Achayan army 2.0

Achayan army 2.0 achayanarmy2.0
1 M youtube fam❤️
Dm for paid promo& collab
☎️ 7356787610
(6)

വേർപിരിഞ്ഞ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്നിപ്പിക്കണം.നാളെ എന്റെ വിവാഹമാണ്.. ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു.എന്റെ അച...
18/07/2025

വേർപിരിഞ്ഞ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്നിപ്പിക്കണം.

നാളെ എന്റെ വിവാഹമാണ്.. ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു.

എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും വേർപിരിഞ്ഞാണ് കഴിയുന്നത്.

മൂന്ന് വർഷത്തോളമായി അവർ വിവാഹമോചിതരായിട്ട്.

മക്കളായ ഞങ്ങൾ എതിർക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവരുടെ തീരുമാനത്തിൽ അവർ ഉറച്ചു നിന്നു.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആ തീരുമാനത്തെ ഞങ്ങൾ ബഹുമാനിച്ചു.

വിവാഹമോചന സമയത്ത് രണ്ടാളുടെയും മുഖത്ത് സങ്കടം തളംകെട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ അമ്മയുടെ കൂടെയും അനിയൻ അച്ഛന്റെ കൂടെയും നിന്നു.

എന്നാലും അച്ഛനോടുള്ള സ്നേഹം ഞാൻ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു.

നല്ല ഒരു ഭർത്താവാകാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല ഒരു അച്ഛൻ ആയിരുന്നു.

പിന്നീടാണ് അറിയുന്നത് അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് വെറും തെറ്റിദ്ധാരണ മാത്രം ആയിരുന്നെന്ന്.

ആരൊക്കെയോ അമ്മയോട് മനഃപൂർവം ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് അവരെ തമ്മിൽ തെട്ടിച്ചതാണെന്ന്.
ശരിക്കും അച്ഛൻ ഒരു പാവമായിരുന്നു.

അതുകൊണ്ടുമാത്രമാണ് അമ്മയുടെ ആവശ്യത്തിന് കൂട്ട് നിന്നത്.

അറിഞ്ഞപ്പോൾ രണ്ടാൾക്കും പിരിയേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാവണം.

അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നിരാശയുടെ ഭാവം ആയിരുന്നു.

നടന്നതൊക്കെ കള്ളക്കഥകൾ ആയിരുന്നുവെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവരെ വീണ്ടും ഒന്നിപ്പിക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് ശ്രമിച്ചു.

പരസ്പരം വീണ്ടും ഒന്നിക്കാൻ അവർക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും മറ്റുള്ളവർ എന്ത് പറയുമെന്നുള്ളനാണക്കേടായിരുന്നു രണ്ടാൾക്കും.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ വീണ്ടുമൊരു കൂടിച്ചേരലിന് അവർ സമ്മതിച്ചില്ല.

എന്റെ വിവാഹം ആലോചിച്ചതും ഉറപ്പിച്ചതും അച്ഛനും അമ്മയും ചേർന്നായിരുന്നു.

വിവാഹത്തിന് സമയമായി അച്ഛനും അമ്മയും എത്തി.

ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു രണ്ടാളും ഒരെ colour ഡ്രസ്സ്‌ ആണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്.

പരസ്പരം നോക്കുന്നും ചിരിക്കുന്നുമുണ്ട്.

ഒളിന്റെയുള്ളിൽ സ്നേഹം ആ പഴയതുപോലെ തന്നെയുണ്ട്.

വിവാഹത്തിന് എല്ലാവരും എത്തി.

അജയ് എന്നാണ്വരന്റെ പേര്.

താലികെട്ടാൻ സമയമായപ്പോൾ അജയ് പറഞ്ഞു എനിക്ക് ഈ വിവാഹത്തിന് സമ്മതം അല്ല.

കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി.

ആരും പേടിക്കണ്ട ആദ്യം അച്ഛനും അമ്മയും പിണക്കങ്ങൾ മറന്ന് ഒന്നാകണം അതുകണ്ടു സന്തോഷത്തോടെ വേണം എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ മകളുടെ കഴുത്തിൽ താലികെട്ടാൻ..

എല്ലാം ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞു plan ചെയ്തതാരുന്നു.

എല്ലാത്തിനും പൂർണ്ണ സപ്പോർട്ടായി അജയ് യുടെ വീട്ടുകാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഇതല്ലാതെ അവർ ഒന്നിപ്പിക്കാൻ മറ്റുമാർഗങ്ങളൊന്നും ഞങ്ങൾ കണ്ടില്ല.

അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുഖത്ത് പെട്ടന്നൊരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടായെങ്കിലും... പതിയെ ആ ഞെട്ടൽ പുഞ്ചിരിയായി മാറി.

അങ്ങനെ അവർ വീണ്ടും വിവാഹിതരായി.

ഒപ്പം ഞങ്ങളും.
ഈ വിവാഹത്തിന് എനിക്ക് കിട്ടാവുന്നതിലും ഏറ്റവും വലിയ സമ്മാനമാണ് അജയ് യും കുടുംബവും എനിക്ക് തന്നത്.

എല്ലാത്തിനും കൂടെനിന്ന അവരോടുള്ള നന്ദി ഒരിക്കലും എത്ര പറഞ്ഞാലും മതിവരില്ല.

എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷം.

അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുഖത്ത് പഴയ സന്തോഷം തിരിച്ചുവന്നിരിക്കുന്നു.

പ്രിയമുള്ളവരേ ഇതുപോലെ ചില തെറ്റിദ്ധാരണകളുടെ പേരിൽ ഇങ്ങനെ പിരിഞ്ഞു താമസിക്കുന്ന ഒരുപാട് ആളുകൾ ഉണ്ടാവാം.

നമ്മൾ മക്കളുടെ അവസരോചിതമായ ഇടപെടൽ ചിലപ്പോൾ അവരെ പഴയ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ കാരണമായേക്കാം.

ഇതൊന്ന് share ചെയ്യണേ..
നമ്മൾ കാരണം ഒരാളെങ്കിലും രക്ഷ പെട്ടാലോ ❤️

✍️ ആവ മരിയ

Happy Birthday Anna mole 🥰❤️
17/07/2025

Happy Birthday Anna mole 🥰❤️

എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു അയാളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ മുന്നിൽ ഒരു ലക്ഷ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു  എന്റെ വീട്...അവിടെത്തിക്കഴ...
17/07/2025

എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു അയാളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ മുന്നിൽ ഒരു ലക്ഷ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു

എന്റെ വീട്...

അവിടെത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാൻ രക്ഷപെട്ടു.

അങ്ങനെ വീട്ടിലേക്കുള്ള ബസ് യാത്രയിൽ ഒരുപാട് ഓർമ്മകൾ അങ്ങനെ അലയടിച്ച് ഉയരുകയായിരുന്നു.

ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളുമായി കയറി ആ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന എന്നെയും കാത്തിരുന്നത് വലിയ ദുരന്തങ്ങൾ ആയിരുന്നു.

ഒന്നിനും സപ്പോർട്ട് ചെയ്യാത്ത ഭർത്താവ്....

എല്ലാത്തിനും കുറ്റം കണ്ടുപിടിക്കുന്ന അമ്മായിയമ്മയും ബന്ധുക്കളും

അവരുടെ ലക്ഷ്യം എന്റെ സ്വർണവും പണവും മാത്രമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഞാൻ ഇനി അവിടെ നിന്നിട്ട് എന്ത് കാര്യം.

അങ്ങോട്ട് പോയപ്പോൾ കൈനിറയെ കൊണ്ടുപോയ ഞാൻ തിരിച്ച് കൈയ്യും വീശിയാണ് ഇറങ്ങിയത്.

എന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ രണ്ടു കൈയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കും അതെനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.

കാരണം പലപ്പോഴും ഞാൻ ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ പറയുമ്പോൾ

"നീ ഇങ്ങോട്ട് ധൈര്യമായി പോരടി നിനക്ക് ഞങ്ങൾ ഉണ്ട്"

ഇങ്ങനെയായിരുന്നു അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടപ്പിറപ്പുകളുടെയും ഉറപ്പ്.

അതാണ് അവിടുന്ന് ഇറങ്ങാനുള്ള ധൈര്യവും.

ഓർമ്മകൾ ഓരോന്നായി അയവിറക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നതും ബസ് എനിക്ക് ഇറങ്ങേണ്ട സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി..

എന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്നു.

സങ്കടങ്ങളെല്ലാം ഞാൻ പെട്ടന്ന് മറന്നു

ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു..

കൂട്ടികൊണ്ട് വന്നപ്പോഴുള്ള സന്തോഷം ആരുടേയും മുഖത്ത് കാണാനില്ല.

എനിക്ക് ഒരു അനിയത്തിയും ആങ്ങളയും ഉണ്ട്.

ആങ്ങളയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അവർ വീട്ടിൽ ഉണ്ട്.

പിന്നെ അനിയത്തിക്ക് ചില ആലോചനകളൊക്കെ വരുന്നുമുണ്ട്.

പലതും ഞാൻ അറിയാറില്ല അല്ലെങ്കിൽ എന്നോട് ആരും പറയാറും ഇല്ല.

കെട്ടിച്ചു വിട്ട മകൾ വീട്ടിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നത് വീട്ടുകാർക്ക് ഒരു നാണക്കേടായി തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ അവിടെ നിൽക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ് അനിയത്തിയുടെ കല്യാണം നടക്കാത്തതെന്നുള്ള പറച്ചിലുകൾ അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും ഇടയിൽ ഉണ്ടാവാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ അവർക്ക് ഒരു ബാധ്യത ആകുമോയെന്നുള്ള പേടി നാത്തൂനും ആങ്ങളയോട് പ്രകടിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി...

അവിടുത്തെ പല പ്രശ്നങ്ങൾക്കും മനപ്പൂർവം അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ ഒരു കാരണക്കാരിയായി തുടങ്ങി.

ഞാൻ കാരണമാണ് കല്യാണം നടക്കാത്തതെന്ന് അനിയത്തിക്കും തോന്നി തുടങ്ങി.

എന്നെ ചൊല്ലിയുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ ആങ്ങളക്കും നാത്തൂനുമിടയിൽ പതിവായി.

ആങ്ങളക്ക് നാത്തൂനേ പേടിയാണ്. അവൾ പറയുന്നതിനപ്പുറം അവന് മറ്റൊരു ഉത്തരമില്ല.

ആരോടും പ്രതികരിക്കാതെ അപ്പനും അമ്മയും കൈകഴുകി..

നി അവളെ നോക്കേണ്ടെടാ എന്റെ മരണം വരെ ഞാൻ എന്റെ മകളെ നോക്കിക്കൊള്ളാമെന്ന് അപ്പൻ മനസ്സിൽ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല.

കാരണം അപ്പനും പേടിയാണ് മറ്റു മക്കളെ.

അവസാനം ഇറങ്ങി പോകണം ഞങ്ങൾക്ക് നി ഒരു ബാധ്യതയാണ് എന്ന് മാതാപിതാക്കളും കൂടപ്പിറപ്പുകളും പറയുമെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ അത് പറയാൻ കാത്ത് നിൽക്കാതെ ഞാൻ അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി...

എങ്ങോട്ട് പോകണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

മനസിൽ ആകെ ഒരു പുക മാത്രം.

വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒന്നും എടുത്തില്ല എന്റെ കുറച്ച് വസ്ത്രങ്ങൾ അല്ലാതെ.

കുറച്ച് പൈസ അപ്പൻ എന്റെ കൈയ്യിൽ തന്നു ഒരു നിസഹായ അവസ്ഥയോടെ.

അതിൽനിന്നും ബസിനുള്ള പൈസ ഞാൻ എടുത്തു ബാക്കി ഞാൻ അപ്പന് തന്നെ തിരികെ നൽകി.

ഇനി അതിന്റെ പേരിൽ ഒരു കുത്തുവാക്കുകൂടി കേൾക്കാൻ വയ്യ..

ഇറങ്ങാൻ നേരം അപ്പൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു... മോളെ നി എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്...

അപ്പൻ വിഷമിക്കണ്ട അപ്പാ ഞാൻ ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാവും എന്തെങ്കിലും ഒരു ജോലി കിട്ടുമോയെന്ന് നോക്കണം.

അപ്പന് എന്താവശ്യം വന്നാലും എന്നോട് പറയണം.

മനസ്സറിഞ്ഞല്ല എന്നെ യാത്രയാക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയാം..

സാരമില്ല അപ്പാ..

എല്ലാം വിധിയാണ്.

അങ്ങനെ അവിടുന്ന് അടുത്ത ബസിൽ കയറി മുന്നിലുള്ള ഒരേയൊരു ലക്ഷ്യം ഒരു ജോലിയാരുന്നു.

അത് അന്വേഷിച്ച് കുറെ നടന്നു.

അവസാനം ജോലി കിട്ടി. താമസിക്കാൻ അവരുടെ തന്നെ ഹോസ്റ്റലും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ജോലി കിട്ടിയ കാര്യം വീട്ടിൽ എല്ലാവരെയും വിളിച്ചറിയിച്ചു.

എല്ലാവർക്കും സന്തോഷമായി.. ഒപ്പം ആശ്വാസവും.

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് നമ്മുടെ കൈയിൽ പൈസ ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും വിലയുണ്ടാകൂ...

അത് സ്വന്തം വീട്ടിൽ ആയാലും.

പ്രിയപ്പെട്ട പെൺകുട്ടികളോട്..

വിവാഹമല്ല ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കാര്യം സ്വന്തമായി ഒരു ജോലി അത് കഴിഞ്ഞിട്ടാവണം മറ്റെന്തും.

അല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരു വിലയും ആരും തരില്ല ഒരിടത്തും.

എന്റെ മാത്രമല്ല ഒരുപാട് പേരുടെ ജീവിത കഥയാണ്

അമ്മയെ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി മക്കൾ 💔😭വൃദ്ധസദനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു നേഴ്സ് ആണ് ഞാൻ.ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന ഓരോ അമ്മമാർ...
17/07/2025

അമ്മയെ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി മക്കൾ 💔😭
വൃദ്ധസദനത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു നേഴ്സ് ആണ് ഞാൻ.

ഇവിടെ ജീവിക്കുന്ന ഓരോ അമ്മമാർക്കുമുണ്ട് ഓരോ കഥ പറയാൻ.

ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന അനുഭവങ്ങളുടെ കഥ.

ഒരിക്കൽ ഒരു വൈകുന്നേരം ഈ വൃദ്ധസദനത്തിന്റെ മുറ്റത്ത് ഒരു വണ്ടി വന്നു നിന്നു.

ഒരു ആഡംബര കാർ.

അതിൽനിന്നും കുറെ ആളുകൾ ഇറങ്ങി.

അവസാനം ഒരു അമ്മ പുറത്തേക്ക് വന്നു.

ആ മുഖത്ത് ദുഃഖം അലയടിച്ചു ഉയരുന്നത് കാണാം.

അപ്പോഴേ കാര്യം മനസ്സിലായി ആ അമ്മയെ ഇവിടെ കൊണ്ട് ആക്കാനുള്ള വരവാണ്.

മകനും മരുമകളും പേരക്കുട്ടികളും ഉണ്ട്.

എല്ലാവരും വലിയ സന്തോഷത്തിലാണ്.

അമ്മയുടെ മുഖം ഒഴിച്ച്.

അമ്മ ആരെയും നോക്കുന്നില്ല.

അങ്ങനെ ഫോർമാലിറ്റീസ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞു.

അവർ പോകാനൊരുങ്ങി.

പോകാൻ നേരം ഞങ്ങളുടെ മാനേജർ ചോദിച്ചു...

ഇനി എന്നാ നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്...

ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും പുറത്തേക്ക് പോവുകയാണ്...

ചിലപ്പോഴെ ഇനി നാട്ടിലേക്ക് വരൂ...

അവിടെ സെറ്റിൽ ആകാനാണ് തീരുമാനം.

അമ്മയെ കൂടെ കൊണ്ടുപോകാനൊന്നും കഴിയില്ല..

പിന്നെ ഇവിടുള്ള വീടും സ്ഥലവുമൊക്കെ ഞങ്ങൾ വിറ്റു.

അതാണ് അവരെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നാക്കിയത്.

ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവർ പോയി.

കേട്ടുനിന്ന എനിക്ക് അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു.

വന്നദിവസനങ്ങളിൽ ഒന്നും അമ്മ അങ്ങനെ ആഹാരമൊന്നും കഴിക്കുന്നില്ലായിരുന്നു..

പിന്നെ എല്ലാവരുമായിട്ടും നല്ല സ്നേഹത്തിൽ ആയി.. അവിടുത്തെ ഒരാളായി മാറി.

ഒരുദിവസം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ എല്ലാവരും എത്തി പക്ഷെ ആ അമ്മയെ മാത്രം കണ്ടില്ല.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മ ഇരുന്ന് കരയുകയായിരുന്നു.

എന്ത് പറ്റി അമ്മേ...

ഇന്ന് എന്റെ പിറന്നാൾ ആണ്...

എന്റെ ഭർത്താവ് ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ എപ്പോഴും എനിക്കൊരു സമ്മാനം തരുമായിരുന്നു.

കല്യാണം കഴിക്കും വരെ മക്കളും..

മക്കളൊക്കെ ചെറുതായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഭർത്താവ് മരിച്ചു....

അന്ന് ഞാൻ വളരെ ചെറുപ്പമായിരുന്നു.

പെട്ടന്നുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം ജീവിതത്തിന്റെ താളം തെറ്റിച്ചു.

കൂലിപ്പണിക്കുപോയാണ് മകനെ വളത്തിയതും പഠിപ്പിച്ചതും.

പട്ടിണിയോ സങ്കടങ്ങളോ ഒന്നും അവനെ അറിയിച്ചിട്ടില്ല.

അവനൊരു ജോലികിട്ടി...

കല്യാണം കഴിച്ചു.

എനിക്ക് പെട്ടന്നൊരു ദിവസം ഒരു വയറു വേദന വന്നു..

ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്നപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത് യൂട്ടറസിൽ കാൻസർ ആണ്...

പപ്പോഴായി വയറു വേദന വരാറുണ്ടായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഞാൻ അത് കാര്യമായി എടുത്തില്ല.

ഓരോ ദിവസങ്ങൾക്കഴിയുംതോറും വേദന കൂടി വന്നു.

ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യണം...

അതിനു കുറച്ചധികം പണം ആവശ്യമാണ്..

ഇപ്പോൾ വേദന കുറയാനുള്ള മരുന്ന് തരാം.

അവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ബാധ്യത ആകുമെന്ന് മനസിലായി.

അവർ പുറത്തേക്ക് പോകാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ നടക്കുന്ന സമയമായിരുന്നു.

മരുമകൾ അവനോട് ചോദിച്ചു അമ്മയുടെ ഓപ്പറേഷൻ നടത്തണ്ടേ...

ഓ അതൊന്നും ഇപ്പൊ നടത്താൻ പറ്റില്ല അതിനൊക്കെ ഒരുപാട് പൈസ വേണം.

അമ്മക്ക് മരുന്നുണ്ടല്ലോ അത് കഴിക്കട്ടെ.. നമുക്ക് പോകാനുള്ളത് നോക്കാം.

അമ്മയെ നമുക്ക് ഒരു വൃദ്ധ സദനത്തിൽ ആക്കാം.

അങ്ങനെ അവർക്ക് പോകാൻ വേണ്ടി വീടും സ്ഥലവും എല്ലാം വിറ്റു.

എന്നെ ആർക്കും വിൽക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ... ആരും എടുക്കില്ലല്ലോ.

രോഗിയായ എനിക്ക് ജോലി ചെയ്ത് ജീവിക്കാനും കഴിയില്ല..

കിടക്കാൻ ഒരു സ്ഥലവും ഇല്ല.

അങ്ങനെ അവർ കണ്ടെത്തിയ വഴിയായിരുന്നു ഈ വൃദ്ധസദനം.

ഇവിടെയാകുമ്പോൾ അവർക്ക് ബാധ്യത ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.
ചത്തു പോയാലും ഇവിടെ എവിടെയെങ്കിലും കുഴിച്ചിട്ടോളുമല്ലോ.

ഇത് പറഞ്ഞതും ആ അമ്മ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

കേട്ടിരുന്ന ഞാനും കരഞ്ഞു പോയി.. എനിക്ക് അമ്മയില്ല അമ്മയുടെ സ്നേഹം എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല...

പക്ഷേ ഈ അമ്മയിൽ എനിക്ക് എന്റെ സ്വന്തം അമ്മയെ കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.

മക്കൾ ആരും ഇനി ഒരിക്കലും തിരികെ വരില്ല എന്ന് അമ്മക്കറിയാം.

ഞാൻ ആ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു, എനിക്ക് അമ്മയില്ല അമ്മയുടെ സ്നേഹം എനിക്ക് തരാൻ കഴിയുമോ...?

ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയിക്കോട്ടെ..

എന്റെ അമ്മയായി അവിടെ ജീവിക്കാൻ കഴിയുമോ.

ഒന്നിനും ഒരു കുറവും വരാതെ ഞാൻ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളാം.

അവിടെ കൊണ്ട് ആക്കി വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇതുവരെ ഒരു ഫോൺകോൾ പോലും ആ മക്കളുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് ഉണ്ടായില്ല.

അങ്ങനെ വൃദ്ധസദനത്തിലെ എല്ലാ ഫോർമാലിറ്റീസും കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ എന്റെ അമ്മയെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

അമ്മ ഇപ്പോൾ ഒത്തിരി സന്തോഷവതിയാണ്... അമ്മയുടെ ചികിത്സയും നന്നായി നടക്കുന്നു.

എങ്കിലും ഇപ്പോഴും കാത്തിരിക്കുന്നു മടങ്ങിവരാത്ത ആ മക്കൾക്ക് വേണ്ടി.. 😢

ഓർമിക്കുക ഈ വർദ്ധിക്യം നിങ്ങളെയും തേടിയെത്തും 🙏

ഇതൊക്കെയല്ലേ നമ്മൾ share ചെയ്യേണ്ടത് ❤️

✒️ ആവ മരിയ

പതിനഞ്ചു വർഷമായി ഗൾഫിൽ ജോലി ചെയ്യുകയായിരുന്നു.വർഷത്തിൽ ഒരിക്കൽ നാട്ടിലേക്ക് പോകും.ഉള്ളതെല്ലാം നുള്ളിപ്പെറുക്കി എല്ലാവർക്...
17/07/2025

പതിനഞ്ചു വർഷമായി ഗൾഫിൽ ജോലി ചെയ്യുകയായിരുന്നു.

വർഷത്തിൽ ഒരിക്കൽ നാട്ടിലേക്ക് പോകും.

ഉള്ളതെല്ലാം നുള്ളിപ്പെറുക്കി എല്ലാവർക്കും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വാങ്ങും.

കാരണം ഗൾഫിൽ നിന്ന് വരുന്ന ആളിൽനിന്ന് പറയാതെയാണെങ്കിലും എല്ലാവരും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പ്രതീക്ഷിക്കുമല്ലോ...?

അത് കൊടുക്കുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖത്ത് തെളിയുന്ന സന്തോഷം അതാണ് ഓരോ പ്രവാസിയുടെയും സമ്പാദ്യം.

മടക്കയാത്ര അതിലേറെ സങ്കടം നിറഞ്ഞതാണ്.

പ്രിയപ്പെട്ടവർ ആരും കൂടെയില്ലാതെ ഒറ്റക്കൊരു യാത്ര.

കൂടപ്പിറപ്പുകളെയെല്ലാം കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചയച്ചു.

അച്ഛനും അമ്മയും കൂടെത്തന്നെയുണ്ട്.

ഗൾഫിലെ ജീവിതം ശരിക്കും മടുത്തു തുടങ്ങി.

കുറച്ച് പൈസ കൂട്ടിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.

നാട്ടിൽ ഒരു സ്ഥലം വാങ്ങണം. അതിൽ ഒരു കൊച്ചു വീട്..

അതൊരു വലിയ സ്വപ്നമാണ്.

നാട്ടിലേക്ക് തിരികെ പോയി അവിടെ എന്തെങ്കിലും ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങണം.ഒരു കല്യാണമൊക്കെ കഴിക്കണം.

കുടുംബത്തോടൊപ്പം സന്തോഷമായി ജീവിക്കണം.

നാട്ടിൽ കുറച്ച് സ്ഥലം മേടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

വീട് പതുക്കെ പൈസ ഉണ്ടാകുംപോലെ വെക്കാല്ലോ..

സ്ഥലംമേടിച്ചു വീടും പണിതിട്ട് വേണം ഇവിടുത്തെ ജോലിയൊക്കെ നിർത്തി നാട്ടിലേക്ക് വരാൻ.

സ്ഥലം മേടിക്കാൻ ഏറ്റവും ഇളയ അളിയനെ ഏൽപ്പിച്ചു.

അവനാകുമ്പോൾ ഈവക കാര്യങ്ങളൊക്കെ നന്നായി അറിയാം.

സ്ഥലം എഴുതണമെങ്കിൽ ഞാൻ നാട്ടിൽ എത്തണം.

അതിന് ഒരുപാട് പൈസ ചിലവുവരും മാത്രമല്ല ലീവ് കിട്ടാനും ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.

അങ്ങനെ സ്ഥലം അളിയന്റെ പേരിൽ തല്ക്കാലം എഴുതിയിട്ട് നാട്ടിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞ് എന്റെ പേരിലേക്ക് മാറ്റാൻ തീരുമാനിച്ചു.

വീടുപണിയാനുള്ള പൈസ കൂട്ടിവെച്ചിട്ട് ജോലി നിർത്തി നാട്ടിലേക്ക് പോവുകയാണ്...

തിരിച്ച് പോരുകയാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അതുവരെ ചുറ്റും കൂടിയവരെയോക്കെ കാണാതായി.

പല വിളികളും നിന്നു.

അതൊന്നും എന്നെ ബാധിച്ചില്ല.

കാരണം ഇനിയാണ് ഞാൻ എനിക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കാൻ പോകുന്നത്..

അങ്ങനെ നാട്ടിൽ എത്തി.

പതിവുപോലുള്ള സ്വീകരണമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല..

അളിയനെയും കണ്ടില്ല.

സ്ഥലം മാറ്റി എഴുതുന്ന കാര്യം സംസാരിക്കാനായി ഞാൻ അളിയന്റെ വീട്ടിലെത്തി.

അളിയൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു. കുറച്ച് തിരക്കായി പോയി അതാ വരാഞ്ഞത്.

അതൊന്നും സാരമില്ല അളിയാ...

നമുക്ക് സ്ഥലം മാറ്റി എഴുതണമല്ലോ അതിന്റെ കാര്യത്തിനാ ഞാൻ ഇപ്പോ വന്നത്.

സ്ഥലമോ ഏത് സ്ഥലം.

അല്ല ഞാൻ ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ അളിയന്റെ പേരിൽ വാങ്ങിയ സ്ഥലം...അത് എനിക്ക് എന്റെ പേരിലേക്ക് ആക്കണം...

അതെങ്ങനെയാ അളിയാ അതിപ്പോ എന്റെ സ്ഥലം അല്ലെ...

അത് ആർക്ക് കൊടുക്കണമെന്ന് ഞാൻ അല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നത്.

ഭൂമി പിളർന്നു താഴേക്ക് പോകുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

അപ്പോൾ നി എന്നെ ചതിക്കുകയായിരുന്നല്ലേ...

കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയതാ എനിക്കത് വേണം.

നിന്ന് ചിലക്കാതെ ഇറങ്ങി പോടാ... അവൻ ആട്ടി ഇറക്കി.

ഇങ്ങനൊരു ചതി ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.

വിശ്വസിച്ചതിന് എനിക്ക് കിട്ടിയ കൂലി.

ഇത്രയും നാളത്തെ എന്റെ കഷ്ടപ്പാട്...

എല്ലാം പോയി..
എന്നാലും തോറ്റുകൊടുക്കാൻ ഞാൻ ഒരുക്കാമായിരുന്നില്ല.

ഒരിക്കൽ കൂടി ഗൾഫിലേക്ക്...

നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം തിരിച്ച് പിടിച്ചു.

പക്ഷെ ഇനി ഒരിക്കലും ആരെയും വിശ്വസിക്കില്ല.

എന്നെപ്പോലെ സ്വയം ജീവിക്കാൻ മറന്ന് കുടുംബത്തിന് വേണ്ടി ജീവിച്ച് ഒടുവിൽ ഒന്നിമല്ലാതായി തീർന്ന ഒരുപാട് ആളുകൾ ഉണ്ടാവും.

ചതിച്ചു നേടിയതൊന്നും നിലനിൽക്കില്ല.

ഒരിക്കലും..

നമുക്ക് വേണ്ടിയാണ് നമ്മൾ ആദ്യം ജീവിക്കേണ്ടത് 🥰

ഇഷ്ടമായാൽ ലൈക്ക് ചെയ്തു ഷെയർ ചെയ്യണേ

✍️ ആവ മരിയ

16/07/2025
ഇന്ന് എന്റെ വിവാഹമോചനമാണ് ഒരുമിച്ച് കളിച്ചു വളർന്നവരായിരുന്നു ഞാനും അവളും.എപ്പോഴോ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ പ്രണയം മൊട്ടിട്ടു തുടങ്ങ...
16/07/2025

ഇന്ന് എന്റെ വിവാഹമോചനമാണ്

ഒരുമിച്ച് കളിച്ചു വളർന്നവരായിരുന്നു ഞാനും അവളും.

എപ്പോഴോ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ പ്രണയം മൊട്ടിട്ടു തുടങ്ങി..

അങ്ങനെ ഒരിക്കലും പിരിയാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഞങ്ങൾ ഈ കാര്യം വീട്ടിൽ അവതരിപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ രണ്ട് വീട്ടുകാരുടെയും പൂർണ്ണ സമ്മതത്തോടെ ആഘോഷമായി തന്നെ വിവാഹം നടന്നു.❤️

ഒരുപാട് കാലത്തെ സ്വപ്നം പൂവണിഞ്ഞ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും.

നല്ല രീതിയിൽ ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോയി...

ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു മകൾ ജനിച്ചു.

പലകാര്യങ്ങളിലും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.

കൂട്ടുകാർ പറയുന്നതായിരുന്നു എനിക്ക് എല്ലാം.

അവൾ എത്ര ക്ഷമിച്ചാലും ചെറിയ തെറ്റുകൾ പോലും വിട്ട് കൊടുക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴം കുറഞ്ഞു.

പരസ്പരം സംസാരിക്കുന്നത് തന്നെ വളരെ കുറവായിരുന്നു.

എന്റെ പല ആവശ്യങ്ങളും ഞാൻ അവളെ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

അവളുടെ ഭാഗം കേൾക്കാൻപോലും എനിക്ക് മനസിലായിരുന്നു.

എങ്കിലും അവൾ ഒരിക്കലും ആരോടും പരാതി പറഞ്ഞിട്ടില്ല.

അഭിപ്രായവ്യതാസങ്ങൾ കൂടി വന്നതോടെ വിവാഹ ബന്ധം വേർപെടുത്താൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.

പരസ്പരമുള്ള സമ്മതത്തോടുകൂടി അങ്ങനെ ഡിവോഴ്സ് നടന്നു.

പേപ്പറിൽ ഒപ്പ് വെക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഒരു നിബന്ധന മാത്രമേ അവൾ മുന്നോട്ടു വെച്ചുള്ളൂ...

നമ്മുടെ കുഞ്ഞിന് അച്ഛനും അമ്മയും വേണം അവളുമായിട്ടുള്ള ബന്ധം ഒരിക്കലും മുറിച്ചു കളയരുത്.

അങ്ങനെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി...

അവളും മോളും അവളുടെ വീട്ടിലേക്കും.

ദിവസങ്ങൾ കഴിയും തോറും അവളെയും മോളെയും വല്ലാണ്ട് മിസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

പല കാര്യങ്ങളിലും അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന് തോന്നി തുടങ്ങി.

അവൾ എന്തായിരുന്നു എന്നും എങ്ങനെ ആയിരുന്നുവെന്നും ഞാൻ മനസിലാക്കി തുടങ്ങി.

അവളുമൊത്തുള്ള ജീവിതം സത്യത്തിൽ എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഞാൻ എപ്പോഴും നോക്കിയത് എന്റെ സ്വാർത്ഥ താൽപര്യങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നു.

ഇത്രയും കാലം പ്രണയിച്ചു നടന്നിട്ടും ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചിട്ടും അവളെ മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ.

സമയം കഴിഞ്ഞു പോയി ഇനി ഒന്നും തിരിച്ചു കിട്ടില്ല.😍

എന്നാലും അറിയാതെ ആഗ്രഹിച്ച് പോവുകയാണ് അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്.

വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി മകൾ ഇടക്ക് എന്റെ കൂടെ വന്ന് നിൽക്കും...

അപ്പോഴൊക്കെ അവളോട് ഞാൻ അമ്മയുടെ വിശേഷങ്ങൾ ചോദിക്കും.

അവൾ കൂടെ ഇല്ലാതായപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒറ്റപ്പെട്ടതുപോലെ....😪

അവളുടെ കൂടെയുള്ള ജീവിതം എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

പലപ്പോഴും തകർന്ന് വീണിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ ഒന്ന് താങ്ങാൻ ആരുമില്ല.

ഒരു കൂട്ടുകാരും വന്നില്ല.

എനിക്കൊരു പനി വന്നാൽ പോലും എന്റെ അടുത്തുനിന്നു മാറാതെ അവൾ നിൽക്കുമായിരുന്നു.

എല്ലാം മനസിലാക്കിയപ്പോഴേക്കും സമയം കടന്ന് പോയിരിക്കുന്നു.

അവളുടെ അടുത്തേക്ക് തിരികെ ചെന്നലോ എന്ന് ആലോചിക്കാത്ത നിമിഷങ്ങൾ ഇല്ല..

പക്ഷെ അവൾ ഇനി എന്നെ സ്വീകരിക്കുമോ....?പരിഹസിക്കുമോ....?

എന്ത് തന്നെയായാലും അത് കേൾക്കാൻ ഞാൻ ബാധ്യസ്ഥനാണ്...

അങ്ങനെ ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു.

വീട്ടിലുള്ളവരാരും വലിയ പരിചയമൊന്നും കാണിച്ചില്ല.

പക്ഷെ അവൾ ഓടി വന്നു.

പെട്ടന്ന് എന്നെ കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി.

ഞാൻ പറഞ്ഞു
തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി നിനക്ക് എന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയുമോ...?❤️

എന്റെ കൂടെ വരുമോ എന്റെ ഭാര്യയായി.

നിങ്ങളുടെ ഈ ഒരു വിളിക്കായി വർഷങ്ങളായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്.

നിങ്ങളില്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല.

എന്നിട്ടും ഡിവോഴ്സ് പേപ്പറിൽ ഒപ്പിട്ടത് നിങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടാണ്..

നിങ്ങൾ സന്തോഷമായി ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി.

തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ എന്റെ കൂടെ അവളും പോന്നു... 🥰

ഇതാണ് അവൾ

അവളുടെ സ്നേഹം

ഇനിയുള്ള ജീവിതം അവൾക്കും മകൾക്കും വേണ്ടി മാത്രമായിരിക്കും 🥰

ഞാൻ മരിക്കും വരെ കൂടെ ഉണ്ടാകും.

ഇനി ഒരു ജന്മം ഉണ്ടങ്കിൽ
ഭാര്യയായി അവൾ തന്നെ വരണം ❤️

സ്നേഹം തിരിച്ചറിയാൻ വൈകിപ്പോകുന്നിടത്താണ് പല ബന്ധങ്ങളും തകരുന്നത് ❤️

എന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ അവളുടെ ഭർത്താവും വീട്ടുകാരും ചേർന്ന് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറക്കിവിട്ടു.ആലോചിച്ച് ഉറപ്പിച്ചു നടത്തിയ വിവാഹം ...
16/07/2025

എന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ അവളുടെ ഭർത്താവും വീട്ടുകാരും ചേർന്ന് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറക്കിവിട്ടു.

ആലോചിച്ച് ഉറപ്പിച്ചു നടത്തിയ വിവാഹം ആയിരുന്നു അവളുടേത്..

ചോദിച്ച സ്ത്രീധനം കൊടുത്താണ് കല്യാണം നടത്തിയത്.

അല്ലെങ്കിൽ പിടിച്ച പിടിയാലേ വാങ്ങിയിട്ടാണ് കല്യാണം നടത്തിയതെന്ന് വേണേൽ പറയാം.

ഇവളുടെ സ്വർണത്തിൽ ആയിരുന്നു അവരുടെ കണ്ണ്.

ഇളയ പെങ്ങളെ കെട്ടിച്ചയക്കണം...

കല്യാണം ഏതാണ്ട് ഉറപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയാണ്.

വലിയ പണക്കാരാണ്.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചോദിച്ച സ്ത്രീധനം മുഴുവൻ കൊടുക്കണം.. അല്ലെങ്കിൽ കല്യാണം നടക്കില്ല.

നാണക്കേടാണ്...

അതുകൊണ്ടാണത്രെ ഇവളുടെ വീട്ടുകാരോട് സ്വർണം ചോദിച്ചു വാങ്ങിയത്.

പക്ഷെ ഇതൊക്കെ അറിയുന്നത് കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അവൾ ആ വീട്ടിൽ ചെന്നതിന് ശേഷം ആണ്.

ചെന്നു കയറിയ അന്ന് എല്ലാവർക്കും ഭയങ്കര സ്നേഹം ആയിരുന്നു.

പിററ്റെദിവസം തന്നെ അമ്മായിയമ്മ സ്വർണം മുഴുവൻ ഊരി തരാൻ പറഞ്ഞു..

സ്വർണം ഇട്ടുകൊണ്ട് നടന്നാൽ അതിന്റെ മാറ്റ് പോകും അമ്മ അലമാരയിൽ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചുകൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അവൾ എല്ലാം ഊരി കൊടുത്തു.

അങ്ങനെ അനിയത്തിയുടെ കല്യാണം ആയി...

ഇവളുടെ സ്വർണം മുഴുവൻ ഇവൾ അറിയാതെ പെങ്ങൾക്ക് നേരത്തെ കൊടുത്തു.

കല്യാണ ദിവസം എല്ലാവരും അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ഇറങ്ങി..

കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള ആദ്യത്തെ function ആണല്ലോ... എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കും അതുകൊണ്ട് അവൾ അമ്മയോട് ആഭരണങ്ങൾ ചോദിച്ചു.

നി ഇപ്പൊ അതൊക്കെ ഇട്ടിട്ട് എന്തിനാ നമുക്ക് ഉള്ളതൊക്കെ നമ്മൾ കണ്ടാൽ പോരെ.

അങ്ങനെ അമ്മ പറഞ്ഞതും കേട്ട് അവൾ കല്യാണത്തിന് പോയി..

ഒരുങ്ങി എത്തിയ പെങ്ങളെ കണ്ട് അവൾ ഞെട്ടി.

എല്ലാം തന്റെ ആഭരണങ്ങൾ പോലെ തന്നെ...
അല്ല അതുതന്നെയാണ് അവൾ ഉറപ്പിച്ചു.

അവിടെ നിന്ന് ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കേണ്ടെന്ന് അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

വീട്ടിൽ വന്നതും അവൾ ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞു..

എനിക്ക് നാളെ എന്റെ വീട്ടിൽ ഒന്ന് പോകണം...

കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇതുവരെ പോയില്ലല്ലോ.

സ്വർണമൊക്കെ അമ്മയോട് തരാൻ പറയണം.

ഭർത്താവ് അവളോട് ചോദിച്ചു.. നിനക്ക് ഇപ്പൊ എന്തിനാണ് സ്വർണം അത് അമ്മയുടെ അലമാരയിൽ ഇരിക്കട്ടെ.

അത് പറ്റില്ല... നിങ്ങൾക്ക് ചോദിക്കാൻ വയ്യെങ്കിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചോളാം.

അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

അവൾ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു നാളെ ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് പോവുകയാണ്.

എനിക്ക് എന്റെ ആഭരണങ്ങൾ വേണം... താക്കോൽ എവിടാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി ഞാൻ എടുത്തോളാം.

സ്വർണം കൈയിൽ ഇല്ലെന്നുള്ളത് അവരുടെ മുഖത്തു നിന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.

അമ്മ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്...

എനിക്കെന്റെ സ്വർണം വേണം.

ഉടനെ അവര് പറഞ്ഞു ഞാൻ ഇപ്പൊ എവിടുന്ന് എടുത്തു തരാനാ..

അതെല്ലേ നിന്റെ അനിയത്തിക്ക് കൊടുത്തത്.

ആരോട് ചോദിച്ചിട്ട്..?
എന്റെ സ്വർണം എടുക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അറിയേണ്ടേ...?

അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ ഭർത്താവും എത്തി.

എന്റെ അച്ഛൻ രാവും പകലും ഇല്ലാതെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയത് നിങ്ങളുടെ മകൾക്ക് കൊടുക്കാനല്ല.

അയാൾ അപ്പോഴേക്കും ഇടയിൽ കയറി... എനിക്ക് സ്ത്രീധനം കിട്ടിയതാണ് അത്... അത് ഞാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളവർക്ക് കൊടുക്കും.. അതിന് നിനക്കെന്താ.

ഓഹോ അപ്പോൾ നിങ്ങളും കൂടി ചേർന്നിട്ടുള്ള കളിയായിരുന്നല്ലേ ഇത്.

എന്റെ സ്വർണം കിട്ടാതെ ആരെയും ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല.

ഇറങ്ങിപ്പോടി എന്റെ വീട്ടീന്ന് അയാൾ പറഞ്ഞു..

നിന്റെ പണം കണ്ടിട്ട് തന്നെയാടി നിന്നെ ഞാൻ കെട്ടിയത്... ഇനി എനിക്ക് നിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലെടി.

ഇറങ്ങി പൊക്കോണം എന്റെ വീട്ടിൽനിന്ന്.

അവൾ പോവില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവർ അവളെ പിടിച്ചു ഇറക്കി വിട്ടു.

വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന കാര്യം ഓർക്കുമ്പോഴേ അവൾക്ക് പേടിയായിരുന്നു.

അങ്ങനെ അവൾ വീട്ടിലെത്തി.

കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൾ അറിയുന്നത് തന്റെ വയറ്റിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് ജീവൻ തുടിക്കുന്നു.

അവൾ അവനെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു എന്നാൽ അവൻ അതൊന്നും mind ചെയ്തതേയില്ല.

അവന്റെ തകർച്ചകൾ അവിടെ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.

ബിസിനസ്‌ തകർന്നു.
കടം കൂടി വന്നു.

പെങ്ങളോട് സ്വർണം തിരികെ ചോദിച്ചു പക്ഷെ അത് കൊടുക്കാൻ അവൾ കൂട്ടാക്കിയില്ല.

വീട് ജപ്തിയുടെ വാക്കിലെത്തി.. ഇറങ്ങികൊടുക്കേണ്ടി വരുമെന്നുള്ള അവസ്ഥ വന്നു.

എന്തുചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അവളുടെ കാര്യം അവൻ ഓർത്ത്.

അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അല്ലെങ്കിൽ അവളെ ഞാൻ കുറച്ചുകൂടി സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ എനിക്ക് ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു.

അവളുടെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നതെല്ലാം എടുത്ത് പെങ്ങൾക്ക് കൊടുത്തു.

പക്ഷേ ഇപ്പോൾ ഒരാവശ്യം വന്നപ്പോൾ പെങ്ങൾ തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കുന്നില്ല.

അവൾക്ക് വേണ്ടി വെറുതെ ഞാൻ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തി.

തെറ്റുകൾ ഒക്കെ ഏറ്റുപറഞ്ഞ് അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നാൽ ഒരുപക്ഷേ അവളെന്നെ തിരിച്ചു സ്വീകരിക്കുമോ...?

അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു വാടാ നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് പോകാം നമ്മുടെ മകൾ നമ്മളെ കൈവിട്ടു.

അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ മരുമകളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്.

ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ അവളുടെ കാലു പിടിക്കാം.

നമ്മളെ സഹായിക്കാൻ ഇപ്പോൾ ഈ ലോകത്ത് അവൾക്ക് മാത്രമേ കഴിയൂ..

അങ്ങനെ അയാളും അമ്മയും കൂടി അവളുടെ വീട്ടിലെത്തി.

കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു.
അമ്മ അവളുടെ കാലു പിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

നിങ്ങൾ എന്നെങ്കിലും എന്നെ തേടി വരുന്നതും ഞാൻ ഇത്രയും നാൾ ഇരുന്നത്.

ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ആവശ്യം വന്നപ്പോൾ നിങ്ങളെന്നെ ഓർത്തല്ലോ..

സന്തോഷം മാത്രമേ ഉള്ളൂ നിങ്ങളെ സഹായിക്കാൻ..

കാരണം അത് എന്റെ കൂടെ വീടാണ്.

അങ്ങനെ കാണാനെ എനിക്ക് കഴിയു.

അങ്ങനെ അവരുടെ കൂടെ അവൾ തിരികെ പോയി...

പിന്നീട് ഒരിക്കലും അവർ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല.

അങ്ങനെ അവർക്ക് ഒരു പൊന്നുമോൾ ജനിച്ചു.

അവരുടെ ജീവിതം സന്തോഷത്തോടെ മുന്നോട്ട് പോയി.

ആരെയും അവഗണിക്കരുത് ആർക്ക് വേണ്ടിയും...

✍️ആവ മരിയ

😍
15/07/2025

😍

സമ്മാനങ്ങളുമായി വൃദ്ധസദനത്തിൽ അമ്മയെ കാണാൻ പോയപ്പോൾ അമ്മേ...അമ്മക്കൊരു കൂട്ട് വേണ്ടേ..?അച്ഛൻ മരിച്ചിട്ട് 25 വർഷം കഴിഞ്ഞു...
15/07/2025

സമ്മാനങ്ങളുമായി വൃദ്ധസദനത്തിൽ അമ്മയെ കാണാൻ പോയപ്പോൾ

അമ്മേ...അമ്മക്കൊരു കൂട്ട് വേണ്ടേ..?

അച്ഛൻ മരിച്ചിട്ട് 25 വർഷം കഴിഞ്ഞു.

ഞങ്ങളുടെ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ അച്ഛൻ പോയതാണ്.

അച്ഛൻ മരിക്കുമ്പോൾ അമ്മ മൂന്ന് മാസം ഗർഭിണിയായിരുന്നു.

പെട്ടന്നുള്ള അച്ഛന്റെ മരണം അമ്മയെ വല്ലാതെ തളർത്തി.

അന്ന് അമ്മക്ക് പ്രായം വെറും 25 വയസ്സ്.

ചെറുപ്പം..

എല്ലാവരും മറ്റൊരു കല്യാണത്തിന് നിർബന്ധിച്ചു.

പക്ഷെ മക്കളായ ഞങ്ങളെ ഓർത്ത് അമ്മ അതിന് സമ്മതിച്ചില്ല.

വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടാണ് അച്ഛനില്ലാതെ അമ്മ ഞങ്ങളെ വളർത്തിയത്.

പഠിപ്പിച്ചു നല്ല ജോലിയും കിട്ടി.

അന്തസ്സായി കല്യാണവും നടത്തി.

ഞങ്ങൾ കല്യാണം കഴിഞ്ഞുപോയതോടെ അമ്മ ഒറ്റക്കായി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ വന്നു താമസിക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം നിൽക്കും. പിന്നെ മടിയാണ്.

ആ നാടും വീടും അച്ഛനുറങ്ങുന്ന മണ്ണും വിട്ട് അമ്മക്ക് വരാൻ കഴിയില്ല.

ഒരിക്കൽ ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു..

അമ്മക്കൊരു കൂട്ട് വേണ്ടേ...?

കൂട്ടോ...

അതെ ഇത്രയും കാലം അമ്മ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ചു.

ഇനിയെങ്കിലും അമ്മക്കൊരു ജീവിതം വേണ്ടേ..?

എനിക്കിനി എന്ത് ജീവിതം നിങ്ങൾ സന്തോഷമായി ഇരിക്കുന്നത് കാണണം അതുമതി.

അതുപോര അമ്മേ...

ഞങ്ങൾ നല്ലൊരു ആലോചന അമ്മക്ക് കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്.. ആളെ കണ്ടിട്ട് അമ്മക്ക് ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ മാത്രം മതി കല്യാണം.

അതൊന്നും വേണ്ട മക്കളെ..

വേണം

അമ്മക്ക് ആഗ്രഹം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടൊന്നും അല്ല ഞങ്ങളെ ഓർത്താണ്.

പെണ്ണുകാണൽ നടന്നു.

രണ്ടാൾക്കും പരസ്പരം ഇഷ്ടമായി.

അമ്മയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു.

അമ്മ പോകാനായി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അറിയാതെ കരഞ്ഞു പോയി...

ഇനി അമ്മ കുറച്ച് ദൂരെ ആയിരിക്കുമല്ലോ..

അമ്മയും ഭയങ്കര കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു.

ഇത്രയും മറ്റുള്ളവർക്കുവേണ്ടിയാണ് ആ പാവം ജീവിച്ചത് അതിനും വേണ്ടേ ഒരു ജീവിതം.

ചെയ്തത് ശരിയാണെന്ന് തന്നെയാണ് വിശ്വാസം.

എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹം ഉണ്ടാവണം.

ശരിയെന്നു തോന്നുന്നവർ like ചെയ്ത് share ചെയ്യുമല്ലോ... ❤️

✍️ ആവ മരിയ

ഡിവോഴ്സ് പേപ്പറിൽ ഒപ്പിടുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നനായിരുന്നു.വിവാഹജീവിതത്തിൽ എവിടെയാണ് പാളിച്ച സംഭവിച്ചതെന്ന് ...
15/07/2025

ഡിവോഴ്സ് പേപ്പറിൽ ഒപ്പിടുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നനായിരുന്നു.

വിവാഹജീവിതത്തിൽ എവിടെയാണ് പാളിച്ച സംഭവിച്ചതെന്ന് അറിയില്ല.

എനിക്ക് ഒരു ഐ റ്റി കമ്പനിയിലാണ് ജോലി.

വിവാഹം കഴിക്കാൻ വലിയ താല്പര്യം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധം അതിന് വഴങ്ങി കൊടുത്തതാണ്...

വീട്ടിലുള്ളവരെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ...?

മക്കൾ ഒരു കുടുംബമായി ജീവിക്കുന്നത് കാണാൻ അവർക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകുമല്ലോ.

കൂട്ടുകാരുമായി ആഘോഷിച്ചു നടന്ന ഞാൻ...

എപ്പോഴെങ്കിലും വീട്ടിൽ വരും.

അങ്ങനെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു.

നിരന്തരമായ അവളുടെ കാളുകൾ...

എവിടെയാ...? കഴിച്ചോ..? എപ്പോ വരും..? എത്തിയോ..?

ഇങ്ങനെ ഓരോന്നും ചോദിച്ചു വിളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും.

എനിക്ക് ഒട്ടും ഉൾക്കൊള്ളാൻ പറ്റാത്ത ഒന്നായിരുന്നു അത്.

പലപ്പോഴായി ഞാൻ അതും പറഞ്ഞ് അവളോട് വഴക്കിട്ടിട്ടുണ്ട്.

പക്ഷെ അവൾ അത് തന്നെ ആവർത്തിക്കും.

കൂട്ടുകാരെല്ലാം കല്യാണം കഴിക്കാത്തവരാണ്.

അവൾ വിളിക്കുമ്പോൾ അവർ കളിയാക്കും

ഭാര്യയുടെ സാരിത്തുമ്പിലാണ് അവൻ എന്ന് പറയും.

ആ ദേഷ്യമൊക്കെ ഞാൻ വീട്ടിൽ വന്ന് അവളോട് തീർക്കും.

അവൾ ഇരുന്ന് കരയും.

അവൾ ഈ വിളിക്കുന്നത് എന്നോടുള്ള സ്നേഹവും കരുതലും കൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയില്ല.

കല്യാണം കഴിഞ്ഞുവരുന്ന ഒരു പെണ്ണിന് സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ അവളുടെ ഭർത്താവ് മാത്രമനുള്ളത്.

എല്ലാവരും അവൾക്ക് പുതിയ ആളുകൾ ആയിരിക്കും.

അതുകൊണ്ടാണ് നമ്മളോട് കൂടുതൽ അടുപ്പം കാണിക്കുന്നത്.

പക്ഷെ എനിക്കതൊക്കെ വല്ലാത്ത വീർപ്പുമുട്ടലായിട്ടാണ് തോന്നിയത്.

ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടുമ്പോൾ ഇരുന്ന് കരയുന്നതല്ലാതെ ഒരിക്കൽപോലും കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.

ഇതിനിടയിൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു കുഞ്ഞും ജനിച്ചു.

അവളുടെ ആ ഒരു അവസ്ഥയിലും കൂടെ നിൽക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

യഥാർത്ഥ സ്നേഹം തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ.

മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞുപോയി.

ഒരുമിച്ച് മുന്നോട്ട് പോകാൻ പറ്റില്ലെന്ന് മനസിലായതോടെ പിരിയാമെന്ന് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

ആദ്യം അവൾ അത് അംഗീകരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.

ഒടുവിൽ എന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി അവൾ സമ്മതിച്ചു..

ഒന്നേ അവൾ ആവശ്യപ്പെട്ടുള്ളു കുഞ്ഞിനെ അവൾക്ക് വേണമെന്ന്.

ഞാൻ അത് സമ്മതിച്ചു.

അങ്ങനെ ഡിവോഴ്സ് പേപ്പറിൽ ഒപ്പുവെക്കുന്ന സമയം അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

പക്ഷെ കൂട്ടുകാരുടെ കളിയാക്കലുകൾ
ഓർത്തപ്പോൾ പിരിയുന്നതിൽ വിഷമമൊന്നും തോന്നിയില്ല.

അങ്ങനെ പിരിഞ്ഞു... പക്ഷെ പിന്നീടാണ് ജീവിതം ആകെ മാറിയത്.

അവളുടെ സാന്നിധ്യം വല്ലാതെ മിസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

ആകെ ഒരു ഒറ്റപ്പെടൽ...നിരന്തരമായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ കോളുകൾ ഇല്ല.

വെറുതെ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കും...

ഇത്രയും നാൾ എന്റെ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കാൻ ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ...

ജോലിക്ക് പകുതി ദിവസം പോകാറില്ല..

അതുവരെ കൂട്ടുകൂടി നടന്നവരൊക്കെ പതുക്കെ അകന്ന് തുടങ്ങി.

ഇടക്കിടക്ക് മകൾ കാണാൻ വരും.

ജീവിതം ഒരു നരകമായി.

അവൾ എന്തായിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞു തുടങ്ങി.

പഴയ ജീവിതം തിരികെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചുപോവുകയാണ്.

ആരോഗ്യം നഷ്ടമായി തുടങ്ങി. ആഹാരം കഴിക്കുന്നത് കുറഞ്ഞു.

ഒരു ദിവസം എന്നെ കാണാൻ വന്ന മകൾ എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട്
വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ നിർബന്ധിച്ചു.

അമ്മക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യാകും മോളെ കണ്ടാൽ ചിലപ്പോൾ ആട്ടിയോടിക്കും.

അച്ഛൻ എന്താ ഈ പറയണത്..

അച്ഛനെക്കുറിച്ച് അമ്മ പറയാത്ത ദിവസങ്ങൾ ഇല്ല.

പറയുമ്പോഴൊക്കെ ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

ഒരിക്കൽപോലും മോശമായി പറഞ്ഞിട്ടില്ല.

അച്ഛൻ വരണം.

മോള് വിളിച്ചതല്ലേ അവളെ പോയി കാണണം..

അവൾക്ക് എന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയില്ല.

അത്രക്ക് ദേഷ്യമുണ്ടാകും.

ദൂരെനിന്നുതന്നെ അവളെ കണ്ടു.

അവൾ ഓടി വന്നു.

വാക്കുകൾ ഒന്നും പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല രണ്ടാൾക്കും.

അപ്പോഴേക്കും മകൾ വന്നു... അച്ഛൻ വന്നല്ലോ ഇനി ഒരിക്കലും ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോകരുത്.

എന്നെയും അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു മോള് പറഞ്ഞു.

നിനക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടോ...?

ഇല്ല ഏട്ടാ... വെറുക്കാൻ കഴിയില്ല എനിക്ക്.

ഇനി എന്റെ ജീവിതം അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണ്.

അവളായിരുന്നു ശെരി..

അവളോളം വലുതായി ഇന്നെനിക്ക് ഒന്നുമില്ല.

ഓരോ അനുഭവങ്ങളും ഓരോ പാഠങ്ങളാണ്..

✍️ ആവ മരിയ

തന്റെ അച്ഛൻ അനാഥ മന്ദിരത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അമ്മയെ തേടി പേരക്കുട്ടിയെത്തി. ജോലിയുടെ ആവശ്യത്തിനായി ആണ് വൃദ്ധസദനത്തിൽ എത്...
15/07/2025

തന്റെ അച്ഛൻ അനാഥ മന്ദിരത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അമ്മയെ തേടി പേരക്കുട്ടിയെത്തി.

ജോലിയുടെ ആവശ്യത്തിനായി ആണ് വൃദ്ധസദനത്തിൽ എത്തുന്നത്.

അവിടെയുള്ള അമ്മമാരുടെയും അച്ഛന്മാരുടെയും കാര്യങ്ങൾ അന്വേഷിച്ച് റിപ്പോർട്ട്‌ തയ്യാറാക്കുക.

അതിനായി അതിനായി അവർ നിയമിച്ചത് രണ്ട് ചെറുപ്പക്കാരായ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ ആയിരുന്നു.

രാവിലെതന്നെ അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാർത്ഥിച്ചു.

നാളെ അച്ഛന്റെ ജന്മദിനമാണ്... ജോലി തിരക്കിനിടയിൽ പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ എന്ന് കരുതിയാണ് ഇന്ന് പോയത്.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അനാഥമന്ദിരത്തിൽ എത്തി.

ഓരോ അമ്മമാരെയും അച്ഛന്മാരെയും കണ്ട് സുഖവിവരങ്ങൾ തിരക്കി.

അങ്ങനെ രണ്ട് ദിവസത്തെ ജോലിക്കഴിഞ്ഞു മടങ്ങിപോകാൻ ഇറങ്ങും നേരം ഒരു അമ്മ വളരെ വിഷമത്തോടെ ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.

അടുത്തുചെന്ന് അമ്മയോട് സംസാരിച്ചു.

എന്തിനാണ് അമ്മ വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇവിടെ അമ്മക്ക് എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ...?

ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞങ്ങളോട് പറയണം.

നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ അറിയാനും എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് പരിഹരിക്കാനും ആണ് ഞങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത്.
എന്തിനാ അമ്മ കരയുന്നത്...?

അത് പിന്നെ മോനെ ഇന്ന് എന്റെ മകന്റെ പിറന്നാളാണ്.

ഇന്നത്തെ ഈ ദിവസം എനിക്ക് അവനെ ഓർത്ത് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നും.

അവൻ ഇപ്പോൾ എവിടെയാണെന്ന് പോലും ഈ അമ്മക്ക് അറിയില്ല.

അമ്മക്ക് വേറെ മക്കളൊന്നുംഇല്ലേ....?

ഇല്ല മോനെ അവന് ഒന്നര വയസുള്ളപ്പോൾ ഭർത്താവ് മരണപ്പെട്ടു.

പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചതൊക്കെഅവന് വേണ്ടിയായിരുന്നു.

ജോലിയൊക്കെ കിട്ടി കല്യാണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു.

രണ്ട് കുട്ടികളുമായി അവന് ഞാൻ ഒരു ബാധ്യതയായി.

വഴിയിൽ കളയാതെ ഇവിടെയാക്കി.

കേട്ടപ്പോൾ വളരെ വിഷമം തോന്നി.

വീട് എവിടെയാ മോന്റെ പേരെന്താ...?

എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ അമ്മയെ ഉപേക്ഷിച്ച് കടന്ന് കളഞ്ഞത് തന്റെ അച്ഛൻ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.

ആദ്യം ഒരു ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു.

സമാധാനിപ്പിക്കാൻ വാക്കുകൾ ഇല്ല.

എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയില്ല.

അച്ഛൻ മരിച്ചിട്ട് രണ്ടുവർഷം കഴിഞ്ഞു.

ഓർമ്മ നഷ്ടപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലും അച്ഛൻ പറയാറുണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ ഒരു വലിയ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന്.

പക്ഷെ അത് എന്താണെന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.

അച്ഛൻ പറയാതെ പറഞ്ഞ ആ വലിയ തെറ്റ് ഇതായിരുന്നിരിക്കണം.

അച്ഛൻ ചെയ്ത തെറ്റ് തിരുത്തണം...

അമ്മയെ കൊണ്ടുപോകണം.

പക്ഷെ അതിനുമുൻപ് താൻ ആരാണെന്ന് അറിയിക്കണം.

അമ്മേ അമ്മയെ അനാഥ മന്ദിരത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ അമ്മയുടെ മകന്റെ മകനാണ് ഞാൻ.

അമ്മയുടെ പേരക്കുട്ടി.

കുഞ്ഞുനാളിൽ പാട്ടു പാടി ഉറക്കിയിട്ടില്ലേ...?

അമ്മയുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷം കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.

അമ്മ എന്റെ കൂടെ വരുമോ വീട്ടിലേക്ക്...

അവിടെ ഇപ്പോൾ അച്ഛൻ ഇല്ല...

എങ്കിലും എനിക്ക് അമ്മയെ വേണം.

അവിടുത്തെ ഫോർമാലിറ്റീസ് എല്ലാം പൂർത്തിയാക്കി ഞാൻ അമ്മയെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

പിന്നീട് ഇന്നുവരെ ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ടില്ല.

അച്ഛൻ ചെയ്ത തെറ്റിന് വൈകിയാണെങ്കിലും പരിഹാരം കാണാൻ കഴിഞ്ഞ സന്തോഷത്തിലാണ് ഞാൻ 🥰

ഇതൊരു മകന്റെയും അമ്മയുടെയും ജീവിതമാണ്.

ഈ മകന് ഇരിക്കട്ടെ ഇന്നത്തെ ലൈക്ക് ❤️

ഇഷ്ടമായാൽ ഷെയർ ചെയ്യണേ🥰

✍️ ആവ മരിയ

Address

Kottayam

Opening Hours

Monday 9am - 5pm
Tuesday 9am - 5pm
Wednesday 9am - 5pm
Thursday 9am - 5pm
Friday 9am - 5pm
Saturday 9am - 5pm
Sunday 9am - 5pm

Telephone

+919961312374

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Achayan army 2.0 posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Achayan army 2.0:

Share

Category