16/08/2025
အာရှနီဝန်းဆရာတော်ရှင်ဥတ္တမနှင့် ဂျပန်ပြည်ခရီးစဉ်
ထူးချွန်သော မြန်မာရဟန်းတော် ဥတ္တမ၊ Kozui Otani၊ Jirozaemon Ito
2014-06-04
Kazankai ရဲ့ ပြည်သူ့ဆက်ဆံရေး မဂ္ဂဇင်းဖြစ်တဲ့ ``Think Asia´ မှာ ဘမိုအကြောင်းရေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး စာအုပ်ဟောင်းတချို့ကို ဖတ်ရင်းနဲ့ လွမ်းဆွတ်စရာ နာမည်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဦးဥတ္တမသည် ထင်ရှားသော မြန်မာရဟန်းတော်တစ်ပါးဖြစ်သည်။ Masaaki Tanaka ၏ ``The Thunder Emperor Comes from the East'' (Jiyuukokuminsha, 1978) ၏ စာမျက်နှာ 180-182 တွင် ဤဖော်ပြချက်သည် ဦးဥတ္တမအပေါ် ထူးခြားသောရှုထောင့်တစ်ခုဖြစ်ပြီး အဆုံးတွင် Matsush*ta Sonjuku ၏ Shoin Yoshida နှင့် နှိုင်းယှဉ်ဖော်ပြထားပါသည်။ Edo ခေတ် နှင့် Nishi Honganji ဘုရားကျောင်း နှင့် ကျောင်းအုပ် Kozui Otani နှင့် Matsuzakaya မှ Jirozaemon Ito တို့ နှင့် သူ၏ စိတ်ဝင်စားဖွယ် တွေ့ဆုံမှုများကို ဖော်ပြ ထားသည်။ ဒါကို ငါ့ဘလော့ဂ်မှာ ပြန်တင်သင့်တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။
မစ္စတာ မာဆာကီ တာနာကာ ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သော်လည်း တစ်ချိန်က နိုင်ငံတကာ ငြိမ်းချမ်းရေးအဖွဲ့၏ အမှုဆောင်ဒါရိုက်တာဖြစ်ခဲ့ပြီး ၎င်းနှင့် ရင်းနှီးသော အဆက်အသွယ်ရှိသူလည်း ဖြစ်သည်။ ဂျပန်လူမျိုးတွေက အာရှအကြောင်း ပိုသိဖို့လိုတယ်။
————————————- အောက်တွင် ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပါသည် ———-
ဆရာတော် အရှင်ဥတ္တမ (Masaaki Tanaka, "The Thunder Emperor Comes from East" = Jiyukokuminsha, 1978)
အမျိုးသား တော် လှန်ရေး ပုံစံ ရှိတယ်။ ပထမအချက်၊ ဉာဏ်အလင်းပေးရေး လှုံ့ဆော်သူများ သို့မဟုတ် ပညာတတ်များသည် အမျိုးသားရေးအသိစိတ်ဓာတ်ကို မြှင့်တင်ရန် ပေါ်လာပြီး နောက်တွင် အဖျက်အမှောင့်လှုပ်ရှားမှုများကို ဦးဆောင်ကာ လူထုလှုပ်ရှားမှုများဖြင့် အပြောင်းအလဲကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသော တော်လှန်ရေးသမားများ၊ နောက်ဆုံးတွင် တော်လှန်ရေးသမားများ စုစည်းပြီး ကြီးထွားလာသော လုပ်ငန်းသုံးဆင့်ပုံစံဖြစ်သည်။
မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး တော်လှန်ရေးသည် ခြွင်းချက်မဟုတ်ပါ။ ဉာဏ်အလင်းခေတ်၏ ထူးချွန်ပြောင်မြောက်သော ခေါင်းဆောင်များထဲမှ တစ်ပါးမှာ အရှင်ဥတ္တမ အမည်ရှိ ရဟန်းတစ်ပါးဖြစ်သည်။ သူ့ကို Meiji Restoration နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မယ်ဆိုရင် သူက Shoin Yoshida၊ Kokusu Yokoi နဲ့ Sanai Hashiki တို့က ခေါင်းဆောင်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ထားပါတယ်။ ဆရာတော် ဦးဥတ္တမ၏ အတွေးအမြင်များကို လိုက်နာကာ ``ရဲဘော် ၃၀´ တစ်စုသည် ဗိုလ်ချုပ် အွန်ဆန် ဦးဆောင်သော အသက် ၂၀ အရွယ် အားလုံး လွတ်လပ်သော တော်လှန်ရေးကို စတင်ခဲ့သည်။ သူ၏လှုပ်ရှားမှုများသည် Matsush*ta Sonjuku ကျောင်းသား Fusaku Takasugi၊ Genzui Kusaka၊ Kogoro Katsura၊ Shunsuke Ito နှင့် M***a Inoue တို့ကို အမှတ်ရနေပါသည်။ ယနေ့ ဦးနေဝင်း အုပ်ချုပ်မှုခေတ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့်အမျှ သူသည် ``ရဲဘော် (၃၀) ´´ တွင်လည်း ပါဝင်သည်။ သို့သော်လည်း မေဂျီပြန်လည်ထူထောင်ရေးနှင့် မေဂျီပြန်လည်ထူထောင်ရေးကြား ခြားနားချက်မှာ လွတ်လပ်ရေးပြဇာတ်သည် အရှေ့အာရှစစ်ပွဲအတွင်း ဖြစ်ပွားခဲ့သည့် ဒရာမာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဇာတ်ပို့အဖြစ် ပါဝင်ခဲ့သည်။
20 ရာစုအစတွင် ဗမာပြည်သားတို့၏ စိတ်နှလုံးကို တုန်လှုပ်စေသော စစ်ပွဲ နှစ်ခုရှိခဲ့သည်။ တစ်ခုမှာ တောင်အာဖရိကတွင် Boer War (1899-1902) ဖြစ်သည်။ အခြားဥပမာမှာ ရုရှား-ဂျပန်စစ်ပွဲ (၁၉၀၄-၁၉၀၅) ဖြစ်သည်။
Boer War သည် တောင်အာဖရိကသို့ ပြောင်းရွှေ့အခြေချလာခဲ့ကြသော ဒတ်ခ်ျလယ်သမားများနှင့်အတူ ဌာနေတိုင်းရင်းသားများနှင့်အတူ ဗြိတိသျှအုပ်စိုးမှုကို တော်လှန်ပုန်ကန်ခဲ့ကြသော်လည်း ဗြိတိသျှတို့၏ ဖိနှိပ်မှုအောက်တွင် ခံစားနေကြရသော မြန်မာများသည် ဤစစ်ပွဲအတွက် မျှော်လင့်ချက်ကြီးကြီးမားမားရှိခဲ့ကြသည်။ လုပ်ပါ။ သို့သော် စစ်ပွဲသည် ဗြိတိသျှတို့၏ အောင်ပွဲဖြင့် ပြီးဆုံးခဲ့သည်။
နောက်ဆက်တွဲဖြစ်လာတာကတော့ ရုရှား-ဂျပန်စစ်ပွဲ။ ဒီစစ်ပွဲမှာ ဂျပန်က အနိုင်ရတယ်။ အရှေ့တိုင်းရှိ နိုင်ငံငယ်လေးဂျပန်သည် တစ်နိုင်ငံတည်းတိုက်ခိုက်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် စစ်အင်အားကြီးမားသော စစ်အာဏာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အင်ပါယာရုရှားကို အနိုင်ယူခဲ့သည့်သတင်းကြောင့် အာရှတိုင်းရင်းသားများဖြစ်သည့် မြန်မာလူမျိုးများကို အလွန်အထင်ကြီးစေခဲ့သည်။ ရုရှား-ဂျပန်စစ်ပွဲတွင် ဂျပန်၏အောင်ပွဲသည် အာရှရောင်စုံလူမျိုးများအတွက် အောင်ပွဲတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့က ယူဆကြသည်။ ရုရှား-ဂျပန်စစ်ပွဲသည် မြန်မာလူမျိုးများ၏ အမျိုးသားရေးဝါဒကို မည်ကဲ့သို့ ထိခိုက်စေခဲ့သည်နှင့်ပတ်သက်၍ မြန်မာ့သမိုင်းပညာရှင် ဒေါက်တာတင်အောင်က ၎င်း၏ ``မြန်မာ့သမိုင်း´ စာအုပ်တွင် အောက်ပါအတိုင်း ရေးသားထားသည်။
“ဘိုအာတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ရဲစွမ်းသတ္တိကြီးမားပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာ ရှုံးနိမ့်သွားကြောင်း မြန်မာတွေ သိလာတဲ့အခါ သူတို့ရဲ့ အမျိုးသားခေါင်းဆောင်တွေရဲ့ ဒုက္ခတွေကို သတိပြုမိပြီး ဂျပန်ကို အောင်နိုင်ခဲ့တဲ့ ဗမာလူမျိုးတွေဟာ
တခြားနေရာတွေမှာလည်း အလားတူပါပဲ ။ ပြန်လည်ထူထောင်ပြီးနောက် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာချိန်တွင် အာရှတိုက်သည် အာရှလူမျိုးများအား ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော ခေတ်သစ်တစ်ခု၏ အရုဏ်ဦးအဖြစ် ဥရောပသားများကဲ့သို့ လူမှုရေးနှင့် နိုင်ငံရေးအရ အသိအမှတ်ပြုခံရပါသည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် Boer War နှင့် Japan-Russia ကဲ့သို့သော ဇာတ်ကားများကိုသာ ပြသခဲ့ပြီး ၎င်းသည် စစ်ပွဲအကြောင်း မှတ်တမ်းရုပ်ရှင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ Boers များကို Mafekiso (ဗြိတိသျှတို့ဝိုင်းထားသည့် Boer မြို့) မှ ကယ်ထုတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် ပရိသတ်များက သက်ပြင်းချခဲ့ကြသည်။ ဂျပန်စစ်သားများကို ရုရှားနိုင်ငံသို့ ရထားဖြင့် ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ပြီး "စစ်တပ်ကို တိုက်ခိုက်သည့် မြင်ကွင်းသည် ကြီးမားသော လက်ခုပ်သံများနှင့်အတူ" (Takashi Suzuki, ``A Country called Burma´)။
၁၉၁၀ (မေဂျီ ၄၃) တွင် ရုရှား-ဂျပန်စစ်ပွဲအပြီး ငါးနှစ်အကြာတွင် ထူးချွန်သော ရဟန်းတော်များ၏ ပထမမျိုးဆက်ဖြစ်သော ဆရာတော် ဦးဥတ္တမသည် အာရှတိုက်တွင် အင်အားကြီးသော ဂျပန်ကို တောင့်တစွာဖြင့် ဂျပန်နိုင်ငံသို့ ကြွရောက်ခဲ့ပါသည်။
ဦးဥတ္တမသည် အင်္ဂလန်ပြည်တွင် ပညာသင်ကြားခဲ့ပြီး ပြန်လာသောအခါတွင် ဗြိတိသျှ ဆန့်ကျင်ရေးလှုပ်ရှားမှုကို လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ထောင်ကျခဲ့သည်။ မေဂျီပြန်လည်ထူထောင်ရေးအပြီးတွင် ဂျပန်နိုင်ငံသည် နိုင်ငံခြားတိုင်းပြည်များနှင့် တန်းတူညီမျှစာချုပ်များကို ဖျက်သိမ်းကာ ထိုအချိန်က ကမ္ဘာ့အင်အားအကောင်းဆုံးစစ်တပ်အဖြစ် ကြွားလုံးထုတ်ခဲ့သည့် ရုရှားကို အနိုင်ယူခဲ့သည်။ အောင်မြင်ရန်အတွက် ဂျပန်၏စွမ်းအားအရင်းအမြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ - အကျဉ်းထောင်မှ လွတ်မြောက်လာပြီးနောက်တွင်ပင် ဦးဥတ္တမသည် ဗြိတိသျှ ဆန့်ကျင်ရေး ကြိုးပမ်းမှုများတွင် ဆက်လက် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး မြှားတံဒိုင်းဝန်ကို ထမ်းရွက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ဘဲ လှေစီးရန် ငွေရှာရန် ပြင်းစွာ အားထုတ်ခဲ့သည်။ ဂျပန်ခရီးစဉ်တွင်။
ကျိုတိုကိုရောက်တဲ့အခါ ပထမဆုံးအနေနဲ့ Jodo Shinshu ဂိုဏ်းရဲ့ Honganji ဂိုဏ်းရဲ့ ခေါင်းဆောင် Kozui Otani ကို သွားရောက်လည်ပတ်ခဲ့ပါတယ်။ Otani သည် 1902 ခုနှစ်တွင် Pamirs မှတိဗက်သို့ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီး Khotan နှင့် Chak ကိုစူးစမ်းလေ့လာပြီးအနောက်တိုင်းဒေသသစ်များတွင်သူ၏တွေ့ရှိချက်များကိုအကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြခဲ့ပြီးထိုအချိန်ကကမ္ဘာကျော်ဂျပန်စူးစမ်းရှာဖွေသူဖြစ်လာခဲ့သည်။
Otani ၏ အကြံပြုချက်အရ ဦးဥတ္တမသည် ကျိုတိုမှ တိုကျိုသို့ ခြေလျင်ခရီးဖြင့် ဂျပန်လူမျိုး အလွှာပေါင်းစုံမှ လူများနှင့် တွေ့ဆုံရန် မျှော်လင့်ပါသည်။ သူသည် နာဂိုယာတွင် ကြီးမားသော ဈာပနတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရပြီး သူစိမ်းတစ်ယောက်လိုပင် တံခါးဝတွင် ရပ်ကာ အခမ်းအနားကို စေ့စေ့ကြည့်နေသည်။
``သူဘယ်မှာနေလဲမသိပေမယ့် တံခါးဝမှာ ကျေးဇူးကြီးတဲ့ဘုန်းကြီးတစ်ပါးရှိတယ်။သုတ္တန်တစ်ခုပေးလို့ရရင် ကုသိုလ်ဖြစ်မှာပါ...´´
ထို့ကြောင့် အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦး၊ မိသားစုက Chong Chung ကို ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။
သူ့တွင် သွယ်လျသော ဦးခေါင်း၊ ကြီးမြတ်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နှင့် တောက်ပသော မျက်လုံးတို့ ရှိပြီး ကြီးမြတ်သော အသွင်အပြင်ကို ပေးစွမ်းသည်။ ကာကီကြမ်းဝတ်ထားသော ခရီးသွားရဟန်းတစ်ပါးဖြစ်သော်လည်း မိသားစုခေါင်းဆောင် ဦးဥတ္တမ၏ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကို စွဲလန်းနေပါသည်။ ဆရာတော်ကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် နေရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ နာဂိုယာမှ ချမ်းသာသော ကုန်သည် Matsuzakaya Ito Jirozaemon နှင့် တွေ့ဆုံခြင်း ဖြစ်သည်။
Ito Jirozaemon ၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် ဦးဥတ္တမသည် ဂျပန်နိုင်ငံတွင် သုံးနှစ်နေထိုင်ခဲ့ပြီး ၎င်း၏ညီမငယ်အား မြန်မာနိုင်ငံမှ ခေါ်ယူကာ ကျိုတိုရှိ မိန်းကလေးပန်းချီကျောင်းသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်တာကာလပတ်လုံး တိုကျိုအင်ပါယာတက္ကသိုလ်တွင် ဗုဒ္ဓဒဿနနှင့် ပါဠိစာပေများကို သင်ကြားပို့ချခဲ့သည်။ မြန်မာ့သမိုင်းပညာရှင် ဒေါက်တာမောင်မန်းက ဦးဥတ္တမ၏ ဂျပန်ခရီးစဉ်အကြောင်း အောက်ပါအတိုင်း ပြောသည်။
``ယခုအချိန်အထိ အနောက်နိုင်ငံသမိုင်းနှင့် ပထဝီဝင်စာအုပ်များတွင် အာရှရှိ ဂျပန်သည် သေးငယ်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိပြီး အရေးမပါသောအဖြစ် ဖော်ပြခြင်းခံရသော်လည်း 20 ရာစုအစောပိုင်းတွင် ဂျပန်သည် ရုရှားနိုင်ငံအား ကြီးစွာသောအောင်ပွဲရရှိခဲ့သောကြောင့် ဂျပန်သည် ရည်မှန်းချက်ကြီးသော လူငယ်များ၏အမြင်တွင် ဂျပန်၊ ဦးဥတ္တမသည် ဂျပန်နိုင်ငံကို နေရောင်ခြည်၏ပြည်အဖြစ် မြင်ပြီး တိုကျိုမြို့ရှိ တက္ကသိုလ်တစ်ခုတွင် အကျဉ်းချုံးသင်ကြားပြီးနောက် ခေတ်မီနိုင်ငံတော်တည်ဆောက်ရန် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လာကာ ဂျပန်လူမျိုးများ၏ စည်းလုံးညီညွတ်မှုနှင့် ကြိုးစားအားထုတ်မှုဆိုင်ရာ အမှတ်တရ လက်ဆောင်များစွာကို ပြန်လည်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ''(ibid.)
နာမည်ကြီး စာအုပ် ``ဂျပန်´ သည် ဤထူးခြားသော အမှတ်တရ ပုံပြင်များ စုစည်းမှု ဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်ကို မြန်မာလူငယ်များနှင့် ပညာတတ်များကြား စိတ်အားထက်သန်စွာ ဖတ်ရှုခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ ဂုဏ်သိက္ခာ ကြီးမားစွာ တိုးမြင့်လာပြီး ဂျပန်နိုင်ငံကို ကြည်ညိုလေးစားသော ကျောင်းသားဦးရေနှင့် ဂျပန်နိုင်ငံတွင် နိုင်ငံခြားတွင် ပညာသင်ကြားနေသော ကျောင်းသားဦးရေ လျင်မြန်စွာ တိုးပွားလာပါသည်။
ဤစာအုပ်၏နိဂုံးချုပ်တွင် ဦးဥတ္တမသည် ``ဂျပန်စစ်ပွဲတွင် အောင်ပွဲခံခြင်းသည် ပညာရှိမေဂျီဧကရာဇ်ကို ဗဟိုပြုသော လူငယ်များ၏ စည်းလုံးညီညွတ်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။・မတ်တပ်ရပ်လျှင် လွတ်လပ်ရေး မုချအောင်မြင်နိုင်သည်´´ဟု ရေးသားထားသည်။
ဦးဥတ္တမသည် အိန္ဒိယအမျိုးသားကွန်ဂရက်မှ ဂန္ဒီ၊ Bel၊ Bose တို့နှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်သွယ်ကာ မြန်မာနိုင်ငံအတွက် ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့် အပြည့်အဝ တောင်းဆိုသည့် လှုပ်ရှားမှုကို စတင်ခဲ့သည်။ လွတ်လပ်ရေးရဖို့အတွက် လူတွေကို အကြမ်းဖက်တဲ့လုပ်ရပ်က လက်ခံနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ဟောပြောခဲ့ပြီး ပြည်သူတွေကို လှုံ့ဆော်မှုနဲ့ ထောင်ကျခဲ့ပါတယ်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ပြည်သူများ၏ အမြင်တွင် အာဇာနည်တစ်ဦးအဖြစ် ရှုမြင်ခံရသည်။
ထောင်မှ လွတ်လာပြီးနောက် တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှု၏ မိခင် အဖွဲ့အစည်း ဖြစ်လာသည့် လူငယ်အဖွဲ့ (YMBA) ကို နေရာ အသီးသီးတွင် စည်းရုံး ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ သူသည် သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အကျဉ်းချခံခဲ့ရပြီး ၁၉၂၇ ခုနှစ်တွင် လွတ်မြောက်လာသောအခါတွင် မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဗြိတိသျှအုပ်ချုပ်ရေးကို ချောက်ချားသွားစေသည့် အခွန်သပိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ချက်ချင်းစတင်ခဲ့သည်။ သူသည် ထောင်ဒဏ်တစ်သက်တစ်ကျွန်းချမှတ်ခံခဲ့ရပြီး 1939 ခုနှစ်တွင် ထောင်ထဲတွင် သေဆုံးသွားခဲ့သည်။
ပုံတိမှာ စာပါပါရေ
Burmese monk Ottama, Kozui Otani, and Jirozaemon Ito
2014-06-04
While I was reading some old books to write about Ba Maw for the Kazankai newsletter "Think Asia," I came across a familiar name. It was Ottama, a great Burmese monk. On pages 180-182 of "Thunder Emperor: Coming from the East" (Jiyuukokuminsha, 1978) written by Tanaka Masaaki, the author presents a unique perspective, such as likening Ottama to Yoshida Shoin, the founder of the Shoka Sonjuku school at the end of the Tokugawa shogunate, and also describes his interesting encounters with Otani Kozui, the head priest of Nishi Honganji Temple, and Ito Jirozaemon of Matsuzakaya. I thought I should reprint this on my blog.
Tanaka Masaaki is deceased, but he was once the secretary-general of the International Peace Association, so I have a connection with him. Japanese people need to know more about Asia.
———- The following is a reprint ———-
The great monk Ottama (Masaaki Tanaka, "The Thunder Emperor Comes from the East" = Jiyuukokuminsha, 1978)
There is a pattern to national revolutions. First, an enlightened activist or educator appears to raise national consciousness, then a revolutionary appears who passionately acts to bring about change by leading subversive activities and mass movements, and finally, the revolutionary work is consolidated and completed. The
Burmese national independence revolution is no exception. One of the outstanding leaders of the enlightened period was a great monk named Ottama. If we compare him to the Meiji Restoration, he played the role of Yoshida Shoin, Yokoi Shonan, and Hashiki Sanai. It was General Ong San and the "30 comrades," all in their 20s, who rose up in the independence revolution under the ideas of this monk Ottama. Their activities are reminiscent of Takasugi Fusaku, Kusaka Genzui, Katsura Kogorou, Ito Shunsuke, and Inoue M***a, who were disciples of the Shoka Sonjuku school. And now, in the era of Ne Win's government, he is also one of the "30 comrades." However, unlike the Meiji Restoration, the drama of this independence revolution took place in the midst of the Greater East Asian War, and therefore played a supporting role. There were two
wars that shook the hearts of the Burmese people in the early twentieth century. One was the Boer War in South Africa (1899-1902). The other was the Russo-Japanese War (1904-1905). The
Boer War was a war in which Dutch farmers who had immigrated to South Africa fought against British rule together with the native people. The Burmese people, who had also suffered under the oppression of the British, had hopes for this war. However, the war ended with the British winning. Next came the
Russo-Japanese War. Japan won this war. The news that Japan, a small country in the East, had fought alone against the imperial Russia with its enormous military power and finally defeated it made a deep impression on the Burmese people, who are the same Asian people. They perceived Japan's victory in the Russo-Japanese War as a victory for the colored peoples of Asia. Burmese historian Dr. Tin Aung wrote the following in his book "History of Burma" about how the Russo-Japanese War influenced the nationalism of the Burmese people:
"When the Burmese learned that the Boers had finally been defeated despite their great courage, they were made aware of the suffering of their national leaders. Soon, however, the Burmese were heartened again by the victory of the Japanese over the Russians. As in
other Asian countries at the time, in Burma, the rapid development of Japan after the Restoration was welcomed as the dawn of a new era in which Asians could finally become social and political equals with the tyrannical Europeans. Around this time, the first cinemas appeared in Burma, showing documentaries of the Boer War and the Russo-Japanese War. Audiences breathed a sigh of relief when the screen showed the rescue of the Boers in Mafexo (a Boer town besieged by the British), and gave rapturous applause when Japanese soldiers attacked Russian troops being transported by rail." (Suzuki Takashi, "The Country to Call Burma").
The great Buddhist monk Ottama came to Japan in 1910 (Meiji 43), five years after the Russo-Japanese War, with aspirations towards the Asian powerhouse that was Japan. He
studied in the UK, and after returning to Japan, he was imprisoned for inspiring the anti-British independence movement. What was the source of Japan's strength that led it to abolish unequal treaties with other countries after the Meiji Restoration and defeat Russia, which boasted the strongest army in the world at the time? Burma needs to study Japan in order to fight against Britain and gain independence. After his release from prison, Ottama continued his anti-British independence movement, and with this thought in mind, he was desperate, so he struggled to raise the money for a ship fare and set off on a journey to Japan.
When he arrived in Kyoto, the first thing he did was visit Otani Kozui, the head priest of the Jodo Shinshu Honganji sect of Buddhism. In 1902, Otani entered Tibet from the Pamirs, explored Khotan and Chak, and compiled his findings in the book "New Records of the Western Regions." He was a world-famous Japanese explorer at the time. With Otani
's encouragement, Ottama traveled from Kyoto to Tokyo on foot, hoping to meet Japanese people from all walks of life. He happened to come across a large funeral in Nagoya, and stood curiously at the gate, watching the ceremony. "I don't
know where he is from, but there is a monk at the gate who seems to be grateful. It would be a good thing if he recited a sutra for us,"
said the family, so they invited him in with great care.
He had a rhomboid head, a sturdy build, and a sharp gaze, and was clearly a man of great talent. Although he was a traveling monk in simple khaki robes, the head of the family was captivated by Ottama's unusual appearance and persuaded him to stay for a few days. This was how he met Ito Jirozaemon, a wealthy Nagoya merchant. With Ito's
backing, Ottama stayed in Japan for three years and even summoned his younger sister from Burma to attend the Women's Arts School in Kyoto. During part of those three years, he taught Buddhist philosophy and Pali at the Faculty of Letters of Tokyo Imperial University. Burmese historian Dr. Maung Mann had the following to say about Ottama's study in Japan:
"Until then, in Western history and geography books, the Asian nation of Japan had been described as a small and insignificant people, but after Japan's great victory over Russia in the early twentieth century, it appeared to the ambitious young people of Burma as a country with a rising sun. Ottama, who had seen Japan, taught at a university in Tokyo for a time, then returned to Burma via India. He brought back many fascinating stories about the unity and hard work of the Japanese people in building a modern nation" (ibid.).
These fascinating stories were compiled into a book, the famous "Japan." This book was eagerly read among the young people and intellectuals of Burma. As a result, Japan's reputation in Burma increased greatly, and people longed for Japan, leading to a sudden increase in the number of students studying in Japan.
In the conclusion of this book, Ottama preached, "Japan's prosperity and victory in war were due to the unity of young people around the wise Emperor Meiji. If we, too, unite and rise up around the teachings of Buddha, we can surely win independence."
Ottama maintained close contact with Gandhi, Berlusconi and Bose of the Indian National Congress, and launched a movement demanding complete autonomy for Burma. He preached to the people that violence was permissible in the pursuit of independence, and was imprisoned for inciting the people. For this reason, he was seen by the people as a martyr.
After his release from prison, he established youth organizations in various places and founded the Young Men's Buddhist Association (YMBA), which became the basis of the revolutionary movement. He was imprisoned a third time, and upon his release in 1927, he immediately launched a tax boycott movement, shaking the foundations of British rule in Burma. This time he was sentenced to life imprisonment, and died in prison in 1939.
https://www.facebook.com/share/p/1BriUe3uK5/
