരണമായ നിറത്തിനു കാരണം — “ല്യൂസിസം” (Leucism) എന്ന അപൂർവ്വമായ അവസ്ഥയാണ്. ഇതുമൂലം അവന്റെ ശരീരത്തിൽ സാധാരണ ജിറാഫുകൾക്ക് കാണുന്ന തവിട്ടുനിറമുള്ള പാടുകൾ കാണാനാവില്ല, പകരം അവന്റെ ശരീരം മുഴുവനും വെള്ള നിറമാണ്. Leucism (ല്യൂസിസം) എന്നത് ചില മൃഗങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു അപൂർവ്വ ജനറ്റിക് അവസ്ഥയാണ്. ഇതിൽ മൃഗത്തിന്റെ ശരീരത്തിൽ നിറം നൽകുന്ന മെലാനിൻ എന്ന പിഗ്മെന്റ് ഭാഗികമായി കുറയുകയോ പൂർണ്ണമായി ഇല്ലാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നു.

ല്യൂസിസം എന്നത് “ആൽബിനിസം” (Albinism) എന്ന അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്. ആൽബിനിസമുള്ള മൃഗങ്ങൾക്ക് പൂർണ്ണമായും വർണ്ണരഹിതമായ കണ്ണുകളും ത്വക്കും കാണപ്പെടുമ്പോൾ, ല്യൂസിസമുള്ള ഈ വെളുത്ത ജിറാഫിന് കണ്ണുകളിൽ മാത്രം ചില നിറം നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് അവൻ പൂർണ്ണമായി നിറമറ്റവൻ അല്ല. എങ്കിലും അവന്റെ മനോഹരമായ രൂപം പ്രകൃതിയുടെ അത്ഭുതസൗന്ദര്യത്തിന്റെ ഒരു പ്രതീകമായി മാറിയിട്ടുണ്ട്. ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള ആളുകൾ ഈ അതുല്യ ജീവിയെ അവന്റെ സ്വാഭാവിക ആവാസവ്യവസ്ഥയിൽ കാണാൻ എത്തുന്നുമുണ്ട് .

2020-ൽ ഇതേ പ്രദേശത്ത് കാണപ്പെട്ടിരുന്ന രണ്ടു വെളുത്ത ജിറാഫുകൾ - ഒരു അമ്മയും കുഞ്ഞും — വേട്ടക്കാരുടെ ആക്രമണത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം ഈ ആൺ ജിറാഫാണ് ഇപ്പോഴും ജീവനോടെ ഉള്ള ഏക വെളുത്ത ജിറാഫ്. ഇവന്റെ ഈ നിറം വ്യത്യസ്തതയൊക്കെ ആണെങ്കിലും അതിജീവനത്തിനു വലിയൊരു തടസമാണ് . വെളുത്ത നിറം കാരണം കൊലയാളിമൃഗങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ എളുപ്പത്തിൽ ഇവനെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ സാധിക്കും എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇവന്റെ ജീവൻ ഇപ്പോഴും അപകടത്തിൽ ആണ് . എങ്കിലും അവനെ സംരക്ഷിക്കാൻ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷകർ ശക്തമായി പരിശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് .അതിനായി പ്രത്യേക ജിപിഎസ് ട്രാക്കർ ഇവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, അതിലൂടെ അവർ അവന്റെ ചലനങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്

06/11/2025

ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ ലാൻഡ്‌മാർക്കുകളിൽ ഒന്നാണ് ചൈനയിലെ വന്മതിൽ (Great Wall of China). ഇത് ഒരൊറ്റ മതിൽ അല്ല, മറിച്ച് പല രാജവംശങ്ങളിലായി നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടതും പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിച്ചതുമായ കോട്ടകളും മതിലുകളും ചേർന്ന ഏതാണ്ട് 21,000 കിലോമീറ്ററിലധികം നീളമുള്ള ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ മനുഷ്യനിർമ്മിതിയാണ് . എന്നാൽ അതിന്റെ നിർമ്മിതിയിൽ ഒരു അത്ഭുതകരമായ വസ്തുവുണ്ടായിരുന്നു അരി! അതെ അരി അരച്ച് ചേർത്ത മിശ്രിതം ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ മതിൽ പണിതിരിക്കുന്നത് .

ചൈനയുടെ വൻമതിലിന്റെ നിർമ്മാണത്തിൽ ഉപയോഗിച്ച അരി ചേർത്ത ചാന്ത് (sticky rice mortar) പുരാതന എഞ്ചിനീയർമാരുടെ ശാസ്ത്രീയ മികവിന്റെ തെളിവാണ്. മിംഗ് രാജവംശകാലത്ത് (ക്രി.ശ. 1368–1644) മതിലുകൾ കൂടുതൽ ദൃഢമാക്കാൻ ഈ പ്രത്യേക മിശ്രിതം വികസിപ്പിച്ചു. സാധാരണ ചുണ്ണാമ്പ് (lime) ചാന്തിനൊപ്പം പുഴുങ്ങി അരച്ചെടുത്ത സ്റ്റിക്കി റൈസിന്റെ പേസ്റ്റ് ചേർത്താണ് ഇത് തയ്യാറാക്കിയത്. സ്റ്റിക്കി റൈസ് (glutinous rice) ആദ്യം പുഴുങ്ങി കട്ടിയുള്ള കഞ്ഞിയാക്കി, തുടർന്ന് അത് നന്നായി അരച്ച് മൃദുവായ പേസ്റ്റാക്കി. ഈ അരിപേസ്റ്റ് ചുണ്ണാമ്പ് മിശ്രിതത്തോടൊപ്പം ചേർത്തപ്പോൾ അതിൽ അടങ്ങിയ അമൈലോപെക്റ്റിൻ (amylopectin) എന്ന കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് രാസപ്രതികരണം നടത്തി, വളരെ ശക്തമായ ബന്ധനശേഷിയുള്ള മിശ്രിതം രൂപപ്പെട്ടു. ഇതുവഴി ഇഷ്ടികകളും കല്ലുകളും ഉറച്ചുപിടിച്ച് നിൽക്കുകയും മഴയും കാലാവസ്ഥാ വ്യത്യാസങ്ങളും ചെറുക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ “സ്റ്റിക്കി റൈസ് മോർട്ടാർ” സാധാരണ മതിലുകളെക്കാൾ ദൈർഘ്യമേറിയ ആയുസ് നൽകിയതുകൊണ്ട് വൻമതിലിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു. ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ മതിലുകൾ മാത്രമല്ല, പഗോഡകൾ, ശവകുടീരങ്ങൾ തുടങ്ങിയ മറ്റ് കെട്ടിടങ്ങളിലും പ്രയോഗിച്ചിരുന്നതായി പുരാവസ്തു പഠനങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു. അതായത്, ആധുനിക സിമന്റിന്റെയും കോൺക്രീറ്റിന്റെയും മുൻകാലരൂപമായിരുന്നു ഈ അരിചാന്ത്. ലളിതമായ ഒരു ഭക്ഷ്യവസ്തുവായ അരിയെ എഞ്ചിനീയറിങ് നേട്ടമായി മാറ്റിയ ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ബുദ്ധിയും ശാസ്ത്രീയ ചിന്തയും ഇന്നും നമ്മെ വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് .

05/11/2025

തലയിൽ വെടിയുണ്ടയുമായി 94 വർഷം ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു വ്യക്തി ആയിരുന്നു വില്യം ലോലിസ് പേസ് . ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിലെ നിർണ്ണായകമായ സംഭവം നടന്നത് 1917 ഒക്ടോബറിൽ, വെറും എട്ട് വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ്. ടെക്സസിലെ അവരുടെ ഫാമിൽ വെച്ച്, കളിക്കുന്നതിനിടയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂത്ത സഹോദരൻ അബദ്ധത്തിൽ അവരുടെ അച്ഛന്റെ .22 കാലിബർ റൈഫിളിൽ നിന്നും വെടിയുതിർത്തു. വെടിയുണ്ട വില്യമിന്റെ തലയുടെ പിൻഭാഗത്ത് തറച്ചു കയറി, രണ്ടായി പിളർന്ന് തലയോട്ടിക്കുള്ളിൽ തങ്ങി നിന്നു.

അന്ന് ഡോക്ടർമാർ ആ വെടിയുണ്ട പുറത്തെടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞില്ല. കാരണം, അത് തലച്ചോറിനോട് വളരെ അടുത്തായിരുന്നതുകൊണ്ട്, ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ പുറത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് കൂടുതൽ ഗുരുതരമായ മസ്തിഷ്ക ക്ഷതത്തിലേക്കോ മരണത്തിലേക്കോ നയിക്കുമെന്ന് അവർ ഭയപ്പെട്ടു. ജീവന് ഭീഷണിയില്ലാത്തതിനാൽ, ആ വെടിയുണ്ട അവിടെത്തന്നെ നിർത്തുന്നതായിരുന്നു ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ നടപടിയെന്ന് അവർ തീരുമാനിച്ചു. എങ്കിലും, ഈ അപകടത്തിന്റെ ഫലമായി അദ്ദേഹത്തിന് വലത് കണ്ണിന്റെ കാഴ്ച പൂർണ്ണമായും നഷ്ടമായി.

ഈ കഠിനമായ അവസ്ഥയെ അതിജീവിച്ച വില്യം ലോലിസ് പേസ് പിന്നീട് സാധാരണ ജീവിതം നയിക്കുകയും വിവാഹം കഴിച്ച് കുടുംബജീവിതം ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹം കാലിഫോർണിയയിലേക്ക് താമസം മാറി, അവിടെ ഒരു സെമിത്തേരി കസ്റ്റോഡിയനായി ദീർഘകാലം ജോലി ചെയ്തു. വേദനകളോ മറ്റ് ബുദ്ധിമുട്ടുകളോ അധികമൊന്നും അദ്ദേഹത്തെ അലട്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ ഓർക്കുന്നു.

അദ്ദേഹം തന്റെ 97-ാം വയസ്സിലാണ്, 2006-ൽ, ഗിന്നസ് വേൾഡ് റെക്കോർഡ്സിൽ ഇടം നേടുന്നത്. 94 വർഷവും ആറുമാസവും തലയിൽ വെടിയുണ്ടയുമായി ജീവിച്ച വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം ആദരിക്കപ്പെട്ടു. വില്യം ലോലിസ് പേസ് 103-ാം വയസ്സിൽ സമാധാനപരമായി അന്തരിച്ചു. തൻ്റെ ഈ വിചിത്രമായ റെക്കോർഡിനെ അദ്ദേഹം തമാശയോടെയാണ് സമീപിച്ചത് എന്നും, ജീവിതത്തിൽ എപ്പോഴും നല്ല കാര്യങ്ങൾ മാത്രം കാണാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യൻ ആയിരുന്നു അദ്ദേഹം എന്നും പറയപ്പെടുന്നു.

05/11/2025

കാപ്പിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ലോക റെക്കോർഡുകൾ പലതുണ്ടാവാം, എന്നാൽ കൊളംബിയയിലെ ചിൻചിനാ പട്ടണം 2019-ൽ സ്വന്തമാക്കിയ നേട്ടം അത് അവരുടെ കാപ്പിയോടുള്ള അഗാധമായ സ്നേഹത്തിന്റെയും, ഒത്തുചേരലിന്റെയും പ്രതീകമായിരുന്നു. ഈ മഹത്തായ സംരംഭത്തിലൂടെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കാപ്പിക്കപ്പ് നിർമ്മിച്ചു കൊണ്ടാണ് ചിൻചിനാ പട്ടണം ലോകത്തിന്റെ ശ്രദ്ധ കവർന്നത് .

ഈ കൂറ്റൻ കാപ്പിക്കപ്പിന് 6,000 യുഎസ് ഗാലനിലേറെ (ഏകദേശം 22,739 ലിറ്റർ) ദ്രാവകം ഉൾക്കൊള്ളാൻ ശേഷിയുണ്ടായിരുന്നു. ഈ വലിയ സ്വപ്നം യാഥാർത്ഥ്യമാക്കാൻ, പ്രാദേശിക ഭരണകൂടമായ അൽകാൽഡിയ മുനിസിപ്പൽ ഡി ചിൻചിനായുടെ നേതൃത്വത്തിൽ, അൻപതോളം പേർ ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിച്ചു. ഒരു മാസത്തിലധികം നീണ്ട ആസൂത്രണത്തിനും നിർമ്മാണത്തിനുമൊടുവിൽ, അവർ ആ മനോഹരമായ അറേബിക്ക കാപ്പി നിറച്ച കപ്പ് പട്ടണത്തിന്റെ ഹൃദയഭാഗമായ പാർക്കെ ഡി ബൊളിവറിൽ സ്ഥാപിച്ചു.അറേബിക്ക കാപ്പി എന്നത് ലോകമെമ്പാടും ഏറ്റവും കൂടുതൽ കൃഷി ചെയ്യുകയും ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരുതരം കാപ്പിയിനമാണ്. ലോകത്തിന്റെ മൊത്തം കാപ്പി ഉത്പാദനത്തിന്റെ വലിയൊരു പങ്ക് ഇതിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്.

ഈ ശ്രമം വെറും ഒരു കപ്പ് നിറയ്ക്കുന്നതിൽ ഒതുങ്ങിയില്ല. ഈ മഹത്തായ കാപ്പി സമൂഹത്തിന്റെ ആഘോഷമാക്കി മാറ്റാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു. ലോക റെക്കോർഡ് സ്ഥാപിച്ചതിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, ഈ കൂറ്റൻ കപ്പിൽ തന്നെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കാപ്പി രുചിക്കൽ എന്ന രണ്ടാമത്തെ റെക്കോർഡും അവർ ലക്ഷ്യമിട്ടു. നിരവധിപ്പേർ പങ്കെടുത്തുകൊണ്ട് ആ ശുഭ്രമായ, സുഗന്ധമുള്ള പാനീയം രുചിച്ച് തീർത്തു. ഇത് തങ്ങളുടെ കർഷകർക്കും ഉൽപ്പന്നത്തിനും അവർ നൽകിയ ആദരവായിരുന്നു.

ഇന്നും, ഈ ഭീമാകാരമായ കോഫി കപ്പ് ചിൻചിനാ നഗരത്തിന്റെ അഭിമാനമായി അവിടെ നിലകൊള്ളുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള കാപ്പി പ്രേമികളെ ആകർഷിക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന കാഴ്ചാവിസ്മയമായി ഇത് മാറി. ലോകോത്തര നിലവാരമുള്ള കൊളംബിയൻ കോഫിയുടെ സാംസ്കാരിക മൂല്യം ലോകമെമ്പാടും പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഈ റെക്കോർഡ് നിർണായക പങ്കുവഹിച്ചു.

04/11/2025

ഓരോ ദിവസവും ഭൂമിയിൽ ഏകദേശം എട്ട് ദശലക്ഷം തവണ ഇടിമിന്നൽ ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. ഇത് വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസമായിരിക്കും, എങ്കിലും സത്യമാണ്, ഈ കണ്ടെത്തൽ മിന്നലുകൾ ഉണ്ടാകുന്നത് പ്രത്യേക സ്ഥലങ്ങളിലോ സീസണുകളിലോ മാത്രമല്ല, ലോകമെമ്പാടും തുടർച്ചയായി ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു സ്വാഭാവിക സംഭവമാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

മഴയില്ലാത്ത സമയത്തും ഇടിമിന്നൽ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ഇടിമിന്നൽ ഉണ്ടാകുന്നത് പ്രധാനമായും അന്തരീക്ഷത്തിലെ ചാർജ് വേർതിരിവ് (charge separation) മൂലമാണ്. ഇത് സംഭവിക്കാനായി മഴത്തുള്ളികൾ തമ്മിലുള്ള കൂട്ടിയിടികൾ അത്യാവശ്യമെങ്കിലും, ഈ ചാർജ് വേർതിരിവ് എല്ലായ്പ്പോഴും മഴയായി നമ്മൾ കാണുന്ന രൂപത്തിൽ താഴെത്തട്ടിൽ എത്തണമെന്നില്ല. ചിലപ്പോൾ, മേഘങ്ങളുടെ മുകൾഭാഗത്ത് അല്ലെങ്കിൽ വളരെ ഉയർന്ന മഞ്ഞുമേഘങ്ങളിൽ (ice clouds) ചാർജ് ഉണ്ടാകുകയും, അത് മേഘങ്ങളിൽ തന്നെയുള്ള മിന്നൽ (In-cloud lightning) അല്ലെങ്കിൽ മേഘങ്ങളിൽ നിന്ന് ആകാശത്തേക്ക് പോകുന്ന മിന്നൽ (Upward lightning) ആയി മാറുകയും ചെയ്യാം. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ, മഴയോ ഇടിയോ ഭൂമിയിലെത്താത്തതിനാൽ നമുക്കത് കാണാനോ കേൾക്കാനോ സാധിക്കുന്നില്ല. ഇതുപോലുള്ള “മേഘത്തിനുള്ളിലെ മിന്നൽ” മനുഷ്യർക്കു കാണാനാവാത്തതിനാൽ അത് റഡാറുകളിലൂടെയോ ഉപഗ്രഹങ്ങളിലൂടെയോ മാത്രമേ കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കൂ.

ഇടിമിന്നൽ ഉണ്ടാകുന്നത് മേഘങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വൈദ്യുത ചാർജുകൾ (positive, negative) തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം അത്യധികമാകുമ്പോഴാണ്. ഈ വൈദ്യുത വ്യത്യാസം സഹിക്കാനാകാത്തതിനാൽ, മേഘത്തിനുള്ളിലോ മേഘത്തിലും നിലത്തിനും ഇടയിലോ ഒരു പെട്ടെന്നുള്ള വൈദ്യുത പ്രവാഹം രൂപപ്പെടുന്നു — അതാണ് മിന്നൽ. ഈ മിന്നലിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന വായു അതിവേഗത്തിൽ ചൂടാകുകയും (ഏകദേശം 30,000 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ്) വായുവിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള വികാസം ഇടി എന്ന ശബ്ദമായി നമുക്ക് കേൾക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ദിവസേന ഭൂമിയിൽ സംഭവിക്കുന്ന ഏകദേശം എട്ട് ദശലക്ഷം ഇടിമിന്നലുകളുടെ കണക്ക് ഒരു സ്ഥിരമായ നിരീക്ഷണത്തിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള കാലാവസ്ഥാ നിരീക്ഷണ കേന്ദ്രങ്ങൾ, പ്രത്യേകിച്ചും ലൈറ്റനിംഗ് ഡിറ്റക്ഷൻ നെറ്റ്‌വർക്കുകൾ (Lightning Detection Networks) ഉപയോഗിച്ച് നടത്തിയ ദീർഘകാല പഠനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഈ കണക്ക് കണക്കാക്കുന്നത്. ഈ നെറ്റ്‌വർക്കുകൾ റേഡിയോ തരംഗങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് മിന്നലുകൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ പുറത്തുവരുന്ന ഇലക്ട്രോമാഗ്നെറ്റിക് സിഗ്നലുകൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ കണക്കുകൾ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക ദിവസത്തിലെ മഴയെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്നവയല്ല, മറിച്ച് വർഷം മുഴുവനുമുള്ള ആഗോള പ്രതിഭാസത്തിന്റെ ശരാശരിയാണ്.

04/11/2025

അറബിക്കടലിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന, യമൻ ഭരണത്തിൻ കീഴിലുള്ള സോക്കോട്ര ദ്വീപ് ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായി വളരെ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്ന ഒരു പ്രദേശമാണ്. ഏകദേശം 60 ലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ആഫ്രിക്കൻ ഭൂഖണ്ഡത്തിൽ നിന്ന് വേർതിരിഞ്ഞ് ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയതാണ് ഈ ദ്വീപ്. ഈ ഒറ്റപ്പെടൽ കാരണമാണ് ഇവിടുത്തെ ജീവജാലങ്ങൾ ലോകത്ത് മറ്റെങ്ങും പരിണമിക്കാത്ത രീതിയിൽ അപൂർവവും അതുല്യവുമായി മാറിയത്.

ദ്വീപിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കടുപ്പമേറിയ ചുണ്ണാമ്പുകൽ പീഠഭൂമികൾ (Limestone Plateaus), ഉയരം കൂടിയ പർവതങ്ങൾ, കടൽത്തീരങ്ങൾ എന്നിവയാൽ സമ്പന്നമാണ്. ഇവിടുത്തെ കാലാവസ്ഥ ട്രോപ്പിക്കൽ മരുഭൂสภาพവും സെമി-എറിഡുമാണ് (Semi-Arid). വേനൽക്കാലത്ത് ഉയർന്ന താപനിലയും, ഇടയ്ക്കിടെ ശക്തമായ കാറ്റും ഇവിടുത്തെ പ്രത്യേകതയാണ്. ഈ കഠിനമായ സാഹചര്യങ്ങളെ അതിജീവിക്കാൻ സസ്യങ്ങൾ സ്വയമറിയാതെ പ്രത്യേക രൂപങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചു.

സോക്കോട്രയുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ 37% സസ്യയിനങ്ങളും, 90% ഉരഗങ്ങളും (Reptiles) 95% പോലെയുള്ള ചില വിഭാഗങ്ങളിലുള്ള മൊളസ്കുകളും (Molluscs) തദ്ദേശീയമാണ് (Endemic).ഡ്രാഗൺസ് ബ്ലഡ് ട്രീ (Dracaena cinnabari) ഈ ദ്വീപിന്റെ ഐക്കൺ ആണ്. ഇതിന്റെ കുടയുടെ രൂപത്തിലുള്ള ശിഖരങ്ങൾ, ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങളിലെ ഈർപ്പം നേരിട്ട് ശേഖരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ ചുവന്ന കറ പ്രാദേശികമായി പല ആവശ്യങ്ങൾക്കും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഇതിനൊപ്പം, തടിച്ച തടിയുള്ള സോക്കോട്ര ഡെസേർട്ട് റോസ് (Bottle Tree) പോലുള്ള വിചിത്ര സസ്യങ്ങളും ഇവിടെ കാണാം.
ഈ സവിശേഷമായ ആവാസവ്യവസ്ഥയിൽ ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി മനുഷ്യവാസം നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. 2004-ലെ കണക്കനുസരിച്ച് ഏകദേശം 43,000-ത്തിലധികം ആളുകൾ ഇവിടെ താമസിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ ഏതാണ്ട് 60,000 ത്തിനടുത്ത് ആളുകൾ ഉണ്ടാവും എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്. ഈ ജനവിഭാഗത്തിന് തനതായ ഒരു സംസ്കാരവും സോക്കോട്രി എന്ന പ്രത്യേക ഭാഷയുമുണ്ട്. മത്സ്യബന്ധനം, ഈന്തപ്പന കൃഷി, കാലിവളർത്തൽ എന്നിവയാണ് അവരുടെ പ്രധാന ഉപജീവന മാർഗ്ഗങ്ങൾ. പരിസ്ഥിതിയുമായി ഇണങ്ങിച്ചേർന്ന, പരമ്പരാഗതമായ ഒരു ജീവിതശൈലിയാണ് ഇവിടുത്തെ ജനങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നത്. ഇവരുടെ സാന്നിധ്യം ഈ ദ്വീപിന്റെ ചരിത്രത്തിനും സംസ്കാരത്തിനും മാറ്റുകൂട്ടുന്നു.

അസാധാരണമായ ജൈവവൈവിധ്യം കണക്കിലെടുത്ത്, യുനെസ്കോ (UNESCO) സോക്കോട്രയെ ലോക പൈതൃക സൈറ്റായി പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈ ദ്വീപിന്റെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഇത് എടുത്തു കാണിക്കുന്നു. സോക്കോട്ര, ജീവന്റെ വിചിത്രമായ പരിണാമത്തിന്റെ ഒരു തത്സമയ പഠനശാലയാണ്.

03/11/2025

ടെക്സാസിലെ ബ്രയാൻ എന്ന പട്ടണത്തിൽ ഒരിക്കൽ ലോകം മുഴുവൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കിയ ഒരു നിർമ്മിതി പിറന്നു. 2013-ൽ ഇവിടെ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ഈ ഭീമാകാരമായ ജിൻജർ ബ്രെഡ് ഹൌസ് (Gingerbread House) ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയത് എന്ന ഗിന്നസ് വേൾഡ് റെക്കോർഡിൽ ഇടം നേടി. പൂർണമായും മധുരപലഹാരങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച ഈ വീട്, ശരിക്കും ഒരു സ്വപ്നലോകത്തിന്റെ ഭാഗം പോലെ തോന്നിയിരുന്നു.

ഈ അത്ഭുതം സൃഷ്ടിച്ചത് Bryan Rotary Club എന്ന സംഘടനയായിരുന്നു. അവരുടെ ലക്ഷ്യം വിനോദം മാത്രമല്ല, അതിലൂടെ സേവനപ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് പണം സമാഹരിക്കുക എന്നതുമായിരുന്നു. പ്രവേശന ടിക്കറ്റ് വഴി ലഭിച്ച തുക മുഴുവൻ പ്രാദേശിക ആശുപത്രികൾക്കും ചാരിറ്റി സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും നൽകി. ഇതിലൂടെ ഈ മധുരവീട് സന്തോഷത്തിനും കരുണയ്ക്കും ഒരുപോലെ പ്രതീകമായി മാറി.

വീടിന്റെ വലുപ്പം ഏകദേശം 2,500 ചതുരശ്ര അടി ആയിരുന്നു, അതായത് ഒരു വലിയ വീടിന്റെ വലുപ്പം! നിർമ്മാണത്തിനായി പണിക്കാർ ടൺ കണക്കിന് ചേരുവകൾ ഉപയോഗിച്ചു – 1800 പൗണ്ട് പഞ്ചസാര, 7200 മുട്ട, 3000 പൗണ്ട് മൈദ, അനവധി മിഠായികൾ, ചോക്ലേറ്റുകൾ, ഐസിംഗ് തുടങ്ങിയവ. ഇവയെല്ലാം ചേർന്നത് ഏകദേശം 35 ദശലക്ഷം കലോറി മൂല്യമുള്ള ഒരു സൃഷ്ടിയായി. വീടിന്റെ ഘടന ഉറപ്പാക്കാൻ സ്റ്റീൽ ഫ്രെയിം ഉപയോഗിച്ചു, അതിന്റെ പുറം ഭാഗം മുഴുവൻ ജിംജർബ്രെഡ് കുക്കികളും മിഠായികളും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചു. ഈ കൂറ്റൻ നിർമ്മിതിക്ക് തീരാൻ ഏകദേശം ഒരു മാസത്തോളം സമയമെടുത്തു. പണിക്കാർക്കും സ്വമേധയാ പങ്കെടുത്ത നാട്ടുകാരും ചേർന്ന് ദിവസവും അദ്ധ്വാനിച്ച് ഈ മധുര സ്വപ്നം യാഥാർത്ഥ്യമാക്കി.

വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ, ആയിരക്കണക്കിന് സന്ദർശകർ അതിനകത്ത് കടന്നു ഫോട്ടോകൾ എടുത്തു, മധുരത്തിന്റെ ഗന്ധത്തിൽ മുങ്ങി ആസ്വദിച്ചു. അവധിക്കാലത്തിന്റെ സന്തോഷവും സ്നേഹവും പങ്കുവെച്ച ഈ വീട്, കാണുന്നവർക്കെല്ലാം കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ ആനന്ദം തിരിച്ചുകൊടുത്തു.ഇപ്പോൾ ആ ഇഞ്ചിപ്പാനി വീട് നിലനിൽക്കുന്നില്ല — കാലാവസ്ഥയും ചൂടും കാരണം അത് താൽക്കാലികമായിരുന്നു. എന്നാൽ അതിന്റെ ഓർമ്മയും മനുഷ്യരുടെ സർഗ്ഗാത്മകതയും ഇന്നും അത്ര തന്നെ മധുരമാണ്. ടെക്സാസിലെ ആ വീടു മനുഷ്യർ ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ എത്ര അത്ഭുതങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാനാകുമെന്ന് തെളിയിച്ചു.

03/11/2025

ആഗോള ഊർജ്ജലഭ്യതയുടെ ഭാവി നിർണ്ണയിക്കുന്നതിൽ പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദ സമീപനങ്ങൾ അനിവാര്യമാണ്. ഈ കാഴ്ചപ്പാടിൽ, ഐസ്‌ലാൻഡിലെ എഞ്ചിനീയറിംഗ് സമൂഹം ജലവൈദ്യുതി ഉത്പാദന രീതിയ്ക്ക് തന്നെ പുതിയ ദിശ നൽകിയിരിക്കുന്നു. നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള ആർക്കിമിഡീസ് സ്ക്രൂ തത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ആർക്കിമിഡീസ് സ്ക്രൂ ടർബൈനുകൾ (ASTs) ആണ് ഈ മുന്നേറ്റത്തിന്റെ ഹൃദയഭാഗം. വലിയ അണക്കെട്ടുകളോ വിപുലമായ കോൺക്രീറ്റ് നിർമ്മിതികളോ ആവശ്യമില്ലാതെ, ചെറുതും ഇടത്തരവുമായ ജലപ്രവാഹങ്ങളെയും വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളെയും ശുദ്ധമായ വൈദ്യുതിയുടെ ഉറവിടമാക്കാൻ ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ സഹായിക്കുന്നു.

പരമ്പരാഗത ജലവൈദ്യുത പദ്ധതികളിൽ നിന്നും ഈ ടർബൈനുകൾ ഏറെ വ്യത്യസ്തമാണ്. ഉയർന്ന മർദ്ദത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നതും നദീതടങ്ങളിലെ ആവാസവ്യവസ്ഥയെ തകിടം മറിക്കുന്നതുമായ ടർബൈനുകളിൽ നിന്ന് വിഭിന്നമായി, AST-കൾ ജലത്തിന്റെ ഭാരം (Weight of Water) ഉപയോഗിച്ചാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ടർബൈനിലെ ചുരുളൻ ചിറകുകൾക്കിടയിലൂടെ (Helical Flights) ജലം താഴേക്ക് ഒഴുകുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഭാരം സ്ക്രൂവിനെ സാവധാനം കറക്കുന്നു. ഈ കുറഞ്ഞ കറക്കൽ വേഗത (Low Rotational Speed) ജലജീവികൾക്ക്, പ്രത്യേകിച്ച് മത്സ്യങ്ങൾക്ക്, യാതൊരു അപകടവുമില്ലാതെ ടർബൈനിലൂടെ കടന്നുപോകാൻ സുരക്ഷിതമായ സാഹചര്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അതിനാൽ, AST-കളെ ലോകമെമ്പാടും “ഫിഷ്-ഫ്രണ്ട്ലി” സാങ്കേതികവിദ്യയായി അംഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ആർക്കിമിഡീസ് സ്ക്രൂ എന്ന ആശയം പുരാതന ഗ്രീസിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞൻ ആർക്കിമിഡീസ് (ക്രി.മു. മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ട്) ആണ് ആദ്യം വികസിപ്പിച്ചത്. അന്ന് ഇത് ജലം ഉയർത്താനുള്ള ഉപകരണമായിരുന്നു — വൈദ്യുതി ഉത്പാദനത്തിനല്ല. എന്നാൽ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനം, യൂറോപ്പിലെ ജർമനി, നെതർലാൻഡ്‌സ്, യുകെ എന്നീ രാജ്യങ്ങളിലാണ് ആർക്കിമിഡീസ് സ്ക്രൂവിനെ മറിച്ച് ഉപയോഗിച്ച് വൈദ്യുതി ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന ആശയം വികസിച്ചത്. അതായത്, AST എന്ന സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ഉത്ഭവം ഈ പറഞ്ഞ രാജ്യങ്ങളിൽ ആണ് , ഐസ്‌ലാൻഡിൽ അല്ല.

എങ്കിലും, ഐസ്‌ലാൻഡ് ഈ സാങ്കേതികവിദ്യയെ പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദമായും വ്യാപകമായും പ്രയോഗിച്ചിട്ടുള്ള രാജ്യങ്ങളിലൊന്നാണ്. രാജ്യത്തെ ചെറുനദികളിലും വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളിലും AST സ്ഥാപിച്ച്, മൈക്രോ-ഹൈഡ്രോ സംവിധാനങ്ങൾ വഴി ഗ്രാമീണ മേഖലകൾക്ക് വിശ്വസനീയമായ വൈദ്യുതി ലഭ്യമാക്കുകയാണ് അവിടുത്തെ ശ്രമം. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനങ്ങളുടെ സ്വാധീനമില്ലാതെ തുടർച്ചയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനാൽ, ഈ ടർബൈനുകൾ പ്രാദേശിക കമ്മ്യൂണിറ്റികൾക്കും ഫാമുകൾക്കും അടിസ്ഥാന വൈദ്യുതി (Base Load) ഉറപ്പാക്കുന്നു. കൂടാതെ, AST-കളുടെ കുറഞ്ഞ ശബ്ദവും ലളിതമായ രൂപകൽപ്പനയും ഐസ്‌ലാൻഡിന്റെ പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങളോട് യാതൊരു വിരോധവുമില്ലാതെ ചേർന്നിരിക്കുന്നു.

ഐസ്‌ലാൻഡിലെ ചില പ്രാദേശിക എഞ്ചിനീയറിംഗ് കമ്പനികൾ, ഉദാഹരണത്തിന് Landsvirkjun പോലുള്ളവ, തങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് AST മോഡലുകൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തതും ഇവയുടെ പ്രാദേശിക നവീകരണത്തിന് വഴിയൊരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇതുമൂലം ഐസ്‌ലാൻഡ് ഈ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ പ്രായോഗിക നവീകരണത്തിനും വ്യാപക പ്രയോഗത്തിനും പേരുകേട്ട രാജ്യമായി മാറിയിരിക്കുന്നു.

AST സാങ്കേതികവിദ്യ ഇന്ന് യുകെ, ജർമനി, നെതർലാൻഡ്‌സ്, ഓസ്ട്രിയ, നോർവേ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളിലും ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവിടങ്ങളിൽ അതിന്റെ പ്രയോഗം വളരെ പരിമിതമായതും ചെറുതായതുമാണ്. ഐസ്‌ലാൻഡ് മാത്രമാണ് അതിനെ ദേശീയ ഊർജ്ജനയത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഉൾപ്പെടുത്തി, പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദ വികസനത്തിന്റെ മാതൃകയായി ലോകത്തിനു മുന്നിൽ അവതരിപ്പിച്ചത്.

ചുരുക്കത്തിൽ, ആർക്കിമിഡീസ് സ്ക്രൂ ടർബൈനുകൾ വഴി ഐസ്‌ലാൻഡ് പ്രകൃതിയെയും പുരോഗതിയെയും സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പുതുമാതൃക ലോകത്തിന് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ജന്മം മറ്റു യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നാണെങ്കിലും അതിന്റെ പരിസ്ഥിതി-നവീകരണ പ്രയോഗം വഴി ഐസ്‌ലാൻഡ് അതിനെ സുസ്ഥിര ഊർജ്ജത്തിന്റെ പ്രതീകമായി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.

02/11/2025

അമേരിക്കയിലെ സിറാക്കൂസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ പ്രൊഫസറാണ് സാം വാൻ ഏക്കൻ. അദ്ദേഹം 2008-ൽ തുടങ്ങിയ ഒരു പരീക്ഷണത്തിലൂടെ സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത ഒരു മരം ആണ് . "40 പഴങ്ങളുടെ മരം" ( The Tree of 40 Fruit ) . ലോകം ശ്രദ്ധിച്ച ഈ അത്ഭുത മരത്തിൻ്റെ പ്രത്യേകത എന്താണെന്നാൽ, ഒരൊറ്റ തടിയിൽ നിന്ന് തന്നെ പീച്ച്, പ്ലം, ആപ്രിക്കോട്ട്, ചെറി തുടങ്ങി പലതരത്തിൽ ഉള്ള നാല്പതോളം പഴങ്ങൾ ( stone fruits ) വിളവെടുക്കാൻ സാധിക്കുന്നു എന്നതാണ്.

ഈ അത്ഭുതകരമായ മരം സൃഷ്ടിക്കാൻ അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ചത് ഒട്ടിക്കൽ (grafting) എന്ന പുരാതനമായ കൃഷിരീതിയാണ്. ഈ വിദ്യയിലൂടെ, അദ്ദേഹം വിവിധയിനം പഴച്ചെടികളുടെ ശിഖരങ്ങൾ ശ്രദ്ധയോടെ തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഒരേ മാതൃവൃക്ഷത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി വളർത്തി. തന്മൂലം, മരത്തിൻ്റെ ഓരോ ഭാഗവും അതിൻ്റേതായ തനത് പഴങ്ങൾ കായ്ക്കുന്ന ഒരു സംയോജിത രൂപമായി മാറി.

ഇന്ന്, ഈ മരങ്ങൾ സിറാക്കൂസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി ക്യാമ്പസുകളിലും, അമേരിക്കയിലെ ചില മ്യൂസിയങ്ങളിലും പൊതുസ്ഥലങ്ങളിലും തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്നു. കാലാവസ്ഥ മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് പൂക്കളും പഴങ്ങളും കായ്ക്കുന്ന ഈ വൃക്ഷം ഇപ്പോഴും സജീവമാണ്. വസന്തകാലത്ത്, മരം നിറയെ പൂത്തുനിൽക്കുന്ന കാഴ്ച കാണുന്ന ഏതൊരാൾക്കും പ്രകൃതിയുടെ മഹത്വം നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ സാധിക്കും. പിന്നീട്, ഒരേസമയം പലതരം പഴങ്ങൾ കായ്ക്കുന്ന ആ കാഴ്ച, മനുഷ്യൻ്റെ സർഗ്ഗാത്മകതയും പ്രകൃതിയുടെ വൈവിധ്യവും ഒത്തുചേരുമ്പോൾ സംഭവിക്കാവുന്ന സൗന്ദര്യത്തെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

സാം വാൻ ഏക്കൻ്റെ ഈ ഉദ്യമം കേവലം സൗന്ദര്യ നിർമ്മിതിയിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്നില്ല. അദ്ദേഹം ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെ ചില പഴവർഗ്ഗങ്ങളെയും അവയുടെ വൈവിധ്യങ്ങളെയും സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. ശാസ്ത്രീയമായ അറിവും കലയുടെ ഭംഗിയും ഒത്തുചേരുമ്പോൾ പ്രകൃതിയെ എത്ര മനോഹരമായി നമുക്ക് രൂപപ്പെടുത്താൻ കഴിയും എന്ന് ലോകത്തിന് കാണിച്ചുകൊടുക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യം കൂടി ഈ "40 പഴങ്ങളുടെ മരം" നമ്മുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നുണ്ട് .

02/11/2025

ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വീവർ പക്ഷിക്കൂട് ആഫ്രിക്കയുടെ തെക്കൻ ഭാഗത്താണ് കാണപ്പെടുന്നത് — പ്രത്യേകിച്ച് നമീബിയ, ബോട്സ്വാന, ദക്ഷിണ ആഫ്രിക്ക എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന കലഹരി മരുഭൂമി (Kalahari Desert) പ്രദേശങ്ങളിലാണ് ഈ അത്ഭുതങ്ങൾ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ഈ കൂറ്റൻ കൂടുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നത് സോഷ്യബിൾ വീവർ (Sociable Weaver – Philetairus socius) എന്ന ചെറിയ പക്ഷികളാണ്. ഇവ കൂട്ടമായി ജീവിക്കുന്ന സമൂഹസ്വഭാവമുള്ള പക്ഷികളാണ്; സഹകരണവും കൂട്ടായ പ്രവർത്തനവും ഇവയുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ആധാരമാണ്.

പുല്ലുകളും ചെറിയ മരക്കമ്പുകളും ഉപയോഗിച്ച്, ഈ പക്ഷികൾ നെയ്തെടുക്കുന്ന കൂട് ഒരു ചെറിയ മുറിയുടെ നീളത്തോളം അതായത് ഏകദേശം 20 അടി വരെ വീതിയിൽ വളരുന്നു. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ ഇത് ഒരൊറ്റ ഭീമാകാരമായ കൂടുപോലെ തോന്നാമെങ്കിലും, ഇതിന്റെ അകത്തുള്ള രൂപകൽപ്പന അതിശയകരമാണ്. നൂറിലധികം ചെറിയ അറകളോടുകൂടിയാണ് ഈ കൂട് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്; ഓരോ ജോഡി പക്ഷികൾക്കും തങ്ങളുടേതായ സ്വകാര്യ ഇടം ഇവിടെയുണ്ട്. ഈ അറകൾ അവയുടെ താമസസ്ഥലത്തിന് ഒരുതരം സ്വാഭാവികമായ കാലാവസ്ഥാ നിയന്ത്രണം നൽകുന്നു. കഠിനമായ പകൽവെളിച്ചത്തിൽ ചൂട് അകറ്റിനിർത്താനും, തണുപ്പുള്ള രാത്രികളിൽ ഒന്നിച്ച് ചേർന്ന് ഊഷ്മളത നിലനിർത്താനും ഈ പ്രത്യേക നിർമ്മിതി അവരെ സഹായിക്കുന്നു.

സോഷ്യബിൾ വീവർ പക്ഷികളുടെ ഈ ഭീമാകാരമായ കൂട് കേവലം ഒരു കൂടല്ല; അത് തലമുറകളായി കൈമാറിവരുന്ന ഒരു പൈതൃകമാണ്. പുതിയ തലമുറ പഴയ കൂട്ടുകൾ മെച്ചപ്പെടുത്തി, അതിന്റെ ബലം ഉറപ്പുവരുത്തി, വർഷങ്ങളോളം സുരക്ഷിതമായ ഒരിടമായി ഇതിനെ നിലനിർത്തുന്നു. പ്രകൃതിയുടെ ഈ വലിയ കലാസൃഷ്ടിക്ക് മുകളിൽ കഴുകന്മാർ പോലുള്ള മറ്റ് പക്ഷികൾക്കും സുരക്ഷിതമായ ഇടം ലഭിക്കാറുണ്ട്. ദക്ഷിണ ആഫ്രിക്കയിലെ Tswalu Kalahari Reserve പോലുള്ള സംരക്ഷിത കേന്ദ്രങ്ങളിൽ, ഈ പക്ഷികളുടെ കൂട്ടായ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഈ മാസ്മരികത ഇന്നും പ്രകൃതിയുടെ വലിയ ഒരു വിസ്മയമായി നിലകൊള്ളുന്നു.

BehindThings Malayalam

07/11/2025

07/11/2025

06/11/2025

06/11/2025

05/11/2025

05/11/2025

04/11/2025

04/11/2025

03/11/2025

03/11/2025

02/11/2025

02/11/2025

Address

Telephone

Website

Alerts

Contact The Business

Shortcuts

Share

Category