Ganesh patil

25/07/2025

तू....🌿

21/07/2025

14/07/2025

■ आजचा प्रसंग एक मनाला हेलावून टाकणारा अनुभव..

आज दुपारी तीनच्या सुमारास ऑफिसच्या कामासाठी फील्डवर होतो. सकाळपासून नाश्ता, जेवण काहीच झालं नव्हतं. पाऊस मुसळधार पडत होता, अंग ओलं झालं होतं. म्हणून थोडं शांत व्हायला आणि गरम चहा प्यायला एका टपरीवर थांबलो.
चहा घेत असतानाच एक वडील आणि त्यांचा तरुण मुलगा मोटरसायकलवर येऊन थांबले. वडील काहीतरी घेण्यासाठी टपरीवर आले, आणि तो मुलगा गाडीवरच बसून राहिला.
आणि मग... एक क्षण. भरधाव ट्रक मागून आला. एक जबरदस्त धडक आणि त्या मुलाचा देह हवेत फेकला गेला. तो रस्त्यावर आपटला, बेशुद्ध पडला.सगळीकडे किंकाळ्या, घबराट, गर्दी पण मदतीसाठी कोणी पुढे यायला तयार नाही. हातातला चहा तसाच टाकून मी धावलो.
लोक त्या मुलाच्या चेहऱ्यावर पाणी ओतत होते, नाक दाबत होते चुकीच्या पद्धतीने. मला पाहून म्हणू लागले “फिट्स येतात त्याला, सोड ना”. पण मला ते ऐकायचं नव्हतं. तो माणूस होता अनोळखी असला तरी कुणाचा तरी मुलगा, पती, बाप.
मी त्याचा श्वास तपासला, थोडा चालू होता. शहाणपणाने CPR दिलं. तो मुलगा माझ्या समोर तडफडत नव्हता पण त्याचं नाजूक श्वास घेणं मला सांगत होतं की अजून काही शक्यता आहे.मदतीला कुणी येईना. गर्दीतले बरेच जण फक्त बघत उभे होते. मी ओरडलो शेवटी दोन-तीन जण पुढे आले. आम्ही त्याला उचलून टपरीजवळ आणलं.
कुणीही 108 ला फोन करत नव्हतं मीच केला. पत्ता समजावून सांगितला. त्याच्या वडिलांकडे फोन नव्हता. मुलाच्या फोनला लॉक होतं त्याचं बोट लावून उघडलं आणि घरी कळवलं.काही वेळात त्याची आई आणि पत्नी धावत आल्या. त्यांची अवस्था पाहून काळीज तुटत होतं. त्यांच्या आवाजातली हंबरडं अजूनही कानात घुमतेय.

थोड्या वेळातच 108 आली. कर्मचारी आले. त्यांनी त्याला तपासलं. मी डोळ्यात प्रश्न घेऊन पाहिलं पण त्यांच्या मान हलवण्याने सगळं समजलं. त्यांनी काही न बोलताही सांगितलं की आपण हरलो.आज माझ्यासमोर एका माणसाचा जीव गेला. अनोळखी पण माणूस. कुणाचा तरी जीव की ज्याच्यावर कुणाचं तरी संपूर्ण आयुष्य अवलंबून होतं
आज मन सुन्न झालंय. अंग थंड पडलंय. आतून अस्वस्थतेचा कल्लोळ सुरू आहे.
हात जोडून एक विनंती
माणुसकी जपा. गर्दी करून बघ्यांसारखं उभं राहू नका.
अॅम्ब्युलन्सला कॉल करा.योग्य प्राथमिक उपचार द्या.
नातेवाईकांना कळवा.घाबरू नका पुढे या.
कुणाच्या धाडसामुळे कदाचित एखादा जीव वाचू शकतो.
आपण सगळेच माणसं आहोत आणि एकमेकांसाठीच आहोत.आजचा प्रसंग डोळ्यासमोरून जात नाही. मला चैन पडत नाहीय, कामात मन लागत नाहीय. विचार येतोय जर त्या मुलाच्या फोनचा लॉक पटकन उघडला गेला नसता, तर त्याच्या घरी कळवलंही नसतं, त्याच्या आई-पत्नीला वेळेत काही समजलं नसतं.
कृपया तुमच्या मोबाईलला असा कठीण लॉक ठेवू नका की इमरजन्सीत कुणी उघडूच शकणार नाही.
फार खासगी किंवा महत्वाचं असेल, तर मेमरी कार्ड, पेन ड्राईव्ह, इतर सेफ ठिकाणी ठेवा. पण फोनवर असा लॉक ठेवू नका की तुम्हाला काही झालं तर तुमच्या लोकांपर्यंत कुणी पोचूच शकणार नाही.
जगाचं काही खरं नाही. आपली छोटी सावधगिरी कधी कधी आपल्या प्रियजनांचा जीव वाचवू शकते.
कृपया विचार करा

© गणेश पाटील

12/07/2025

पाचोळा ☘️

कळतं मला हल्ली सगळं काही,
काळजातली वेदना उमगत नाही.

कधी चुकून जर हसलो जरासा,
जुना चेहरा मला सापडत नाही.

आई, खुशीत घेना जरा आनंद,
रडण्यासाठी हे आयुष्य पुरे नाही.

ऊन पाजून सावली नकोशी होते,
पाचोळा मला पाऊस होता येत नाही

विकले वावर, गाव पोरकं झालं,
उंबरठ्यावर हल्ली जीव गुंतत नाही.

© गणेश पाटील

12/07/2025

पुस्तक प्रेमी...☘️

11/07/2025

🐾 “आज सहज चहाच्या टपरीवर गेलो होतो.
गर्दी होती, गप्पा रंगल्या होत्या,पण त्या गडबडीत एका कोपऱ्यात हा छोटासा जीव शांतपणे गुडूप झोपलेला होता.

कुठे घर नाही, कुठली मऊ गादी नाही,
पाठीवर बोचणाऱ्या मातीवर, धुळीत,
तरी देखील किती शांत, निश्चिंत झोप.

मी त्याला पाहिलं आणि काही वेळ तसाच बघत राहिलो.विचार आला आपण माणसं किती अस्वस्थ असतो,एवढ्या सुविधा असूनही समाधान नाही,सारखी धावपळ, चिंता, असुरक्षिततेची भीती.पण हा मात्र अगदी निवांत.
त्याला माहित नाही पुढचं जेवण कधी मिळेल,
कुठे पावसात अंग झाकायचं,कोण हाकलून देईल
पण त्या क्षणी तो बेफिकीर झोपलाय.

त्या झोपेत मला दिसली खरी माया,
परिस्थितीवरचा विश्वास,
आणि एक निरागस स्वभाव.

माणूस असो की प्राणी प्रत्येकाला फक्त दोन गोष्टी लागतात प्रेम आणि सुरक्षितता.
जे मिळालं की जगातली सगळी भीती संपते.

किती वेळ त्याच्याकडे पाहत राहिलो.
मन हललं.आपण इतक्या गोष्टींची तक्रार करतो,
पण एखाद्या थंड सावलीत थोडं निजणं,कुणी प्रेमाने हाक मारणं या गोष्टी काहींना स्वप्न वाटतात.

हे छोटे जीव आपल्यावर अवलंबून असतात.
दोन शब्द प्रेमाचे, थोडं पाणी, थोडं खाऊ दिलं
तर त्यांचं जग किती सुंदर होईल.

हा फोटो काढला तेव्हा वाटलं हे क्षण फक्त आठवणी नाहीत,ही आपल्याला दिलेली शिकवण आहे.

जगात अजूनही माया, निस्वार्थ प्रेम,
आणि शांतता शिल्लक आहे फक्त ती पाहण्याचं, जाणण्याचं मन हवं.

त्याच्या झोपेतली शांतता मला देऊन गेली एक मोठा संदेश

प्रेम करा, मदत करा, आणि कुणालाही उपेक्षित वाटू देऊ नका ❤️🐾

© गणेश पाटील
#प्रेम #माया #निरागसता #मानवता #शिकवण #प्राणीमित्र”

10/07/2025

10/07/2025

#मराठीभाषा

09/07/2025

|| थोडं मनातलं ||

आपण काही तरी लिहावं आणि छोटेखानी का असावं पण वृत्तपत्राने ते आवर्जून मागव असं ते जीवंत असावं. जे आपण भोगलं, सोसलं तेच तुमच्यासमोर मांडलं. शेवटी लेखक म्हटलं की त्याने लेखणीबद्दल प्रामाणिक आणि समाजाचा आरसा बनून वावरलं पाहिजे.

संपादक महोदयांचे मनःपूर्वक आभार..🙏

©गणेश पाटील

08/07/2025

■ “आशेची कळी"☘️ ■

आज ऑफिसमधून घरी येताना इतका दमलो होतो की थोडा वेळ बागेत निवांत बसावं म्हणूनच तिकडे गेलो. वातावरणात पावसाची चाहूल होती हवेत गारवा आणि गार वारा. तसंच हातात गरमागरम वडापाव. त्या बागेतच शांत बसून खाल्ला.

बसल्या बसल्या अचानक या नाजूक कळीवर लक्ष गेलं. किती लाजरी, तरी आतून किती सुंदर! अजून उमलायची आहे, पण तिच्या आतच आहे असंख्य स्वप्नं. तेवढ्यात विचार आला आपल्याही आयुष्यात अशा काही गोष्टी असतात ना? ज्या अजून पूर्ण झालेल्या नसतात, पण त्यांचं सुंदर फुल होणारच असतं.

ही एक लाजरी कळी आहे आशेची. थोडं प्रेम, थोडा संयम, थोडी ऊब मिळाली की ती उमलून आपलं सौंदर्य जगाला दाखवणार.
आपल्यालाही तसंच फक्त थोडी वाट पाहायची असते आणि विश्वास ठेवायचा असतो कारण प्रत्येक कळीला तिचं फूल होण्याचा पूर्ण अधिकार असतो...☘️

© गणेश पाटील..

#भटकंती

08/07/2025

दैनिक क्रांतीशस्त्र व दैनिक प्रबुद्ध परीवार
आपल्या वृत्तपत्रात/मासिकात प्रसिद्धी दिल्याबद्दल संपादकांचे मनःपूर्वक आभार..☘️

संपूर्ण वाचा ⬇️

http://ganeshpatil94.blogspot.com/2025/07/blog-post.html

© गणेश पाटील