Oh Thought Mo, Cebu City (2025)

02/06/2025

May lihim akong pagtingin sa girlfriend ng kaibigan ko.

Matagal ko nang kilala sina Ben at Anya. Magkasintahan sila simula pa noong maging magkakaibigan kami, at palagi ko silang nakikitang magkasama.
Si Ben ay mabait, matalino, nakakatawa, at gwapo. Hindi ko naman ito sinasabi dahil sa inggit, talagang mabuting tao si Ben at karapat-dapat siya para kay Anya.
Si Anya naman ay siya ang tipo ko. Maganda, matalino, masayahin, at matapang magsalita. Ika nga perpektong babae.

Hindi ko alam kung kailan nagsimula ang pagtingin ko sa kanya. Alam ko na noong una, wala pa ito, pero nagbago ang lahat. Palagi niyang sinasabi kung gaano ako kabait at nakakatawa at alam kong totoo ito dahil sinasabi rin ng aming mga kaibigan na madalas siyang magsalita nang maganda tungkol sa akin. May kakaibang koneksyon kami, isang bagay na hindi ko pa nararanasan sa iba, maging sa mga kaibigan man o sa mga naunang karelasyon ko. Sabi nga ng iba naming kaibigan, parang may gusto rin siya sa akin—isang bagay na hindi rin mawaglit sa bigat sa aking isipan.

Ayaw kong masira ang relasyon nina Ben at Anya. Mabuting tao si Ben, at mahal na mahal niya si Anya. Mukhang masigla naman ang relasyon nila, ayon sa nakikita ko. Nalulungkot lang ako, dahil parang wala na akong makikitang ibang katulad niya. Okay lang naman sa akin na maging magkaibigan pa rin kami dahil gusto ko talaga siya bilang isang tao, kahit na may nararamdaman akong something para sa kanya.

Hindi naman ako pangit, at may disente naman akong pag-iisip, kaya hindi naman ako natatakot na mag-iisa habambuhay. Sana lang nakilala ko si Anya bago pa siya nagkamabutihan ni Ben, siguro iba ang takbo ng mga pangyayari ngayon. Hiling ko lang na sana mawala na ang nararamdaman ko para kay Anya, kasi wala namang magandang patutungohan ang pagtibgin ko. Pipilitin ko na lang lumayo, at ilihim ang tunay na tawag ng puso ko.

-Marco

25/05/2025

Naligo kami ng sabay ni Mama at Ate

Ang panahon sa Boracay ay perpekto. Mainit ang sikat ng araw, malinis ang tubig, at ang buhangin ay tila pinong pulbos sa ilalim ng aming mga paa dagdag pa ang mga nag gagandahang dilag sa paligid na animo’y mga diyosa. Si Ate Sarah, na dalawang taon ang tanda sa akin, ay masayang sumasabay sa alon, habang ako naman ay nagtatangka na matuto ng surfing. Si Mama naman ay nakaupo sa ilalim ng payong, nagbabasa ng libro at paminsan-minsang tumatawa sa mga kalokohan namin ni Ate.

Ngunit ang perpektong araw ay biglang nagbago. Isang madilim na ulap ang dumating na parang sinakop ang buong beach, at sa loob lamang ng ilang minuto ay bumuhos ang malakas na ulan. Sabay-sabay kaming nagtatakbo pabalik sa pampang, basang-basa at halos mapuno ng buhangin.

Ang hangin ay sumampal sa aming mga mukha, ang buhangin ay dumikit sa aming mga balat, at ang buong paligid ay napuno ng kaguluhan kasabay ang iba pang naroon na naghahanap ng masisilungan.

Ang sasakyan namin ay nakaparada sa malayo, at imposibleng makarating doon sa gitna ng malakas na ulan. Nakahanap kami ng silungan sa ilalim ng isang maliit na cottage, naghihintay na humupa muna ang ulan. Nang tuluyan nang humupa, ay halos dalawang oras din. Malamig, basa, at hindi na kaaya-aya ang panahon para sa beach. May dala kaming pamalit pero talagang puno kami ng buhangin sa katawan.

Kailangan naming maligo. May nakita kaming private shower malapit sa cottage—simpleng lang na may dingding na mataas, pero may kaunting bukas sa gilid na pweding pumasok ang ilang tao. Punong-puno kami ng buhangin kaya kailangan naming maghugas agad. Noong una ay hindi ako komportable, lalo na nahihiya ako kasi kasabay ko si Mama at Ate sa loob.

Si Mama, nakaupo sa shower ay nagsabing, “Anak, kung gusto mong maghugas nang maayos, hubarin mo na ang short mo. Huwag kang mahihiya, katawan mo naman iyan.”
Ganon din ang sabi niya kay Ate na nag aalangan din kasi naroon ako bilang lalaki. Maliban sa kapatid niya ako ay lalaki parin ako.

Lumingon ako kay Mama at nakita ko siyang tinatanggal ang kanyang bikini top nang walang pag-aalinlangan. Nagulat ako kasi pati yung bikina sa ibaba ay inalis niya din, parang wala lang sa kanya. Nagkatinginan pa kami ni Ate kung saan kapwa kami nag aalangan. Kaya nilakasan ko na ang loob ko at inalis ang hiya, nilalamig na kasi ako. Hinubad ko na rin ang aking shorts pati panloob at nagsimulang maligo.

Ang pakiramdam ko ay puno ng tensyon. Nakikita ko si Mama mula ulo hanggang paa pati sila man ay nakikita akong walang saplot at yung ibaba ay nakalaylay dulot ng malamig na panahon. Umuulan sa pwesto namin kasi walang bubong ang private shower na ito, ang tubig ulan ay naghahalo sa tubig sa shower at sa unang pagkakataon ay hindi na ako nakaramdam ng awkward. Parang naging malaya akong gawin ang nais at nasa utak ko ay maibsan ang lamig sa katawan sa pamamagitan ng pag banlaw.

Pagkaraan ng ilang minuto, hinubad din ni Ate ang kanyang bikini at nagsimulang maligo kasabay namin ni Mama. Doon sa unang pagkakataon ay nasilayan ko ang pinakatago-tago niya lalo na yung dalawang nasa harap at yung ibaba na natatakpan ng makapal na tumutubo.
Nakita ni Mama na nakatulala akong nakatingin kay Ate, pero hindi niya ako sinita at hinayaan na lang.
Hindi kami nag-uusap, pero hindi naman awkward, natural lang ang pakiramdam na nagmamadaling makatapos at makapagbihis agad.

Nang matapos kaming magbanlaw ay kanya-kanya kaming bihis at silong kasi umuulan parin pero hindi na ganon kalakas.
Mabuti na lang at sinabi ni Mama na magbanlaw kami nang maayos, kung hindi ay magiging nakakainis sana ang dalawang oras na byahe namin pauwi.
Paano kasi umiikot-ikot sa utak ko ang itsura namin doon sa loob ng shower lalo na ang hubog ni Mama at Ate. Lihin na lang akong napapangiti at umpisang mag init ang katawan ko. May girlfriend ako at meron nang karanasan, pero ang makasabay maligo sina Mama at Ate ay isang experience na kailan man walang makakapantay.

-Xian

24/05/2025

Nagtaksil sa Boyfriend ko

Dalawang buwan pa lang kaming magkarelasyon ng boyfriend ko. May mga flaws siya, pero mabait at napakaganda ng pakikitungo niya sa akin. May kaibigan kami, si DJ, gwapo at matagal ko na siyang gusto bago ko pa man nakilala ang boyfriend ko.

Madalas kong gamitin ang phone ng boyfriend ko kasi mas maganda ang specs nito kaysa sa akin. Mahilig din akong mag-selfie gamit 'yon. Isang araw, may nag-text sa kanya at agad niyang kinuha ang phone. Kilala ko siya, alam kong hindi 'yon kamag-anak niya. Ayaw niyang ipakita sa akin ang message kaya sapilitan kong kinuha ko na lang ang phone at binuksan. May mga messages pala sila ng isang babae, isang linggo na pala silang nag-uusap. Nasaktan ako, siyempre, at nag away kami. Nagbigay siya ng palusot, pero mahal ko pa rin siya kaya binigyan ko siya ng second chance.

Wala pang dalawang linggo, nakita ko na naman siyang nagte-text sa babaeng 'yon. Pero ayoko talaga siyang mawala, kaya naisipan kong gumanti—magloloko rin ako. At ginawa ko nga. Pero mas masakit dahil kay DJ ako nanloko, sa kaibigan niya na kababata ko. Hindi naman ako pinagtaksilan ng boyfriend ko physically, pero nag-kiss kami ni DJ at dumating pa sa punto na may nangyari na talaga sa amin dalawa. Tapos ngayon, binilhan pa niya ako ng mamahaling bag, at ang bigat sa loob ko tanggapin 'to. Para akong nilalamon ng konsensya ko. Napakasama ng ginawa ko. Hindi ko alam kung paano ko aayusin ang mga bagay-bagay. Parang ang laki ng kasalanan ko sa kanya, at sa sarili ko. Ang sakit-sakit lokohin, pero mas masakit pala yung alam mong ikaw naman yung may niloloko.

24/05/2025

Follow na

22/05/2025

21/05/2025

Mahal parin kita Ex

Labing-limang taon na ako, at hindi pa rin mawala-wala si Andrei sa puso ko. Tatlong taon na ang nakalipas simula nang bawalan akong makipag-ugnayan sa kanya. Doon nagsimula ang lahat, alam kong nasa murang edad pa lang kami pero iba na ang sinasabi ng puso ko. Labindalawang taong gulang pa lang ako noon nang lumipat kami sa bayan.

Sinabi ko kay Andrei na papasok ako sa isang boarding school, na magte-text pa rin ako. Kasinungalingan 'yon. Hindi ko siya natawagan o naitext man lang.

Sa loob ng tatlong taon, tatlong eskwela na ang nalipatan ko. Lagi kasi akong napapasok sa gulo dahil nagrerebeldi ako kay Mama bakit niya ako inilayo kay Andrei.

Ang page ng Mama niya ang tinitignan ko para lang makita ang mga litrato niya. Siya ang laman ng mga panaginip ko. Palagi akong nagmamasid sa paligid ng bayan namin, umaasang makikita ko siya. Sumusulat ako ng mga liham para sa kanya—mga liham na hindi ko naman kayang ipadala at nasa drawer ko lang. Palagi ko siyang iniisip, pinapangarap, isinusulat sa mga tula, inaawit sa mga kanta.

Baliw na baliw na ako sa kanya, alam ko 'yon.

Pero isang araw, habang naglalakad ako malapit sa dating eskwela namin ay nakita ko siya. Parang tumigil ang mundo ko, bakit siya nandito sa bayan. Mas gwapo siya ngayon, mas matangkad. Nagulat siya nang makita ako, pero may kakaibang kislap sa mga mata niya—isang kislap ng pamilyar, kinikilala niya ako.

Lumapit siya. "Ikaw… ikaw si…?" Nauutal siyang nagtanong.
"Ako si Mia," sabi ko, ang boses ko ay nanginginig.

Hindi niya maalala agad ang pangalan ko. Nakapagtataka pero mukha yatang kinalimotan niya ako.
"Mia," bulong niya.
“Pasensya na… hindi ko alam kung paano sasabihin pero ang daming nagbago." sabi pa niya.

Umiyak ako. Hindi dahil sa lungkot, kundi dahil sa ginhawa. Nang makita ko siyang muli, parang nabunot ang tinik sa puso ko.

Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako o malulungkot, si Andrei ang Ex ko ay wala nang nararamdaman para sa akin. Mukhang tama si Mama, kailangan ko munang hanapin ang sarili ko. Tama na siguro ang ilang taon na pag-iisip at pagmimithi ko na makita siya, siya man ay naka move-on na.

Sayo Andrei alam kong kilala mo ako, nakikita ko sa kinang ng mata mo. Pero yung feelings yun ang wala, yun ayaw mong ipakita. Ang kaibahan lang natin dalawa ay hanggang ngayon mahal parin kita.

-Mia

20/05/2025

Ano ang matimbang, Sarili o Kadugo?

Tatlong taon na ang nakalipas simula nang mamatay si ate sa dr*g overdose. Siya lang naman ang kapatid ko. Ako ang nag-alaga sa anak niyang si Jason, fourteen years old noon. Sabi ng iba, “masyadong pasaway.” Akala kong parang hindi naman, matigas lang ang puso nila. Gusto kong patunayan na kaya ng pagmamahal at tiyaga at kaya kong ayusin ang lahat.

Seventeen na si Jason ngayon. Ako? Parang tumanda ng sampung taon. Hindi naman siya masama, pero… wasak. Wasak sa paraang hindi ko kayang ayusin. Paulit-ulit siyang nagsisinungaling, nagnanakaw sa akin, na-expel na ng dalawang beses, at minsan pa nga, nagdala ng kutsilyo sa eskwelahan para daw sa “proteksyon.”

Dalawang beses na rin dumating ang DSWD dahil sinabi niya sa counselor na sinasaktan ko raw siya, hindi naman totoo. Nawalan ako ng mga kaibigan dahil ayaw nilang makasama si Jason at maging kaibigan ng mga anak nila. Nawalan din ako ng trabaho dahil sa dami ng pag-absent ko dahil sa mga emergency. Utang na utang na ako, at hindi ko na kaya pang magpa-therapy, para sa akin o para sa kanya.

Hindi ko pinagsisisihan ang pagtanggap ko sa kanya. Ang pinagsisisihan ko, ang pag-aakala kong kaya kong ayusin ang mga sugat na idinulot sa kanya ng trauma. Hindi sapat ang kaya ko. Hiyang-hiya akong aminin 'to, pero binibilang ko na lang ang mga araw hanggang sa mag-eighteen na siya at hindi na ako ang legal na responsable sa kanya.

Minsan, hindi sapat ang pagmamahal. At ang pagka-realize ko noon, parang may nabasag sa akin. Ang bigat ng pagmamahal na inilaan ko para sa Ang Timbang ng Pagmamahal

Tatlong taon na ang nakalipas simula nang mamatay si ate sa overdose. Siya lang naman ang kapatid ko. Ako ang nag-alaga sa anak niyang si Jason, fourteen years old noon. Sabi ng iba, “masyadong pasaway.” Akala ko noon, matigas lang ang puso nila. Gusto kong patunayan na kaya ng pagmamahal at tiyaga na ayusin ang lahat.

Seventeen na si Jason ngayon. Ako? Parang tumanda ng sampung taon. Hindi naman siya masama, pero… wasak. Wasak sa paraang hindi ko kayang ayusin. Paulit-ulit siyang nagsisinungaling, nananakaw sa akin, na-expel na ng dalawang beses, at minsan pa nga, nagdala ng kutsilyo sa eskwelahan para daw sa “proteksyon.” Dalawang beses na rin dumating ang DSWD dahil sinabi niya sa counselor na sinasaktan ko raw siya, hindi naman totoo.

Nawalan ako ng mga kaibigan dahil ayaw nilang makasama si Jason sa mga anak nila. Nawalan din ako ng trabaho dahil sa dami ng pag-absent ko dahil sa mga emergency. Utang na utang na ako, at hindi ko na kaya pang magpa-therapy, para sa akin o para sa kanya.

Hindi ko pinagsisisihan ang pagtanggap ko sa kanya. Ang pinagsisisihan ko, ang pag-aakala kong kaya kong ayusin ang mga sugat na idinulot sa kanya ng trauma. Hindi sapat ang kaya ko. Hiyang-hiya akong aminin 'to, pero binibilang ko na lang ang mga araw hanggang sa mag-eighteen na siya at hindi na ako ang legal na responsable sa kanya.

Minsan, hindi sapat ang pagmamahal. At ang pagka-realize ko noon, parang may nabasag sa akin. Ang bigat ng pagmamahal na inilaan ko para sa kanya, halos pumangibabaw na sa akin. Ang pagiging tita, ina, at kaibigan sabay-sabay. Napagtanto ko na kailangan kong alagaan ang sarili ko. Ang timbang ng pagmamahal na ito...masyadong mabigat para sa isang tao lamang.

-Merna

19/05/2025

Si Mina, Ang Aking Mahal

Hindi siya 'yung tipong artista sa telebisyon, o 'yung mga babaeng nasa mga cover ng magazine. Si Mina, ang aking asawa, ay may kakaibang ganda. 'Yung tipong Pinay na natural, simple pero nakaka-akit. 'Yung kutis niya, kayumanggi at makinis, kay sarap haplosin. Ang mga mata niya’y singkit pero kumikinang ang tingin, parang may sariling liwanag. 'Yung ngiti, may dimples, nakaka-relax, nakakaalis ng stress. At 'yung buhok niya, mahaba, itim, at medyo kulot, palaging nakalugay, parang waterfalls.

Hindi ko hinahanap ang ganitong ganda noon. Hinahanap ko 'yung mga babaeng "perfect," 'yung tipong wala kang maipipintas. Pero si Mina, iba. Siya 'yung ganda na bumabagay sa kanya, 'yung tipong kumpleto na. 'Yung tipong kahit simple lang ang suot, ang ganda-ganda pa rin. Effortless beauty, 'yan siya.

Kami? Hindi lang kami mag-asawa, kundi best friends din. Ang dami naming kwentuhan, tawanan, at mga alaala. Kahit ang mga simpleng bagay, ginagawang espesyal. 'Yung tipong pagkain ng lugaw sa umaga, parang date na. Kahit tahimik kami minsan, parang may unspoken language kami.

May mga taong mang-aasar, "Ang payat naman niya, ang simple ng damit," Pero para sa akin? Siya ang pinakamagandang babae sa mundo. 'Yung tipong araw-araw kong nakikita, araw-araw akong naiinlove. 'Yung tipong parang perpekto na hindi mo ma-copy-paste. Hindi lang siya maganda, siya 'yung pinaka-maganda dahil siya si Mina, ang aking asawa, ang aking best friend, ang aking lahat. At ang pagiging simple niya, 'yun ang nagpapaganda sa kanya lalo. Siya ang aking perpektong babae, ang aking lovely Filipina wife.

19/05/2025

19/05/2025

Ang Lihim sa kwarto ni Tito

Grabe, ang tagal ko nang tinatago ito. Nung elementary pa lang ako, nakita ko si Ate at si Tito (kapatid ni Mama), alam niyo na magkasama. Sobrang bata ko pa noon, pero ang buong naganap hindi ko makakalimutan sa isip ko.

Sinabi ko kay Mama. Ang sabi lang niya aalamin daw niya ang lahat at,
“Huwag mong sasabihin sa iba.” sabi pa.
Kaya nanahimik ako. Pero ang sama ng loob ko kay Ate, para siyang walang pakialam.

Ngayon, nasa mid-twenties na ako, si Ate naman nasa thirties na. Magkasama pa rin kami sa bahay, hindi pa kasi ako umalis. Oo kasama ko sina Mama, Tito at Ate.
Ang hirap, e parang bang may mabigat sa dibdib ko. Ang sama-sama pa rin ng loob ko kay Ate, hindi rin siya kumikilos. Ayoko siyang kausapin, ayoko siyang lapitan. Nakakadiri silang dalawa ni Tito.

Minsan iniisip ko, dapat ko bang sabihin sa iba? Pero natatakot ako. Natatakot ako sa magiging reaksiyon nila, natatakot ako kay Mama. Pero ang bigat na ng sekreto na ito, e. Para bang sasabog na ako sa loob. Ano ba dapat kong gawin? Si Tito ang bumubuhay sa amin mula nang mamatay ang Papa ko, anong gagawin ko?.

-Melva

01/05/2025

Tumakas sa Pagkakamali

Itago niyo ako sa pangalang Dianne.
Palagi po akong naaliw sa pagbabasa ng mga estorya ninyo. Alam kong nakakahiya pero totoo po ang sasabihin ko, ang pagkakamaling nagawa ko sa buhay at mga lalaking nakasalamuha ko. Gusto ko pong gumaan ang aking pinagdadaanan kaya ibabahagi ko po ang aking kwento.

Noong dalagita po ako, nakilala ko si Nonoy sa isang videokehan sa aming kapitbahay. Unang tingin ko pa lang sa kanya, nahulog na agad ang loob ko.

Siguro dala na rin ng kuryosidad at pagbibinata't pagdadalaga. Hindi ko rin po sukat akalain na may gusto rin pala siya sa akin. Sa edad niyang labing-walo noon, lagi niya akong inaabangan sa labas ng bahay namin.

Hanggang isang gabi, niyaya niya akong sumama sa kanila dahil dayo lang sila sa amin. Ang ibig niyang sabihin ay mag tanan kami. Tumanggi po ako, pero isang araw ay nakumbinsi niya rin ako.

Itinakas niya ako, galit na galit ang mga kamag-anak ko dahil isa siyang trabahador sa malaking bangka. Hinanap nila kami kahit saan pero nakalayo na kami sakay ng motor ni Nonoy.

Natakot ako noon, pero hindi niya ako binitawan. Isa pa sa inaalala ko ay may mga itak na dala ang mga tito ko na naghahanap sa amin. Sigurado kawawa si Nonoy kapag nakita nila kami.

Ramdam ko namang mahal niya ako, at mahal ko rin naman siya. Hanggang sa matagumpay kaming nakaalis ni Nonoy at nakapunta sa lugar niya.

At doon nga, makalipas ang isang araw, doon ko naranasan kay Nonoy ang unang pag-ibig. Tuluyan ko nang ibinigay sa kanya ang aking iniingatan, at kapwa namin naabot ang kaluwalhatian sa gabing yun.

Sa paglipas ng panahon ay nagkaroon kami ng tatlong anak, pero si Nonoy habang tumatagal, nag-iba ang ugali. Naging lasenggero siya at kapag lasing na ay laging naghahanap ng away.

Siya na lagi ang pinagmumulan ng gulo kapag nakainom na. Wala siyang pinipiling lugar, kahit kasalan at fiesta. Doon unti-unti nang nawawala ang dating pagmamahal ko sa aking asawa, napapalitan na ito ng inis at galit.

"Dianne, punta kayo sa bahay may konting handaan kami doon. Isama mo ang mga anak mo," ang sabi ng tita ng asawa ko nang makita niya kami galing sa pagsimba.

Ang asawa ko kasi na si Nonoy, halos tatlong araw na hindi umuuwi. Palagi nandoon sa inuman at doon na rin inabot ng Pasko. Ni hindi man lang kami naisip ng mga anak niya. Kaya pumunta nga ako doon kina tita, kasama ang mga anak ko.

Pagdating ko doon ay naroon din pala ang tito ni Nonoy dahil may okasyon naman. Nagyaya sila na mag-inuman, medyo lasing na rin ang tito ni Nonoy. Nakisama na rin ako dahil mga kamag-anak naman ng asawa ko ang nandoon.

Inabot kami ng hatinggabi, doon ko na napapansin na iba na ang tingin sa akin ng tito ng asawa ko. Dahil sa medyo nakainom na rin ako, hindi ko alam ang aking ginagawa. Nang hilahin ako ng tito ni Nonoy na sumama sa likod bahay nila ay sumama naman ako. Ang totoo knaina ko pa napapansin sa kanya na may kailangan siya sa akin, at mukhang ganon din ang katawan ko.

Saktong tulog na ang asawa niya at nakauwi na ang mga anak ko ay tahimik ang paligid. Gwapo ang tito ni Nonoy, mas may edad naman ang misis niya na si tita. Hindi sila bagay dahil mas bata tignan ang tito ni Nonoy.

At sa lugar na yun sa ikalawang pagkakataon, may pangalawang lalaki ang pumuno sa uhaw kong katawan. Ginawa lahat ng tito ng asawa ko ang nais niya habang nakahiga ako sa lumang papag. Para tuloy akong nakaganti sa galit at pagka-inis ko sa aking asawa.

Alam ko nag-enjoy din ako sa bawat makasalanan naming ginawa ng tito ng asawa ko, kahit na alam ko malaking eskandalo ito pag may ibang makaalam.

Kinabukasan ay nakapagdisisyon na akong umuwi sa amin at isasama ko ang mga anak ko. Nagmamadali kami at dala ang tig isang maleta ay pinasakay kami ng tito ni Nonoy sa tricycle saka nagbigay pa ng pera para makatulong sa byahi namin.

Subrang saya ko nang oras na yun nang nasa bus na kami, at nakita pa kami ng pinsan ni Nonoy at sinabing huwag nang bumalik kasi galit na galit si Nonoy at may dalang itak. Wala din naman akong balak umuwi, bubuhayin ko ang mga anak ko at hindi na ako aasa kay Nonoy, ang taong tinakasan ko dulot ng pagkakamali.

30/04/2025

Mali yata yung sinisilip niya,

Oh Thought Mo

02/06/2025

25/05/2025

24/05/2025

24/05/2025

22/05/2025

21/05/2025

20/05/2025

19/05/2025

19/05/2025

19/05/2025

01/05/2025

30/04/2025

Address

Website

Alerts

Contact The Business

Shortcuts

Share

Category