22/08/2025
LOLO PEDRING
Sa usa ka gamay nga baryo duol sa bukid, nakatira ang usa ka tigulang na mag-uuma nga ginganlag Lolo Pedring. Si Lolo Pedring usa ka buotan at kugihan nga tawo, pero kanunay siyang mabalaka bahin sa kanyang bahay at sa kanyang pamilya.
Usa ka araw, mihubas ang tubig sa irigasyon, at ang mga tanom ni Lolo Pedring ay nagsimula sa pagkalaya. Nag-ampo siya sa Ginoo na bigyan siya ng ulan, pero walang nangyari. Imbis na mawad-an og paglaom, mihukom si Lolo Pedring na magkalot at magbigay ng abay. Gikataw-an siya sa kanyang mga kapitbahay, nag-ingon na walang tubig sa kanyang yuta. Apan wala siyang nakilala at nagpatuloy sa kanyang pangangabudlay.
Paglabay sa pipila ka araw, habang gikapoy na siya, nararamdaman niya ang pag-asa sa pag-unawa. Nag-ampo siya, "Ginoo, hindi ko sigurado kung makakita ba ako ng tubig, pero salig ako Kanimo." tapos niya og sulti, nabati niya ang boses na nag-ingon, "Himoa ang iyong bahagi, ug Akong gagawin ang Akong bahin."
Mibangon si Lolo Pedring na may bag-ong kadasig at nagpatuloy sa pagkalot. Paglabay sa pipila ka oras, sa iyang dakong katingala, misubol ang tubig mula sa kanyang atabay. Dili lang igo para sa kanyang mga tanom, kundi igo lang para sa buong baryo. Nahingangha ang kanyang mga kapitbahay at nangayo og patawad.
Leksiyon: Ang istorya ni Lolo Pedring ay nagpapahayag na ang pag-aalinlangan dili lang pagtanggap sa tulong mula sa langit. Kailangan ding gawin natin ang ating mga bagay at masikap. Ang tunay na paniniwala makita dili lang sa pag-ampo, kundili sa ating mga buhat at kakugi. Sa ating paggawa sa ating mga bahin, ang Ginoo ay nagbibigay sa kanyang panalangin sa panahon.
