18/10/2024
Mijn bonusdochter van vier is een manipulatief, verwend kreng (bonusmoeder)
Mijn bonuszoon van 14 negeert mij, draait met zijn ogen, is achterbaks en lui (bonusvader)
Mijn bonuskinderen maken mijn relatie met mijn partner kapot, het is hun schuld dat wij gaan scheiden (bonusvader)
Mijn bonusdochter van 7 weigert om te komen, liegt alles bij elkaar en zet iedereen tegen elkaar op (bonusmoeder).
Ik word zo verdrietig als ik deze berichten op de socials lees. En deze teksten zijn nog mild.
Een kind is nooit DE schuldige van problemen in jouw gezin of het niet slagen van jouw stiefgezin.
Een kind mag en kan hiervoor niet verantwoordelijk worden gemaakt. Ja, ik zal dit zo nog nuanceren, want natuurlijk heeft het gedrag en/of de problematiek van een kind invloed op jouw stiefgezin. En, ja een stiefgezin waarin het niet goed gaat met een (bonus)kind of (bonus)kinderen is heel pittig voor iedereen in dat gezin.
Maar waarom zijn bovenstaande uitspraken extreem zorgelijk:
- (bonus)ouders leggen de schuld en verantwoordelijkheid bij een kind. En vaak in deze verhalen nemen ze zelf 0 verantwoordelijkheid
- Een kind laat niet voor niks dit gedrag zien. Het gaat blijkbaar niet goed met het (bonus)kind. Dat wil niet zeggen dat het eenvoudig is om het kind te helpen zich beter te laten voelen en gedragen
- Kinderen hebben geen zeggenschap over de scheiding van hun ouders of het ontstaan van een samengesteld gezin. Ze worden geconfronteerd met een veranderde gezinssituatie waar ze zelf niet voor hebben gekozen. De emoties en gedragingen die ze vertonen zijn vaak het resultaat van het leren omgaan met deze veranderingen, en niet van slechte bedoelingen of schuld.
- De dynamiek in een samengesteld gezin is complex. Elk gezinslid moet zich aanpassen aan nieuwe rollen, verwachtingen en relaties. Kinderen kunnen moeite hebben met deze veranderingen, en probleemgedrag kan een manier zijn om hun onzekerheid en ongemak te uiten. Ze zijn bezig hun plek te vinden in de nieuwe gezinsstructuur, en wat lijkt op probleemgedrag kan eigenlijk een roep om hulp en veiligheid zijn.
- Kinderen in een samengesteld gezin kunnen zich soms buitengesloten, genegeerd of ondergewaardeerd voelen. Dit kan leiden tot probleemgedrag in een poging om aandacht te krijgen of hun gevoelens kenbaar te maken. In plaats van het kind als schuldige aan te wijzen, is het belangrijk om te onderzoeken wat het kind nodig heeft om zich veilig en begrepen te voelen.
Ik gun elke (bonus)ouder en elk (bonus)kind dat (bonus)ouders de regie pakken en aan de slag gaan met zichzelf en elkaar, zodat meer kinderen in veiligheid, geborgenheid en harmonie opgroeien.
Tenslotte: natuurlijk mag je je bonuskind soms irritant of een beetje (erg) stom vinden, maar laat jouw (bonus)kinderen hier niet onder lijden!
Heb je mijn gratis e-book Meer verbinding in je stiefgezin, door het oplossen van oude pijn al?? Zie https://linktr.ee/praktijkmariekejansen?utm_source=linktree_profile_share<sid=9f30fb84-326f-499a-ac5f-1f717f8fd5c2
Groet,
Marieke
Stiefexpert