Zeru Novels By Mee

03/08/2025

Part(12)

“ကိုယ်ခြယ်မှုန်းတဲ့ မင်းအတွက် ဒိုရေမီဖာ”

ဘုန်းထက် လူမှန်းသူမှန်းမသိအောင်သောက်ပြီး ပြန်လာတော့ အချိန်က တော်တော်နောက်ကျနေလို့ဖြစ်မယ် လူတွေသိပ်မတွေ့ရတော့တာကြောင့် သူ ကားပေါ်တက်လိုက်ရင်းမောင်းလာသည်။

မောင်းလာရင်းဟိုမိန်းမကိုတွေးမိတော့ စိတ်ကတိုလာပြီး ကားကိုအရှိန်မြှင့်လိုက်တာကြောင့် ရော လူကမိုက်ခနဲဖြစ်ရင်း

ဟိုဖက်ကမီးမထွန်းဘဲလာတဲ့ကားကဘွားခနဲပေါ်လာတာကြောင့်အလျင်အမြန်ရှောင်လိုက်ရင်း

ရွှီး ......ကျွီ ......ဒုန်း.....ဒုန်း.....

ဘုန်းထက်ခံစားလိုက်ရတာ ကသူခန္ဓာကိုယ်ကအရှိန်နဲ့ ဝင်ဆောင့်ခံလိုက်ရသလို ဖြစ်ပြီး ဘာမှမသိတော့ချေ။

Han Hospital

"ဟေ့ရောင် ....ဖြိုးမောင် မင်း ဘုန်းထက်အဖွားဆီဖုန်းဆက်လိုက်လား..."

"ဆက်လိုက်တာပေါ့ကွ....အခြေနေကဘာမှန်းမသိဘူးလေ...နေလင်းရာ..."

"ငါမှားတာ...ငါဘုန်းထက်နဲ့ လိုက်သွားရမှာ...ဒီကောင် စိတ်နဲ့ကိုယ်မကပ်နေတာကို..."

"ငါပြောမလို့ ဒီကောင်ကားတော်တော်အခြေနေဆိုးတယ်....လူ...က...တော့ကွာ..."

"အေးပါသူငယ်ချင်းရာ...ငါ....မှားတာပါ..."

သူတို့နှစ်ယောက် စိတ်ပူနေတုန်း ခွဲခန်းရှေ့ကို

"အမလေး....ငါမြေးလေး....ဘယ်မှာလဲ..."

"ဒီအခန်း မှာပါ ဖွား....."

"ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ...ငါ့မြေးလေး....ဖွားမြေးလေး...."

ဒေါ်တင်တင်စိန် စိုးရိမ်ပူပန်နေတဲ့ ပုံစံ နဲ့ပြေးလွှားလာရင်း...

"ဖွား....ဖွား...ထိုင်ပါအုံး ...ခဏလေးနားနေနော်....ခွဲခန်းထဲဝင်တာကြာပါပြီ ဖွား... ထွက်လာတော့မှာပါ...ဒီကောင်ကြီး ကသန်မာပါတယ်..."

"ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ ပြောပြ ...ငါမြေးက Racing Champion(ကားပြိုင်မောင်းတဲ့ဆု ဆံဆိပ်) ရထားတာ ကားတိုက်စရာအကြောင်းမရှိဘူး...ပြော..."

"အဲ့တာက...ဖွား...ဟို..."

နေလင်း မပြောလို့လည်းမရတာကြောင့် မပြောချင် ပြောချင်နဲ့ မဟူရာ နဲ့တွေ့ရာကနေကားက Slip ဖြစ်ပြီး လည်ထွက် သွားတဲ့အကြောင်း အကြောင်းစုံပြောကြလိုက်သည်။

"ငါ့မြေးကို ...ဒင်းကလိုချင်တာ...င့ါစည်းစိမ်တွေပြုတ်သွား ပါစေ....ဒင်း အကြံမအောင်စေရဘူး..."

"ကိုဘုန်းထက်ထိုက်တန် လူနာရှင်ရှိလား..."

"ရှိပါတယ်ခင်ဗျား...."

"ခွဲစိတ်မှုကအောင်မြင်ပါတယ်...နံရိုး ၃ချောင်းကျိူးသွားတယ်...အတွင်းကလိီစာတွေ မထိဘူး...ညာဖက်ခြေထောက်က ညှပ်ပြီး အရိုးအက်သွားပါတယ်.ခေါင်းကိုထိသွားတာတော့ရှိတယ်...ဒါက နောက်ထပ် သူသတိရလာမှ စောင့်ကြည့်ပြီးMRI ရိုက်ပြီး တစ်ဆင့်လုပ်ရပါမယ်...ခဏနေရင် အခန်းကိုရွှေ့ပါမယ်ရှင့်..."

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ..."

Nurse စကားအဆုံးဒေါ်တင်တင်စိန်ခြေထောက်တွေညွှတ်သွားတာကြောင့် ဖြိုးမောင်က တွဲလိုက်ရင်း

"ဖွား...စိတ်မပူနဲ့နော်..ဘုန်းထက်ကအဆင်ပြေမှာပါ..."

ဆေးရုံ အခန်း ထဲ ကုတင်ဘေးကပ်လျက်က ခုံလေးမှာ ဒေါ်တင်တင်စိန် ထိုင်နေရင်း ဘုန်းထက်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ

"မြေးလေး....ဖွားမြေးလေး....ဖွားမှာမြေးလေးတစ်ယောက်တည်းကျန်တော့တာ...ဖွားကိုမထားခဲ့ပါနဲ့နော်..."

"ဖွား ....ကျွန်တော်ကားပါကင်ထိ ပြန်ပို့ပေးမယ်နော်...ကျွန်တော်တို့စောင့်လိုက်
မယ်...ညဥ့်နက်နေပြီ....ဖွားက မနက်မှလာနော်..."

ဒေါ်တင်တင်စိန် ဘုန်းထက်ရဲ့ ပွန်းပဲ့ရာအရာတွေ ပတ်တီးတွေကြည့်ရင် ဒီမြေးလေး အတွက်ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေသည်။

ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကိုဆက်လိုက်ကာ....

"Hello ငါဘဲ အလုပ်တစ်ခုအပ်မလို့..."

"1ပတ် အတွင်းငါခိုင်းတာရရင် နင်လိုချင်တဲ့ ငွေပမာဏပြောလိုက် ရစေရမယ်...ငါခိုင်းတာသာ အသေအချာလုပ်ပေး"

"အသေးစိတ်ကို အခု ငါ့ Mail ပို့လိုက်မယ်..."

"ကောင်းပြီ....သေချာအောင်လုပ်ပေး..."

သူမ အစကတည်းကဒီလိုနည်းလမ်းမသုံးချင်လို့မဟူရာဆိုသော မိန်းကလေး နဲ့ ထပ်ညှိဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ သူမ မြေးအခုလိုဖြစ်တဲ့အထိခြိမ်းခြောက်တဲ့မိန်းကလေးကိုလုံးဝ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ပေ....တစ်ခုခုပြန်လုပ်ရမှဖြစ်မည်...မိန်းကလေးချင်းကိုယ်ချင်းစာတာတို့....မြေးအရွယ်လောက်ကောင်မလေးတို့ ထည့်မတွက်နိုင်ပေ။
တစ်ဦးတည်းကျန်တဲ့ မြေး လေးအတွက်သူမ အသက်ပင်သေရသေရ....
..................

ဒေါက် ....ဒေါက် .....ဒေါက်

"လာပြီ..."

"အော်....ဝါဝါ ဝင်လေ...."

ဝါဝါ အခန်းထဲဝင်လာရင်း အိပ်ရာဘေးက ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ မှန်တင်ခုံပေါ်က ရရ ရဲ့ အလှပြင် ပစ္စည်း ၄ မျိုး ၅မျိုးကိုကိုင်ကြည့်နေရင်း....

"ရရ နင် ဒီရက်ပိုင်းအရမ်းအလုပ်တွေရှုပ်နေသလိုဘဲ...ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..."

"အော်...ဒေါ်ဒေါ် သဘက်ခါ မန္တလေး သွားမှာမလို့ ပစ္စည်း Stock တွေစစ်ပေးပြီး စာရင်းလုပ်ပေးနေတာပါ...ခဏလေး နော်မီးပူထိုးထားတာလေးတွေဘီဒို ထဲ ထည့်လက်ဆ ဖြစ်နေလို့ ...."

"အင်း...အဲ့လိုလား..."

ပြောရင်း ရရ က ကုတင်ခြေရင်းမှာဝင်ထိုင်ကာ

"ဟုတ်တယ်...ဝါဝါ ဘာပြောချင်လို့လဲ..."

"အင်းငါ ပြောမလို့လာတာဘဲ မေ့သွားလို့....နင်အဲ့တာဆို ဒီရက်ပိုင်း ဆိုင် နဲ့အိမ်နဲ့ဘဲပေါ့...ဘယ်မှ မသွားဘူးပေါ့..."

"ဟုတ်တယ်လေ... ရရ ဆိုင် နဲ့အိမ်ဘဲ ဘယ်မှမသွားဘူး...."

"အင်းပြီးတာဘဲ...ငါသွားပြီ...."

ဝါဝါ ကအကြောင်းမရှိဘဲ ရရ အခန်းထဲလာတာကြောင့် ရရ ကကြောင်နေသည်။
...................

ဒီနေ့ ဒေါ်သင်းသင်း မန္တလေး ဆင်းမှာမလို့ ရရ ကဘဲ မြောက်ဥက္ကလာကားကြီး ကွင်းကိုကားမောင်းပြီး လိုက်ပို့နေရင်း မှ

"ရရ ....သမီးကိုလေ ...ဒေါ်ဒေါ်ကပြောစရာရှိတယ်…”

"ဟုတ်...ဒေါ်ဒေါ်ပြောပါ..."

"သမီးနဲ့လေ သဘောတူထားတဲ့ ဖွားတင်စိန် မြေးလေးနဲ့ကိစ္စလေ လက်ခံစရာမလိုတော့ဘူး..."

"ရှင်..."

"ဟုတ်တယ်ရရလေး....ဖွားတင်စိန် က ဖုန်းဆက်တောင်းပန်ထားတယ် အဲ့ကိစ္စကိုဖျက်လိုက်ဖို့ သူနေကောင်းမှဆိုင်မှာလာပြောမယ်ဆိုလို့လေ ...တော်ကြာဒေါ်ဒေါ်မရှိတုန်း လာရင် သမီးက မသိနေမှာဆိုးလို့....တော်ပါသေးတယ် လွန်လွန်ကျွံကျွံမဖြစ်သေးတာ ....လူသိရှင်ကြားဆို ဒီဖက်ကအရှက်ကွဲရချေရဲ့...."

"အော်....ဟုတ်"

ဒေါ်ဒေါ်စကားသံအဆုံး ရရ လေဟာနယ်ထဲရောက်သွားသလိုခံစားမိလိုက်တာ ကားမောင်းနေတာကြောင့် မနည်း အာရုံ စုစည်းထားလိုက်ရသည်။

မြောက်ဥက္ကလာကားဝင်း အတွင်း ဝင် ပြီး ဒေါ်ဒေါ်ကားပေါ်တက်တဲ့အထိပို့ပြီးမှ ထွက်လာရင်း လမ်းရှင်းတဲ့တစ်နေရာအရောက်မှာတော့သူမ စိတ်မထိန်းနိုင်စွာငိုချလိုက်တော့သည်။
.....လက်ထပ်ရမဲ့လူမို့လို့ သူမ စိတ်ထဲ ဖြေတွေးနေရာကနေ ရုတ်တရက် ထိုလက်ထပ်ပွဲမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ သူမ ကိုဘုန်းထက်ကိုသွားပြောပြရမလား....ပြောရင်ရော ယုံ နိုင်ပါ့မလား.....အခုလို တစ်ညမှားရုံနဲ့ တာဝန်ယူပါ့မလား.....ကံတွေရယ် ဘယ်တော့များမှ ကောင်းခြင်းတွေသယ်ဆောင်လာပါ့မလဲ.....

----------------

"မောင်ရင်.....ဆရာ့လက်ချောင်းရွှေ့ရာကို လိုက်ကြည့်ပေးပါ....."

"မြင်ရလား....."

ဘုန်းထက်ခေါင်းခါပြရင်း......

"မမြင်ရဘူး....ဆရာ...."

ဘုန်းထက်စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်စိန်ရဲ့ ရှိုက်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။

"ဆရာ.....ကျွန်မမြေးလေး မျက်လုံးကအခြေနေ...."

"ဟုတ်...ကျွန်တော်ရုံးခန်းမှာပြောကြတာပေါ့...."

"ဖွား....ငိုမနေပါနဲ့ဗျာ....အရေးကြောင်းတွေပေါ်လာလိမ့်မယ်...."

"သားလေး......ဖွားမြေးလေး.....ဖွားက ဖွားမြေးကို ရအောင်ကုမှာ....အားမငယ်နဲ့နော် မြေး...."

"ကျွန်တော်သိပါတယ်ဗျာ....ဘာမှမဖြစ်ဘူး....ကျွန်တော်အလုပ်ကနားလို့ရတာပေါ့....ဖွားအနားကပ်နေလို့ရပြီ...."

"ဖွား....ဆရာ့ဆီခဏသွားမယ်နော်မြေး...."

"ဟုတ်..."

ဖွားထွက်သွားတဲ့တံခါးပိတ်သံအဆုံးမှာတော့ ဘုန်းထက် ကြေကွဲ စွာနဲ့မျက်ရည်တွေကျလာပြီး သူနေ့ချင်းညချင်းဒုက္ခိတ မျက်မမြင်ဖြစ်သွားတာကိုလက်မခံချင်ဘဲလက်ခံရ
တော့မည်။

ဖွားရှေ့မှာ သူဝမ်းနည်းပူဆွေးနေကြောင်းမပြချင်ပေ....ဖွား လည်းဘယ်လောက်စိတ်ပင်ပန်းနေရှာမလဲ...

"လူနာကMRI Result အရကျွန်တော်
ကြည့်သလောက်ကတော့ သူရဲ့အမြင်အာရုံကြောမှာ သွေးခဲပြီး Blockedဖြစ်နေတာပါ"

"အဲ့တာဆို ဆရာ ခွဲစိတ်ရင်ကျွန်မမြေးလေး မျက်စိပြန်ကောင်းနိုင်လားဆရာ..."

"ဟုတ်ကဲ့...ကောင်းတာကကောင်းပါတယ်...ဒါပေမဲ့လောလောဆယ်ကတော့ ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ခွဲတဲ့အထိအရင်မသွားဘဲ ဆေးထိုးဆေးသောက်နဲ့ အဲ့ သွေးခဲကိုပျော်အောင်လုပ်ကြည့်မလို့ပါ.....အဲ့ကနေမှသူတဖြည်းဖြည်းချင်း အရိပ်လောက်မြင်ရရင်ကိုခွဲစိတ်စရာမလိုပါဘူး...တစ်ခုတော့ရှိတယ်...."

"ဘာများလဲ....ဆရာ"

"ဆေးထိုးဆေးသောက်လုပ်ရမှာကြောင့် အချိန်တစ်ခုတော့ကြာနိုင်တယ် ....လူနာကမျက်မမြင်အနေနဲ့ယာယီနေရမှာကြောင့် သူ့စိတ်အခြေနေက အဆင်ပြေနိုင်ပါ့မလား...အဲ့တာတွေးရမယ်ဗျ..."

"ဆရာ ရယ်မြန်မြန်မြင်အောင် လုပ်လို့မရဘူးလားရှင်....ကျွန်မမြေးလေးက လေယာဉ်မောင်းတဲ့ Pilotပါ သူ့အလုပ်ကို သူအရမ်းသဘောကျတာ...အကြာကြီးနားရရင်...ကျွန်မ...မြေးလေး ...စိတ်မကောင်းနေမှာပါရှင်...."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်...ခေါင်းခွဲစိတ်တာကကျတော်တို့ကအတတ်နိုင်ဆုံးပေါ့ဗျာ...မခွဲစိတ်တဲ့နည်းလမ်းကိုသုံးတာကဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေမရှိအောင်ပါဗျ....ဥပမာ ကျွန်တော်တို့ ဖယ်ချင်တဲ့သွေးခဲကိုဦးခေါင်းခွဲပြီးဖယ်
တယ်ဆိုကြပါစို့....တခြားဆေးအရှိန်နဲ့ သူ့အာရုံကြောကိုထိမိလို့ လက်တုန်နေတာတို့...မျက်လုံးအကြောလိုက်တာတို့ အဲ့လိုတွေက ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်....အဲ့တာကြောင့် ဆေး နဲ့ စောင့်ကြည့်ပြီးသွေးခဲမကြီးလာတာသေချာလောက်တဲ့အချိန်ကျရင်ကျတော်တို့ ခေါင်းကိုအပေါက်ဖောက်ပြီး သွေးခဲကိုလေဆာနဲ့အရည်ပျော်အောင်လုပ်တာမျိုးဆို အဆင်ပြေနိုင်ပါတယ်...."

"ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ....အဲ့လိုကျွန်မ မြေးနားလည်အောင်ပြောပြလိုက်ပါ့မယ်....အခုလို စေတနာထားပြီးသေချာရှင်းပြပေးတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆရာ...."

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ..."

ဒေါ်တင်တင်စိန်ဆရာဝန်ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာနေတုန်းသူ့မဖုန်းထဲစာရောက်လာလို့ကြည့်လိုက်တော့ သူမခိုင်းထားတဲ့သူတွေလုပ်ငန်းစနေပြီး ဆိုတဲ့အကြောင်းmessage ပို့ထားတာ တွေ့လိုက်သည်။

-----------------------

"ရရ.....ရရ.....ဘယ်မှာလဲ"

"အေး....ဝါဝါရေ....လာပြီ...."

"ရရ...ငါ စိန်ဟမ်းချိန်း တွေ့မိလား....."

"ဟမ်....ငါဘယ်လို သိမလဲ....ဝါဝါရယ်....နင့်အခန်းမှာရှိမှာပေါ့...."

"မရှိလို့ပေါ့ နင့်ကိုမေးတာ.....နင့်မနေ့ကပန်းအိုးဝင်ထိုးတယ်လေ .....ငါ့အခန်းကိုတွေ့မိလားလို့မေးတာ....အဲ့တာကြောင့်...."

"ဟယ်ဝါဝါရယ်....ငါ့ကို နင်ဘဲ ပန်းအိုးထိုးပေးဆိုလို့ ငါဝင်ထိုးတာပါဟယ်...ငါတခြားဟာတွေကြည့်တောင်မကြည့်မပါဘူး"

"နင်အပိုလုပ်ပြောမနေနဲ့ အဲ့စိန်ဟမ်းချိန်း Mommyဝယ်ပေးတုန်းက နင် ငေးနေတာငါတွေ့တယ်...နင်လိုချင်လို့ ငါမသိလောက်ဘူးထင်ပြီး ယူတာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလား...."

"ငါ....ငါ ငေးတာ လိိုချင်လို့မဟုတ်ရပါဘူးဟယ်...ဒီအတိုင်း ဒေါ်ဒေါ် လိုအမေမျိုး ငါမှာလည်းရှိရင်ကောင်းမှာဘဲလို့တွေးမိလို့ပါဟာ….ဆိုင်မှာပိုက်ဆံတွေတောင် ငါ စာရင်း တစ်ကျပ်မှ မကွာအောင်လုပ်တာပါဝါဝါရယ်....ငါ မခိုးပါဘူး ...နင်စိန်ဟမ်းချိန်းကို....နင် မယုံရင် ငါ့အခန်းထဲကြိုက်သလိုရှာပါ...."

ဝါဝါ ရရ စကားကြောင့် နှုတ်ခမ်းကပြုံးယောင်သမ်းလာရင်း

"ကောင်းပြီလေ...ငါကရှာရမှာ ပျင်းလို့ နီနီကို ရှာခိုင်းမယ်....နီနီ ဘယ်မှာလဲ..."

"လာပါပြီ မမလေး....နင့် ငါစိန်ဟမ်းချိန်း မြင်ဖူးတယ်မလား...."

"မြင်ဖူးပါတယ်....နီနီ မယူပါဘူး....နီနီအဲ့လိုအကျင့်မရှိပါဘူး...."

"တိတ်စမ်း ...နင့်ဘယ်သူကဘာပြောနေလို့လဲ....ငါနောက်ကနေအခုလိုက်ခဲ့....လာ..."

ဝါဝါစကားကြောင့် ရရ တော်တော်လေးအံ့ဩမိတာကသူစိမ်းဖြစ်တဲ့နီနီကို စိန်ဟမ်းချိန်းယူတယ်လို့ မတွေးဘဲ ညီအမဖြစ်တဲ့သူမကို ဘဲ စိန်ဟမ်းချိန်းယူတယ်လို့တွေးနေတောကြောင့် ရရ သိလိုက်တာ သူမ ဒီအိမ်က ဆင်းဖို့အချိန်ရောက်လာပြီနေမယ်.....

ဒါပေမဲ့ သူခိုးယိုးပြီးမှ နာမည်ပျက်ပြီးမှ မဆင်းချင်တာကြောင့် ဝါဝါ နောက်ကနေအပြေးလွှားလိုက်လာရင်း....

"ဝါဝါ....နင်မရှာခင် ငါနဲ့စကားပြောရအောင်...."

"ဘာလဲ....ဘာပြောမှာလဲ...."

ရရ ကနီနီဖက်ကိုလှည့်လိုက်ရင်း

"နီနီ....ညီမလေး...ခဏလေးအိမ်ရှေ့ခန်းသွားပေးပါလား....မမ က မမဝါကိုစကားလေးပြောချင်လို့..."

နီနီကရရ စကားအဆုံး မသွားရဲသေးဘဲ ဝါဝါကိုကြည့်နေတော့ ဝါဝါက လက်ခါပြပြီး

"သွားသွား ...ခဏနေ ငါပြန်ခေါ်မှာ ဒီအနီးနားမှာဘဲနေ ကြားလား..."

နီနီထွက်သွားတော့ ဝါဝါက ရရမျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ရင်း....

"ဘာလဲ နင်ယူတာ ဝန်ခံမလို့လား.....
ဘယ့်နှယ်ဟယ်...လိုချင်ရင် တောင်းပါလား....ဒါမဟုတ်တောင် ဈေးနည်းတာ တစ်ခုလောက်Mommy ကိုဝယ်ခိုင်းလို့ရသေးတယ်"

"နင့်စိန်ဟမ်းချိန်း အခုငါ့အခန်းထဲမှာရှိနေတယ် ...ဒါပေမဲ့ ငါယူတာတော့မဟုတ်ဘူး....နင်လာထားတာ....ငါ ယူထားတယ်လို့ဖြစ်အောင်...."

"ဘာ....နင်ဘာပြောလိုက်တယ်...နင်ခိုးရင်ခိုးတယ်ပေါ့...သူခိုးကလူဟစ်လို့...."

"တိတ်စမ်းဝါဝါ ငါသူခိုးမဟုတ်ဘူး အေး....ငါ ခိုးတဲ့ပုံစံဖြစ်အောင်နင်ကြိုးစားထားတာ ဟုတ်တယ်မလား...အဲ့တော့နင့်ကြိုးစားမှုအရာထင်အောင် ငါဒီအိမ်ကနေထွက်သွားပေးမယ်...ဒေါ်ဒေါ်မေးခဲ့ရင် ငါ့သဘောငါ့ဆန္ဒနဲ့ထွက်သွားတာလို့ပြောပေးမယ်....နင်ကငါ့ကိုသူခိုး လို့ စွပ်စွဲတာရပ်ပေး....ဘယ်လိုလဲ....."

"အောင်မယ်....အခုငါ့ဟမ်းချိန်းတွေ့တာနဲ့နင့်ကိုတောင်ရဲစခန်းတိုင်လို့ရနေတဲ့ဟာကို ငါကဘာလို့ နင်ပြောသလိုလုပ်ပေးရမှာလဲ...."

"Okနင်သဘောဘဲ အခုနင့်စိန်ဟမ်းချိန်းငါ့အခန်းထဲမှာတွေ့တာနဲ့ ငါက သူခိုးဆိုတာ နင်သက်သေပြလို့မရဘူး...တိုင်ချင်ရင်နင်သဘောဘဲ....ငါခိုးတာမဟုတ်ဘူးလို့သေချာရင် ငါဒီအိမ်ကထွက်သွားစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့ ...နင့်သဘောလေ...အဲ့တာဆို..."

ရရ စကားကြောင့် ဝါဝါ တွေးမိလိုက်တာ အစကတည်းကဒီအိမ်ကနေ ရရထွက်သွားဖို့အရေးကြီးတာကြောင့်.....

"ကောင်းပြီလေ နင်ထွက်သွားပေး...ကိုဘုန်းနဲ့လည်းမပတ်သက်နဲ့....ဆိုင်မှာလည်းအလုပ်လာမလုပ်နဲ့ ...ရှင်းရှင်းပြောမယ်....ငါတို့နဲ့မတွေ့အောင်နင်ရှောင်ပေး....မဟုတ်ရင်နင်ဟာသူခိုးမဆိုတာငါပြောမှာ...."

"စိတ်ချပါ နင်တို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကနေ ငါသွားမှာပါ....အော်ဒါနဲ့ ငါကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းတွေသိမ်းမလို့ နင် နင့် ဟမ်းချိန်းယူပြီး အပြင်ခဏထွက်ပေးပါ...."
....ကောင်မ လူပါးဝလို့...နေနှင့်ဦး....နင်လမ်းဘေးရောက်မှ ဒီအိမ်ပေါ်ပြန်တက်မလာနဲ့ ....

ရရ ပစ္စည်းသိမ်းမလို့လှည့်ထွက်နေတုန်း ဝါဝါက ဟိုနေ့က သူမအခန်းထဲလာရင်း ထိုင်တဲ့ ခုံပေါ်မှာထိုင်ပြီး မှန်တင်ခုံးအံ့ဆွဲဒေါင့်နားကနေ ပစ္စည်းတစ်ခုကိုယူလိုက်ပြီး

"ဒီမှာ ငါယူလိုက်ပြီ....နင်မြန်မြန်ထုပ်ပိုးပြီးဆင်းတော့...."

ဝါဝါ စကားသံကြောင့် ရရ ရယ်လိုက်မိရင်း....

"နင်ထားတဲ့နေရာ နင်ကွက်တိသိတာနော်...."

"အပိုတွေပြောမနေနဲ့ မြန်မြန်သိမ်း ....ပစ္စည်းယူခွင့်ပေးတာကျေးဇူးတင်....ရှိခဲ့တဲ့သံယောဇဉ်ကြောင့်....မဟုတ်ရင် ဘာမှယူခွင့်မပေးဘူး...."

"အေးပါ ....ဝါဝါ ...နင်ညှာရင်တောင်ငါစိတ်ပြတ်ချင်မှပြတ်မှာအခုလို သူခိုးလို့ စွပ်စွဲပြီး အိမ်ပေါ်ကနေ ဆင်းရအောင်လုပ်တဲ့အတွက် ငါစိတ်တစ်ခါတည်းပြတ်သားလိုက်လို့ရတာကြောင့် နင့်ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်...."

ဝါဝါ လည်းဘာစကားမှမပြောဘဲလှည့်ထွက်ခဲ့ ရင်းနောက်နေ့ကစပြီး ကိုဘုန်း နဲ့သူမနီးစပ်အောင်လုပ်ရမည်ဟုတွေးနေမိသည်။

-------------------

ရရအထုတ်ဆွဲပြီးဆင်းလာရင်း ဘယ်သွားလို့ဘယ်လာရမှန်းမသိတာကြောင့် ကားမှတ်တိုင်မှာဘဲ မလှုပ်မရှက် ထိုင်နေမိသည်။

သူမဘယ်သွားမလဲစဉ်းစားရင်းမိုးချုပ်မှာကြောင့် ဆိုင်ကဝန်ထမ်းညီမလေးကိုတစ်ခါမေးဖူးထားတဲ့အဆောင်ကို ဘဲသွားလိုက်သည်။

အဆောင်ရောက်တော့ကြိုမပြောထားလို့အဆင်မပြေပေမဲ့သူမအခြေအနေကိုပြောပြလိုက်တော့ အဆောင်မှူးကဒီဖက်အနောက်လမ်းမှာ သူ့အမအပျိုကြီးအိမ်ရှိတယ် အဲ့မှာ တစ်ပတ် လောက် နေခွင့်တောင်းပြီး ဒီအပတ်အဆောင်ကလူလွတ်ရင် အကြောင်းကြားရင်ဒီကိုပြောင်းလာဖို့ဆောင်ရွက်ပေးသည်။

-----------------

ရရ ဒီအိမ်လေးကို အဆောင်မှူးကလိုက်ပို့လို့ ရောက်တော့ ဒေါ်ခင်မြက အပျိုကြီးဖြစ်တာကြောင့် သူမအခက်အခဲကိုပြောပြတော့ အခန်းပိုတစ်ခန်းရှိတာကြောင့်သူမကိုပေးနေလို့ရကြောင်း... အိမ်လခပေးပြီးနေလို့ရကြောင်း.....ရေဖိုးမီးဖိုး လည်းထပ်ပေးစရာမလိုဘူးဆိုလို့ရရ ပျော်သွားတော့သည်။

သူမအလုပ်တစ်ခုမြန်မြန်ရှာမှရမယ်...ပါလာတဲ့ပိုက်ဆံလေးတွေ အတတ်နိုင်ဆုံးမထိရအောင်အလုပ်ရမှဖြစ်မည်။

ဒေါ်ခင်မြပေးနေတဲ့၆ပေပတ်လည်အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာ မွေ့ယာအပါးလေးခင်းထားပြီး ခြင်ထောင်တစ်မိုးခွဲလေး ထောင်ထားသောအိပ်ရာပေါ်မှာအိပ်ရင်း မနက်ကျရင်တော့အပြင်မှာအလုပ်တွေလိုက်လျှောက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

TBC
Segment 13

03/08/2025

ဒါလေးက ဟိုနေ့က Review ပေးတဲ့ သာသာDivelရဲ့ “၀နေလို့မချစ်ရဘူးလား” Pdf fileလေးပါဗျ

Thanks you so much Author 🙆💕

ဒေါင်းပြီးသားလိုချင် Telegram မှာသွားယူပါဗျ

MediaFire is a simple to use free service that lets you put all your photos, documents, music, and video in a single place so you can access them anywhere and share them everywhere.

01/08/2025

ဒါလေးက မနေ့က Review ပေးတဲ့ သာသာAnna Lynnရဲ့ Pdf fileလေးပါဗျ

Thanks you so much Author 🙆💕

ရင်ခွင်ထဲကသတို့သမီး S1+S2 တင်ပေးလိုက်ပါတယ်ဗျ

MediaFire link ဒေါင်းရန် link (S1)
https://www.mediafire.com/file/8nm6fmy8nkwqtrg/ရင်ခွင်ထဲကသတို့သမီး+Season+1_Anna+Lynn.pdf/file

MediaFire link ဒေါင်းရန် link (S2)
https://www.mediafire.com/file/ndb3hjhh90nd265/မိန်းကလေးအချစ်ပါ(ရင်ခွင်ထဲကသတို့သမီး+Season+2)_Anna+Lynn.pdf/file

ဒေါင်းပြီးသား လိုချင်ရင် Telegram မှာသွားယူပါဗျ

01/08/2025

Part (11)

“ကိုယ်ခြယ်မှုန်းတဲ့ မင်းအတွက် ဒိုရေမီဖာ”

ရရ ဒီမနက် တော့ဆိုင် သွားဖို့ ပြင်ဆင် နေရင်း နဲ့ ဆိုင်ကအထည်တွေတော်တော်လေးလျော့နေတာ ကိုသတိရသွားသည်။

ဒေါ်ဒေါ့်ကို သတိတရပြောရမယ်လို့တွေးထားလိုက်ကာ သူမ အရင်ဆိုင်သို့ထွက်ခဲ့သည်။

ဆိုင်ရောက်တော့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်

သောက်နေရင်း စိတ်တွေက ဟိုတွေးဒီတွေး ဖြစ်နေတုန်း သူမ ကို စွမ်းထက်ကို ပိုက်ဆံပြန်ပေးရမှာ သတိရမိတာကြောင့် ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။

Ring Ring Ring....

"ချာတိတ်လေး ပြောပါဗျာ့"

"ဟုတ် ကိုစွမ်းထက် ရရ ကိုစွမ်းထက် ပိုက်ဆံလေး ပြန်ပေးချင်လို့ပါ ...ကိုစွမ်းထက် ဘယ်အချိန်လောက်အဆင်ပြေမလဲရှင့်"

"အင်း...အမှန်တကယ်တော့ အဲ့ပိုက်ဆံကို ကိုယ်ကပြန်မလိုချင်ဘူး ..."

"ရှင် ..အဲ့လို ..."

"ခဏလေး ...ကလေးမ...ကိုယ်မလိုချင်ပေမဲ့ မင်းနဲ့တွေ့ခွင့်ရဖို့က ဒီအခွင့်ရေးဘဲ ရှိတာကြောင့် ကိုယ်တို့တွေ့ရအောင်..."

ရရ ကိုစွမ်းထက် Flirt စကေးကြောင့် စိတ်ညစ်သွားမိပေမဲ့ မြန်မြန်ပေးပြီ မြန်မြန်အေးရော ဆိုတာကြောင့်....

"ဟုတ် အဲ့ တာဆို ရရ ဘယ်ကိုလာပေးရမလဲ ရှင့်..."

"ကိုယ်လာခေါ်မယ် ...."

"ဟို နေပါစေ...ရရ ဖာသာလာခဲ့ပါ့မယ်...တကူးတကဖြစ်နေတာကြောင့်..."

"ဟုတ်ပြီ ကိုယ်လာမခေါ်တော့ဘူး...ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နဲ့တွေ့ရင် ကိုယ့်တောင်းဆိုချက် တစ်ခုကို မင်းလက်ခံပေးရမယ်...ဘယ်လိုလဲ...ချာတိတ်..."

ရရ ရင်ထဲမှာ ကျင်ခဲသွားမိပေမဲ့ ...အော် သူ့နဲ့ငါအခုမှ စတွေ့တာဘဲ ပြီးတော့ သူလည်းကူညီ ဖူးတာဘဲ ...ငါ့ကို မဟုတ်တာတော့ မ

လုပ်ခိုင်းလောက်ပါဘူး...

"ဟိတ် ...ငြိမ်သွားလိုက်တာ..."

"မဟုတ်ပါဘူး...ဟို ရရ ကူညီနိုင်တာ ဆိုရင် ကူညီ ပါ့မယ်..."

"ဟုတ်ပြီ ချာတိတ်လေး...ကိုယ် Message ပို့ လိုက်မယ်နော်..."

"ဟုတ်ကိုစွမ်းထက်"

ရရဖုန်း ချလိုက်ပြီး ကော်ဖီလက်ကျန်ကို သောက်ကာ အခန်းထဲ ဝင်လာတော့ ဒေါ်ဒေါ်ရောက်နေတာတွေ့လိုက်တာကြောင့်

"ဒေါ်ဒေါ် စကား ခဏလောက်ပြောလို့ရမလား...."

ဒေါ်သင်းသင်း တူမ ဖြစ်သူ အချောအလှလေးကိုကြည့်ရင်း မနက်က ဒေါ်တင်တင်

စိန် တို့ဖက်က အနူးအညွတ်တောင်းပန်ကာလက်ထပ်ပွဲကိုဖျက်ပေးဖို့ ပြောခဲ့သည်။

သူမ နေမကောင်းလို့ကိုယ်တိုင် မလာနိုင်သေးကြောင်း နေကောင်း တာနဲ့ သူ့မြေး အတွက် ဒေါ်သင်းသင်းကိုရော ရရ ကိုရော လာတောင်းပန်ပါမယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း သေချာလေး ဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

ဒေါ်သင်းသင်းလည်းအစကတည်းကကောင်လေးခြေရှုပ်တတ်တာမကြိုက်ပေမဲ့ သူ့တူမလေး ဒီလို မျိုးရိုး ပိုက်ဆံအဆင့်အတန်း မြင့်တဲ့ အသိုင်းဝိုင်းထဲ ဝင်

ဆန့်ရမယ်ဆိုတော့ တစ်ဖက်က လက်မခံချင်ပေမဲ့ တစ်ဖက်ကလည်း မိန်းမ ပီပိီ သဘောကျမိသည်။

အခုတော့ အကုန်ပြီးပါပြီလေ...သူမ အနေနဲ့ သူ့သမီးဖြစ်သူ ဝါဝါ နဲ့ ရရ လေး တို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ဖက်ကောင်းကောင်း နဲ့ ဆုံရရင် တော်ပါပြီ....ချမ်းသာတာမချမ်းသာတာထက်

ရိုးသားပြီး လိမ္မာတဲ့ သားသမက်၊တူသမက်ရရင် အဆင်ပြေပါပြီ...

ဆိုင်ကလူစုံ နေတော့ ဒီအကြောင်းအရာ ကို နောက်မှဘဲ ရရ ကိုပြောပြလိုက်ပါတော့မယ်...

"ဒေါ်ဒေါ်...နေမကောင်းလို့လား..."

"ကောင်းပါတယ် ရရ ရယ်...ဒေါ်ဒေါ် နည်းနည်း အတွေးလွန် သွားလို့ပါ...သမီးပြောလေ...ဘာပြောမလို့လဲ..."

"ဒေါ်ဒေါ် ...ဆိုင်မှာ အထည်တွေကတော်တော်လေးလျော့နေပြီ...ခါ

တိုင်း ယူနေကျ ဆိုင်တွေက အသစ် တွေမထွက် ကြဘူး....အဲ့တာဘယ်လို လုပ် မလဲ..."

"အင်း...ဟုတ်လား...အဲ့လို ဆို သမီး ကရော ဘယ်လို စဉ်းစားထားလဲ...ဒေါ်ဒေါ်က ဒီရက်ပိုင်း ဆိုင်ကိစ္စကို လစ်ဟင်းနေတော့ အခြေနေသိပ်မသိလို့..."

"ဟုတ်...ရရ စဉ်းစားထားတာလေ အမရပူရ (တောင်မြို့)ကို သွားပြီး ကိုယ်တိုင် အရှာထွက်ရင်ရော...ဆိုင်တွေလိုက်ကြည့်

ပြီး...ကိုယ့်ဒီဇိုင်း နဲ့ အပ်လို့ရတဲ့ ရက္ကန်းရုံ တွေ့ရင် ဒီဇိုင်းပေး အထည်ပေး အပ်ရရင် ....ကိုယ့်ဒီဇိုင်းလည်း တခြားဆိုင်မှာမရှိတော့ဘူး...အဲ့လိုဆို ပိုအဆင်ပြေတယ်...."

"အေး...သမီးပြောတာမဆိုးဘူးဘဲ....အခု ကအဆင်တူနေတော့ ကြိုက်ရာ ဆိုင်မှာဝယ်လို့ရနေတာ...ဒေါ်ဒေါ်ဘဲ သွားလိုက်မယ် ဟိုရောက်ရင် သူတို့ ကို ဒီက ဒီဇိုင်းကို ပြပြီး နမူနာ အထည်ကို သမီး ကVideo နဲ့ကြည့်ပြီး ကြိုက်မကြိုက်ပြန်ပြောပေါ့..."

"ရှင် ....ဟုတ် ဒေါ်ဒေါ် အဲ့လို သဘောတူရင် ရရ လည်းလိုက်ခဲ့မယ်လေ...ဒေါ်ဒေါ်တစ်ယောက်တည်းရယ်..."

"မဟုတ်ဘူး...ရရ ဒီမှာ ဒေါ်ဒေါ် မဟုတ်ရင် သမီးရှိမှ ရမှာ ...ဝန်ထမ်းတွေက ဝယ်သူလာရင် မေးတာမရှိရင် ဘာမှ ထပ်မပြဘူး...သမီးကသာပြောတတ်ဆိုတတ်ရောင်းတတ်တာ...နောက်တစ်ခုက ဟိုမှာ ကြာချင် ကြာမှာမလို့....ဒေါ်ဒေါ်တို့ ၂ယောက် ပြိုင် ထွက်လို့ မရဘူးလေ...ရရ"
...ဒေါ်ဒေါ် ပြောတာကအမှန်တရားမို့ ရရလည်းမငြင်းတော့ဘဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
.............

ညနေ ၄:၀၀ ထိုးတော့ ရရလည်း ကိုစွမ်းထက် Message ပို့ပေးထားတဲ့ နေရာကိုရောက်တော့ Sushi ဆိုင် လေးဖြစ်နေသည်။

အထဲရောက်တော့ Appointment ယူထားကြောင်းပြောလိုက်တော့ သီးသန့် ကြိမ်အကာလေးတွေ နှင့် အခန်း လေးထဲမှာ ကိုစွမ်းထက်က ရရ ဝင်လာတာ မြင်တာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး နှုတ်ဆက်သည်။

"ချာတိတ်လေး ...လာဗျာ..."

"ဟုတ်ကို စွမ်းထက် ...ရောက်နေတာကြာပြီလားရှင့်...ရရ နောက်ကျသွားတယ်..."

"ဟာ...နောက်မကျပါဘူးဗျာ.......ကိုယ် ကစောရောက်နေတာပါ...ဘာမှာမလဲ ချာတိတ် မှာနော်...Sushi အစုံမှာလိုက်မယ်...ငါးစားတယ်မလား..."

"ရပါတယ် ...ကိုစွမ်းထက် ...ရရ အစိမ်း မစားတတ်လို့ မစားတော့ပါဘူး...."

"ဟာဗျာ...ဟုတ်လား...ကိုယ်မသိလို့ပါ ကွာ...မိန်းကလေးတွေက Sushi ဘာညာ ကြိုက်တတ်လို့ ကိုယ့်ကဒီကိုခေါ်လိုက်တာ ချာတိတ်လေး စားရအောင်..."

"ရပါတယ်..ကိုစွမ်းထက် ရရ ဗိုက်လည်းသိပ်မဆာလို့...ဖျော်ရည်ဘဲသောက်ပါတော့မယ်..."

စွမ်းထက် က ရရ ပြောနေတာကို ကြည့်ပြီး Waiter ဖက်ကိုလှည့်ကာ

"ညီလေး...အစိမ်းမဟုတ်တဲ့အထဲက ဘာရှိလဲ...."

"ဟုတ်ကဲ့..အကို ဂဏန်းသားထမင်းကြော်လိုမျိုးရှိမယ်...နောက်ထပ်ထမင်းကြော်အစုံရမယ်...ခေါက်ဆွဲပေါင်းရမယ်....ဒီဖက် Menu က သားစိမ်း မဟုတ်တဲ့ Menuပါ"

"ရရ ချာတိတ်ကြည့်ပြီး တခုခုမှာပါ ကိုယ့်လည်း မှာမှာ...ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းမစားချင်လို့လေ..."

ရရလည်း ဘာစားရမလဲ မသိတော့....

"ပုဇွန် တန်ပူရာ တစ်ပွဲ ဆိုရပါပြီ....ကိုစွမ်းထက်..."

"ချာတိတ် ကင်းမွန်စားလား..."

"ဟုတ်...စားပါတယ်..."

"အာ့ဆို ညီလေး ခေါက်ဆွဲပေါင်း တစ်ပွဲ,

ပုဇွန်တန်ပူရာတစ်ပွဲ,ဂဏန်းသားထမင်းကြော်တစ်ပွဲ, Chicken Katsu တစ်ပွဲ,ကင်းမွန်အကွင်းကြော်တစ်ပွဲ,ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို Soda ပါတဲ့ လိမ္မော်ရည် တစ်ခွက်...ချာတိတ်ကရော..."

"ရှင်...ဟို လေ သလဲသီး ဖျော်ရည်ရလားရှင်"

စွမ်းထက်က Waiter ကိုကြည့်လိုက်တော့

"ဟုတ်ရပါတယ် ခင်ဗျာ...."

"ရတယ်ဆို အသီးကိုဘဲဖျော်ပေးပါ...ညီလေး ...လောလောဆယ် အဲ့တာပါဘဲ...လိုမှထပ်မှာမယ်.."

"ဟို...ကိုစွမ်းထက် အများကြီးဘဲ နော် ...ရရ ကမစားနိုင်လောက်ဘူး..."

"မစားနဲ့မြင်ရင် စားချင်လာရင် တစ်ခုတစ်ဖက်ဘဲစားလိုက်...မကုန်ရင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး..."

"ရှင်...ဟုတ် ..ဟုတ်"

စွမ်းထက်ရှေ့က ချာတိတ်မလေးက အင်္ကျီပန်းရောင်မြန်မာ ဝတ်စုံလေး နဲ့ရိုးရှင်းစွာဖြင့် ကျစ်ဆံမြီး လေး တစ်ချောင်းတည်း ကျစ်ပြီး ပခုံးပေါ်တင်ထားတာကြောင့် ကျက်သရေအဖြာဖြာနဲ့ပြည့်စုံနေသည်။

ကြည့်မ၀ စွာ ကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကို ချာတိတ်က ရှက်သလိုလိုလေး ပြန်ကြည့်ကာ

"ကိုစွမ်းထက် ...ဟိုနေ့က ပိုက်ဆံလေ 320000ဒီမှာပါ...."

စားပွဲပေါ်က ပိုက်ဆံထုတ်လေးကိုကြည့်ရင်း စွမ်းထက်အကြံတစ်ခုရသွားပြီး....

"ချာတိတ် ကို ကိုယ်ဖုန်းထဲမှာပြောတာမှတ်မိလား..."

"ရှင်..ဘာကို...အော်....ဟုတ် ရရ ဘာကူညီပေးရမလဲ..."

"အင်း ကူညီတာကတော့ ကိုယ့်ကို 320000တစ်ခါတည်း မဆပ်စေချင်တာ.."

"ရှင်..."

"ဒီလို ကိုယ့်ကိုတစ်ခါတွေ့ရင် 10000ဘဲပေးစေချင်တာ...တိတိကျကျပြောရရင်...32ခါခွဲပေးစေချင်တာပေါ့.."

"ရှင်...ဘာဖြစ်လို့လဲ...ရရ တစ်ခါတည်း ပေးဖို့ အဆင်ပြေပါတယ် အဲ့လောက်ပိုက်ဆံက အဲ့နေ့က မပါခဲ့တာကြောင့်ပါ..."

"ကိုယ်သိပါတယ်...အဲ့လောက် Amount မင်းပြန်ပေးနိုင်တယ်ဆိုတာ....ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို လုပ်မလဲ ကိုယ်က တစ်ခါတည်း မယူဘဲ 32ခါ ခွဲ ယူချင်တာဆိုတော့..."

"ရရ ဘယ်လိုလုပ် ရမလဲတောင်မသိတော့ဘူး ကိုစွမ်းထက်ရယ်..."

"ဘယ်လိုမှ မလုပ်နဲ့ အခု 10000ပေး ရပြီ နောက် တခါ မှထပ်တွေ့တာပေါ့..."

"အခုလို ငွေ 10000တည်း နဲ့ဒီလောက်အစားသောက်တွေ နဲ့ ဧည့်ခံတာ ကိုစွမ်းထက် ကို အားနာလိုက်တာ..."

"အားနာရင် ...ကိုယ်မှာထားတာတွေစားနိုင်သလောက်စား ...."

ရရနှင့် ကိုစွမ်းထက် ဆိုင်ကနေထွက်လာတော့ မှောင်နေလို့ ကိုစွမ်းထက်ကလိုက်ပို့ပေးမယ်ပြောတော့ ရရ လည်း ကိုစွမ်းထက်ကား နဲ့လိုက်လာလိုက်သည်။
...........................

ဘုန်းထက် လက်ထဲက ဖုန်းကိုအစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာလုပ်ချင်စိတ်ကိုမနည်း ထိန်းထားရသည်။

မဟူရာဆီဖုန်းခေါ်နေတာ ကို သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို ဒီမိန်းမ က Busy လုပ်လိုက်ပြီး Message ပြန်ပို့လာတာက

📩 တွေ့မဲ့နေရာ ရယ်အချိန်ရယ် ပို့ထားတယ် လာတွေ့ လှည့် ...ဖုန်းကကိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ...ခေါ်မနေနဲ့....ကိုဘုန်း...ပင်ပန်းမှာဆိုးလို့.....😘"

"တောက်.....အောက်တန်းစားမက လူပါး၀လို့......"
...................

Zay Nadi Condo

မဟူရာ က ဘုန်းထက်ကိုချိန်းတာက ကွန်ဒို တစ်ခု ဖြစ်နေတာကြောင့် ဘုန်းထက် က နေလင်းကို အဖော်အဖြစ်ခေါ်သွားလိုက်သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်သား အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးလာဖွင့်တဲ့ မဟူရာ က

"အော်....ခစ်...ခစ် ကိုဘုန်းက မဟူရာကို ကြောက်လို့လား....အဖော်ခေါ်လာတာ...."

ဘုန်းထက်တို့ အခန်းထဲဝင်ရင်း

"အပိုတွေပြောမနေနဲ့ ....မင်း Video File ကို ဘယ်လို ရလဲဆိုတာ ငါသိတယ်....နောက်တစ်ခုက ငါ နဲ့အိပ် တဲ့မိန်းကလေး ကမင်းလို မိန်းမပျက် မဟုတ်တာလည်း သိတယ်...."

"ဝိုး...စိတ်လျှော့ပါ ကိုဘုန်းရ...ဒါပေမဲ့ Who Cares..မိန်းကလေး တစ်ယောက် က ဒီ Video File ထဲ က ကျွန်မပါလို့ ပြောရင် ဒီလို အနေအထားက ငြင်းလို့မရပါ ဘူး မဟုတ်ဘူးလား...နော်..."

"အဲ့တော့ မင်းလိုချင်တာ...ဘာလဲ...ငါ့ကိုလို့လာမပြောနဲ့ ....လီး လိုဘဲ .....သေရင်တောင် ပြုံးပြုံးကြီး အသေခံလိုက်မယ်....မင်းကို ယူဖို့ S**t ....."

"ကိုဘုန်းကအဲ့လိုပိတ်ပြောတော့ မဟူရာ ဘာပြောရမလဲတောင် မသိတော့ဘူး...ကိုဘုန်းရာ.... ဒါနဲ့စကားမစပ် ကိုဘုန်းက အိပ်ရာပေါ်မှာ တော်တော်ဆိုးတာဘဲ.....ကောင်မလေး ကသနားစရာလေးနော်....."

"မင်း...မင်း...ဘယ်သူလဲသိတယ်ပေါ့...."

"Yes! သိပါတယ် အဲ့မနက်ကတောင် ထွက်လာတာမြင်လိုက်တယ်....မဆိုးပါဘူး သနားကမားလေး..."

"အဲ့ Video File ငါ့ကိုပေး....မင်းလိုချင်တာပြော....."

"အင်း....ဒါကတော့ ....မဟူရာ ပြောခဲ့ပါတယ် ....CEOကို.... မဟူရာက ကိုဘုန်း မိန်းမ ဘဲဖြစ်ချင်တာလို့...."

"စောက်ရေးမပါတာ မင်းတော့သေတော့မယ် ...စောက်ခွက်ကို ပိတ်ထိုးမိတော့မယ်...."

နေလင်းက ကြားဝင်ပြီး

"ဟေ့ရောင်....ဟေ့ရောင် ဘုန်းထက် နေအုံး ကွာခဏလေး...."

"မဟူရာ အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့.....အပေးအယူလုပ်မယ်ဆို.....တစ်ဖက်ကနိုင်တဲ့ အပေးအယူဘဲ လုပ်ပါဗျာ....ဒီFile ကို ခင်ဗျား ဘယ်လိုရလဲ မသိပေမဲ့....တရားဝင်ရတာတော့မဟုတ်ဘူးလေ ဗျာ....ရသလောက် နဲ့ တင်းတိမ်ပြီး တောင်းဆိုပါဗျာ...."

"ကိုဘုန်းဖက်က မဟူရာ ကို လုံးဝ လက်မထပ် နိုင်ဘူးပေါ့....အဲ့လိုလား...."

"WT......မင်းပါးစပ်ကနေထပ်ပြောရင် ငါ စောက်ခွက် ဖြတ်ရိုက်မိဖို့ အာမမခံနိုင်ဘူးနော် ငါ့လိုလူက မိန်းကလေးလည်းညှာမှာမဟုတ်ဘူး စည်းမကျော်လာနဲ့...."

"ကောင်းပြီလေ...အဲ့တာ ဆိုလည်းဒီ Video File Internet မှာပြန့်မဲ့အချိန်ကိုစောင့်ပေါ့....ရှင့် Career ရော ချိန်းဖို့ ကြို ပြင်ထားလိုက်ပါအုံး....စေတနာနဲ့ပြောတာ..."

မဟူရာ အမှန်တော့ အဲ့နေ့ည Hotel ကိုမိန်းကလေး တစ်ယောက် နဲ့ မူမမှန်စွာဝင်လာတာကိုတွေ့လိုက်တာကြောင့် သူမ ကဒီလို အကြံစည် တွေကိုလျပ်တပြတ် ကြံလိုက်ကာ Hotel တွေမှာ CCTV က Reception နှင့်လျှောက်လမ်း အခန်းဝတင်ဘဲ Record ရနိုင်တာကြောင့်သူမ က ကောင်လေး တစ်ယောက်ကို ငွေပေးပြီး အခန်းထဲ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ သွားပို့ရင်း အိပ်ရာ ဖက်ကို Video ရိုက်ပြီး ဖုန်းကိုထားခဲ့စေလိုက်တာကြောင့် အစအဆုံး မိန်းကလေးကဘယ်သူဘယ်ဝါ ဆိုတာရော ကိုဘုန်းကိုပါမြင်နေရသည်။

မနက်လင်းတော့မှ အဲ့ကောင်လေးကိုဘဲ

အခန်းထဲက ဖုန်းကိုပြန်ယူခိုင်းလိုက်ကာသူမ ကCCTV Record တွေပါအကုန်ဖျက်ထားခဲ့သည်။
......................

ကွန်ဒို Parking မှာ

"ဘုန်းထက် မင်းအဆင်ပြေလား..."

"ရတယ် နေလင်း ငါ တစ်ယောက်တည်း ပြန်တော့မယ် ....လိုက်လာ ပေးတာကျေးဇူးဘဲ..."

"ပြောစရာလားကွ....ငါရောလိုက်မယ်လေ....မင်းဘယ်သွားမှာလဲ...."

"ငါတစ်ယောက်တည်းနေချင်လို့ပါ...ငါဖုန်းဆက်မယ်ဟေ့ရောင်"

နေလင်းကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ဘုန်းထက် နီးစပ်ရာ Bar တစ်ခုသို့ ဝင်ပြီး အရက်ကို လူမှန်းမသိအောင်သောက်ပစ်လိုက်သည်။

TBC

Segment

01/08/2025

ဒါလေးက မင်းသမီးကငယ်ငယ်ကတည်းက ၀တုတ်မလေးပါ မင်းသားကတော့ မင်းသမီးတို့ ဘေးအိမ်က အိမ်နီချင်းလေးပေါ့နော် မင်းသမီးကမင်းသားကို ငယ်ငယ်ကတည်းက မင်းသားနဲ့ အရမ်းခင်ချင်တာပါ မင်းသားကတော့ မင်းသမီးကို ဖက်တီးမ ၀က်ဘီလူးမဆိုပြီး အမြဲခေါ်ကာ အနိုင်ကျင့်တဲ့ကောင်းလေးပေါ့နော်

အရွယ်ရောက်လာတော့လဲ မင်းသားကမင်းသမီးကို ၀လို့ဆိုပြီး စကားနဲ့အမြဲနှိမ်ပြောတာပါ မင်းသမီးကတော့ ကိုကိုဆိုပြီး ကြိတ်သဘောကျပြီးချစ်နေရတာ မင်းသားဘယ်လောက်နာအောင်ပြောပြော မုန်းလို့မရဘဲ ဆက်ချစ်နေမိတဲ့ အချစ်ရူးမလေးဖြစ်နေတာပေါ့နော်

မိဘတွေကသူတို့နှစ်ယောက်ကို ပေးစားလိုက်တော့ မင်းသားက သူကြည့်မရတဲ့မင်းသမီး၀တုတ်မကိုနှိပ်စက်ရအောင် ယူလိုက်တာပါ မင်းသားမှာရည်းစားရှိတာကိုသိသိရက်နဲ့ မင်းသမီးကလည်း မင်းသားနဲ့လက်ထပ်ဖို့ သဘောတူလိုက်တဲ့အခါ ဘယ်လိုတွေဆက်ဖြစ်မလဲ...
😍😍😍😍ဆက်ဖတ်ကြည့်နော်......

Facebook link

https://www.facebook.com/share/1CQczBdUDz/?mibextid=wwXIfr

31/07/2025

Kian နဲ့ သူရဲ့ Pookieလေး တို့ရဲ့ Pre Wedding ရိုက်တာလေးတွေနဲ့Dinner Dressလေးမျက်စိထဲပေါ်အောင်လာပြတာပါ(Preကထည့်မရေးထားပေမဲ့ စိတ်ကူးလို့ရအောင်ပါ😁)
တလက်စတည်း ပန်းမရင့် က အပိုင်းစုံ ကွန်ပိပြီးဖြစ်တာကြောင့် Fb Gp ရော PDF File ရော Tele Gp ရော ဝယ်ချင်သူတွေရယ်ပြီးမှဖတ်မယ်ဆိုပြီး စောင့်နေကြသူတွေရယ်ကိုPage Cb ကနေ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲကြိုဆိုစောင့်နေပါတယ်လို့
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

စာအမြည်း.......ပန်းမရင့်👩‍❤️‍👨

ဒီနေ့ကတော့ သူနဲ့ သူမလေးရဲ့ မင်္ဂလာပွဲနေ့ဖြစ်သည်။မနက်ပိုင်းတစ်ပွဲ ကို ဟိုတယ်မှာ ခမ်းခမ်းနားနားဆောင်ပြီး ညကျရင်တော့ Dinner ပွဲကရှိသေးသည်။

“ကလေးလေး ……”

“ကိုကြီး ဧည့်သည်တွေ ပြန်ကုန်ပြီလား….”

သူမလေးကို ဟိုတယ်ကပေးတဲ့ မင်္ဂလာအခန်းထဲမှာ Make up, မာမီ‌ နဲ့ သူ့တပည့် တွေကဆံထုံးတွေကူဖြုတ်ပေးနေလေသည်။

“သမီးလေး ပြီးပြီနော်”

“ဟုတ်မာမီ ကျေးဇူးပါနော်”

“ Congratulations ပါရှင့် သတို့သားနဲ့ သမီးလေး”

Makeup မာမီတွေ အခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်ကြပြီး……

“ဒီနေ့ ကိုယ်အရမ်းပျော်တာဘဲ ဒီကလေးလေးကို အပြီးတိုင်ပိုင်ဆိုင်လိုက်ရပြီဆိုတဲ့အသိက ကိုယ် ဘယ်လိုစကားတွေနဲ့ ဖော်ပြရမလဲတောင်မသိဘူး”

“မရင့်လည်း အရမ်း အရမ်းကိုပျော်တယ် ….ချစ်တယ်ကိုကြီး”

“ချစ်တယ် သိပ်ချစ်ရပါတယ် Baby”

“ကိုကြီး အ၀တ်အစားလဲမလို့လား မရင့်ကူပေးမယ်လေ”

“ရပါတယ်ကွာ Pookie လေး နားပါ တစ်မနက်လုံး မတ်တပ်ရပ်ထားတာ ကလေးလေးညောင်းနေမှာပေါ့ ညလည်း Dinner ပွဲကရှိသေးတော့ ခဏအိပ်ပါလား Baby”

“ဟင့်အင်း မအိပ်တော့ပါဘူး ခဏနေ မမယုနဲ့ မမသွယ် ပြန်လာမှာ”

ကိုကြီးကပြောရင်း အ၀တ်အစားလဲနေသည်မို့မရင့်လဲ အလိုက်တသိကြယ်သီးလေးတွေ ကူတပ်ပေးလိုသည်။

“ပြွတ်စ်…..ပြွတ်စ်……”

“ဟင့်…….”

“ပြွတ်စ်….ဟင်း….ပြွတ်စ်”

“ပြွတ်စ်…….”

“ဟင်း…….”

“ချစ်တယ် ကိုယ့် ကလေးလေး”

“ချစ်တယ် ကိုကြီး ရွှတ်…..”

သူ့ရင်ဘက်ကို နမ်းပြီး toilet ထဲ၀င်ပြေးသွားတဲ့ သူ့ရဲ့အသစ်စက်စက်ဇနီးလေးကို သူ့မှာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့်……..

“ညမှ တွေ့ကြတာပေါ့ Babyရာ…..”(လူယုတ်မာအပြုံးဖြင့်)
......................….......................??????????

လူတွေလည်းအတော်ပါးသွားပြီး သူတို့လည်း ‌ဟိုတယ်ကပေးတဲ့အခန်းမှာဘဲ မင်္ဂလာဦးညလေးကိုဖြတ်သန်းကြမှာမို့ နှစ်ယောက်လုံး အခန်းထဲရောက်လာကြသည်။သူ့ကလေးလေးကတော့ တော်တော်လေးကိုပင်ပန်းနေပုံရသည်။အရင်ကလိုအသံဆာဆာလေးတောင် မထွက်နိုင်ဘဲ ငြိမ်နေလေသည်။

“ကလေးလေး ပင်ပန်းနေပြီလား”

“ဟုတ်တယ် ကိုကြီး မရင့် ခြေထောက်တွေလဲ ညောင်းလိုက်တာ”

“ဟုတ်လား ကိုယ် ရေနွေးနွေးလေးစပ်ပေးထားမယ် ခဏ စိမ်လိုက်နော် လန်းသွားအောင်”

“ဟုတ်…..”

“Baby တော်ပြီလား ကြာကြာလေးစိမ်လေ”

“ဟင့်အင်း မရင့် ကြာနေရင် အဲ့ထဲဘဲ အိပ်ပျော်သွားလိမ့်မယ်”

“အာ့ဆို ကိုယ်ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ခဏစောင့်နော်”

သူ့အပြောကို ‌ကြောင်အအလေး ပြန်ကြည့်နေတာမို့ သူလည်း ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ ‌Bathroomထဲသာအမြန်၀င်ခဲ့သည်။

“ဟင်……”

Kianရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ သူ့ကလေးလေးက စောင်လေးကို လုံးနေအောင်ခြုံပြီး အိပ်ပျော်နေလေသည်။

သူမလေးနား ကပ်ကြည့်တော့ တကယ်ကို အိပ်ပျော်သွားတာဘဲဖြစ်တာကြောင့် သူ့မှာ အားခဲထားသမျှမင်္ဂလာဦးညက အနွေးလုံးလေးကိုသာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ပြီး ဆန္ဒတွေကို သိမ်းဆည်းကာ အိပ်လိုက်ရပါတော့သည်။

………..................…………………………???????

“ရွှတ်…..ရွှတ်…..”

ရင်ခွင်ထဲက အကောင်ပေါက်လေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို တရှုံရှုံနမ်းပြီး လှုပ်လှုပ်ရွရွလေး ဖြစ်နေလေသည်။သူ့မှာ သူမလေးဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆက်ပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေမယ့် ရင်ဘတ်ကို မထိတထိနမ်းလိုက် သူ့လည်ပင်းကိုနမ်းလိုက်လုပ်ပြီး သေးကွေးတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက သူ့မျက်နှာပေါ် ပြေးလွှားနေကာ သူ့မှာဟန်ဆောင်၍ပင်မရတော့ဘဲ…….

“Baby မနက်စောစောစီးစီး ပွဲတောင်းနေတာပေါ့ ဟင်”

“ကိုကြီးကလည်း…..”

“ကိုကြီးကလည်းလုပ်မနေနဲ့ ညက အစောကြီးအိပ်ပျော်သွားတာ ဘယ်ကောင်မလေးလဲပြော ”

“ခိ ခိ…..”

“ဒီကယောကျာ်းကတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာ အားခဲထားတာ…. အခု….”

“ပြွတ်စ်….ပြွတ်စ်….”

“ကလေးလေး မင်းနော်….”

“ခိ ခိ…..အား…ယားတယ် ကိုကြီးရဲ့…..”

သာယာတဲ့မနက်ခင်းလေးကတော့ ကိုကြီးခေါ်ဆောင်တဲ့ အချစ်ပင်လယ်ထဲ လက်ပစ်ကူးရင်းဖြင့်………..

…………………………………………………………???????

“သမီးလေး စားမကောင်းဘူးလား”

“မဟုတ်ပါဘူး ဒယ်ဒီစားကောင်းပါတယ်”

ထိုအချိန်ကိုကြီးက သူ့မကိုကြည့်လာပြီး ဂရုတစိုက်နဲ့ ….

“Baby ဘာဖြစ်လို့လဲ နေမကောင်းဘူးလား”

“အင်း မရင့် လေယာဉ် မစီးတာကြာလို့လားမသိဘူး နေရတာ အီလည်လည်ကြီးဖြစ်နေလို့”

“ဟုတ်လား Mommyခဏနေရင် ဆေးလေးတိုက်မယ်နော် သမီးလေး”

“မသောက်ရဘူး…”

“ဟင်”

“ဟေ”

“Why?”

Daddy နဲ့ Mommy အပြင် ငြိမ်ပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ Axelကပါ သူ့ကို အံ့ဩတကြီးကြည့်လာလေသည်။သူမလေးကိုကြည့်တော့လဲ သူကို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။

“မဟုတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်ပြောချင်တာ ဘာဖြစ်လဲ သေချာမသိဘဲ ဆေးမသောက်ရဘူးပြောတာ ….Babyခဏနေရင် ကိုယ်နဲ့ဆေးခန်းသွားမယ်နော်”

“ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း…မရင့် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုကြီးကလည်း ခဏနားလိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ”

“ဟုတ်လို့လား ကလေးလေးရာ”

“Kian သားကြီးရယ် သမီးလေးက နားလိုက်ရင်သက်သာပါတယ်ဆို မင်းကကဲမနေနဲ့”

“သမီးလေး ပြီးရင် နားလိုက်နော်”

“ဟုတ်မာမီ”

…………….…………………………………?????????

“Baby အဆင်ပြေရဲ့လား

“ပြေပါတယ် ကိုကြီးရဲ့…..”

“လာ ဒီကို….”

ကိုကြီးက ကုတင်ပေါ်ကနေ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကို လာဖို့ခေါ်နေတာမို့ မရင့်လဲ နားချင်နေတာကြောင့် ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲသို့ ၀င်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေကိုမှိတ်ထားလိုက်သည်။

ခဏတွင်းချင်း အသက်ရှူသံမှန်မှန်လေးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ ကလေးလေးကိုကြည့်ပြီး အနမ်းသူခိုးလုပ်နေရသည်။သူ့ကြောင့်နိုးသွားမည်ဆိုးတာကြောင့် နမ်းတာကို ရပ်ပြီး သူလဲ သူမလေးနဲ့အတူ ခဏတာအိပ်စက်အနားယူလိုက်သည်။

……………

“Baby အနွေးထည်ထူထူလေး၀တ်နော်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုကြီးရဲ့ အဲ့တာပြောတာ ၆ခါရှိပြီ”

“ဟား ကိုယ့်မိန်းမလေး အေးနေမှာဆိုးလို့လေ”

“ဟုတ်ပါပြီရှင့်….ဒါနဲ့လေ ကိုကြီး အခုသွားမယ်‌့နေရာက အဲ့လောက်အေးတာလားဟင်”

“အင်းပေါ့ Babyရ ထိုင်၀မ်မှာက နှင်းကျတဲ့နှစ်ဆိုတာရှားတယ် တစ်နှစ်ကို အများဆုံးကလေးခါလောက်ဘဲ ကျပြီဆိုလဲ အပင်တွေကအစ ခဲနေတာ ဟိုရောက်ရင် Babyကြည့်ကြည့်နော်”

“မရင့် အခုဘဲ ရောက်ချင်နေပြီ”

“Let’s go”

……
Kianတို့နဲ့အတူ Axelကပါလိုက်ချင်တာကြောင့် သုံးယောက်ဖြစ်လေသည်။
သူတို့လည်း အစောဆုံးထလာပြီး အခုတော့ တောင်အောက်ကိုရောက်လာလေပြီ။တစ်ချို့က ကားတွေနဲ့ တက်ကြပြီး တစ်ချို့ကတော့ ဆိုင်ကယ်တွေနဲ့တက်နေကြတာတွေ့လေသည်။

“ကိုကြီး…..”

“ဗျာ….”

“တောင်အောက်မှာတောင် နည်းနည်းအေးလာပြီနော်….”

“မရီးလေး ဒါက အမွှားလေးဘဲ ရှိသေးတယ် ….ဟိုးကိုလှမ်းကြည့်လိုက် အငွေ့တွေ တွေ့လား….”

ဟုတ်ပါသည် မရင့် ကားနဲ့သွားနေရင်း အပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရှု့ခင်းတွေ တောင်ပတ်ပတ်လည်က အငွေ့တွေထွက်နေလေသည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မရင့်တို့ကားလေးက တောင်ပေါ်ရာက်လာခဲ့သည်။

“Baby ဆင်းရင် အတော်အေးမှာနော် လက်အိတ်လေးတွေပါသေချာ ၀တ်ထား”

ကားထဲကနေ အပြင်ကို ခြေထောက်ချလိုက်ရုံနဲ့တကယ်ကို ခိုက်ခိုက်တုန်နေလေသည်။Kian ကမရင့် နားအုပ်ထားတဲ့ အအုပ် လေးကိုသေချာနားပေါ်ပြန်ပြင်ပေးရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကအပင်တွေကိုကြည့်တော့လည်း နှင်းလေးတွေပါကပ်နေကာ အစိမ်းရောင်အပင်လေးတွေအဖြစ်ကနေ အဖြူရောင်လေးတွေပြောင်းသွားပြီး တကယ်ကို တစ်မျိုးလေးတွေလှနေသည်။

“ကိုကို နှင်းလျောစီးရအောင်……”

“ကိုကြီး စီးနော် မရင့်ကြည့်ချင်လို့….”

“မရီးလေး …..မရီးလေးရဲ့ယောကျာ်းကနှင်းလျောစီးတဲ့နေရာမှာ ချန်ပီယံနော် ”

“မြှောက်မနေနဲ့ Axel မင်းမစီးလဲ ငါက စီးမယ်လို့ စိတ်ကူးရှိပြီးသား”

“မရင့် ယောကျာ်းကအတော်ဆုံးဘဲ”

နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ခိုက်ခိုက်တုန်နေအောင်ချမ်းအေးနေတဲ့ သူ့ကလေးလေးက သူ့ရင်ခွင်နားလေးကပ်လာကာ သူ့ကို အသဲယားအောင် ပြောသေးသည်။

ကိုကြီးနဲ့ မတ်ကလေး နှင်းလျောစီးတာကို မရင့်ကတော့ကော်ဖီပူပူလေးလက်ကကိုင်ရင်း ဖုန်းနဲ့မှတ်တမ်းတင်ထားလေသည်။တကယ်ကို ကိုကြီးက တော်တာပင် ။ မတ်ကလေး ပြောပြတာတော့ ကိုကြီးရဲ့ငယ်ငယ်က ဝါသနာက Snowboarder တစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာတဲ့လေ။

“Good Good”

လက်မလေးထောင်ပြီး သူ့ကိုတော်ကြောင်း ချီးကျူးနေတဲ့ကလေးလေးနားကို သွားလိုက်ပြီး…..

“လာ ကိုယ့်ဆီကို အေးနေပြီမို့လား…..”

“နည်းနည်းပါ…..”

“ခဏနေ ရင် ပြန်ကြမယ် Babyအရမ်းအေးနေပြီ ….ကိုယ်တို့ကတော့ ငယ်ငယ်က ခဏခဏလာဖူးလို့ အကျင့်ဖြစ်နေပေမယ့် Babyအေးတဲ့ဒဏ်မခံနိုင်ဘဲ ဖျားသွားလိမ့်မယ်နော် ”

“ဟုတ်”

“ပျော်လား Pookie ”

“ပြောမပြတက်အောင် ပျော်ပါတယ်ရှင့်”

“အဟွန်း ချစ်လိုက်တာကွာ….ရွှတ်စ်…”

“ကိုကြီးကလည်း လူတွေနဲ့”

“ဘာဖြစ်လဲကွာ ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ်နမ်းတာဘဲ”

“ဟေ့ ဟေ့ ဒီ Faကြီးရှေ့မှာ သိပ်မRoကြပါနဲ့ဗျာ”

“ဟား……”

“ခိ ခိ……”

“ဆောရီး မတ်ကလေး…..”

……………..………………………………………??????????

“သားကြီးရေ Kianရေ …..လာပါအုံး….သမီးလေး မူးလဲသွားလို့….”

“ဧည့်ခန်းထဲမှာ Kian , Daddyနဲ့ အလုပ်အကြောင်း ပြောနေရင်း Kitchen ထဲက Mommy အသံကြားပြီး သူ့မှာပူထူပြီး စိုးရိမ်သွားတော့သည်။ သူမလေးကို ပွေ့ယူပြီး အခန်းထဲကို ချသိပ်ပြီး မာမီရဲ့ မိသားစု ဆရာ၀န်အလာကို စောင့်နေလိုက်သည်။
သူ့ ညတိုင်း သောင်းကျန်းသမျှကို မညည်းမညူမငြိုမငြင် လိုက်လျောပေးရှာတဲ့သူမလေးက အခုတော့ မူးလဲသွားလေတော့ အချစ်ကြမ်းမိတဲ့သူ့ကိုယ်သူသာအပြစ်တင်နေမိသည်။သူကလည်း သူမလေးအနားကပ်လိုက်တာနဲ့ စိတ်ကဘယ်လိုမှ ထိန်းမနိုင်ဘဲ အရယူမိလေသည်။

“ဆရာ၀န် ရောက်လာပြီး….”

“ Congratulations ပါရှင့်…..”

“ဗျာ……”

“Kian အမျိုးသမီးလေးမှာ ကိုယ်၀န်ရှိနေတာပါ”

“ဗျာ….”

“သားရယ် တဗျာ ဗျာနဲ့ ”

“သမီးလေး နီနီ တကူးတကလာပေးတာကျေးဇူးပါနော်”

“ရပါတယ် အန်တီဏီရဲ့ ….နီလည်း မနေ့ကမှ မြန်မာပြည်ကနေပြန်ရောက်တာမို့ မဟုတ်ရင် နီလည်း မလာပေးနိုင်လောက်ဘူး”

“ဟုတ်လား…..”

“နီ့ ကိုခွင့်ပြုပါအုံးရှင် ကိုယ်၀န်ကို OG နဲ့သေချာအပ်ပြီး လိုအပ်တဲ့ အားဆေးတွေ သောက်ပါနော်”

“နီ‌ ရေ သားနဲ့သမီးလေးက ဟန်းနီးမွန်းလာတာ သဘက်ခါတောင် ပြန်ကြတော့မလို့ မြန်မာပြည်‌ပြန်ရောက်မှ ဘဲ အပ်ရတော့မယ်ထင်တယ်”

“ဟို ညီမနီနီ ကျွန်တော့ အမျိုးသမီး….”

“မစိုးရိမ်ရဘူးနော် ကိုKian …..အားနည်းနေလို့ရယ် ကိုယ်၀န်ကြောင့်မူးလဲသွားတာပါ …လောလောဆယ် ဒီဆေးလေးတွေ ပေးခဲ့မယ် ရှင့်”


ဆရာ၀န်ပြန်သွားပြီး သူတို့ တစ်အိမ်လုံး ပျော်နေကြလေသည်။ သူတောင် ဒီကိစ္စကို သတိမထားမိခဲ့ သူမလေးနဲ့ စပြီး နေကတည်းက ဘာအကာအကွယ်မှလည်း မသုံးခဲ့သလို သူမလေးကိုလည်း တား ထားလား ဆိုတာမမေးဖြစ်ခဲ့တာမို့ အခုလို မြန်မြန် ကြီး သူမလေးမှာ ကိုယ်ပွားလေးရောက်လာတော့လည်း အတိုင်းမသိ၀မ်းသာရလေသည်။

“Baby….Baby….အရမ်းမထနဲ့ ဖြည်းဖြည်းနော်

“ကိုကြီး မရင့် ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင်….မရင့် မာမီနဲ့… အဟင့်……”

“ဟာ ကလေးလေး ဘာလို့ငိုနေတာလဲ ကွာ မငိုရဘူးလေ”

“အီး….အဟင့် မရင့်မှာ မရင့်မှာ ရောဂါရှိနေတာလားဟင်”

“ဟာ Babyကကွာ မဟုတ်တာတွေ …..ကိုယ့်ကလေးလေးမှာ ဘာရောဂါမှ မရှိပါဘူးနော်”

“ဟင့် ကိုကြီး ညာနေတာမို့လား မရင့်မူးလဲသွားတာ….အီး……”

“ဟဲ့ ဟဲ့ သားရေ သမီးလေးက ဘာလို့ ငိုနေတာလဲကွယ်”

မာမီကပါ အခန်းထဲ၀င်လာပြီး….သူမလေးငိုတာကို မေးလေတော့သည်။

“မာမီ….မရင့် မှာလေ ရောဂါ ရှိနေတာမို့လားဟင် ဟင့်…..”

“သားရယ် သမီးလေးငိုအောင် ဘယ့်နဲ့ မပြောရတာလဲ ကလေးက အားမရှိပါဘူးဆို မင်းမလဲ”

“အေး အေး ကလေးကို သေချာပြောပြလိုက် Mommy သွားပြီ” ဆိုကာ Mommy က ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ သူ့ကလေးလေးကို ကြည့်တော့လဲ မျက်ရည်လေးတွေနဲ့ နှာခေါင်းလေးကပါရဲနေပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကပါ စူထွက်နေလေသည်။

“Babyကိုယ့်ကိုကြည့် ကလေးလေးမှာ ဘာရောဂါမှ ရှိမနေပါကွာ …ဒီမှာ ဒီအထဲလေးမှာ အကောင်ပေါက်လေး ရောက်လာလို့ မူးလဲသွားတာ”

“ဟင်….”

“ဟုတ်တယ် ကိုယ့်ရဲ့မိန်းမလေးမှာ ကိုယ်၀န်ရှိနေတာတဲ့ဗျာ”

“ ကို ကိုကြီး တကယ်လား ဟင်”

“တကယ်ပေါ့ ကွာ ကိုယ် ပျော်လွန်းလို့ ကောင်ကင်ကြီးတောင်ဒူးနဲ့တိုက်ချင်နေတာ”

“တကယ်မရင့်မှာ ကိုယ်၀န်ရှိနေတာပေါ့နော် ဒီထဲလေးမှာ အကောင်လေးရှိနေတာပေါ့နော်”

“ဟုတ်ပါဗျာ ဒီထဲလေးမှာ ကိုယ့်တို့နှစ်ယောက်ပေါင်းစပ်ထားတဲ့ ကိုယ်ပွားလေးရှိနေတာသိရဲ့လား”

“ဟီး….မရင့်က ရောဂါရှိနေတယ်ထင်သွားတာ”

အခုမှ မရှိတော့တဲ့ မျက်ရည်လေးတွေကို သုတ်ပြီး မျက်နှာလေးကြည်လင်သွားတဲ့ သူ့ရဲ့ ကလေးလေးပါလေ။

“မဟုတ်တာကွာ ….တကယ်တော့လေ ကလေးလေး မူးလဲသွားတော့ ကိုယ့်အရမ်းလန့်သွားတယ်သိလား ကိုယ်ညတိုင်းသောင်းကျန်းခဲ့လို့ တစ်ခုခုဖြစ်သွားပြီထင်တာ လက်စသက်တော့ သောင်းကျန်းတဲ့ အကျိုးရလဒ်လေးဖြစ်နေတယ် ဟား….ဟား…..”

“ကိုကြီး အရမ်းပျော်တာဘဲလားဟင်”

“ကိုယ် ဘယ်လိုစကားလုံးတွေနဲ့ နှိုင်းရမှန်းမသိအောင် ပျော်နေတာ သိရဲ့လား”

“ကိုကြီး ပျော်ရင် မရင့်လည်းပျော်တယ်…..”

“ချစ်တယ် မိန်းမလေး…..ဟောဒီထဲက ပေါက်ပေါက်စစလေးရော ချစ်တယ်”

“ချစ်တယ် ကိုကြီး…..သိပ်ကိုချစ်ရပါတယ်”

ယနေ့မှစ သူတို့ရဲ့ ကမ္ဘာလေးက အချစ်တွေ နွေးထွးမှုတွေနဲ့ ရှေ့ဆက်ပြီး သာယာပျော်ရွှင်ဖွယ် မိသားစုကမ္ဘာလေးသို့……….

❤️စ/ဆုံး Pdf fileရပါပြီဗျ _2000ks❤️



#ပန်းမရင့်