Sea Manlalangis

Sea Manlalangis Before you quit, try...

"Choose a Seaman who will love you so much that your Strong Independent Woman era will quietly resigns."
09/10/2025

"Choose a Seaman who will love you so much that your Strong Independent Woman era will quietly resigns."

"Stay single" hanggang sa makita mo ang taong iiwan sayo ulit.
09/10/2025

"Stay single" hanggang sa makita mo ang taong iiwan sayo ulit.

“Akala Ko Makakahanap Ako ng Saya, Pero Mas Masakit Pala”Admin hindi ko alam kung saan ako nagkulang, pero matagal ko na...
09/10/2025

“Akala Ko Makakahanap Ako ng Saya, Pero Mas Masakit Pala”

Admin hindi ko alam kung saan ako nagkulang, pero matagal ko nang ramdam — malamig na sa akin si misis.
Noon, halos araw-araw kami magkasama, laging may lambing, kwentuhan, tawanan, at kahit simpleng hapunan lang, parang espesyal.
Pero ngayon… halos wala na.

Pag-uwi ko galing trabaho, tahimik lang siya.
Minsan, parang ayaw pang kausapin ako.
At tuwing lalapit ako, lagi siyang may dahilan — “pagod ako,” “masakit ulo ko,” “bukas na lang.”
Hanggang sa dumating ‘yung punto na halos isang buwan na kaming walang lambing sa isa’t isa.

At ‘yung part na ‘yon, ‘yung init na dati ay puno ng pagmamahal, napalitan na ng lamig at katahimikan.
Nakatingin lang ako sa kisame gabi-gabi, tinatanong sarili ko kung may mali ba akong nagawa.
Kung may pagkukulang ba ako bilang asawa.

Hanggang sa dumating ‘yung isang araw — may nakilala akong babae.
Hindi ko naman hinanap, pero dumating siya sa panahong wasak na ako sa loob.
Simple lang siya.
Masayahin, marunong makinig, at sa bawat ngiti niya, naramdaman ko ulit na may halaga pa pala ako.

Hindi ko agad napansin, pero unti-unti, nasanay ako sa presensya niya.
Sa mga kwento, sa tawa, sa pag-aalalang hindi ko na nararamdaman sa bahay.
At isang gabi, nangyari ang hindi dapat mangyari.

Hindi ko ito pinagmamalaki, Admin.
At lalong hindi ko ipinagmamalaki na nasira ko ang tiwala ng asawa ko.
Pero sa totoo lang, hindi ‘yung katawan ang hinanap ko — kundi ‘yung init ng pagmamahal na matagal ko nang hindi naramdaman.
Ngayon, mag-isa na lang ako.
Iniwan ako ng asawa ko, at tama naman siya.
Hindi ko siya masisisi.

Pero sa bawat gabi, habang nakatingin ako sa litrato namin, naiiyak ako hindi dahil umalis siya…

continuation ⬇️

Kunwari lasing para ma "Bembang"
08/10/2025

Kunwari lasing para ma "Bembang"

Si Cinderella, sapatos lang hinubad, happily ever after agad.Ikaw, lahat na hinubad, wala pa ring forever. 😅
08/10/2025

Si Cinderella, sapatos lang hinubad, happily ever after agad.
Ikaw, lahat na hinubad, wala pa ring forever. 😅

Panis yang skincare mo pag seaman ang nag alaga sayo, kintab Ka sa kilig.
07/10/2025

Panis yang skincare mo pag seaman ang nag alaga sayo, kintab Ka sa kilig.

"Don’t marry when you’re in love…Love is beautiful — it makes you dream, believe, and fight for someone. But love alone ...
06/10/2025

"Don’t marry when you’re in love…

Love is beautiful — it makes you dream, believe, and fight for someone. But love alone is not enough to build a lasting marriage. ❤️

Marry when you’re emotionally mature, when you know how to handle conflicts without breaking each other apart. Marry when you’re financially stable, because love can’t pay the bills or buy peace of mind.

Because marriage isn’t just about romance — it’s about responsibility, understanding, patience, and teamwork.

So don’t rush just because you’re in love. Wait until you’re ready to build, not just feel.

✨ Love is a spark. But maturity and stability — that’s what keeps the fire burning.

"Kaibigan mo rin ang titira sayo patalikod."Minsan, hindi mo maramdaman agad ang saksak — kasi nakangiti siya habang haw...
05/10/2025

"Kaibigan mo rin ang titira sayo patalikod."

Minsan, hindi mo maramdaman agad ang saksak — kasi nakangiti siya habang hawak ang kutsilyo.
Akala mo kakampi, pero siya pala ang unang magtutulak sa’yo pabagsak.

Kaya sa panahon ngayon, hindi lahat ng “bro,” “sis,” o “lods” ay totoo.
Yung iba, kasama mo lang habang may pakinabang.
Pag wala ka na, sila rin ang unang maglalabas ng chismis o galit sa likod mo.

Matuto kang manahimik.
Matuto kang obserbahan.
At higit sa lahat, matutong kilalanin ang mga ngiti na may halong inggit.

💔 Hindi lahat ng ngiti ay totoo,
at hindi lahat ng kaibigan ay kakampi.

“Minsan hindi kasalanan ang mapagod, lalo na kung ikaw na lang palaging umaalalay sa mga ayaw tumayo.”Admin sana ma post...
05/10/2025

“Minsan hindi kasalanan ang mapagod, lalo na kung ikaw na lang palaging umaalalay sa mga ayaw tumayo.”

Admin sana ma post,

Isa akong seaman, ilang taon na rin akong sumasampa ng barko.
At ngayong medyo tumatanda na ako, minsan napapaisip ako kung saan na ba napunta lahat ng pagod ko, lahat ng sakripisyo ko.

Lumaki akong walang tatay.
Si Mama lang ang nagtaguyod sa amin — isang OFW, single mom na halos ibinuhos ang buong buhay niya sa ibang bansa para lang mapagtapos kami ng Kuya ko.
Siya ‘yung tipong nanay na laging pagod, pero ngumingiti pa rin sa tawag kahit kitang-kita mo sa mukha niya ang hirap.

Naalala ko noon, bawat padala ni Mama, diretso ‘yon sa tuition, pagkain, at kaunting baon naming magkapatid.
Wala siyang inisip kundi kaming dalawa.
At sabi ko sa sarili ko, balang araw, babawi ako sa kanya.

Pagkatapos naming makapagtapos, nauna ang Kuya ko.
Pero hindi pa man nakakahanap ng trabaho, nag-asawa na agad.
Nagka-anak sila, pero sa totoo lang, halos si Mama pa rin ang nagpalaki ng anak nila.
Si Kuya, walang permanenteng trabaho — madalas tambay, gigising tanghali, lalabas kasama barkada, at uuwi ng gabi na, lasing pa.

Habang ako, nagsisimula pa lang sa barko.
Hindi madali. Mahirap.
Pero tiniis ko lahat, kasi gusto kong makatulong.

Pero habang tumatagal, nakikita kong hindi na tama.
Lahat ng gastos nila, kay Mama pa rin humihingi.
Yung dapat sana para kay Mama, para makapahinga na siya kahit papano, napupunta pa rin sa kanila. Balak ko sana umuwi na si mama para makapag pahinga naman at ako na bahala sa pang gastos niya.

Pero sa tuwing magsasabi ako kay Mama na “Ma, hayaan mo naman si Kuya. Matanda na siya, dapat marunong na magbanat ng buto.”
Galit agad ang balik sa akin.
“Bakit ka ganyan? Kapatid mo ‘yan! Kung ikaw kaya walang trabaho, hahayaan ba kita?”

Continuation ⬇️

04/10/2025

Bisan pa, og may lain kana karun.
ikaw lang gihapon ang higugma-on. 🎶

Hi Admin, gusto ko lang magbahagi ng kwento ko.Sa ngayon po, single pa rin ako. Pero sa totoo lang, hindi naman ako nagm...
04/10/2025

Hi Admin, gusto ko lang magbahagi ng kwento ko.
Sa ngayon po, single pa rin ako. Pero sa totoo lang, hindi naman ako nagmamadaling makahanap ng mapapangasawa.

Hindi rin ako mapili.
Siguro sanay na lang ako sa mga taong laging minamaliit ako.
Simula pa lang noong high school, lagi na akong pinagtatawanan ng iba — dahil mahirap kami, dahil simpleng tao lang ako, dahil hindi ako kasing yaman o kasing ganda ng buhay ng iba.

Nagka-girlfriend ako noon. Mahal na mahal ko siya.
Alam ng pamilya namin pareho ang tungkol sa amin. Pero ayaw ng pamilya niya sa akin.
Sabi nila, “Ano bang mapapala mo diyan? Ano bang ipapakain niyan sa’yo?”
Kasi taga-ani lang daw ako ng palay, anak ng magsasaka, at walang mararating sa buhay.

Masakit.
Masakit marinig na parang wala kang halaga, kahit ang tanging gusto mo lang naman ay magmahal ng totoo.
Pero mas masakit ‘yung alam mong ginawa mo lahat — tapos hindi pa rin sapat.

Naghiwalay kami.
At doon ko unang naramdaman kung gaano kabigat ang buhay.
Hindi na ako nag-college agad pagkatapos ng high school.
Nagtrabaho muna ako — kung saan-saan, kahit anong kaya kong pasukin — para matulungan ang pamilya ko at mapag-aral ang mga kapatid ko.

Dalawang taon akong ganon.
Hanggang isang araw, sabi ko sa sarili ko:
“Hindi ganito ang gusto kong hanggang dulo. Kailangan kong magsikap, kahit gaano kahirap.”

Kaya nag-enroll ako sa Marine Engineering.
Hindi ko alam kung paano ko kakayanin — pero sa tulong ng Diyos, natapos ko.
At ngayon, nakasampa na ako sa barko.

Naiiyak ako minsan pag naaalala ko lahat ng pinagdaanan ko.
Lahat ng pawis, lahat ng gutom, lahat ng pang-aalipusta — lahat ‘yon naging puhunan ko para umangat.

May mga dumating din sa buhay ko.
May mga minahal din ako, pero hindi rin nagtagal.
Siguro hindi pa talaga siya ang para sa akin.

Ngayon, mas pinili ko munang mahalin ang sarili ko at ang pamilya kong matagal nang nagtiis kasama ko.
Kasi alam ko, darating din ‘yung panahon na may makakaintindi sa simpleng tulad ko —
Continuation ⬇️

"Hindi ko na Mahal ang asawa ko"Admin, please hide my identity.I don’t know if I’m a bad person, or if I just got tired....
04/10/2025

"Hindi ko na Mahal ang asawa ko"

Admin, please hide my identity.

I don’t know if I’m a bad person, or if I just got tired. Pero ito ‘yung katotohanan na matagal ko nang tinatago — hindi ko na mahal ang asawa kong marino.

He’s a good man. Mabait, responsable, mapagmahal na ama. Lahat ng gusto ko dati, nasa kanya na. Pero habang tumatagal, habang paulit-ulit ‘yung cycle ng pag-alis at pagbalik niya, parang unti-unti ring nawala ‘yung puso kong minsang buong-buo para sa kanya.

Every time na aalis siya, umiiyak ako — pero hindi na dahil mamimiss ko siya. Umiiyak ako kasi alam kong pag-uwi niya, kailangan ko na namang magpanggap. Magpanggap na masaya, magpanggap na sabik, magpanggap na may apoy pa sa pagitan naming matagal nang nawala.

Hindi ko alam kung kelan nagsimulang lumamig. Siguro noong mga gabing mag-isa akong natutulog at umiiyak sa katahimikan. Siguro noong mas pinili kong sanayin ang sarili kong wala siya. Hanggang sa dumating ‘yung araw na kahit nandiyan na siya sa tabi ko… parang ang layo-layo pa rin.

Alam ko, pagod na pagod siya sa barko. Alam ko, ginagawa niya lahat para sa amin. Pero minsan, hindi sapat ang pera, ang padala, o ang mga pasalubong. Minsan, gusto ko lang ng yakap, ng oras, ng simpleng “Kumusta ka?” na hindi naputol ng mahinang signal o tawag ng duty.

And now, here I am—caught between guilt and emptiness.
Ayokong masira ang pamilya namin. Ayokong masaktan siya. Pero ayoko rin magpanggap habang araw-araw, nararamdaman kong unti-unti akong nabubura sa loob ng relasyon naming dati kong ipinaglaban ng buo.

Minsan tinatanong ko sarili ko: “Masama bang mapagod sa pagmamahal?”
Siguro oo. Pero mas masama siguro ‘yung manatili, habang alam mong wala ka nang maramdaman.

Kung mababasa mo man ito, gusto kong malaman mo—
Hindi ko sinayang ang pagmamahal mo. Sinubukan ko lang talagang ipaglaban, kahit ako na lang ang lumalaban sa dulo. 💔


Address

Iloilo City

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Sea Manlalangis posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

Share

Category