St. Anthony M. Zaccaria, Cremona (2025)

08/08/2025

Mam już 573 obserwatorów, 15 postów i 4 reakcji w ciągu ostatnich 90 dni! Dziękuję za nieustające wsparcie. Udało się to dzięki wam. 🙏🤗🎉

08/08/2025

8 sierpnia
Medytacja: Skosztuj i zobacz

"Życie duchowe jest pokarmem: kto go spróbował, pragnie jeszcze więcej. Jest też napojem: kto go skosztował, będzie chciał jeszcze. Kto zaś nie skosztuje, nie pojmie tego."
~ Św. Antoni Maria Zaccaria

Zatrzymajmy się dziś przy tych prostych, a zarazem głębokich słowach. Święty Antoni nie mówi o życiu duchowym jak o zbiorze zasad, obowiązków czy trudnej do pojęcia teorii. On mówi o doświadczeniu – o smaku, który poznaje się osobiście.

Pomyśl o głodzie. Nie tym fizycznym, który zaspokaja chleb, ale o tym głodzie serca – głodzie sensu, pokoju, nadziei i miłości. To ta wewnętrzna pustka, której nie jest w stanie wypełnić ani praca, ani rozrywka, ani posiadane rzeczy. Święty Antoni podpowiada, że istnieje pokarm, który może ten głód zaspokoić: żywa relacja z Bogiem. Jest to jednak pokarm paradoksalny. Im więcej go spożywasz, tym bardziej go pragniesz. Każda chwila modlitwy, każdy moment zachwytu nad Jego stworzeniem, każde spotkanie z Nim w drugim człowieku nie tyle nasyca, co raczej rozbudza apetyt na więcej.
Pomyśl o pragnieniu. O wyschniętym gardle w upalny dzień i uldze, jaką przynosi szklanka wody. Nasza dusza również odczuwa pragnienie – pragnienie prawdy, ukojenia, przebaczenia. Życie duchowe jest napojem, który gasi to najgłębsze pragnienie. Kto raz skosztował pokoju płynącego z zaufania Bogu, ten będzie już zawsze szukał tego źródła.

Najważniejsze jest jednak ostatnie zdanie: "Kto zaś nie skosztuje, nie pojmie tego." Możemy całe życie czytać o Bogu, słuchać o Nim kazań, dyskutować o wierze. Ale dopóki nie odważymy się sami "skosztować", pozostaniemy na zewnątrz tajemnicy. To jak próba opisania smaku truskawki komuś, kto nigdy jej nie jadł. Można używać najpiękniejszych słów, ale nie zastąpią one samego doświadczenia.

Pytanie na dziś:
Czy próbuję tylko intelektualnie zrozumieć Boga, czy też odważam się Go doświadczyć? Czy nie stoję z boku, czekając na dowody, zamiast po prostu otworzyć serce i "skosztować"?

Modlitwa:
Panie, tak często próbuję Cię zrozumieć rozumem, a zapominam, że pragniesz, bym Cię poznał sercem. Za wstawiennictwem św. Antoniego Marii Zaccarii, daj mi dziś odwagę, by "skosztować" Twojej obecności – w chwili ciszy, w czytanym Słowie, w spotkanym człowieku. Rozbudź we mnie święty głód i pragnienie Ciebie. Amen.

07/08/2025

7 sierpnia Medytacja: Smak Duchowego Życia

"Twoja duchowość, pozostając w łączności z Bogiem, staje się prostsza i głębsza, i kiedy już zasmakujesz w życiu duchowym, wszystko co cielesne straci smak."
~ Św. Antoni Maria Zaccaria

Usiądź w ciszy i weź głęboki oddech. Pozwól, by te słowa przeniknęły do Twojego serca.

Łączność z Bogiem. Święty Antoni mówi o "pozostawaniu w łączności". To nie jednorazowe wydarzenie, ale stały stan serca. Pomyśl przez chwilę, jak wygląda Twoja łączność z Bogiem. Czy jest jak wątła nić, która łatwo się zrywa w natłoku codziennych spraw? A może to silna lina, której trzymasz się w każdej chwili? Bóg jest zawsze obecny. To my często odwracamy wzrok. Dziś na nowo zaproś Go do swojej teraźniejszości – do tego oddechu, do tego miejsca, do tej myśli.

Prostota i głębia. Kiedy trwamy w Bogu, nasze życie paradoksalnie staje się prostsze i głębsze. Prostsze, bo odpada od nas chaos niepotrzebnych pragnień, lęków o przyszłość i żalów za przeszłością. Skupiamy się na tym, co najważniejsze. Głębsze, bo ta prostota nie jest pustką, ale przestrzenią wypełnioną Jego obecnością. To jak patrzenie na czyste niebo – proste w swoim błękicie, a jednocześnie nieskończenie głębokie. Co dziś komplikuje Twoje życie? Oddaj to Bogu i poproś o dar prostoty.

Smak życia duchowego. Święty używa pięknej metafory smaku. Wiary nie da się tylko zrozumieć; trzeba jej doświadczyć, "posmakować". Przypomnij sobie moment, w którym poczułeś bliskość Boga. Może to była chwila pokoju, niewytłumaczalnej radości, poczucia bezpieczeństwa czy przebaczenia. To jest właśnie "smak" życia duchowego. W porównaniu z nim, jak pisze Święty, "wszystko co cielesne straci smak". Światowe przyjemności, zaszczyty, posiadanie – wszystko to staje się mdłe i niewystarczające, gdy raz skosztuje się słodyczy Bożej miłości. To nie jest pogarda dla świata, ale odkrycie prawdziwego źródła nasycenia.

Modlitwa na zakończenie:
Panie, dziękuję Ci za słowa św. Antoniego, które wskazują mi drogę do Ciebie. Proszę, daj mi dziś łaskę trwania w Twojej obecności. Upraszczaj moje skomplikowane ścieżki i pogłębiaj moją relację z Tobą. Przede wszystkim jednak, daj mi na nowo "zasmakować" w Tobie, abyś stał się moim jedynym pragnieniem i ostatecznym celem. Amen.

Greetings in the Lord.

06/08/2025

Rozważania różańcowe oparte
na pismach św. Antoniego Marii Zaccarii .

Źródło:
https://antonizaccaria.eu/rozwazania-rozancowe/

Imprimatur ( L. dz. 765/6.9.1/2025) J.E. Apb. Wacław Depo, Metropolita Częstochowski

4. TAJEMNICA ŚWIATŁA
Przemienienie na górze Tabor.

«Jezus wobec wybranych uczniów objawia swe bóstwo – Jego oblicze jaśnieje jak słońce, a odzienie staje się białe jak światło. Ta chwilowa wizja chwały ma umocnić apostołów przed czekającą ich próbą wiary podczas męki Chrystusa. Kontemplując przemienionego Pana, pamiętajmy, że blask Jego chwały rozjaśnia serca na modlitwie. Św. Antoni Maria Zaccaria uczy, że poprzez wytrwałą modlitwę możemy doświadczyć przemiany naszego wnętrza i zjednoczenia z Bogiem. Co więcej, zachęca on do modlitwy nieustannej – tak zintegrowanej z codziennym życiem, że będziesz się modlić jedząc, pijąc, pisząc itd., a czynności zewnętrzne nie będą przeszkadzały tym wewnętrznym. Uczniowie na Taborze chcieli pozostać w namiocie kontemplacji, lecz musieli zejść w dolinę codzienności. I my doświadczamy chwil duchowej pociechy, lecz potem wracamy do zwykłych zajęć. Św. Antoni przypomina jednak, że prawdziwa modlitwa uczy nas trwać w Bożej obecności nawet pośród obowiązków i trudów.

Prośmy Jezusa przemienionego, aby rozświetlał nas od wewnątrz w każdej chwili – byśmy poprzez kontemplację Jego chwały zostali umocnieni do dźwigania codziennego krzyża.»

Źródło:
https://antonizaccaria.eu/rozwazania-rozancowe/

06/08/2025

Medytacja na Święto Przemienienia Pańskiego
Dziś, 6 sierpnia, w dniu, w którym Kościół obchodzi Święto Przemienienia Pańskiego, stajemy przed głębokim pytaniem, które stawia nam św. Antoni Maria Zaccaria:

"Bóg dał ci dar języka, lecz ty go źle wykorzystujesz... O ile bardziej (będziesz ryzykował, wykorzystując źle) najcenniejszy dar, jakim jest twój duch?"

1. Dar języka – zwierciadło serca.

Zacznijmy od tego, co widoczne i codzienne – od naszych słów. Pomyśl przez chwilę o słowach, które wypowiedziałeś dzisiaj, wczoraj. Czy budowały? Czy niosły pokój, prawdę i miłość? A może raniły, dzieliły, oceniały lub były tylko pustym hałasem? Święty Antoni przypomina nam, że mowa to dar od Boga. Każde słowo ma swoją wagę. Jak łatwo przychodzi nam ten dar marnować, używając go bezrefleksyjnie, a nawet raniąc innych i samego siebie. To nasz pierwszy, codzienny poligon duchowej walki.

2. Ryzyko ducha – sedno sprawy.

Święty Antoni prowadzi nas jednak znacznie głębiej. Używa naszego stosunku do mowy jako przestrogi przed czymś o wiele groźniejszym: złym wykorzystaniem naszego ducha. Jeśli tak lekkomyślnie podchodzimy do daru języka, o ile większe jest ryzyko, że zaniedbujemy to, co najcenniejsze – naszego nieśmiertelnego ducha?
Czym jest "złe wykorzystywanie ducha"? To karmienie go tym, co go zatruwa: urazą, zazdrością, pychą, nieczystymi myślami. To życie w powierzchowności, unikanie ciszy, w której można usłyszeć głos Boga. To ignorowanie natchnień Ducha Świętego i zagłuszanie sumienia. To życie tak, jakby Bóg nie istniał, marnując najcenniejszy dar na rzeczy błahe i przemijające.

3. Wezwanie do Przemienienia.

Właśnie dzisiaj, w Święto Przemienienia, ta myśl nabiera szczególnej mocy. Na Górze Tabor Apostołowie ujrzeli na chwilę chwałę Chrystusa – cel i sens Jego misji. Zobaczyli, do jakiej chwały powołany jest człowiek zjednoczony z Bogiem. Nasz duch, stworzony na obraz i podobieństwo Boga, jest powołany do takiego przemienienia – do jaśnienia Jego światłem.

Niech dzisiejsza refleksja będzie naszym wejściem na osobistą "Górę Tabor". Zobaczmy, jak cennym darem jest nasz duch. Zdecydujmy, że nie będziemy go dłużej marnować. Tak jak postanawiamy panować nad naszym językiem, tak z jeszcze większą determinacją zatroszczmy się o czystość i zdrowie naszego ducha.

Modlitwa:
Panie Jezu, który na Górze Tabor objawiłeś swoją chwałę, otwórz oczy mojej duszy, abym docenił najcenniejszy dar, jakim jest mój duch. Przepraszam za każdą chwilę, gdy karmiłem go złem, i za każde słowo, które nie przyniosło Ci chwały. Przez wstawiennictwo św. Antoniego Marii Zaccarii, proszę, przemieniaj mnie Twoją łaską. Amen.

05/08/2025

Medytacja na słowa św. Antoniego Marii Zaccarii
5 sierpnia

Każda rzecz została stworzona i dana ci, byś dążył ku Bogu, korzystając z niej, ale nie przywiązując się do niej.

Modlitwa wstępna:
Duchu Święty, rozświetl mój umysł i otwórz moje serce, abym mógł zrozumieć i przyjąć głębię słów, które pozostawił nam św. Antoni Maria Zaccaria. Prowadź mnie przez tę medytację, abym nie tylko usłyszał, ale i doświadczył Twojej prawdy. Amen.

Rozważanie:
Zamknij oczy i wyobraź sobie, że stoisz w centrum świata, otoczony przez niezliczone dary. Słońce, które cię ogrzewa. Powietrze, którym oddychasz. Smak jedzenia, które cię syci. Piękno przyrody, które cię zachwyca. Twoja praca, która daje ci satysfakcję. Twoi bliscy, którzy cię kochają.

Św. Antoni przypomina nam, że wszystkie te rzeczy – małe i wielkie – nie są celem samym w sobie. Są drogowskazami, które mają prowadzić nas do Boga, źródła wszelkiego dobra. Zostały stworzone z miłości i dane nam z miłości, abyśmy przez nie mogli poznać i pokochać Tego, który je stworzył.

Pomyśl o tym, co dziś najbardziej cię zajmuje. Czy to jest praca? Rodzina? Hobby? Zdrowie? Złap się na tym, co wypełnia twoje myśli i emocje. Zapytaj się szczerze: „Czy w tej rzeczy widzę odbicie Boga, czy widzę tylko ją samą?”.
Św. Antoni przestrzega nas przed „przywiązaniem”. Co to oznacza? Oznacza to, że pozwalamy, aby te dary zawładnęły naszym sercem do tego stopnia, że stają się ważniejsze niż Dawca. Kiedy to się dzieje, tracą one swój prawdziwy sens. Zamiast drogi do Boga, stają się przeszkodą. Zamiast źródła radości, stają się źródłem niepokoju, lęku, zazdrości, a w końcu – pustki.

Spróbuj na chwilę oderwać się od swoich przywiązań. Puść na moment troskę o to, co masz i czego pragniesz. Otwórz dłonie w geście poddania się woli Bożej. Zobacz, że to nie te rzeczy dają ci poczucie bezpieczeństwa i spełnienia. One tylko wskazują na Tego, który jest Prawdziwym Bezpieczeństwem i Prawdziwym Spełnieniem.

Postanowienie:
Na dzisiejszy dzień, świadomie podejmę decyzję, aby w każdej rzeczy, której używam i z której korzystam – od porannej kawy po relację z bliską osobą – widzieć dar od Boga. Będę dziękował za nią, ale nie pozwolę, aby moje serce było nią pochłonięte. Kiedy tylko poczuję, że się do czegoś przywiązuję, przypomnę sobie słowa św. Antoniego i oddam to Bogu, mówiąc: „Panie, dziękuję za ten dar. Używaj go, abym mógł dojść do Ciebie”.

Modlitwa końcowa:
Święty Antoni Mario Zaccaria, naucz mnie mądrości korzystania z darów tego świata bez przywiązywania się do nich. Wyproś mi łaskę, abym w każdej rzeczy widział odbicie Bożej miłości i aby moje serce zawsze dążyło do Niego, mojego jedynego i najwyższego dobra. Amen.

04/08/2025

Meditazione per 4° agosto:
Il Maestro e il Discepolo sulla Via verso Dio

"Il maestro deve cercare di condurre i suoi discepoli alla conoscenza di Dio e all'intimità con Lui." – Sant'Antonio Maria Zaccaria

Siediti per un momento in silenzio. Porta la pace nel tuo cuore e nella tua mente. Leggi lentamente le parole del Santo e lascia che risuonino dentro di te.

Chi è il "Maestro"?
Pensa alle persone che sono state per te dei maestri nella fede. Forse un genitore, un nonno, una nonna, un sacerdote, un insegnante, o forse un amico. Qualcuno che con le sue parole, o magari semplicemente con la sua vita, ti ha mostrato la via verso Dio. Ringrazia Dio per queste guide.

Ma queste parole sono rivolte anche a te. In una certa misura, ognuno di noi è un "maestro" per gli altri – per i propri figli, per i fratelli minori, per gli amici, e persino per le persone incontrate per caso. Non devi essere un teologo. A volte basta un gesto, una parola buona, la testimonianza di sopportare le difficoltà con pazienza. Cerchi di far sì che la tua vita conduca gli altri verso il bene, verso Dio?

"Condurre alla conoscenza di Dio..."
La conoscenza è qualcosa di più del sapere libresco. Non è solo la conoscenza dei comandamenti e delle verità di fede. "Conoscere" in senso biblico significa fare esperienza, entrare in relazione. Cerco questo tipo di conoscenza? Leggo la Sacra Scrittura per sentire cosa Dio vuole dirmi oggi? So scorgere la Sua azione e il Suo amore nei fenomeni della natura, nell'altro, negli eventi della mia vita? Conoscere Dio è scoprire che Egli non è un'idea lontana, ma una Persona viva e amorevole.
"...e all'intimità con Lui."

Questo è il cuore di questo pensiero. "Intimità" – che parola bella e calda. Parla di vicinanza, di amicizia, di fiducia. Non si tratta solo di sapere qualcosa su Dio, ma di stare con Lui. Come in un'amicizia, l'intimità si costruisce attraverso il tempo trascorso insieme.

Com'è la mia intimità con Dio? La mia preghiera è solo una lista di richieste, o è anche una conversazione sincera – in cui Gli racconto le mie gioie e le mie preoccupazioni, e Lo ascolto nel silenzio del cuore? L'intimità è accettare che Dio sia presente nella mia quotidianità – al caffè del mattino, al lavoro, durante il riposo. È condividere ogni momento con Lui.

Proposito:
Signore, ti ringrazio per i maestri che hai posto sul mio cammino. Ti prego, donami un cuore da discepolo – aperto e pronto a conoscerti ogni giorno. Dammi anche il coraggio e la saggezza affinché io stesso possa diventare per coloro che incontro una guida silenziosa che non conduce a sé, ma a Te – l'unico Maestro. Amen.

27/07/2025

Słowo Wstępne

Drodzy Czytelnicy,

Oddajemy do Waszych rąk Rozważania Różańcowe w świetle pism św. Antoniego Marii Zaccarii z głębokim pragnieniem, aby stały się one pomocą w osobistej i wspólnotowej modlitwie różańcowej.

Różaniec Święty jest skarbnicą, w której kontemplujemy oblicze Chrystusa, towarzysząc Jego Matce, Maryi, w najważniejszych momentach historii zbawienia. To modlitwa prosta, a zarazem głęboka, dostępna dla każdego, prowadząca do coraz pełniejszego zjednoczenia z Bogiem.

Pragniemy w tych rozważaniach połączyć piękno modlitwy różańcowej z bogactwem duchowości św. Antoniego Marii Zaccarii (1502-1539). Ten gorliwy kapłan, reformator i założyciel rodzin zakonnych żyjący w burzliwych czasach, swoim życiem i nauczaniem wskazywał na fundamentalne prawdy wiary i potrzebę autentycznego życia chrześcijańskiego. Jego pisma, choć powstałe wieki temu, pozostają niezwykle aktualne i inspirujące również dla współczesnego człowieka poszukującego drogi do Boga.

Święty Antoni Zaccaria kładł szczególny nacisk na miłość do Chrystusa ukrzyżowanego, głębokie przeżywanie tajemnicy Eucharystii oraz naśladowanie cnót Najświętszej Maryi Panny. W jego pismach odnajdujemy wezwanie do nawrócenia, gorliwości w służbie Bogu i bliźnim oraz do ustawicznego dążenia do świętości.

Niniejsze rozważania do poszczególnych tajemnic radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych, czerpią z tych źródeł, starając się ukazać, w jaki sposób nauczanie św. Antoniego Zaccarii może ubogacić naszą osobistą medytację różańcową. Pragniemy, aby pochylenie się nad fragmentami jego pism i refleksja nad tajemnicami życia Jezusa i Maryi w ich świetle, pomogły nam głębiej wejść w misterium zbawienia i odnaleźć konkretne wskazówki dla naszego codziennego życia.

Z wyrazami najgłębszej wdzięczności składamy serdeczne podziękowania Jego Ekscelencji Arcybiskupowi Wacławowi Depo, Metropolicie Częstochowskiemu, za łaskawe udzielenie Imprimatur ( L. dz. 765/6.9.1/2025) na publikację rozważań. Akt ten jest dla nas nie tylko ogromnym wyróżnieniem, ale przede wszystkim potwierdzeniem zgodności treści z nauką Kościoła, co jest dla nas wartością nadrzędną.

Niech te rozważania będą dla Was przewodnikiem na drogach różańcowej modlitwy, prowadzącym do głębszego poznania i umiłowania Chrystusa na wzór św. Antoniego Marii Zaccarii i wraz z Maryją, Królową Różańca Świętego.

Z modlitwą w intencji wszystkich Czytelników,
o. dr Robert Kosek CRSP
Asystent Generalny

Warszawa, 24 maja 2025
Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki

27/07/2025

Co nowego na naszej stronie www.antonizaccaria.eu?

Z przyjemnością informujemy o najnowszych aktualizacjach na naszej stronie!

1. Wprowadziliśmy rozwijające się menu dla Sekcji Kazań, Listów i Maryi, prowadzące bezpośrednio do dedykowanych podstron.

2. Dodatkowo, wzbogaciliśmy stronę o Rozważania Różańcowe oraz

3. Rozważania do Drogi Krzyżowej oparte na pismach św. Antoniego Marii Zaccarii.

4. Stworzyliśmy także interaktywną mapę Cremony, która prezentuje 21 miejsc związanych z życiem i apostolstwem Świętego,

5. a także nową zakładkę poświęconą Maryi, Matce Bożej Opatrzności.

www.antonizaccaria.eu?

27/07/2025

Medytacja: "Ukrzyżowany będzie poprzedzał..."

Dziś, 27 lipca, nasze myśli kierują się ku słowom św. Antoniego Marii Zaccariego: "Ukrzyżowany będzie poprzedzał nie tylko każde wasze słowo, ale także każdy wasz święty zamiar, i będzie im towarzyszył." Te proste, a zarazem głębokie słowa zapraszają nas do refleksji nad obecnością Chrystusa Ukrzyżowanego w naszym życiu.

Zacznijmy od pierwszego fragmentu: "Ukrzyżowany będzie poprzedzał nie tylko każde wasze słowo..." Jak często wypowiadamy słowa bez głębszej refleksji? Święty Antoni przypomina nam, że zanim cokolwiek powie, nasze myśli i intencje powinny być zakorzenione w ofierze Chrystusa. Czy nasze słowa są budujące, pełne miłości, prawdy, czy też niosą ze sobą osąd, obmowę, czy puste gadanie?

Medytujmy nad tym, jak Ukrzyżowany może inspirować nasze rozmowy, czyniąc je bardziej świadomymi i zgodnymi z Ewangelią. Niech każde słowo, które opuszcza nasze usta, było poprzedzone cichą modlitwą o mądrość i miłość.

Następnie zastanówmy się nad drugą częścią: "...ale także każdy wasz święty zamiar..." W naszym życiu podejmujemy wiele decyzji, planujemy różne działania. Czy w centrum tych zamiarów stawiamy Chrystusa? Czy nasze aspiracje, nawet te najbardziej szlachetne, są zgodne z Jego wolą? Święty Antoni zachęca nas, aby nasze "święte zamiary" – te, które mają służyć dobru, Bogu i bliźniemu – były przepojone duchem ofiary Chrystusa. To oznacza gotowość do poświęcenia, do rezygnacji z własnego komfortu, do podążania za Jego przykładem nawet wtedy, gdy droga wydaje się trudna.

Wreszcie, kluczowe jest ostatnie stwierdzenie: "...i będzie im towarzyszył." To nie tylko kwestia rozpoczęcia od Chrystusa, ale także Jego nieustannej obecności w całym procesie. Ukrzyżowany nie jest tylko punktem wyjścia, ale wiernym towarzyszem naszej drogi.

W trudnościach, wątpliwościach, niepowodzeniach – On jest z nami.
W sukcesach i radościach – On jest źródłem naszej siły. Ta świadomość Jego nieustannej obecności daje nam pokój i odwagę, aby trwać w naszych postanowieniach, wiedząc, że nie jesteśmy sami.

W tej medytacji, pozwólmy, aby słowa św. Antoniego Marii Zaccariego przeniknęły nasze serca. Prośmy Ducha Świętego, aby nauczył nas żyć w sposób, w którym Ukrzyżowany Chrystus poprzedza i towarzyszy każdemu naszemu słowu i każdemu świętemu zamiarowi. Amen.

31/05/2025

INTRODUCTION

Dear Reader,
Recently, we have put into your hands the considerations of the Rosary in the light of Saint Anthony Mary Zaccaria with a deep desire that they may be a help in personal and community Rosary prayer.

The Holy Rosary is a treasure, in which we contemplate the face of Christ, accompanying His Mother, Mary, in the most important historical moments of salvation. This simple and, at the same time, deep prayer leads to an increasingly complete unity with God.

We have combined the beautiful spiritual insights and the richness of the spiritual teaching of Saint Anthony Mary Zaccaria (1502-1539) in these meditations. This zealous reformer and founder of religious families living in turbulent times, with his life and teaching, indicated the fundamental truths of faith and the need for authentic Christian life. His writings, though created many years ago, remain incredibly relevant and inspiring for contemporary man seeking the way to God.

Saint Anthony Zaccaria placed a special emphasis on the love for Christ crucified, deep reverence for the Eucharistic Mystery, and imitation of the virtues of the Blessed Virgin Mary. In his writings, he also unceasingly calls us to conversion, zeal in God's service, and constant pursuit of holiness.

The meditations on the individual joyful, sorrowful, glorious, and luminous mysteries, drawing from their source, try to show how the teaching of Saint Anthony Zaccaria can enrich our personal Rosary prayer. We desire, by reflecting on these fragments and reflecting on the mysteries of the Rosary, that in their light they may help us enter more deeply into the mystery of salvation and find concrete guidance for our daily lives.

May this little book be a guide for you on the paths of Rosary prayer, leading to a deeper knowledge and beloved imitation of Christ in the footsteps of Saint Anthony Mary Zaccaria and with Mary, Queen of the Holy Rosary.

We pray in the intention of our dear Readers,
o. Robert B Kosek CRSP

Warsaw 24 May 2023
Commemoration of the Most Holy Virgin Mary, Help of Christians

14/05/2025

Let's take a moment to reflect on the profound desire of Saint Anthony Mary Zaccaria:

«I want to become one spirit with God.»

Consider the depth of this yearning. It's not merely about being close to God, but about a complete union, a merging of our very being with the divine essence. Imagine a drop of water returning to the ocean, losing its individual form yet becoming part of something vast and boundless.

What does becoming "one spirit with God" mean for you? Perhaps it's about aligning your will with God's will, allowing divine love and wisdom to flow through your thoughts, words, and actions. It might involve surrendering your ego, letting go of self-centered desires, and opening yourself fully to the presence of the Holy.

This isn't a passive endeavor. It requires conscious effort and persistent seeking. Just as Saint Anthony Mary Zaccaria dedicated his life to God's service, we are called to actively cultivate this union through prayer, contemplation, and acts of love and compassion toward others.

Take a deep breath and ask yourself: What small step can I take today to move closer to becoming one spirit with God? Let this desire resonate within you, guiding your heart and illuminating your path.

St. Anthony M. Zaccaria

08/08/2025

08/08/2025

07/08/2025

06/08/2025

06/08/2025

05/08/2025

04/08/2025

27/07/2025

27/07/2025

27/07/2025

31/05/2025

14/05/2025

Indirizzo

Sito Web

Notifiche

Contatta L'azienda

Scelte rapide

Condividi