31/10/2024
Ang Alamat ng Saging
Noong unang panahon, sa isang malayong baryo sa gitna ng kagubatan, may isang batang dalaga na nagngangalang Rosa. Siya ay kilala sa kanyang kagandahan at kabaitan. Ngunit kahit siya’y mabait, may isang ugali si Rosa na madalas ikainis ng kanyang ina — siya ay labis na matakaw.
Tuwing kakain si Rosa, hindi siya makuntento sa maliit na bahagi lamang. Lagi siyang humihingi ng sobra kahit sapat na ang kanyang bahagi. Palagi siyang sinasabihan ng kanyang ina na magtipid at ibahagi ang pagkain sa iba, ngunit bingi si Rosa sa mga paalala nito.
Isang araw, may dumating na mag-anak na naglalakbay mula sa malayong baryo. Sila’y gutom at naghahanap ng masisilungan at makakain. Lumapit ang ina ni Rosa sa kanya at sinabing, “Rosa, tulungan natin sila. Ihain mo ang pagkain na itinabi natin para sa hapunan.” Ngunit tumanggi si Rosa. “Bakit natin sila tutulungan? Kakapiranggot na nga lang ang natitira sa atin!” sabi niya.
Hindi nagustuhan ng kanyang ina ang kanyang sagot. “Anak, kapag sobra ang iyong inaangkin, nawawala ang kabutihang-loob sa puso,” wika ng ina. Ngunit hindi nakinig si Rosa at sinarili ang natitirang pagkain.
Kinabukasan, nagising si Rosa na may kakaibang naramdaman sa kanyang katawan. Napansin niyang tila unti-unti siyang nagiging halaman. Sinubukan niyang sumigaw, ngunit walang naririnig ang mga tao sa baryo. Nang siya ay tuluyang naging puno, sa dulo ng kanyang mga sanga ay may mga prutas na kulay dilaw, may balat na makintab at nakabalot sa kumpol. Ang bawat bunga ay tumutubo nang magkakasama, isang simbolo ng pagsasama-sama at pagbabahagi.
Ang puno ng saging ay naging simbolo ng kabutihan at pagkakaisa. Sa tuwing may namimitas ng saging, natututo ang mga tao na magbigay at magbahagi sa iba, gaya ng pag-aalay ng puno ng saging ng maraming bunga nito para sa mga tao.
Ang kasakiman ay may kalakip na kaparusahan, at ang kabutihang-loob ay may gantimpalang kasaganahan. Kapag natututo tayong magbahagi, nagkakaroon tayo ng yaman na higit pa sa materyal na bagay — yaman ng puso at pagkakaisa.