Christian Historical Society

09/09/2025

ஊழியம்: அர்ப்பணிப்பா? அலங்காரமா? - ரேனியஸின் அடிச்சுவட்டில் இன்றைய ஊழியர்களுக்கான ஒரு சுயபரிசோதனை

ஊழியத்தின் உண்மையான முகம்

"ஊழியம்" - இந்த வார்த்தையைக் கேட்டவுடன் நம் மனதில் என்ன தோன்றுகிறது? பிரமாண்டமான ஆலயங்களா? அலங்கார மேடைகளா? ஆயிரக்கணக்கான காணிக்கைகளா? அல்லது, சேறும் சகதியுமான கிராமத்துச் சாலைகளில், மக்களின் கண்ணீரைத் துடைத்து, அறியாமை இருளை அகற்றி, தன் வாழ்வையே அர்ப்பணித்த ஒரு உண்மையான ஊழியனின் முகமா?

ரெவரெண்ட் சார்ல்ஸ் ரேனியஸின் வாழ்க்கை வரலாறு, ஊழியத்தின் உண்மையான முகம் எது என்பதை நமக்கு ஒரு கண்ணாடியை காட்டுகிறது. இருநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன், திருநெல்வேலி மண்ணில் அவர் தனது சக ஊழியர்களான உபதேசியார்களை (Catechists) எப்படி வழிநடத்தினார் என்பதையும், அவர்களிடமிருந்து எதை எதிர்பார்த்தார் என்பதையும் அறிந்துகொள்வது, இன்றைய ஊழியச் சூழலில் இருக்கும் நமக்கெல்லாம் ஒரு முக்கியமான சுயபரிசோதனையாக அமையும்.

பகுதி 1: ரேனியஸின் ஊழியப் படை – உபதேசியார்கள்

ரேனியஸ் ஒரு தனி மனிதராக இந்த மாபெரும் ஊழியத்தைச் செய்யவில்லை. அவருக்குப் பக்கபலமாக இருந்தது, அவரால் உருவாக்கப்பட்ட, பயிற்றுவிக்கப்பட்ட, வழிநடத்தப்பட்ட ஒரு மாபெரும் "சுதேசி ஊழியர் படை" (Native Catechists). இந்த உபதேசியார்கள்தான், ரேனியஸின் கண்களாகவும், காதுகளாகவும், கரங்களாகவும் கிராமங்களில் செயல்பட்டனர்.

1. உபதேசியார்களிடமிருந்து ரேனியஸ் வாங்கிய வேலைகள்:

ரேனியஸ், தனது உபதேசியார்களை வெறும் சம்பளம் வாங்கும் ஊழியர்களாக நடத்தவில்லை. அவர்களைத் தனது சகப் போராளிகளாகக் கருதினார். அவர்களது பணிகள் பன்முகத்தன்மை கொண்டவையாக இருந்தன.

• கிராமங்களில் தங்கி ஊழியம் செய்தல்: ஒவ்வொரு உபதேசியாரும் ஒரு குறிப்பிட்ட கிராமத்திற்குப் பொறுப்பாக நியமிக்கப்பட்டனர். அவர்கள் அங்குள்ள மக்களுடன் தங்கி, அவர்களின் இன்ப துன்பங்களில் பங்கெடுத்து, ஒரு குடும்ப உறுப்பினராக மாற வேண்டும்.
• போதித்தல் மற்றும் ஜெபித்தல்: தினமும் காலையும் மாலையும் கிராம மக்களை ஒன்று கூட்டி, வேதத்தைப் போதிப்பதும், ஜெபிப்பதும் அவர்களது முக்கியப் பணி.
• பள்ளிக்கூட ஆசிரியர்: ஒவ்வொரு சபையிலும் ஒரு பள்ளி இருந்தது. அந்தப் பள்ளியின் முதல் ஆசிரியராக அந்த உபதேசியாரே செயல்பட்டார். அவர் குழந்தைகளுக்கு எழுத்தறிவித்ததுடன், ஒழுக்கத்தையும், நன்னெறிகளையும் போதித்தார்.¹
• சமூக வழிகாட்டி: கிராமத்தில் ஏற்படும் சண்டைகள், பிரச்சனைகளைத் தீர்த்து வைக்கும் ஒரு சமூக வழிகாட்டியாகவும், சமாதானம் செய்பவராகவும் அவர்கள் விளங்கினர்.
• கணக்கெடுத்தல் மற்றும் அறிக்கை சமர்ப்பித்தல்: தங்கள் கிராமத்தில் உள்ள கிறிஸ்தவர்களின் எண்ணிக்கை, அவர்களின் ஆன்மீக வளர்ச்சி, அவர்கள் சந்திக்கும் பிரச்சனைகள் போன்றவற்றைத் துல்லியமாகக் கணக்கெடுத்து, மாதந்தோறும் ரேனியஸிடம் அறிக்கை சமர்ப்பிக்க வேண்டும்.²
• புதிய இடங்களைக் கண்டறிதல்: சுற்றியுள்ள கிராமங்களுக்குச் சென்று, அங்குள்ள மக்களிடம் பேசி, ஊழியத்திற்கான புதிய வாசல்களைத் திறப்பதும் அவர்களது பொறுப்பாக இருந்தது.

2. பிற்கால ஊழியத்திற்கான நடைமுறை வாழ்வியல் பயிற்சி:

ரேனியஸ், உபதேசியார்களுக்கு வெறும் வேத அறிவை மட்டும் கற்றுக்கொடுக்கவில்லை. அவர் அவர்களுக்கு ஒரு முழுமையான, நடைமுறை சார்ந்த வாழ்க்கைப் பயிற்சியை அளித்தார்.

• தியாகமும் எளிமையும்: ரேனியஸ், ஒரு ஐரோப்பியராக இருந்தும், மிகவும் எளிமையான வாழ்க்கை வாழ்ந்தார். அதே எளிமையையும், தியாக மனப்பான்மையையும் தனது ஊழியர்களிடமிருந்தும் எதிர்பார்த்தார். ஆடம்பரத்தை விட்டுவிட்டு, மக்களின் நிலையில் தங்களை வைத்துப் பார்க்கும்படி அறிவுறுத்தினார்.

• கடின உழைப்பு: அவரே ஒரு நாளைக்கு 12 முதல் 15 மணி நேரம் உழைத்தார். அதே கடின உழைப்பைத் தனது ஊழியர்களுக்கும் கற்றுக்கொடுத்தார். "சோம்பேறி ஊழியனுக்கு பரலோகத்தில் இடமில்லை" என்பதை அடிக்கடி வலியுறுத்தினார்.

• பணத்தில் நேர்மை: பண விஷயத்தில் ரேனியஸ் மிகவும் கண்டிப்பானவர். ஊழியத்திற்காக வரும் ஒவ்வொரு பைசாவுக்கும் கணக்கு இருக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தார். காணிக்கைப் பணத்தைத் தனது சொந்த உபயோகத்திற்குப் பயன்படுத்துவதை அவர் ஒரு மாபெரும் பாவமாகக் கருதினார்.³

• தாழ்மையின் முன்மாதிரி: அவர் தன்னை ஒரு "தலைவன்" என்று காட்டிக்கொள்ளாமல், "சக ஊழியன்" என்றே கருதினார். உபதேசியார்களின் ஆலோசனைகளைக் காதுகொடுத்துக் கேட்டார்.

3. திருச்சபை வளர்ச்சியில் பணத்தின் பங்கு: ரேனியஸின் பார்வை

இன்றைய ஊழியச் சூழலில், "பணம்" என்பது ஒரு மையப் பொருளாக மாறிவிட்டது. ஆனால், ரேனியஸின் பார்வையில், பணம் என்பது ஊழியத்தின் ஒரு கருவி மட்டுமே; அதுவே ஊழியத்தின் லட்சியம் அல்ல.

• சுயசார்பு சபைகள்: வெளிநாட்டுப் பணத்தை மட்டுமே நம்பியிருக்காமல், உள்ளூர் சபைகளே தங்களை நிர்வகித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதை ரேனியஸ் தொடர்ந்து வலியுறுத்தினார். மக்கள் கொடுக்கும் சிறிய காணிக்கைகளைக் கொண்டே சபையை நடத்தும்படி உபதேசியாளர்களை ஊக்குவித்தார்.

• பணத்திற்காக மதம் மாற்றுவதை எதிர்த்தல்: "பணத்திற்காகவும், சமூக அந்தஸ்திற்காகவும் கிறிஸ்தவர்களாக மாறுபவர்களை நான் ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டேன்" என்பதில் அவர் உறுதியாக இருந்தார். விசுவாசம் என்பது இருதயத்திலிருந்து வரவேண்டும், பணப்பையிலிருந்து அல்ல என்பதை அவர் ஆழமாக நம்பினார்.⁴

• பணத்தை விட மனிதன் முக்கியம்: 1832-33-ல் ஏற்பட்ட கொடிய பஞ்சத்தின்போது, ஊழியத்திற்காக வந்த பணத்தை எல்லாம், பசியால் வாடிய மக்களுக்கு உணவு கொடுப்பதற்காகச் செலவிட்டார்.⁵ அவருக்கு, ஆலயங்களைக் கட்டுவதை விட, பசியால் வாடும் ஒரு மனிதனின் உயிரைக் காப்பதே மேலான ஊழியமாக இருந்தது.

பகுதி 2: இன்றைய ஊழியங்கள் - ஒரு சுயபரிசோதனை

இருநூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இன்று நமது ஊழியச் சூழல் எப்படி இருக்கிறது? ரேனியஸின் அடிச்சுவட்டில் நாம் பயணிக்கிறோமா, அல்லது பாதையை விட்டு விலகி வெகுதூரம் வந்துவிட்டோமா?

• கடமைக்காகவா? அல்லது அழைப்பிற்காகவா?:

இன்று, பலருக்கு ஊழியம் என்பது ஒரு "வேலை" (Job) ஆகிவிட்டது. மாதச் சம்பளம், வசதியான வீடு, சமூக மரியாதை - இவையே இலக்குகளாக மாறிவிட்டனவோ என்ற அச்சம் எழுகிறது. ரேனியஸும் அவரது உபதேசியார்களும் ஊழியத்தை ஒரு அழைப்பாக (Calling), ஒரு தாகமாகப் பார்த்தனர். அந்த தாகம் இன்று நம்மிடம் இருக்கிறதா?

• விளம்பர மாடல்களா? அல்லது வழிகாட்டும் தீபங்களா?:

இன்றைய ஊழியர்கள், சமூக ஊடகத்திலும் , விளம்பரப் பதாகைகளிலும் தங்களை முன்னிறுத்துவதில் காட்டும் ஆர்வம், மக்களின் வீடுகளுக்குச் சென்று அவர்களின் கண்ணீரைத் துடைப்பதில் இருக்கிறதா? ரேனியஸ், தன்னை முன்னிறுத்தாமல், கிறிஸ்துவை மட்டுமே முன்னிறுத்தினார். அவரது வாழ்க்கை, ஒரு திறந்த புத்தகமாக இருந்தது.

• காணிக்கை மையமா? அல்லது கிறிஸ்துவின் மையமா?:
"ஆலயம் கட்ட ஆயிரம் கொடுங்கள், ஆசீர்வாதம் பெறுங்கள்" - இத்தகைய அறிவிப்புகள் இன்று சகஜமாகிவிட்டன. காணிக்கை என்பது, ஆசீர்வாதத்தை வாங்குவதற்கான ஒரு "முதலீடு" போலச் சித்திரிக்கப்படுகிறது. ஆனால், ரேனியஸின் பார்வையில், காணிக்கை என்பது, தேவனுடைய ராஜ்யம் கட்டப்படுவதற்காக, இருதயப்பூர்வமாக நாம் கொடுக்கும் ஒரு சிறிய அர்ப்பணிப்பு. அவர், பணத்தைக் கேட்பதற்கு முன், மக்களின் இருதயத்தைக் கேட்டார்.

நாம் செல்ல வேண்டிய தூரம்

நிச்சயமாக, காலம் மாறிவிட்டது. இன்றைய சவால்கள் வேறு. ஆனால், ஊழியத்தின் அடிப்படை மாறவே இல்லை. அது இன்றும் அன்பு, தியாகம், அர்ப்பணிப்பு, மற்றும் நேர்மை ஆகியவற்றின் மீதுதான் கட்டப்பட வேண்டும்.
நமது திருச்சபையில் நாம் ஒவ்வொருவரும், குறிப்பாக ஊழியப் பாதையில் நடக்கும் ஒவ்வொருவரும், ரேனியஸின் வாழ்க்கையை ஒருமுறை திரும்பிப் பார்ப்போம்.

• நாம் மக்களின் இதயங்களில் வாழ்கிறோமா? அல்லது வெறும் கட்டிடங்களைக் கட்டுகிறோமா?
• நாம் கிறிஸ்துவுக்குச் சாட்சிகளாக இருக்கிறோமா? அல்லது நமக்கே சிலைகளை வைத்துக் கொண்டிருக்கிறோமா?
• நமது ஊழியத்தின் மையம், சிலுவையா? அல்லது பணப்பெட்டியா?

ரேனியஸும், பெயர் தெரியாத நூற்றுக்கணக்கான உபதேசியார்களும், தங்கள் இரத்தத்தாலும், வியர்வையாலும், கண்ணீராலும் விதைத்த இந்த விசுவாசப் பயிரை, நாம் நமது சுயநலத்தால் அழித்துவிடக் கூடாது. அவர்களின் தியாகத்தின் மீது, ஒரு உண்மையான, பரிசுத்தமான, கிறிஸ்துவை மையமாகக் கொண்ட ஒரு திருச்சபையைக் கட்டியெழுப்புவதே, நாம் அவர்களுக்குச் செய்யும் உண்மையான அஞ்சலியாகும்.

Christian Historical Society
________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________

08/09/2025

"இந்தியாவில் உள்ள கிறிஸ்தவர்கள், மதத்தின் பெயரால் துன்புறுத்தப்படக்கூடாது. அவர்களுக்கு மற்ற மதத்தினருக்கு வழங்கப்படும் அதே பாதுகாப்பு வழங்கப்பட வேண்டும். மிஷனரிகளின் பணிகளுக்கு எவ்வித இடையூறும் செய்யக்கூடாது" என்று தெளிவாகக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. இந்த உத்தரவு, சென்னை மாகாண ஆளுநரால், 1805, ஜூலை 16-ஆம் தேதி ஒரு அரசாணையாக வெளியிடப்பட்டது⁴. இது, பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில், மத சுதந்திரத்தை அங்கீகரித்த முதல் அதிகாரப்பூர்வ ஆவணமாகும்.

07/09/2025

அச்சம்பட்டி கண்ட குடும்பப் புரட்சி: ஜெபத்தால் இணைந்த பெற்றோரும் பிள்ளைகளும்

திருநெல்வேலியில் 1860-61 களில் ஏற்பட்ட ஆன்மீக எழுச்சியானது, ஆலயங்களின் சுவர்களுக்குள் மட்டும் முடங்கிவிடவில்லை. அது ஒவ்வொரு வீட்டின் கதவுகளையும் தட்டி, குடும்பங்களின் இதயங்களைத் தொட்டது. இந்த எழுச்சி ஏற்படுத்திய சமூக மாற்றத்தின் மிகச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக, அச்சம்பட்டி (Atchampetti) என்ற சிறிய கிராமம் விளங்குகிறது. ஒரு காலத்தில் பிள்ளைகளின் மீது அக்கறையின்றி இருந்த பெற்றோர்கள், ஜெபத்தின் மூலம் தங்கள் கடமைகளை உணர்ந்து, குடும்ப அமைதிக்கு வித்திட்ட நிகழ்வை, போதகர் ஜே. கிரிட்டன் அவர்களின் நேரடி சாட்சியம் நம் கண்முன் நிறுத்துகிறது.

பின்னணி: எழுச்சிக்கு முந்தைய குடும்பச் சூழல்

19-ஆம் நூற்றாண்டின் சமூகச் சூழலில், பல குடும்பங்களில் பெற்றோருக்கும் பிள்ளைகளுக்குமான உறவு என்பது கடமைக்காக மட்டுமே இருந்தது. குறிப்பாக, ஏழ்மை மற்றும் அறியாமை நிறைந்த கிராமப்புறங்களில், பிள்ளைகளின் ஆன்மீக மற்றும் ஒழுக்க வளர்ச்சிக்குப் பெற்றோர்கள் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. தங்கள் பிள்ளைகளின் எதிர்காலம் குறித்தோ, அவர்களின் நற்குணங்கள் குறித்தோ கவலைப்படாமல், அன்றாட வாழ்க்கையின் போராட்டங்களிலேயே மூழ்கி இருந்த பெற்றோர்கள் ஏராளம். அச்சம்பட்டியும் இதற்கு விதிவிலக்காக இருந்திருக்காது.

போதகர் கிரிட்டனின் சாட்சியம்: ஜெபத்தால் மாறிய பெற்றோர்கள்

கனம் ஜே. கிரிட்டன், திருநெல்வேலியின் தெற்குப் பகுதியில் பணியாற்றிய ஒரு மிஷனரி ஆவார். அவர் தனது பகுதியில் ஏற்பட்ட எழுச்சியின் தாக்கத்தைப் பற்றி விவரிக்கும்போது, அச்சம்பட்டி கிராமத்தில் நிகழ்ந்த மாற்றத்தை ஒரு முக்கிய உதாரணமாகக் குறிப்பிடுகிறார்.

பெற்றோரின் புதிய பொறுப்புணர்வு:

அச்சம்பட்டியில் வாழ்ந்த கிறிஸ்தவப் பெற்றோர்கள், இந்த எழுச்சிக்கு முன்பு தங்கள் பிள்ளைகளின் ஆன்மீக நலனில் சிறிதும் அக்கறை காட்டாதவர்களாக இருந்தனர். ஆனால், எழுச்சியின் தீ அவர்களைத் தொட்டபோது, அவர்கள் தங்கள் பெற்றோர் கடமையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்தனர். கனம் கிரிட்டன் இதைப் பற்றிக் குறிப்பிடும்போது, "முன்பு தங்கள் பிள்ளைகளுக்காக ஜெபிக்காத பெற்றோர்கள், இப்போது அவர்களுக்காக அதிக பாரத்துடன் ஜெபிக்கிறார்கள்," என்று பதிவு செய்கிறார்.

இந்த மாற்றம் வெறும் ஜெபத்தோடு நின்றுவிடவில்லை. அது செயலாகவும் வெளிப்பட்டது.

1. பிள்ளைகளை நல்வழிப்படுத்துதல்: பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகளின் ஒழுக்கத்தைக் குறித்துக் கவலைப்படத் தொடங்கினர். அவர்களை நல்வழியில் நடத்தவும், இறை பக்தியில் வளர்க்கவும் மிகுந்த முயற்சி எடுத்தனர்.

2. குடும்ப ஜெபம்: குடும்பமாக ஜெபிக்கும் பழக்கம் அதிகரித்தது. இது குடும்ப உறுப்பினர்களிடையே ஒரு ஆழமான பிணைப்பை உருவாக்கியது.

குடும்பத்தில் விளைந்த அமைதி:

இந்த மாற்றத்தின் விளைவாக, அச்சம்பட்டி கிராமத்தின் குடும்பங்களில் ஒரு புதிய அமைதி குடிகொண்டது. முன்பு சண்டைகளும், சச்சரவுகளும் நிறைந்திருந்த வீடுகளில், இப்போது ஜெபத்தின் சத்தம் ஒலித்தது. "வீடுகளில் அதிக அமைதியும், ஆறுதலும் நிலவுகிறது," என்று கிரிட்டன் மகிழ்ச்சியுடன் குறிப்பிடுகிறார். பெற்றோரின் மனமாற்றம், பிள்ளைகளின் வாழ்க்கையில் மட்டுமல்ல, முழு குடும்பத்தின் சூழலையே மாற்றியமைத்தது.

வரலாற்று முக்கியத்துவம்: ஒரு சமூக மாற்றத்தின் விதை

அச்சம்பட்டி கிராமத்தில் நிகழ்ந்த இந்த மாற்றம், பல ஆழமான உண்மைகளை நமக்கு உணர்த்துகிறது:

• குடும்பமே திருச்சபையின் அடித்தளம்: ஒரு உண்மையான ஆன்மீக எழுச்சி என்பது, தனிநபர்களின் வாழ்க்கையை மாற்றுவதோடு, குடும்பம் என்ற அமைப்பையும் வலுப்படுத்த வேண்டும். ஆத்தம்பட்டி இதற்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம்.
• பெற்றோரின் பங்கு: ஒரு சமூகத்தின் எதிர்காலத்தை உருவாக்கும் சிற்பிகள் பெற்றோர்களே. அவர்களின் ஆன்மீக விழிப்புணர்வு, அடுத்த தலைமுறையை நேர்வழியில் நடத்த எவ்வளவு அவசியம் என்பதை இந்த நிகழ்வு காட்டுகிறது.
• ஜெபத்தின் சக்தி: ஜெபம் என்பது வெறும் வார்த்தைகளின் தொகுப்பு அல்ல; அது மனித இதயங்களை மாற்றி, உறவுகளைச் சீர்ப்படுத்தும் ஒரு சக்திவாய்ந்த கருவி என்பதை ஆத்தம்பட்டி மக்கள் நிரூபித்தனர்.
• எழுச்சியின் உண்மையான அளவுகோல்: ஒரு எழுச்சியின் வெற்றியை, ஆலயத்திற்கு வரும் கூட்டத்தின் எண்ணிக்கையைக் கொண்டு அளவிடுவதை விட, குடும்பங்களில் ஏற்படும் மாற்றங்களைக் கொண்டு அளவிடுவதே சரியானது. அந்த வகையில், ஆத்தம்பட்டி கிராமம், திருநெல்வேலியின் எழுச்சி எவ்வளவு உண்மையானது என்பதற்கு ஒரு அழியாத சான்றாக நிற்கிறது.

முடிவுரை

போதகர் ஜே. கிரிட்டன் பதிவு செய்துள்ள அச்சம்பட்டி கிராமத்தின் கதை, ஒரு சிறிய கிராமத்தின் பெரிய மாற்றத்தின் கதை. பிள்ளைகளுக்காக ஜெபிக்க மறந்த பெற்றோர்கள், ஜெபத்தால் தங்கள் குடும்பங்களைக் கட்டியெழுப்பிய இந்த வரலாறு, திருநெல்வேலி எழுச்சியின் சமூகத் தாக்கத்திற்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த அடையாளமாகும். வீடுகளில் அமைதியும், பெற்றோரிடம் பொறுப்புணர்வும், பிள்ளைகளிடம் ஒழுக்கமும் பெருகிய அந்த மாற்றம், ஒரு ஆரோக்கியமான சமூகத்திற்கான அடித்தளத்தை அமைத்தது.

________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________


Christian Historical Society

06/09/2025

✨
Discover rare records, inspiring publications & book releases.
📖 Stay connected with us online!

✨ கிறிஸ்தவ வரலாற்றுச் சங்கத்தில் உறுப்பினராக இணையுங்கள்! ✨
அரிய வரலாற்றுத் தகவல்கள், வெளியீடுகள், நூல்கள் அனைத்தையும் அறிய
📖 எங்கள் இணையத்தில் தொடருங்கள்!

Christian Historical Society, a Christian researchers fellowship which empowers, engage, enrich christian history and preserve Christian contributions to indian society. Christian Historical Society itself run by volunteers, theologians and historians. Last three years our society has done various p...

06/09/2025

பண்ணைவிளையில் ஒரு புதிய உதயம்: கனம் ஜே. டி. டக்கரின் சாட்சியம்

https://christianhistoricalsociety.in/article/48/

திருநெல்வேலியின் ஆன்மீக வரலாற்றில், 1860-61 ஆம் ஆண்டு ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது. அந்த ஆண்டில் ஏற்பட்ட மாபெரும் எழுச்சியானது, ஆயிரக்கணக்கான மக்களின் வாழ்க்கையில் வெளிச்சத்தைக் கொண்டுவந்தது. இந்த எழுச்சியின் மையமாகத் திகழ்ந்த பகுதிகளில் ஒன்றான பண்ணைவிளை (Panneivilei) மிஷன் மாவட்டத்தில் பணியாற்றிய கனம் ஜான் தாமஸ் டக்கர் அவர்களின் ஜனவரி 23, 1861 தேதியிட்ட கடிதம், இந்த எழுச்சியின் வீரியத்தையும், அதன் விளைவுகளையும் ஒரு வரலாற்று ஆவணமாகப் பதிவு செய்துள்ளது. இருபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அங்கு பணியாற்றிய ஒரு அனுபவமிக்க மிஷனரியின் வார்த்தைகள், இந்த எழுச்சி எவ்வளவு உண்மையானது என்பதற்கு சக்திவாய்ந்த சான்றாக விளங்குகிறது.

புள்ளிவிவரங்களைத் தாண்டிய ஒரு புனிதப் பயணம்

கனம் டக்கரின் கடிதம், வெறும் புள்ளிவிவரக் கணக்குகளுடன் தொடங்கவில்லை. மாறாக, இறைவனின் அளவற்ற கிருபைக்கு நன்றி செலுத்தும் ஒரு ஜெபத்துடன் தொடங்குகிறது. "கடந்த ஆண்டில் எனது மிஷனரி மாவட்டத்தில் இறைவன் செய்துள்ள பெரிய காரியங்களுக்காக நான் முதலில் அவருக்கு நன்றி செலுத்த விரும்புகிறேன்," என்று அவர் எழுதுகிறார்.¹ இது, அங்கு நிகழ்ந்தது மனித முயற்சியால் அல்ல, மாறாக தெய்வீக நடத்துதலால் என்பதை அவர் முழுமையாக நம்பியதைக் காட்டுகிறது.

1100 புதிய விசுவாசிகள்:

அவரது கடிதத்தின் மிக முக்கியமான புள்ளிவிவரம், கடந்த ஒரே ஆண்டில் மட்டும், சுமார் 1100 பேர் புதிதாக கிறிஸ்துவ விசுவாசத்தை ஏற்றுக்கொண்டதுதான். இது ஒரு சாதாரண எண்ணிக்கை அல்ல. ஒரு மிஷனரியின் வாழ்நாள் உழைப்பின் பலனை ஒரே ஆண்டில் கண்டதற்குச் சமம். இந்த மக்கள், ஏதோவொரு கட்டாயத்தினாலோ அல்லது உலக ஆதாயங்களுக்காகவோ கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. மாறாக, மனப்பூர்வமாக தங்கள் பழைய நம்பிக்கைகளைக் கைவிட்டு, புதிய விசுவாசத்தைத் தழுவினர்.

எழுச்சியின் முக்கிய அம்சங்கள்: டக்கரின் பார்வையில்

கனம் டக்கர் தனது கடிதத்தில், இந்த எழுச்சியின் சில முக்கிய அம்சங்களை விரிவாக விளக்குகிறார்:

1. பழைய நம்பிக்கைகளைத் தகர்த்தெறிதல்: புதிதாக கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள், தங்கள் பழைய தெய்வ வழிபாடுகளையும், சிலைகளையும் முற்றிலுமாக கைவிட்டனர். அவர்கள் ஒரு காலத்தில் பயபக்தியுடன் வணங்கிய உருவங்களை அழித்து, தங்கள் வீடுகளையும், இதயங்களையும் கிறிஸ்துவுக்காகத் திறந்தனர். போதகர் டக்கர், "அவர்கள் தங்கள் பழைய மதத்தின் தளைகளிலிருந்து முழுமையாக விடுபட்டுள்ளனர்," என்று குறிப்பிடுகிறார்.

2. வேத வசனத்தின் மீது தாகம்: இந்த எழுச்சி, மக்களிடையே வேதத்தை வாசிக்க வேண்டும் என்ற தீராத தாகத்தை ஏற்படுத்தியது. புதிதாக எழுதப் படிக்கக் கற்றுக்கொண்டவர்கள்கூட, வேதத்தை வாசித்து, அதன் சத்தியங்களைத் தெரிந்துகொள்ள மிகுந்த ஆர்வம் காட்டினர். இந்த மாற்றம், அவர்களது விசுவாசத்திற்கு ஒரு உறுதியான அடித்தளத்தை அமைத்தது.

3. சுதேசித் தலைவர்களின் எழுச்சி: இந்த எழுச்சியின் மற்றொரு முக்கிய அம்சம், ஞானசிகாமணி பிள்ளை போன்ற உள்ளூர் தலைவர்களின் மனமாற்றம். சமூகத்தில் மிகுந்த செல்வாக்குடன் இருந்த இவர்கள் கிறிஸ்துவை ஏற்றுக்கொண்டது, சங்கிலித் தொடர் போன்ற விளைவை ஏற்படுத்தியது. அவர்களின் சாட்சியத்தைக் கேட்டு, நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் கிறிஸ்துவை நோக்கி ஈர்க்கப்பட்டனர். இது, சுவிசேஷம் உள்ளூர் கலாச்சாரத்தில் எவ்வளவு ஆழமாக வேரூன்றத் தொடங்கியது என்பதைக் காட்டுகிறது.

4. புதிய சபைகளின் உருவாக்கம்: மக்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்ததால், பல புதிய சபைகள் உருவாகின. திருவரங்கன்விளை என்ற இடத்தில், புதிதாக மனம்மாறியவர்களுக்காக ஒரு புதிய ஆலயம் கட்டப்பட்டதாக டக்கர் குறிப்பிடுகிறார். இது, எழுச்சி வெறும் கூட்டத்தோடு நின்றுவிடாமல், நிலையான சபை அமைப்புகளாக மாறியதைக் காட்டுகிறது.

ஞானஸ்நானம்: ஒரு புதிய வாழ்வின் தொடக்கம்

கனம் டக்கரின் கடிதத்தின் ஒரு உணர்ச்சிகரமான பகுதி, ஜனவரி 1, 1861 அன்று அவர் 607 பேருக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்த நிகழ்வைப் பற்றியது. அவர்களில் பலர், தங்கள் புதிய விசுவாசத்தில் உறுதியாக இருப்பதற்கான சோதனைகளில் வெற்றி பெற்றவர்கள். ஞானஸ்நானத்திற்கு முன்பு, அவர்கள் வேத வசனங்களையும், கிறிஸ்தவ உபதேசங்களையும் கற்றுக்கொண்டனர். "அவர்களின் பதில்களைக் கேட்டபோது என் இதயம் மகிழ்ச்சியால் நிறைந்தது," என்று டக்கர் நெகிழ்ச்சியுடன் குறிப்பிடுகிறார்.

இந்த ஞானஸ்நானம், அவர்களின் பழைய வாழ்க்கையின் முடிவாகவும், கிறிஸ்துவுக்குள் ஒரு புதிய வாழ்க்கையின் தொடக்கமாகவும் அமைந்தது.

முடிவுரை

கனம் ஜே. டி. டக்கரின் கடிதம், பண்ணைவிளைப் பகுதியில் நிகழ்ந்த எழுச்சி ஒரு உணர்ச்சிப்பூர்வமான நிகழ்வு மட்டுமல்ல, அது மக்களின் வாழ்க்கையை நிரந்தரமாக மாற்றியமைத்த ஒரு ஆழமான ஆன்மீக அனுபவம் என்பதைத் தெளிவாக நிரூபிக்கிறது. 1100 பேரின் மனமாற்றம், புதிய சபைகளின் உருவாக்கம், மற்றும் ஞானசிகாமணி பிள்ளை போன்ற சுதேசித் தலைவர்களின் எழுச்சி ஆகியவை, திருநெல்வேலி திருச்சபையின் வரலாற்றில் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் திறந்து வைத்தன. போதகர் டக்கரின் சாட்சியம், இறைவனின் செயல்பாடு எந்த எல்லைகளுக்கும் உட்படாதது என்பதற்கு ஒரு காலத்தால் அழியாத சான்றாக இன்றும் விளங்குகிறது.

________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________

05/09/2025

✨ வரலாற்று தருணத்திற்கு வாழ்த்து ✨

ஆக்ஸ்போர்ட்டில் தமிழ் மாணவர் ஜி.யு. போப் அவர்களின் கல்லறைக்கு மரியாதை செலுத்திய தமிழக முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலின் அவர்களுக்கு கிறிஸ்தவ வரலாற்றுச் சங்கம் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்களை தெரிவித்துக்கொள்கிறது.

தமிழுக்கும், கிறிஸ்தவ வரலாற்றுக்கும் ஆழமான பணி செய்த ஜி.யு. போப்பின் நினைவிடத்தில் நிகழ்ந்த இந்த மரியாதை, வரலாற்றை மதிக்கும் உயரிய பண்பின் சான்றாக அமைந்துள்ளது.

✨ Felicitations on a Historic Occasion ✨

The Christian Historical Society conveys its sincere felicitations to the Honorable Chief Minister of Tamil Nadu, Thiru M. K. Stalin, for his gracious act of paying homage at the resting place of the eminent Tamil scholar, Rev. G. U. Pope, in Oxford.

This dignified tribute at the memorial of Rev. G. U. Pope—who rendered invaluable service to both the Tamil language and Christian history—stands as a noble affirmation of the virtue of respecting and honoring history.

Christian Historical Society

05/09/2025

கற்பித்தல் ஒரு தொழில் அல்ல, ஒரு தியாகப் பயணம்! - தரங்கம்பாடி தந்த ஆசான் சீகன்பால்க் காட்டும் வழி!

அனைவருக்கும் இனிய ஆசிரியர் தின நல்வாழ்த்துக்கள்! 💐

இன்று, நம் அறிவுக்கண்களைத் திறந்த ஆசிரியப் பெருமக்களை நன்றியுடன் நினைவுகூரும் இந்த இனிய நாளில், 300 ஆண்டுகளுக்கு முன் தமிழகத்தில் வாழ்ந்த ஒரு மாபெரும் ஆசானை நினைத்துப் பார்ப்பது மிகவும் பொருத்தமாக இருக்கும். அவர் பெயர் பார்த்தலோமேயுஸ் சீகன்பால்க்!

பலருக்கு அவரை ஒரு சமயப் பரப்பாளர் என்று மட்டுமே தெரியும். வரலாற்று நூலைப் புரட்டும்போது, அவர் இந்த மண்ணுக்கே வெளிச்சம் பாய்ச்சிய ஒரு தன்னலமற்ற ஆசிரியர் என்பது தெளிவாகிறது. இன்றைய ஆசிரியர்களுக்கு அவரிடம் இருந்து கற்றுக்கொள்ள ஏராளம் இருக்கிறது.

மொழியின் மீது கொண்ட காதல்! (Love for the Language)

ஜெர்மனியில் இருந்து வந்த சீகன்பால்க், தமிழ் மக்களை அடைய வேண்டுமானால் அவர்களின் மொழியைக் கற்க வேண்டும் என்பதை உணர்ந்தார். அந்நியன் என்று ஒதுக்காமல், தமிழ் சிறுவர்களோடு தானும் ஒரு மாணவனாக அமர்ந்து, மணலில் "அ, ஆ" எழுதிப் படித்தார். அவர் மொழியை வெறும் கருவியாகப் பார்க்கவில்லை; மக்களின் ஆன்மாவின் திறவுகோலாகப் பார்த்தார்.

• இன்றைய ஆசிரியர்களுக்கான பாடம்: நம் தாய்மொழியை நேசிப்போம். மாணவர்களுக்கு மொழியின் அழகையும், அதன் ஆழத்தையும் கடத்துவோம். கற்பித்தல் என்பது வெறும் பாடங்களை முடிப்பது அல்ல; அது மாணவர்களின் இதயத்தோடு அவர்களின் மொழியில் பேசுவது.

அனைவருக்கும் கல்வி! (Education for All)

300 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, கல்வி என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தினருக்கு மட்டுமேயானதாக இருந்தது. ஆனால், சீகன்பால்க் தரங்கம்பாடியில் பள்ளிகளைத் தொடங்கியபோது, அனாதைகள், ஏழைகள், அடிமைகளின் குழந்தைகள் என அனைவரையும் அணைத்துக்கொண்டார். மிக முக்கியமாக, அக்காலத்தில் நினைத்துக்கூடப் பார்க்க முடியாத பெண் கல்விக்கு வித்திட்டவர் அவர்.

• இன்றைய ஆசிரியர்களுக்கான பாடம்: வகுப்பறையில் எந்த மாணவரையும் சாதி, மதம், பொருளாதாரம், பாலினம் என எந்த அடிப்படையிலும் பாகுபடுத்த வேண்டாம். பின்தங்கிய மாணவர்களுக்குச் சிறப்புக் கவனம் கொடுப்பதே ஒரு நல்லாசிரியரின் அடையாளம்.

எதிர்ப்புகளுக்கு அஞ்சாத துணிச்சல்! (Courage Against Opposition)

சீகன்பால்க்கின் கல்விப் பணிக்கு ஆளுநரிடம் இருந்து கடும் எதிர்ப்பு வந்தது. அவர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்; சமூகத்தால் புறக்கணிக்கப்பட்டார்; அவரது உயிருக்கே அச்சுறுத்தல் ஏற்பட்டது. ஆனாலும், அவர் தனது கொள்கையிலிருந்து ஒருபோதும் பின்வாங்கவில்லை. "கற்பித்தல் என் கடமை" என்பதில் உறுதியாக நின்றார்.

• இன்றைய ஆசிரியர்களுக்கான பாடம்: கல்விப் பணியில் சவால்களும், எதிர்ப்புகளும் வரலாம். ஆனால், மாணவர்களின் எதிர்காலம்தான் நமது இலக்கு என்ற உறுதியுடன் செயல்பட்டால், எந்தத் தடையையும் தகர்க்கலாம். உண்மையான ஆசிரியப்பணி என்பது ஒரு போராட்ட குணம் நிறைந்தது.

4. வெறும் ஏட்டுக்கல்வி அல்ல; வாழ்வியல் கல்வி! (Holistic Education)

சீகன்பால்க் வெறும் எழுத்தறிவை மட்டும் புகட்டவில்லை. அவர் மாணவர்களுக்குத் தொழிற்கல்வி, ஒழுக்கம், சமூக அக்கறை ஆகியவற்றையும் கற்றுக்கொடுத்தார். சமூகத்தில் நிலவிய சாதிய ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் கடுமையாக எதிர்த்தார். தன் மாணவர்களைச் சிறந்த மனிதர்களாக உருவாக்க வேண்டும் என்பதே அவரது கனவாக இருந்தது.

• இன்றைய ஆசிரியர்களுக்கான பாடம்: மதிப்பெண்களை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொள்ளாமல், மாணவர்களை நல்லொழுக்கம், மனிதாபிமானம், சமூகப் பொறுப்புள்ள குடிமக்களாக உருவாக்குவோம். வகுப்பறைக்கு வெளியே இருக்கும் உலகை அவர்களுக்குக் காட்டுவோம்.

சீகன்பால்க்கின் வாழ்க்கை நமக்குச் சொல்வது ஒன்றுதான்:
ஆசிரியப்பணி என்பது சம்பளத்திற்காகச் செய்யப்படும் ஒரு தொழில் அல்ல; அது அடுத்த தலைமுறைக்காக நம்மை அர்ப்பணிக்கும் ஒரு தியாகப் பயணம்.

அவர் ஒரு வெளிநாட்டவராக இருந்தும், தமிழ் மாணவர்களுக்காகத் தன்னை உருக்கிக்கொண்டார். இன்று, நாமும் நம் மாணவர்களுக்காகச் சிறு சிறு தியாகங்களைச் செய்யத் தயாரானால், ஒவ்வொரு வகுப்பறையிலிருந்தும் ஒரு சாதனையாளரை உருவாக்க முடியும்.

இந்த ஆசிரியர் தினத்தில், சீகன்பால்க் போன்ற தன்னலமற்ற ஆசிரியர்களின் பாதையில் பயணிக்க உறுதியெடுப்போம். அனைத்து ஆசிரியர்களுக்கும் மீண்டும் என் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்!

அன்புடன்
கிறிஸ்தவ வரலாற்றுச் சங்கம்

#ஆசிரியர்தினம்

04/09/2025

கல்லத்திக்கிணறு: ஜெபத்தால் விழித்தெழுந்த ஒரு கிராமத்தின் கதை

திருநெல்வேலியில் 1860-61 -ஆம் ஆண்டு ஏற்பட்ட மாபெரும் ஆன்மீக எழுச்சி, பல கிராமங்களின் ஆன்மீக வரைபடத்தையே மாற்றியமைத்தது. அந்த எழுச்சியின் அலைகள் தொட்ட இடங்களில் ஒன்றான கல்லத்திக்கிணறு (Kallattikinaru), ஜெபத்தின் சக்தியால் ஒரு சமூகம் எப்படி முழுமையாக மாற்றப்பட முடியும் என்பதற்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த உதாரணமாகத் திகழ்கிறது. மிஷனெரி கனம் ஜே. கிரிட்டன் (Rev. J. Gritton) அவர்களின் நேரடி சாட்சியம், இந்த சிறிய கிராமத்தில் நிகழ்ந்த அசாதாரணமான மாற்றங்களை நம் கண்முன் கொண்டுவருகிறது.

பின்னணி: ஒரு சாதாரண கிராமத்தின் எழுச்சி

கல்லத்திக்கிணறு, திருநெல்வேலியின் தெற்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ள ஒரு கிராமம். எழுச்சிக்கு முன்பு, அதுவும் மற்ற கிராமங்களைப் போலவே ஒரு சாதாரண கிறிஸ்தவ சமூகத்தைக் கொண்டிருந்தது. ஆனால், எழுச்சியின் தீப்பொறி அங்கு பற்றியபோது, அது ஒரு மாபெரும் ஆன்மீக அக்கினியாக மாறி, கிராமத்தையே சுட்டெரித்தது. இந்த மாற்றத்தின் மையமாக இருந்தது, அங்குள்ள மக்களின் தீவிரமான ஜெப வாழ்வு.

கனம் கிரிட்டனின் சாட்சியம்: ஜெபத்தால் இணைந்த சமூகம்

கனம் ஜே. கிரிட்டன் தனது கடிதத்தில், கல்லத்திக்கிணறு கிராமத்தில் கண்ட மாற்றங்களைக் கண்டு அவர் அடைந்த ஆச்சரியத்தைப் பதிவு செய்கிறார். அவர் தனது ஊழியப் பயணத்தின் ஒரு பகுதியாக, பாளையங்கோட்டையிலிருந்து பத்து மைல் தொலைவில் உள்ள அந்தக் கிராமத்திற்குச் சென்றார். அங்கு அவர் கண்ட காட்சிகள், அவரது இதயத்தை ஆழமாகத் தொட்டன.

தீவிரமான ஜெப வாழ்க்கை:

கல்லத்திக்கிணறு மக்களின் வாழ்வில் ஏற்பட்ட மிக முக்கியமான மாற்றம், அவர்களின் ஜெபத்தில் காணப்பட்ட தீவிரம்தான்.

1. மூன்று நேர ஜெபம்: "அவர்கள் ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை ஜெபத்திற்காகக் கூடினர் - காலையில் ஐந்து மணிக்கும், மாலையில் ஐந்து மணிக்கும், மற்றும் இரவு ஒன்பது மணிக்கும்," என்று கிரிட்டன் குறிப்பிடுகிறார். இது அவர்களின் அன்றாட வாழ்க்கையில் ஜெபத்திற்கு அவர்கள் கொடுத்த முக்கியத்துவத்தைக் காட்டுகிறது.

2. வேலைகளுக்கு மத்தியிலும் ஜெபம்: இந்த ஜெபக் கூட்டங்களுக்காக, அவர்கள் தங்கள் அன்றாட வேலைகளைத் தியாகம் செய்யவில்லை. மாறாக, தங்கள் வேலைகளுக்கு இடையூறு ஏற்படாதவாறு, நேரத்தை கடக்க திட்டமிட்டனர். "தங்கள் பூமிக்குரிய கடமைகளால் ஜெப நேரத்தை இழந்துவிடக்கூடாது என்பதில் அவர்கள் மிகவும் உறுதியாக இருந்தனர்," என்று கிரிட்டன் எழுதுகிறார். இந்த ஒழுக்கம், அவர்களின் ஆன்மீக முதிர்ச்சிக்குச் சான்றாக இருந்தது.

சமூக வாழ்வில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள்:

இந்த தீவிரமான ஜெப வாழ்க்கை, அவர்களின் சமூக உறவுகளிலும் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

1. முழுமையான ஒழுக்கம்: கிரிட்டன் தனது வருகையின்போது, கிராமத்தில் கண்ட ஒழுக்கத்தையும், அமைதியையும் கண்டு வியந்துபோனார். "அந்த முழு நகரமும்... தூய மற்றும் புனிதமான சூழலின் அழகால் என்னைக் கவர்ந்தது," என்று அவர் நெகிழ்ச்சியுடன் குறிப்பிடுகிறார். ஒரு காலத்தில் சண்டைகளும், சச்சரவுகளும் இருந்திருக்கக்கூடிய ஒரு கிராமம், இப்போது அமைதியின் உறைவிடமாக மாறியிருந்தது.

2. ஒருவருக்கொருவர் அன்பு: ஜெபம், மக்களிடையே ஒரு புதிய அன்பையும், ஐக்கியத்தையும் உருவாக்கியது. அவர்கள் ஒருவரையொருவர் சகோதரர்களாகக் கருதி, ஒருவருக்கொருவர் உதவ முன்வந்தனர். இந்த சமூக ஒற்றுமை, கிராமத்தின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சிக்கும் வழிவகுத்தது.

எழுச்சியின் நிரந்தரமான தாக்கம்

கனம் கிரிட்டன், கல்லத்திக்கிணற்றில் ஏற்பட்ட மாற்றம் வெறும் தற்காலிகமான உணர்ச்சிவசப்பட்ட நிகழ்வு அல்ல என்பதை அழுத்தமாகக் குறிப்பிடுகிறார். அவர் கூறுகிறார்: "இது வெறும் வெளிப்புறமான மாற்றம் அல்ல; அது கிருபையின் ஒரு ஆழமான செயல்."

இந்த மாற்றத்தின் விளைவாக, கல்லத்திக்கிணறு கிராம மக்கள் தங்கள் பழைய பாவப் பழக்கவழக்கங்களை முழுமையாகக் கைவிட்டனர். அவர்கள் மது அருந்துவது, சண்டையிடுவது போன்ற தீய செயல்களிலிருந்து விடுபட்டு, ஒரு புதிய, பரிசுத்தமான வாழ்க்கையைத் தொடங்கினர். இந்த மாற்றம், சுற்றியுள்ள மற்ற கிராமங்களுக்கும் ஒரு சக்திவாய்ந்த சாட்சியாக அமைந்தது.

முடிவுரை

கல்லத்திக்கிணறு கிராமத்தின் கதை, ஜெபத்தின் மூலம் ஒரு தனிநபர் மட்டுமல்ல, ஒரு முழு சமூகமே மாற்றப்பட முடியும் என்பதற்கு ஒரு காலத்தால் அழியாத சான்றாகும். கனம் ஜே. கிரிட்டனின் கடிதம், அந்த சிறிய கிராமத்து மக்களின் தீவிரமான விசுவாசத்தையும், அதன் விளைவாக அவர்கள் குடும்பங்களிலும், சமூகத்திலும் கண்ட அசாதாரணமான மாற்றங்களையும் தெளிவாகப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது. வெறும் பத்து மைல் பயணத்தில், ஒரு போதகர் கண்ட இந்த ஆன்மீகப் புரட்சி, திருநெல்வேலி எழுச்சியின் ஆழத்தையும், சத்தியத்தையும் நமக்கு ஆணித்தரமாக உணர்த்துகிறது.

________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________

04/09/2025

பாளையங்கோட்டையில் பற்றியெழுந்த ஆன்மீகத் தீ: மிஷனெரி கனம் ஜி. ஜி. கத்பர்ட்டின் நேரடி சாட்சியம்

https://christianhistoricalsociety.in/article/46/

1860-61 களில் திருநெல்வேலியில் வீசிய ஆன்மீக எழுச்சியலை, ஒரு வரலாற்று நிகழ்வு என்பதை விட, பலரின் வாழ்க்கையை நேரடியாகத் தொட்ட ஒரு தெய்வீக அனுபவமாகவே பார்க்கப்படுகிறது. ஐரோப்பிய மிஷனரிகள் முதல் சாதாரண விசுவாசிகள் வரை இந்த எழுச்சியின் தீவிரத்தை உணர்ந்தனர். அக்காலத்தில் பாளையங்கோட்டையில் பணியாற்றிய மிஷனெரி கனம் ஜி. ஜி. கத்பர்ட் (Rev. G. G. Cuthbert), இந்த எழுச்சி குறித்து பதிவு செய்துள்ளபடி, அதன் தன்மையையும், தாக்கத்தையும் பற்றி நமக்குத் தெளிவான சித்திரத்தை அளிக்கின்றன. அவரது கடிதம், இந்த எழுச்சியின் உண்மையையும், அதில் பங்கேற்ற மக்களின் அர்ப்பணிப்பையும் அழுத்தமாகப் பதிவு செய்கிறது.

பின்னணி: உண்மையான ஒரு ஆன்மீக தாகம்

அக்டோபர் 22, 1860-ல் எழுதிய தனது கடிதத்தில், திருநெல்வேலியில் நடக்கும் எழுச்சியானது உண்மையான ஒரு தெய்வீக செயல்பாடு என்பதைத் தான் முழுமையாக நம்புவதாகக் கத்பர்ட் குறிப்பிடுகிறார். சிலர் இதை வெறும் உணர்ச்சிவசப்பட்ட நிகழ்வு என்று புறக்கணிக்கலாம், ஆனால் கத்பர்ட்டின் பார்வையில், இது அதைவிட மிகவும் ஆழமானதாக இருந்தது. மக்களின் வாழ்வில் ஏற்பட்ட வெளிப்படையான மாற்றங்கள், அவர்களின் ஜெபத்தில் காணப்பட்ட தீவிரம், மற்றும் பாவத்தைப் பற்றிய ஆழமான உணர்வு ஆகியவை இதற்குச் சான்றாக இருந்தன.

கத்பர்ட்டின் அவதானிப்புகள்: எழுச்சியின் முக்கிய அடையாளங்கள்

மிஷனெரி கனம் கத்பர்ட்டின் கடிதத்தின் மூலம், பாளையங்கோட்டையில் நிகழ்ந்த எழுச்சியின் முக்கிய குணாதிசயங்களை நாம் அறிந்துகொள்ளலாம்:

1. உண்மையான பாவ உணர்வு: இந்த எழுச்சியின் மிக முக்கியமான அம்சம், மக்கள் தங்கள் பாவங்களைப் பற்றி ஆழமாக உணர்ந்ததுதான். இது மற்றவர்களுக்குக் காட்டுவதற்காக செய்யப்பட்ட ஒரு நாடகம் அல்ல. "சிலர் தங்கள் பாவங்களை நினைத்து வேதனையுடன் கதறி அழுதனர்; அதைப் பார்ப்பவர்களுக்கே வேதனை உண்டாகும்," என்று அவரது கடிதத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மக்கள் தங்கள் தவறுகளைப் பொதுவெளியில் அறிக்கையிடத் தயங்கவில்லை. இது ஒரு உண்மையான மனந்திரும்புதலின் அறிகுறியாகவே பார்க்கப்பட்டது.

2. ஜெபத்தின் மீதான தீராத தாகம்: இந்த எழுச்சி, ஜெபத்தின் மீது ஒரு புதிய ஆர்வத்தை மக்களிடையே உருவாக்கியது. சாதாரண ஜெபக் கூட்டங்கள் மணிக்கணக்கில் நீடித்தன. வீடுகளிலும், ஆலயங்களிலும், ஏன், வயல்வெளிகளிலும்கூட மக்கள் ஜெபத்திற்காகக் கூடினர். மிஷனெரி கனம் கத்பர்ட் தனது கடிதத்தில், "ஜெபம் இல்லாமல் எந்தக் காரியமும் ஜெயிக்காது என்ற புரிதல் எல்லோருக்கும் ஏற்பட்டது. அதிகாலை முதல் நள்ளிரவு வரை ஜெபத்தின் சத்தம் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது," என்று பதிவு செய்கிறார்.

3. சமூகத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள்: இந்த எழுச்சி மக்களின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் மட்டும் நின்றுவிடவில்லை. அது குடும்பங்களிலும், சமூகத்திலும் பெரிய மாற்றங்களைக் கொண்டுவந்தது. ஒருவருக்கொருவர் சண்டையிட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள் சமாதானம் ஆனார்கள், தீய பழக்கங்களைக் கைவிட்டனர், குடிப்பழக்கம் போன்ற சமூகத் தீமைகள் குறைந்தன. கிறிஸ்தவ அன்பு, மன்னிப்பு போன்ற குணங்கள் மக்களின் வாழ்வில் வெளிப்பட்டன.

4. சுதேசித் தலைவர்களின் பங்களிப்பு: இந்த எழுச்சியானது, உள்ளூர் உபதேசிமார்கள் (Catechists) மற்றும் விசுவாசிகளின் தலைமையின் கீழ் மேலும் வலுப்பெற்றது. ஐரோப்பிய மிஷனரிகள் இல்லாத கிராமங்களில்கூட, உள்ளூர் மக்களே ஜெபக் கூட்டங்களை ஏற்பாடு செய்து, சுவிசேஷத்தைப் பகிர்ந்துகொண்டனர். இது, திருநெல்வேலி திருச்சபை தன் சொந்தக் காலில் நிற்கத் தொடங்கியதன் தெளிவான அடையாளமாக இருந்தது.

எழுச்சி குறித்த விமர்சனங்களும், கத்பர்ட்டின் பதிலும்

எல்லா எழுச்சிகளைப் போலவே, திருநெல்வேலியின் இந்த அசைவுக்கும் விமர்சனங்கள் எழுந்தன. சிலர் இதை வெறும் உணர்ச்சிவசப்பட்ட செயல் என்றும், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் பலவீனம் என்றும் கேலி செய்தனர். ஆனால், மிஷனெரி கனம் கத்பர்ட் இந்த வாதங்களை மறுக்கிறார்.

அவர் தனது கடிதத்தில், "இந்த எழுச்சி மிகவும் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளது. இதில் கலந்துகொண்ட ஆண்களின் எண்ணிக்கை பெண்களை விடக் குறைவாக இல்லை. படித்தவர்களும், சமூகத்தில் உயர்ந்த நிலையில் உள்ளவர்களும்கூட இதில் ஈர்க்கப்பட்டனர்," என்று தெளிவுபடுத்துகிறார். எனவே, இது ஏதோ ஒரு குறிப்பிட்ட பிரிவினரை மட்டும் பாதித்த நிகழ்வல்ல; மாறாக, சமூகத்தின் அனைத்து மட்டங்களிலும் உள்ள மக்களைத் தொட்டது.

வரலாற்று முக்கியத்துவம்

கனம் ஜி. ஜி. கத்பர்ட்டின் கடிதம், பல காரணங்களுக்காக வரலாற்று முக்கியத்துவம் பெறுகிறது:

• நேரடி சாட்சியம்: எழுச்சியை நேரில் கண்ட ஒருவரின் நேரடிப் பதிவு என்பதால், இது மிகவும் நம்பகத்தன்மை வாய்ந்ததாகக் கருதப்படுகிறது.
• நடுநிலையான பார்வை: எழுச்சியின் நல்ல பக்கங்களை மட்டும் கூறாமல், அதைப் பற்றிய விமர்சனங்களையும் பதிவுசெய்து, அதற்கான விளக்கத்தையும் அவர் அளித்துள்ளார்.
• சுதேசி திருச்சபையின் வளர்ச்சி: ஐரோப்பிய மிஷனரிகளின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விலகி, சுதேசி விசுவாசிகள் ஆன்மீக காரியங்களில் தலைமை ஏற்கத் தொடங்கியதன் ஆரம்பகால அறிகுறிகளை இந்தக் கடிதத்தில் காண முடிகிறது.

முடிவுரை

மிஷனெரி கனம் ஜி. ஜி. கத்பர்ட்டின் கடிதம், பாளையங்கோட்டையில் நிகழ்ந்தது ஒரு சாதாரண மதச் சடங்கு அல்ல, அது மக்களின் இதயங்களை மாற்றியமைத்த ஒரு ஆன்மீகப் புயல் என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. ஜெபம், பாவ உணர்வு, மற்றும் பரிசுத்தமான வாழ்க்கை ஆகியவை இந்த எழுச்சியின் அடித்தளமாக இருந்தன. அவரது அவதானிப்புகள், 19-ஆம் நூற்றாண்டு திருநெல்வேலி திருச்சபையின் வரலாற்றில் ஒரு பொன்னான அத்தியாயத்தை நமக்கு வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டும் ஒரு விலைமதிப்பற்ற ஆவணமாக இன்றும் விளங்குகிறது.
________________________________________
படங்கள் மற்றும் ஆதாரத் தகவல்:
திரு. மன்னா செல்வகுமார்
கிறிஸ்தவ மரபு ஆய்வாளர்
________________________________________