08/04/2025
Wag naman kase pati tuition mo boy!
PATI INIPON NILA NANAY AT TATAY PANG TUITION KO PINANGDEPOSIT KO.
Si Carlo ay isang 3rd year college student sa kursong Business Administration. Masipag, matalino, at pangarap niyang makapagtrabaho sa isang malaking kumpanya balang araw upang matulungan ang pamilya niyang salat sa yaman. Lumaki siya sa probinsya at pinilit makapasok sa Maynila sa tulong ng scholarship at kaunting ipon ng kanyang mga magulang.
Sa gitna ng kanyang pag-aaral, nadiskubre ni Carlo ang mundo ng online casino. Nagsimula ito sa simpleng pagtataka, isang kaklase ang nagpakita ng “panalo” sa isang slot game. “Pang-extra baon lang,” sabi ng kaklase habang tumatawa. Naengganyo si Carlo. Sinubukan niya. Sa una, nanalo siya ng ₱500 sa halagang ₱100. Madali, mabilis, parang walang hirap.
Araw-araw ay unti-unti siyang nahulog. Sa bawat panalong maliit, mas lumalaki ang taya. Sa bawat talo, mas lumalalim ang paghabol. Hanggang sa isang araw, wala na siyang pera. Ang natitirang ₱25,000 na pambayad sana sa tuition para sa semestreng iyon, ay idineposito niya sa isang online casino platform, sa pag-asang madoble niya ito.
Pero hindi siya nanalo. Sa loob ng isang gabi, nawala ang lahat.
Hindi niya sinabi sa kanyang mga magulang. Hindi siya nag-enroll. Hindi na siya bumalik sa klase. Tuwing tinatanong siya ng nanay niya sa telepono, sinasabi niyang "online class lang muna, ma." Pero sa totoo lang, palagi na lang siyang gising sa gabi, nagbabakasakaling makabawi sa pagkatalo. Palalim nang palalim ang utang, pati na rin ang depresyon.
Lumipas ang mga buwan, tuluyan siyang naligaw. Dating puno ng pangarap, ngayon ay puno ng pagsisisi. Nais niyang bumalik sa dati, pero hindi na niya alam kung paano magsisimula. Ang perang inipon ng kanyang pamilya, nawalang parang bula. Ang tiwala, unti-unting gumuho.
Isang araw, habang nakaupo sa sulok ng isang internet café, nakita niya ang lumang larawan nila ng pamilya sa isang luma niyang email inbox—suot niya ang uniporme ng eskwela, may hawak na medalya, may ngiting busilak at puno ng pangarap.
Napatingin siya sa sarili sa screen. Napaluha.
Matagal siyang tahimik. Nakatingin sa larawan, nanginginig ang mga kamay.
Hindi siya sigurado kung paano magsisimula muli—o kung magsisimula pa ba siya.
- - - - - - - -
May mga bagay na mabilis lang makuha, pero mabilis din mawala kapag hindi pinanghawakan ng maigi.
