09/09/2025
ខ្ញុំបានដើរចូលហាងមួយកន្លែងដើម្បីទិញនំចំណីមួយចំនួនទុកជូនឪពុកម្តាយខ្ញុំ នារដូវកាលបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ពេលទៅដល់ហាងខ្ញុំក៏បានឃើញនារីម្នាក់ស្លៀកពាក់បែបហៃសូរ ដើរកាត់មុខខ្ញុំ ហើយសួរអ្នកទៅកាន់បុគ្គលិកនៅទីនោះថា
«អូនមានមីម៉ាម៉ាអត់?»
អ្នកទិញបួនប្រាំនាក់នៅក្បែរនោះ ព្រមទាំងខ្ញុំផងដែរ ក្រឡេកយ៉ាងលឿន តាមរកសំឡេងអម្បាញ់មិញ។
«អត់មានទេបង ដាច់ស្តុកហើយ» បុគ្គលិកតប ។
នារីម្នាក់នោះដើរចេញពីហាងយ៉ាងលឿនដោយមិនមាត់មួយមាត់ រួចក៏ចូលទៅក្នុងឡានមួយសន្ទុះទើបដើរមកម្តងទៀត។
«អូនហ្អើយ!… មានទឹកដោះគោឆៅអត់បងយក១កេះ ប្រញាប់ប្រគេនលោក»
«ចាសបងមាន!» បុគ្គលិកទីនោះលើកទឹកដោះគោឆៅមួយកេះដែលជាផលិតផលខ្មែរសុទ្ធសាធឱ្យគាត់។
«អត់មានអារូបខ្លាឃ្មុំក្រហមទេហ៏អូន?»
«ខ្លាឃ្មុំក្រហមឈប់លក់ជិត១ខែហើយបង បងយកអានេះទៅ(ចង្អុលកេះទឹកដោះគោ) ជាផលិតផលជាតិយើងណាបង» បុគ្គិលរូបនោះហាក់ដូចជាចង់ដាស់ស្មារតីគាត់ឱ្យចាប់អារម្មណ៍នឹងផលិតផលជាតិខ្មែរ តែគាត់ហាក់មិនអើពើ។
«អ៎! ចប់ហើយអូន បងធ្លាប់ប្រើតែអាខ្លាឃ្មុំក្រហមហ្នឹង ក្រៅពីហ្នឹងបងមិនហ៊ានទិញទេ… មិនអីទេ ទុកវិញចុះណា បងអរគុណច្រើនហើយ» ស្រ្តីរូបនេះប្រហែលជាចង់បញ្ជាក់ទៅកាន់បុគ្គលិកនោះវិញដូចគ្នាថា បើមិនបានអាទឹកដោះគោឆៅហ្នឹងគាត់មិនយក ។ រួចគាត់ក៏ដើរចេញបាត់ទៅ…
តាមពិតវាមិនមែនជារឿងចម្លែកអ្វីទេដែលគាត់ទិញមី និងទឹកដោះគោ ប៉ុន្តែវាពិតជាចម្លែកនៅពេលនេះ ដែលគាត់សួររកផលិតផលទាំងអស់ហ្នឹង ប្រហែលមិនមែនមានតែខ្ញុំទេដែលហួសចិត្តនឹងគាត់ សូម្បីតែបុគ្គលិក និងអ្នកក្បែរខ្ញុំប៉ុន្មាននាក់នេះ ក៏ងឿងឆ្ងល់នឹងទង្វើមួយនេះដែរ ។
បើមើលទៅតាមសាច់ឈាមរបស់គាត់ មិនមែនជាអ្នកយ៉ាប់យ៉ឺននោះទេ អ៊ីចឹងចំណេះដឹងរបស់គាត់ក៏ប្រាកដជាជ្រៅជ្រះមិនខាន តែហេតុអ្វីក៏គាត់ហាក់ដូចជាមិនដឹងរឿងអ្វីសោះអ៊ីចឹង??? នេះគាត់ពិតជាមិនដឹងមែន ឬដឹងដែរតែនៅតែបន្ត!!!
*ខ្ញុំសែនឈឺចិត្ត ឈឺនឹងទង្វើរបស់គាត់ ឈឺព្រោះនឹកដល់សម្តីដែលគេមើលងាយសាសន៍ខ្មែរ ហេតុអ្វីអ្នកប្រើនៅតែប្រើ ឯអ្នកឈឺចាប់ នៅតែឈឺចាប់ ម្តេចគេមិនចេះឈឺចាប់ដូចយើងអ៊ីចឹង?…..
🥲