14/06/2025
Chapter 6
The CEO's ex-wife strikes back
Tuwang-tuwa si Irish sa sinabi ni Ezekiel, ngunit si Zara ay Mrs. Cennon pa rin, ang titulong matagal
nang inaasam ni Irish.
How she wish na hindi nangyari ang gabing iyon.
Kung hindi lang lumitaw ang walang
kwentang lalaking iyon noong papaalis
na siya papuntang airport para sumakay sa private jet niya,
siya na sana ang magigising sa k**a
kasama si Ezekiel.
It pained her that it had to be that w***e, Zara.
"Ezekiel, sigurado
ka bang hihiwalayan
mo siya?"
Ayaw ni Ezekiel na pagdudahan.
"Hindi ka naniniwala sa akin? kasama ko lang siya ngayon dahil dinadala
niya ang anak ko. Sa oras na ipanganak ang bata, hihiwalayan ko siya."
Napangiti si Irish nang may
kasiyahan, at dahil naitago niya sa isip
ang numero ni Zara pagkatapos sagutin ang tawag nito kanina,
ipinadala niya ang recording ng conversation nila
ni Ezekiel.
Nang maalala na tinawagan
ng mayordomo si Ezekiel para
ipaalam na may sakit si Zara,
nagtanong siya pagkatapos
burahin ang audio mula sa kanyang
telepono.
"Pwede mo ba akong samahan
mag-shopping? Kulang ang dala kong damit."
Kahit na ipakita ni Zara ang audio kay Ezekiel, hindi ito aaminin ni Irish
dahil gumamit siya ng ibang numero para ipadala ito.
"May meeting pa ako in two hours, kaya may isa't kalahating oras ka para
mag-shopping. "
Mahinang sabi ni Ezekiel.
Sumikip ang dibdib ni Zara nang i-play niya ang audio.
Ang mayordomo na nagmamaneho ng sasakyan ay nakaramdam ng kawalan
ng kakayahan, at nadismaya sa kanyang amo.
Nagtanong si Zara mula sa likurang upuan ng marangyang kotse na minamaneho ng mayordomo.
"Sinabi ba niya sa iyo na pupunta siya sa ospital?"
Nanuyo ang lalamuna ng mayordomo. Palagi siyang nagtatagumpay sa paggawa ng mga dahilan para sa
kanyang amo, ngunit sa pagkakataong ito, ang lahat ay bumalik.
Sinira ng audio na iyon
ang lahat.
"I'm sorry, ma'am. Ayoko lang na nakikita kang malungkot."
Kumirot ang puso ni Zara, isang mapait na ngiti ang sumilay sa gilid ng kanyang mga labi, para siyang tanga
habang nangingilid ang luha sa kanyang mga mata.
Wala siya kay Ezekiel.
Ang mga munting sorpresa na ipinadala sa kanya upang mag-apoy ang kanyang pag-asa ay inihanda lamang ng mayordomo.
Kahit anong pilit niya, she couldn't recover the pain nang maramdaman niyang may puwersang tumama sa
gilid ng sasakyan, dahilan para malito ang mayordomo sa kalsada at tatlong beses na sumilip.
Agad na nawalan ng malay
ang mayordomo.
Nakaramdam ng hindi matiis na sakit si Zara, tumalsik ang dugo mula sa kanyang bibig at ilong, at pagkatapos
ay dumaloy ang dugo sa kanyang mga hita.
Walang salita ang makapaglalarawan sa paghihirap habang pinagmamasdan
ni Zara ang dugong umaagos sa kanyang hita na may matinding sakit
sa kanyang tiyan.
Kinuha niya ang kanyang telepono na nahulog sa sahig dahil sa lakas ng impact, at pinindot ang numero ng
kanyang asawa.
Hindi niya maiangat ang telepono sa kanyang tainga, kaya inactivate niya ang speaker.
"Zara. Busy ako."
Iyon ang sinabi ni Ezekiel nang sagutin niya ang telepono, hindi na naghintay na marinig ang sasabihin ni Zara.
After all, nothing about
Zara was ever urgent to him.
Bago mawalan ng malay si Zara, narinig niya ang tawa ng isang babae na may mga salitang,
"Ezekiel, I want these shoes."
"Try them on. If they fit, you can have them."
'So, ang pagsa- shopping kasama ang isang babae ay tinatawag mong busy.'
Iyon ang naisip ni Zara bago mawalan ng malay.
Nagising si Zara sa ospital pagkatapos ng ilang oras ng operasyon.
Ang kanyang mukha ay kasing putla ng isang multo, ang kanyang mukha ay nakakaawa.
Ang mayordomong si Rudolfo, ay nakaupo sa kanyang higaan sa ospital.
Ito ay nagtamo ng ilang mga pinsala, ngunit hindi ito malubha, at ito ay nakalabas na.
"Ma'am, mabuti at nagising ka na. Salamat sa Dios."
Natuwa si Zara nang makitang maayos si Rudolfo. May mga pasa ito sa mukha. Mabilis itong lumabas para tumawag ng doctor.
"Mrs. Cennon, kamusta ang pakiramdam mo?"
Tanong ng doktor habang
sinusuri si Zara,
habang nagsusulat ng ilang bagay sa isang papel ang doktor, Isang bagay ang inaalala ni Zara.
"Kamusta ang baby ko?"
Tanong ni Zara.
Nanlabo ang mata ng doktor.
"I'm very sorry, pero hindi nakaligtas sa impact ang baby mo."
Nangilid ang mga luha sa mga mata ni Zara, ngunit nilabanan niya ito.
She lost everything. Iniwan niya ang kumpanya ng kanyang ama upang
magtrabaho para sa kanyang asawa, pag-aalaga sa negosyo nito at pagtitiis sa lahat ng panunuya ng mayabang
nitong pamilya.
Sa edad na twenty-three. Wala siyang maipakita sa lalaking lihim niyang
minahal sa loob ng limang magandang taon.
"It's alright. She would have just suffered anyway."
Nanlamig ang kanyang puso
dahil sa pagkawala ng anak.
"Excuse me?"
Nagulat ang doktor. Inaasahan niyang iiyak si Zara tulad ng ibang mga babae
na nasa sitwasyon nito, ngunit pinigilan ito ni Zara.
Kaya niyang tiisin ang lahat ng kawalang-interes ni Ezekiel sa kanya, ngunit hindi niya ito mapapatawad sa pagkawala ng kanyang anak.
Lumitaw ang babaeng iyon,
at bigla siyang naaksidente.
Kailangang imbestigahan ang kaso,
At para kay Ezekiel,
wala na itong puwang
sa kanyang puso.
"Paumanhin, hindi ito tungkol sayo."
Walang init sa boses ni Zara ng humingi siya ng paumanhin sa kanyang tahimik na pag-iisip.
Pilit na ngumiti ang doktor,
tinapos ang kanyang pagsusuri,
at umalis.
Tiningnan ni Zara ang mayordomo sa may pintuan. Susuko na sana siya pero
hindi niya magawa.
She had been weak for too long,
na humantong sa pagk**atay
ng kanyang anak.
Kung umalis siya sa unang pagkakataon ng hilingin sa kanya ni Ezekiel ang diborsyo, hindi ito mangyayari.
Noon, nakiusap siya kay Ezekiel
bago malaman na buntis siya.
Nang matuklasan niyang buntis siya, nagpasiya siyang pumayag sa deborsyo at umalis,
At least, she would have his child to remind her of the relationship they once shared.
Sa kasamaang palad, nahulog ang resulta ng pregnant test mula sa
kanyang handbag, nakita ito ni Ezekiel.
Kahit na napagdesisyunan ni Ezekiel na maghintay sila hanggang sa matapos siyang manganak, hindi naging maganda ang pakikitungo
nito sa kanya.
"Nasaan si Ezekiel?"
Tanong ni Zara.
Natakot ang mayordomo.
Ramdam na ramdam niya ang lamig sa boses ni Zara.
"Ma'am, lasing po ang nakabangga sa atin, namatay siya on the spot.
Hindi rin makontak ng pulis
ang kanyang pamilya,"
Ulat ni Rudolfo, na
sinusubukang iwasang sagutin
ang tanong ni Zara.
Hindi naniwala si Zara sa ulat nito ngunit itinago niya nalang ito sa kanyang sarili.
Nang matuklasan niyang nagsisinungaling ang lalaking iginagalang niya, nabawasan ang tiwala niya dito.
Hahanap siya ng paraan upang siyasatin ang bagay nang mag-isa.
"Hindi iyon ang tanong ko."
"Ilang minuto lang ng umalis
dito si Sir,"
Sagot ni Rudolfo.
Galit na galit si Zara sa pagkakataong ito.
Hindi lang si Ezekiel kundi si Rudolfo, ay parehong ginagawa siyang tanga.
"Wag ka na ulit magsisinungaling sa mukha ko."
Ang kanyang boses ay mabagsik at puno ng paghamak.
"Kinagat ni Rudolfo ang kanyang mga labi, nakayuko ang kanyang ulo.
"Sabi ni Sir, hayaang alagaan ka ng mga doktor. Sobrang busy daw niya ngayon."
Alam ni Zara kung ano ang pinagkakaabalahan ni Ezekiel.
Ito ang babaeng narinig niya sa audio.
Akala niya ay sapat na ang kanyang lakas para tanggapin iyon, ngunit isang luha ang bumagsak mula sa kanyang
mga mata bago niya ito mapigilan.
Nahihiya siyang ipakita ito sa harap ni Rudolfo, kaya pinaalis niya ito.
Si Rudolfo ay hindi dapat umalis sa tabi ni Zara, kaya nag-atubili ito.
"Ma'am..."
"Sabi ko, baka pwedeng iwan mo muna ako, Rudolfo,"
Tumaas ang boses ni Zara, kaya't nagpasya si Rudolfo na maghintay sa labas ng pinto.
Pagkalabas na pagkalabas
ni Rudolfo ng ward,
agad na nag-dial si Zara
ng numero.
"Soph..."
"Dad, pasensya na po. Nagk**ali ako, at ngayon, nawala sa akin ang lahat."
Hindi napigilan ni Zara ang kanyang mga luha habang kausap ang kanyang ama sa telepono.
Tutol ang ama ni Zara sa kasal ng sandaling nagpagtanto nito na ang
nararamdaman ni Ezekiel sa kanyang anak ay hindi katulad ng nararamdaman ng kanyang anak para dito.
Ngunit umaasa siya, naniwalang magbabago si Ezekiel.
Inaasahan ni Zara na papagalitan siya ng kanyang ama,
'I told you so'
Medyo mahina ang boses ng kanyang ama habang nagtatanong sa kanya.
"Anong nangyari, Zara?"
"Naaksidente ako at nakunan.. uuwi na ako, dad."
Nakakabingi ang katahimikan sa magkabilang dulo ng linya. Alam ni Zara na nalulungkot ang kanyang ama sa pagkawala ng apo nito.. Nang tatapusin na sana niya ang tawag, bigla itong nagsalita.
"Zara, pupunta ako para sunduin ka. I-send mo sa akin ang iyong lokasyon."
Tumanggi sa Zara.
Hindi siya makakaalis hangga't hindi siya legal na nahiwalay
kay Ezekiel. Wag na po dad, may kailangan muna akong gawin."
"Ano yun? Tutulungan na kita?"
Sabik na sabi ng kanyang ama,
ngunit wala siya sa mood na magpatulong sa kanyang ama.
Ang karanasan ang naging dahilan upang si Zara ay mag-mature nang napakabilis, nang ang katotohanan ng
buhay ay tumama sa kanya.
Hindi na siya aasa pa.
It was time to do something worthwhile with her life, but first of all, kailangan pa rin niyang harapin si Ezekiel sa huling pagkakataon.
"Huwag kang mag-alala, Dad.
Walang bagay na hindi ko kakayanin."
"Okay. We shall prepare your welcome party. Ipapaalam ko sa mommy mo."
Napangiti si Zara at hindi nakatanggi sa kabaitan ng ama.
Makalipas ang tatlong araw,
nakalabas na siya sa ospital.
Habang hinihintay niya
ang pagbabalik ni Ezekiel,
inihanda niya ang mga papeles para sa diborsyo.
Makalipas ang tatlong araw sa kalaliman ng gabi, umuwi si Ezekiel, mukhang pagod ngunit ang kaakit-akit
na mga katangian nito ay hindi naapektuhan ng pagod nito.
Napuyat si Zara, kahihintay kay Ezekiel sa loob ng ilang araw.
Pagkarinig pa lang niya sa tunog ng sasakyan ay dali-dali siyang bumaba
ngunit huminto siya sa taas ng hagdan nang pumasok si Ezekiel sa pintuan ng sala.
Pagdating ni Ezekiel sa bahay, hindi na siya sinalubong ng babaeng laging sumasalubong sa kanya ng nakangiti.
Bagkus, nakatayo ito ngayon sa itaas ng hagdan at nagsalita na may malamig na ekspresyon.
"Good news Ezekiel!
Namatay ang baby natin sa isang car accident. Wala ng namamagitan sa
atin ngayon, kaya maghiwalay na tayo."
Agad na nagpanic ang lalaking
laging malamig sa kanya, at saglit na natigilan.
"Nasaan ang asawa ko?"
Tanong ni Ezekiel, sinubukang
iwasan ang masusing tingin.
Nakakahiya na ang kanyang
mga magulang at kapatid ay
nauna sa kanya na dumating
sa ospital, ngunit paano nila
nalaman?
Nabanggit lamang ni Zara
na may iniwan itong regalo
para sa kanya sa bahay.
Hindi niya akalain na ito ay
Magiging isang su***de note.
Ang tagumpay na kislap
sa kanyang mga nakatatandang
kapatid ang higit na ikinainis
niya.
Kahit na bunso sa tatlong
magkakapatid, si Ezekiel
ay pinak**ahusay sa lahat.
Walang alinlangan, kina-
inggitan siya ng kanyang
mga kapatid dahil siya rin
ang paborito ng kanilang
mga magulang.
Ang dismayadong tingin sa
mga mata ng kanyang ama
ay nagdulot ng pagkabalisa
sa kanyang puso.
Maging ang titig ng kanyang
ina ay nawala sa karaniwang
init na palagi niyang
tinatanggap.
"Ikaw dapat ang naunang
dumating, pero nauna pa
ako sa iyo,"
nakangiting sabi ng kanyang
nakatatandang kapatid na si
Ethan Cennon.
Para bang hindi iyon sapat,
ang pangalawang
nakatatandang kapatid ni Ezekiel,
na si Lucas Cennon, ay
nagdagdag ng asin sa pinsala.
"Nakita ko lang mula dito.
Kasama niya siguro ang
babaeng iyon, at hindi
man lang sila nahiya na
lumabas ulit sa public na
magkasama.
Huwag mong ipagkaila.
Nakita ko ang unang balita
tungkol sa inyong dalawa
bago ito misteryosong
nawala.
Malamang nagbayad ka ng
malaki para maalis ito,
hindi ba?"
Kumulo sa galit si Ezekiel
ngunit hindi niya mapa-
bulaanan ang katotohanang
nagk**ali siya sa pagpayag
kay Irish na manatili sa hotel
nang dapat ay inilihim niya
ito hanggang sa matapos ang
hiwalayan nila ni Zara.
Sa kapaligiran sa ospital,
ang mga bagay na tulad nito
ay mas mabuting wag na
munang isipin.
"Gusto kong makita ang
asawa ko,"
Matigas na sabi ni Ezekiel sa
magaralgal na boses dahil
sa stress.
Lahat ng ekspresyon ay
naging malungkot, ngunit
walang nagbigay sa kanya ng
anumang sagot.
Nabalisa si Ezekiel at papasok
na sana siya sa emergency ward
nang may pamilyar na boses
ang nagsalit sa kanyang
likuran.
"Patay na siya."
Si Leonardo Adams, ang ama
ni Zara, at nakatayo siya sa
tabi ni Louisa Adams,
ang kanyang asawa, na parehong
may malungkot na ekspresyon
sa kanilang mga mukha.
Bagama't inaasahan ito
ni Ezekiel, naiwan siyang
walang kumpirmasyon.
May parte sa kanya na umaasa
na nakaligtas si Zara sa
aksidente. Sa ganoong paraan,
hindi siya makokonsensya.
"Kailan?"
Tanong niya, hindi lubos na
nauuwaan ang kanyang
emosyon nang marinig ang
balita.
Sa kabila ng kanilang diborsyo,
ito ay isang pribadong bagay
sa pagitan nila, at mayroon
pa rin siyang responsibilidad
na pangasiwaan ang lahat
ng mga bagay tungkol sa libing.
"She died on the spot,"
sabi ni Leonardo Adams,
sinubukan niyang pigilan
ang kanyang mga luha habang
inaalo niya ang kanyang
asawa.
Walang magulang ang gustong
ilibing ang sarili nilang anak.
"Asawa ko siya. Gusto kong
makita ang bangkay niya.
Kukunin ko ito mula rito,"
Sabi ni Ezekiel na may halong
kalungkutan at solemnidad.
Ang mga aksyon ni Zara ay
nagdulot hindi lamang sa
kanya kundi sa kanyang
mga magulang ng labis na
kawalan.
Panahon na para bumawi
sa mga panahong wala siya
para kay Zara.
Kahit papaano, nag-aatubili
si Leonardo na payagan
si Ezekiel humawak
ng anuman.
Iba sana kung naging
mag-kasintahan sina Ezekiel
at Zara bago nangyari ang
insidente.
"Can I talk to you
in private. Ezekiel?"
Tumango si Ezekiel bilang
pagsang-ayon, at ang
dalawang lalaki ay naglakad
sa gilid, naiwan ang iba pang
pamilya.
Nang makalabas ang dalawa
at matiyak na walang tao
sa paligid, nagsimulang
magsalita si Leonardo sa
mahinang tono upang
maiwasang marinig ng iba.
"Alam kong naghiwalay
na kayong dalawa bago ang
aksidente. Samakatuwid,
wala kang pananagutan sa
amin. Inayos ko na ang lahat."
Nadurog ang puso ni Ezekiel.
Nangako si Zara na iiwas
ito sa lahat, kaya bakit
kailangan nitong sabihin sa
mga magulang at ipagkait sa
kanya ang karapatang maging
masunurin na asawa sa
mga huli nitong araw.
"Hindi iyon makatarungan."
Tumigas ang ekspresyon
ni Leonardo, at nagsalita ng
mahigpit,
"Go to your woman.
Nag-iwan si Zara
ng instruction na huwag
isapubliko ang anumang
bagay, ngunit ayaw din niyang
malapit ka sa amin.
Ito ang mensaheng ipinadala
niya ngayong umaga."
Nag-swipe si Leonardo sa mga
message sa telepono niya at
ipinakita kay Ezekiel bago
muling nagsalita.
"Kung alam kung mauuwi siya
sa ganito, matagal na akong
nakarating sa korte para ako
na lang ang mag-uwi sa kanya.
Hindi kami pinapasok ni Zara
sa mga nangyari sa kasal niya
hanggang sa mawala ang
anak niya. Pero kung nandon
ka, hindi niya kami tatawagan."
Nakita ni Ezekiel ang
mensaheng ipinadala noong
sabay silang umalis ng bahay.
'Dad, hiwalay na kami ni Ezekiel.
Tatapusin na namin ang
natitira sa korte. Ayokong
Malaman ng publiko ang anumang
bagay tungkol dito. Gusto ko lang
malaman mo na wala na siyang
pananagutan sa akin. I will see you
after everything settled in court.'
Pagkatapos noon, may isa
pang mensahe pagkaraan
ng isang oras na may screenshot.
'I'm officially divorced, Dad.
I feel like a free woman, at sa
wakas ay makakahinga na ulit
ako... See you soon.'
Nabalot ng guilt si Ezekiel.
Katulad ng sinabi ni Zara.
Hindi na niya ito makikitang
muli pagkatapos ng diborsyo.
How could he have known
that this was her intention?
"I'm sorry for everything.
You are my responsibility from
now onwards, and I will
support your business too,"
Seryosong sabi ni Ezekiel.
Ito ang tanging paraan para
mahilom ang sakit sa kanyang
puso dahil sa kanyang
kapabayaan sa dating asawa.
Ito ay isang bagay na ayaw
niyang gawin noon, ngunit
sa ngayon, parang ito ang
tamang gawin.
Nakalulungkot, ang kanyang
pag-asa na mahilom ang
kanyang sakit sa pagkilos
na ito ay nahinto sa
pagtugon ni Leonardo.
"Ayoko na niyan. Gusto lang
namin ang partnership na
iyon para kay Zara,
pero wala na siya. Ito ay wala
ng silbi ngayon, dahil kung
ano ang mayroon kami ay
higit pa sa sapat para sa amin.
Si Leonardo ang nagpupursigi
kay Ezekiel noon para sa
partnership, ngunit ngayong
inalok na ito, mabilis niya
itong tinanggihan.
Napagtanto ni Ezekiel na siya
ay naging masyadong pabaya
sa kanyang marriage.
Malalaman niya sana ito
kung pinag-isipan niya ito
ng malalim.
Ngunit ang katotohanan na
hindi niya mahal si Zara,
naramdamdan niya lamang
ang mga ito na sinusubukan
siya ng ama ni Zara, walang
siyang k**alay malay na ginagawa
lang nito ang lahat para sa nag-iisa
nitong anak na babae, dahil wala silang intensyon na angkinin ang anumang
bagay mula sa pamilya Cennon.
Leonardo's expression was
pitiful, pero hindi pa siya tapos,
at malamig ang kanyang tono.
Kung hindi dahil sa mga uban
at bahagyang kulubot,
masasabi ni Ezekiel na kamukha
nito si Zara nang makita niya
itong nakatayo sa hagdan
kagabi.
Iyon ang unang pagkakataon
na nakita niya itong
napakahigpit, at sino ang
nakakaalam na hindi na niya
ito makikitang muli pagkatapos
ng araw na iyon?
"Kung ipagpapatuloy mo
ang mga bagay na ito,
wala akong magagawa kundi
ilathala ang lahat sa mga
papeles. Alam kong hindi mo
magugustuhan iyon.
Dalawang araw mula ngayon
ang libing. Maaari kang
pumunta, ngunit kung ito ay
kalabisan sa iyo, just bear in
mind that your absence would
not be missed."
Pagkasabi noon, tumalikod
at umalis ang may edad
na lalaki, at hindi na binigyan
ng pagkakataon na sumagot
si Ezekiel..
Naiwang nakatayo doon
si Ezekiel, na may
pakiramdam na
walang magawa at walang
silbi.
Anong ginawa niya?
It was so unlikely him to be
thoughtless, ngunit ang
k**atayan ni Zara ay naturo
sa kanya ng isang malaking
aral.
Sa paliparan sa Los Angeles,
California, isang babae ang
niyakap ng mahigpit.
Napuno ng init ang kanyang
puso, ngunit wala itong
nagawa para alisin ang sakit
na nakabaon sa loob nito.
"I lost everything, KC.
Hindi niya ako minahal,
at nawalan din ako ng anak.
Kasalanan ko. Namatay ang
baby ko dahil sa katangahan ko,"
daing ni Zara.
"Shh, mga dalawampung
minuto ang byahe papunta
sa apartment ko. Let's talk
in the car."
Pag-comfort ng best friend
niyang si KC at nagtanong.
"I heard the news, and
I'm still curious about
how you managed to pull
it off."
"Alam na ba ng mga magulang
mo ang lahat?"
Tanong ni KC pagdating nila
sa two-bedroom apartment niya.
Being old friends, matami
silang dapat pag-usapan
dahil matagal na niyang hindi
nakikita si Zara
Ang pakikipag-usap sa telepono
paminsan-minsan ay hindi
sapat para ibahagi nila ang
lahat ng nangyayari sa kanilang
buhay.
Tinanggal ni Zara ang kanyang
sapatos sa pasukan, napansin
kung gaano kahusay na
pinananatiling maayos
ni KC ang maliit nitong
apartment
Gustong-gusto ni Zara ang
pag-aayos ng mga bagay,
at ito ang unang pagkakataon
na magsasama sila, kaya
sigurado siyang hindi niya
aabalahin ang kanyang
matalik na kaibigan.
"Ipinadala ni daddy ang kotse
na may dalawang bangkay
mula sa morge. Inayos din niya
ang jet at isang hacker para
matakpan ang mga CCTV
kahit papaano pagkatapos
kong bumaba sa taksi at nag-
lakad patungo sa kotse na
pinadala niya," Paglalahad ni Zara.
Nang sandaling nakalabas si Zara
mula sa ospital,
sinimulan niyang planuhin
ang lahat ngunit hindi niya ito
maisasagawa nang walang
tulong ng kanyang mga magulang.
Being an only child,
her happiness, more than
anything else, mattered a lot
to them.
Nang magising siya sa k**a
kasama si Ezekiel, inilihim
niya ito sa kanyang mga
magulang.
Nang mag-propose si Ezekiel
ng kasal para iligtas ang mukha
sa media ay saka niya lang ito
ipinaalam sa kanyang mga
magulang.
Gayunpaman, ang kanyang
mga magulang ay nagpayo
laban dito, lalo na ang kanyang
ama.
Noong bata pa siya, bihira na
niyang makita ang kanyang ina
dahil patuloy nitong
hinahanap ang pagiging sikat
sa industriya ng pelikula,
na hindi naman nangyari.
Si Zara ay palaging nananatili
sa kanyang ama at dahil dito,
kaya niyang sabihin sa
kanyang ama ang anumang
bagay, just as she would
with KC.
"Nabuhayan ako ng loob
noong pumayag kang isama
ako pansamantala,
at ng siguraduhin ng hacker
na hindi mahuhuli ang camera
nang umalis ang driver sa
driver's seat at inilagay doon
ang bangkay.
My mom was the one dropped
me off at the airport but at
quite a far distance.
I had to walk 20 minutes
para maabutan ang jet
na inayos ng daddy ko.
Upang hindi lumikha ng mga
hinala, itinuro nila ang kotse
na tumama sa isang puno
bago ito sunugin. Ang hacker
Ay mahusay at nagbigay
inspirasyon sa akin na matuto din
ng ilang bagay mula doon,"
Nag-aalalang sabi ni Zara,
ngunit halata pa rin sa boses
niya ang sakit.
Nagsalin si KC ng dalawang
baso ng tubig at inalok ang
isa kay Zara.
"Iyon ay mahusay na
naisakatuparan. We should
Celebrate later, but honestly,
I didn't have time to buy
groceries. Nasa biyahe ako nang tumawag
ka, at sa kabutihang-palad,
natapos na ang lahat kahapon,
ngunit late akong nakauwi,
nagising, at kinalangan kong
sunduin ka sa airport."
Nilagok ni Zara ang tubig
at humingi ng higit pa,
nawalan siya ng ganang
kumain dahil sa pagkawala
ng kanyang anak.
"Well, I began all the
arrangements habang kasama
niya yung babae niya.
Naayos ko na ito bago siya
pinapirma sa diborsyo."
"Paano kung hindi siya
pumayag?"
Napaisip si KC, alam niya kung
gaano kahirap kumuha ng
mga bangkay sa morge,
lalo na sa mga taong namatay
na walang k**ag-anak.
However, Leonardo managed
to get it, KC feel like she had
to clap for that man.
"Alam ko ang kahinaaan niya,
kaya madali lang. He hates
the press intrusion into his
personal life,"
Kibit balikat na sabi ni Zara
habang sinusundan si KC
sa kwarto at umupo sa k**a.
Hindi ito kasing laki ng
nakasanayan niya ngunit
maaliwalas.
Umupo si KC sa tabi niya,
bumuntong hininga at nagtanong,
"So, anong plano mo sa buhay
mo ngayon?"
Nag-beep ang telepono ni KC
at tumugon siya sa isang
text message habang sumagot
si Zara.
"Hindi ko pa alam.
Sobrang hirap makalimot
sa pagkawala ng anak ko."
Pinunasan ni Zara ang luha sa
gilid ng mata niya bago pa ito
makita ni KC.
Si KC ay isang babaeng nagtiis
ng husto, kaya hindi na bago
sa kanya ang lahat ng
pinagdaanan ni Zara.
Palibhasa'y ulila sa murang
edad, nahirapan siya ng
masira ng apoy ang mga
ari-arian ng kanyang mga
magulang ngunit nagawa
niyang makayanan.
Para sa isang taong nakaranas
ng labis na kalupitan sa buhay,
ito ay tila walang,
ngunit iyon ay dahil lamang
sa tinitigasan niya ang mga
bagay na ibinato sa kanya
ng buhay.
"That won't bring the child back.
Malaki na ang ginastos ng mga
magulang mo sa pagtulong sa
iyo sa pekeng pagk**atay mo.
Hindi mo ba naisip na kailangan
mo silang bayaran?"
Pilit na ngumiti si Zara.
Parang nagliliyab ang puso
niya sa sakit.
Dahil sa mga kasambahay
at kay Rudolfo, sinubukan
niyang magpakatatag nang
siya ay tumira sa mansyon
ni Ezekiel, ngunit ngayong
malaya na siya, makikita
sa kanyang mga mata ang
pagkalugi.
"Gagawin ko, ngunit wala
ako sa tamang pag-iisip
para magsimulang magtrabaho.
Bibigyan ko ito ng ilang araw
bago ako magsimulang
maghanap ng trabaho.
Dapat ay handa na ako kapag
bumalik ako,"
Sabi ni Zara na may madilim
na tingin.
Natigilan si KC.
"Gusto mong bumalik?"
Ito ay hindi inaasahan.
If that was Zara wanted,
Then why her death?
nagpaliwanag si Zara
habang nakatingin sa sahig.
"Sa tingin mo ba pakakawalan
ko ang bitch na iyon sa
pagpatay sa anak ko?
Binayaran niya ang driver
na bumangga sa amin,"
Isiniwalat iyon ni Zara sa
pamamagitan ng nag-
ngangalit na mga ngipin.
"Bakit hindi mo siya hinarap
bago umalis?
Ang pagbabalik ay maaaring
maglagay sa iyo sa isang
mahirap na posisyon dahil
ang isang ulat ng k**atayan
ay nabuo para sa iyo.
"That is why I won't go back
as Zara. Hahanap ako ng
ibang pangalan, at ikaw,
Hindi ba't may tatlo kang
pangalan? Why do you leave out your
surname? Maaari akong
magkaroon ng bagong
pagkakakilanlan bilang
iyong matagal nang nawawala
na pinsan and go by your
last name,"
Naisipi ni Zara,
na ikinagulat ni KC.
Kung kailangang pagdaanan
ito ni Zara bago bumalik
sa Pilipinas para maghiganti,
baka hindi isang maliit ang
kalaban nito.
"Sino itong babaeng pinag-
uusapan natin? Hindi ako
masyadong updated sa mga
balita mula sa iyong panig.
Iilan lang ang alam ko dahil
iyon lang ang sinasabi
mo sa akin."
She goes by the name
Irish Shawn, at ang aking
pagsisiyasat ay nagpapakita
na siya ang panganay na anak
na babae at tagapagmana ng
pamilya Shawn."
Ang pamilya Shawn ay isa
sa pinak**ayaman sa
Massachusettes, na nag mamay-
ari ng isang retail company
na dalubhasa sa pagbuo ng mga
premium scented candles.
Ang kanilang kumpanya ay
nag-aalok ng higit sa 150
na mga pabango at nagbibigay
ng mga produkto like seasonal
and specialty candles,
home fragrance products,
car air freshener, and candles
accessories.
"She has dough. Kaya
kailangan mo ng magandang
plano para mapabagsak siya.
If you strike now, hindi lamang
ang kanyang mga magulang
kundi maging si Ezekiel
ay ikukuha siya ng pinaka-
mahusay na abogado."
Sabi ni KC at nanlumo
Pagkasabi noon.
"Ayaw ko ng magpakasal.
Sana hindi mag-propose
si Raver. Baka Itakwil ko
lang siya."
Si Raver ang boyfriend ni KC.
Nag-alala si KC noon,
pero pagkarinig nito ay hindi
na siya intresadong magpakasal.
"Hindi lahat ng mga lalaki
ay pareho, ang buhay mo
ay hindi katulad ng sa akin.
You both love each other,
but mine was a one-sided
love story."
Nagsimulang mag ring ang
telepono ni KC, tinitigan niya
si Zara ng may paumanhin
pagkatapos tanggapin, at
tapusin ang tawag.
"I'm sorry baka mamaya
na tayo makapag-usap.
Sa tingin mo ba magiging
okay ka mag-isa? Kailangang
nasa set na ako sa loob ng
isang oras."
"KC, hindi ka ba pwedeng
mag day off?
I miss you so much."
"Gusto ko sana, pero struggling
actress pa rin ako, halos
hindi makakuha ng lead roles.
I need to act in multiple
productions para mabayaran
ko ang apartment na ito,"
Sabi niya na may pilit na ngiti.
Nag-isip sandali si Zara at
sinabing,
"Susuportahan kita kapag
nagsimula na akong magtrabaho.
Ayoko lang maging pabigat
sa mga magulang ko ngayon.
Umupo si KC at niyakap si Zara.
"Hindi ko hinihiling sayo na
magbayad ng anumang mga
bayarin. Ayokong sayangin
mo ang buhay mo sa pag-iyak
para sa lalaking iyon.
He don't deserve it, and
you won't get the child back."
Malupit na paalala, pero
sinabi ito ni KC dahil ayaw
niyang malublub si Zara sa
depression.
Ang mga masamang bagay ay
nangyayari at ang mga tao
ay nahuhulog, ngunit ang
isa ay dapat bumangon sa
bawat oras mula sa isang
pagkahulog. Hindi magbabago
ang sitwasyon kung mananatili
siya sa sitwasyong iyon.
"Tama ka. Magsisimula na
akong maghanap bukas."
mungkahi ni Zara, pero
biglang napangiti si KC
nang may pumasok sa isip niya.
"May mga minor roles pa.
Kung sasama ka sa akin,
pwede kang mag-audition."
Iniisip ni Zara ang mungkahi,
hindi niya alam kung dapat
niyang tanggapin ang alok,
dahil naalala niya ang mga
paghihirap ng kanyang ina
sa industriya ng pelikula
at gayundin si KC.
TO BE CONTINUED...
~~~
DONT FORGET TO SHARE, REACT MY STORY AND COMMENT "NEXT" FOR MORE UPDATES...
Follow/add me for more stories, THANK YOU SO MUCH!..
PAUNAWA:
Ang kwentong ito ay produkto ng malikhaing imahinasyon. Ang anumang pangalan, lugar, negosyo, pangyayari
ay mga pawang mga imahinasyon lamang. Ang anumang pagkakahawig sa isang aktwal na tao, buhay o patay o akwal na mga pangyayari ay nagkataon lamang.
Story Created, and written by yours truly,,, Mariz
Credits to the real owner of the photo.
Plagiarism is a crime
Please admission to admin
