Nex Stories Chronicles

13/08/2025

LAST RESPAWN

By Nex Javar


Hindi siya naniniwala sa mga kuwentong “trapped in a game” — hanggang sa nangyari ito sa kanya.

Day 1

Si Adrian Cortez, isang 26-anyos na ex-pro gamer, ay nagising sa isang trono. Hindi ordinaryong trono—itim na bakal na may mga ukit ng bungo. Sa paligid, libo-libong sundalo na may p**ang mata ang nakaluhod sa kanya.

“Your Highness, the heroes are on their way to kill you,” sabi ng isang heneral na mukhang demonyo.

Napatingin si Adrian sa salamin sa gilid, ngunit laking gulat niya dahil hindi siya ito.

Naka-armor siya na parang final boss ng isang RPG. Nakilala niya agad — ito si Lord Malphas, ang pinaka-kinaayawan niyang kalaban sa paborito niyang laro na Kingdom’s Fall Online.

"Wait… paano ako naging si Malphas?" bulong niya.

Bago pa siya makapag-isip, lumitaw ang isang system prompt sa paningin niya:

Main Objective: Survive 7 days. Failure: Permanent death (both in-game and reality).

Kinilabutan siya. Permanent death?

Day 2

Alam ni Adrian na sa lore ng laro, si Malphas ay mamamatay sa k**ay ng mga heroes sa loob ng isang linggo. Scripted ito. Kahit anong gawin niya dati sa laro bilang player, laging gano’n ang ending.

Pero ngayon… siya ang villain. Kung mamamatay si Malphas, mamamatay siya.

Sinubukan niyang baguhin ang script. Pinatawag niya ang kanyang mga elite assassin para patayin ang mga heroes bago pa sila makarating sa kastilyo. Pero nang sumilip siya sa battle log, nakita niya:

System Notice: Main Storyline cannot be altered.

Parang sinampal siya ng katotohanan — wala siyang pwedeng baguhin sa malaking plot. Pero baka may loophole.

Day 3

Habang palapit nang palapit ang mga heroes, napansin ni Adrian ang kakaiba sa mundo ng laro. May mga NPC na gumagalaw nang labas sa script. May mga aliping natatakot, mga kawal na nag-uusap ng mga bagay na wala sa original game.

Lalo siyang kinilabutan nang makilala niya ang isa sa kanila — si Lira, isang babaeng alalay na nakatingin sa kanya na parang kilala siya.

"Ikaw… hindi ka si Malphas," bulong nito.

Napaatras siya. "Paano mo—?"

"Huwag kang magpahalata. Kapag nalaman ng System na aware ka, mas mabilis nitong isasara ang mga opsyon mo."

Day 4

Sa tulong ni Lira, nalaman niya na may ibang “Player” din na napunta sa laro. At hindi lang siya. Ang masama — isa sa mga heroes ay hindi simpleng NPC. Isa rin itong tao mula sa totoong mundo.

"Kung matalo ka, at siya ang pumatay sa'yo… makukuha niya ang katawan mo. At ikaw, mabubura ka."

Day 5

Dumating ang mga heroes sa labas ng kastilyo. Nakita niya sa HUD ang pangalan ng isa sa kanila:

Player_Zero — Level 99 Hero HP: ???

Alam ni Adrian na ito ang ibang trapped player. At kung siya nga ang pumatay kay Adrian, magiging siya ang bagong “Lord Malphas” — pero may full control sa mundo.

Day 6 — The Battle

Sumabog ang digmaan. Mga sundalo niya ay nauubos isa-isa. Ang Player_Zero ay parang halimaw — walang cooldown, walang limitasyon. Parang sinasadyang patagalin ang laban para pahirapan siya.

Napansin ni Adrian na parang pinaglalaruan siya.

Hanggang sa dumating ang huling laban: si Adrian laban kay Player_Zero.

Day 7 — The Twist

Nang halos matalo na siya, biglang bumagsak ang mundo sa paligid. Nag-freeze lahat ng NPC. Lumitaw ang System Message:

Endgame Protocol Activated One must remain.

Ngumiti si Player_Zero.

"Matagal kitang hinahanap, Adrian," sabi nito. "Hindi aksidente na nandito ka."

Napatitig si Adrian. "Sino ka?"

Tinanggal ni Player_Zero ang helmet niya.

Lira.

"Alam ko lahat ng galaw mo. Ako ang nag-imbita sa'yo sa beta test. Pero hindi mo alam… ako ang totoong may-ari ng katawan ni Malphas."

Natigilan si Adrian. Ano?

"Oo. Ginamit ko lang ang katawang 'yan bilang test character. Pero noong matalo ako sa unang season, naghanap ako ng kapalit… at ikaw 'yon."

Naramdaman ni Adrian ang malamig na k**ay sa batok niya. Hindi boses ng laro, kundi parang mismong boses ng Diyos ng mundong ito:

Transfer of Host Initiated.

Ngumiti si Lira/Player_Zero. "Salamat sa pag-aalaga sa katawan ko, Adrian. Pwede ka nang… mamatay."

Huling nakita ni Adrian ay ang sariling k**ay niya na tinatarakan siya ng espada.

Epilogue

Nagising si Adrian — hindi sa k**a, kundi sa katawan ng isang random foot soldier NPC na walang pangalan. Walang kapangyarihan.

Sa trono, si Lira na ngayon ay si Lord Malphas. At tumingin ito diretso sa kanya.

"See you in the next respawn."

— Wakas —

🥀kung nagustuhan mo, e-Like, Comment at wag kalimutang e-follow.

Pindotin: 👉 Nex Stories Chronicles para lagi po kayong updated sa mga susunod pang kwento.

12/08/2025

THE LAST SLEEP

Author: Nex Javar




Gabi ng Biyernes. Dala ang isang backpack at pagod na katawan, bumaba si Jace mula sa bus at naglakad papunta sa isang lumang bahay sa Tagaytay—isang AirBnB na inarkila niya para sa writing retreat. Solo trip. Gusto lang niya ng katahimikan.

Pagdating niya, sinalubong siya ng caretaker, si Aling Mila.

“Iho, ito lang ang kwarto. Pasensiya na, isang k**a lang talaga. Pero malaki naman 'yan, queen size.”

Tumango si Jace. Wala na siyang pake. Pagod siya. Pagpasok niya sa kwarto, simple lang: isang k**a, isang malaking salamin sa tapat nito, at isang lamesang may maliit na ilaw.

Doon siya nagsulat buong gabi. Bandang alas-dos ng madaling araw, pinatay na niya ang laptop at humiga. Pero bago siya makatulog...

May narinig siyang bumulong.

"Tabi po..."

Napabalikwas siya ng bangon. Wala namang tao.

Natawa siya sa kanyang sarili.

"Ang corny ko. Sumobra yata ako sa horror research."

Binalewala niya ang lahat at natulog uli.

---
Ang Unang Gabi

Nagising si Jace kinabukasan, tila pagod pa rin. Para siyang may kashare sa k**a. May amoy na di niya mawari—hindi mabaho, pero parang luma. Mabangis ang hangin mula sa bintana, pero naka-lock lahat.

Kinagabihan, sumulat ulit siya. Alas-dos. Whisper. Pareho pa rin.

"Tabi po..."

This time, parang may gumalaw sa k**a. Lumamig ang hangin, kahit nakasara ang lahat ng bintana. Sa takot, bumangon siya at lumabas ng kwarto. Doon na siya nakatulog sa sofa.

---
Ang Panaginip

Sa ikatlong gabi, hindi na siya nakatiis. Kinausap niya si Aling Mila.

“May multo po ba rito?”

“Ha? Wala, iho. Matagal nang walang nangyayaring ganyan. Pero kung makaramdam ka ng kakaiba sa k**a… baka bumalik na siya.”

Hindi na siya tinulungan pa. Wala nang paliwanag.

Pagbalik sa kwarto, pinilit niyang matulog. Doon siya nagkaroon ng panaginip.

Sa panaginip, nakita niya ang isang babaeng nakaputi. Nakatayo sa tabi ng k**a.

“Hindi ito para sa ‘yo,” sabi ng babae. “May nauna na sa’yo rito.”

“Sino ka?”

“Ako ang narito bago ka pa dumating... at hindi ako nag-iisa.”

Pagising niya, may mga kalmot ang braso niya. Pero hindi siya sigurado kung siya lang ba ang gumawa non habang natutulog. O may iba.

---
One Bed...

Sa ikaapat na gabi, nagpasya siyang i-record ang sarili habang natutulog gamit ang phone niya. Gamit ang voice recorder app, iniwan niya ito habang tulog.

Kinabukasan, pinakinggan niya.

Una, normal lang. Himbing na tulog. Hanggang...

[2:13AM]
mahinang yabag...
[2:14AM]

> "Tabi po..."
[2:15AM]
"Bakit siya nandito?"
"Akin lang siya..."

May boses. Dalawa. Isang babae, at isang lalaki.

Napamulagat si Jace.

“Ano ‘to? Prank?”

Pero walang ibang tao sa bahay. Siya lang mag-isa.

---
Kinagabihan

Hindi na siya natulog. Hinintay niya ang alas-dos habang nakaupo sa k**a, hawak ang phone na naka-record.

2:00 AM. Walang nangyari.

2:05 AM. Tumunog ang doorknob. Walang tao.

2:13 AM. May biglang lumamig. Tumigil ang orasan. Namatay ang ilaw.

Biglang lumitaw sa harap niya ang babae sa panaginip.

“Umalis ka na. Hindi ikaw ang hinihintay namin.”

“Sino ba ‘ko para sa inyo?!”

Ngumiti ang babae.

“Hindi mo pa ba talaga natatandaan?”

Biglang nag-blackout si Jace.

---
Pagmulat... ang Katotohanan

Nagising si Jace sa k**a. Mag-isa. Pero hindi na siya sigurado kung gising ba talaga siya.

Sa salamin sa harap ng k**a, nakita niya ang sarili niya—pero hindi siya ang gumagalaw.

"Hindi ka si Jace," sabi ng reflection.
"Ikaw si Martin... at ikaw ang pumatay sa amin."

Flashback.

Bahagyang unti-unting Ng bumalik ang kanyang alaala.

Hindi siya writer. Hindi siya AirBnB guest.

Siya si Martin Javier, ang dating may-ari ng bahay.

At labing-isang taon na ang nakalipas, pinatay niya ang nobya niyang si Lena—ang babaeng nagmumulto—at ang lalaking kabit nito, sa mismong k**a na 'yon. Sila ang bumubulong ng “Tabi po...” dahil sila ang naunang natulog sa k**a—sa huling pagkakataon.

Pinatay niya sila, sinunog ang mga ebidensya, at nagtangkang magsimula ng bagong buhay. Gumawa ng bagong identity. Si “Jace” ay pangalan lang ng isang fiction writer persona na nilikha niya para itago ang nakaraan.

Pero ang bahay—ang k**a—hindi nakalimot.

---
Huling Gabi

Muling natulog si “Jace” sa k**a. Pero ngayong alam na niya ang totoo, hindi na siya makakatakas.

Habang nakapikit siya, naramdaman niyang may dumudagan sa kanya. Hindi hangin. Hindi imahe.

Biglang may malamig na k**ay na pumigil sa dibdib niya.

"Tabi po... pero dito ka na matutulog... habang buhay."

Nabigla siya. Napasigaw. Ngunit walang makakarinig.

Dahil—siya na ang bagong multo ng k**a.

—WAKAS—

🥀kung nagustuhan mo, e-Like, Coment at wag kalimutang pindutin at e-follow 👉 Nex Stories Chronicles para lagi po kayong updated sa mga susunod pang kwento.

12/08/2025

👉5K reads🥰
Months ago, dahil sa maulang panahon ay nag-try akong magsulat. Kung may magbasa man o wala ay OK lang dahil di naman talaga ako writer. Pero di ko lubos akalain na may 5k reads na ang main story natin sa wattpad.

Sa lahat ng mga sumuporta at nagbasa at nag-follow sa wattpad, maraming salamat po sa inyo.🥰🙏

12/08/2025

Hi mga ka-nex. May isinulat akong 6 short stories bilang entry uli sa isang contest. Please Vote, Comment and Share.🥰🔥

07/08/2025

📖 Finished Book Alert: A Side Story You Shouldn’t Miss!


📘 Ang Gamu-Gamo sa Dulo ng Apoy – COMPLETE na!

Habang ginagawa ko pa ang susunod na kabanata ng main story (Ang Mahiwagang Lihim), inaanyayahan ko kayong basahin ang isa sa pinak**ahalagang bahagi ng NexMythos Universe.

Ito ang backstory ni Kumander Marcelino — ang pinagmulan ng kanyang sugat, tapang, at katahimikan.
Isang istorya ng isang batang lalaki at ng kanyang asong si Rambo.
Isang gamu-gamo na pilit lumalapit sa liwanag, kahit ang dulo nito ay apoy.

💥 Entry po natin ito para sa Wattys 2025 Award – kaya malaking tulong kung mabasa ninyo, ma-vote, at makapag-iwan ng comment bilang suporta. 🙏🧡

📎Book Link: https://www.wattpad.com/story/398184649?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=NexStoriesOfficial

Maraming salamat sa patuloy na pagtangkilik. Hindi ko ‘to magagawa kung wala kayo. 🙌

Hindi lahat ng liwanag ay ilaw. Minsan, ito'y apoy na walang alinlangang tutupok sa iyong inosenteng kaluluwa. Si Marce...

05/08/2025

📜Mas Polished at Refined.

Sa mga gustong basahin Ang
"Gamu-Gamo sa Dulo ng Apoy"
Mula chapter 1 ng LIBRE ay sundan n'yo lang po ako sa wattpad at 'wag kalimutang mag-Follow, Vote at Share para lagi po kayong updated. At paki-Comment na rin po dahil gusto ko po mabasa ang review ninyo sa bawat chapter. Salamat 🙏

Akala niya'y liwanag na may init ng pagmamahal at pag-asa, ngunit ang liwanag na kanyang sinusundan ay dulo pala ng nag...

14/07/2025

📽️Coming soon!

13/07/2025

Chapter 151: Deklarasyon ng Digmaan⚔️




Tahimik na lumapit si Vinz.

Ang kanyang mga mata ay malamig at walang emosyon, tuwid ang tingin sa mata ng nilalang—kung saan naroon ang maliit na lente ng spy camera.

Sa kanyang kanang k**ay, unti-unting lumitaw ang espadang asul na apoy. Naglalagablab ito, tila masaya sa muling paglabas mula sa katahimikan.

Ang tingin ni Vinz sa mata ng nilalang ay hindi lang pananakot—isa itong deklarasyon ng digmaan sa kung sino man ang mga nilalang na may lakas ng loob na tingnan ang bawat galaw niya.

At sa isang iglap—

📍Ang full chapter po ay mababasa na sa ating official account sa wattpad👇

🔗 Nex Stories Official

🔥Isang Kwento sa Mundo ng Nexmythos. 📜Bago pa isinilang ang Dakilang Anak , bago pa narinig ang unang tibok ng puso...

12/07/2025

📖 Chapter 150: Espiya ng Aninong Itim




🚘 Sa Kalsadang Papunta sa Mansyon...

Mabilis ang takbo ng Red Seraph at Phantom Vulture sa daang masukal at mabundok patungo sa pribadong mansyon ng pamilya ni Alice. Tahimik sa loob ng sasakyan, ngunit hindi sa damdamin ni Vinz. May kakaiba siyang nararamdaman—isang presensya na hindi bahagi ng kanilang grupo.

Sa kanyang paningin, bagamat normal ang paligid, ramdam niya ang kalahating tibok ng pusong may bahid ng itim na enerhiya. May nilalang na sumusunod—dumadaan sa mga bundok at kakahuyan, hindi sa kalsada. Sapat ito para magdulot ng biglang seryosong anyo sa mukha ni Vinz.

“Ah... Hon. Bababa muna ako. Naiwan pala ‘yong bisikleta ko sa Villa. Kukunin ko lang, susunod ako agad.”
Nakangiti si Vinz habang binibigkas ito—ngunit ang ngiting iyon ay pananggalang lamang sa katotohanan.

“Vinz, bisikleta lang naman ‘yon. May mga tao na akong pinadala sa Villa. Ipapadala na lang natin sa mansion.”
Saglit ang sagot ni Alice, may halong pagtataka.

“Wag na, Hon. Ako na lang ang kukuha. May pupuntahan din kami ni Dr. Montecillo at mayor Enrico. Kailangan naming bisitahin ang mga pinuno ng tribu na tinamaan ng virus ang mga hayop nila. Wag ka mag-alala, susunod agad ako.”
Pilit pa ring ngumingiti si Vinz, kahit seryoso na ang sitwasyon.

“Alam mo ba kung saan ang mansion namin, Vinz?”
May halong pagkabigla ang tanong ni Alice.

Mula noong kinuha siya ni Master Ricardo mula sa Orphanage sa edad na lima, palihim siyang tumitingin mula sa malayo sa mansion nina Alice habang siya'y nagsasanay. Ngunit hindi niya ito maaaring sabihin.

“Ah… hindi Hon. Magtatanong na lang ako sa mga tao.”
Bawi agad ni Vinz upang hindi mahalata ang nakaraan.

“Ang mansion namin, iilan lang ang nakakaalam ng eksaktong daan. Malapit ito sa De La Mesa Falls, sa bayan ng Ipil. Ipag-aalam ko sa security ang pagdating mo. Sumunod ka agad, ha?”

“Hon... gusto kong palitan ang lahat ng security personnel doon.”
Seryosong sambit ni Vinz.
“Aalisin natin ang lahat ng gadget—walang cellphone, computer, tablet o kahit anong tech. Tiyak kong ‘di sila tatagal sa ganong kondisyon.”

Tumigil si Alice sa sasakyan, at humarap kay Vinz. Seryoso ang mukha.

"Parang mas kilala niya ang panganib kaysa sarili naming mga tauhan." Bulong ni Alice sa sarili.
“Pati ako? Paano kita makokontak? Paano ang business transactions ko?”

“Hon, sabihan mo lang si Marcelino kung kailangan mo ako at alam niya kung saan ako madaling hanapin. Darating ako agad.”
“At ang business—ipasa mo muna kay Gerlie. Nakita kung tapat siya at tunay na Maaasahan.” Mahinahon ngunit seryosong tugon ni Vinz sa dalaga.

Saglit ang katahimikan bago tumango si Alice.

“Okay, Vinz. Pero balitaan mo ako agad tungkol sa lakad ninyo... at umiwas ka don kay Dra. Amara at anika ha? Baka sasama!
”
May halong irap at selos ang boses ni Alice.

“Ah... oo hon. Pangako.”
Sagot ni Vinz na nakangiting hilaw sabay kamot sa batok—pilit tinatago ang pagkabigla.

“Capt. Julyah, alisin ninyo lahat ng CCTV cameras sa mansion. I-off ang lahat ng gadgets. Balutin ninyo ng makapal na goma at ibaon sa lupa.”
Malinaw at mariing utos ni Vinz.

Bahagyang nag-alangan si Capt. Julyah—wala ito sa protocol ng military training niya. Paano na ang cellphone niyang pampalipas-oras?

Ngunit naalala niya ang lima niyang bagong kaibigan—(ang mga kumander).
Ramdam niya rin ang kakaibang karisma ni Vinz na tila higit pa sa isang general.

“Yes, Chef Master Vinz. Your wish is my command!”
Mabilis at masiglang sagot ni Julyah.

📍Paghihiwalay ng Landas...

Mabilis na bumaba si Vinz. Ang Red Seraph ay agad na umarangkada paalis, lulan sina Alice at Julyah. Ang Phantom Vulture ay pansamantalang huminto.

“Boss...”
Sabay-sabay na sambit ng limang kumander.

“Lahat ng tauhan sa lalawigang ito ay idedepploy sa mansion bilang security. Kapag may mapansin kayong kakaiba—huwag kikilos hangga’t wala ako.”
“Roldan, ikaw ang magdadala ng mensahe sa akin.”
“Oscar, Michael, Renante—kayo ang bahala sa buong mansion.” "Marcelino, ikaw ang tatanggap ng mensahe ng Asawa ko."

“Yes, Boss!”
Mabilis at sabay-sabay na sagot nila.

Humarurot ang Phantom Vulture upang habulin ang Red Seraph. Si Vinz, naiwan sa gitna ng daan, tumayo nang walang galaw—tahimik—pakiramdam niya’y may matang nanonood sa dilim ng masukal na kagubatan.

🌲 Sa Gubat ng Bundok...

Isang saglit lang, si Vinz ay nawala na sa kalsada at sumuong sa kagubatan. Ang mga yapak niya’y halos walang tunog, habang ang paligid ay tila humihinga sa bawat hakbang niya.

Hindi niya kailangan ng direksyon.

Hindi niya kailangan ng armas.

Dahil ngayong umaga—may nilalang sa dilim...
At si Vinz ang liwanag na hindi nila inaasahang makakatapat.

📍Sa ilalim ng madilim na masukal na kakahoyan sa bundok

"Lumabas ka."
Mahinang wika ni Vinz, ngunit ang enerhiya ng kanyang tinig ay tila dumadagundong sa paligid.
Nayanig ang mga dahon sa paligid, ang mga ibon ay mabilis na nagsipagliparan palayo sa lugar at tumigil ang pagaspas ng hangin — parang ang kalikasan ay sumunod sa utos ng kanyang presensya.

Sa isang iglap, dahan-dahang lumitaw mula sa likod ng malaking bato ang isang nilalang. Malaki ang katawan, balot ng mga tattoo, at may mahabang buhok na tila alon ng itim na apoy.

Dahan-dahang nilingon at hinarap ito ni Vinz. Napansin niya ang mga tattoo — pamilyar. Kahawig ng mga marka ng Aninong Itim na galing mula sa maximum prison na sumalakay sa Villa ka gabi.

Ang balat nito’y magaspang, tila sinubok ng apoy at hamog sa loob ng mga taon sa maximum prison.

Sa kanyang k**ay ay hawak ang malaking espada — umuusok ng itim na enerhiya.
— hugis Lagari de Penumbra.
Ang ganitong uri ng sandata ay ginamit noon sa pinak**adilim na digmaan ng underworld.

Tahimik itong lumapit kay Vinz. Dahan-dahan.

Ngunit ang mas kapansin-pansin: ang mga mata nito.
Isa’y itim na parang butas ng gabi... ang isa nama’y p**a na tila kumikislap at may sariling buhay.
Nagningning ang parehong mata.

“Ibig sabihin... ikaw pala ang ipinadala para bantayan ang galaw ko.”
Wika ni Vinz, mababa ang tono ngunit matalim. Habang nagsasalita, hindi siya kumukurap — sinusuri ang bawat pulso, bawat pagkilos ng nilalang.

Ngunit sa isang iglap...

NAWALA ITO.

Mula sa paningin, tila naglaho ito sa ere.
At bago pa makagalaw si Vinz — naroon na ito sa kanyang harapan, kumikidlat ang galaw, at ibinaba ang malaking espada sa layong halos isang pulgada mula sa kanyang leeg!

Ngunit —
WOOOSHH!

Tinamaan ang hangin, at sa eksaktong sandali, mala hibla ng buhok na nailagan ni Vinz ang mapanganib na tama — isang likas na kilos na parang sinanay ng daan-daang laban at instincts sa dilim.

Nagkatitigan silang dalawa. Isang hininga lang ang pagitan.
Ang paligid ay tila natigil—pati ang mga insekto sa paligid ay tumahimik.

Muling nagsalita si Vinz, malamig ang tinig ngunit matalim ang mga mata.

“Kakaiba ang bilis at galing ng galaw mo... pero may isang bagay kang ‘di mo alam—mas higit ako sa'yo.”

At sa mismong pagtatapos ng kanyang linya—

BOOM!

—Pinakawalan ni Vinz ang isang suntok na hindi basta-basta.
Isang suntok na taglay ang pwersa ng hangin, liwanag, at bilis na halos hindi masundan ng mata.

Ngunit—

SSHHHWWWOOOFFFF!!!

Sa mismong segundo bago tamaan, nagmistulang usok na hugis itim na uwak ang katawan ng lalaki.
At mula sa usok, mabilis na naglaho ang nilalang.

Ang k**ao ni Vinz ay dumaan sa hangin, walang tinamaan kundi aninong walang laman.

"Tsk."
Napatingin sa paligid si Vinz, habang marahan ang bawat hinga. Tahimik ang hangin, ngunit naroroon ang tensyon—tila bawat dahon ay takot gumalaw.

Biglang muling nagpakita ang nilalang.
Mula sa gilid ng mga puno, sa di kalayuan sa harapan ni Vinz, unti-unti itong lumitaw — itim ang aura, mabigat ang presensya.

"Kakaiba ang bilis niya... mas mabilis kaysa sa mga Aninong Itim na sumalakay sa Villa kagabi," bulong ni Vinz sa sarili habang pinakikiramdaman ito.

Ngunit kahit gaano pa ito kabilis—biglang sumagi sa isipan ni Vinz ang higanteng manananggal na nakalaban nila sa laboratoryo ng mala-ciudad na kweba.

"Habang humihinga ka... habang may tibok pa ang puso mo... at habang umaagos ang itim na enerhiya sa 'yo—hinding-hindi ka makakatakas sa akin," malamig ngunit tiyak na bulong ni Vinz.

Sa puntong iyon, nakaramdam siya ng biglang init sa katawan. Isang bugso ng lakas.
Tila ba ang Blue Flaming Sword na nasa loob ng kanyang katawan ay nagpupumiglas — gustong makisali, gustong lumabas.

Ngunit bago pa man makapagbitaw ng isang galaw si Vinz—

WOOOSH!

Nasa harapan na naman niya ang nilalang!
Muling humampas ang napakalaking espada nitong umuusok ng itim.

ZAAASSHH!

Tagpas!

Isang mabilis at malakas na atake, pero sa ikalawang pagkakataon — sa halos malahibla ng buhok ay naiwasan uli ni Vinz ang tagpas ng espada, sa loob lamang ng kisapmata.

Habang nakatitig si Vinz sa nilalang, unti-unti niyang napansin—

Kumikinang.
Sa gitna ng itim na mata ng nilalang, may isang bagay na kumikislap.

"Sandali..."
"Iyon ba ay... lente?"

"Isang... spy camera?"
Bulalas ni Vinz sa kanyang isipan habang lalong tumalim ang kanyang tingin.

"May nanonood sa bawat galaw ko... at ginagamit nila ang mata ng nilalang na ito bilang paningin?" "Kung ganun, ipapakita ko sa kanila kung sino ang dapat na katakutan!"

ITUTULOY......🔥

Magtatagumpay kaya si Vinz laban sa nilalang na ito?
Sino ang nagmamasid kay Vinz?
Anong klaseng nilalang at kapangyarihan meron sila?
________________
📖 Nagustohan mo ba ang chapter na ito?

🥀Please Share, Like at comment dahil malaking tulong na po 'yan sa ating munting page.

🔒 Copyright Notice: This story is an original work of fiction by Nex Javar | Nex Stories Official | Nex Stories Chronicles | Nex Stories (YouTube) and is protected under copyright laws. Any unauthorized copying, reproduction, distribution, or adaptation of this content, in any form or medium, is strictly prohibited. All rights reserved.