22/09/2025
๐๐
Op zondag 5 mei 2024 wordt mijn dochter Sandra op 30 jarige leeftijd vermoord door haar man. In haar eigen huis, in haar eigen bed. Op een plek waar zij zich veilig en geliefd had moeten voelen. Hij pleegt direct daarna zelfmoord. Op dinsdag 7 mei is hun dood voorpaginanieuws in Noord-Nederland.
๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐
Sandra stort zich vijf jaar geleden (2019), ze is dan 26 jaar, hals-over-kop in een nieuwe relatie. Het gaat razendsnel en voltrekt zich vrijwel geheel buiten ons zicht. โHij is zo liefโ, zegt ze. โHij is groot en sterk.โ Ik hoor het haar nog zeggen aan de telefoon, in de zomer van 2019.
In september geeft hij haar een trouwring โvoor als we gaan trouwenโ. Ze is dan ook al zwanger. Ze trouwen in januari 2020 en in juni 2020 โ midden in de coronatijd โ wordt hun zoon geboren. Door de beperkingen gaat alles grotendeels aan ons voorbij. In 2021 kopen ze een huis. In het voorjaar van 2022 gaat haar grote droom in vervulling en wordt zij eigenaar van Restaurant Wereldgeluk in Groningen.
๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐๐
Sinds de zomer van 2022 blijken er al heftige ruzies te zijn tussen Sandra en haar man. In augustus 2023 loopt het zo uit de hand, dat hij voor enkele maanden in de gevangenis belandt wegens bedreiging en mishandeling. Ze komt het ons zelf vertellen. Tot mijn verbijstering blijft ze volhouden dat er niets mis is met haar relatie. Ze wordt zelfs kwaad als ik haar de suggestie doe met haar zoontje bij ons te komen wonen om samen op zoek te gaan naar een oplossing.
๐๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐๐
Al met al is het een complex verhaal met veel aspecten die belangrijk zijn om te snappen, waarom wij niets hebben kunnen doen om haar leven te redden. Vanaf augustus 2023 zijn de signalen (de rode vlaggen) herkend door hulpverleners, politie, collegaโs, vrienden en familieleden:
- Hij controleert haar met cameraโs en microfoons.
- Hij mishandelt haar, en scheldt haar uit.
- Hij is achterdochtig en jaloers en beschuldigt haar van allerlei lelijke zaken.
- Ze houden in gesprekken met hulpverleners de schijn op dat alles weer in orde is.
- Hij zet haar klem door paspoort, rijbewijs, bankpas en telefoon af te pakken.
- Hij dreigt regelmatig met zelfmoord.
- Hij isoleert haar van vrienden en familieleden die kritische vragen stellen.
- Het contact met mijn dochter wordt steeds minder, afstandelijker en moeizamer.
Ondanks al die signalen slaagt niemand uit haar directe, sociale omgeving er in Sandra te overtuigen dat het beter is haar relatie te beรซindigen. Ze blijft voor haar relatie vechten. Waarom? Uit angst voor zijn agressieve gedrag? Uit bezorgdheid haar zoontje kwijt te raken? Uit schaamte voor haar verkeerde keuze? Uit wanhoop vanwege de zakelijke problemen en schulden? Of misschien vanuit de koppige overtuiging, dat zij de enige nog is die hem wil helpen? Sandra wil zelf geen hulp of bescherming. โHij heeft hulp nodigโ, zegt ze tegen familieleden, hulpverleners en justitie.
๐๐๐๐๐๐๐๐๐
Mijn overtuiging is dat ze overeind bleef door de verwachting dat alles goed komt, als het haar lukt het restaurant weer aan de praat te krijgen. Dรกt is haar gelukt, maar haar leven is verwoest. Ze is vermoord door haar ontspoorde, jaloerse partner. Heeft ze vlak voor haar dood toch gezegd de relatie te willen verbreken? We zullen het nooit weten.
Onze aandacht gaat nu volledig naar de toekomst van haar zoon, mijn kleinzoon. Daarbij vind ik troost in de gedachte dat โ als de ruzies nog maanden of jaren verder waren gegaan โ hij nog meer beschadigd was geraakt dan hij nu al is.
Bron: Filomena Groningen