15/07/2025
ထမင်းတနပ်စားရင် စျေးထဲက ရိုးရိုးထမင်းဆိုင်အသေးမှာ ပုံစားရင် ၃၅ဘတ်... ဟင်းပွဲနဲ့စားရင် ဘတ်၅၀.... ဆိုင်ကြီးမှာဆို ထမင်းတခါစားရင် ဘတ်၁၅၀... ရေသန့်တဘူး ၁၀ဘတ်.... ဖြစ်နေတဲ့အချိန် မရှိတဲ့သူကို ကုသိုလ်ပြုကျွေးရတာလောက် ကုသိုလ် ရတာ မရှိဘူး... 😍😍
၈ ဘတ်တည်းနဲ့ ထမင်းဝယ်ခွင့်ပြုပါဦးဗျာ…
"ဦးမှာ ၈ ဘတ်လေးပဲ ရှိပါတယ်ဗျာ… ထမင်းဖြူလေးလောက်များ ဝယ်လို့ရမလားဗျာ။ ရှက်စရာကောင်းမှန်း သိပေမယ့် ဦးမှာ ဒီလောက်ပဲ ရှိတာပါ။ မသန်စွမ်း ညီမလေးက ဗိုက်ဆာလို့ စောင့်နေရှာပြီ"
အမျိုးသားတစ်ဦးဟာ လက်ထဲမှာ ၈ ဘတ်တန် အကြွေစေ့လေးတွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း "ချမ်းသာသော ထမင်းကြော်ဘုရင်" လို့ အမည်ရတဲ့ သေးငယ်တဲ့ စားသောက်ဆိုင်လေးရဲ့ရှေ့မှာ တွေဝေစွာ ရပ်နေခဲ့ပါတယ်။ အားနာဟန်နဲ့ တိုးတိုးလေး ညည်းတွားလိုက်တဲ့ သူ့အသံဟာ မျှော်လင့်ချက်အနည်းငယ်နဲ့ ပြည့်နှက်နေခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ သူ လေလိုပဲ သဘောထားခံရပြီး စကားမဆုံးခင် ပယ်ချခံရတဲ့ အရင်အတွေ့အကြုံတွေလို မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ သူ မျှော်လင့်နေခဲ့တာပါ။
ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ အခြေအနေက လုံးဝကွဲပြားနေခဲ့တယ်။
ထမင်းကြော်ဆိုင်ပိုင်ရှင်က ဦးကြီးကို မော့ကြည့်ပြီး နွေးထွေးတဲ့အသံနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ "နှစ်ယောက်စားရင် ဘယ်လိုလုပ် ဝမှာလဲ ဦးကြီးရယ်။ ထိုင်စောင့်နေ၊ ကျွန်တော် ထမင်းကြော်ပေးမယ်" ခဏအကြာမှာတော့ ပူပူနွေးနွေး ထမင်းကြော်နှစ်ဘူး၊ ရေသန့်နှစ်ဘူးနဲ့အတူ မေတ္တာလက်ဆောင်အဖြစ် ပိုက်ဆံအနည်းငယ်ကိုပါ ဦးကြီးရဲ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အဲဒီနေ့က ဦးကြီးဟာ အလကားရတဲ့ ထမင်းထက်မက သူ့ရဲ့အခက်အခဲကို မြင်တဲ့၊ နားလည်တဲ့သူတွေ ရှိနေသေးတယ်ဆိုတဲ့ အသိကိုပါ ရရှိခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ တန်ဖိုးဖြတ်လို့မရတဲ့ ကြင်နာမှုပါပဲ။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝကို နောက်တစ်နေ့အတွက် ဆက်ပြီး အသက်ရှင်ဖို့ ခွန်အားတွေ အပြည့်အဝပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ မေတ္တာပါ။