Faye Yoko KH Novels

11/10/2025

PichLyy មកលើកនេះដូចភ្លើងណ៎ រដូវកាល1&2ឡើងcute

02/10/2025

ជាក់ស្តែងអេដមីនបានឈប់ប្រើផេកនេះមួយរយះហើយ ។ តែថ្ងៃនេះសុំលើករឿងមួយនេះមកនិយាយបន្តិចចុះ អេដមីនដឹងថានិយាយទៅច្បាស់ជាមានអ្នកថាអេដមីនការពារគេ។ មានមតិខ្មែរយើងមួយចំនួនធំចែកចាយវីឌីអូនិងរូបភាពហើយនិយាយសើចចំអក រិះគន់ ជេរទៅលើកLisa អំពីការស្លៀកពាក់។យើងស្អប់ជនជាតិនោះហើយពេលឃើញអ្នកណាក៏ដោយអោយតែជនជាតិនោះយើងត្រូវតែជេរគេទាំងអស់មែនទេ? ពិភពលោកកំពុងតែមើលមកយើងណា ។ ដឹងហើយថាlisa មានហ្វេនច្រើនណាស់ហើយក៏ច្រើនប្រទេសដែរ គ្រប់ការបញ្ចេញមតិរបស់យើងពិភពលោកអាចវាយតម្លៃប្រទេសយើងបាន គេមើលមកអាចថាយើងជាប្រទេសដែលគ្មានក្រមសីលធម៌ ។ គេមិនបានមកប៉ះយើង យើងក៏កុំទៅរវល់ជាមួយគេអី ។ សម្រាប់អេដមីនគឺឈប់គាំទ្រតារាផ្ទះលេខពីរតាំងពីមានរឿងម្លេះ តែក៏សុំបែងចែកអោយដាច់មិនមែនអោយតែជនជាតិនោះយើងត្រូវតែជេរ រិះគន់នោះទេ រក្សាក្រមសីលធម៌ជាកូនខ្មែរផងណា អ្នកណាដែលមកប៉ះពាល់យើងយើងក៏តបវិញទៅ។

10/09/2025

Like page គេផង🥹

សុំទោស្នេហ៍អតីត
ភាគទី១
ង៉ូង! ង៉ូង សំឡេងរថយន្តទំនើបនៅឆ្នាំំ២០២៥បានបោះពួយនៅលើផ្លូវកៅស៊ូដែលជាផ្លូវនៅក្នុងសកវិទ្យាល័យមួយដ៏ល្បីឈ្មោះនៅក្នុងទីក្រុង។ គ្រាន់តែរថយន្តនោះបង្ហាញវត្តមាននៅទីនោះភ្លាមធ្វើអោយក្រុមនិស្សិតទាំងអស់នាំគ្នាចោលក្រសែភ្នែកទៅមើលភ្លាម។
«វ៉ាវ!!សិស្សច្បងវិច្ឆិវេហាស៍» និស្សិតទាំងស្រីទាំងប្រុសគ្រាន់តែឃើញរថយន្តនោះគឺដឹងដល់ម្ចាស់ឡានតែម្តង។
«ស្លាប់! ថ្ងៃចូលរៀនដំបូងមកត្រូវមកយឺតទៀត» ក្មេងស្រីម្នាក់កំពុងដើរប្រញាប់ប្រញាល់យ៉ាងញាប់ជើងងើយមើលទៅអគារនិងនិស្សិតនៅទីនោះ។
«នេះបន្ទប់មួយណាទៅ?» រាងស្តើងក៏សួរទៅកាន់ខ្លួនឯងហើយក៏បោះជំហ៊ានទៅមុខជារឿយៗដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឡើយថានាងកំពុងតែដើរនៅចំកណ្តាលផ្លូវដោយមិនដឹងថារថយន្តមួយកំពុងតែនៅខាងមុខ។
«ប្រាវ!» សៀវភៅ ប៊ិច ឯកសាផ្សេងៗត្រូវធ្លាក់រប៉ាត់រប៉ាយពេញផ្លូវតែម្តង ចំណែកនាងល្អិតក៏ត្រូវដួលអុកគូថនិងសួនផ្កាក្បែរនោះ។
«អួយ! »
«ស្លាប់ហើយ! នេះកើតអីនឹងដើរហេតុអ្វីក៏មិនមើលផ្លូវបែបនេះ?»អ្នកដែលនៅក្នុងឡាននោះហាក់មានការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំងព្រោះតែនាងខ្លួនឯងដែលដើរមិនបើកភ្នែកមើលរវល់តែអើតឆ្វេងផងស្តាំផង។
«ចប់! ហើយនេះនាងល្អិតនោះជាអ្នកណានឹងច្បាស់ណាស់នឹងមានរឿងជាមួយនឹងសិស្សច្បងមិនខាន» ក្រុមនិស្សិតស្រីៗមួយក្រុមបានត្រឹមតែឈរមើលពីចំងាយ ព្រោះពួកគេដឹងច្បាស់ថានឹងមានរឿងមិនល្អចំពោះនាងល្អិតនោះឡើយ។
«អួយ» នាងល្អិតក៏ព្យាយាមក្រោមឡើងស្រវ៉ារកមើលវែនតាមកពាក់ដើម្បីមើលអោយកាន់តែច្បាស់ ហើយក៏ប្រញាប់ប្រមូលសៀវភៅ ប៊ិចដាក់កាតាបវិញ។ មនុស្សស្រីដែលមានកម្ពស់ខ្ពស់ស្រឡះប្រមាណជា១ម៉ែត្រ៧៥ សម្បុរស ច្រមុះស្រួច បបូរមាត់រាងបេះដូងបូករួមនឹងពណ៍បែបធម្មជាតិគឺផ្កាឈូកស្ទើរតែមិនបាច់ប្រើក្រែមក៏បានដែរ។ ច្បាស់ណាស់នាងមានឈ្មោះថាវេហាស៍ស្តាប់ទៅប្រៀបដូចជាឈ្មោះរបស់មនុស្សប្រុស តែប៉ារបស់នាងជាអ្នកជ្រើសរើសដាក់ឈ្មោះនេះអោយនាងព្រោះវាប្រៀបបានទៅនឹងអាកាស ឬក៏មេឃអញ្ចឹងដែលនៅខ្ពស់ត្រដែត។
«នេះ!..នាង»
«ខ្ញុំសុំទោសបងស្រីផងណា នេះបងមានត្រូវត្រង់ណាទេ?» នាងល្អិតនេះគឺពិតជាស្លូតបូតរមទម្យមែននេះគ្មានចិត្តខឹងគេសម្បីបន្តិច តែបែរជាដើរចូលទៅសុំទោសរូបគេថែមទៀត។
«អឺ!! ខ្ញុំ...គ្មានអីទ ។ ចុះនាងវិញ» នេះគ្រាន់តែឃើញមុខរបស់នាងតូចភ្លាមអារម្មណ៍ខឹងសម្បារមុននឹងក៏ប្រែជារលាយអស់។ ប៉ុន្តែទឹកមុខរបស់នាងហាក់ដូចជាស្រគត់ស្រគុំតែក៏ព្យាយាមបង្ហាញភាពថានាងមិនអី។ នេះបើសិនជានាងមិនពាក់វែនតាហើយផាត់មុខគឺច្បាស់ជាស្អាតខ្លាំងតែម្តង។
«ខ្ញុំមិនអីទេ សុំទោសផងណាដែលដើរមិនបានមើលឡានរបស់នាង» ច្បាស់ណាស់គឺនាងជាខុសព្រោះថានាងរវល់តែដើរមិនបានមើលពិតមែន។
«ចាំខ្ញុំជួយណា» រាងមាំក៏ប្រញាប់ជួយប្រមូលរបស់របរអោយនាង តែគេក៏លួចដៀងមើលកាត់របស់នាង។
«ទេព មុន្នីចរិយា» គេក៏បានអានឈ្មោះរបស់នាងល្អិតនៅក្នុងចិត្តមិនអោយនាងលឿឡើយ។
«ឈ្មោះចរិយាមែនទេ?»
«ចា៎»
«នេះនិស្សិតថ្មីមែនទេ?»
«ចា៎» គិតទៅនាងល្អិតចេះឆ្លើយតែមួយម៉ាត់នេះទេឬ
«រៀនផ្នែកអី?»
«ផ្នែកគ្រប់គ្រង»
«អ៎! នេះដូចគ្នាតើ តែខ្ញុំជាសិស្សច្បងហើយព្រោះថាឆ្នាំនេះខ្ញុំឆ្នាំទីបួនហើយ»
«ហា៎! នេះដៃរបស់ចរិយាហូរឈាមហើយ» រាងមាំក៏ប្រញាប់ទាញដៃរបស់នាងល្អិតមកមើលនៅត្រង់កែងដៃនេះប្រហែលជារបកស្បែកពេលដែលនាងដួលហើយ។
«អ៎...មិនអីទេ»
«ចាំបន្តិចណា»រាងមាំក៏ប្រញាប់ទាញនាងល្អិតអោយដើរទៅអង្គុយនៅលើបង់ក្បែរនោះ ហើយរូបគេក៏ប្រញាប់ដើរទៅយកទឹកពីក្នុងឡាននិងបង់បិតដំបៅដែលគេបានទុកនៅក្នុងឡាន។
«មិនអីទេណា របួសតែបន្តិចទេ»
«មិនបានទេ ឆាប់អង្គុយសិនមក» រាងមាំក៏បានបើកគម្របដបហើយក៏បានចាក់លាងរបួសអោយនាងល្អិតព្រមទាំងជូតវាស្រាលៗមុននឹងបិតបង់អោយនាង។
«អរគុណច្រើនណា»
«មិនអីទេ ណាមួយខ្ញុំក៏ខុសដែរ» វេហាស៍ក៏បាននិយាយទាំងញញឹមដាក់នាងល្អិត ។
«នេះរកថ្នាក់រៀនឃើញឬនៅ?»
«ចា៎....នៅទេ...តែកំពុងតែព្យាយាមរកហើយ»
«ត្រូវការខ្ញុំជួយទេ នេះខ្ញុំស្គាល់ទីនេះច្បាស់ណាស់»
«ចា៎......មិនអីទេខ្ញុំរំខានប...» នាងល្អិតក៏សម្រេចចិត្តសម្លឹងមើលមុខគេម្តងទៀតដើម្បីហៅគេអោយត្រូវ។
«ខ្ញុំរំខានបងច្រើនហើយ» កំពុងតែនិយាយគ្នាសុខៗស្រាប់តែសំឡេងកណ្តឹងក៏បានបន្លឺឡើង។
«អឺ.....ខ្ញុំសុំមុនហើយណា»
«អេ!» គេមិនទាន់ទាំងបានប្រាប់ឈ្មោះរបស់នាងទៅកាន់នាងល្អិតផងស្រាប់តែនាងតូចនោះរត់ត្រុយដោយមិនបែរក្រោយសោះ។ .....................................................................
ក្រុមនិស្សិតក៏នាំគ្នាម្នីម្នាចូលក្នុងថ្នាក់ជាពិសេសនិស្សិតថ្មីៗដែលទើបនឹងចូលឆ្នាំសិក្សាថ្មីកំពុងតែដើរចូលបន្ទប់រៀងខ្លួនៗ អ្នកខ្លះទៀតក៏ស្គាល់គ្នាពួកគេក៏អង្គុយក្បែរគ្នា ចំណែកខ្លះទៀតក៏ទើបនឹងស្គាល់ហើយក៏និយាយគ្នា។ ចំណែកនាងល្អិតឈ្មោះចរិយានេះវិញកំពុងតែដើរេរ៉មុខបន្ទប់មើលលេខបន្ទប់ផង ឆ្វេងផងស្តាំផងព្រោះតែស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការចូលទៅខាងក្នុង។
«អេ! ប្អូននៅឈរអីត្រង់នេះ?» កម្លោះម្នាក់ក៏បានដើរមកសួរនាងព្រោះមើលឃើញថានាងតូចឈរនៅត្រង់នេះមួយសន្ទុះហើយ។
«ចា៎....អឺ...»
«សិស្សថ្មីមែនទេ?»
«ចា៎»គេក៏សុំលេខបន្ទប់របស់នាង ហើយក៏ប្រាប់នាងតូចអោយទៅខាងក្នុង ។ គ្រាន់តែចូលទៅដល់ខាងក្នុងភ្លាមនាងតូចក៏សម្លឹងមើលឆ្វេងផងស្តាំផងព្រោះក្រឡែកទៅខាងណាក៏គេអង្គុយហើយ ។
«អឺ...អង្គុយត្រង់នេះមកព្រោះថាខ្ញុំមិនមានអ្នកអង្គុយក្បែរទេ» មនុស្សប្រុសម្នាក់ក៏បានហៅនាងតូចអោយទៅអង្គុយក្បែរ ព្រោះថាមានតែកន្លែងមួយនោះប៉ុណ្ណោះដែរទំនេរ។
«ចា៎» នាងល្អិតក៏បានដើរទៅអង្គុយក្បែរគេជាមួយនឹងស្នាមញញឹមរាក់ទាក់ដាក់គេ។
«សួស្តី»
«ចា៎ សួស្តី»
«ខ្ញុំឈ្មោះរាជ»
«ខ្ញុំចរិយា» កំពុងតែនិយាយគ្នាសុខៗស្រាប់តែនិស្សិតទាំងអស់គ្នាក៏ស្រាប់តែនាំគ្នាក្រោកឈរយ៉ាងលឿន។
«អ្នកទាំងអស់គ្នាក្រោកឈរឡើង»
«សួស្តីសិស្សច្បង» ចំណែកមនុស្សពីរនាក់ដែលជាប់ជជែកគ្នាក៏ស្រាប់តែក្រោកឈរយ៉ាងលឿន។
«ដោយសារតែថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដំបូងរបស់ពួកប្អូនដូច្នេះហើយក្នុងនាមបងជាសិស្សច្បងរបស់ប្អូនៗនឹងនៅជាមួយពួកប្អូនពេញមួយថ្ងៃដើម្បីប្រាប់ពីវិន័យសាលា ក៏ដូចជានែនាំពីមុខវិជ្ជាខ្លះ ក៏ដូចជាដើម្បីអោយពួកប្អូនៗស្គាល់គ្នាផង»
«បងឈ្មោះ សានីត» និស្សិតស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមបីនាក់នោះក៏បានណែនាំឈ្មោះប្រាប់ទៅប្អូនៗមុនគេ។
«ចំណែកបងឈ្មោះ ភូមិន្ទ» កម្លោះដែលឈរនៅខាងស្តាំក៏ណែនាំខ្លួនបន្ទាប់
«ចំណែកបង....»
«វេហាស៍» នាងមិនទាន់ទាំងបាននិយាយផងនិស្សិតស្រីប្រុសមួយក្រុមច្រៀកហៅឈ្មោះគេពេញថ្នាក់តែម្តង។
«ហេតុតែគេសិស្សពូកែ សិស្សឆ្នើមណាប្អូនស្គាល់ច្បាស់ណាស់»
«ធម្មតាទេ» គ្រាន់តែបានគេសរសើរប៉ុណ្ណឹងភ្លាមគេក៏ឈអោបដៃបង្ហាញរឹកពារឡូយតែម្តង។
«បានហើយ! បងឈ្មោះចន្ទវិវឌ្ឍនាគុណ វេហាស៍» នេះគេថារៀបរាប់ប្រាប់ទាំងត្រកូលតែម្តង។
«មនុស្សស្រីអីទាំងសង្ហា ទាំងស្អាតបែបនេះគឺមានទាំងព្រមតែម្តង ទាំងការសិក្សា គ្រួសារទៀត នេះមិនដឹងអ្នកណាមានសំណាងបានគាត់ទេ» ក្មេងស្រីពីរនាក់ដែលអង្គុយក្បែរតុរាងស្តើងក៏សរសើរពីរាងមាំព្រមទាំងញញឹមញញឹម។
«អូខេ! ចឹងពួកយើងចេញទៅខាងក្រៅសិនទៅដើម្បីលេខហ្គេមខ្លះដើម្បីស្គាល់គ្នា» ក្រុមនិស្សិតក៏នាំគ្នាប្រជែកគ្នាដើរចេញទៅជាមួយនឹងសិស្សច្បងយ៉ាងលឿន ចំណែកខ្លះទៀតក៏ព្យាយាមដើរទៅក្បែរវេហាស៍ផងដែរ ខុសពីនាងល្អិតដែលមិនហ៊ានដើរទៅជិតគេឡើយ។
«អូខេ! ចឹងចាប់ផ្តើមហើយល្បែងដំបូងគឺខ្ញុំហៅលេខប៉ុន្មានគឺអ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវរកគ្នាអោយគ្រប់ចំនួន»
«ចា៎ បាទ»
«ចឹងតន្រីលេង» វេហាស៍ក៏បើកតន្រ្តីដើម្បីអោយនិស្សិត
«លេខ៦» ក្រុមនិស្សិតទាំងអស់ក៏ប្រញាប់រត់រកគ្នាឡើងរញ៉េរញ៉ៃពេញនឹង ហើយគេក៏បន្តហៅលេខទៅមុខទៀតជាបន្តបន្ទាប់។
«ចរិយាខ្ញុំទៅបន្ទប់ទឹកបន្តិចណា»
«ចា៎» រាជក៏បានដើរចេញទៅបាត់ ចំណែកហ្គេមក៏នៅតែលេងបន្តទៀត
«លេខពីរ» ក្រុមនិស្សិតទាំងអស់សុទ្ធតែរត់រកគូអស់នៅឡើយតែចរិយានៅតែដើរចុះឡើងៗរកគ្នាមិនបាន ឃើញបែបនេះវេហាស៍បានបន្លំដើរចូលទៅក្នុងនោះដែរ។
«អ្ហឹក» នាងតូចក៏បានដើររ៉េរាចុះឡើងៗមិនបាមើលគេក៏បានបុកនឹងគេមួយទំហឹង តែសំណាងល្អដែលគេហ័សក្រសោបចង្កេះនាងតូចជាប់កែវភ្នែកស្រទន់កំពុងតែសម្លឹងមើលមុខរបស់នាងល្អិត។
«នៅអោយស្ងៀមទៅ នេះគិតចង់ដើរទៅរកគូឯណាបើគេចាប់គូអស់ហើយ»
«តែ!! បងមិនមែន.....» នាងល្អិតចង់បញ្ជាក់ប្រាប់ថាគេមិនមែនជាសមាជិកដែលត្រូវលេងឡើយ។
«កុំមាត់ចាំបងដោះស្រាយអោយ»
«អេ! នេះខុសលក្ខណ្ឌហើយណា» ភូមិន្ទក៏ស្រែកប្រាប់ព្រោះថាគេមិនអាចចូលលេងបានទេ។
«ខុសអី គឺមុននឹងមិត្តរបស់ចរិយាទៅបន្ទប់ទឹកទើបខ្ញុំចូលជំនួស» នេះគេចាំឈ្មោះនាងល្អិតនេះច្បាស់តែម្តងឬមួយក៏គេចាប់អារម្មណ៍លើនាងទេដឹង។
«អូខេចឹងក៏បាន» ចំណែកនាងល្អិតបានត្រឹមតែនៅស្ងៀមមិនហ៊ានសូម្បីកំរើកព្រោះថាពេលនេះដៃរបស់គេមិនទាន់បានដកចេញពីចង្កេះនាងឡើយ។ ចំណែកបេះដូងវិញកំពុងតែលោតញាប់ជាខ្លាំងហាក់ដូចជារំភើបពេលដែលគេមកនៅក្បែរបែបនេះ។
«អូខេ ចឹងពួកយើងសម្រាកសិនទៅងើយរកទឹកញ៉ាំសិនចុះចាំបន្តទៀត»
«ចា៎ បាទ» នាងល្អិតវិញក៏បានដើរចេញពីគេដោយមិនហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយ ទុកអោយគេឈរសម្លឹងមើលនាងទាំងញញឹម។
«បងស្រី នេះទឹកសម្រាប់ផង»
«ចា៎..អរគុណប្អូនៗយកទៅអោយបងៗខាងនោះចុះណា»
«ចា៎» ចំណែកគេក៏បានដើរទៅរកនាងតូចដែលអង្គុយតែម្នាក់ឯងទាំងដៃកាន់ដបទឹកយ៉ាងត្រជាក់ចិត្ត។
«នេះ...មិនគិតយកទឹកអោយសិស្សច្បងផឹកទេ?»
«អឺ...ចាំខ្ញុំទៅយកអោយ»
«មិនបាច់ទេណា» គេក៏បានទាញយកទឹកពីដៃរបស់នាងមកផឹកដោយមិនខ្វល់ឡើយថាទឹកនោះនាងបានផឹករួចហើយ។
«តែទឹកនេះខ្ញុំ....បងមិន....»
«នេះមានជំងឺមែនទេបានគ្រាន់ផឹកទឹកជាមួយភ័យម្លឹង»
«អត់ទេ ប៉ុន្តែវាចម្លែកមនុស្សមិនដែលស្គាល់គ្នាផងបងមកផឹកទឹកដបតែមួយហើយ»
«ចឹងក៏ស្គាល់អោយហើយល្អទេ?»

31/08/2025

🤫

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ
ភាគទី២៨
«ទឹប! ទឹប!» គ្រាន់តែវត្តមានរបស់មនុស្សស្រីពីរនាក់បានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងកម្មវិធីភ្លាមធ្វើអោយអ្នកដែលចូលរួមនៅទីនេះត្រូវបែរមុខទៅមើលរូបពួកគេទាំងពីរភ្លាម។ នារីពីរនាក់កំពុងតែបណ្តើរគ្នាយ៉ាងត្រសង ដោយម្នាក់មានកំពស់ខ្ពស់ ចំណែកម្នាក់ទៀតមានកំពស់ទាបគេគឺពិតជាសក្តិសមខ្លាំងណាស់។
«ដើរកើតទេ?» រាងមាំក៏មិនភ្លេចសួរនាងល្អិតឡើយ
«ចា៎!បាន» ប៉ុន្តែគេក៏បានហុចដៃរបស់ខ្លួនអោយនាងល្អិតក្រសោបដៃគេដើម្បីទប់លំនឹង។
«អ៎!នេះកូនមកហើយ» គ្រាន់តែឃើញកូនស្រីមកភ្លាមអ្នកដែលជាម្តាយក៏បានរត់ទៅរកកូនជាមួយនឹងស្នាមញញឹម។
«ចា៎! នេះម៉ាក់មិនទៅនិយាយជាមួយនឹងមិត្តភក្តិរបស់ម៉ាក់ទេ»
«ចា៎! ក៏បន្តិចទៀតម៉ាក់ទៅហើយ»
«ចា៎»
«ប្អូនមកនេះ» ពេលនោះរាងមាំក៏បានលើកដៃជាសញ្ញាអោយអ្នកដែលបំរើភេសជ្ជៈអោយចូលមកជិតពួកគេ។
«អូនផឹកអីដែរ?»
«អឺ....»
«ចាំបងរើសអោយក៏បានដែរ» រាងមាំក៏បានលើកយកខកថែលអោយទៅរាងស្តើង ចំណែកគេគឺជ្រើសរើសស្រាក្រហម។
«ពឹង» សំឡេងជល់កែវក៏បានបន្លឺឡើង
«នេះកុំផឹកច្រើនពេកប្រយ័ត្នស្រវឹង» រាងស្តើងនិយាយទាំងលលើកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់គេស្រាលៗ។
«បើស្រវឹង មានប្រពន្ធចាំជួយមើល»
«អូនគិតថាប្រហែលជាបងមិនបណ្តោយខ្លួនអោយស្រវឹងដល់ថ្នាក់អូនគ្រានោះទេ?»
«យប់នេះស្រវឹងមិនបានទេព្រោះយប់នេះមានរឿងត្រូវធ្វើជាមួយគ្នាច្រើនណាស់» មុន្នីរៀបរាប់កែវភ្នែកកំពុងតែសម្លឹងមើលនិរតីជាពិសេសគឺសម្លឹងមើលដើមទ្រូងរបស់នាងមិនដកភ្នែកសោះ។
«នេះ! កុំមកចង់កេងចំនេញ»
«មិនបានកេងចំនេញទេ ដឹងថាថ្ងៃនេះអូនស៊ិចស៊ីខ្លាំងណាស់ នេះបងស្ទើរតែមិនចង់អោយអូនចេញក្រៅឡើយព្រោះថាមានភ្នែកបុរសជាច្រើនបានសម្លឹងមើលមុខអូន» រាងមាំនិយាយទាំងសម្លឹងមើលមនុស្សប្រុសទាំងឡាយដែលបានសម្លឹងមើលមកពួកគេ។
«ប្រាប់ហើយថាបងមិនបាច់ហួងហែងទេព្រោះថាអូនគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់បងម្នាក់គត់»
«ចា៎!ព្រោះតែបែបនេះហើយទើបបងមិនហាមឃាត់ក្នុងការស្លៀកពាក់ស៊ិចស៊ីនោះអី ព្រោះបងចង់អោយគេគ្រប់គ្នាឃើញថាប្រពន្ធរបស់បងស្អាត ស៊ិចស៊ីព្រោះតែមានប្តីដែលមើលថែបានយ៉ាងល្អ»
«ចា»នាងតូចតបទាំងលើកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់គេស្រាលៗជាមួយនឹងស្នាមញញឹម។
«កូនមុន្នី» ភ្លាមនោះស្រាប់តែម៉ាក់របស់គេបានហៅឈ្មោះរបស់រាងមាំ។
«ចា៎»
«អឺ...ដោយសារតែខាងនោះមានភ្ញៀវចង់ជួបកូនដូច្នេះហើយទើបម៉ាក់ចង់ហៅកូនអោយទៅជួបពួកគេ»
«ចា៎»
«មោះ! អូនទៅជាមួយនឹងបងទេ?»
«ចា៎» រាងស្តើងប្រុងនឹងដើរទៅតាមរាងមាំតែម្តាយគេចាប់ដៃរបស់នាងជាប់។
«អឺ...ក្មួយនិរតីនៅទីនេះជាមួយមីងហើយណា»
«អឺ....»
«មិនអីទេអូននៅបាន» នាងល្អិតក៏បានប្រាប់អោយមុន្នីទាំងញញឹមដើម្បីបញ្ជាក់ថានាងអាចនៅជាមួយនឹងម្តាយគេបាន។
«ច្បាស់ទេ»
«ហឺយ...នេះកូនភ័យខ្លាចម៉ាក់ធ្វើបាននាងមែនទេ នេះមនុស្សពេញនឹងម៉ាក់ក៏មិនចិត្តអាក្រក់ដល់ថ្នាក់នឹងដែរ»
«ចា៎» រាងមាំក៏បានដើរទៅរាក់ទាក់ជាមួយនឹងភ្ញៀវដែលសុំជួបគេក្នុងនោះក៏មានវត្តមានរបស់សត្យាផងដែរ។
«ចាំមើលណា ថានាងចេះពីភាសាទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងបរទេសបានទេ?» អ្នកស្រីឧសភាស្រាប់តែមានគម្រោងចង់ធ្វើបាបនាងព្រោះគិតថានាងជាក្មេងមកពីជនបទច្បាស់ជាមិនសូវចេះភាសាបទេសឡើយ។
«អឺ.....ក្មួយនិរតីទៅនិយាយរាក់ទាក់ជាមួយនឹងដៃគូរបស់ក្រុមហ៊ុនយើងបន្តិចទៅណាមួយអនាគតក្មួយក៏ក្លាយជាកូនប្រសារគ្រួសារនេះចឹងក៏ត្រូវស្គាល់ពីដៃគូសហការក៏ល្អ»
«នេះពួកគាត់ជាបទេសមែនទេ?»
«ចា៎! មានជនជាតិចិន កូរ៉េ អង់គ្លេស និងបារាំង» អ្នកស្រីឧសភារៀបរាប់ទាំងលួចញញឹមនៅក្នុងចិត្ត។
«ហេឡូ» ភ្លាមនោះនារីម្នាក់ដែលជាជនជាតិអង់គ្លេសក៏បានដើរមករកនាង ។
«ចា៎....អឺ....» នាងក្រមុំក៏ហាក់ឆ្លើយទាក់ៗ ទើបធ្វើអោយរាងមាំដែលកំពុងតែនិយាយជាមួយនឹងភ្ញៀវក៏សុំអនុញ្ញាតមកវិញដើម្បីជួយនាងល្អិត។
«អូនទៅណា?»
«លែងខ្ញុំសត្យា»
«នេះពួកយើងមិនទាន់និយាយគ្នាទេណា» កម្លោះសត្យាក៏បានចាប់ដៃនាងល្អិតជាប់មិនព្រមអោយនាងចូលមករនាងល្អិតឡើយ។
«ចាំមើលថានាងអាចដោះស្រាយបាយទ?» អ្នកដែលជាម្តាយបានត្រឹមតែញញឹមចាំមើលពីភាពបរាជ័យរបស់នាង។
«ហេឡូ!» នាងល្អិតក៏ចាប់ផ្តើមសន្ទាជាមួយនឹងគេជាភាសាអង់គ្លេសយ៉ាងល្អរហូតដល់មនុស្សនៅក្បែរនោះបានចោលភ្នែកទៅមើលនាង មិនតែប៉ុណ្ណោះនាងនៅអាចប្រើប្រាស់ភាសាកូរ៉េ ចិន និងបារាំងទៀតផង។ រាងមាំក៏បានត្រឹមតែឈរញញឹមើលនាងល្អិតប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងដៃគូក្រុមហ៊ុន មិនតែប៉ុណ្ណោះនាងថែមទាំងរៀបរាប់ពីក្រុមហ៊ុនប្រាប់ដល់ពួកគេផងដែរ។ក្រោយពីនិយាយគ្នាចប់ហើយនាងល្អិតក៏ដើរមករកម្តាយក្មេកជាមួយនឹងស្នាមញញឹម។
«មីងកើតអីមែនទេបានជាមកឈរភ្លឹកៗបែបនេះ?» ដោយឃើញ..........................................................
«នេះបងមិនទៅផ្ទះទេ?»
«យប់ហើយ ប៉ាម៉ាក់ក៏ទៅផ្ទះអស់ហើយ។ ណាមួយភិនហាវស៍របស់បងក៏នៅក្បែរនេះដែរ» រាងមាំនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏បន្ថែមល្បឿនរថយន្តទៅមុខទៀត។
«ច្បាស់ទេដែលថាខ្ចិលទៅផ្ទះ?» រាងស្តើងក៏សួរគេបញ្ជាក់
«ហឹស...ហឹស....»រាងមាំក៏បែរទៅមើលមុខមនុស្សស្រីដែលអង្គុយក្បែរគេ
«ឆ្លាតពូកែដូចជាអូន បងជឿថាច្បាស់ជាដឹងថាបងសំដៅលើអ្វីហើយ»
«ក៏ទៅគេងនឹងហើយយប់ជ្រៅហើយងងុយ»
«អូខេគេងក៏គេង» .................................................................

«ផឹប» រាងមាំក៏បានដាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងទាំងអស់កម្លាំង ភិនហាវស៍របស់គេនេះគឺថាពិតជាស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ជាពិសេសពេលរាត្រីបែបនេះគឺអាចមើលឃើញពីភ្លើងពណ៍និងទេសភាពនៅជុំវិញនោះ ព្រោះវាមានកម្ពស់ខ្ពស់ហើយជញ្ជាំងគឺប្រទេសកញ្ចក់ ចំណែកគ្រឿងសង្ហារឹមខាងក្រោមគឺសុទ្ធតែជារបស់ប្រណិតទាំងអស់។
«បងញ៉ាំទឹកសិនទៅ» នាងល្អិតក៏បានចាក់ទឹកមកអោយគេផឹក
«អរគុណណា» ក្រោយពីគេផឹកទឹករួចរាល់ហើយនាងល្អិតក៏ចូលទៅក្បែរគេហើយក៏បំពេញតួនាទីជាភរិយាល្អដោយដោះអាវក្រៅអោយគេ។
«ហត់?»
«អត់ទេ បងគ្រាន់តែសម្រាកបន្តិចប៉ុណ្ណោះ»
«អូនអង្គុយចុះមក» រាងមាំក៏បានអោយនាងអង្គុយនៅលើសាឡុង ហើយក៏លើកជើងរបស់នាងមកដាក់លើភ្លៅរបស់គេ។
«ពាក់ស្បែកជើងកែងច្រើនម៉ោងច្បាស់ជាចុកជើងហើយ ចាំបងធ្វើសរសៃរអោយ» និយាយចប់គេក៏បានដោះស្បែកជើងចេញហើយក៏ម៉ាស្សាលើជើងនាងថ្នមៗ។
«អូនមិនអីទេណា បងមិនបាច់ធ្វើដល់ថ្នាក់នឹងក៏បាន»
«ស៊ូច» រាងមាំក៏ធ្វើជាសញ្ញាដើម្បីកុំអោយនាងនិយាយ ។ គេក៏បន្តច្របាច់ជើងរបស់នាងស្រាលៗថ្នមៗ ។
«នេះម៉ោងមួយឥឡូវហើយ អូនថាយើងទៅងូតនឹងឆាប់បានគេង» រាងស្តើងក៏ក្រោកឈរទាញដៃរបស់រាងមាំដើម្បីទៅងូតទឹក។
«ផឹប» ពេលនោះរាងមាំក៏បានទាញនាងល្អិតមកវិញ ធ្វើអោយនាងត្រូវទ្រោបលើរាងកាយរបស់គេ។
«ចាំងូតទឹកសរុបល្អទេ»
«តែបងមិនស្អុយញើសអូនទេ?»
«អត់ទេ» រាងមាំទាំងលើកដៃទៅអង្គុយថ្ពាល់របស់រាងស្តើង ចំណែកឯដៃម្ខាងទៀតក្រសោបចង្កេះនាងតូចជាប់។
«ជុប» គេក៏បានថើបបបូរមាត់នាងមួយខ្សឺត
«ងូតទឹកសរុបព្រោះថាមុននឹងក្រោយគង់តែទៅងូតទឹកដដែលទេ?» រាងមាំក៏ងើយទៅខ្សឹបក្បែរត្រចៀករបស់នាង។
«នេះម៉ោង១យប់ឥឡូវហើយបងមិនគិតគេងទេ?»
«គេងពេលណាក៏បាន ប៉ុន្តែពេលនេះគេងមិនទាន់បានទេ» និយាយបណ្តើរដៃកំហូចរបស់គេក៏បានស៊ូកទៅស្ទាបភ្លៅរបស់នាងតូចជាមួយនឹងស្នាមញញឹមបែបខិលដាក់នាង។
«អ្ហឹក»
«ជុប» រាងកាយតូចស្តើងក៏ត្រូវបានគេបង្វែលទៅលើសាឡុងដោយនៅក្រោមរាងកាយរបស់គេម្តង។
«អូខេទេ?» គេក៏មិនភ្លេចសួរនាងបញ្ជាក់ម្តងទៀតដែរព្រោះថានាងមិនចង់ធ្វើអ្វីដែលតាមតែចិត្តខ្លួនឯងឡើយ។
«ហឹម» ពេលដែលគេសម្លឹងមើលមុខនាងចំបែបនេះគឺថានាងអៀនឡើងក្រហមមុខតែម្តង តែក៏លើកដៃទៅស្រាក់ករបស់គេហើយក៏ទាញចុះមកដើម្បីក្រេបជញ្ជក់បបូរមាត់របស់គេ។ ចំណែករាងមាំវិញក៏បានបង្ហើបបបូរមាត់ទៅគ្រប់គ្រងនាងម្តងយ៉ាងផ្អែមល្ហែម ។

31/08/2025

រឿងគេចប់យប់នឹងហើយ មានទៅlike page អត់

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ
ភាគទី២៩
ជុប!
បបូរមាត់ទាំងពីរក៏នៅតែបន្តគ្រប់គ្រងគ្នាយ៉ាងផ្អែមល្ហែម ចំណែកដៃទាំងគូរបស់នាងល្អិតវិញគឺថាស្រាក់កញ្ចឹងករបស់គេជាប់មិនព្រមដោះអោយរបូតឡើយទាំងដដែលបបូរមាត់គឺនៅតែជាប់រវល់ក្រេបជញ្ជក់គ្នាទៅវិញទៅមក។
សឺត!
សំឡេងនៃការប៉ះទង្គិចគ្នាក៏បានបន្លឺឡើងទាំងដែលរបស់រាងមាំក៏កំពុងតែក្រសោបអង្អែលលើភ្លៅរបស់នាងតូចស្រាលៗ។
អ្ហឹក
បបូរមាត់ដែលទើបនឹងគ្រប់គ្រងបបូរមាត់នាងតូចក៏ប្តូរមកជាការបឺតជញ្ជក់លើកញ្ចឹងករបស់និរតីរួចហើយក៏បន្តមកខាំលើស្មារបស់នាងល្អិតតិចៗ។
«មុន្នី» នាងក៏ហៅឈ្មោះរបស់គេស្រាលៗក្បែរត្រចៀកគេតាំងដែលដៃកំពុងតែអោបក្រសោបកញ្ចឹងករបស់គេជាប់។
«បាទ»
«មួយៗក៏បានដែរណា»
«ហឹស.....ហឹស....» ពេលលឺប្រយោគនេះហើយធ្វើអោយគេអស់សំណើចហើយក៏សម្លឹងមើលមុខរបស់នាងល្អិត។
« នេះបងខំទ្រាំតាំងពីកន្លែងជប់លៀងម្លេះ»
«តែនេះគ្មានអ្នកណាមកដណ្តើមបងឬរំខានទេណា?» ស្នាមញញឹមរបស់នាងល្អិតកាន់តែទាក់ទាញដួងចិត្តរបស់គេអោយកាន់តែពុះកញ្ជ្រោលមួយកម្រិតទៀតហើយ។
«បងដឹងថាគ្មានអ្នកណាមកដណ្តើមទេ ហើយអ្នកដែលមានបំណងក៏មិនអាចដែលព្រោះថាអូនជាកម្មសិទ្ធិរបស់បងតែម្នាក់គត់» រាងមាំរៀបរាប់អោនខ្សឹបក្បែរត្រចៀកនាងល្អិតព្រមទាំងផ្លុំខ្យល់ដាក់កញ្ចឹងរបស់នាងរហូតដល់នាងល្អិតនេះឡើងព្រឺរសម្បុរ។
«ជុប» និយាយចប់គេក៏បានអោនចុះទៅបឺតមាត់របស់នាងល្អិតម្តងទៀតទាំងដៃកំពុងតែស៊ូកទៅចាប់ភ្លៅរបស់នាង។
«អ្ហឹក» ដោយសារតែបបូរមាត់ទាំងពីរប៉ះទង្គិចគ្នាព្រោះតែការបឺតជញ្ជក់គ្នាយ៉ាងរោលរាល។ បបូរមាត់ទាំងគូរក៏បង្ហើបគ្រប់គ្រងគ្នាយ៉ាងរោលរាលដៃទាំងគូរបស់នាងតូចក៏លើកទៅអោបរាងកាយរបស់គេកាន់តែណែនទាំងដែលបបូរមាត់ព្យាយាមទាប់សំឡេងមិនអោយបញ្ចេញមកទេ។
«អ្ហឹក» ប៉ុន្តែសំឡេងមួយនេះក៏នៅតែបង្ហើបចេញមកក្បែរត្រចៀករបស់គេព្រោះតែបាតដៃរបស់រាងធ្វើដំណើរកាន់តែឆ្ងាយៗទៅ។
«អ្ហាស» ខ្នងរបស់គេក៏ត្រូវនាងល្អិតខ្ញាំឡើងរបកស្បែកតែម្តងចេញឈាមតែគេដូចជាគ្មេនអារម្មណ៍ឈឺចាប់អ្វីបន្តិចសោះ។
«....» ចុងច្រមុះដ៏មុតស្រួចរបស់គេក៏បានថើបដេញមកលើស្មារបស់នាងចំណែកដៃក៏ទាញរ៉ូបរបស់នាងចុះម្តងបន្តិច។
«មុន្នី»
«ចា៎»
«អូ...អូន»
«អូនត្រូវការអីប្រាប់មកណា កុំខ្មាស់អី?» រាងមាំសួរទាំងញញឹមដាក់នាងល្អិត។
«គឺ....អូន......អ្ហាស» ពេលនោះនាងតូចក៏បានក្រសោបថ្ពាល់របស់គេជាប់រួចហើយក៏ទាញចុះមកបឺតមាត់ទាំងតក់ក្រហល់ស្ទើរតែគ្មានពេលអោយពួកគេដកដង្ហើមឡើយ។ នេះមិនត្រឹមតែបឺតមាត់ធម្មតាទេបើលេបគ្នាចូលបានគឺលេបហើយ។
«ជុប» រាងកាយរបស់នាងតូចកំពុងតែគេងនៅលើគ្រែដោយមានរូបគេកំពុងតែសង្រ្គប់ពីលើថែថើបបបោសអង្អែលសបកន្លែងតែម្តង។ គេក៏បានខិតមកក្រោយទាំងដៃកំពុងតែចាប់កជើងរបស់នាងជាប់នឹងថើបលើវាថើៗ។ សាច់សទន់រលោងក៏ត្រូវបានជាំ និងមានតែស្នាមខាំដែលបន្សល់ទុកដោយរាងមាំ។ នេះសង្រ្គាមដែលទើបនឹងបញ្ចប់នៅសាឡុងហើយ ត្រូវមកបន្តលើពូកទៀតម្នាក់ៗឡើងបែកញើសរស្រាក់តែម្តង។ រាងកាយដែលគ្មានសម្លៀកបំពាក់ក៏កំពុងតែគេងផ្កាប់មុខទាំងដែលរាងមាំនេះកំពុងតែថើបថែរនៅខ្នងរបស់នាងនាងតូច។ គេនេះពិតជាមិនបណ្តោយអោយសល់កន្លុកកន្លៀតណាតែម្តង។ មិនតែប៉ុណ្ណោះគេនៅឆ្លៀតអូសទាញនាងហែលឆ្លងសង្រ្គាមដ៏ក្តៅគគុកជាមួយគ្នារហូតដល់ម្នាក់ៗអស់កំលាំងហើយក៏បិតភ្នែកគេងទាំងញើសពេញខ្លួន។
«ឈូ» សំឡេងទឹកពីផ្កាឈូកក៏ហូរចុះមកក្រោមដើម្បីស្រោចស្រប់រាងកាយរបស់នាងតូចដែលកំពុងតែងូតទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនព្រោះថាភ្លេចខ្លួនក៏គេងលក់ទាំងបែកញើសតែម្តង។ ដៃស្រឡូនក៏កំពុងតែលើកមកអង្អែលកញ្ចឹករបស់ខ្លួនតិចៗទាំងបិតភ្នែកងើយទៅប៉ះនឹងទឹកដែលកំពុងតែស្រក់ចុះមក។
«អ្ហឹក» ភ្លាមនោះស្រាប់តែមានដៃធំមួយបានសូកមករុំព័ន្ធរាងកាយរបស់នាងជាធ្វើអោយនាងតូចនេះដឹងច្បាស់ថាជាអ្នកណា ទើបនាងញញឹមចេញមក ។
«នេះមកងូតទឹកម៉េចក៏មិនហៅបងមកផង»
«គឺអូនឃើញបងគេងលក់ទើបមិនចង់រុំខាន»
«នេះបងស្មានតែក្រោកមកងូតទឹកមិនរួចហើយតើ»
«នេះគិតតែខ្លួនឯងវិញទៅ នេះស្មានតែគេងដល់ព្រឹកហើយតើ»រាងស្តើងនិយាយទាំងងាកកមកសម្លឹងមើលគេព្រោះថាគេកំពុងតែអោបនាងពីក្រោយ។
«អ្នកណាថា បងគេងយកកម្លាំងតើ» រាងមាំនិយាយទាំងថើបស្មារបស់នាងតូចមួយខ្សឺត។
«.....» នេះគ្រាន់តែនៅក្បែរគ្នាបន្តិចសោះ បបូរមាត់ក៏បានរត់រកគ្នាទៀតហើយនៅក្រោមដំណក់ទឹកផ្កាឈូក។ បបូរមាត់ទាំងពីរក៏ចាប់ផ្តើមលេបត្របាក់គ្នាម្តងទៀត ដោយនាងតូចលើកនេះជាអ្នកបង្ហើបបបូរមាត់ខាំទាញលើបបូរមាត់រាងមាំយ៉ាងរោលរាល។ មើលទៅនាងល្អិតនេះពូកែជាងមុនឆ្ងាយណាស់ដែលធ្វើអោយគេដែលជាអ្នកបង្ហាត់បង្រៀនដោយផ្ទាល់កំពុងតែមានមោទនភាពលើខ្លួនឯងជាខ្លាំង។
«ផឹប» រាងកាយនាងតូចក៏ត្រូវបានគេបង្វែរមកប្រឈមមុខនឹងគេហើយក៏រុញផ្អឹបនឹងជញ្ជាំង ។
«អ្ហាស »សំឡេងដ៏ស្រាវស្រើបរបស់នាងតូចក៏បានបង្ហើបឡើងក្បែរត្រចៀកគេព្រោះតែដៃរបស់គេនេះគឺកំពុងតែស្រវ៉ាក្រសោបដើមទ្រូងរបស់នាងពេញដៃតែម្តង។ ទោះបីជាក្នុងបន្ទប់មានសភាពត្រជាក់ដោយតែទឹកកំពុងតែស្រោចលើខ្លួនរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែកម្តៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកគេទាំងពីរគឺកាន់តែក្តៅជាងមុនទៅទៀត។ បបូរមាត់នឹងចុងច្រមុះក៏បន្តមកថើបក្បាលពោះរាងស្មើររបស់នាងតូចទាំងដែលនាងកំពុងតែឈរក្តាប់ដៃយ៉ាងណែនសម្លឹងមើលអ្នកដែលកំពុងតែលុតជង្គង់បបោសអង្អែលដងខ្លួននាង។ មួយស្របក់ក្រោមកសង្រ្គាមដ៏ក្តៅគគុកក៏បានបញ្ឈប់ទើបពួកគេទាំងពីត្រឡប់ទៅសម្រាកវិញ។.......................................................
ជុប!
គ្រាន់តែបើកភ្នែកមកភ្លាមគឺថារាងមាំញញឹមសម្លឹងមើលមុខមនុស្សស្រីដែលកំពុងតែគេងលក់យ៉ាងស្កប់ស្គាល់ព្រោះតែសង្គ្រាមយប់មិញនេះគឺថាគេលេងឈុតធំតែម្តង។
«និរតី»
«អូនសម្លាញ់» រាងមាំក៏បានខ្សឹបហៅនាងតិតៗដើម្បីអោយនាងភ្ញាក់
«ជុប» គេក៏ឆ្លៀតថើបថ្ពាល់របស់នាងតូចមួយខ្សឺត
«ក្រោកឡើង»
«អត់ទេ!អូនសុំគេងបន្តទៀត»
«តែ!នេះម៉ោង១១ហើយណា»
«អត់ទេ អូនគេងហើយ» នាងល្អិតតបទាំងបិតភ្នែកមិនបានមើលមុខគេឡើយ។
«អូខេ អូនគេងចុះចាំបងក្រោកទៅធ្វើអីអោយញ៉ាំណា»
«ចា៎» នាងក៏មិនភ្លេចបើកភ្នែកមើលគេ
«អរគុណច្រើនណាប៊េប៊ី» នាងតូចក៏បានទាញគេចុះមកដើម្បីថើបថ្ពាល់របស់គេមួយខ្សឺតមុននឹងអោយគេក្រោកទៅធ្វើអីអោយនាងញ៉ាំ។
ជុប !

24/08/2025

ពេលដែលខាងព័ត៌ចេញថា Date ជាមួយអ្នកនេះអ្នកនោះទាំងដែលព័ត៌មានគ្មានប្រភពច្បាស់ការក៏ទៅថាអោយគាត់ចេះចុះ រហូតដល់ជេនទម្លាក់រូបមួយក្នុង IGគឺ " Don't trust the media" គាំទ្រជេននីតាំងពី2018មក ព័ត៌មានDatingដែលពិត ហើយអ្នកទាំងពីរចេញបញ្ជាក់ការពិតគឺ Jennie និង Kai មួយប៉ុណ្ណោះ តែក៏បែកគ្នាដោយសារហ្វេនមិនគាំទ្រអោយពួកគេទាក់ទងគ្នា។ ហើយអ្នកមួយចំនួនមជេរគាត់វិញ ថាគាត់ម្តង Date អ្នកនោះម្តងអ្នកនេះ ទាំងដែលរឿងទាំងអស់នោះពួកអ្នកសរសេរព័ត៌មានសរសេរអោយតែបាននឹង។ បញ្ជាក់មនុស្សប្រុសដែលគាត់ធ្លាប់ Date មានតែ Kai ប៉ុណ្ណោះ

23/08/2025

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ
ភាគទី៣០
មួយរយះនេះគឺថានាងល្អិតចំណាយពេលនៅក្បែររាងមាំច្រើនណាស់នាងមិនទាន់បានត្រឡប់ទៅជួយការងាររបស់នាងនៅចំការនៅឡើយព្រោះថានាងមានតួនាទីត្រូវមកជួយរាងមាំនៅក្រុមហ៊ុនរបស់គេសិននឹងបានត្រឡប់ទៅវិញជាមួយគ្នា។
«និរតី នេះទៅក្រុមហ៊ុនមែនទេ?» និរតីដែលរៀបនឹងចេញពីផ្ទះហើយស្រាប់តែប្រទះនឹងសត្យាដែលកំពុងតែដើរចូលមក។
«ចា៎»
«អ៎...ចឹងចាំបងជូនទៅក៏បាន» រាងមាំនិយាយទាំងញញឹមដាក់នាងល្អិត ធ្វើអោយនាងក្រមុំហាក់ដូចជាមិនយល់សោះហេតុអ្វីក៏នៅសុខៗមកនិយាយជាមួយនឹង ទាំងដែលរាល់ដងគេតែងមានបំណងចង់អោយនាងចេញពីរាងមាំ។
«អឺ....មិនអីទេខ្ញុំអោយពូជូនទៅបាន»
«មិនអីទេ ធ្វើម៉េចបើមុន្នីរវល់មិនបានមកទទួលនិរតីហើយចាំទៅជាមួយបងក៏បាន» រាងមាំនិយាយទាំងដើរទៅក្បែរនាងល្អិត ប្រុងចាប់ដៃរបស់នាងទៅស្រាប់តែនាងល្អិតចគេចទាន់។
«អួយ» ដោយមិនប្រយ័ត្នក៏ធ្វើអោយនាងក្រឡាច់ជើងដួលទៅលើទ្រូងរបស់គេ។
«នេះនិរតីមិនអីទេ?»
«អឺ....មិនអីទេ» នាងតូចនេះក៏រហ័សដើរចេញពីរាងកាយរបស់គេយ៉ាងលឿន។
«មោះ!ទៅជាមួយគ្នាតែម្តងទៅកុំពិបាកអី ព្រោះថាបងក៏មានរឿងចង់និយាយជាមួយនឹងមុន្នីដូចគ្នា»
«មែនហើយ....ក្មួយទៅជាមួយនឹងក្មួយសត្យាក៏បាន»
«មិនបាច់ទេ! ទៅជាមួយប៉ាវិញ» ភ្លាមនោះស្រាប់តែវត្តមានរបស់លោកសិរីក៏បានចេញមកល្មម។
«ចា៎»
«ចុះក្រែងបងថាមិនទៅក្រុមហ៊ុនមិនចឹង»
«បងប្តូរចិត្តហើយ ណាមួយចង់ជួបបុគ្គលិកផង»
«តោះ....និរតី»
«ចា៎! លោកពូ»
«ពូអី ប៉ាទៅ»
«ចា៎» អ្នកដែលជាប៉ាក្មេកក៏បានលើកដៃទៅក្រសោបស្មារបស់នាងតូចដើរចេញទៅប្រៀបដូចជាប៉ាបង្កើតអញ្ចឹង។
ទីង!
សំឡេងទូរស័ព្ទក៏បានបន្លឺឡើងទើបធ្វើអោយរាងមាំដែលកំពុងតែធ្វើការងាររបស់ខ្លួនស្រាប់តែត្រូវទាញទូរស័ព្ទមកមើលភ្លាម
«ហឺយ....អ្នកម៉ាក់ផ្ញើរអីមក?» ដោយមិនចង់អោយមានចម្ងល់ច្រើនរាងមុន្នីចុចចូលទៅមើលក៏ឃើញរូបភាពរបស់នាងក្រមុំដែលដួលទៅលើរាងកាយរបស់សត្យា។
«នេះម៉ាក់ទៅបានរូបមកពីណា?»
«មើលទៅមនុស្សស្រីដែលកូននិយាយថាជាមនុស្សស្រីដែលល្អ ស្រឡាញ់តែកូនតែមើលចុះទៅម្ញ៉ិកម្ញក់ដាក់សត្យាដល់ថ្នាក់ទៅអោបគេបែបនេះឬ? ម៉ាក់ថាកូនចាញ់ល្បិចនាងហើយ នាងព្រមស្រឡាញ់កូននេះដោយសារតែឃើញទ្រព្យសម្បត្តិទេមើលទៅ» អ្នកស្រីឧសភាក៏បានផ្ញើរសំឡេងមកអោយរាងមាំស្តាប់។
«ហឺយ» មិននិយាយអ្វីទាំងអស់គេក៏បានត្រឹមតែទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះហើយក៏បន្តធ្វើការងារបស់គេទាំងមុខស្រពោន។
«កូនទៅជួយការងារបងចុះណា ប៉ាមិនបានចូលក្រុមហ៊ុនទេ ប៉ាមានណាត់ជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ»
«ចា៎...ជម្រាបលាលោកពូ»
«អួយ......ពូដល់ណាទៀត»
«ហឹស...ហឹស...គឺមិនទាន់ទម្លាប់»
«ចឹងបានអោយហៅប៉ាអោយហើយទៅនឹងទម្លាប់ហើយ»
«ចា៎...ប៉ា»
«បាទ»
មកដល់មុខទ្វារភ្លាមគឺថានាងល្អិតយើងនេះមិនបានគោះទ្វារសុំការអនុញ្ញាតពីគេឡើយ គឺថាចូលទៅរកភ្លាមតែម្តង។ តែពេលចូលទៅដល់គេនៅតែនៅមុខកំព្យូទ័រធ្វើការងាររបស់គេធម្មតាហាក់មិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹងសម្លេងបើកទ្វារឡើយ។
«អ្ហឹក» នាងល្អិតនេះក៏ដូចគ្នាទៀត គឺថាដើរចូលទៅស្ងាត់ៗទៅក្រោយខ្នងគេព្រមយកដៃទៅបិតភ្នែកគេជាប់។
«នេះមកលេងបែបនេះគិតថាបងមិនដឹងមែនទេ?»
«អាវ៎....នេះដឹងហើយ»
«គ្រាន់តែក្លិនអូនក៏បងដឹងដែរ»
«ពូកែបែបនេះគួរតែអោយរង្វាន់»
«ជុប!» នាងតូចយើងនេះក៏ស្ទុះថើបថ្ពាល់របស់គេមួយខ្សឺតហើយក៏ដើរទៅឈរនៅមុខគេ។
«នេះកើតអីម៉េចក៏ម៉េចស្រពោនម្លេះ?»
«ចង់ទៅចំការវិញ»
«ហេតុអ្វី? នេះបងមានការងារត្រូវធ្វើនៅទីនេះណា»
«បែបនេះហើយទើបបងព្យាយាមបង្ហើយនិងដោះស្រាយអោយអស់នឹងបានត្រឡប់ទៅវិញ»
«កើតអី នេះហេតុអ្វីក៏នៅសុខៗបែបនេះ!បងមានរឿងអីមិនសប្បាយចិត្តមែនទេ?»
«អត់ទេ»
«កុំកុហកអូន» រាងស្តើងក៏បានខាំមាត់សម្លឹងមើលរបស់គេដើម្បីរកចម្លើយពិត។
«អឺ....គ្មានទេ»
«ប្រាប់ឬមិនប្រាប់»
«អឺ.....គ្មានអីទេបងគ្រាន់តែខ្លាច.....»
«ខ្លាចអី?» នាងល្អិតយើងនេះក៏បានអង្គុយលើតុទល់មុខគេដោយមានកំពស់ខ្ពស់ជាងគេព្រោះថារូបគេអង្គុយនៅលើកៅអី។
«ក៏ខ្លាចកម្លោះៗនៅទីនេះញ៉ែអូន»
«ហឹស.....ហឹស...ចុះគេញ៉ែជារឿងរបស់គេសំខាន់នេះដូងអូនមានតែបងម្នាក់គត់គ្មានផ្សេងឡើយ»
«បងទុកចិត្តអូន តែបងមិនទុកចិត្តគេទេខ្លាចគេមកញ៉ែអូនឬក៏គិតមិនល្អលើអូន»
«បងចង់សំដៅលើអ្នកណា?»
«នេះ» ដោយសារតែទុកចិត្តនាងទើបគេសម្រេចចិត្តបង្ហាញរូបភាពនោះអោយនាងមើល។
«អ៎...នេះដោយសារតែរូបនេះមែនទេ?ម៉ាក់បងផ្ញើរអោយមែនទេ»
«ចា៎»
«ចុះបងគិតយ៉ាងម៉េច?» រាងស្តើងក៏សួរទៅកាន់គេវិញ
«មកពីបងមិនជឿទើបបង្ហាញអូនបែបនេះ ណាមួយម៉ាក់ក៏មិនសូវចង់អោយពួកយើងទាក់ទងគ្នាផង»
«មិនអីទេណា បន្តិចទៀតគាត់នឹងទទួលស្គាល់ហើយ»
«បងសង្ឃឹមចឹងចុះ»
«ចាំអូនប្រាប់ណាទាក់ទងនឹងរូបនេះ អូនគិតថាម៉ាក់បងច្បាស់ជាថតនៅពេលនោះហើយ» រាងស្តើងក៏រាប់គ្រប់យ៉ាងប្រាប់ទៅកាន់រាងមាំពីដើមរហូតដល់ចប់។
«បងគិតថាសត្យាច្បាស់ជាគិតអីលើអូនហើយ»
«គិតអី ក្រែងគេស្រឡាញ់បងមិនអញ្ចឹង»
«មនុស្សប្រុសម្នាក់នេះបងស្គាល់ចរិតគេច្បាស់ណា ស្រីស្អាតគឺមិនអោយរួចផុតពីគេឡើយ»
«នេះមានន័យថាអូនស្អាតហើយ» នាងតូចក៏នៅឆ្លៀតញោះគេលេងទៀត។
«ក៏ស្អាត អូនស្អាតបំផុត»
«ជុប» នាងល្អិតក៏បានអោនទៅថើបបបូរមាត់របស់គេមួយខ្សឺតយ៉ាងយូរ។
«អូនទៅតុធ្វើការសិនហើយណា នេះមានការងារអោយអូនច្រើនទេ?»
«មិនច្រើនទេ បកប្រែឯកសារនៅលើតុក» នាងតូចក៏សម្លឹងមើលឯកសារទាំងនោះក៏ឃើញថាមិនសូវច្រើនទេ នាងធ្វើតែបន្តិចគឺហើយៗ។
«អូនទៅកន្លែងអូនសិនហើយណា»
«ចា៎» នាងល្អិតប្រុងនឹងក្រោកចេញទៅហើយស្រាប់តែរាងមាំបានចាប់ដៃរបស់នាងជាប់។
«អ៊ុប» ពេលនោះគេក៏បានក្រសោបកញ្ចឹងករបស់នាងតូចជាប់រួចហើយក៏ងើយទៅបឺតមាត់របស់នាងតូចយ៉ាងផ្អែមល្ហែម
«...សឺត....» រួចហើយក៏ងើយទៅថើបថ្ងាស់របស់នាងតូចមួយខ្សឺតទើបអនុញ្ញាតអោយនាងទៅកន្លែងអង្គុយរបស់នាងដែលនៅមិនឆ្ងាយពីគេប៉ុន្មានទេ។

17/08/2025

រឿង៖ ផ្កាស្នេហ៍ក្នុងចម្ការ
ភាគទី២៧
ក្រោយពីរៀបចំម្ហូបរួចរាល់ហើយអោយមាំហើយ និរតីក៏មិនភ្លេចភេសជ្ជៈដែលនាងធ្វើអោយអនាគតប៉ាក្មេកនាងឡើយ។ នាងក៏ប្រញាប់រៀបចំដាក់កែវហើយក៏ប្រាប់អោយអ្នកបម្រើយកទៅអោយលោកសិរីផងព្រោះថានាងល្អិតនេះជាប់រវល់មើលកូនរបស់គាត់ហើយ។
«ឆ្ងាញ់ទេ?» គ្រាន់តែគេដាក់ចូលមាត់ភ្លាមនាងល្អិតក៏ខិតមុខចូលទៅសួរគេភ្លាមព្រោះខ្លាចថាមិនឆ្ងាញ់។
«អ្ហឹក» គេក៏ទំពារយឺតៗដើម្បីអោយដឹងពីរសជាតិ
«យ៉ាងម៉េច? ឆ្ងាញ់ទេ?» នាងល្អិតក៏ធ្វើមុខក្រញ៉ូវសួរទៅកាន់គេ
«ហឹស....ហឹស......ចង់បានចម្លើយទេ?»
«ចា៎»
«ហឹម» ពេលនោះគេក៏បានចង្អុលមកលើថ្ពាល់របស់គេដើម្បីអោយនាងថើបគេសិនទើបគេព្រមប្រាប់ចម្លើយ
«ជុប»និរតីនេះក៏ដូចចិត្តទៀតគឺថាខិតចូលទៅថើបថ្ពាល់របស់គេភ្លាម។
«ប្រាប់អូនបានឬនៅ?»
«ឆ្ងាញ់ ឆ្ងាញ់ខ្លាំងតែម្តង»
ជុប!! ចប់ប្រយោគគេក៏ថើបបបូរមាត់របស់រាងស្តើងវិញជាមួយនឹងស្នាមញញឹមដាក់នាងតូច។
«មោះ!អូនបញ្ចុក»
«ចា៎» រាងស្តើងក៏បានយកសមទៅយកចាក់សាច់ហើយក៏បញ្ចប់គេ។
«......» ពេលដែលបបូរមាត់រាងមាំប្រលាក់នាងតូចក៏មិនបានយកក្រដាស់ទៅជូតឡើយគឺថាយកម្រាមដៃទៅជូតរួចហើយក៏យកមកលិឍ។ ................................................
«បងសម្លាញ់យប់ហើយណា» នាងល្អិតដែលរៀបចំខ្លួនរៀបនឹងឡើងលើគ្រែគេងហើយស្រាប់តែក្រឡែកឃើញរាងមាំនៅតែអង្គុយលើសាឡុងអានឯកសារក្រុមហ៊ុន។
«អូនងងុយហើយ?»
«អត់ទេ តែដល់ម៉ោងគេងហើយគេយប់ជ្រៅមិនល្អទេណា» និរតីក៏បានដើរចូលមកអ្នកដែលអង្គុយលើសាឡុង។
«អូនគេងមុនទៅ បងអានវាបន្តិចសិនណា»
«ផឹប» រាងស្តើងក៏បានទាញឯកសារនោះមកដាក់លើតុដោយជំនួសដោយរាងកាយរបស់នាងមកអង្គុយច្រគាវនៅលើចង្កេះគេដៃក៏លើកទៅស្រាក់ករបស់គេជាប់។ មើលទៅនាងដូចជាលែងមានភាពខ្មាស់អៀននឹងគេដូចមុនហើយ។
«នេះ! មកលេងបែបនេះទៀតហើយ» រាងមាំក៏ញញឹមសម្លឹងមើលមុខនាងល្អិតក្បាលខូច។
«ក៏បងនឹងហៅទៅគេងមិនព្រម»
«បងថាប្រហែលជាមិនបានគេងទេមើលទៅ» និយាយបណ្តើរដៃក៏លើកទៅអង្អែលស្មារបស់នាងតូចបណ្តើរ ព្រមទាំងទាញខ្សែដៃរ៉ូបគេងយប់ដែលទើបនឹងចង។
«ជុប»គេក៏បានអោនចុះទៅថើបស្មារបស់នាងតូចយ៉ាងយូរ។
«ស្អែកបងមានការប្រជុំណា»
«ប្រជុំជារឿងរបស់ថ្ងៃស្អែក» រាងមាំក៏លើកដៃទៅចុចលើចុងច្រមុះរបស់នាងតូចទាំងក្នាញ់។
«តែបងត្រូវទៅក្រុមហ៊ុនពីព្រលឹម»
«បងក្រោកបាន» គេក៏នៅតែអះអាងថាគេអាចក្រោកពីព្រឹកបាន ។
«បងធានាថាបងក្រោកពីព្រឹកបាន ប៉ុន្តែអ្នកដែលក្រោកមិនរួចបងខ្លាចថាជាអូនច្រើនជាង...ជុប» និយាយចប់គេក៏ងើយទៅថើបអ្នកដែលអង្គុយលើគេ។
«..........» នាងល្អិតក៏បានដោះវែនតារបស់គេទុកនៅលើតុរួចហើយក៏អោនចុះទៅថើបថ្ពាល់របស់គេមួយខ្សឺត រួចហើយក៏បង្អូសមករកបបូរមាត់របស់គេ។ បបូរមាត់ទាំងពីរក៏បានបង្ហើបឡើងដើម្បីគ្រប់គ្រងគ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងផ្អែមល្ហែមដៃរបស់រាងមាំក៏បានលើកមកចាប់លើទ្រគាករបស់នាងតូចយ៉ាងពេញដៃតែម្តង។
ជុប! នាងល្អិតនេះក៏បានបង្អូសបបូរមាត់មកថើបលើកញ្ជឹងករបស់គេព្រមទាំងខាំលើករបស់គេរហូតដល់មានស្នាមតែម្តង។
«នែ! ទៅចេះមកពីណា?» មុន្នីក៏សួរពេលដែលឃើញថានៅសុខៗនាងទៅចេះអាស្ទាយនឹងមកពីណា៕
«ក៏បងនឹងហើយជាអ្នកបង្រៀនអូន»
«នេះពូកែណាស់ណ៎ ឆាប់ចាំ! បងនេះបងដែលជាគ្រូត្រូវតែរកអីដែលមកថ្មីមកបង្រៀនទៀតហើយទើបកុំអោយវាដដែលៗ» ប្រយោគទាំងប៉ុន្មាននេះក៏ត្រូវបានរៀបរាប់ដោយគេនៅក្បែរត្រចៀកនាង។
ជុប! និយាយចប់គេក៏បានភ្លុំស្លឹកត្រចៀកនាងនឹងខាំវាដោយបបូរមាត់របស់គេរួចហើយក៏បន្តថើបញ៉ក់ញីលើកញ្ចឹងករបស់នាងតូចចំណែកដៃវិញក៏អង្អែលចុះឡើងៗលើចង្កេះតូចនិងត្រគាករបស់នាង។
«អ្ហឹក» រាងកាយរបស់នាងក៏ត្រូវបានគេផ្តួលទៅលើសាឡុងទាំងដែលខ្លួនប្រាណគេកំពុងតែសង្រ្គប់ពីលើ បបូរមាត់ដែលបឺតជញ្ជក់កញ្ចឹងកក៏ប្តូរមកថើបលើចង្ការនិងវាស្រាលៗរួចហើយក៏គ្រប់គ្រងបបូរមាត់សារជាថ្មី។ ដៃវិញក៏កំពុងតែបង្អូសមកក្រសោបភ្លៅរបស់នាងល្អិតហើយក៏បង្អូសមកលើយឺតៗ។ ............................................................
នៅក្នុងបន្ទប់ប្រជុំមានបុគ្គលិកជាច្រើនមកជុំគ្នាអស់ហើយដើម្បីចូលរួចការប្រជុំជាមួយនឹងចៅហ្វាយខ្លួន។ មើលទៅក្រុមហ៊ុនប្រហែលជាមានការងារឬក៏ព័ត៌មានអីត្រូវអាប់ដេតហើយមើលទៅ។
«អ្នក នេះជារបាយការទាំងអស់» លេខាក៏បានដាក់របាយការណ៍ទាំងអស់នោះដាក់នៅមុខរបស់គេ ចំណែកឯមួយចំនួនទៀតបានដាក់នៅមុខបុគ្គលិកផ្សេងៗទៀត។
«មកជុំគ្នាអស់ហើយមែនទេ?»
«ចា៎ អ្នកនាងអាចចាប់ផ្តើមការប្រជុំបាន»
«...» រាងមាំក៏បានបង្ហាញស្លាយអុំពីសមិទ្ធផលទាំងប៉ុន្មាននាឆ្នាំ២០២៥។
«ទាំងនេះគឺការជោគជ័យរបស់ក្រុមហ៊ុនយើងក្នុងឆ្នាំនេះឃើញថាយើងរកចំណូលបានច្រើនណាស់។ ទោះបីជាមានឧសគ្គខ្លះប៉ុន្តែពួកយើងទាំងអស់គ្នាបានដោះស្រាយវាបាន» និយាយបណ្តើររាងមាំក៏បានបង្ហាញពីទន្និន័យនិងចំណូលទាំងប៉ុន្មាននៅលើស្លាយ។
«ទាំងអស់នេះវាបានមកពីការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នាណា មិនមែនខ្ញុំឬក៏បានរបស់ខ្ញុំតែម្នាក់នោះគឺពួកយើងសុទ្ធតែព្យាយាមទាំងអស់គ្នា ហើយពួកខ្ញុំក៏សូមអរគុណចំពោះភាពស្មោះត្រង់និងការខិតខំមួយនេះ»
«វាក៏ដោយសារតែពួកយើងមាននិយោជកដែលល្អពូកែទាំងការគ្រប់គ្រង មានគំនិតឆ្នៃប្រឌិត ហើយជាមនុស្សដែលមានក្រមសលីធម៌គោរពនឹងអោយតម្លៃដល់និយោជិតដូចជាពួកយើង»
«នេះសរសើរខ្ញុំពេកហើយ»
«ពួកយើងនិយាយពិតមែន»
«ខ្ញុំក៏មានដំណឹងល្អដូចគ្នាណា ក្នុងឱកាសនេះខ្ញុំនឹងដំឡើងប្រាប់ខែអោយអ្នកគ្រប់គ្នាផង»
«វ៉ា!» ម្នាក់ៗក៏ទះដៃដើម្បីអបអរសាទរដល់ខ្លួនឯង
«អេ!មួយវិញទៀតគឺអាទិត្យក្រោយនេះក្រុមហ៊ុននឹងរៀបចំការជប់លាងណាកុំភ្លេចចូលរួមផង»
«បាទ! ចាស៎»
«មានរឿងមួយទៀត» ម្នាក់ៗគ្រាន់តែលឺបែបនេះម្នាក់ចោលភ្នែកទៅមើលចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនភ្លាម។
«ខ្ញុំអនុញ្ញាតអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាសម្រាកចំនួនមួយសប្តាហ៍ហើយពួកយើងនឹងមានទ្រីបទៅសាំងហ្កាពួរទាំងអស់គ្នារយះពេលប្រាំថ្ងៃ»
«យេ!!» ម្នាក់ៗគឺថាញញឹមយ៉ាងមានក្តីសុខតែម្តងព្រោះថាបានទាំងប្រាក់ខែ ជប់លៀង ហើយនៅមានទ្រីបទៅក្រៅប្រទេសទៀត ។
នៅលើដំបូលអគារដ៏ប្រណិតដែលអាចមើលឃើញទេសភាពនៅជុំវិញទីក្រុងទាំងមូលនាពេលរាត្រីវាពិតជាស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ ។ នៅលើនោះក៏មានការរៀបចំយ៉ាងស្រស់ស្អាត មានទាំងម្ហូបអាហារ ភេសជ្ជៈគ្រប់ប្រភេទ បុគ្គលិកក៏ដើរខ្វាត់ខ្វែងដើម្បីបំរើសេវ៉ាកម្មដល់ភ្លៀវនៅទីនោះដែលបានមកជប់លៀង។ ពេលនេះមានតែបុគ្គលិករបស់ក្រុមហ៊ុនរាងស្តើងប៉ុណ្ណោះ ព្រោះថាចៅហ្វាយរបស់គេមិនទាន់មកដល់ឡើយ។
«រួចរាល់ហើយ យ៉ាងម៉េចប៉ុណ្ណឹងស្អាតទេ?» នាងល្អិតគ្រាន់តែចេញមកមកគឺថាបង្វិលខ្លួនអោយមនុស្សស្រីដែលអង្គុយនៅលើសាឡុងអន្ទាក់ខ្លាចកាន់កែវកាហ្វេក្រេបម្តងបន្តិចៗ។ ពេលនេះនាងមិនមែនជាក្មេងស្រីដែលខ្ជូតដូចរាល់ដងឡើយថ្ងៃនេះនាងគឺស៊ិចស៊ីស្អាតប្លែកមួយបែប ។ ដោយនាងស្លៀករ៉ូបខ្មៅដែលរឹបនឹងរាងកាយបង្ហាញរាងដ៏ស្រឡូនរបស់នាងដែលខំហាត់ប្រាណថែរក្សាមករហូតមិនអោយមានក្បាលពោះឡើយ។ មួយឈុតនេះគឺពិតជាស៊ីនឹងនាងណាស់ រ៉ូបរឹបរាង ដែលមានប្រវែងវែងប៉ុន្តែក៏ឆែកភ្លៅខាងឆ្វេងបង្ហាញសាច់ភ្លៅសរលោងនិងស្រឡូន ចំណែកភ្នែកខាងលើវិញគឺបង្ហាញដើមទ្រូងគួរសមដែរ បើខាងក្រោយវិញគឺថាវាលខ្នងស្ទើរតែដល់ចង្កេះហើយ។
«ស្អាតខ្លាំងណាស់ ប្រពន្ធរបស់បងត្រូវតែស្អាតខ្លាំង» រាងមាំនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏លើកកែវកាហ្វេមកផឹក។ ចំណែករូបគេក៏សង្ហាញខ្លាំងដែរ ជាមួយនឹងខោវែងពណ៍ខ្មៅ អាវធំខ្មៅតែមិនបានដាក់ឡេវបិតបាំងផ្នែកខាងមុខទាំងស្រុងទេ ។
«....» គេក៏ក្រោកឈរហើយក៏ដើរទៅយកប្រអប់មួយមក នោះគឺជាប្រអប់ស្បែកជើងកែងដែលគេត្រៀមទុកសម្រាប់នាងតូច។
«អង្គុយចុះមកនចាំបងពាក់វាអោយ»
«ចា៎» ពេលដែលនាងអង្គុយចុះលើសាឡុងគេក៏បានអង្គុយនៅលើកៅអីហើយក៏លើជើងនាងមកដល់លើភ្លៅគេរួចហើយក៏ពាក់ស្បែកជើងអោយនាងថ្នមៗព្រោះខ្លាចថានាងនឹងឈឺជើង។
«តោះ!»
«ចា៎» នាងល្អិតក៏ក្រោកឈរវឹប តែមិនប្រយ័ត្នក៏ក្រឡាច់ជើងតែក៏អោបករបស់គេជាប់។
«អូនទៅរួចទេ?»
«រួច អូនគ្រាន់តែមិនសូវបានពាក់កែងទើបបែបនេះ កុំបារម្ភអីណាប្រពន្ធបងអ្វីក៏អាចធ្វើបានដែរ»
«ពូកែណាស់ណ៎»ស្នាមញញឹមរបស់អ្នកទាំងពីរក៏បង្ហាញអោយគ្នាទៅវិញទៅមកហើយក៏ចេញទៅកន្លែងកម្មវិធីជប់លៀងជាមួយនឹងគ្នា។

16/08/2025

អត់ទាន់ Like page គេផងមកសួរថាម៉េចអត់ឃើញផុសរឿងត នេះផេកគេឈ្មោះនឹង Aries Writer II គេផុសនៅនឹងចា៎
https://www.facebook.com/share/1YWwYmRyJC/