30/09/2025
KAPAG ANG BIRO NAGING TOTOO
isang nobela ni “Fwessa
---
Author’s Note
Salamat sa pagbabasa! Ang kuwentong ito ay tungkol sa unang pag-ibig na nagsimula sa asaran—isang 16-year-old na si Althea at 18-year-old na kapitbahay na si Jared. Habang lumilipas ang panahon, pinili nilang unahin ang pangarap at respeto, hanggang sa tamang panahon — pagiging legal age at mas matatag — at doon lang nila tinawid ang “kami na” nang pormal. PG, wholesome, at feel-good. Enjoy! 💫
---
Chapter 1 — Ang Tambay
“Althea, labas ka nga, may bisita!” tawag ni Kuya Niko mula sala.
Alam na ni Althea kung sino—si Jared, kapitbahay na parang fixture sa bahay nila.
Pagdaan niya sa kusina, may kumindat. “Ayan na si crush ko,” biro ni Jared.
“Yuck,” sagot niya, pero uminit ang pisngi.
Sa gilid, nagtawanan ang mga kuya niya. Sa loob, may munting kabog na hindi niya maamin.
Chapter 2 — Practice Lang Daw
“Number mo, Thea? Practice lang, para sa tunay kong liligawan.”
“Practice?” umirap siya, pero ibinigay ang lumang papel na may maling digits.
“Uy unfair,” natatawang reklamo ni Jared. “Hindi biro ang puso ko.”
Sa salamin nang gabing iyon, inamin ni Althea sa sarili: naaasar siya—at konting natutuwa.
Chapter 3 — Checklist
Dream boy ni Althea: good boy, walang bisyo, tahimik.
Si Jared: barkada, palabiro, minsan nagyoyosi.
“Hindi pwede,” bulong niya.
Pero sa tuwing naririnig niyang, “Good morning, crush!” parang lumalambot ang checklist.
Chapter 4 — Ang Hindi Inaasahan
Tinawag siyang sumama sa tindahan; siya’y nautusan.
Tahimik, hanggang sabi ni Jared: “Thea, baka… hindi biro ‘to.”
Nalaglag ang tingin niya sa semento. “Wag, Jared. Ayaw ko.”
Pero nang umuwi siya, dala-dala pa rin niya ang linya: hindi biro ‘to.
Chapter 5 — Pag-iwas
Umiwas si Althea: diretso kwarto, busy sa modules, “tulog na ako.”
Mas lalong lumalapit si Jared: “May reviewer ako para sa’yo.”
“Hindi ko kailangan.”
Ang totoo: kailangan niya—hindi reviewer, kundi kapayapaan laban sa sariling kaba.
Chapter 6 — Unang Selos
Sa tindahan, may kasamang mas matured na babae si Jared. Tawang-tawa sila.
Parang sumikip ang dibdib ni Althea. “Bakit ako?”
Sa bahay, biro ng mga kuya: “May bago na si Jared.”
Napangiti siya, pilit. Sa kwarto, pumatak ang luha na ayaw niyang aminin.
Chapter 7 — Pag-amin ni Jared
Kinagabihan, kumatok si Jared sa gate. “Pwede tayo mag-usap?”
“Hindi biro ‘to, Thea. Gusto kita. Pero igagalang kita.”
“Jared,” mahina ang boses niya, “lahat ng ayaw ko, nasa’yo.”
“Kung iyan ang hadlang, sisikapin kong baguhin,” sagot niya—at tumalima.
Chapter 8 — Pagbabago
Unti-unti: wala na siyang yosi sa harap ng bahay nila; mas court kaysa tambay; mas maaga umuuwi.
“Good luck sa exam,” text niya minsan—walang kulang sa respeto.
Hindi perpekto si Jared, pero nakikita ni Althea ang effort na seryoso.
Chapter 9 — Hawak-Kamay
Barangay outing, habulan sa buhangin.
Nadulas si Althea; sinalo ni Jared ang k**ay.
“Okay ka lang?”
Hindi niya binitawan ang pagkakahawak. Sa dibdib niya, may salitang hindi na biro.
Chapter 10 — Usapan sa Gabi
“Pangarap ko maging teacher,” wika ni Althea sa terrace.
“Wala pa akong klaro noon,” amin ni Jared, “pero sigurado ako sa’yo.”
Umihip ang hangin, parang tanong ng tadhana: puso o pangarap?
“Pangarap muna,” sabi ng isip. “Pero nandito ako,” sagot ng puso.
Chapter 11 — Tutol si Mama
Nahuli sila ni Mama sa terrace. “Anak, sixteen ka. Huwag muna.”
Tumango si Jared, marahang umatras. “Naiintindihan ko po.”
Sa silid, niyakap ni Althea ang unan, pinili ang tahimik na iyak.
Hindi pa oras. Pero narito na ang damdamin.
Chapter 12 — Liham
Jared, bata pa ako. Kailangan kong mag-aral. Sana maintindihan mo.
Iniwan niya ang liham sa bag ni Jared.
Kinabukasan, tahimik ang kanto.
At noon lang niya nalaman kung gaano kalakas ang katahimikan.
Chapter 13 — Paglayo
Lumayo si Jared—hindi inis, kundi paggalang.
Wala na ang “crush” jokes, wala na ang ingay.
Naging mas sipag si Althea sa pag-aaral; naging mas malinaw ang pangarap.
At naging mas malinaw din kung sino ang nasa puso niya.
Chapter 14 — Pagkikita Muli
Barangay event. Gitara. Boses na pamilyar.
“Kung ‘di rin tayo sa huli…”
Nagtagpo ang mga mata nila.
Lumapit si Jared: “Kahit lumayo ako, ikaw pa rin.”
Mabilis ang tibok ng puso. At sa wakas, hindi na niya itinanggi.
Chapter 15 — Ang Tapat na Usapan
“Gusto rin kita,” amin ni Althea. “Pero pangarap muna.”
“Handa akong maghintay,” tugon ni Jared. “Habang nagiging mas mabuti.”
Doon nagsimula ang bagong yugto: hindi sila, pero may pangako.
Isang pangako na walang apurahan, walang lihim, walang laban sa magulang.
Chapter 16 — Mga Taong Dumaan
Lumipas ang dalawang taon. Naging 18 si Althea; pumasok sa kolehiyo.
Si Jared, nagtrabaho sa maliit na repair shop, nag-aral sa gabi.
Magkaiba ang lungsod, magkaiba ang oras—parehong matibay ang dasal.
Lingguhan ang tawag, araw-araw ang suporta.
Chapter 17 — Unang “Official”
Ika-18 na kaarawan ni Althea.
Humarap si Jared kay Mama. “Tita, legal na si Althea, pero higit doon—handa na po akong manindigan.”
Tahimik si Mama, pero hindi na matigas ang mata. “P**itaan mo ko ng araw-araw na respeto.”
“Hinding-hindi ko po sisirain ang tiwala ninyo,” sagot niya.
Doon naging opisyal—hindi na biro—sa harap ng pamilya.
Chapter 18 — Mga Pagsubok
Nagka-tampuhan dahil sa sobrang busy sa exams.
“Hindi mo ko nasagot,” tampo ni Jared.
“Pagod ako,” luha ni Althea.
Natuto silang humingi ng paumanhin, mag-usap bago matulog, at huwag gawing kaaway ang problema.
Chapter 19 — Pagtatapos
Isang araw, hawak ni Jared ang bouquet; sigaw ng sigaw sa gym: “Congrats, Ma’am Althea!”
Natawa ang lahat. Naluha si Althea.
Sa litrato nila, may nakasulat sa mata: pinili ka habang pinipili ko ang pangarap ko.
Chapter 20 — Proposal sa Kanto
Gabi sa parehong kanto kung saan unang umamin si Jared.
Lumuhod siya, nanginginig, hawak ang maliit na kahon.
“Thea, hindi na practice, hindi na biro. Will you marry me?”
“Oo,” sagot niya, umiiyak. “Ikaw ang unang minahal ko… at ikaw pa rin hanggang dulo.”
Abangan ang part 2
