13/10/2025
Sa liblib na baryo ng Catmon, Cebu, isinilang at lumaki si Jose. Ang kanyang mundo ay umiikot sa luntiang bukid, sariwang hangin, at mainit na yakap ng kanyang pamilya – ang kanyang asawang si Elena at ang dalawa nilang anak, sina Maya at Jun. Simple lang ang buhay nila, ngunit puno ng pagmamahalan at kontento sa bawat araw na lumilipas. Nagtatanim si Jose ng mais at gulay, at kung minsan ay nangingisda sa kalapit na dagat upang may maihain sa hapag.
Subalit, dumating ang panahon na kinailangan nilang harapin ang matinding hamon. Sinalanta ng bagyo ang kanilang ani, at nagkasakit si Jun na nangangailangan ng agarang gamot at doktor. Sa halip na sumuko, isang matinding desisyon ang ginawa ni Jose. Kailangan niyang lisanin ang Catmon at makipagsapalaran sa siyudad ng Mandaue, kung saan naroon ang pag-asa ng mas malaking kita.
Napakasakit ng pamamaalam. Niyakap niya ng mahigpit ang kanyang pamilya, ipinangako na babalik siya at magtatagumpay para sa kanila. Bitbit ang lumang bag, ilang damit, at matinding determinasyon, sumakay si Jose sa bus patungong Mandaue.
Pagdating sa siyudad, bumungad sa kanya ang ingay at gulo. Ang dating sanay sa tahimik na probinsya ay nabigla sa dami ng tao, sasakyan, at matatayog na gusali. Sa una, nahirapan siyang maghanap ng trabaho. Maraming pintuan ang nagsara sa kanya dahil sa kakulangan ng pormal na edukasyon. Nakaranas siya ng gutom at pagod, natutulog kung saan saan, at kung minsan ay naiiyak na lamang sa gabi, nangungulila sa kanyang pamilya.
Isang araw, habang naglalakad at halos mawalan na ng pag-asa, nakita niya ang isang construction site. Naglakas-loob siyang magtanong at, sa awa ng Diyos, natanggap siya bilang isang construction worker. Masipag at matiyaga si Jose. Kahit mabigat ang trabaho, hindi siya sumusuko. Pinipilit niyang mag-ipon ng bawat sentimo na kanyang kinikita, tinitipid ang sarili para lamang may maipadala sa pamilya sa Catmon. Araw-araw, ang ngiti ng kanyang mga anak at yakap ni Elena ang nagbibigay sa kanya ng lakas.
Naging magaling si Jose sa kanyang trabaho. Natuto siyang maghalo ng semento, magbuhat ng mabibigat, at unti-unting nakilala ang iba't ibang aspeto ng konstruksyon. Dahil sa kanyang sipag at pagiging maaasahan, unti-unti siyang umangat. Mula sa pagiging construction worker, naging foreman siya. Mas malaki ang sahod, at mas malaki rin ang kanyang responsibilidad. Sa kanyang bagong posisyon, natuto siyang magplano, mag-organisa, at makipag-ugnayan sa mga kliyente.
Makalipas ang ilang taon, nagkaroon ng sapat na ipon si Jose. Hindi lang niya naipagamot si Jun at naitaguyod ang pag-aaral ng kanyang mga anak, kundi nakapundar din siya ng maliit na lupain sa Catmon at nakapagpatayo ng sarili nilang simpleng bahay.
Isang araw, bumalik si Jose sa Catmon. Hindi na siya ang dating lalaki na umalis na punong-puno ng pangamba. Ngayon, siya ay matagumpay, may tiwala sa sarili, at may dalang masaganang biyaya para sa kanyang pamilya. Sinalubong siya ng kanyang pamilya nang may luha ng kagalakan. Mahigpit na niyakap ni Elena, at masaya siyang sinalubong ng kanyang mga anak na sina Maya at Jun.
Sa huli, ipinagmalaki ni Jose na ang kanyang paglalakbay ay isang patunay na ang pagmamahal sa pamilya, sipag, at determinasyon ay makakatulong sa atin upang malagpasan ang anumang hirap at makamit ang tagumpay. Ang buhay sa siyudad ay nagturo sa kanya ng maraming bagay, ngunit ang puso niya ay nanatiling nasa Catmon, kasama ang kanyang minamahal na pamilya.
