
14/05/2025
ឧហ្សាហកម្មភាពយន្តនៃប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ គឺមានការផលិតភាពយន្តគ្រប់ទម្រង់, Drama, thriller, action, roman, comedy and horror and so on. បែបនេះគឺអាវបម្រើទស្សនិកជនបានគ្រប់វ័យ គ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈក្នុងសង្គម។
ក្រឡេកមកមើលស្រុកខ្មែរយើង ផលិតករ មួយចំនួនធំមិនហ៊ានចាកឆ្ងាយពីទម្រង់តែមួយគត់ គឺ ប្រភេទរឿង រន្ធត់ (horror) ដោយមានហេតុផលត្រឹមត្រូវតែមួយគត់តាមភាសារសមញ្ញ ជាប្រភេទរឿងដែលងាយលក់ និងមានទស្សនិកជនស្រាប់។ តែបើយើងវិភាគទៅលើទីផ្សារបច្ចុប្បន្ន ភាពយន្តដែលនាំចូល ពីប្រទេសជិតខាង មានជាអាទិប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ថៃ កូរ៉េ ស្ទើរតែ៨០ភាគរយ គឺសុទ្ធជាប្រភេទរឿង រន្ឋត់ horror ។ ផលិតករ ដែលផលិតភាពយន្ត genre horror ត្រូវប្រកួតប្រជែងជាមួយភាពយន្តក្នុងស្រុកគ្នាឯងផង និងប្រកួតប្រជែងជាមួយភាពយន្តនាំចូលផង។ ទាំងនេះ ត្រូវតែពុះចែកទស្សនិកជន និង ម៉ោងបញ្ចាំង , timeslots ។
ការផលិតក្នុងទម្រង់ផ្សេងជាជម្រើសដ៏ល្អ ដែលអាចមិនមានគូរប្រជែងច្រើន។ តែឧបសគ្គក៏មានច្រើន។ តើឧបស័គ្គទាំងនោះជាអ្វីខ្លះ?
ឧបស័គ្គនៃកត្តាខាងក្រៅ
១. ទម្រង់ បែប ជីវិត drama, thriller, Romantic comedy អាចជាទម្រង់ថ្មីសម្រាប់ទស្សនិកជនខ្មែរ ដែលអាចមិនហ៊ានចំណាយលុយថាដើម្បីទិញសំបុត្រមើល។
២. រោងភាពយន្តមិនហ៊ានអោយ timeslots ច្រើន ព្រោះគិតថាប្រភេទរឿង ដែលមានអ្នកទស្សនាតិច្ច ខាតចំណូល។
សូមមិនទាន់និយាយពីកត្តាខាងក្នុងទេ។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន គឺចំនួនទស្សនិកជននឹងមិនអាចកើនឡើងបានទេ ប្រសិនបើយើងមិនមានយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីពង្រីកប្រភេទរឿងថ្មី។ អរគុណ