31/10/2025
Grabe Walang Awa!😭😭
AN OPEN LETTER TO THE MAN WHO KILL3D MY DAUGHTER‼️
Kinuha mo ang bagay na hindi mo kailanman maibabalik ang anak ko, ang liwanag ng buhay ko, ang dahilan kung bakit ako humihinga. Noong araw na pinat@¥ mo siya, hindi lang buhay niya ang tinapos mo. Tinapos mo rin ang bahagi ng pagkatao ko. Mula noon, bawat umaga ay mabigat, at bawat gabi ay puno ng alaala ng tawa niyang hindi ko na maririnig kailanman.
Paulit-ulit kong tinatanong sa sarili ko, anong klaseng tao ang kayang tumingin sa inosenteng mata ng bata at piliing gumawa ng kasamaan? Hindi mo lang pinat@¥ ang anak ko pinat@¥ mo ang kabutihan sa puso ng isang ina. Pero heto ako, buhay pa rin, lumalaban pa rin, kahit pasan ko ang sakit na iniwan mo.
Naiisip mo pa ba siya? Nakikita mo ba ang mukha niya tuwing ipinikit mo ang mga mata mo? Naririnig mo ba ang sigaw niya sa katahimikan ng gabi? Pwede kang magtago sa batas, pero hindi ka kailanman makakatakas sa katotohanan. Ang konsensya ay kulungang ikaw mismo ang gumawa at doon ka nabubulok araw-araw.
Hindi ko ito sinusulat para patawarin ka. Sinusulat ko ito para malaman mong ang pangalan niya, ang alaala niya, at ang kwento niya ay hinding-hindi mawawala. Pwede mong patigilin ang tibok ng puso, pero hindi mo kayang patahimikin ang boses ng isang ina. Patuloy akong magsasalita hanggang makamit namin ang hustisya.
May pagkakataon ka pa hindi para burahin ang ginawa mo, kundi para harapin ito. Sumuko ka. Aminin mo ang katotohanan. Dahil ang katotohanan, kahit gaano kasakit, ay siyang tanging paraan para maranasan mo ang kapayapaan kung may natitira pa man sa kaluluwa mo.
Ang anak ko ay karapat-dapat mabuhay. Ikaw ang pumili ng kamat@¥. Ngayon, mabuhay ka nang may dala niyon.
At tandaan mo — walang nakakatakas sa hustisya magpakailanman.
Kristine Flores