Alive 記憶、再生、未来へ

03/09/2025

《Acts of Memory Project 第26回》
2025.6.16　
スワイ　レン氏（1954年生まれ）
インタビュアー：諏訪井 セディモニカさん
（1983年日本生まれ）

スワイ レン氏はプノンペン生まれ。
貧しい家庭生まれだったが、両親が教育を受けさせてくれたおかげでレン氏は高校卒業資格試験で優秀な成績を取り、後に日本大使館が主催していた応募を受け合格し、1973年国費留学生として来日。
1975年にカンボジアでの内戦の影響で、家族の安否確認が全く出来ない中、困惑しながら日本で学生生活を送っていた。
そして、1978年頃先輩３人が祖国のためにとカンボジアへ帰国。だが、３人中１人は生存確認できたが、残り２人の姿はトゥールスレン刑務所の処刑者写真の中から発見された。

1979年頃から難民が来日し、日本政府やNGO団体の依頼により、通訳のため大和難民センターへ通っていた。
1980年頃同じカンボジア留学生と家庭を持ち、寝る間も惜しんで必死に働いた。
大学院卒業後16年間の民間会社勤務を経て、通訳•翻訳会社を立ち上げて現在に至る。
#在日カンボジアの若者
#あらいぶ #次世代に繋げる活動

[English below]
គម្រោង«រំឭក» ជាគម្រោងសហប្រតិបត្តិការរវាងមូលនិធិរៃ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងក្រុម«រស់»។
កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ លោក ស្វាយ ឡេង បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់អ្នកស្រី Ms SedhyMonica Suwai ។
លោក ស្វាយ ឡេង បានកើតនៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ ទោះបីជាកើតនៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ ប៉ុន្ដែឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានជួយទំនុកបំរុងឱ្យគាត់បានទទួលការសិក្សា រហូតដល់គាត់ទទួលបានពិន្ទុល្អនៅក្នុងការប្រលងបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ ក្រោយមកគាត់បានដាក់ពាក្យជាប់អាហារូបករណ៍ដែលរៀបចំដោយស្ថានទូតជប៉ុន ហើយគាត់មកដល់ប្រទេសជប៉ុនក្នុងនាមជានិសិត្សដែលឧបត្ថម្ភដោយរដ្ឋាភិបាលជប៉ុននៅឆ្នាំ១៩៧៣។
នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ដោយសារឥទ្ធិពលនៃសង្រ្គាមស៊ីវិលនៅកម្ពុជា។
គាត់មិនអាចបញ្ជាក់សុវត្ថិភាពគ្រួសាររបស់គាត់បានឡើយ ហើយគាត់កំពុងរស់នៅក្នុងជីវិតសិស្សដ៏ច្របូកច្របល់នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។
បន្ទាប់មកនៅប្រហែលឆ្នាំ១៩៧៨ សិស្សច្បងបីនាក់របស់គាត់បានត្រល់ទៅកម្ពុជាវិញដើម្បីមាតុភូមិ។ ម្នាក់នៅក្នុងចំណោមបីនាក់នោះត្រូវបានគេបញ្ជាក់ថានៅមានជីវិត ប៉ុន្ដែពីរនាក់ផ្សេងទៀត រូបថតរបស់ពួកគាត់ត្រូវបានគេរកឃើញនៅគុកទួលស្លែង។

ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៩ នៅពេលជនភៀសខ្លួនចាប់ផ្ដើមមកដល់ប្រទេសជប៉ុន គាត់បានចូលរួមជួយបកប្រែនៅមជ្ឈមណ្ឌលជនភៀសខ្លួន យ៉ាមាតុ តាមការស្នើររបស់រដ្ឋាភិបាលជប៉ុន និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល។ នៅកំឡុងឆ្នាំ១៩៨០ គាត់បានរៀបការជាមួយនិសិ្សតមកកម្ពុជាដូចគ្នា ហើយបានប្រឹងប្រែងធ្វើការងារគ្មានសូម្បីពេលសម្រាក។ ក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សា តាមរយៈបទពិសោធធ្វើនៅក្រុមហ៊ុនឯកជនរយៈពេល១៦ឆ្នាំ គាត់បានចាប់ផ្ដើមបើកក្រុមហ៊ុនបកប្រែមួយដែលឈរជើងមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ។

The "Acts of Memory Project" is a collaboration between Rei Foundation, Alive, and the Bophana Center. On 16 June 2025, Mr Svay Ieng was interviewed by Ms SedhyMonica Suwai. Svay Ieng was born in Phnom Penh. Although he came from a poor family, his parents ensured he received an education, enabling him to achieve excellent results in his high school graduation exams. He later applied for and was accepted into a program sponsored by the Japanese Embassy, arriving in Japan as a government-sponsored exchange student in 1973. In 1975, due to the effects of the Cambodian civil war,
he was unable to confirm the safety of his family and was living a confused student life in Japan.Around 1978, three of his seniors returned to Cambodia for the sake of their homeland. However, while one of the three was confirmed to survive, the remaining two were found in photographs of ex*****on victims at Tuol Sleng Prison. From around 1979, refugees began arriving in Japan, and at the request of the Japanese government and NGOs, he worked as an interpreter at the Yamato Resettlement Promotion Center. Around 1980, he married another student from Cambodia and worked tirelessly, even sacrificing sleep. After graduating from graduate school, he worked for 16 years at a private company before establishing an interpretation and translation company, which he continues to run today.

01/09/2025

2025.6.15
《Acts of Memory Project 第25回》

平井 健氏（1993年日本生まれ）
インタビュアー：井口 青 さん（1993年日本生まれ）
《同世代の幼馴染み対談》

健氏の両親はカンボジア難民で来日、彼は日本生まれ。居住地域に外国籍の人達が多く、男女、年齢関係なく遊んでいた。ただカタカナ名が目立ち、名前でいじられて嫌だった。
日本の友人宅に行くと料理が豪華で、羨ましく、日本人に生まれたかったとさえ、子供心に思った。日本の国籍取得（帰化）出来て日本の名前になったのは凄く嬉しかった。
大人になってカンボジア写真家と仕事で関わった事で、改めてルーツに新な気づきが生まれ、親の来日経緯に興味がでて、大事にしたいと思う様になった。
友人や子供にカンボジアルーツで有る事の素晴らしさなどを伝えたいと思っている。
#在日カンボジアの若者
#あらいぶ #次世代に繋げる活動

[English below]
គម្រោង«រំឭក» ជាគម្រោងសហប្រតិបត្តិការរវាងមូលនិធិរៃ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងក្រុម«រស់»។

នៅថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ លោក Takeru Hirai បានផ្តលសម្ភាសន៍ដល់លោក Sei Iguchi។ នេះ ជាកិច្ចសន្ទនារវាងមិត្តភក្តិដែលស្គាល់គ្នាតាំងពីកុមារភាព។ ឪពុកម្តាយរបស់លោក Takeru គឺជាជនភៀសខ្លួនកម្ពុជា ដែលបានមករស់នៅប្រទេសជប៉ុន ហើយលោកបានកើតនៅប្រទេសជប៉ុន។ គាត់ បានធំធាត់នៅតំបន់ដែលមានជនបរទេសរស់នៅច្រើន ហើយគាត់បានលេងជាមួយមនុស្សគ្រប់ភេទនិងគ្រប់វ័យ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏មានគេដឹងពីឈ្មោះដើមរបស់គាត់ដែលសរសេរជាភាសាជប៉ុន ដោយត្រាប់សូរភាសាបរទេស ហើយគេនាំគ្នាចំអកចំពោះឈ្មោះនោះ ហើយគាត់មិនចូលចិត្តទង្វើបែបនេះឡើយ។ ពេលទៅលេងផ្ទះមិត្តភក្តិដែលជាជនជាតិជប៉ុន គាត់ច្រណែនដែលបានឃើញផ្ទះពួកគេមានអាហារឆ្ងាញ់ៗ ហើយគាត់ថែមទាំងប្រាថ្នាសូមឱ្យបានកើតជាជនជាតិជប៉ុនទៀតផង។ គាត់សប្បាយចិត្តជាខ្លាំងនៅពេលដែលគាត់ទទួលបានសញ្ជាតិជប៉ុន(សញ្ជាតូបនីយកម្មតាមធម្មជាតិ) ហើយអាចមានឈ្មោះជប៉ុនបាន។ ក្នុងភាពជាមនុស្សពេញវ័យ ការណ៍ដែលគាត់បានធ្វើការជាមួយអ្នកថតរូបជាជនជាតិខ្មែរ បានធ្វើឱ្យគាត់យល់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីឫសគល់របស់គាត់ និងធ្វើឱ្យគាត់ចាប់អារម្មណ៍ពីការធ្វើដំណើររបស់ឪពុកម្តាយគាត់ទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន។ គាត់សង្ឃឹមថា នឹងអាចចែករំលែកភាពស្រស់ស្អាតនៃកេរដំណែលជាខ្មែររបស់គាត់ទៅកាន់មិត្តភក្តិ និងកូនៗរបស់គាត់។
The "Acts of Memory Project" is a collaboration between Rei Foundation, Alive, and the Bophana Center. On 15 June 2025, Takeru Hirai was interviewed by Sei Iguchi, in a conversation between childhood friends of the same generation. Takeru's parents were Cambodian refugees who came to Japan, and he was born there. He grew up in an area with many foreign residents, and he played with people of all genders and ages. However, his original katakana name stood out, and he was teased for it, which he disliked. When he visited Japanese friends' homes, he was envious of their elaborate meals and even wished he had been born Japanese. He was overjoyed when he obtained Japanese citizenship (naturalization) and was able to take a Japanese name. As an adult, working with a Cambodian photographer gave him new insights into his roots, sparking an interest in his parents' journey to Japan, which he now wants to cherish. He hopes to share the beauty of his Cambodian heritage with his friends and children.

29/08/2025

2025年6月8日
《Acts of Memory Project 第24回》

秋原健司ことチア ユン氏（1967年生まれ）
インタビュアー：秋原 勝也氏（1993年生まれ）

チアユン氏はコンポンチャム生まれ
7人兄妹の4番目です。
父が駐屯基地内で教師をしていて、バッタンバンで生活をしていた。
政権崩壊後、家族と奥地の方へ強制移動、弾圧が強まると家族と離散させられ、年齢によるグループ分けで生活させられたがその後もなんとか生き延びた。
ポル・ポト政権崩壊後は生活を支えるため、移動しながら家族と共にキャンプへたどり着いた、第三国へ申請し、5年経ってやっと1985年来日。
日本で新しい家族にも恵まれ、必死に働いて来た。子ども達には何でも経験して頑張って欲しい。と伝えている。
#在日カンボジアの若者
#あらいぶ #次世代に繋げる活動


[English below]
គម្រោង«រំឭក» ជាគម្រោងសហប្រតិបត្តិការរវាងមូលនិធិរៃ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងក្រុម«រស់»។

នៅថ្ងៃទី៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ លោក ជា យឿន (Kenji Akihara) បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់ Katsuya Akihara។ លោក
ជា យឿន បានកើតនៅក្នុងខេត្ដកំពង់ចាម ហើយជាកូនទីបួនក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រាំពីរនាក់។ ឪពុករបស់គាត់គឺជាគ្រូបង្រៀននៅក្នុងបន្ទាយទាហាន ហើយគ្រួសាររបស់គាត់រស់នៅក្នុងខេត្ដបាត់ដំបង។ ក្រោយពីការដួលរលំនៃរដ្ឋាភិបាលចាស់ លន់ នល់ គាត់និងក្រុមគ្រួសារត្រូវបានបង្ខំឱ្យផ្លាស់ទីទៅជនបទ ដោយសាររងការកៀបសង្កត់ខ្លាំងពេក គ្រួសារគាត់ត្រូវបានបំបែកគ្នា ហើយការបង្ខំឱ្យរស់នៅជាក្រុមផ្អែកទៅតាមអាយុ ប៉ុន្ដែយ៉ាងណាក៍ដោយក្រោមមកគាត់នៅតែមានជីវិតរស់រាន។ ដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិតក្រោយពីការដួលរលំនៃរបប ប៉ុល ពត គាត់ និងក្រុមគ្រួសារបានធ្វើដំណើរមកជំរំ ហើយគាត់បានដាក់ពាក្យស្នើរទៅរស់នៅប្រទេសទី៣។ ៥ឆ្នាំក្រោយមកទីបំផុតគាត់បានមកដល់ប្រទេសជប៉ុននៅឆ្នាំ១៩៨៥។ នៅប្រទេសជប៉ុន គាត់មានគ្រួសារថ្មី ហើយប្រឹងប្រែងធ្វើការងារយ៉ាងលំបាក។ គាត់ចង់ឱ្យកូនៗទទួលបានបទពិសោធគ្រប់យ៉ាង ហើយប្រឹងឱ្យអស់ពីលទ្ធភាព នេះជាអ្វីដែលគាត់និយាយជាមួយកូនរបស់គាត់។

The ""Acts of Memory Project"" is a collaboration between Rei Foundation, Alive, and the Bophana Center. On 8 June 2025, Chea Yoeun (Kenji Akihara) was interviewed by Katsuya Akihara. Chea Yoeun was born in Kompong Cham as the fourth of seven siblings. His father worked as a teacher at a military base, and the family lived in Battambang. After the Lon Nol regime collapsed, the family was forcibly relocated to the countryside. As repression intensified, the family was separated, and they were forced to live in groups divided by age. Despite this, they managed to survive. After the collapse of the Khmer Rouge regime, Chea Yoeun moved around with his family to try to support them and eventually they reached a refugee camp. He applied for asylum in a third country and finally arrived in Japan in 1985 after five years. In Japan, he was blessed with a new family and has worked tirelessly. He tells his children to experience everything they can and strive to succeed.

28/08/2025

27/08/2025

2025年5月25日　
《 Acts of Memory Project 第23回 》
チア　シパンさん（1949年生まれ）
インタビュワー:萩原 玲南さん（1989年）

彼女はシェムリアップで生まれ、７人兄妹の上から３番目で、実家は農家。
プノンペン、コンポンチャム、コンポントムと命令が出る度に移り住み、家族とは離ればなれだった。
20代前半の頃、彼女は、限られた食材を工夫して作れたことで料理担当になり、仕事で成果を出すと昇級し、生き延びた。
ポル・ポト解放後実家に戻ったが父しか居らず、母や兄弟には会えなかった。
1985年にタイの難民キャンプに行き、1987年に来日。定年間近まで必死に働き、病気が元でカンボジアに一時帰国。老後が不安で、日本に戻って生活する事を選び、余生を送っている。
#在日カンボジアの若者
#あらいぶ #次世代に繋げる活動

[English below]
"គម្រោង«រំឭក» ជាគម្រោងសហប្រតិបត្តិការរវាងមូលនិធិរៃ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងក្រុម«រស់»។

កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៥ អ្នកស្រី Chea Siphan បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់ Rena Hagiwara។

អ្នកស្រី Siphan កើតក្នុងគ្រួសារកសិករមួយនៅក្នុងខេត្ដសៀមរាប ជាកូនទីបីក្នុងចំណោមកូនប្រាំពីរនាក់។ គាត់និងក្រុមគ្រួសារបានរស់នៅផ្សេងគ្នា នៅពេលណាមានបទបញ្ជាឱ្យផ្លាស់ទីទៅភ្នំពេញ កំពង់ចាម កំពង់ធំជាដើម។ ដើមវ័យ២០ឆ្នាំ គាត់បានក្លាយជាអ្នកទទួលបន្ទុកធ្វើម្ហូបដោយសារភាពវ័យឆ្លាតក្នុងការធ្វើគ្រឿងផ្សំដែលមានកំណត់ ហើយដោយសារសមិទ្ធផលការងារនេះ ទើបគាត់នៅរស់រានមានជីវិត។ ក្រោយការរំដោះពីសម័យ ប៉ុល ពត គាត់បានត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ ប៉ុន្ដែមានតែឪពុកតែម្នាក់គត់ដែលនៅទីនោះ គាត់មិនបានជួបម្ដាយ និងបងប្អូនរបស់គាត់ឡើយ។ នៅឆ្នាំ១៩៨៥ គាត់បានទៅជំរំជនភៀសខ្លួនក្នុងប្រទេសថៃ ហើយមកដល់ប្រទេសជប៉ុននៅក្នុងឆ្នាំ១៩៨៧។ គាត់បានប្រឹងប្រែងធ្វើការរហូតជិតដល់អាយុចូលនិវត្តន៍ ប៉ុន្តែដោយសារមានជំងឺបានបង្ខំឱ្យគាត់ត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញមួយរយៈ។ ដោយសារគាត់មានក្ដីបារម្ភអំពីវ័យចូលនិវត្ដន៍ គាត់បានជ្រើសរើសការត្រលប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញដើម្បីផ្ញើរជីវិតដែលនៅសេសសល់នៅទីនោះ។

The "Acts of Memory Project" is a collaboration between Rei Foundation, Alive, and the Bophana Center. On 25 May 2025, Chea Siphan was interviewed by Rena Hagiwara. Siphan was born in Siem Reap into a family of farmers, the third of seven siblings, Whenever orders came to do so, they moved, to Phnom Penh, to Kompong Cham, to Kompong Thom, and she was separated from her family. In her early 20s, she became a cook because she could make do with limited ingredients, and she survived by getting promoted for her work achievements. After the fall of the Khmer Rouge, she returned to her hometown but found only her father there; she was unable to reunite with her mother or siblings. In 1985, she went to a refugee camp in Thailand and arrived in Japan in 1987. She worked tirelessly until near retirement age but temporarily went back to Cambodia due to illness. Fearing for how she would manage her old age, she chose to return to Japan to live out her remaining years.

ActsOfMemory

24/08/2025

2025年5月18日　
　《 Acts of Memory Project 第22回 》
楠木 立成：ロス リァセイ氏（1960年生まれ）
インタビュワー：萩原 玲南さん（1989年うまれ）

プノンペン生まれで４人の兄弟の2番目です。
彼が14才頃、政権崩壊後、親戚が支持していた為プノンペン陥落後もしばらく親戚と一緒に市内に残っていたが、家族は地方へ強制移動させられ離散した。
ポル・ポト政権崩壊後は新政権下で働きながら、夜は学校に行き勉強を続け、教師になったり警察に転職もした。
そして20代で結婚し、子どももいたがタイの難民キャンプに母や兄弟が生存していることを知り、独りでキャンプへ行った。
1990年来日後も日本語や技術を学び、安定した頃家族を日本へ呼び寄せた。
現在は子どもや孫、同胞のためコミュニティーの活動に勤しんでいる。
#在日カンボジアの若者
#あらいぶ #次世代に繋げる活動


[English below]
គម្រោង«រំឭក» ជាគម្រោងសហប្រតិបត្តិការរវាងមូលនិធិរៃ មជ្ឈមណ្ឌលបុប្ផាណា និងក្រុម«រស់»។
នៅថ្ងៃទី១៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៥ លោក រស់ រាសី បានផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដល់ Rena Hagiwara ។

លោក រាសី កើតនៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងជាកូនទីពីរក្នុងចំណោមបងប្អូនបួននាក់។ នៅពេលដែលគាត់មានអាយុប្រហែល១៤ឆ្នាំក្រោយពីការដួលរលំនៃរដ្ឋាភិបាលចាស់ គាត់និងសាច់ញាតិមួយចំនួនបានបន្ដរស់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញមួយរយៈ ពីព្រោះសាច់ញាតិរបស់គាត់គឺជាអ្នកគាំទ្ររបប ប៉ុល ពត។ ប៉ុន្ដែពួកគាត់ក៍ត្រូវបែកខ្ញែកគ្នាដោយការបង្ខំឱ្យផ្លាស់ទៅរស់នៅតាមទីជនបទ។ ក្រោយពីរបប ប៉ុល ពត បានដួលរលំ គាត់បានបន្ដការសិក្សានៅពេលយប់បណ្ដើរ និងធ្វើការងារក្រោមរបបថ្មីបណ្ដើរ។ ក្រោយមក គាត់បានក្លាយជាគ្រូបង្រៀន ហើយបន្ទាប់មកក៏បានប្ដូរទៅធ្វើជានគរបាលវិញ។
នៅអាយុម្ភៃឆ្នាំ គាត់បានរៀបការហើយមានកូន ប៉ុន្ដែគាត់បានទៅជំរំជនភៀសខ្លួនតែម្នាក់ឯង បន្ទាប់ពីគាត់បានដឹងថាមា្ដយនិងបងប្អូនរបស់គាត់នៅមានជីវិត និងកំពុងរស់នៅជំរំជនភៀសខ្លួនក្នុងប្រទេសថៃ។ ក្រោយពេលមកដល់ប្រទេសជប៉ុននៅឆ្នាំ១៩៩០ គាត់បានរៀនភាសាជប៉ុន និងជំនាញបច្ចេកទេស ហើយបន្ទាប់ពីមានលំនឹងជីវិតហើយ គាត់ក៍បាននាំគ្រួសារមករស់នៅប្រទេសជប៉ុនជាមួយគ្នា។ បច្ចុប្បន្ននេះ គាត់កំពុងខិតខំធ្វើការងារសហគមន៍ដើម្បីកូនចៅ និងជនរួមជាតិរបស់គាត់។

The "Acts of Memory Project" is a collaboration between Rei Foundation, Alive, and the Bophana Center. On 18 May 2025, Rissei Kusunoki (Ros Reasey) was interviewed by Rena Hagiwara.

Rissei was born in Phnom Penh and is the second of four siblings. When he was around 14 years old, after the collapse of the old regime, some of his relatives remained in the city for a while after the fall of Phnom Penh because they supported Pol Pot's regime, but his immediately family was forcibly relocated to the countryside and scattered. After the collapse of the Pol Pot regime, he worked under the new regime while continuing his studies at night school, eventually becoming a teacher and later transferring to the police force. He married in his 20s and had children, but upon learning that his mother and siblings were surviving in a refugee camp in Thailand, he went to the camp alone. After arriving in Japan in 1990, he studied Japanese and acquired skills, and once he had stabilized his life, he brought his family to Japan. He is currently dedicated to community activities for the sake of his children, grandchildren, and fellow countrymen.
ActsOfMemory

31/07/2025

みなさま、いつもALIVE活動を応援してくださりありがとうございます。

私たちは2025年7月27日、任意団体ALIVEはカンボジアルーツをもつ3名の方を招いた特別講演会を開催しました。
この講演会の目的は、「どんな境遇で生まれ、どの国籍を選んで生きても、自分らしく生きることができればそれが正解」というメッセージを次世代に伝えること。
登壇者に、それぞれの人生の背景、選択、そして今に至るまでの歩みを語っていただきました。

講演会にご参加いただいた方々から、登壇者への質疑応答の時間も設け、多くの質問がありました。

同じような境遇で日本に暮らしている私たちですが、きっかけがなければ、カンボジアの方と出会ったり、話したりする機会はなかなかありません。
だからこそ、このような場で語り合えるのは、とても貴重で意義のあることだと思います。

登壇者:
中村輝氏(水中写真家・探究家・ALIVEメンバー)
倉木健治氏(障害者ボートチーム「湖猿」創設者)
楠木まりなさん(5児の母・在日カンボジアコミュニティCCJ理事)

ご参加いただいた皆さま、本当にありがとうございました。そして、登壇者の皆さまには心に残る貴重なお話しをしていただき、心より感謝申し上げます。

＊本講演会は、かながわ民際協力基金の助成金を受けて開催しました。

写真はご本人様より掲載許可を頂いてます。
✳️無断転載はご遠慮くださいませ。

15/07/2025

今後の予定の予告：JetSettがボパナ視聴覚リソースセンターで、近日開催される展覧会に向けて音声を収録しています。詳細は近日中にお知らせします！

15/07/2025

12/07/2025

09/07/2025

It is our great honor that Thnaal had opportunity to welcome our dear friends from Rei Foundation Limited from New Zealand and Alive Organization from Japan with their families, Jett Set (Japanese singer/ rapper with Cambodian roots), Sok Nalys, one of key dancers of Cambodia royal ballet and Ros Sokunthea, a great Cambodian musician ❤️