
19/05/2025
شاید داوری اندکی هم نادرست باشد، اما چیستی جهان و معنای زندگی برای آدمی تنها رفتن و رفتار دوباره و چند باره نیست.
ما کیستیم و چیستیم! بیهوده رفتن و بی بهانه ماندن و شدن ؟؟؟؟
که شاید خمیره آدمی در پی بازگشتی است به طبیعت ، بازگشتی برای دوباره زیستن!!!
شاید بی سبب نیست بوییدن خوش بلندای کوهستان ، دیدن جان طبیعت و شنیدن سرمستی کبک ها، شور می آفریند و شادی درون.
و حتی ریواس چیدن و گل و ریحان دیدن نیز صبوری می آموزد و مدارا و مهر.....
که شاید بخش بزرگی از زندگی همین آسودگی باشد در خیال زیستن بی مقال و مقام و محال
که شاید طبیعت فرصتی باشد برای مهر ورزیدن بر خود و روان و تن.
*دمی در کوهستان های الموت غربی (پیازچال) به سوی اشکورات با دوستان جان
*اردیبهشت ماه، پس از 4-5 ساعت شیب تند 30-50 درجه
#فرزادبونش