ខាប់ព្រីសុន - Capricorn

04/10/2024

់_យ៉ាគូសាPrince #ភាគ3
"អឺ…"
"រក្សាវាទុកក្នុងកាតាបរបស់ឯងឲ្យល្អ ប្រាកដថាស្បែកជើងថ្មីរបស់បងមិនត្រូវបានពាក់និងប្រឡាក់ជាដាច់ខាត"បញ្ចប់សេចក្ដីបញ្ជា បងស្រីស្រស់ស្អាតក៏ងាកទៅឲបអ្នកម៉ាក់បន្តិចមុននិងចេញដំណើរទៅសាលារួចរាល់ក្នុងការចេញបង្ហាញខ្លួនថ្ងៃតំបូងនៃរដូវកាលថ្មីរបស់សាលា"កូនទៅសិនហើយអ្នកម៉ាក់"
"ចាំម៉ាក់ជូនផ្លូវកូនសម្លាញ់ ពេលនេះមិត្តភក្ដិប្រាកដជាចាំនៅក្នុងឡានហើយ"
"អូខេចាស៎"ម៉ាក់កូនទាំងពីរជជែកគ្នាជាមួយសន្ទនាផ្អែមល្ហែម មើលចុះនៅលើមុខអ្នកម៉ាក់ពោរពេញដោយស្នាមញញឹមមោទនភាព ស្របពេលដឹកដៃបងស្រីបណ្ដើរចេញទៅសម្ដៅទៅកាន់ឡានដែលកំពុងចាំទទួលនៅខាងមុខផ្ទះ ។
ខ្ញុំសម្លឹងមើលរាងកាយស្រឡៅស្រឡូនរបស់បងស្រីបោះជំហានចេញទៅនាងស្ថិតក្នុងឯកសណ្ឋានសិស្សសាលាកាត់បែបប្រណិតស័ក្ដិសមនិងដងខ្លួនរួមទាំងមានកន្លាស់ម្កុដធ្វើពីមាសកិបនៅលើអាវធំពណ៌ខៀវខាងឆ្វេងកាន់តែរំលេចភាពស្រស់ស្អាតបង្ហាញពីឋានៈព្រីនសេសតំណាងឲ្យមហាវិទ្យាល័យ នៅមានសសៃរសក់ពណ៌មាសរលោងត្រូវបានកិបជាទឹករលកទម្លាក់ស្មើរចង្កេះតូចស្ដើង ប្រាប់ត្រង់ចុះ បងស្រីរបស់ខ្ញុំពិតជាស្រស់ស្អាតរហូតធ្វើឲ្យសិស្សទាំងប្រុសទាំងសិស្សស្រីគ្រប់គ្នាភ្លេចដកសង្ហើមរាល់ពេលបានសម្លឹងមកកាន់នាងព្រោះគ្រប់យ៉ាងដែលនាងមានគឺភើហ្វេក ។
"អា៎…ទៀតហើយ…ភារកិច្ចដំបូងនៃថ្ងៃបើកបវេសនកាលរបស់ខ្ញុំ"ខ្ញុំរអ៊ូរង៉ូវៗសម្លេងស្រាលៗល្មមស្ដាប់បានតែម្នាក់ឯង ឆ្លៀតដកដង្ហើមធំក្ដាប់ខ្សែរកាតាបណែនបន្តិចមុននិងបោះជំហានតាមពីក្រោយអ្នកម៉ាក់និងបងស្រី ចេញមកដល់ខាងមុខក៏ឃើញថាឡានម៉ាករ៉ូរ៉យខ្មៅរលោងសេរ៊ីចុងក្រោយបង្អស់ក៏ចេញដំណើរផុតទៅឆ្ងាយគួរសមហើយ ។
"អ្នកម៉ាក់គឺថា…"ខ្ញុំស្រែកហៅអ្នកម៉ាក់ដែលបែរខ្លួនត្រលប់មកក្នុងផ្ទះវិញតែថាសម្លេងដូចរទេះភ្លើងប្រើធ្យូងដូចជាខ្ញុំមានទម្ងន់ស្មើរខ្យល់ពេលហូរកាត់ត្រចៀករបស់អ្នកម៉ាក់ មិនត្រឹមតែធ្វើពុតមិនឮទេនៅធ្វើពុតមិនឃើញខ្ញុំហើយដើរហួសកាត់មុខដោយអាកប្បកិរិយាមិនខ្វល់បែបស្រីស្អាតទៀតផង ។
អូខេ…មិនមែនជាលើកទីមួយឯណា ការដែលត្រូវអ្នកម៉ាក់ដើរហួសធ្វើមិនខ្វល់ជារបៀបដែលអ្នកម៉ាក់ធ្វើដាក់ខ្ញុំជាប្រចាំទៅហើយ មិនមានធ្វីចម្លែកនោះទេ ។
ក្រោយទទួលបានការមិនអើពើយ៉ាងបើកចំហរពីអ្នកម៉ាក់ហើយនិស្សិតក្រេដអន់ដូចជាខ្ញុំក៏បានត្រឹមញញឹមទទួលភារកិច្ចថ្ងៃថ្មីដោយបដិសេធមិនបាន មិនអីទេ…ទៅក៏ទៅ ក្រោយរឿងអាក្រក់ចាស់កន្លងផុតទៅរឿងអាក្រក់ថ្មីនិងចូលមក ហិហិ នេះហើយវដ្ដជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
បន្ទាប់ពីជម្រុញទឹកចិត្តខ្លួនឯងរួច ខ្ញុំក៏ញញឹមបោះជំហាននៅលើដងផ្លូវថ្មើរជើងធ្វើដំណើរសម្ដៅទៅហាងកាត់ស្បែកជើងដែលនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីមហាវិទ្យាល័យ ។
មិនបាច់ឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានខ្ញុំដើរទេព្រោះថាកូនសម្អប់ដូចជាខ្ញុំត្រូវប្រើជើងធំៗរឹងមាំទាំងគូយោងអាត្មាទៅសាលាជារឿងធម្មតាទៅហើយ គ្មានឡានមកទទួលឬសូម្បីតែកង់សម្រាប់ជិះ ព្រោះអ្នកម៉ាក់ប្រាប់ថាដើរបែបនេះគឺល្អបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំចូលរួមសន្សំសំចៃធនធានគ្រួសារមិនឲ្យបាត់បង់ហើយនៅអាចទាញប្រយោជន៍ពីការដើរដើម្បីសម្រកគីឡូទៀតផង តែថាមិចក៏ខ្ញុំដើររាប់ឆ្នាំហើយតែគីឡូនៅតែមិនស្រកអញ្ចឹងមានតែកើនឡើងមិនឈប់ ។
បរិយាកាសនៅតាមដងផ្លូវគឺពិតជាស្រស់ស្រាយផ្កាចម្រុះពណ៌រីកស្កុះស្គាយព្រមទាំងរុក្ខជាតិបៃតងដែលដាំអមគ្រប់ៗផ្ទះ ព្រោះថាប្រជាជនរួមតំបន់នេះពិតជាស្រលាញ់ធម្មជាតិខ្លាំងណាស់ ក្លិនផ្កាសាគូរ៉ា ភាយមកប៉ះច្រមុះរាល់ពេលមានខ្យល់បក់ម្ដងៗ ទឹកសន្សើមដក់នៅលើស្លឹកឈើធ្វើឲ្យគ្រប់យ៉ាងមើលទៅស្រស់ថ្លាមានសំណើម អ្នកណាថាការដែលត្រូវដើរថ្មើរជើងទៅសាលាជារឿងកម្សត់តែផ្ទុយទៅវិញខ្ញុំគិតថាវាក៏ជាសំណាងមួយដែលខ្ញុំមានដែរព្រោះខ្ញុំមានឱកាសស្រូបយកខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ គយគន់សម្រស់របស់អគារថែមទាំងមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយធម្មជាតិជុំវិញខ្លួនថែមទៀតផង ។

02/10/2024

់_យ៉ាគូសាPrince #ភាគ2
"អាណាតាស្យា!!!"
អា៎…ឃើញទេសម្លេងស្រែកកំណាចរបស់អ្នកម៉ាក់ដ៏ស្រស់ស្អាតបន្លឺឡើងរំពងពីជាន់ខាងក្រោម ដេស៊ីបៃសម្លេងមួយនេះគួរណាតែអាចវាយគូរប្រជែងដើម្បីយកពានអ្នកចម្រៀងអូប៉េរ៉ាលំដាប់ពិភពលោកបាន ព្រោះថាសម្លេងរបស់អ្នកម៉ាក់ស្រស់ស្អាតអាចរត់ឆ្លងកាត់ផ្ទៃក្រឡាតួផ្ទះទាំងមូលហើយនៅអាចលូនចូលមកក្នុងបន្ទប់របស់ខ្ញុំដែលស្ថិតជាន់លើបង្អស់ជាផ្នែកនៃដំបូលនៃផ្ទះបានទៀតផង ។
"ចាស៎អ្នកម៉ាក់"បន្ទាប់ពីត្រូវបានប្រកាសឈ្មោះជាសំនៀងអូប៉េរ៉ារួចរាល់ខ្ញុំក៏ប្រញ៉ាប់ស្រវេស្រវ៉ាទាញយកកាតាបរៀននិងស្បែងជើងរត់ចុះមកជាន់ក្រោមបង្អស់ វាជាថ្ងៃបើកបវេសនកាលដំបូងនៃមហាវិទ្យាល័យខ្ញុំមិនគួរណាយឺតយ៉ាវធ្វើឲ្យមានបញ្ហាដល់អ្នកម៉ាក់និងបងស្រីនោះទេ បើមិនដូច្នេះទេធានាបានថាត្រចៀករបស់ខ្ញុំប្រាកដជាត្រូវហឹងពេញមួយរដូវដោយសារសម្លេងរអ៊ូរបស់អ្នកម៉ាក់ជាមិនខាន ។
ក្រោយនាំរាងកាយមូលត្រលុកត្រលន់ដ៏គួរឲ្យស្រលាញ់របស់នាងខ្ញុំមកកាន់ជាន់ផ្ទាន់ដីរួចរាល់ហើយ បបូរមាត់ដ៏ក្រាស់របស់នាងខ្ញុំក៏ព្យាយាមលើកជាស្នាមញញឹមឲ្យស្រស់បំផុតតាមដែលអាចធ្វើបានសង្ឃឹមថាមុននេះខ្ញុំមិនបានបង្ករកំហុសណាមួយធ្វើឲ្យអ្នកម៉ាក់មិនសប្បាយចិត្តនោះទេ ។
"ស្បែកជើងរបស់ឯងវាជាលេខតែមួយជាមួយទំហំជើងរបស់ស៊ីនឌើរេឡាត្រូវទេ?"អ្នកម៉ាក់ស្រស់ស្អាតនៅក្នុងរ៉ូបពណ៌ក្រហមស្រស់ចោទសួរមកកាន់ខ្ញុំជាមួយសំណួរដែលប្លែកថ្មីជាមួយថ្ងៃថ្មី វាប្រហែលមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ ប៉ុន្តែម្ដងនេះវាខុសប្លែកពីរាល់ដង ព្រោះថាវាពាក់ព័ន្ធនិងស្បែកជើងជាទូទៅគួរតែជាលុយ រ៉ូបស្អាតៗដែលយូរៗខ្ញុំអាចទទួលបានពីលោកប៉ាម្ដង ឬក៏ជាគ្រឿងតុបតែងខ្លួនដែលជាចំណែករបស់ខ្ញុំប៉ុន្តែវាត្រូវផ្ទេរទៅឲ្យបងស្រីរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ តែថាហេតុអីលើកនេះជាស្បែកជើង? ក្រែងស្បែងជើងរបស់បងស្រីធ្វើឡើងដោយប្រភេទស្បែកប្រណិតខុសពីស្បែកជើងរបស់ខ្ញុំដែលគ្រាន់តែជាស្បែកជើងប្រើស្បែកធម្មតា ហើយបើធៀបតម្លៃនិងគុណភាពវិញគឺមានតម្លៃថោកជារបស់បងស្រីឆ្ងាយណាស់ ឬថាលើកនេះ បងស្រីចង់ផ្លាស់ប្ដូរបរិយាកាសមកប្រើស្បែកជើងក្រេដរាស្រ្តសមញ្ញដូចជាខ្ញុំ?
មិចនិងអាចទៅរួចទៅ? បងស្រីជាព្រះនាងជាន់ខ្ពស់ក្នុងចំណោមព្រះនាងទាំងប្រាំដែលដំណាងឲ្យមហាវិទ្យាល័យទាំងមូលមិចនិងអាចប្រើប្រាស់ក្រេដរាស្រ្តសមញ្ញដូចជាខ្ញុំទៅ? នេះបងស្រីចង់ធ្វើអ្វីចម្លែកទៀតហើយ? ប្រាប់តាមត្រង់ចុះមនុស្សអាយឃ្យូទាបៗដូចជាខ្ញុំពិតជាមិនអាចយល់ពីអ្វីដែលបងស្រីគិតទាល់តែសោះ ។
"ចាស៎ តែថាមានបញ្ហាអីទាក់ទងនិងស្បែកជើងទៅ?"ឃើញទេ ខ្ញុំបានតែធ្វើមុខម៉េងម៉ង់ ព្រោះពិតជាមិនយល់ពិតមែន ការប្រឈមមុខនិងហេតុការណ៍ថ្មីៗនៅក្នុងផ្ទះមួយនេះវាពិបាកដោះស្រាយជាងបញ្ហាសមីការរបស់គណិតវិទ្យានៅឯសាលាទៅទៀត ។
"ស្បែកជើងរបស់ស៊ីនឌើរេឡា មិនទាន់កាត់រួចរាល់នៅឡើយទេ ដូច្នេះឯងត្រូវប្រគល់ស្បែកជើងរបស់ឯងទៅស៊ីនឌើរេឡា"
"បើខ្ញុំឲ្យវាទៅបងស្រី ចុះខ្ញុំវិញ?"
"មិនបាច់ទៅសាលាថ្ងៃបើកបវេសនកាលទេ ឯងអាចទៅសាលានៅថ្ងៃស្អែកបាន"
"មិនអាចធ្វើទេបែបនេះទេ មិនអញ្ចឹងខ្ញុំច្បាស់ជាគ្មានឈ្មោះនៅក្នុងថ្នាក់រៀនជាមិនខាន"ខ្ញុំតម្លើងសម្លេងដោយការមិនពេញចិត្តបន្តិច មិនគិតថាលើកនេះហួសហេតុពេកទេឬ មហាវិទ្យាល័យនៃកោះវេទមន្តមានច្បាប់វិន័យតឹងរឹងមិនមែនសិស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចឈប់បានតាមចិត្ត នឹកចង់ទៅក៏ទៅមិនចង់ក៏អត់នោះទេ បើខ្ញុំមិនទៅនៅថ្ងៃនេះហើយត្រូវបានសាលាលុបឈ្មោះចេញតើខ្ញុំត្រូវដោះស្រាយដោយវិធីណា?
"វាមិនអីនោះទេសម្រាប់ឯងព្រោះឯងគ្រាន់តែជាសិស្សធម្មតាប៉ុន្នោះ ប៉ុន្តែស៊ីនឌើរេឡាគឺជាព្រីនសេសតំណាងឲ្យមុខមាត់សាលាទាំងមូល"
អា៎ ត្រូវហើយ…
អ្នកម៉ាក់តែងតែប្រៀបធៀបបែបនេះ ប្រាកដណាស់បើធៀបនិងបងស្រីខ្ញុំគ្រាន់តែជាសិស្សថ្នាក់រាស្រ្តសមញ្ញ រេតបាតតារាងតែប៉ុន្នោះស្ទើរតែគ្មាននរណាម្នាក់ចាប់អារម្មណ៍ថាមានសិស្សស្រីឈ្មោះ អាណាតាស្យា មានវត្តមានក្នុងសាលានៃកោះវេទមន្តផង ចំណែកឯបងស្រីវិញគឺជាព្រីនសេសក្នុងចំណោមផ្កាយទាំងប្រាំរបស់មហាវិទ្យាល័យ គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែស្គាល់នាង ហើយនាងថែមទាំងមានអ្នកគាំទ្របង្កើតជាក្រុមហ្វេនក្លឹបមានបណ្ដាញពាសពេញមហាវិទ្យាល័យទៀតផង ។
ការប្រៀបធៀបរបស់អ្នកម៉ាក់មួយនេះគឺជាព្រួញដែលបាញ់ខ្ញុំនៅក្នុងថ្ងៃថ្មី សារភាពត្រង់ចុះបេះដូងនិងរាងកាលមូលច្រមិលរបស់ខ្ញុំខណៈពេលនេះហាក់កំពុងធ្លុះធ្លាយដោយសារព្រួញជាពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកម៉ាក់ស្អាតរហូតមិនសល់សភាព វាដូចជាដុំប័រដែលមានប្រហោងរាប់ម៉ឺននៅក្នុងរឿងតុក្កតាឆ្មាកណ្ដុរ ។
ចប់ប្រយោគរបស់អ្នកម៉ាក់ ខ្ញុំបានតែចំហរមាត់ធ្លុងព្រោះមិនដឹងថាគួរនិយាយអ្វីបន្ត ចំណែកអ្នកម៉ាក់ស្អាតមិនជរាតាមវ័យក៏ញាក់ស្មាទាញស្បែកជើងសិស្សពីដៃរបស់ខ្ញុំរឹកពារមិនខ្វល់ពីការស្លាប់រស់របស់ខ្ញុំទាល់តែសោះ ទន្ទឹមនិងនោះសម្លេងផ្អែមស្រទន់របស់ ស៊ីនឌើរេឡា បងស្រីដែលស្អាត ឆ្លាត ល្បីល្បាញ គ្មានកន្លែងទាស់ក៏បន្លឺឡើង ជើងស្រឡូនបោះជំហានវែងៗមកជិតអ្នកម៉ាក់ នាងទទួលយកស្បែកជើងទៅពាក់និងឆ្លៀតនិយាយពីរបីម៉ាត់ជាបញ្ជាមកកាន់ប្អូនស្រីដែលត្រូវតែស្ដាប់បង្គាប់និងធ្វើតាមគ្រប់យ៉ាងដែលនាងចង់បានដូចជាខ្ញុំ"មុននេះម្ចាស់ហាងបានខលមកប្រាប់ថាវានិងរួចរាល់មួយម៉ោងទៀតឯងត្រូវទៅយកស្បែកជើងរបស់បងនៅហាងដេរ ហើយយកវាទៅសាលាត្រូវប្រាកដថាមិនមាននរណារឃើញពេលឯងយកវាមកឲ្យបងនៅវេនថ្ងៃ ពេលនេះបងត្រូវបង្ហាញខ្លួនសម្រាប់ការបើកបវេសនកាល ខ្ចីរបស់ឯងប្រើបន្តិចសិនសង្ឃឹមថាមិនកំណាញ់ទេគ្រាន់តែរបស់បន្តិចបន្តួច"

01/10/2024

់_យ៉ាគូសាPrince #ភាគ1
សួស្ដីអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលជាហ្វនរបស់Disney បើខ្ញុំនិយាយពីរឿងនិទានព្រះនាង ច្បាស់ណាស់គ្រប់គ្នានិងមិនអាចរំលងរឿង ព្រះនាង ស៊ិនដឺរេឡា បានឡើយ ព្រោះ ស៊ិនដឺរេឡា គឺជាក្មេងស្រីដ៏កម្សត់ម្នាក់ដែលត្រូវបានម្ដាយឪពុកស្លាប់ចោលហើយត្រូវរស់នៅជាមួយម្ដាយចុងនិងប្អូនស្រីចុងពីរនាក់ទៀត ។
មិនប្រាប់ក៏គ្រប់គ្នាដឹងស្រាប់ដែរ ថាការរស់នៅជាមួយ ម្ដាយនិងប្អូនស្រីចុង ជីវិតនាងគឺមិនខុសពីអ្នកបម្រើដាច់ថ្លៃនោះទេ ព្រោះការងារផ្ទះសព្វគ្រប់គឺ ស៊ិនដឺរេឡា ជាអ្នករ៉ាប់រង មិនថាបោសផ្ទះ ជូតផ្ទះ បោកខោអាវ លាងចាន ធ្វើម្ហូប កាប់អុស រែកទឹក មិនលើកលែងសូម្បីតុបតែងខ្លួនឲ្យម្ដាយនិងប្អូនស្រី ប៉ុន្តែទួសបីជានាងខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើសព្វមុខបម្រើពួកគេសព្វបែបយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នាងនៅតែជាទីសម្អប់និងជាទីច្រណែនរបស់ពួកគេដដែល សូម្បីពិធីជប់លាងរើសគូក្នុងរាជវាំងដែលកម្រនិងប្រារព្ធឡើង ក៏ពួកគេមិនអនុញ្ញាត្តិឲ្យនាងចូលរួម បើទួសជានាងមានឈ្មោះក្នុងការអញ្ជើញក៏ដោយ ។
តែអំពើអាក្រក់គឺនៅតែចាញ់អំពើល្អ ម្ដាយកូនចិត្តមារត្រូវទទួលទោសក្លាយជាសត្វកង្កែប យ៉ាងសមចិត្ត ចំណែក ស៊ិនដឺរេឡា និង ព្រះរាជបុត្រ គឺរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងមានសេចក្ដីសុខ គ្រប់យ៉ាងគឺបញ្ចប់ដោយ ហេបភីអេនឌីង ។
ហឺយ…ឃើញខ្ញុំរាបរាប់យ៉ាងអន្លាយបែបនេះអ្នកទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាថាខ្ញុំជា ស៊ិនដឺរេឡា ដែលកំពុងមានមោទនភាពជាមួយខ្សែររឿងជីវិតដ៏សែនរ៉ូមេនទិករបស់ខ្លួន ។
តែថា….
គិតខុសហើយ ខ្ញុំមិនមែនជា ស៊ិនដឺរេឡា ដែលជាអាដលក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកទាំងគ្នានោះទេ…
តែខ្ញុំគឺជា….
អាណាតាស្យា តួប្អូនស្រីចុងចិត្តអាក្រក់ដែលគ្រប់គ្នាស្អប់និងជ្រួកជ្រេញ ហើយចង់ស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ក្បាលបំផុតប្រសិនជាបានជួបផ្ទាល់ក្នុងជីវិតពិត!!!
ខ្ញុំ អាណាតាស្យា ក្មេងស្រីមុខអាក្រក់ ស្បែកខ្មៅ ភ្នែកលាន ច្រមុះកំប៉ិត បបូរមាត់ធំ មានមាឌកន្ធាត់ រីឯកម្ពស់វិញទាបស្រឡះ មិនត្រឹមកើតមកជាមួយបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏សែនយ៉ាប់ទេ តែនៅយកកំហុសមកជាមួយទៀតផងព្រោះខ្ញុំគឺជាប្អូនស្រីចុងនោះអី…
ហិហិ មិនត្រឹមតែមិនស្អាតទេសូម្បីលេខរាងក៏ស្ថិតនៅលំដាប់ទីពីរដែរក្នុងចំណោមកូនស្រីតែពីរនាក់របស់លោកប៉ា@
ប៉ុន្នេះគ្មានអ្វីឈឺចាប់ទេបើម៉ាក់បង្កើតរបស់ខ្ញុំស្រលាញ់មើលថែខ្ញុំដូចក្នុងរឿងកាទូនមួយនោះ តែថា ជីវិតពិតមួយនេះរាងជូរចត់បន្តិចហើយសម្រាប់តួចិត្តអាក្រក់ដូចជាខ្ញុំព្រោះមិនត្រឹមតែមិនទទួលបានការស្រលាញ់ពីប៉ាម៉ាក់ទេ ដំណែងកូនសម្អប់ក៏បោះមកដាក់មុខតាំងពីកើតមកភ្លាមបាត់ទៅហើយរួមទាំងការងារផ្ទះទាំងប៉ុន្មានដែលគួរណាតែបងស្រីដែលជាអ្នករ៉ាប់រងផ្ទុយទៅវិញវាប្ដូរមកក្លាយជាតួនាទីខ្ញុំទាំងអស់…។
មិនដឹងជាបំណងឬភាពចៃដន្យទេដែល បងស្រី របស់ខ្ញុំមានឈ្មោះថា ស៊ិនដឺរេឡា ទាំងស្អាត ឆ្លាត ពូកែ និងជាកូនសំណព្វរបស់ប៉ាម៉ាក់ បងស្រីនៅមានឈ្មោះជាព្រះនាងប្រចាំមហាវិទ្យាល័យដ៏ល្បីឈ្មោះរបស់ កោះវេទមន្ត ដែលមានសិស្ស សុទ្ធសឹងជាកូនមហាសេដ្ឋី អ្នកជំនួញ អ្នកមានអំណាច មិនលើកលែងសូម្បីខ្សែររាជវង្សប្រទេសផ្សេងៗជុំវិញពិភពលោកសុទ្ធសឹងតែចូលមកសិក្សានៅក្នុងមហាវិទ្យាល័យមួយនេះ ។
ហើយក្នុងនោះក៏មានវត្តមានរបស់ខ្ញុំដូចគ្នា អាចថាជារឿងសំណាងមួយដែលខ្ញុំទទួលបានក្នុងជីវិតក៏ថាបាន បើទួសជាវត្តមានរបស់ខ្ញុំគឺត្រូវសំណាក់មនុស្សជុំវិញខ្លួនមើលរំលងក៏ដោយ ។
តែក៏អរគុណភាពស្ងប់ស្ងាត់ដែលអាចឲ្យខ្ញុំរស់នៅជាមួយសន្តិភាព ក្រោយពីបំពេញតួនាទីជាមេផ្ទះហើយខ្ញុំក៏អាចទៅមហាវិទ្យាល័យធ្វើជាសិស្សស្រីសមញ្ញៗម្នាក់អាចចំណាយពេលជាមួយសៀវភៅប្រលោមលោករួមទាំងច្នៃម៉ូតរ៉ូបដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្តពីកំណើត និងឆ្លៀតក្រេបកាហ្វេក្ដៅពេលម៉ោងសម្រាករួមទាំងអាហារឆ្ងាញ់ៗនៅក្នុងកង់ទីនដែលមានគ្រប់មីនុយល្បីៗពីប្រទេសផ្សេងៗ ស្ដាប់ទៅជីវិតគោកស្ញេញគ្មានរសជាតិ តែត្រឹមមិនមានបញ្ហាចូលមកយាយីគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់តួចិត្តអាក្រក់ដូចជាខ្ញុំ ជីវិតស្ងប់សុខបែបនេះខ្ញុំប្រាថ្នាចង់បានវាពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
នៅម្នាក់ឯងពេញមួយជីវិតអាចមិនមែនជាក្ដីស្រម៉ៃរបស់មនុស្សស្រីគ្រប់រូបទេ ប៉ុន្តែវាជាក្ដីស្រម៉ៃរបស់តួចិត្តអាក្រក់ដូចជាខ្ញុំ ព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំមិនចង់ចូលរួមកម្មវិធីស្រមោលស មិនចង់ពាក់ស្បែកជើងកែវ ហើយក៏មិនចង់រៀបការជាមួយព្រះរាជបុត្រដែរ ខ្ញុំចង់ក្លាយជាអាណាតាស្យា ដែលគ្រប់គ្នាមិនស្អប់ស្អប់ខ្ពើម បើអាចដោះដូរបានជាមួយបំណងប្រាថ្នាមួយនេះ ខ្ញុំ អាណាតាស្យា ស្បថថានិងនៅឲ្យឆ្ងាយពីព្រះរាជបុត្រ និងផ្ដល់គ្រប់យ៉ាងដែលតួឯកដូចជា ស៊ីនឌើរេឡា គួរតែទទួលបានដោយមិនមានគំនិតចង់ប្រជែងព្រេងវាសនាសូម្បីមួយចុងក្រចក ។
អាមែន…
"អាណាតាស្យា!!!"

20/09/2024

18/02/2024

「我们的结局」
_ចុងបញ្ចប់របស់យើង_

បើនិយាយពីតំបន់គ្រោះថ្នាក់ធំៗនៅលើពិភពលោក ប្រាកដណាស់គ្រប់គ្នានឹងនឹកឃើញដល់ តំបន់ត្រីកោណមាស ដែលជាពិភពអបាយមុខ ល្បែងស៊ីសង ការជួញដូរមនុស្សរួមទាំងទំនិញគ្រប់រូបភាព និងជាតំបន់ផលិតអាភៀនដ៏ធំមួយនៅប៉ែកអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលមានអាយុកាលរាប់សតវត្សមកហើយ ។
អំពើខុសច្បាប់ ការបោកប្រាស់តាមប្រព័ន្ធអនឡាញ ជាឋានសួគ៌លើដីរបស់ប្រជុំក្រុមបងតូចបងធំ ចរន្តលុយធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់នៅទីនេះសុទ្ធសឹងជាលុយកង្វក់ដែលបានមកពីអំពើខុសច្បាប់ពីបណ្ដារអ្នកជំនួញសង្គមងងឹតនិងរដ្ឋាភិបាលដែលទទួលការសូកប៉ាន់ពីសំណាក់ឈ្មួញទុច្ចរិតគ្រប់ទីកន្លែង ហើយលុយខ្មៅទាំងនោះ ក៏ត្រូវបាននាំយកមកលាងសម្អាតនៅទីនេះក្នុងរូបភាពផ្សេងៗ តាមរយៈការលែងល្បែងក្នុងកាស៊ីណូ ឬ ការទិញសេវាកម្មបម្រើផ្លូវភេទ រួមទាំងការទិញអាភៀននិងនាំយកទៅចែកចាយនាបណ្ដាប្រទេសនានាទូទាំងសកលលោក ។
តំបន់ត្រីកោណមាស គឺជាតំបន់ភ្នំដ៏ធំមួយ ដែលមានផ្ទៃដីប្រមាណ 200,000 គីឡូម៉ែត្រក្រឡា វាស្ថិតនៅតំបន់ភ្នំត្រង់ចំនុចប្រសព្វរវាង ភាគឦសានប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ភាគពាយ័ព្យប្រទេសថៃ និងភាគខាងជើងប្រទេសឡាវ ដែលផ្តោតលើចំណុចប្រសព្វនៃទន្លេ Ruak និងទន្លេមេគង្គ តំបន់ត្រីកោណមាស ជាតំបន់ដាំដុះនិងផលិតអាភៀនដ៏ធំមួយក្នុងចំនោមតំបន់ផលិតអាភៀនទាំង២នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ។
ឈ្មោះ "ត្រីកោណមាស" ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ Marshall Green ដែលជាមន្ត្រីក្រសួងការបរទេសសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ 1971 នៅក្នុងសន្និសិទសារព័ត៌មានស្តីពីពាណិជ្ជកម្មអាភៀន។
សព្វថ្ងៃនេះ ចំណុចប្រសព្វមាត់ទន្លេរបស់ប្រទេសថៃ ឈ្មោះសុបរាក់ បានក្លាយជាកន្លែងទាក់ទាញទេសចរណ៍ ដែលមានសារមន្ទីរអាភៀន សាលអាភៀន និងឧទ្យានត្រីកោណមាស ហើយគ្មានការដាំដុះអាភៀនទេ។
ត្រីកោណមាសគឺជាតំបន់ផលិតអាភៀនដ៏ធំបំផុតមួយរបស់ពិភពលោកចាប់តាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 ។ ភាគច្រើននៃហេរ៉ូអ៊ីនរបស់ពិភពលោកបានមកពីត្រីកោណមាស រហូតដល់ដើមសតវត្សទី 21 នៅពេលដែលផលិតកម្មអាភៀននៅអាហ្វហ្គានីស្ថានកើនឡើង។
ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាគឺជាប្រភពអាភៀនធំជាងគេទីពីររបស់ពិភពលោកបន្ទាប់ពីប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថានរហូតដល់ឆ្នាំ 2022 ដោយបានផលិតអាភៀនប្រហែល 25% នៃពិភពលោក ដែលបង្កើតបានជាផ្នែកនៃត្រីកោណមាស។ ខណៈពេលដែលការដាំដុះអាភៀននៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាបានធ្លាក់ចុះពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំចាប់តាំងពីឆ្នាំ 2015 មក ផ្ទៃដីដាំដុះបានកើនឡើង 33% សរុប 40,100 ហិចតា (99,000 ហិចតា) រួមជាមួយនឹងការកើនឡើង 88% នៃសក្តានុពលទិន្នផលដល់ 790 តោន (វែង 780 តោន និង 870 តោនខ្លី) នៅក្នុង 2022 យោងតាមទិន្នន័យចុងក្រោយពីការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្ម (UNODC) Myanmar O***m Survey 2022។
ការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្មក៏បានព្រមានផងដែរថា ការផលិតអាភៀនក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាអាចនឹងកើនឡើងម្តងទៀត ប្រសិនបើវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចដែលកើតឡើងដោយ COVID-19 និងរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ 2021 របស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ានៅតែបន្ត ដោយមានផលវិបាកសុខភាពសាធារណៈ និងសន្តិសុខយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់មនុស្សជាច្រើននៅអាស៊ី។
ក្នុងឆ្នាំ 2023 ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាបានក្លាយជាប្រទេសផលិតអាភៀនធំជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោកបន្ទាប់ពីការប៉ាន់ប្រមាណថា 1,080 តោន (ប្រវែង 1,060 តោន; 1,190 តោនខ្លី) ត្រូវបានផលិត នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់ការិយាល័យគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ខណៈដែលការបង្ក្រាបដោយ ពួកតាលីបង់បានកាត់បន្ថយផលិតកម្មអាភៀនប្រមាណ 95% មកនៅត្រឹម 330 តោន (320 តោន ខ្លី 360 តោន) នៅអាហ្វហ្គានីស្ថានសម្រាប់ឆ្នាំដដែល។
តំបន់ត្រីកោណមាសត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ ម៉ាហ្វៀដ៏មានឥទ្ធិពលមកពីចិនដីគោក ហើយក៏ជាទីក្រុងអបាយមុខដែលមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្អិតរមួតជាមួយប្រទេសទាំងបីដែលមានចំណុចប្រសព្វរួមគ្នាតែមួយនៃតំបន់នេះ ។
ក្នុងកំឡុងទសវត្ស1950 តំបន់ត្រីកោណមាស មានឈ្មោះល្បីរន្ទឺពាសពេញសកលលោកដែលគ្រប់គ្នាស្គាល់ថាជាតំបន់គ្រោះថ្នាក់និងពោរពេញទៅដោយអំពើខុសច្បាប់ ហើយតំបន់នេះបានបំផ្លាញមុខមាត់របស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍យ៉ាងខ្លាំង ព្រោះគ្មានប្រទេសណាមួយអាចបង្ក្រាបនិងលុបបំបាត់តំបន់ដ៏មានឥទ្ធិពលនេះបានឡើយ ។
រហូតមកទល់ពេលនេះតំបន់ត្រីកោណមាសក៏ក្លាយជាមូលដ្ឋានបោកប្រាស់តាមប្រព័ន្ធអនឡាញដែលមានមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍បានធ្វើដំណើរមកប្រកបការងារដោយតាមរយៈបណ្ដាញ ក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូអនឡាញផ្សេងៗដែលបោះទីតាំងនៅគ្រប់បណ្ដាប្រទេសនានាក្នុងតំបន់អាស៊ី ។
ក្រោមរបាំងព្រៃភ្នំដែលហ៊ំព័ទ្ធនៅជុំវិញ តំបន់ត្រីកោណមាស គឺជាតំបន់ដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍ជឿនលឿនមិនខុសពីតំបន់អភិវឌ្ឍន៍នានាក្នុងបណ្ដាប្រទេសទូទៅ ទីតាំងភូមិសាស្ត្រកណ្ដាលព្រៃភ្នំនិងទន្លេដែលហូរឆ្លងកាត់ បានពោរពេញទៅដោយអគារខ្ពស់ៗ កាស៊ីណូ Kapok Star សណ្ឋាគារផ្កាយប្រាំលំដាប់ពិភពលោក រួមទាំងមានផ្សារទំនើបដែលដាក់តាំងលក់នៅផលិតផលប្រេនណេមដូចនិងក្រុងធំៗ រួមទាំងសេវាកម្មបម្រើផ្លូវភេទយ៉ាងបើកចំហ ។
ហើយនិមិត្តរូបនៃតំបន់ដ៏មានឥទ្ធិពលមួយនេះ គឺ កាស៊ីណូ Kapok Star មានទំហំលាតសន្ធឹងប្រមាណ 10,000 ហិកតានៅលើច្រាំងទន្លេមេគង្គ ។
រថយន្តអាល់ហ្វាពណ៌ខ្មៅបោះពួយនៅលើដងផ្លូវមានទិសដៅឆ្ពោះសម្ដៅទៅកាន់ Kapok Star Hotel ដែលនរណាៗក៏ស្គាល់ថាជាសណ្ឋាគារផ្កាយប្រាំបីនិមិត្តរូបនៃតំបន់ត្រីកោណមាស ក្នុងឡានទំនើបមានមនុស្សប្រមាណប្រាំបីនាក់បូករួមទាំងសូហ្វ័រឡានជនជាតិមីយ៉ាន់ម៉ា សម្លេងភ្លេងបន្លឺឡើងរងំកំដរពេលវេលាខណៈមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានវត្តមានគឺជ្រើសរើសភាពស្ងប់ស្ងាត់ដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅមើលទេសភាពនៅខាងក្រៅកញ្ចក់ ជុំវិញដងផ្លូវមានដាំលំអទៅដោយដើមល្មើរតុបតែងស្រោបទៅដោយក្រដាសពណ៌មាសរំលេចទេសភាពឲ្យកាន់តែមហស្ចារ្យត្រជាក់ភ្នែក។
នៅក្រោមផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវស្រងាត់ខ្យល់ត្រជាក់បក់ផាត់ប៉ះកាត់រាងកាយរបស់ខ្ញុំរាងរាល់ប្រាំវិនាទីម្ដងរហូតធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថារងារព្រោះមិនទាន់ទម្លាប់ភ្លាមៗជាមួយការផ្លាស់ប្ដូរអាកាសធាតុ ។
ខ្ញុំក្ដាប់ក្រដាសCVនៅដៃឆ្វេងជាប់ ឯដៃស្ដាំក្រសោបវ៉ាលីដែលជាសម្បត្តិតែមួយគត់របស់ខ្ញុំក្នុងការធ្វើដំណើរមកកាន់ទីក្រុងលាក់ខ្លួនក្នុងតំបន់ភ្នំនៃទឹកដីមួយនេះ ខ្ញុំសម្លឹងមើលអគាររាងខ្ពស់សន្លឹមឈរបង្អួតខ្លួននៅមាត់ច្រាំងទន្លេមេគង្គ ដោយមានកម្ពស់ប្រមាណ២០ជាន់ ចែកជា៣ជាន់ធំៗ ជាន់ទីមួយមានរាងជាការេ និងមានដោនស្ទែរ៍លោយមកខាងមុខរាងជាកាំផ្ចិតរង្វង់ ឯជាន់ទី២ជាអគារច្រើនជាន់ចែកចេញជា៥ផ្នែករចនាបទដូចត្របកផ្កាឈូក ចំណែកជាន់ទី៣ជាតំបូលនៃតួអគារទាំងមូលតុបតែងដោយកំពូលចំនួន១៥ រឹតតែបន្ថែមសោភ័ណ្ឌភាពឲ្យអគារមួយនេះកាន់តែលេចធ្លោបន្ថែមមួយកម្រិតទៀត ។
ក្រលេកមើលទៅតួអគារវិញគឺលាបទៅដោយពណ៌សនិងស្រោបពេញដោយកញ្ចក់ពណ៌មាសបង្ហាញពីអំណាច សក្ដានុពល បូករួមទាំងភាពទាក់ទាញនៃស្ថាបតយ្យកម្មប្រៀបបានទៅនិងស្ថានសួគន៌លើដីនៃពិភពអបាយមុខ ដែលមនុស្សទូទាំងសកលលោកស្គាល់ថាជានិមិត្តរូបនៃ តំបន់ត្រីកោណមាស ។
"អស្ចារ្យ…"

05/11/2023

#កំណត់ហេតុថ្ងៃទី១៧ #ខាប់ព្រីសុន
បើអ្នកសួរខ្ញុំតើខ្ញុំបានធ្វើអ្វីសម្រាប់ស្នេហាចម្លើយនោះគឺ…
ខ្ញុំបានរើសយកគាត់មកធ្វើជាតួអង្គឯកនៅក្នុងសំណេរជីវិតរបស់ខ្ញុំបើទួសជាគាត់មិនបានប្រើផ្លូវជីវិតរួមជាមួយខ្ញុំនៅពិភពពិតប្រាកដក៏ដោយប៉ុន្តែ…
យ៉ាងហោចណាស់…
គាត់គឺជាតួអង្គដែលនៅជាមួយខ្ញុំនៅក្នុងពិភពដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនេះ ពិភពដែលគាត់ជាការចងចាំដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ…
ពិភពមួយដែលខ្ញុំនិងរៀបរាប់អារម្មណ៍ពិតប្រាកដ និងការលះបង់សម្រាប់ក្ដីស្រលាញ់ដ៏ធំធេញរបស់ខ្ញុំចំពោះគាត់…
គាត់ធ្លាប់ប្រាប់ខ្ញុំថា…
ខ្ញុំនិងត្រូវសសេរប្រវត្តិស្នេហារបស់ពួកយើងនៅពេលដែលពួកយើងនៅជាមួយគ្នា ខ្ញុំចង់ប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំបានធ្វើវារួចហើយ…
បើទួសជាពេលនេះគាត់មិនបាននៅជាមួយខ្ញុំដូចអ្វីដែលពួកយើងធ្លាប់រំពឹងទុកក៏ដោយ…
ពេលនេះយើងអាចក្លាយជាមនុស្សប្លែកមុខម្ដងទៀត ប៉ុន្តែម្ដងនេះយើងបានក្លាយជាមនុស្សប្លែកមុខជាមួយនិងការចងចាំជាច្រើន ស្របពេលដែលគាត់ចាកចេញទៅឆ្ងាយពីខ្ញុំហើយក៏ដោយ គាត់អាចនិងភ្លេចឈ្លោះខ្ញុំក៏ដោយ ភ្លេចអារម្មណ៍ល្អៗដែលធ្លាប់មានចំពោះខ្ញុំក៏ដោយ ភ្លេចថាធ្លាប់មានក្មេងស្រីល្ងីល្ងើម្នាក់បានស្រលាញ់គាត់ដោយស្នេហាបរិសុទ្ធក៏ដោយ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យគាត់ដឹងថា ខ្ញុំនៅតែស្រលាញ់គាត់ ស្រលាញ់គាត់ដូចថ្ងៃដំបូង ស្រលាញ់គាត់ដោយមិនធ្លាប់ប្រួលប្រែ មិនថាពេលវេលាកន្លងទៅយូរប៉ុន្នា អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំគឺនៅដូចដើម…
គ្រប់គ្នាអាចមើលមកខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលល្ងង់បំផុតដែលមិនព្រមព្រលែងអតីតកាលឲ្យចេញទៅហើយទទួលយកមនុស្សថ្មីចូលមកក្នុងជីវិត ខ្ញុំញញឹម…ខ្ញុំព្រមឲ្យគ្រប់គ្នាហៅខ្ញុំថាមនុស្សល្ងង់ព្រោះបេះដូងរបស់ខ្ញុំពិតជាមិនអាចទទួលយកអ្នកថ្មីបានពិតមែន ដោយសារថ្ងៃដែលគាត់ចេញទៅគាត់ក៏បាននាំយកវាទៅជាមួយគាត់បាត់ទៅហើយ។

16/08/2023

#លក្ខណបេះដូង_ភរិយាជាន់ខ្ពស់ #ភាគ37

រាងមាំចុះពីលើរថយន្តទាហាន កែវភ្នែកមុតស្រួចដូចស្ទាំងក៏គ្រវាសទៅមើលផ្ទះស្នាក់ផ្ទាល់ខ្លួនខណៈរាបនិងបោះជំហានសម្ដៅទៅផ្ទះស្នាក់ចិត្តមួយចង់ទៅរកមេរំខានតែចិត្តដើម្បីមើលអាការៈរបស់នាងក្រោយចាកចេញទៅទាំងមិនបានប្រាប់កាលពីព្រឹកមិញតែមួយទៀតប្រាប់ថាគេត្រូវនៅបំពេញតួនាទីឲ្យរួចរាល់ជាមុនសិន ទើបបបូរស្អាតខាំជាបន្ទាត់ត្រង់ដកជំហានត្រលប់មកឈរនៅជំហរដើមដដែលវិញ ។
"អរគុណព្រះដែលទ្រង់ត្រលប់មកវិញសោយសុវត្ថិភាព"លោកព្រិទ្ឋាចារ្យ សាប៊ីរុន ចូលមកទទួលហ្សីក ថាឌូ ទឹកមុខប្រកបដោយក្ដីរីករាយ ។
"អរគុណណាស់លោកព្រិទ្ឋាចារ្យ"ហ្សីក ថាងក់ក្បាលតិចៗញញឹមតប តែភ្លាមៗចិញ្ចើមក្រាសក៏ជ្រួញចូលគ្នាសម្លឹងមើលរាងចំណាស់ឈរដោយមានឈើច្រត់ជាជំនួយ សុខភាពមើលទៅក៏មិនសូវជាល្អប៉ុន្មាន គ្រាន់តែក្រលេកមើលក៏ទ្រង់អាចដៅដឹងមុនបាត់ទៅហើយ ថាជំងឺ រ៉ាំរ៉ៃ របស់ព្រិទ្ឋាចារ្យកំពុងធ្វើទុក្ខ"ជំងឺ រ៉ាំរ៉ៃរបស់លោករើឡើងតាំងពីពេលណា? ហេតុអីមិនប្រាប់យើង"
"មួយរយៈហើយក្រាបទូល អាចដោយសារមិនបានផឹកថ្នាំសង្កូវក៏ថាបានព្រោះមិនបានចូលក្រុងទើបមិនបានទិញ ហើយថ្នាំបម្រុងទុកក៏អស់ទៀត ទើបជំងឺវារ៉ើឡើងមក"ព្រិទ្ឋាចារ្យ តបដោយសម្លេងញ័រ ឈរស្ទើរមិននឹងទើប ហ្សីក ឧស្សាហ៍ចូលមកជួយទប់ព្រោះបើបណ្ដោយឲ្យព្រិទ្ឋាចារ្យឈរយូរជាងនេះមុខជាដួលមិនខាន ។
"អាការៈលោកមិនស្រួលទេត្រលប់ទៅសម្រាកសិនទៅ ថ្ងៃស្អែកយើងនិងឲ្យមនុស្សចូលទៅក្រុងរកថ្នាំសង្កូវជូនលោក"ហ្សីក ថាឌូ មានបន្ទូលយឺតៗខណៈនាំរាងកាយទ្រុឌទ្រោមរបស់ព្រិទ្ឋាចារ្យ ត្រលប់ទៅផ្ទះស្នាក់វិញ ។
"ទូលបង្គំរាបនឹងឲ្យ ចាយ៉ា ទៅនៅថ្ងៃស្អែកហើយក្រាបទូលទ្រង់កុំបារម្មណ៍អី ចាយ៉ា ចូលក្រុងញឹកញាប់មិនសូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ទេ ម្យ៉ាងទៀតថ្នាំសង្កូវទូលបង្គំគឺនាងជាអ្នកទទួលបន្ទុកដូចនេះនាងស្គាល់កន្លែងទិញយ៉ាងច្បាស់ មិនចាំបាច់រំខានអ្នកផ្សេងទៅនោះទេ"
វិកតូរៀ បោះជំហានមកដល់កន្លែងដែលហ្សីកឈរមុននេះ កែវភ្នែកពណ៌ប្រាក់គ្រវាសតាមរកមើលហ្សីក និង ព្រឹទ្ឋាចារ្យ តាមសម្លេងសន្ទនាក៏ឃើញថាអ្នកទាំងពីរដើរសម្ដៅទៅផ្ទះស្នាក់ចម្ងាយឆ្ងាយគួរសមទៅហើយ ។
នាងក្រមុំដកដង្ហើមធំពេលមិនឃើញវត្តមានអ្នកដែលធ្វើឲ្យ អារម្មណ៍នាងមិនស្ងប់ ចិត្តមួយចង់សួររកគេ តែចិត្តមួយទៀតប្រាប់ថាជារឿងមិនចាំបាច់ឲ្យនាងយកចិត្តទុកដាក់ ដៃស្រឡូនក្ដាប់ចូលគ្នាណែនរហូតក្រចកចាក់សាច់តែនាងបែរជាមិនមានអារម្មណ៍ថាឈឺ ។
"ម៉ាដាម"សម្លេងស្រែកកាត់ផ្ដាច់ វិកតូរៀ ពីអន្លង់គំនិត ផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាតងាកទៅតាប្រភពសម្លេងក៏ប្រទាក់និង ហាសាត់ ដែលកំពុងរត់តម្រង់មករកនាងហាក់មានអ្វីត្រូវរាយការណ៍ ។
"ពេលនេះលោកម្ចាស់កំពុងធ្វើដំណើរនាំយកគ្រឿងសព្វាវុធរឹបអូសពីការដោះដូរ ហ្សីក ហាម៉ាត់ លើកនេះបាន ទៅរក្សាទុកនៅការដ្ឋានអណ្ដូងប្រេងរបស់លោក ជុន ដែលស្ថិតនៅឈាងខាងកើតនៃរដ្ឋឯណោះ ប៉ុន្តែចំណាប់ខ្មាំងនិងផស្ដុតាងជាសម្លេងរួមទាំងក្រដាសលាយល័ក្ខជាអក្សរ លោកបញ្ជូនមកទីនេះឲ្យ ម៉ាដាម ជាអ្នកគ្រប់គ្រងបន្ត"ហាសាត់ បកស្រាយយឺតៗព្រមទាំងហុចក្រដាសសឺម៉ីទៅឲ្យ វិកតូរៀ ។
"អ៎…អឺ…អរគុណ"វិកតូរៀ ទទួលសឺម៉ីឯកសារមកឲបជាប់ទ្រូងដោយចិញ្ចើមរាវជ្រួញចូលគ្នាតែនាងក៏នៅតែអាចរក្សាទឹកមុខរាបស្មើរតាមបែបផែនរបស់នាងបានយ៉ាងល្អដូចរាល់ដងបើទួសជារាបខ្លួនស្ទើរមិនត្រូវ ខណៈសុខៗ នាងបែរជាទទួលតួនាទីជាអ្នករក្សាទុកផស្ដុតាងសំខាន់បំផុតនៃហ្វាតាស ទាំងមូល ដែលការងារមួយនេះទាមទារឲ្យនាងរក្សាសុវត្ថិភាពយ៉ាងមដ្ឋចត់ជាទីបំផុត ព្រោះវាប្រៀបដូចជាផ្លូវតែមួយគត់អាចរំដោះហ្វាតាសពីដៃមនុស្សអាក្រក់ រួមទាំងការបោសសម្អាតមេក្លោងជួញដូរអាវុធដ៏មានឥទ្ធិពលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដូចគ្នា ។
"បើអស់ការងារខ្ញុំសុំខ្លួនទៅសិនហើយ"ក្រោយប្រគល់ការងារទៅឲ្យ វិកតូរៀ រួច ផ្ទៃមុខតានតឹងមុននេះក៏ប្ដូរមកធូរស្រាលព្រោះតួនាទីគេបានបញ្ចប់រួចរាល់ ដោយឯកសារបានដល់ដៃ ឧត្ដមសេនីយទោ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងបន្ត ទើប ហាសាត់ ប្រញ៉ាប់សុំខ្លួនទៅសម្រាកបើទួសជានៅក៏គេមិនដឹងថាគួរបន្តសន្ទនាជាមួយ ម៉ាដាមជាន់ខ្ពស់រូបនេះបែបណា ទើបការចាកចេញជាជម្រើសល្អបំផុត ។
"ចាស៎"វិកតូរៀ ងក់ក្បាលតិចៗបើកផ្លូវឲ្យ ហាសាត់ ក្រោយកំលោះអារ៉ាប់ចេញទៅផុត កែវភ្នែកពណ៌ប្រាក់ក៏ឲនសម្លឹងមើលសឺម៉ីនៅក្នុងដៃម្ដងទៀត ខណៈខួរក្បាលវៃឆ្លាតយល់ពីការងារបន្ទាប់ដែលអ័រអេម ប្រគល់ឲ្យនាងធ្វើ ។
"មនុស្សឆ្កួតទុកចិត្តអ្នកដទៃរពេកហើយ"បបូរមាត់ក្រម៉ប់ផ្ដាសារភាពធ្វេសប្រហេសរបស់ អ័រអេម តែបេះដូងបែរជាលតញាប់ពេលនឹកដល់ ប្រយោគរបស់គេដែលធ្លាប់និយាយមកកាន់នាងកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ។
(ហេតុអ្វីក៏លោកហ៊ានបណ្ដោយឲ្យខ្ញុំដឹងពីផែនការនយោបាយរបស់លោក បើសិនជាខ្ញុំលក់ព័ត៌មានទាំងនេះទៅឲ្យគណៈបក្សប្រឆាំង តើលោកនឹងធ្វើយ៉ាងម៉េច?ខ្ញុំគ្រាន់តែជាអ្នកដទៃរប៉ុន្នោះដឹងទេថាវាគ្រោះថ្នាក់ប៉ុន្នា?)
(ខ្ញុំមិនធ្លាប់ឲ្យអ្នកដទៃរដឹងពីគំនិតរបស់ខ្ញុំទេ វិកតូរៀណា)
(ប៉ុន្តែខ្ញុំ…)
(នាងជាភរិយារបស់ខ្ញុំ ហើយក៏ជាមនុស្សស្រីតែម្នាក់គត់ដែលខ្ញុំទុកចិត្តថ្ងៃនេះហើយក៏រាងរហូតទៅ នេះហើយជាចម្លើយ យល់ទេ?)
"ម៉ាដាម មានអ្វីមែនទេ?"ចាយ៉ា សម្រេចចិត្តអង្រួនដើមដៃរបស់ វិកតូរៀ ក្រោយនាងហៅរហូតខះបំពង់កទៅហើយក៏ម៉ាដាមមិនភ្ញាក់ពីភ្លឹកទាល់តែសោះ ។
"ហាស៎"វិកតូរៀ ភ្ញាក់ព្រឺតប្រញ៉ាប់សម្រួមស្នាមញញឹម នេះគ្រាន់តែប្រយោគប៉ុន្មានម៉ាត់របស់គេបែរជាអាចធ្វើឲ្យនាងភ្លឹកថ្នាក់នេះផងឬ? ហើយនេះនាងឈរញញឹមម្នាក់ឯងយូរប៉ុន្នាហើយ?
"ម៉ាដាមញញឹមបែបនេះស្អាតរហូតខ្ញុំមើលស្ទើរតែភ្លឹក រាល់ដងឃើញតែធ្វើមុខរាបស្មើរដល់ថ្នាក់ខ្ញុំស្រម៉ៃមិនចេញថាពេលម៉ាដាមញញឹមមានរូបរាងបែបណា តែពេលនេះបានឃើញហើយ ស្អាតខ្លាំងបែបនេះតើទើប លោកម្ចាស់ ស្រលាញ់ខ្លាំងណាស់"ចាយ៉ា និយាយស្របពេលសម្លឹងមើលវិកតូរៀ ដោយក្រសែរភ្នែកកោតសសើររហូតសមីខ្លួនធ្វើធ្វីមិនត្រូវ ។
"បានហើយ ឈប់និយាយជាមួយនាងហើយ"ពាក្យសសើររបស់ចាយ៉ា ធ្វើឲ្យ វិកតូរៀ អៀនរហូតគេចមុខដោយការដើរដូចរត់សម្ដៅទៅផ្ទះស្នាក់របស់ខ្លួនវិញ ។
ទួសនាងប្រឹងបោះជំហានលឿនយ៉ាងណាក្ដី តែសម្លេងសើចរបស់ ចាយ៉ា នៅតែបន្លឺចាក់ចូលត្រចៀកនាងជានិច្ច វិកតូរៀ ដែលធ្លាប់តែជាមនុស្សនឹងធឹងនិងសោះកក្រោះក៏ប្រែមកជាមនុស្សពូកែអៀនមួយប៉ប្រិចភ្នែក ។
មកដល់ផ្ទះស្នាក់ភ្លាមដៃស្រឡូនទាញទ្វារបន្ទប់បិទមួយទំហឹងបែបមិនធ្លាប់ធ្វើ សាងសម្លេងស្រកៀត្រចៀកដល់អ្នកដើរឆ្លងកាត់មិនតិច តែពេលនេះនាងគ្មានអារម្មណ៍ក្រែងចិត្តនរណាទាំងអស់ព្រោះការដែលត្រូវចាយ៉ា ចាប់កំហុសបានម្ដងហើយម្ដងទៀតធ្វើឲ្យនាងខ្មាសរហូតស្ទើរពន់មុខយកទៅលាក់ក្នុងស្រទាប់ផែនដីទៅហើយ ។
មកពីគេតែម្នាក់គត់ទើបនាងត្រូវក្លាយជាមនុស្សរត់គេចពីបញ្ហារាល់ពេលទាំងដែលពីមុននាងមិនធ្លាប់ធ្វើខ្លួនបែបនេះសូម្បីតែម្ដង គិតបណ្ដើរ បបូរមាត់ក្រម៉ប់ក៏ខាំចូលគ្នាជាខ្សែរត្រង់ វិករូរៀ ឲបសឺមីបោះជំហានធ្ងន់ៗនាំរាងកាយទៅអង្គុយនៅកៅអ៊ីធ្វើការ ដោយជ្រើសយកការបំពេញការងារជាវិធីទាញនាងចេញពីភាពរវើររវាយ ។
ដៃស្រឡូនទម្លាក់កញ្ចប់សឺមីចុះលើតុឈើ មុននិងបើកយកឯកសារសំខាន់ឡើងមក ដោយក្នុងនោះក៏មានusbអាត់សម្លេង កែវភ្នែវពណ៌ប្រាក់សម្លឹងមើលផស្ដុតាងនៅក្នុងដៃ បបូរមាត់ក្រម៉ប់ក៏ញោចជាស្នាមញញឹមឡើង ។
គេទុកចិត្តប្រគល់ការងារធំថ្នាក់នេះមកឲ្យនាងធ្វើ ប្រាកដណាស់នាងនិងមិនឲ្យគេខកបំណងជាដាច់ខាត ។

អរគុណសម្រាប់ការគាំងទ្រ ជួយshareម្នាក់មួយផងណា៎♥️

06/05/2023

#ប្រម៉ាញ់បេះដូង_សាចាកំណាច #ភាគ១

កប៉ាល់ទំហំធំជាច្រើន ចតប្រដេញគ្នា នៅមាត់ច្រាំងកំពង់ផែក្វាងស៊ូ ដែលជាកំពង់ផែប្រវត្តិសាស្រ្ត កន្លែងជួញដូររបស់ខុសច្បាប់ តាំងពីសម័យអាណានិគមនិយមអង់គ្លេស មកលើប្រទេសចិន ក្រោយសង្គ្រាមអាភៀន រវាងរដ្ឋាភិបាល ចិនជាមួយនឹងពួកអង់គ្លេស ចំនួនពីរលើកភាគីខាងចិនជា អ្នកចាញ់ច្រាប ទើបបណ្ដាលអោយចុះសណ្ឋិសញ្ញាជាមួយ អង់គ្លេសជាលើកទីពីរ ដោយត្រូវលះបង់កំពង់ផែធំៗចំនួន ប្រាំមួយបន្ថែមទៀតបើកអោយអង់គ្លេសធ្វើមុខជំនួញមកលើទឹកដីចិន។
រហូតមកទល់ពេលនេះ កំពង់ផែទាំងអស់ក៏នៅដំណើរការជួញដូររបស់ខុសច្បាប់ដូចដើមកប៉ាល់ធំៗដែលចតនៅមាត់កំពង់ពេលនេះមើលពីខាងក្រៅ ក៏មិនខុសពីកប៉ាល់ទូទៅ ដូចទៅនឹងកប៉ាល់ទេសចរណ៍ សម្រាប់សម្រាកលំហែរកាយ ឬកប៉ាល់សម្រាប់ប្រារព្ធពិធីផ្សេងៗ ធ្វើឡើងទៅតាមតម្រូវការ របស់សេដ្ឋីៗទាំងឡាយដែលចូលចិត្តជះប្រាក់ទៅលើការសប្បាយ។
ក្នុងចំណោមនោះក៏មានកប៉ាល់មួយដែលរូបរាងខាងក្រៅក៏ ដូចជាកប៉ាល់ទូទៅ ប៉ុន្តែនៅបាតកប៉ាល់បែរជាផ្ទុកទៅដោយក្មេង ស្រីច្រើនរាប់មិនអស់ ត្រូវបានចាប់យកមកសម្រាប់ជួញដូរ។
ឡានទំនើបសេរ៊ីចុងក្រោយបង្អស់ លូននៅលើដងផ្លូវបេតុង ទិសដៅឈ្ពោះទៅកាន់កំពង់ផែក្វាងស៊ូពិភពទំនិញនឹងការដោះដូរគ្រប់រូបភាព។
អ្នកកម្លោះរាងខ្ពស់មាឌមាំគងទាក់ខ្លារឹកពារស្ងប់ស្ងាត់កែវភ្នែកខ្មៅក្រិបបង្កប់រស្មីកំណាចធ្វើអោយអានមិនចេញថាគេកំពុងគិតអ្វីនៅពេលនេះ។
“នៅថ្ងៃនេះមានការដេញថ្លៃក្មេងស្រីជាច្រើន ចៅហ្វាយអោយខ្ញុំចាត់ចែងដែលទេ?”ដេម ម្ចាស់កែវភ្នែកពណ៌ប្រាក់ងាកទៅសួរចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនដោយការប្រុងប្រយ័ត្ននឹងគោរព។
“ខ្ញុំនឹងរើសដោយខ្លួនឯង”អ្នកកម្លោះ តបដោយសម្លេងគ្រលរត្រឹមមិនប៉ុន្មានម៉ាត់ជំនិតក៏ងក់ក្បាលទទួលបញ្ជាមិនហ៊ានលូកដៃចេះដឹងបន្តទៀត មិននឹកស្មានថាត្រឹមការងារទិញ ក្មេងស្រីម្នាក់មកធ្វើជាកូនចិញ្ចឹម ដើម្បីដាក់ជាអុកបញ្ជានៅ លើក្ដារចៅហ្វាយដល់ថ្នាក់ចុះទុនមករើសដោយខ្លួនឯងប្រាកដណាស់គ្រាប់អុកមួយនេះ ត្រូវតែ ជាគ្រាប់អុកទឹកល្អមិនខាន។
ស្ងានការណ៍បាតកប៉ាល់ មិនខុសពីផ្សាលក់ត្រី សម្លេងអ៊ូអរបន្លឺរញ៉ៃតែខុសទាស់ត្រង់ថាជាសម្លេងយំនាងក្រមុំខ្លួនតូចនៅជ្រុងម្ខាងផ្អែកខ្លួនបៀតនឹងទ្រុងដែកសម្លឹងមើលមកក្មេងស្រីទាំងនោះ ដោយទឹកមុខធុញទ្រាន់ជាទី បំផុត។
ដៃតូចៗលើកឡើងខ្ទប់ត្រចៀក ពេលសម្លេងយំ កាន់តែបន្ថែមទំហំដេស៊ីបៃកាន់តែខ្ពស់ឡើងជារឿយៗ នាងតូចស្រូបខ្យល់អុកស៊ីសែន ចូលពេញពោះមុននឹងព្រលែងសម្លេង ស្រែកក្រោយពេលភាពអត់ធ្មត់ដែលនាងមានវាមកដល់ដែនកំណត់។
“នែ៎ ពួកនាងប្រុងស្រែកយំ រហូតដល់ព្រះអាទិត្យលិចវិញឬ? បើនាំគ្នាមករកដំណោះស្រាយធ្វើយ៉ាងម៉េចអាចចេញ ពីគុកនេះ បានចំណេញជាងមិនតិច” សម្លេងស្រែករបស់នាងតូច ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ របស់ក្មេងស្រីផ្សេងទៀតសម្លេងយំ
ទ្រហឹងក៏ស្ងាត់បាត់ត្រឹមមួយប៉ប្រិចភ្នែក។
“ហឹក អោយពួកយើងធ្វើយ៉ាងម៉េច?ទោះជាយ៉ាងណាក៏ត្រូវពួកគេ យកទៅលក់មិនខាន” ក្មេងស្រីនៅជ្រុងម្ខាងទៀត ស្រែកតបទាំងសម្លេងអណ្ដឺតអណ្ដក់និយាយចប់សម្លេងយំក៏បន្លឺឡើងកាន់តែខ្លាំងលើស សៀវជូ បិទភ្នែកផ្លុំខ្យល់ចេញ ពីពោះបើអាច នាងចង់តែយកស្កុតទៅបិទមាត់ពួកក្មេងទាំង នោះខ្លាំងណាស់។
“នឹងហើយទើបបានឲ្យនាំគ្នាមករកផ្លូវកែខៃ ឬមួយពួកនាងចង់ក្លាយជាជ្រូក ដែលចាំតែពេលគេមកអារក? មិនគិតរើបម្រះទេឬយ៉ាងម៉េច?”នាងស្រែកតប។
“នាងចង់អោយយើងធ្វើយ៉ាងម៉េច?ចុះបើវិធីប្រើមិនបាន ផល ពួកយើងមិនត្រូវដាក់ទោសជំនួសទេអ្ហេស?”ក្មេងស្រី សម្បុរសស្លេកសួរឡើងទាំងភាពភ័យខ្លាចនៅក្នុងកែវភ្នែករបស់នាង។
“មិនសាកគឺមិនដឹង យ៉ាងហោចណាស់ក៏ត្រូវសាកសិនដែរ ពេលខ្លះទេវតាសំណាងអាចនឹងមើលឃើញពីទុក្ខលំបាករបស់ពួកយើងក៏ថាបាន”សៀវជូ ព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលតាមដែលអាច ធ្វើបាន ។
និយាយចប់នាងតូចនៅស្ងៀមរងចាំមើលលទ្ធផលរបស់ខ្លួន ហឹស ចាំមើលបដិសេធយ៉ាងម៉េចទៀត?
“អញ្ចឹងយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ?”សំណួរលើកនេះទាក់ ទាញស្នាមញញឹមកំណាចពីនាងបានយ៉ាងងាយ ដំណោះស្រាយមានអីពិបាកទៅ!!!
200Like សម្រាប់ភាគបន្ត🤣♥️

27/12/2022

#លក្ខណបេះដូង_ភរិយាជាន់ខ្ពស់ #ភាគ36

ក្រោយបំបែកខួររបស់ជនកង្វក់ដែលត្រូវបោសសម្អាត ឲ្យអស់ពី ហ្វាតាស រួចដៃមាំក៏ទម្លាក់កាំភ្លើងចុះ ខណៈប្រើកែវភ្នែកពណ៌ត្នោតក្រម៉ៅប្រៀបដូចភ្នែករាជសីយ៍ គ្រវាសមើលសាកសពដែលទើបនិងសម្លេសដោយដៃគេផ្ទាល់មុននេះដោយទឹកមុខខ្ពើមរអើមបំផុត គេពិតជារអើមរាល់ទាហានរដ្ឋាភិបាលថ្មីរបស់ ហ្សីក ហាម៉ាត់ ទាំងមេក្លោងទាំងកូនចៅគឺគម្រក់មិនខុសពីគ្នាក្រៅពីធ្វើឲ្យប្រទេសធ្លាក់ក្នុងសភាពនយោបាយដុនដាបហើយ ពួកវានៅបង្ករអសន្តិសុខជាតិទាំងមូលទៀតផង ត្រឹមការឡើងគ្រប់គ្រងមុនប៉ុន្មានឆ្នាំ ហ្វាតាស ទាំងមូលធ្លាក់ស្ទើរដល់បាតផ្ទុយស្រលះពីរូបភាព ហ្វាតាស ដែលពួកវាព្យាយាមសម្ដែងទៅកាន់ពិភពលោកខាងក្រៅដែលមើលទៅពោរពេញទៅដោយភាពរីកចម្រើន សហរបពេលប្រជារាស្តរងការអត់ឃ្លាន គ្មានទីជម្រកត្រឹមត្រូវ បុរសដែលក្រោកឈរតតាំងនិងបដិវត្តិត្រូវបានសម្លាប់យ៉ាងរង្គាល ឯមនុស្សចាស់ជរា ស្ត្រី និងកុមារ ជួបភាពលំបាកលំបិន និងត្រូវរំលោភបំពានរាងកាយពីសំណាក់ទាហានរដ្ឋាភិបាលថ្មីយ៉ាងអយុត្តិធម៌ ប្រទេសធ្លាប់តែរុងរឿងប្រែក្លាយជាប្រទេសចោរ ប្ដូរពីច្បាប់មកជាពុករលួយ មន្ត្រីគ្មានសមត្ថភាពស្គាល់តែមាសប្រាក់និងអំណាច បើបែបនេះមិនយូរមិនឆាប់ហ្វាតាស និងក្លាយជាការចងចាំពីអតីតកាលរបស់មនុស្សជាតិក្នុងពិភពលោកជាក់ជាមិនខាន ។
"លោកម្ចាស់យើងយឺតមួយជំហានហើយ"បុរសក្នុងឈុតថូប ពណ៌ត្នោតក្រម៉ៅបោះជំហានមកជិតរាងខ្ពស់មាឌមាំព្រមទាំងនិយាយដោយសម្លេងស្រាលកែវភ្នែកជះពន្លឺសោកស្ដាយ ។
"យ៉ាងណាក៏យើងបានដឹងថាហ្សីក ថាឌូ នៅមានព្រះជន្ននិងកំពុងដំណើរការផែនការស្ដារ ហ្វាតាស ឡើងវិញ"
"ព្រះអាឡោះដ៏រុងរឿង អរព្រះគុណដែលហ្សីក ថាឌូ នៅមានព្រះជន្ន បែបនេះមិនយូរមិនឆាប់ ហ្វាតាស ទាំងមូលនឹងត្រលប់មកប្រកបដោយភាពរុងរឿងក្រោមការដឹកនាំរបស់ហ្សីកម្ដងទៀតជាក់ជាមិនខាន"សមាជិកក្រុមឧទ្ទាមពោលឡើងបន្តដោយការថ្វាយបង្គំអរព្រះគុណទៅកាន់ព្រះអាឡោះ ទឹកមុខគ្រប់គ្នាដែលធ្លាប់តែបំពាក់ភាពម៉ងសៅប្ដូរមកមានក្ដីសង្ឃឹមម្ដងទៀត ព្រោះហ្សីក ថាឌូ ជាពន្លឺតែមួយគត់ ពួកគេជឿជាក់លើឧត្ដមគតិរបស់ទ្រង់ មានតែទ្រង់ម្នាក់ប៉ុន្នោះស័ក្ដសមជាក្សត្រនៃ ហ្វាតាស នាពេលនេះ ។
អាកាសធាតុយប់នេះត្រជាក់មិនខុសពីរាល់ដង ភ្នក់ភ្លើងក្រហមច្រានដុតនៅគ្រប់ទីកន្លែងស្ទើរតែជុំវិញលេណ្ឋានទាំងមូលដើម្បីផ្ដល់កម្ដៅនិងពន្លឺ ក្នុងពេលតែមួយភ្លើងអុសក៏ជះពន្លឺភ្លើងៗផ្លុងៗបំពាក់បរិយាកាសក្នុងលេណ្ឋានប្រកបដោយភាពស្ងប់ស្ងាត់ ។
ក្រោយការចាកចេញទៅធ្វើប្រតិបត្តិការណ៍របស់ អ័រអេម តាំងពីព្រឹកមិញមកទល់ពេលនេះ វិកតូរៀ ស្ងាត់មាត់ស្ទើរតែមិននិយាយអ្វីទាល់តែសោះ ផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាតភ្លាំងភ្លឹងដូចគ្មានវិញ្ញាណនៅក្នុងខ្លួន ជាពិសេសថ្ងៃនេះនាងប្រព្រឹត្តខ្លួនកាន់តែប្លែកខុសពីរាល់ដង ក្រៅពីមិនចូលទៅពិនិត្យការងារតាមទម្លាប់រាល់ដង នាងបែរជាប្ដូរមកអង្គុយនៅផ្ទះបាយជាមួយមេផ្ទះដទៃរទៀត ដោយជ្រើសយកតួនាទីជាអ្នកជិតដំឡូងជាការងារសម្រាប់បំពេញនៅថ្ងៃនេះទៅវិញ ។
ចាយ៉ា រួមទាំងមេផ្ទះដទៃរមើលមុខគ្នាទៅមកព្រោះដៅបានយ៉ាងច្បាស់ថាអាការៈបែបនេះក៏ព្រោះលោកម្ចាស់ តែម្នាក់ប៉ុន្នោះ ទើបគ្រប់គ្នាមិនមាត់ក្រៅពីបណ្ដោយឲ្យវិកតូរៀ បានសម្រួលអារម្មណ៍ដោយមិនគិតសួរនាំ ។
ពេលវេលាកន្លងទៅពីមួយវិនាទីទៅមួយវិនាទី គ្រប់គ្នាចាប់ផ្ដើមបញ្ចប់ការងារហើយរាងៗខ្លួន នៅឡើយតែវិកតូរៀ ដែលអង្គុយត្រម៉ង់ត្រម៉ោច ដៃស្រឡូនទាញត្បាល់កិនម្សៅរអង្ករតែកែវភ្នែកពណ៌ប្រាក់បែរជាចោលទៅច្រកចូលលេណ្ឋានហាក់រងចាំការមកដល់របស់នរណាម្នាក់ ហើយនាងក៏នៅតែមើលបែបនេះតាំងពីព្រះអាទិត្យរះរហូតព្រះអាទិត្យលិច ជាមួយចលនាយឺតៗប្រៀបដូចមនុស្សគ្មានកម្លាំងៗទឹកអង្ករដែលកិនក៏សន្សឹមៗប្ដូរមកកករឹងក្រោយដេកហាលខ្យល់អស់ជាច្រើនម៉ោង ។
ចាយ៉ា អឺតសម្លេងមើលម្សៅរដែលប្ដូរមកកក មុននិងទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយចុះវិញ សម្លឹងមើល វិកតូរៀ ក្នុងស្ថានភាពមនុស្សបាត់បង់ចំណាប់អារម្មណ៍ការងារកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរដោយគ្រវីក្បាលដកដង្ហើមហួសចិត្ត មួយថ្ងៃមកនេះនាងចិតដំឡូងអស់ជិតបួនបេ តែម៉ាដាម បែរជាកិនអង្ករមិនទាន់អស់ដប់កំប៉ុងផងរហូតអង្ករដែលត្រាំរីកកាលពីព្រឹកមិញនេះចាប់ផ្ដើមប្ដូរសភាពទៅជាកកជាម្សៅរឹងអស់វិញបាត់ទៅហើយ ។
តែនាងក៏មិនដឹងថាអាចជួយអ្វីបាន ទើបមានតែអង្គុយកំដរម៉ាដាម ដោយចិតដំឡូងសម្លាប់ពេលវេលា រងចាំលោកម្ចាស់ត្រលប់មកវិញ គិតៗទៅមិនយល់ស្នេហាមនុស្សពីរនាក់នេះពិតមែន ម្នាក់ៗមាត់រឹងនិងចូលចិត្តធ្វើខ្លួនដូចទឹកកក ត្រជាក់ សោះកក្រោះ គ្មានភាពផ្អែមល្ហែមសូម្បីតែបន្តិច តែបែរជាអាចស្រលាញ់គ្នាបាន ពិតជាគូរស្នេហ៍ដ៏កម្រនៅក្នុងប្រវត្រិសាស្ត្រដែលនាងធ្លាប់ជួបពិតមែន ចាយ៉ា គិតក្នុងចិត្ត គិតហើយគិតទៀតគិតយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនយល់ទើបនាងត្រូវបោះរឿងឈឺក្បាលទាំងប៉ុន្នានចោល ហើយត្រលប់មកចាប់អារម្មណ៍ការចិតដំឡូងរបស់នាងបន្តវិញ ។
ព្រលប់ឈានចូលមកដល់ សម្លេងរថយន្ដសន្សឹមៗលូនចូលទៅក្នុងលេណ្ឋាណសម្ងាត់ គ្រប់គ្នាដែលកំពុងបំពេញតួប្រញាប់ទម្លាក់ការងារចុះ រត់សម្ដៅទៅទទួលការត្រលប់មកវិញរបស់ហ្សីក ថាឌូ ជាមួយទឹកមុខរីករាយក្រោយសម្លេងប្រកាសរបស់ទាហាននៅលើប៉ម ។
"ម៉ាដាម ហ្សីកត្រលប់មកវិញហើយបែបនេះលោកម្ចាស់ក៏មកវិញដូចគ្នា"ចាយ៉ា ដែលកំពុងចិតសំបកដំឡូងក៏ទម្លាក់កាំបិតចុះងាកទៅរក វិកតូរៀ ដែលកំពុងកិនអង្ករហាក់គ្មានព្រលឹងនៅក្នុងខ្លួនទាល់តែសោះ ។
ពេលឃើញថាសម្ដីរបស់នាងហាក់មិនបានចាក់ចូលប្រសាទម៉ាដាមជាន់ខ្ពស់ទាល់តែសោះ ចាយ៉ា ក៏សម្រេចចិត្តហៅម្ដងទៀតព្រមទាំងឈ្លៀតលូកដៃទៅអង្រួនភ្លៅរបស់ វិកតូរៀ ក្នុងឈុតអាប៉ាយ៉ាថ្នមៗ"ម៉ាដាម!"
"ហាស៎…"វិកតូរៀ ភ្ញាក់ព្រើត ផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាតពោរពេញដោយក្ដីកង្វល់ អារម្មណ៍ហោះហើរមុននេះត្រលប់មកវិញស្ទើរតែមិនទាន់ ទាំងដែលមាត់ពោលថាមិនខ្វល់តែក្នុងទ្រូងនាងតឹងណែនដកដង្ហើមមិនដល់គ្នា កូនចិត្តលួចនឹកបារម្មណ៍ពីសុវត្ថិភាពរបស់គេ គ្រប់នាទី គ្រប់វិនាទី នាងបន់ផ្សងឲ្យព្រះជាម្ចាស់តាមឃុំគ្រងនឹងសូមត្រឹមគេត្រលប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាពគឺបានហើយ ។
"ហ្សីកត្រលប់មកវិញហើយ"
"ត្រលប់មកវិញហើយអ្ហេស?"វិកតូរៀ សួរផ្ទួនបបូរមាត់ក្រម៉ប់កន្ត្រាក់ញញឹមឡើងដោយទប់មិនជាប់ ផ្ទៃមុខស្រពោនប្រែមកស្រស់បំព្រងមានជីវិតជីវ៉ាម្ដងទៀត តែពេលប្រទាក់និងកែវភ្នែកចាប់កំហុសរបស់ស្ត្រីបម្រើអារ៉ាប់ដែលកំពុងចោលមក វិកតូរៀ រហ័សសម្រួមទឹកមុខឲ្យត្រលប់មករាបស្មើរម្ដងទៀតតែក៏នៅតែហួសពេល ។
"ហិះៗ មិនចាំបាច់លែងរឹកទេឆាប់ទៅទទួលលោកម្ចាស់ទៅ"ចាយ៉ា ស្ទុះក្រោកឡើងទាញដៃវិកតូរៀទៅជាមួយដោយមិនភ្លេចបង្អាប់ធ្វើឲ្យផ្ទៃមុខស្រស់ស្អាតលាបពណ៌ក្រហមរងាលអៀនដែលត្រូវនាងចាប់ចំណុចបាន ។
វិកតូរៀ បោះជំហាននៅលើវាលខ្សាច់សម្ដៅទៅកាន់ទីប្រជុំរបស់លេណដ្ឋានក្នុងចំណោមអ្នកដទៃរទៀតដែលចេញទៅទទួលការមកដល់របស់ ហ្សីក រួមទាំងកងកម្លាំងដែលចេញទៅធ្វើប្រតិបត្តិការណ៍កាលពីព្រឹកមិញនេះមិនខុសពីគ្នា ។

អរគុណសម្រាប់ការគាំងទ្រ ជួយshareម្នាក់មួយផងណា៎♥️