10/12/2025
𝗜𝗽𝗮𝗴𝗹𝗮𝗯𝗮𝗻 𝗮𝗻𝗴 𝗸𝗮𝗿𝗮𝗽𝗮𝘁𝗮𝗻𝗴 𝗽𝗮𝗻𝘁𝗮𝗼! 𝗣𝗮𝗻𝗮𝗴𝘂𝘁𝗶𝗻 𝗮𝗻𝗴 𝗺𝗴𝗮 𝗮𝗯𝘂𝘀𝗮𝗱𝗼! 𝗕𝘂𝘄𝗮𝗴𝗶𝗻 𝗮𝗻𝗴 𝗡𝗧𝗙-𝗘𝗟𝗖𝗔𝗖!
Pahayag sa Pandaigdigang Araw ng Karapatang Pantao
2025.12.10
Ngayong taon, nakita natin ang mga resulta ng walang humpay na paglaban ng mamamayan sa pasismo at abuso sa kapangyarihan ng mga Duterte mula 2016. Noong Marso ay inaresto ng Interpol ang dating pangulo at pangunahing berdugong si Rodrigo Duterte. Kasunod nito, uamabante ang panawagang impeachment sa kanyang anak at kasalukuyang bise na si Sara. Ngayong linggo naman, inilabas na ang arrest warrant para kay Bato dela Rosa—ang ulo ng implementasyon ng Oplan Tokhang na kumitil sa libo-libong mamamayan. Ang pagpapanagot sa mga ito ay pagpapatunay na ang sama-samang pagkilos ang susi sa pagkamit ng hustisya, at ang papel ng kasulukuyang administrasyon ay bahagyang nagbigay lamang ng pagkakataon.
Bukod pa sa War on Drugs, hindi natin kinalilimutan ang institusyonalisasyon ng pasismo at pagyurak sa mga pampulitikang karapatan sa pamamagitan ng Executive Order 70. Binuo nito ang National Task Force to End Local Communist Armed Conflict (NTF-ELCAC) na walang pakinabang sa mamamayan at pinagaaksayahan lamang ng pondong publiko.
Mula 2018, walang ibang ginagawa ang NTF-ELCAC at talking heads nito kundi ang mang-redtag at terrortag sa mga aktibista, sa oposisyon, at mga personaheng kritikal kay Duterte at sa kasalukuyang administrasyon. Dahil sa ahensyang ito, namayagpag sa ere (sa TV at social media) ang mga kagaya nina Lorraine Badoy at Jeffrey Celiz na nabubuhay sa pagpapahamak sa mamamayan.
Ngunit sa pagtutol at paglaban ng mamamayan, idineklara ng Korte Suprema na banta sa buhay, karapatan, at kalayaan ang redtagging; kinilala rin ito ng United Nations Human Rights Council.
𝙏𝙖𝙠𝙗𝙪𝙝𝙖𝙣 𝙣𝙖!
Sa paghina ng mga Duterte, natanggal ang yabang at angas ng mga opisyales na susi sa operasyon ng NTF-ELCAC. Karamihan sa kanila ay naghahanap ngayon ng bansang pagtataguan.
Si Jeffrey Celiz ay nasa US at pa-victim na nagsasabing nakaranas siya ng harassment. Si Harry Roque na nagbenta ng kaluluwa at prinsipyo sa mga Duterte ay nasa Netherlands, malapit sa kanyang amo. Si Lorraine Badoy naman ay nandito sa Japan at ganoon ding nagpapanggap na biktima.
Kasuklam-suklam na silang mga pangunahing dahilan kung bakit marami tayong kababayang refugee sa iba’t-ibang panig ng daigdig ay ngayo’y naghahanap ng kaligtasan. Hindi sila karapat-dapat kilalaning refugee o bigyan ng political asylum dahil sila mismo ay human rights violators.
𝙃𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙖𝙗𝙨𝙪𝙬𝙚𝙡𝙩𝙤 𝙨𝙞 𝙈𝙖𝙧𝙘𝙤𝙨
Bagama’t nakalilibang pagmasdan ang paglawak ng bitak sa pagitan ng mga Marcos at Duterte, hindi maaaring palagpasin ang nauna. Ang mga Marcos ay may mga istorikong krimen at kasalanan sa mamamayan. Bukod sa dalawang dekadang pandarambong mula 1965 hanggang 1986, kaakibat nito ang lansakang paglabag sa karapatang pantao—mula sa pagsikil sa batayang kalayaan sa pagpapahayag hanggang sa pagpaslang, abductions, at iligal na pagkulong.
Sa panahon ni Bongbong Marcos o BBM, ipinagpapatuloy niya rin ang madugong legasiya ng kanyang ama. Maramihan din ang biktima ng sapilitang pagkawala, isa sa pangunahing trend ng paglabag sa karapatan sa ilalim ng kanyang administrasyon.
Dagdag pa rito, patuloy niya ring ginagamit ang makinaryang binuo ng mga Duterte, mula NTF-ELCAC hanggang paghimas-himas sa pulis at militar upang gamitin ang mga ito laban sa lehitimong galit ng mamamayan sa kanya.
𝙎𝙖 𝙙𝙖𝙧𝙖𝙩𝙞𝙣𝙜 𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙤𝙣
Ang 2026 ang ikaapat na taon ng administrasyong Marcos, ipagpapatuloy natin ang laban at pagpapanagot sa mga lumabag sa ating karapatan. Saan mang panig ng Japan, hinihikayat namin ang bawat kababayan na makilahok at makiisa sa pagpapanagot kay Duterte at mga alipores nito at pagsingil sa administrasyong Marcos.
