27/11/2024
ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់សម្តែងថាកូនមានបីពួកគឺ៖១- អតិជាតបុត្រ២- អនុជាតបុត្រ៣- អវជាតបុត្រក្នុងបណ្តាកូនទាំងបីពួកនេះលោកអធិប្បាយថា កូនដែលជាអតិជាតបុត្រជាកូនបុណ្យ ដោយថា កូននេះមិនមានឳពុកម្តាយទូន្មានទេ ខ្លួនចេះដឹងនូវអំពើខុសត្រូវ ដោយខ្លួនឯងរហូតខ្លួនបានដល់ព្រះត្រៃសរណគមន៍គឺ ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ជាសរណៈជាទីពឹងទីរលឹក នឹងជាអ្នកសមាទាន សីល ៥ ជាអ្នកមិនសម្លាប់សត្វ មិនលួចទ្រព្យសម្បត្តិគេ មិន ប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាម មិននិយាយកុហក មិនផឹកទឹកស្រវឹង ឬ អាចជាអ្នកសមាទានសីល ៨ និងសីល ១០ ឬ មានសទ្ធា ដោយខ្លួនឯង ចេញប្រព្រឹត្តនូវនេក្ខម្មៈគឺការបួសដើម្បីបំពេញ កុសល ដោយខ្លួនឯង ដោយមិនមានឪពុកម្តាយ ឬ បងប្អូន បបួលដឹងនាំឡើយ។កាលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តនូវអំពើល្អយ៉ាង នេះ ក៏អាចបបួលដឹកនាំឪពុកម្តាយឲ្យដើរក្នុងគន្លងល្អ ដូចជាឲ្យគាត់ដល់ព្រះត្រៃសរណគមន៍រក្សាសីល ៥-៨-១០ ជា ដើម។ នេះឈ្មោះថា ដឹកនាំគាត់ឲ្យសទ្ធា សីល ចាគៈ និង បញ្ញា ដើម្បីជាប្រយោជន៍ក្នុងលោកនេះ និងបរលោក។ កូន ដែលមានគុណធម៌យ៉ាងនេះឈ្មោះថា ជា អតិជាតបុត្រ។ចំណែកអនុជាតបុត្រ ជាកូនដែលដើរតាមគន្លងដំបូន្មានរបស់ 2 ឪពុកម្តាយ។ ឪពុកម្តាយទូន្មានឲ្យដើរតាមផ្លូវល្អជាសុចរិតក៏ ធ្វើតាមមិនឲ្យខុសឆ្គាំឆ្គងឡើយ ជាបុគ្គលដោយទូន្មានប្រៀន ប្រដៅហៅថា "សៅវចបុគ្គល" បុគ្គលងាយប្រដៅ។ នេះព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា អនុជាតបុត្រ។អតិជាតបុត្រនិងអនុជាតបុត្រនេះ ចាត់ជាកូនបុណ្យដែល កើតក្នុងផ្ទៃរបស់យើង ធ្វើឲ្យយើងមានសេចក្តីសុខរុងរឿង ចម្រើនកើតសុភមង្គលក្នុងគ្រួសារ។ចំណែកពួកកូនទី ៣ ជាកូនបាបមិនចេះដឹងខ្លួនឯងថា ហើយ មិនស្តាប់តាមពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុកម្តាយគិតតែពីរឿងសប្បាយភ្លើតភ្លើន គេចសាលា ដើរលេងមានមិត្តភ័ក្ត្រ សុទ្ធតែជាអ្នកខិលខូច ខ្ជិលច្រអូស រហូតទៅប្រព្រឹត្តអំពើ ថោកទាប មានលួច ប្លន់អ្នកដទៃជាដើម និងឈ្មោះថា ជា បុគ្គលពាល ឬ ពាក្យសម័យឥឡូវថា ជើងកាង។ កូនជំពូក នេះព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា អវជាតបុត្រ។