AUNG CHIT MINN MYAT

18/12/2023

04/10/2023

ကျွန်တော့်ကို ဗုဒ္ဓဘာသာလား လို့မေးရင် ကျွန်တော်က ဗုဒ္ဓဘာသာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့... ဗုဒ္ဓဘာသာ မဖြစ်နိုင်လို့ပါ။

ဘာလို့မဖြစ်နိုင်တာလဲဆိုတော့...
လောကမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ တကယ်မရှိလို့ပါ။

တကယ်တော့ ဗုဒ္ဓဘာသာဆိုတာ လူတွေဖန်တီးထားတာသပ်သပ်ဖြစ်ပြီး အမှန်စင်စစ် ဗုဒ္ဓကိုယ်တိုင်က ဘာသာတရားတစ်ခုကို မဖန်တီးခဲ့ပါဘူး။

သူက အမှန်တရားတွေကို ပြောခဲ့တယ်။ သဘာဝတရားတွေကိုပြောခဲ့တယ်။ အဲဒါကို မိမိကိုယ်တိုင် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြီးမှ လက်ခံကျင့်သုံးဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့တယ်။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သာ ကိုးကွယ်ယုံကြည်ဖို့ အားကိုးဖို့ ဆုံးမခဲ့တယ် ။

သူပြောခဲ့တာတွေက ပညာတစ်ခုထဲကိုသာ ရိုးရှင်းစွာအခြေခံခဲ့တာပါ။

သူဟာ ဘာသာတရားတွေထဲက God ထာဝရဘုရားသခင်လို အကိုးကွယ်ခံ မဟုတ်သလို ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း ကယ်တင်ပေးမှာမဟုတ်ပါဘူး။

သူ့ကို မကိုးကွယ်လို့လည်း
ဘာအပြစ်မှမရှိပါဘူး။

အပြစ်ရှိခြင်း မရှိခြင်းက
ကိုယ်နဲ့ပဲဆိုင်ပြီး ကောင်းတာလုပ်ရင် ကောင်းတာဖြစ်လာပြီး မကောင်းတာလုပ်ရင် မကောင်းတာဖြစ်မယ်။

ဘယ်ဟာက ကောင်းတာ၊ ဘယ်ဟာက ဆိုးတာ ဘယ်လိုပိုင်းခြားလဲ၊ ဘယ်လိုတွေးခေါ်လဲ၊ ဘယ်လိုကျင့်သုံးရမလဲ ဆိုတာတွေ ပြောပြခဲ့ပါတယ်။

လက္ခံတာ/ မခံတာ၊
ကျင့်သုံးတာ/ မသုံးတာနဲ့
အကျိုးရလာဒ်တွေကတော့ ကာယကံရှင်နဲ့ပဲ ဆိုင်ပါတယ်။

"ဗုဒ္ဓသည် ဗုဒ္ဓဝါဒကို မသင်ကြားခဲ့ပါ။
ဗုဒ္ဓသည် ဓမ္မကိုသာ သင်ကြားခဲ့ပါသည်"

( ကမ္ဘာ့ဗုဒ္ဓသာသနာပြု ဆရာကြီး_ဦးဂိုအင်ကာ )

03/10/2023

တေဇာထွန်းပြောင် ဝိဇ္ဇာတို့ရဲ့ ထိပ်ခေါင်
အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီး၏ လူသိနည်းသော အံ့ဩစရာအဖြစ်အပျက်များ

ချစ်ရင် ကယ်မယ်
နစ်ရင် ဆယ်မယ်
ညစ်ရင် ဖယ်မယ်

မြန်မာနိုင်ငံမှာ အချို့သောသူတွေဟာ အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီးနဲ့ ဝိဇ္ဇာတွေဘိုးတော်တွေရဲ့ သမိုင်းအဖြစ်အပျက်တွေကို မသိကြတာရယ်၊ တစ်ချို့သော တရားဟောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ချို့က ဘိုးတော်တွေ၊ ဝိဇ္ဇာတေ‌ွကပဲ သာသနာကိုဖျက်ဆီးနေကြသလိုလို၊ သူတို့ကိုကိုးကွယ်ရင် သာသနာတော်ကြီး ကွယ်ပျောက်သွားပြီး အဝိစိငရဲကိုပဲ ဇောက်ထိုးဆင်းသွားတော့မလိုလိုဟောချက်တွေကြောင့် ဘိုးတော် ဝိဇ္ဇာတွေကို အလေးအနက်မထားတာတွေ့ရပါတယ်။

အဲဒါနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အဘဆရာကြီး မင်းသိင်္ခက တပည့်တွေကို ပြောပြရာမှာ တစ်ခါတုံးက လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီးကို သူရဲ့တပည့်ရှင်ကိတ္ထိက ဘိုးတော်ဝိဇ္ဇာတွေကို ကိုးကွယ်ရင် သရဏဂုံပျက်မပျက် မေးခွန်းကို လယ်တီ‌ဆရာတော်ဘုရားကြီးက လောကုတ္တရာအကျိုးစီးပွားအတွက် ဘုရားတရား သံဃာတွေကိုးကွယ်ရမယ်။ လောကီအကျိုးစီးပွားအတွက် ဝိဇ္ဇာတွေ၊ ရသေ့တွေကို ကိုးကွယ်ရင် သရဏဂုံမပျက်ဘူးလို့ မိန့်ခဲ့ပါတယ်။ အကျယ်သိချင်ရင် ဆရာတော်ဘုရားကြီးရေးသားတော်မူခဲ့တဲ့ သရဏဂုံ ဝိနစ္ဆကျမ်းသစ်ကို ဖတ်ကွာလို့ပြောခဲ့ပါတယ်။

အခုရေးသားတင်ပြမှာက အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီးက သာမန်အဆင့်အတန်းသာရှိတဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော်တို့မသိနားမလည်နိုင်တဲ့ အလွန်ထူးဆန်းတဲ့ ဂမ္ဘီရနည်းပဲခေါ်မလား၊ ‌ဓာတ်ရိုက်ဓာတ်ဆင်လုပ်တယ်ပဲခေါ်မလား အဲဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်တာ တစ်ဦးက မြန်မာနိုင်ငံမှာ အရမ်းအောင်မြင်ကျော်ကြားခဲ့တဲ့ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဖြစ်သွားပြီး တစ်ယောက်က အဲဒီခေတ်တစ်ခါက မြန်မာနိုင်ငံမှာ အရမ်းချမ်းသာတဲ့လုပ်ငန်းရှင် သူဌေးမကြီး ဖြစ်သွားတဲ့ အကြောင်းဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီလို မတင်ပြခင်မှာ အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီးရဲ့ ဘုန်းတန်ခိုးအရှိန်အဝါကို သိရှိရအောင် အထင်အမြင်လဲမသေးမိအောင် မြန်မာနိုင်ငံမှာကျော်ကြားထင်ရှားလှတဲ့ ရဟန္တာတစ်ဆူဖြစ်တော်မူသော ဝေဘူဆရာတော်ဘုရားကြီးနှင့် မဟာဗေဓိမြိုင်ဆရာတော်ဘုရားတို့နှင့် ဆက်နွယ်ပုံကို တင်ပြပးပါ့မယ်။

ဝေဘူဆရာတော်ဘုရားကြီး သီတင်းသုံးတော်မူသည့် ခင်ဦးမြို့နယ် အင်ကြင်းပင် ကမ္မဌာန်းကျောင်းတွင် တည်ထားတော်မူသော တိလောက သဗ္ဗညုစေတီကုိ ထီးတော်တင်ရာမှာ အဘအောင်မင်းခေါင်ပါဝင် ကုသိုလ်ပြုခဲ့ကြောင်းကျေးဇူးရှင်ဝေဘူဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ထေရုပတ္တိနှင့် ကျင့်စဉ်စာအုပ် စာ ၅၁ မှာ ရေးသားထားတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ကျေးဇူးရှင် ဝေဘူဆရာတော်ဘုရားကြီးနှင့် အဘအောင်မင်းခေါင်တို့ ကျောက်ဆည်ဝေဘူတောင်နှင့် ပုပ္ပါးတောင် ၂ ခုကြား စကားအဆက်အစပ်ပြု၍ အရိယာနှင့် ဝိဇ္ဇာနှစ်လွှာတွဲ၍ သာသနာအောင်ပွဲ ဆင်နွှဲခဲ့ကြောင်း ကျေးဇူးရှင် မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်ဘုရားကြီးမှ ဘဝ ကန္တာရ သင်္ကေတကတာ စာအုပ် စာ၂၅၅ မှာရေးသားတော်မူခဲ့ပါတယ်။

ထို့ပြင်ကျေးဇူးရှင်‌မဟာဗေဓိမြိုင်ဆရာတော်ဘုရားကြီးက လူ့ဘဝတွင် အဘအောင်မင်းခေါင်က အနီးကပ်စောင့်ရှောက်တော်မူကြောင်း ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ဉပဇ္ဈယ်ဆရာဖြစ်တော်မူသော အဘဝိမလကလည်းလူ့ဘဝမှာ ရှိတုန်းက အဘအောင်မင်းခေါင်ဩဝါဒဖြင့် ဘုရားတည်အလုပ်ကို လုပ်ခဲ့ရကြောင်း အဘအောင်မင်းခေါင်နှင့်မတွေ့မီ နဝင်း ဂိုဏ်းမှဖြစ်ပြီး ဖိုထိုးသောအလေ့ရှိသူဖြစ်သည်။ တစ‌်နေ့မှာ သူ့ဖိုရုံထဲသို့ အဘအောင်မင်းခေါင်ကြွလာပြီး " မင်းကွာ ဒီဖိုလိုသာကိုယ့်နှာခေါင်းကို ထိုးရင် ခ‌ဏလေးနဲ့အောင်တယ်ကွ လို့ " မိန့်တော်မူပြီး လမ်းပြလိုက်တာကြောင့် သူထိုးနေသော ဖားဖိုကိုစွန့်ပြီး တရားရှာရာ သကဒါဂါမ်အဆင့်ရောကါလာပြီး တနေ့မှာ မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်ဘုရားလက်ကိုဆွဲ၍ အဘဘိုးမင်းခေါင် အဘပွားထားရာ အခန်းကိုခေါ်သွားပြီး ( တွေ့လား ငါ့သား အဲ့ဒါလူတွေကွ ငါက ရဟန်းကွာ ဘာလို့ ဒီလိုတစ်ခမ်းတနားထားရတာလဲလို့မေးရင် ငါကလူတွေကို ကိုးကွယ်တာမဟုတ်ဘူး ဆရာကို ကိုးကွယ်တာ ) လို့ပြောသောကြောင့် ဤစကားကို ထောက်ချင့်၍ အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီးဆိုသည်မှာ လောကီဝိဇ္ဇာမျိုးမဟုတ် ပုပ္ပါးတောင်အနီး သပြေကုန်းရွာမှ ဆရာတော်ဦးအာစိဏ္ဏ၏ ရုပ်တော်ထဲဝယ် ( အလောင်းတော် ) ကိန်းဝပ်ကာအောင်မင်းခေါင်ကြီး အမည်ခံထားသောဟူ၏။ သို့ကြောင့် အလောင်းတော်နှင့် အဘကားပါရမီစခန်း၌တစ်ဆက်တည်းဖြစ်သဖြင့် အဘက နောင်သာသနာတော်၏ အလောင်းဆိုကား မမှားပြီဟု ဘဝကန္တာရ သင်္ကေတကထာ စာ ၂၂၇/ ၂၂၈ မှာ ရေးသားထားတာကို အံ့ဩစရာကောင်းအောင်သိရှိလိုက်ရပါတယ်။

ရုပ်ရှင်မင်းသမီးကြီး ကြည်ကြည်ဌေးပြောပြသော အဘအောင်မင်းခေါင်

ဒီအကြောင်းအရာက ကျွန်တော့်ဆရာကြီး မင်းသိင်္ခဆီမှာ ဗေဒင်ပညာမသင်ခင်မှာ ဗေဒင်လက္ခဏာနှင့် ထူးဆန်းတဲ့ ဂမ္ဘီရ ပညာတွေ ရေးသားထားလို့ ကျွန်တော်နှစ်သက်မြတ်နိုးပြီး အမြဲဝယ်ဖတ်ခဲ့တဲ့ နက္ခတ္တရောင်ခြည်မဂ္ဂဇင်းက ဆရာအောင်ဇ ( LLB )ရေးသားခဲ့တဲ့အကြောင်းအရာဖြစ်ပါတယ်။

ကြည်ကြည်ဌေးက " ဇာတ်မင်းသားကျော်အုံးလှိုင်ဇာတ်မှာ ပြဇာတ်မင်းသမီးဘဝပေါ့။ မြင်းခြံမှာ ဇာတ်သွားကကြတယ်။ ဇာတ်ကပြီး ခဏနားတဲ့ အချိန် ပုပ္ပားတောင်ကလပ်ကို ဘုရားဖူးကြတယ်။ တောက်ကလပ်ပေါ်က အဆင်းအတက်လှေခါးဘေးကလမ်းမှာ အရူးလိုလိုအမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်ထိုင်နေတာတွေ့လို့ ငွေအကြွ ငါးမတ်လှူခဲ့တယ်။ ၄,၅ ရက်ကြာတော့ အဲ့အဘိုးကြီးက မြင်းခြံကဇာတ်ထဲရောက်လာတယ်။

သူက ညအိပ်မှာ ဆိုလို့ အမေ့ရဲ့မိခင်က ခြင်ထောင်တွေ မွေ့ယာတွေပြင်ပေးတာ အဲ့အပေါ်မအိပ်ပဲ ဇာတ်သေတ္တာပေါ်တက်အိပ်တယ်။ မနက်စောစောအိပ်ရာက နိုးတော့ အဲ့ဒီလူကြီးမရှိတော့ဘူး။ သေတ္တာပေါ်မှာ ချီးတစ်ပုံပါသွားတယ် အမေရဲ့။ မိခင်က ဆေးကြောသန့်စင်ပေးလိုက်တယ်။ ဇာတ်အဖွဲ့သူ အဖွဲ့သားတွေက မေးငေါ့ကြ၊ ကဲ့ရဲ့ကြနဲ့ပေါ့၊ အတော်ခံရပါတယ်။

အဲဒီလူကြီးက ပြန်မလာ‌ေတာ့ဘူး။ အမေအသက် ၂၀ ပတ်ဝန်းကျင်ကပါ နောက် ၄, ၅ နှစ်ကြာ အမေတို့ရန်ကုန်ပြောင်းလာပြီး ဝင်ဒါမီယာထဲက ဓာတ်ပေါင်းစုဘုရားမှာ သူ့ကိုပြန်‌ေတွ့တယ်။ ဒီတော့မှ ပုပ္ပါးက ဘိုးမင်‌းခေါင်မှန်းသိရတယ်။

အမေလည်း ယုံယုံကြည်ကြည်ဆည်းကပ်ခဲ့ပါတယ်။ ရတနာသုံးပါးအပြင် ဘိုးဘိုးအောင် ဘိုး‌မင်းခေါင်လိုထွက်ရပ်ပေါက် ဝိဇ္ဇာတွေကိုလည်း ယုံကြည်ဆည်းကပ်ခဲ့ပါတယ်။ တိုးတက်အောင်မြင်မှု၊ ကျော်ကြားမှုနှင့် စည်းစိမ်ချမ်းသာဆိုတာအလွန်မြင့်မားခဲ့ဖူးတယ်။

ထိုစဉ်က ကြည်ကြည်ဌေးဆိုလျှင် တောရောမြို့ပါမသိသူမရှိ မကြိုက်သူမရှိဖြစ်ခဲ့တယ်။ ရုပ်ရှင်နယ်မှာလည်း အကယ်ဒမီ ၄ ဆုရခဲ့ပြီး ဩဇာကြီးမားခဲ့တယ်။ ငွေများလည်း သောက်သောက်လဲ ရခဲ့တယ်။ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးများထဲမှာ မာစီဒီးကားကို ပထမဆုံးဝယ်စီးနိုင်သူဖြစ်ခဲ့တယ်။ တိုက်တာခြံမြေများ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့တယ်။ အလှူကြီး အတန်းကြီးများ ရက်ရောစွာပေးခဲ့တယ်။

အဘဆရာကြီးမင်းသိင်္ခပြောပြတဲ့ အဘအောင်မင်းခေါင်နဲ့ နဂါးဒေါ်ဦး

တစ်ခါတုန်းက သုဝဏ္ဏက အဘမင်းသိင်္ခအိမ်မှာ ညဘက်ဆို ဗေဒင်ဆိုင် အသီးသီးက ရောက်လာတဲ့ အဘတပည့်ဗေဒင်ဆရာတွေကို အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီး အကြောင်းပြောပြတယ်။

တစ်ချိန်မှာ မန္တလေးမှာ နဂါးဒေါ်ဦးဆိုတဲ့ နာမည်အရမ်းကြီးပြီး အရမ်းအောင်မြင်ချမ်းသာတဲ့ ဆေးလိပ်ခုံပိုင်ရှင်ရှိခဲ့တယ်။ ဘယ်လောက်ချမ်းသာသလဲဆိုရင် အဲဒီတုန်းက ကိုယ်ပိုင်လေယာဉ်ပျံ ဝယ်စီးဖို့လုပ်တာ အစိုးရက ခွင့်မပြုလို့ မဝယ်ခဲ့ရဘူး။

အလှူ မင်္ဂလာလုပ်ရင်လည်း အလှူ မဏ္ဍပ်အကြီးကြီးဆောက်ပြီး မန္တလေးမြို့နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကို ရက်ပေါင်းများစွာ ကျွေးမွေးလှူဒါန်းခဲ့တယ်။

လူတွေ တစ်ပြိုင်တည်း အားလုံး ရကြရအောင်ဆိုပြီး လေယာဉ်စီးလုံးငှားပြီး ငွေစက္ကူတွေကြဲချရင် ပျောက်ရှလေလွင့်ကုန်မှာစိုးလို့ သူ့တံဆိပ်လကါမှတ်ပါတဲ့ စာရွက်တွေမှာ ရွှေငွေ အဝတ်အစား အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းဘယ်လောက်ဆိုတာရေးပြီး ကြဲချတယ်။ အဲဒီစာရွက်တွေရတဲ့ သူက သူ့မဏ္ဍပ်မှာ လာစားသောက်ရင်း ရွှေငွေတို့ ပစ္စည်းတို့လာယူပေါ့ကွာ။

သင်္ကြန်ကာလရောက်ရင် ဖြေဖျော်ရေး မဏ္ဍပ်အကြီးကြီး ဆောက်ပြီး ဆေးလိပ်လိပ်တဲ့ အချောအလှ အလုပ်သမား အမျိုးသမီးလေးတွေကို အဝတ်အစားအကောင်းစားတွေဆင်ပေးပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာ ပွဲဆင်နွှဲခဲ့တာကွ။

အဲဒီအမျိုးသမီးကြီးက သူမအောင်မြင်ခင်အချိန်မှာ အိမ်တစ်အိမ်ကို အဘအောင်မင်းခေါင်ကြွလာလို့ လူ‌ေတွအများကြီးသွားကန်တော့ကြ၊ သူတို့ရဲ့ အခက်အခဲတွေကို အဘကို ပြောပြကြနဲ့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ အဘအောင်မင်းခေါင်မတ်တပ်ရပ်ပြီး ပြန်ထွက်မယ်အခိုက်မှာ နဂါးဒေါဦးက သူ့ခြေထောက်ကိုလှမ်းဆွဲဖက်ထားပြီး အဘရယ် သမီးရဲ့ နဂါးဆေးလိပ်ခုံနာမည်ကြီးအောင် များများရောင်းရအောင် လုပ်ပေးပါလို့ လက်ကမလွတ်ပဲ တရာစပ်ပြောနေတော့ အဘကလဲ စိတ်တိုသွားတယ်ထင်ပါရဲ့ကွာ။ ကဲ နင့်ဆေးလိပ်ခုံ မြန်မာပြည်မှာ နာမည်ကြီးစမ်းဟာ၊ အများကြီးရောင်းရစမ်းဟာဆိုပြီး နဂါးဒေါ်ဦးရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ‌အဘရဲ့ပုဆိုးခါးပုံစနဲ့ ဆွဲဆွဲတိုက်ပါလေရော။

အဲဒီအချိန်ကစလို့ နဂါးဒေါ်ဦးကအရမ်းကို နာမည်ကြီးအောင်မြင်သွားတော့တာပဲ။ အဘဆရာကြီး ပြောကြားချက်ကို ပြန်လည်ရေးသားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လေးစားရတဲ့ ကျေးဇူးရှင်အဘအောင်မင်းခေါင်ကြီးခင်ဗျား ရိုသေစွာခြေစုံကို ဦးခိုက်ပါတယ်။

ဒါန ၂၀၀၀ ကုသိုလ်တော် အလှူငွေ သိန်း ၃၀ လောက်ရထားပြီးပါပြီ။ ဘယ်မှာလှူမှာလဲ ဘယ်တော့လှူမှာလဲ မကြာမီကြေညာပေးပါ့မယ်။

ကျွန်တော့်ပဌာန်းဆက်များနှင့် မိတ်ဆွေများ မြန်မာပြည်သူပြည်သားများ အလုပ်အကိုင်စီးပွားရေးနစ်ရာမှ ထောင်တက်ကြပါစေ။

ဆရာကြီး မင်းသိင်္ခ တပည့်ရင်း
ဆရာပြည်သိမ်းခိုင်

30/09/2023

#ထိတ်လန့်ဖွယ်_သံဝေဂ
***********************
တစ်ခါက သဲအင်းဂူဆရာတော်ကြီးနှင့် ဒကာ၊ ဒကာမ တို့ဟာ ပုပ္ပါးတောင်ကို ရောက်လာကြတယ်။

ရောက်တယ် ဆို ကားတံခါးအဖုံး ဖွင့်ပြီးတော့ ငှက်ပျောသီးတွေ ယူလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် မျောက်တွေက ဆင်းလာတာကိုး။

မျောက်တွေ ဆင်းလာပြီးတော့ မျောက်တွေကို ကျွေးလိုက်ကြတော့ မျောက်တွေကလည်း စားလိုက်ကြတာ။ ငုတ်တုတ်လေးတွေ တဲ့။

သဲအင်းဂူဆရာတော်ကြီးက စဉ်းစားတယ်။

" အော် ! ဒီမျောက်တွေဟာ တော်တော်လည်း ဒါနကောင်းခဲ့တဲ့ မျောက်တွေပါလား။ ငါတို့က ရှမ်းပြည်ကနေ မှော်ဘီပြန်တာ၊ ခု မပြန်ဖြစ်သေးဘဲ ဒီမျောက်တွေကို အစာ လာကျွေးရတယ်။

မျောက်တွေရဲ့ ဒါန၊ တော်တော် ကောင်းခဲ့တာ ပါလား။ ဒါနရဲ့ အကျိုးတွေ ပါလား။ ( ဒါနသည် ဖြစ်လေရာ ဘ၀တိုင်းမှာ အကျိုးပေးတာကို ရည်ရွယ်ပါတယ်။ )

ဒကာကြီးတို့လည်း ကိုယ့်ရှိတာနဲ့ လှူကြပါ၊ ဒါန ပြုကြပါ။ လှူခဲ့ရင် ဖြစ်လေရာ ဘဝတွေမှာ ဥစ္စာပစ္စည်း ပေါများမယ် ဗျ။

ဒီမျောက်တွေ တော်တော် ဒါနကောင်းခဲ့တဲ့ မျောက်တွေပဲ။ ဘယ်ဒါနတွေ ပြုခဲ့ကြလို့ ကျုပ်တို့ ကျွေးရတာလဲ၊ ဘယ်က ပုဂ္ဂိုလ်တွေလဲ လို့ ကျုပ် သိချင်လာတယ်။

သိချင်လာတာနဲ့ ပုပ္ပါးတောင်ကလပ်ပေါ် တက်သွားပြီးတော့ အဘိညာဉ်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်ဗျာ " တဲ့။

" ကြည့်လိုက်တော့ ဗျို့ !!
လက်စသတ်တော့ ကျုပ်တို့ ရန်ကုန်သူ၊ ရန်ကုန်သားတွေဗျ တဲ့။ ဒီမှာ လာပြီး မျောက်ဖြစ်နေတာ။ " အဲ့ဒီလို မိန့်တယ်။

" ရန်ကုန်သူ၊ ရန်ကုန်သားတွေက လှူတယ်။
လေး၊ ငါးသိန်း ဆိုလည်း မနှမြောဘူး။ ဆယ်သိန်းဆိုလည်း မနှမြောဘူး။ သိန်းတစ်ရာ ဆိုလည်း လှူချ လိုက်တာပဲ။ အဲ့ဒီလို လှူတာပါ။

အဲဒီ ဒါနတွေက အကျိုးပေးတာပေါ့။

ဒါနရဲ့တန်ခိုးက ဘယ်လောက်ထိ အကျိုးပေးလည်း ဆိုရင် မတော်လို့ ခွေးဖြစ်တာတောင် ခွေးဝဲစား မဖြစ်ဘူး။ အယ်ဇေးရှင်း ခွေးမျိုး လေ၊ မာစီဒီးကားကြီး စီးပြီး အပေါ်က ကတ္တီပါကြီး ခြုံလို့ဗျာ။

ဒါနကောင်းရင် ဖြစ်လေရာဘ၀မှာ ဥစ္စာ ပေါတယ်ဗျ။ "

အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ဆရာတော်ကြီးက ..
" ဒါန ကောင်းခဲ့ရဲ့သားနဲ့ ဒီမှာ ဘာလို့ မျောက်လာဖြစ်ရတာလဲ လို့ ထပ်ပြီးတော့ ဆင်ခြင် ကြည့်လိုက်တယ်ဗျာ " တဲ့။

" ကျုပ်လည်း ပုပ္ပါးတောင် ဆိုလို့ အရင်က ရောက်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူး။ ခုမှ ရောက်ဖူးတာ။ မျောက်တွေ အစာပေါတာ ဘယ်က ပြုခဲ့တဲ့ ဒါနလဲလို့ သိချင်လို့ တောင်ကလပ်ပေါ် တက်လာတာ၊ အောက်လည်း သေချာ မကြည့်မိပါဘူးဗျာ " တဲ့။

" ဟိုး !! တောင်ခြေမှာ မင်းကြီး၊ မင်းလေး သွားတွေ့တယ်ဗျာ။ အောက်မှာ ဓါးလေးထမ်းလို့၊ အရုပ် ကလေးတွေပဲ။ ပြီးတော့ ဘာရှိသေးလဲ ထပ်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်ထိုင်တဲ့အောက်မှာ မိန်းမကြီးတစ်ယောက်လည်း တွေ့တယ်ဗျ။ ပန်းစားဘီလူးမ နေပါလိမ့်မယ်။

ဟယ် !!
ဒီကျောက်ရုပ်တွေနဲ့ ဒီ သစ်သားရုပ်တွေနဲ့ ဘာဆိုင်သတုန်း၊ ထပ်ပြီး ဆင်ခြင်ပြန်တယ်။

အော် !!
ရန်ကုန်သူ၊ ရန်ကုန်သားတွေက ဂုဏ်ပကာသနနောက် လိုက်တယ်၊ သူဋ္ဌေး ဖြစ်ချင်တယ်၊ ရာထူးတွေ ကြီးချင်တော့ ကိုယ်တော်ကြီး၊ ကိုယ်တော်လေးက လုပ်ပေးနိုင်တယ် ဆိုပြီးတော့ ဒီ ပုပ္ပါးလာပြီးတော့ ဒီ မင်းကြီး၊ မင်းလေး ကိုးကွယ်တာကိုး ဗျ။ အားကိုး မှားတာ " တဲ့။

" ကိုးကွယ် ရမှာက...
--------------------

ဗုဒ္ဓံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ - မြတ်စွာဘုရားကို ကိုးကွယ်ရာ
ဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏။
ဓမ္မံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ - တရားတော်မြတ်ကို ကိုးကွယ်ရာ
ဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏။
သံဃံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ - သံဃာတော်မြတ်ကို ကိုးကွယ်ရာ
ဟူ၍ ဆည်းကပ်ပါ၏။
ဟူ၍ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ ၃-ပါးသာလျှင် ကိုးကွယ်ရာ အစစ် ဖြစ်သည် ဟု သိမှတ်ရိုသေပြီး မိမိ၏ သန္တာန်၌ တည်အောင် ပြုရမှာ ဖြစ်တယ်။

ကိုးကွယ် မှားတော့ ..
--------------------

ကျန်းမာရေး မကောင်းလည်း မင်းကြီး၊ မင်းလေးဆီသွား၊ အိမ်မှာလည်း ကိုးကွယ်၊ ကန်တော့ပွဲတွေ တင်ပြီးတော့ ကိုးကွယ်တာပေါ့။

ကံ, ကံ၏ အကျိုးကြောင့် သူ့ဘာသာ သူ ချမ်းသာတာကို မင်းကြီး၊ မင်းလေး မ, တယ် ဖြစ်ပြန်ရော " တဲ့။

" ကမ္မသကတ သမာဒိဋ္ဌိဥာဏ် မရှိတော့ ကံ, ကံ၏ အကျိုးကိုလည်း မသိဘူး။ အတိတ်က ကံကြောင့် ခု စားနေရတာ။

အဲ့ဒီတော့ မင်းကြီး၊ မင်းလေး ကိုးကွယ်တဲ့ အချိန်နဲ့ ထီက ထပေါက်တဲ့ အချိန်နဲ့ တိုးတော့ သူတို့က မ, တယ်ပေါ့ ဗျာ။ တိုက်ဆိုင် သွားတာကိုး " တဲ့။

" အဲ့ဒီတော့ မ, တယ် ဆိုပြီး မင်းကြီး၊ မင်းလေး ရှိတဲ့ ဒီပုပ္ပါးဆီလာ၊ လာတော့ ဒီ မျောက်တွေကို တွေ့တော့ အစာကျွေးတယ်ဗျ။

ငှက်ပျောသီးလေး ကျွေးလိုက်..
မင်းကြီး၊ မင်းလေးဆီ သွားပြီးတော့ ဆုတောင်းလိုက်ပေါ့ဗျာ။ တစ်ဆိတ်ရှိ မင်းကြီး၊ မင်းလေးပဲ အားကိုး နေတာပဲ " တဲ့။

" သေခါနီးတော့ ဒီရုပ်က ရောဂါဖြစ်လာတော့ နောက်ဆုံးမှာ ဆရာ၀န်လည်း မကယ်နိုင်တော့ဘူး ဗျ။ ဆရာ၀န်ကလည်း လက်လျှော့ပြီ။

သူ ဘာအားကိုးတာလဲ ဆိုတော့ မင်းကြီး၊ မင်းလေး အားကိုးတယ်။ ကိုယ်တော်ကြီး၊ ကိုယ်တော်လေးတို့ အားကိုးပါရစေ ပေါ့။

ဝေဒနာတွေ တက်တော့..
​
အောင်မလေး !
ကိုယ်တော်ကြီး ကယ်ပါ၊ ကိုယ်တော်လေး ကယ်ပါ။

ပါးစပ်ကကို ထုတ်ပြောနေတာ။
သူအားကိုးတာ မင်းကြီး၊ မင်းလေး အားကိုးနေတာဗျာ " တဲ့။

" ဝေဒနာတွေချုပ်အောင် တရားတွေ အားမထုတ်ဘူးတော့ ဓမ္မံ သရဏံ ဂစ္ဆာမိ ကို အားမကိုးဘူး ဗျာ။ တရားမသိတော့ သူ အားကိုး မှားသွားတယ်။

သေခါနီး ဇောကျလို့ ဝေဒနာတွေက တက်တော့ မင်းကြီး၊ မင်းလေးဆီ အာရုံပြုရော။ မင်းကြီး၊ မင်းလေး တရော။

မင်းကြီး၊ မင်းလေးတတော့ စိတ်က ဘယ်ကို ရောက်မလဲ..
သစ်သားရုပ်လေးတွေကိုဗျ " တဲ့။

" သူ့အာရုံက တစ်ချိန်တုန်းက ရောက်ဘူးခဲ့တော့ သူ့အာရုံက ပုပ္ပါးကို ရောက်သွားပြီဗျာ။

ရောက်သွားပြီးတော့ သူလုပ်ခဲ့တာက ဘာလုပ်ခဲ့သလဲ၊ မျောက်တွေကို အစာ ကျွေးခဲ့တာကိုး။

မျောက်တွေနဲ့ တွေ့တော့ မျောက်တွေကို အစာကျွေးနေတယ်၊ ဒီ ရုပ်ကြီးကတော့ ရန်ကုန်မှာ ရောဂါတွေ ဖြစ်နေပြီး ရုပ်ကြီးကတော့ သတိလစ်နေတယ်။

ခေါ်လို့၊ ပြောလို့ မရတော့ဘူး။
ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ နာမ်က ပုပ္ပါးမှာ ပျော်နေပြီ။ မျောက်တွေကို အစာ ကျွေးနေတာ။ ရုပ်ကြီးကသာ မသေသေးတာ။

ခန္ဓာ လှုပ်လိုက်တော့ ဒီမှာ ပြန် သတိရ လာတယ်။ ရောက်လာပြန်တော့ ဒီ ဝေဒနာတွေကို မခံနိုင်ပြန်ဘူး။

မခံနိုင်တော့ မင်းကြီး၊ မင်းလေးဆီ ပြန်ပြေးရ ပြန်ရော။

ပုပ္ပါးပြန်ပြေး၊ ပြန်ပြေးတော့ ဟိုမှာ မျောက်တွေနဲ့ တွေ့၊
တွေ့တော့ အစာကျွေးတော့ ဝေဒနာက သက်သာပြန်ရော။

ဒီရုပ်ကို ကယ်နိုင်သေးရဲ့ လား.
သံတွေခဲ၊ မီးရဲရဲကို ယင်ကောင် မကပ်နိုင်သလို ဖြစ်ပြီ။

နာမ်စိတ် မကပ်နိုင်တော့ဘူး။
အဲ့ဒီတော့ ဒီရုပ်က ဓာတ်ကြီး(၄)ပါးလည်း ချုပ်ရော၊ ပုပ္ပါးမှာ လာပြီး မျောက်ဖြစ်တာပဲ ဒကာကြီးတို့။ "

" အဲ့ဒီ မျောက်တွေကို ကျုပ်တို့က သူတို့ အတိတ်က ပြုခဲ့ဘူးတဲ့ ဒါနကုသိုလ်တွေကြောင့် အစာ ပြန်ကျွေးနေကြတာ " တဲ့။

#မှန်ကန်စွာ_ဆင်ခြင်_နှလုံးသွင်း_နိုင်ကြပါစေ။
Credit #

29/09/2023

🏨"ကမ္ဘာအမွေနှစ်စာရင်းဝင်"

လွမ်းမောဘွယ်ရာသျှန်တိနိကေတန်

(ရာဘင်ဒြာနတ်တဂိုးရဲ့သျှန်တိနိကေတန်ကျောင်းတော်)

ဆော်ဒီနိုင်ငံ ရီယာဒ် မြို့တော်မှာ ကျင်းပနေတဲ့ (၄၅)ကြိမ်မြောက် ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်ကော်မီတီရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကနေ အိန္ဒိယက ရာဘင်ဒြာနတ်တဂိုးရဲ့သျှန်တိနိကေတန်ကျောင်းတော်ဟာ ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ် စာရင်းဝင်ရောက်သွားပါပြီတဲ့။

🌳စာသင်ကြားပုံ

သျှန်တိနိကေတန် ကျောင်းကို တက်ရောက်ခဲ့ဖူးတဲ့
ဆရာကြီးဦးဆန်းထွန်း(မန်းတက္ကသိုလ်)ရဲ့က
အဲဒီသျှန်တိနိကေတန်ကျောင်းရဲ့စာသင်ကြားပုံကို ပြောပြဖူးတယ်။

ရာဘင်ဒြာနတ်တဂိုးက
စာသင်သားကလေးတွေကို
"ကလေးတို့ရေ လာကြဟေ့" လို့ဆိုပြီး တောင်စောင်းလေးတစ်ခုဘေးက ကုန်းလျောလေးကို ခေါ်သွားတယ် တဲ့

အဲဒီ ကုန်းလျောလေးကမြက်ခင်းစိမ်းလေးအတိုင်းဆင်းသွားရင် အောက်မှာ စမ်းချောင်းလေးတဲ့၊အဲဒီ မြက်ခင်းစိမ်းကုန်းလျောလေးမှာထိုင်ပြီး "ဟိုမှာကြည့်ပါဦး ကောင်းကင်ပြာပြာကြီး၊ ဟောဟိုမှာ ဗျိုင်းကလေး​ေတွ ပျံလာတာကြည့်ပါဦး" ဆိုပြီး အဲဒီကနေ စာ စသင်တာတဲ့။

နောင် အဲဒီကျောင်းကိုမြန်မာထဲကတက်ရောက်သူက
ပန်းချီဆရာကြီး ဦးအောင်စိုးပါ၊ ပန်းချီဆရာကြီး ဦးဘကြည်က
သူ့တပည့်ဖြစ်သူ ဦးအောင်စိုးကို " သွားမင်း သျှန်တိနိကေတန်ကျောင်း သွားတက်" လို့
စေလွှတ်တာပါ၊

အဲဒါ မြန်မာမော်ဒန်ပန်းချီကို ဖွံ့ဖြိုးစေခဲ့ခြင်းရဲ့အစပါပဲ။

ဆရာဦးအောင်စိုး
အဲဒီကျောင်းတက်နေချိန်က
ဝါးရုံတောထဲမှာအိပ်နေရင်း
ဝါးရွက်တွေကို လေတိုးတာနားထောင်ပြီး ဝါးရွက်တွေကို
သူဘယ်လိုရေးဆွဲရမယ်လို့ နားလည်ခဲ့ပုံကို ရေးထားတာလည်း ဖတ်ဖူးပါတယ်။

ဦးအောင်စိုးနဲ့ သျှန်တိနိကေတန်မှာ ကျောင်းနေဖက်က
အင်ဒိုကနေ ကမ္ဘာကျော်တဲ့ ပန်းချီဆရာ ဖန်ဒီအာမက်ပါ။

ဒီ သျှန်တိနိကေတန် ကျောင်းတော်ကနေ ပညာသင်ကြားခဲ့တဲ့ မြန်မာ ၂ ယောက်က

ဆရာကြီး ဦးဆန်းထွန်း(မန်းတက္ကသိုလ်)နဲ့ ပန်းချီဆရာကြီး ဦးအောင်စိုး ဆိုတာနဲ့တင် လွမ်းမောစရာ သျှန်တိနိကေတန်ပါလေ။

ဒီနေ့ဒီအချိန်မှာ တည်ထောင်ခဲ့သူ ရာဘင်ဒြာနတ်တဂိုး ကနေ လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့တဲ့ သျှန်တိနိကေတန်ကို ဆက်ခံသူ အိန္ဒိယသားတွေက ကမ္ဘာ့အဆင့် တက်လှမ်းနိုင်လိုက်ကြသလို ကမ္ဘာကြီးအတွက် နောက်ထပ်ကမ္ဘာ့အမွေအနှစ် နေရာတစ်ခုကို ဖော်ထုတ်ပေးလိုက်နိုင်ကြပါပြီ။

☸️
Credit 💳
Myo Swe Than

28/09/2023

* လမ်းလျှောက်ပြေးစက် တီထွင်တဲ့သူက အသက် ၅၄နှစ်မှာ သေတယ်၊

* ဂျွမ်းဘား အားကစား တီထွင်တဲ့သူက ၅၇ နှစ်မှာ သေတယ်၊

*မောင် ကမ္ဘာ တယောက်က ၄၁နှစ်မှာ သေတယ်၊

*ကမ္ဘာ့အကောင်းဆုံးဘောလုံးသမား မာရာဒိုနာ အသက် ၆၀မှာ သေတယ်၊

ပြီးတော့-

*KFC ကြက်ကြော် တည်ထောင်သူကျတော့ ၉၄နှစ်မှ သေတယ်၊

*သကြားတွေ ကယ်လိုရီတွေ အဆီတွေအများကြီးပါတဲ့ Nutella တီထွင်သူကတော့ ၈၈နှစ်မှ သေတယ်၊

*ကမ္ဘာကျော် ဟင်နက်ဆီ ကော့ညက်ဘရန်ဒီ တီထွင်သူက ကျ အသက်၉၈နှစ်မှ သေတယ်။

တသက်လုံး ခုန်နေတဲ့ ယုန်တွေဟာ ပျမ်းမျှအသက် ၂နှစ်လောက်ပဲရှည်ပြီးတော့ ဘာလေ့ကျင့်ခန်းမှ မလုပ်တဲ့ လိပ်တွေကျတော့ အသက် ရာကျော် နေရတာ ဆရာဝန်တွေ ဘယ်လိုကောက်ချက်ချမလဲ မဆိုနိုင်ဘူး။

ဒါ့ကြောင့်-

အနားယူ၊
နှပ် နေ၊
စားချင်တာ စား၊
သောက်ချင်ရာ သောက်၊

ဘဝကို ပျော်အောင် နေ😁😁

28/09/2023

စိတ်ကူးဉာဏ် ကွန့်မြူးခြင်းဟူသည်
ခရီးသွားလာရခြင်းနှင့် တူ၏••

ဂျော့ခ်ျဝီလျံကားတစ်(စ)
**************************

လူသားမျိုးနွယ်ကို အုပ်စိုးထားသောအရာသည်
တီထွင်ကွန့်မြူးသော ဉာဏ်ပင်ဖြစ်၏•••••••••

နပိုလီယန် ဘိုနာပတ်
***********************

26/09/2023

တိုက်တန်းနစ်အသစ် 2024 မှာထွက်ရှိပါ တော့မည် 😱 ️️

"Icon Of The Seas" ဟုခေါ်သော ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံး သင်္ဘော
ကြီးဟာဇန်နဝါရီ 2024 တွင် ရွက်လွှင့်နိုင်ခဲ့မှာပါ။

ခရီးသည် 5610 ဦးနှင့် အမှုထမ်းဆောင် သောဝန်ထမ်း 2350 ဦး လိုက်ပါနိုင်မှာ ဖြစ်တယ်။

တိုက်တန်းနစ်ထက် ၅ ဆ ပိုမိုကြီးမားပြီး သင်္ဘောရဲ့ အလေးချိန်မှာ တန်ချိန် 250800 အလေးချိန်ရှိ ပါတယ် ။

အထပ် ပေါင်း 19 ထပ်ရှိပြီး ဘား ဆိုင် 40 ကျော်၊စားသောက်ဆိုင်များနှင့် ရေဆလိုက် 6 ခု ရေကူးကန်
7 ကန်နှင့် ရေပူကန် 9 လုံးပါသည့် ဘိုးလင်းလမ်းတို့ ပါဝင်
တယ်လို့ သိရပါတယ်။

Credit

25/09/2023

အရှင်အာနန္ဒာဟာ ဘုရားကိုလျောက်တယ်..
"မြတ်စွာဘုရား လောကမှာ မိတ်ကောင်းဆွေကောင်း
တစ်ယောက်ရှိရင် ဘဝတဝက် ပြည့်စုံတယ်ဆိုတာ ..
ဟုတ်ပါသလား ဘုရား"။

မြတ်စွာဘုရားက အမိန့်ရှိတယ်
"ချစ်သား အာနန္ဒာ"
"လောကမှာ မိတ်ဆွေစစ် မိတ်ဆွေမှန်
တစ်ယောက်ရှိရင် ဘဝတစ်ဝက် မဟုတ်ဘူး"
"ဘဝတစ်ခုလုံး ပြည့်စုံပါတယ်"တဲ့.။

သစ္စာရှိတဲ့
သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေတစ်ယောက်ဟာ
ဆွေမျိုးတစ်သောင်းတန်တယ်..။

25/09/2023

တစ်ခါတုန်းက ဆရာမတစ်ယောက်ဟာ -
သူ့အတန်းထဲက ခပ်ဆိုးဆိုးကျောင်းသားလေးတဦးကို
"သားကြီးလာရင် ဘာလုပ်မှာလဲ"လို့မေးလိုက်တဲ့အခါ
ကျောင်းသားလေးက မဆိုင်းမတွဘဲ
"ရုပ်ရှင်မင်းသားလုပ်မယ်၊ ပြီးရင် ဗိုက်ဆာနေတဲ့သူတွေကို
မုန့်လိုက်ကျွေးမယ်" လို့ဖြေလိုက်တယ်၊

အဲဒီလိုလည်း ဖြေရော အတန်းဖော်တွေက
"ဒီကောင်-သောက်ပေါ"ဆိုပြီး သူ့ကိုဝိုင်းဟားကြတယ်၊
ဆရာမကလည်း"မင်းလုပ်ချင်တာတွေက အရမ်းစိတ်ကူးယဉ်ဆန်လွန်းတယ်၊တစ်ခြားအရာတွေကို ပြောင်းစဉ်းစားတာကောင်းလိမ့်မယ်" လို့ပြောခဲ့တယ် ၊

နောက် နှစ်ပေါင်း၂၀ ကျော်/၃၀ခန့် ကြာတဲ့အခါ
အဲဒီကျောင်းသားလေးဟာ သူပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း
ကမ္ဘာ့ရုပ်ရှင်လောကရဲ့ ဝင်ငွေအမြင့်မားဆုံး အချမ်းသာဆုံးမင်းသား၊ ၂၁ရာစု ဥရောပနဲ့အမေရိကလူတွေအားလုံးထက်
သြဇာရှိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ်၊

သူဟာ အိန္ဒိယနိုင်ငံရဲ့ အာဟာရချို့တဲ့သူ ၄သန်းကျော်နဲ့
ကမ္ဘာ့အိမ်ခြေရာမဲ့တွေအတွက်
သူရရှိတဲ့အနုပညာကြေးငွေ ၇၅%ကိုလှူဒါန်းထားပါတယ်၊
ဒါတွေကြောင့်လည်း အဂ်လန်ဘုရင်မကြီးElizabethကိုယ်တိုင်က သူ့ကို ဂုဏ်ထူးဆောင်ပရဟိတသမားဆုပေးအပ်ခဲ့ပါတယ်၊

ထိုသူကား အခြားမဟုတ်-
အချစ်၊အလွမ်း၊အဆွေး၊အကြမ်းအရမ်းအကုန်ရတဲ့
ကျနော်တို့ရဲ့ အသည်းကျော်Bollywoodဘုရင်ကြီး
shah rukh khan(ရှရွတ်ခမ်း)ပင် ဖြစ်သည်၊

တစ်ခြားလူတွေ မင်းအပေါ်မြင်တဲ့အမြင်က
အရေးမကြီးပါဘူး၊မင်းရည်မှန်းချက်အပေါ်ထားတဲ့
မင်းရဲ့အမြင်ကသာ အရေးအကြီးဆုံးပါ-

သူတောင်းစားတွေမှာလည်း
ရှင်ဘုရင်ဖြစ်ခွင့်အိပ်မက်ရှိပါတယ်-

မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ တကယ်သေချာပြီလား-?

Crd. Org. Uploader
#တာဇဲ
😁😁
မျှဝေသည်။
crd

24/09/2023

စိုင်းခမ်းလိတ်

ဒေါက်တာ စိုင်းခမ်းလိတ်
ဇာတိ အမည် ၸၢႆးၶမ်းလဵၵ်း
မွေးဖွား စိုင်းခမ်းလိတ်
ဧပြီ ၂၇၊ ၁၉၄၉ (အသက် ၇၄)
ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်း၊ သိန္နီမြို့
နိုင်ငံလူမျိုး မြန်မာ
လူမျိုး ရှမ်း
ပညာရေး M.B.,B.S(Mdy), M.Med.Sc (Anatomy)
အလုပ်အကိုင် ဆရာဝန်၊ ဆေးတက္ကသိုလ် ကထိက၊ စာရေးဆရာ၊ တေးရေးဆရာ
မိဘ(များ) ဦးရွှေကြီး + ဒေါ်စိန်ဥ
ဒေါက်တာ စိုင်းခမ်းလိတ်သည် မြန်မာနိုင်ငံသား ရှမ်းလူမျိုး ဆရာဝန်၊ ဆေးတက္ကသိုလ်ကထိက၊ စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည့်အပြင် တေးပြုစာဆိုတစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ ဒေါက်တာစိုင်းခမ်းလိတ်သည် ကိုယ်ပိုင်သံစဉ် တေးသီချင်းပေါင်းများစွာကို ဖန်တီးရေးသားခဲ့သူဖြစ်ပြီး၊ အဆိုတော် စိုင်းထီးဆိုင်၊ ဘိုဖြူ တို့ကို ကျော်ကြားစေခဲ့သူ ဖြစ်သည်။[၁] သူရေးသားခဲ့သော ကိုယ်ပိုင်သံစဉ်တေးသီချင်းများသည် နှစ်ပေါင်း ၄၀ ကျော်တိုင်ခဲ့ပြီလည်းဖြစ်ပေမယ့် ယနေ့ကာလအထိ လူငယ်တွေရဲ့ပါးစပ်ဖျားမှာ သီဆိုလေ့ရှိတဲ့ သီချင်းများအဖြစ်လည်း ဆက်လက်ရှိနေသေးသည်။[၂] ဒေါက်တာစိုင်းခမ်းလိတ်သည် ငယ်စဉ်ကတည်းကပင် လူရည်ချွန်ကျောင်းသားအဖြစ် ထူးချွန်သူဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် ဆရာဝန်ဘဝအပြင်၊ ဆေးတက္ကသိုလ်တွင် ခန္ဓာဗေဒအထူးပြု ကထိကဆရာဘဝ အဖြစ်နှင့်ပါ နိုင်ငံ့တာဝန်ကို ကျရာနေရာကနေ ကျေပွန်စွာ ထမ်းဆောင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ဒေါက်တာ စိုင်းခမ်းလိတ်သည် ရိုးသားကြိုးစားပြီး အနစ်နာခံသည့် နေရာမှာ စံပြဖြစ်သည်။ သူ၏ ထူးခြားမှုတစ်ခုက အင်မတန်စာဖတ်သော စာပေဝါသနာအိုးဖြစ်သည်။ စာကြီးပေကြီးများကို ဖတ်သည်။ အင်္ဂလိပ်စာပေတွေ ဖတ်သည်။ အဆင့်မြင့် အတွေးအခေါ်သမား တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

ငယ်ဘဝ
ဒေါက်တာစိုင်းခမ်းလိတ်ကို ရှမ်းပြည်နယ်မြောက်ပိုင်း၊ သိန္နီမြို့၊ ဟိုတဲန့်ရပ်ကွက်၌ (၁၉၄၉)ဧပြီလ(၂၇)ရက်နေ့တွင် မွေးဖွား ခဲ့သည်။ မိဘများမှာ ရှမ်းစာဆိုတော် ဦးရွှေကြီး၊ ကုန်သည် ဒေါ်စိန်ဥ တို့ ဖြစ်သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးရွှေကြီးမှာလည်း ရှမ်းစာဆိုတော်ကြီး (ကလောင်နာမည်- ခမ်းကာ (တုံဟုံး)ဖြစ်သည်။) တစ်ဦးဖြစ်သည့် အပြင် သိန္နီစော်ဘွားကြီး၏ အမတ်ချုပ်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သားသမီး ၄ ယောက်အနက် ဒုတိယ သားကြီး ဖြစ်သည်။

ဘဝဖြတ်သန်းမှု
နမ္မတူ ပန်ဟိုက်ရပ်မူလတန်းကျောင်းမှာ ပညာစသင်ကြားပြီး နမ္မတူက Our Lady’s Convent ကျောင်းမှာ ၇ တန်းအထိ ပညာသင်ခဲ့သည်။ နောက်တော့ မေမြို့ (ပြင်ဦးလွင်)က စိန့်အဲလ်ဘတ် (St. Albert’s) အထက်တန်းကျောင်းကနေ ၉ တန်းနဲ့ ၁ဝတန်းအောင်ခဲ့သည်။ (၁၉၆၅) မှာ ရှမ်းဘာသာနဲ့ တောင်ကြားတွင်းမှ တောနှင့်တောင် သီချင်းကို ကော်ပီသံစဉ်နဲ့ စပြီးရေးခဲ့သည်။ (၁၉၅၆) တွင် ပထမဆုံး ကိုယ်ပိုင်သံစဉ်သီချင်း ရှမ်းသီချင်းဖြစ် သည့် အိပ်မက်ထဲမှ ချစ်ရသူ ကို ရေးသားခဲ့သည်။ (၁၉၆၆) တွင် အထက်တန်းအောင်ပြီး မန္တလေးဆေးတက္ကသိုလ်သို့ တက်ခဲ့သည်။ ဆေးပညာဘွဲ့ရပြီးနောက်မှာ မေမြို့မှာ ၄ နှစ်၊ ရန်ကုန်မှာ ၆ နှစ်၊ မန္တလေးဆေးတက္ကသိုလ်မှာ ၅ နှစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။

(၁၉၆၈) မှာ ရှမ်းသီချင်းများစွာ ရေးခဲ့သည်။ (၁၉၇၁) မှာ ဒေါက်တာ နွဲ့နွဲ့တင်နှင့် လက်ထပ်ပြီး ထိုနှစ်တွင် လားရှိုး၌ ဖခင် ကွယ်လွန်သည်။ ဒေါက်တာ နွဲ့နွဲ့တင်နှင့် သားသမီး ၄ ယောက်ထွန်း ကားခဲ့သည်။

(၁၉၇၂)တွင် The Wild Ones တေးဂီတဝိုင်းကို ထူထောင်ခဲ့သည်။ (၁၉၇၃) မှာ မြန်မာကိုယ်ပိုင်သံစဉ် သီချင်းတွေကို စပြီးရေးခဲ့သည်။ (၁၉၇၆) တွင် ဆေးပညာဆရာဝန်ဘွဲ့ M.B.B.S ကိုရရှိခဲ့ပြီး မန္တလေးပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးတွင် အလုပ်သင် ဆရာဝန်၊ ပြင်ဦးလွင်ပြည်သူ့ဆေးရုံတွင် လက်ထောက်ဆရာဝန်အဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။

ထို့နောက် ဆေးတက္ကသိုလ်(၂)ရန်ကုန်တွင် မဟာသိပ္ပံ (ခန္ဓာဗေဒ) ဘာသာရပ်ကိုဆက်လက်ဆည်းပူးခဲ့ပြီး (၁၉၈၉)တွင် မဟာသိပ္ပံဘွဲ့ရခဲ့သည်။

(၁၉၉ဝ) တွင် မန္တလေးဆေးတက္ကသိုလ် ခန္ဓာဗေဒဌာနတွင် လက်ထောက်ကထိကတာဝန် ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ (၁၉၉၅) တွင် ဆေးပင်စင် အငြိမ်းစားယူခဲ့သည်။မြန်မာနိုင်ငံ တက္ကသိုလ်များ ရှမ်းစာပေနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုကော်မတီ ဥက္ကဋ္ဌ အဖြစ်တာဝန်ယူပြီး ရှမ်းသီချင်းကဗျာတွေ၊ ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သီချင်းတွေကို ရေးသားခဲ့သည်။

စိုင်းခမ်းလိတ်သည် စွယ်စုံရ အနုပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်ပြီး ဆရာရေးစပ်သီကုံးခဲ့သမျှ များမှာ မြန်မာသီချင်း အပုဒ် (၆ဝဝ)ခန့် ရှမ်းသီချင်း အပုဒ် (၆ဝဝ)ခန့်၊ အင်္ဂလိပ်သီချင်း (၃၅)ပုဒ်ခန့်၊ ကိုယ်တိုင်ရေးကဗျာ အပုဒ် (၁ဝဝ)ခန့်၊ ဘာသာပြန်ကဗျာ အပုဒ် (၃ဝဝ)ခန့်၊ (၇)လုံးစပ်ကဗျာ၁ပုဒ်၊ ကိုယ်တိုင်ရေး ဝတ္တု(၁)ပုဒ်၊ ဘာသာပြန် ဝတ္ထု(၁)ပုဒ်၊ ဘာသာပြန် အဆိုအမိန့် များ (၂ဝဝ) ပုဒ်၊ ဇာတ်ညွှန်း (၅)ပုဒ်တို့ ဖြစ်သည်။

မိသားစု
ယခုအခါ ဆရာသည် ဇနီး ဒေါက်တာနွဲ့နွဲ့တင် (ကလေးအထူးကုဆရာဝန်မကြီး)၊ သမီးကြီး ဒေါ်နန်းခမ်းနွဲ့လိတ် ( မြို့ပြအင်ဂျင်နီယာ )၊ ဒုတိယသမီး ဒေါက်တာနန်းခမ်းဥလိတ် ( သားဖွားမီးယပ်အထူးကု )၊ တတိယသမီး ဒေါ်နန်းခမ်းဟန်လိတ် ( မန်နေဂျာ၊ ထူးအင်းဝဟိုတယ် )၊ သမက် ဦးကိုကိုမောင်နှင့် မြေးနှစ်ဦး၊ သားထွေး ဒေါက်တာစိုင်းခမ်းစိုးလိတ် ( Postgraduate Study - The University of Cambridge ) တို့နှင့်အတူ (၆၉)လမ်း(၄၁-၄၂) လမ်း ကြား၊ မဟာမြိုင်ရပ်ကွက်၊ မန္တလေးရှိ မိုင်ဆုံဂေဟာတွင် ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်လျက်ရှိသည်။


credit/coppy@🌹

24/09/2023

စာအုပ်ဆိုတာ ♥
📒📗📕📘
ဆရာ မောင်ပေါ်ထွန်း ၁၂နှစ်သားအရွယ်မှာ
စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ကြက်တစ်ကောင်နဲ့ လဲပြီး
ဖတ်ခဲ့ဖူးတယ်။ စာအုပ်နာမည်က 'ပဒကုသလ'
ဝတ္ထုဆန်းဆိုတဲ့ စာအုပ်။ ကြက်ဖက သူ့အဖေရဲ့
ကြက်ဖကြီးနဲ့ လဲဖတ်တာ။ ဆရာမောင်ပေါ်ထွန်းကို
သူ့အဖေက ပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်ပြီး 'စာအုပ်မို့လို့
သာပေါ့ကွာ ၊ အခြားပစ္စည်းနဲ့သာလဲရင် မင်းတော့
သက်သာမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါလုပ်မိမှာပဲ'လို့ ပြောလိုက်တယ်တဲ့။

ဆရာတက္ကသိုလ်နေဝင်းက သူ့ကို အကျဉ်းထောင်ထဲမှာ ရက်အကန့်အသတ်မရှိ တိုက်ပိတ်ထားမယ်ဆိုရင်တောင်ခံနိုင်စွမ်းရှိပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် စာအုပ်တွေနဲ့ ကင်းကွာပြီးတော့ နေပါဆိုရင်တော့ သူမနေနိုင်ပါဘူးလို့ ပြောခဲ့ဖူးတယ်။

ဆရာတောင်တွင်းကိုကိုကြီးက လောကမှာ စာအုပ်ပေါ၍စာအုပ်ကောင်းရှားတယ်လို့ ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ စာဖတ်သက်အနှစ်၃၀ကျော်လာတော့မှ သူဟာ စာအုပ်ကောင်းကိုတွေ့ခဲ့ရပါတယ်တဲ့။
"စာအုပ်ကောင်းဆိုတာဟာ လူသား၏ မြင့်မြတ်
သည့်စိတ်ထားနှင့် လုပ်ရပ်တို့ကို ဖော်ပြသည့် စာအုပ်များဖြစ်၏" လို့ ဆရာကြီးက ပြောခဲ့ပါတယ်။

ဆရာကြီးဒေါက်တာသန်းထွန်းကတော့ စာအုပ်ဆိုတာ မသစ်ရင် မရေးနဲ့ လို့ပြောခဲ့ဖူးတယ်။ ဘာတွေသစ်ရမှာလဲဆိုတော့ "အသိသစ် ၊ အတွေးသစ် ၊ အယူအဆသစ်တွေ"မပါရင် စာအုပ်အသစ်တွေ မရေးပါနဲ့လို့ ဆိုလိုခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

"အလုံးစုံသော မွေ့လျော်ခြင်းတို့တွင် စာအုပ်စာပေဖြင့်မွေ့လျော်ခြင်းက အမွန်မြတ်ဆုံးပင် ဖြစ်သည် "လို့ဆရာကြီး သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်းက ဆိုခဲ့ဖူးတယ်။

ဆရာကြီးဗန်းမော်တင်အောင် ငယ်စဉ်က
နေ့တိုင်းလိုလို စာကြည့်တိုက်ကိုသွားပြီး
စာအုပ်တွေ သွားသွားဖတ်တယ်။ ကြာလာတော့
သူသွားဖတ်တဲ့ စာကြည့်တိုက်က စာအုပ်အကုန်နီးပါးဖတ်ပြီးသလောက် ဖြစ်သွားတယ်။ စာအုပ်တွေကို ကိုယ်နှစ်သက်တဲ့ အစားအစာတစ်ခုကို ဝါးစားသလိုကိုအားရပါးရဖတ်တဲ့ သူတွေထဲမှာ ဆရာကြီးက ထိပ်ဆုံးကပါတယ်။

ဆရာတင့်တယ်ကတော့ စာအုပ်ဆိုတာ
"ခေါင်းအုံးလည်း ဖြစ်၏ ယပ်တောင်လည်း ဖြစ်၏"လို့ဟာသလေးနှောပြီး ပြောခဲ့ဖူးတယ်။

"ကျွန်တော် အရက်ဖိုးအတွက် ကုန်ကျသည့်ငွေမှာ
စာအုပ်ဖိုးရဲ့ ဆယ်ပုံတစ်ပုံလောက်ပဲ ရှိပါတယ်”
ဆရာကြီး ပန်းချီအောင်စိုးက ပြောခဲ့ဖူးတယ်။
အရက်ထက် စာအုပ်တွေကို သူ ပိုချစ်တာပေါ့။

သခင်ဘသောင်းက "စာအုပ်ဆိုသည်မှာ စာရေးသူကစာဖြင့်ရေး၍ ပြောသောစကားများကို စုပေါင်းထားသောအရာဖြစ်သည်။ ရှေးကရေးထားသော စာအုပ်များကိုဖတ်လျှင် ရှေးက လူများပြောသော စကားသံများကိုကြားရလိမ့်မည်။" လို့ ပြောခဲ့ဖူးတယ်။

"စာအုပ်ကောင်း ရလျက်နဲ့ မဖတ်လျှင်
စာအုပ်ကို ဖုန်ခါပေးနေရပေလိမ့်မည်"
ပန်းချီဦးစိန်က ပြောခဲ့ဖူးတယ်။

"စာအုပ်ဆိုတာ (Sympathy)ဆိုတဲ့
စာနာစိတ်နှင့် (Wisdom)ဆိုတဲ့
ဥာဏ်ပညာတို့ကို မွေးထုတ်ပေးသော
မိခင်ကြီးပဲ ဖြစ်တယ်"လို့ ကျနော်ကတော့
ယူဆမိပါတယ် ခင်ဗျာ ။ ။

HN

👇👇
🍃🍃🍃Family Books တွင် မှာယူရရှိနိုင်သော စာအုပ်စာရင်းကို အောက်က Link ကိုနှိပ်၍ ရွေးချယ်မှာယူနိုင်ပါတယ် 👇👇

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=323049846889796&id=100075543502958&mibextid=Nif5oz

22/09/2023

🌹အတုံ့အလှည့်🌹

အရှေ့ယွန်းမှ
နေဝန်းဖန်ဝါ၊ ထွန်းလင်းလာသော်
စန္ဒာလမင်း၊ ငွေရောင်ဆင်းလည်း
အရှင်းပျောက်ကာ၊ ကွယ်ရရှာသည်
သူ့ခါသူ့ခေတ်ကုန်သောကြောင့်။

သည်နေ့ခင်းတွင်
နေမင်းဖန်ဝါ၊ ထွန်းလင်းဖြာလည်း
နေ့ခါလွန်မြောက်၊ ညသို့ရောက်သော်
ထွန်းတောက်ဖန်ဝါ၊ ကွယ်သောခါမူ
စန္ဒာလမင်း လင်းသတည်း။

ပမာယူလျှင်
မြင့်သူ နိမ့်သူ၊ ထိုနှစ်လူသည်
မြင့်မူခဏ၊ နိမ့်ခဏတည့်
သင်ကမြင့်ရာ၊ ရောက်သောခါမူ
သင့်မှာမာန၊ မတက်ကြွနှင့်
သင်ကနိမ့်ရာ၊ ရောက်သောခါလည်း
သင့်မှာကြေကွဲ၊ ဝမ်းမနည်းလင့်
ဖြစ်မြဲတံထွာ၊ ဓမ္မတာတည့်
နိမ့်ရာမှမြင့်၊ မြင့်ရာမှနိမ့်
နိမ့်မြင့်နှစ်ဖြာ၊ သံသရာတွင်
သူငါကြုံတွေ့ရမည်တကား။

ရဝေရှင်ဘုန်း
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၆၃ စက်တင်ဘာလ)

22/09/2023

🌞ချစ်သူနှင့်မုန်းသူ🌝

နေနှင့်လကို၊ ပမာဆို၍
ငါ့ကိုငါပင်၊ နေအသွင်ဟု
ပုံတင်ခဲ့ဘူးပါလေသည်။

ထိုနည်းအတူ၊ သဏ္ဌာန်ယူ၍
ချစ်သူကိုသာ၊ လစန္ဒာဟု
ပမာပြုခဲ့ဘူးလေသည်။

နေ့မှာနေထွက်၊ ဝတ်မပျက်မို့
ညဘက်လသာ၊ ပုံပမာလျှင်
ဆုံရာမရှိ ကြလေတကား။

မောင်ဆွေမွန်-ဓနုဖြူ
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း ၈ (၁၉၆၂ သြဂုတ်လ)

22/09/2023

🇨🇭"ရေသောက်ခြင်းဖြင့်
ပျောက်ကင်းနိုင်သောရောဂါများ"
======================
======================
အိပ်ယာထထချင်း ရေသောက်ခြင်းအကျိုးကြောင့် အစာအိမ်ရောဂါဖြစ်၍ နှစ်ကြိမ်ခွဲစိတ်ကုသမှု ခံယူထားရသူတစ်ဦး နှစ်ရှည်ခံစားနေရသော ဝေဒနာများပျောက်ကင်း ကျန်းမာသည့်အကြောင်းကို ရေး သားတင်ပြလိုပါသည်။

စာရေးသူ၏ လူနာများထဲတွင် လက်လုပ်လက်စားတစ်ဦး ရှိပါသည်။ ထိုသူသည် အမည်နှင့်မလိုက် အောင် သူ့မှာဆင်းရဲသားလက်လုပ်စား တစ်ဦးဖြစ်ပါသည်။ ပျံကျအလုပ်အမျိုးမျိုး လုပ်ကိုင်စားသောက်သူ ဖြစ်သည်။ ယခုလောလောဆယ် ပန်းရန်ဝင်လုပ်ရင် အမြင့်မှလိမ့်ကျ၍ ခါးနာသွားသဖြင့် အလုပ်ရှင်က စာရေးသူ၏ ဆေးခန်းသို့ ပို့ပေးခြင်းဖြစ်သည်။
စာရေးသူသည် ထိုသူ၏ခါးမှ လိမ့်ကျဒဏ်ရာနှင့် ခါးဆစ် ခါးဆိုင်းကြောများကို အကြောပြင်ဆေး လိမ်းပေးပြီးနောက် ပက်လက်လှန် အိပ်ကြည့်ခိုင်းသောအခါ ကောင်းစွာ အိပ်နိုင်သဖြင့် ခါးရိုးဆစ်မကျိုးပါ။ ဒဏ်ရာစိုးရိမ်စရာမရှိပါ။ ၂ ရက် ၃ရက် အနားယူဆေးလိမ်းလျှင် ကောင်းသွားနိုင်ပါသည်ဟု ပြောပြပါသည်။
ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်သောအခါ ထိုသူ၏ ဝမ်းဗိုက်တွင် အထက်အောက်ဗိုက်ခွဲထားသည့် ချုပ်ရိုး ကြီးနှစ်ကြောင်းကို ကင်းခြေများကြီးသဖွယ် တွေ့ရပါသည်။
စာရေးသူက ဘာဒဏ်ရာလဲဟု မေးသောအခါ ဦးပေါများက သူ့အစာအိမ်တွင် အနာရှိသဖြင့် နှစ်ကြိမ်ဆေးရုံတွင် ခွဲစိတ်ကုသမှု ခံယူရကြောင်း ပြောပြပါသည်။

ပထမ အိမ်မှာလေအောင့်သည်ထင်၍ ကြုံရာ လေဆေးတစ်ထုပ်ဝယ်သောက်ပြီး ပေနေရာမှချွေး သီး ချွေးပေါက်များကျပြီး သတိလစ်သွားသဖြင့် အိမ်နီးချင်းများက ဆေးရုံပို့လိုက်ပြီး ခွဲစိတ်ရခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်ခန့်က ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။
ဒုတိယအကြိမ် ခွဲစိတ်ရခြင်းမှာ လွန်ခဲ့သော ၄ နှစ်ခန့်က ဖြစ်သည်။ အလုပ်ထဲမှာ မိုးမိပြီး အပြန်မှာ ချမ်းတုန်ဖျားလာသဖြင့် လမ်းထိမ်ဆေးဆိုင်တစ်ခုမှာဝင်ပြောပြီး စပ်ဆေးတစ်ထုပ်ဝယ်ခဲ့သည်။ အိမ်ရောက် တော့ စားစရာမရှိသဖြင့် ကော်ဖီမစ်တစ်ထုပ်ဖျော်သောက်ပြီး စပ်ဆေးအတောင့်အပြားများကို တစ်ကြိမ် တည်း ပေါင်းသောက်ချလိုက်သည်။ နောက်နာရီဝက်ခန့်ကြာသော် ဗိုက်ထဲမှ မခံမရပ်နိုင်အောင်နာသည်။ ရေနွေးပုလင်းကပ်ပြီး ပေနေလိုက်သည်။ နံနက်လင်းပိုင်း နှစ်နာရီခန့်တွင် အန်သည်။ နီရဲသော သွေးများက ပါလာသဖြင့် ဆေးရုံသို့ အရေးပေါ်တင်လိုက်ရပြီး နံနက် ၈ နာရီခန့်တွင် ခွဲစိတ်ခံရသည်ဟု ဆိုသည်။ စပ်ဆေးများ၏ အကျိုးပင် ဖြစ်တော့သည်။

သူသည် ဆေးရုံမှ ဒုတိယအကြိမ် ဆင်းပြီနောက် ၃ လခန့်အထိ မစာမစားနိုင်။ ဆန်ပြုတ်၊ ကွေကာ အုပ်၊ ဖျော်ရည်များနှင့်သာ အသက်ဆက်နေရသည်ဟု ဆိုသည်။ ဆေးရုံမှ မှာလိုက်သည်။ အပူအစပ်နှင့် အစာများများ မစားဖို့၊ နည်းနည်းနှင့် အကြိမ်များများ ခွဲစားဖို့ မှာရခြင်းမှာ သူ့အစာအိမ်မှာ နှစ်ကြိမ်ခွဲစိတ်ပြီး လှီးထုတ် ခံထားရသဖြင့် သိပ်မကျန်တော့၊ ကျဉ်းသွားပြီဟု ဆိုသည်။ သူသည် ထမင်းမစားရသဖြင့် လူက ပိန်သည်ထက် ပိန်လာသည်။ကြုံရာကျပန်း အလုပ်လည်း မလုပ်နိုင်သဖြင့် ဝင်ငွေကမရှိ၊ စားဝတ်နေရေး အခက်အခဲကလည်း ရှိလာသဖြင့် မြန်မာပီပီ ဘုန်းကြီး ကျောင်းတစ်ခုသို့ သွားနေသည်။ ကပ္ပိယလုပ်နေသည်။ ဘုန်းကြီးကျွေးသော ဆွမ်းကျန်ကိုသာ စားသည်။ ထိုကျောင်းဘုန်းကြီးက အစာစားနိုင်အောင် သူ့အစာအိမ်ကို ကုပေးလိုက်သည်ဟု ပြောသည်။

💥 ဘုန်းကြီးပေးလိုက်သော ကုထုံးမှာ အထူးအဆန်းဖြစ်သည်။ နံနက်စောစော အုန်းမောင်းခေါက်ချိန် အိပ်ယာထသည်နှင့် မျက်နှာမသစ် သွားမတိုက်မီ ရေအဝသောက်ခိုင်းသည်။ အစကတော့ အိပ်ယာထစနှင့် မျက်နှာမသစ် သွားမတိုက်ရသေးဘဲ(အာပုပ်ရည်)နှင့် သူက ရေမသောက်ချင်။ သို့သော် ဘုန်းကြီးက နံနက် စောစော ခံတွင်းမှအရည်တွင် အစာကြေစေနိုင်သော အရည်ပါသည်ဟုဆိုသည်။ သူသောက်ရသော ရေမှာလည်း တစ်ခွက်မဟုတ်၊ တစ်ဖလားအပြည့်။မျက်နှာသစ်သည့် ရေဖလားနှင့် အပြည့်နီးပါး ရေကိုရေစစ်ဖြင့် စစ်ပေးပြီး ကုန်အောင်သောက်ခိုင်းသည်။ ရေတစ်ဖလားသောက်ရ သည်မှာ လွယ်ကူသည့် ကိစ္စမဟုတ်။ “ ဒီရေတွေကို အကုန်ဝင်အောင်သောက် ဒါမှ နင့်အစာအိမ်က ပြန်ကျယ်လာမယ်၊ အစာအိမ်ကျယ် မှ အစာဝင်လာမှာ ” ဟု ဆရာတော်ကြီးက ပြောသဖြင့် မသောက်ချင်သော်လည်း ကုန်အောင်ကြိတ်မှိတ် သောက်ရသည်။ သူ့ကျောင်းမှာ မှီခိုကပ်ရပ်နေရသော အကြောင်းကလည်း ရှိသည်မဟုတ်လား။ ဤသို့နေ့စဉ်ရက်ဆက် နံနက်အိပ်ယာထသည့်အချိန် တန်းပြီး ရေတစ်ဖလား သောက်ရသည့် ဒုက္ခ မှာမသေးဟု နဂိုက ထင်သော်လည်း တစ်ပတ်ဆယ်ရက်ခန့် ကြာလာသောအခါ ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်။ အကျင့်ဖြစ်၍ နံနက်ထသည်နှင့် ရေကန်သို့တန်းပြေး၊ ရေစစ်နှင့်တစ်ဖလား စစ်ယူလာပြီး အားပါတရ သောက်လိုက်ရမှ နေသာသလို ဖြစ်သွားသည်။

နောက်မကြာမီမှာပင် ကျောင်းမှ စွန့်သော ဟင်းမျိုးစုံပါသော ဟင်းလေးနှင့် ဆွမ်းကျန်တို့ကို စားနိုင် လာသည်။ စားနိုင်သည်မှ ရှေးယခင်ဆယ်နှစ်ကထက်ပင် ပိုစားနိုင်လာသည်။ ယခင်က ထမင်းပန်းကန် တစ်ဝက်ပင်မကုန်။ အစာအိမ်ကျဉ်းသဖြင့် မဝင်သောသူသည် ထမင်းတစ်ဇလုံအပြည့် အသာလေးဝင်သည်။ ဟင်းချိုကလည်းပါသေးသည်။ သူ့ကိုနှစ်ကြိမ်နှစ်ခါ ဒုက္ခပေးခဲ့သော အစာအိမ်သည် ရေသောက်ခြင်း အကျိုးဖြင့် ပြန်ကောင်းခဲ့ရသည်ဟု ဆိုသည်။

ဦးပေါများ၏ ပြောပြချက်များကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်သောအခါ အစာအိမ်နာ အခံရှိသူ၊ အကိုက်အခဲ ပျောက်ဆေး၊ စပ်ဆေးများကို ကြုံရာကျပန်းဝယ်သောက်သဖြင့် အစာအိမ်သွေးကြောပေါက်ရခြင်း၊ ခွဲစိတ် ကုသသည့်အခါ အစာအိမ်ကို လှီးထုတ်၊ ပြန်ချုပ်နှစ်ကြိမ်မျှ လုပ်ခဲ့ရဖူးသဖြင့် အစာအိမ်ကျဉ်းသွားသဖြင့် အစာမဝင်သောဘဝ ရောက်ရသည်။
ခွဲစိတ်ကုသမှုကြောင့် အစာအိမ်ကျဉ်းသွားသောသူ၊ အစာအိမ်ဖြတ်ထုတ်ရသောသူများကို ဆရာဝန် များက များများမစားရန်၊ နည်းနည်းခြင်းနှင့် အကြိမ်ကြိမ်ခွဲပြီး အစာကို စားရန်နှင့် ကြေလွယ်သောအစာကို စားရန် ကောက်ညှင်း၊ ဆန်ကြမ်း၊ မာသောအစာ၊ အကြော်အလှော်အပူအစပ်များကို ရှောင်ခိုင်းလေ့ရှိပါ သည်။ အဓိကရောက်သော ဒုက္ခမှာ များများမစားရ။ နည်းနည်းနှင့် တစ်နာရီ တစ်ကြိမ်ခန့်စားနေရခြင်းဖြစ် သည်။ လက်လုပ်လက်စားများအဖို့ လိုက်နာရန်မလွယ်သော ကိစ္စဖြစ်သည်။

ရှေးမြန်မာနည်း၊ ဗိန္ဒောနည်းများသည် တစ်ခါတစ်ရံ ဆေးမပေးဘဲ ရေနှင့်ကုသော ကုထုံးများရှိ သည်။ ရေကိုပင် ဆေးတစ်ပါးအဖြစ် သုံးသည်။ ရေအမျိုးမျိုး၏ အာနိသင်ကိုခွဲခြားပြီး ဆေးအဖြစ်သုံးသည်။ ဥပမာ- မိုးရေကို ခံထားပြီး ကျိုချက်သောက်ခြင်း၊ မိုးသီး၊ နှင်းရည်တို့ကို ခံယူထားပြီး မျက်စဉ်းခတ်ခြင်း၊ တိမ်သလာတို့ကို ကုသခြင်းများပြု လုပ်လေ့ရှိသည်။
ယခုဆရာတော်က ဦကို ရေတစ်ဖလားသောက်ခိုင်းခြင်းမှာလည်း ဆေးကျမ်းတွင်ပါသည် မဟုတ်။ ရှေးအစဉ်အဆက် လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့သော ရှေးဗိန္ဒောနည်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

ရှေးခေတ်က အစွမ်းထက်သော၊ နာမည်ကျော်ကြားသော ဗိန္ဒောဆရာကြီးများရှိခဲ့သည်။ အင်္ဂလိပ် လက်အောက်ကျပြီးနောက် တစ်ဖြည်းဖြည်း တိမ်ကောပပျောက်ခဲ့သည်။ လက်ဆင့်ကမ်းအမွေယူမည့်သူ မရှိ။ မြန်မာ့ထုံးစံအတိုင်းမှတ်တမ်း မရှိသဖြင့် ပျောက်ပျက်ပျောက်ကွယ်သွားရသော ဆေးကုနည်းကောင်း များစွာရှိနိုင်သည်။

ယခု ထိုသူ၏ပြောသောနည်းကို သိရသောအခါ စာရေးသူတို့ ငယ်စဉ်က ခေတ်စားခဲ့သော သွေးတိုးရောဂါ၊ ကျောက်ကပ်ရောဂါပျောက်သည်ဆိုသော် ဂျပန်ရေသောက်နည်းကို သွားသတိရမိပါသည်။ ထိုနည်းမှာရေတစ်အိုး (တစ်လီတာဘူးနှင့် ၄ ပုလင်း) သောက်သောနည်းဖြစ်သည်ဟု မှတ်မိသည်။ နည်းလမ်းအတိအကျကိုတော့ မမှတ်မိတော့ပါ။ စာရေးသူ ၅ တန်ကျောင်းသားအရွယ် ၁၉၆၃ ခုနှစ်ခန့်က ဖြစ်သည်။ ထိုရေသောက်နည်းဖြင့် ကျောက်ကပ်နှင့် သွေးတိုးရောဂါရှိသူ အတော်များများ ပျောက်ကင်းခဲ့ သည်။ နောက်မှ ထိုနည်းသည် အဘယ်ကဲ့သို့ မှေးမှိန်သွားသည်ကိုမူ မသိတော့ပါ။
ရေသည် ရန်သူများ ၅ ပါးတွင် ပါဝင်သော်လည်း မရှိလျှင် မဖြစ်သည့် သက်စောင့်ဓာတ်ဖြစ်သည်။ အာယုဗေဒဆေးပညာ၊ တိုင်းရင်းမြန်မာဆေးပညာ၊ တရုတ်ဆေးပညာ အခြေခံတို့တွင် ရေနှင့်မြေသည် လောကနှင့် လူသားတို့အတွက် အဓိကကျသော ဓာတ်များဖြစ်သည်။ ဆေးကုသရာတွင် ပိုလျှင်လျှော့လို လျှင် ဖြည့်ရမည့် ဓာတ်များဖြစ်သည်။

ရေကုထုံး

ရေသောက်ခြင်း၊ ရေကုထုံးများကြောင့် ဆရာဝန်ကြီးများပင် ကောင်းမည်မထင်သည့် ရောဂါဝေဒ နာများ ပျောက်ကင်းခဲ့ဖူးသည့် သာဓကများစွာ ရှိပါသည်။ ရောဂါရှိသူ၊ မရှိသူ၊ လူ၏ အနေအထား၊ ခန္ဓာ ကိုယ် အချိုးအစား အပိန်အဝပေါ်မူတည်၍ သောက်သင့့်သည့် ရေအချိုးအစား မှန်ကန်စွာ သောက်သုံးနိုင် ပါက ရောဂါကင်းရှင်း ကျန်းမာစေနိုင်သော သဘာဝကပေးသည့် ဆေးတစ်ပါးဖြစ်သည်။ စာဖတ်သူသည် အောက်ပါရောဂါများရှိသူဖြစ်ပါက ဤနည်းကို စမ်းသပ်ကြည့်စေလိုပါသည်။

၁။ နှစ်ကြာအစာအိမ်ရောဂါ
၂။ လေရောဂါအမျိုးမျိုး
၃။ ကျောက်ကပ်ရောဂါ၊ ဆီးရောဂါ
၄။ သွေးတိုးရောဂါ
၅။ ဝမ်းချုပ်ရောဂါ
၆။ လိပ်ခေါင်းရောဂါ
၇။ အာသီးရောင်ရောဂါ
၈။ အကြောတက်ရောဂါ

၉။ မျက်စိအားနည်းရောဂါတို့အတွက် အကျိုးရှိစေနိုင်ပါသည်။

နံနက်အိပ်ယာထချိန်သည် အရုဏ်တက်ချိန် (နံနက် ၄ နာရီမှ ၅ နာရီခွဲအတွင်း)ဖြစ်လျှင် ရေ သောက်ခြင်းသည် ပို၍ ထိရောက်ပါသည်။ အိပ်ယာထလျှင် သောက်ရန် ရေအေးကို ညကတည်းက ရေတ ကောင်း သို့မဟုတ် ဖန်ချိုင့်တစ်ခုခုဖြင့် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားလျှင် အကောင်းဆုံးဖြစ်ပါသည်။

ရေသောက်နည်းမှာ.....
အိပ်ယာထပြီး အပေါ့အပါးသွားပြီးသည်နှင့် ရေတစ်ဖလား (သောက်ရေသန့် ဘူးဖြင့်တွက်လျှင် တစ်ဘူးခွဲခန့်)ကို ကုန်နိုင်သမျှသောက်ပါ။ စသောက်သောက်ခြင်း မကုန်နိုင်လျှင် ကိစ္စမ ရှိပါ။ နောင်တစ်ဖြည်းဖြည်း သောက်နိုင်လာပါလိမ့်မည်။ ဝမ်းမှန်ခြင်း မျက်နှာကြည်လင်ခြင်း၊ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းများ သန့်ရှင်း၍ ကျန်းမာခြင်း၊ အကျိုးကျေးဇူးများ မကြာမီ ရရှိလာပါလိမ့်မည်။ ဆေးမစားရ ဘဲ ရေသောက်ခြင်းတစ်မျိုးတည်းဖြင့် နှစ်ရှည်ခံစားနေရသော ဝေဒနာများပါ ပျောက်ကင်းပြီး ကျန်းမာ အသက်ရှည်နိုင်စေကြောင်း နည်းလမ်းကောင်းအဖြစ် တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

ကြည်လွင်မြင့် (မုဒြာ)🇨🇭
မြန်မာတိုငး်ရင်းဆေး

ကျန်းမာ ပျော်ရွှင်ကြပါစေ •♥