
18/08/2025
ТЕРЕЗЕДЕН КАРАГАН ЭКИ АДАМ
Ооруканада бир палатада эки оорулуу жатат экен. Экөөнүн тең көзү жакшы көрбөй калган.
Бир күнү бирөөсү терезеге жакын коюлган керебетке которулду да, сырттагы көрүнүп турган көз ирмемдери менен бөлүшүп, сүйүнүп айтып берчү болду:
— Карачы, күн чыгыптыр, бак-дарактардын жалбырактары кызыл, сары түскө боелуп, көл жээгинде оюндун кызыгына баткан балдар, куштар сайрап жатат. Дүйнө керемет экен!
Экинчи бейтап болсо ушунун баарын угуп, көңүлү көтөрүлүп калчу эле.
Күндөрдүн биринде терезеге жакын адам көз жумду. Аны башка бөлмөгө алып кетишкенде, жалгыз калган бейтап медайымдан сурады:
— Мени ошол керебетке которуп койчу. Дүйнөнү мен да көрөйүнчү.
Аны которушканда терезени ачып караса, сыртта эч нерсе жок экен – жалаң боз дубал менен эски короо гана көрүнүп турду.
Ал таң калып сурады:
— Мурда жанымда жаткан бейтап кооз бактар, көл, асман жөнүндө айтып берчү эле?
Медайым жылмайып жооп берди:
— Ал өзү да эч нерсени көрчү эмес. Бирок сенин үмүтүң өчпөсүн деп, дүйнөнү кооз кылып сүрөттөп айтып берчү.
****
Дүйнө бир эле. Бирок аны кантип көрүү – биздин тандообуз. Кимдир бирөө боз дубалды гана көрөт, кимдир бирөө ошол дубалдын ары жагындагы жарыкты элестетет.
Дүйнөнү өзгөртүүгө аракет кылуу кыйын болушу мүмкүн, бирок аны кандай көрөрүбүз – өз тандообуз. Бул тандоо – жүрөк, аң-сезим жана чечим аркылуу жасалат. Ар бир күнүңдө позитивди танда, дүйнөнү жарык кыл!
Боз дубалдын артында жарык бар экенин билген адам гана чыныгы бакытты таап, жашоону ырахат менен өткөрөт.