Triss velasco

12/03/2025

Hindi ka kailanman nalimutan ng Ama.

Lahat ng masasakit na salitang narinig at naririnig mo, saksi doon ang Ama.

Lahat ng mga pang-uusig at pang-uupat na naranasan mo, kita yun ng Ama.

Lahat nang pag-ubos at pag-pagod sayo ng mundo, nababatid din yun ng Ama.

Hindi yun lingid, hindi lihim.
Pinagmamasdan ka.

Alam Niya kung ilang beses kang tumatangis,
Alam Niya ang hirap mo't hinagpis.

Alam Niya ang araw-araw mong pagtitiis,
Ang araw-araw mong pagpipilit bumangon.

At naririnig ka, kapag humahanap ka ng yakap,
Kapag nasasabik ka sa Kaniyang Paglingap.

Kaya sa tuwing humahakbang ka patungo sa Kaniyang bahay,
Sinasalubong ka kaagad, pag-ibig Niya ay tunay.

Kahit na pautal-utal na sa dami ng nais mong isumbong,
Alam Niyang agad,ang dapat itugon.

Kaya sa oras na lahat ay tapos nang masambit,
ay gumagaan na ang bigat sa dibdib.

At kung kahilingan ay hindi ipagkaloob kaagad,
Maghihintay ka pa, at patuloy na mangangarap.

Na hindi ka kailanman pababayaan ng Ama.
At itatayo kang muli sa pagkakadapa.

Kaya laban pa, lumaban ka pa!
Sapagkat ‘di ka kailanman malilimutan ng ating Ama.

—Mga Akda ko

12/03/2025

Tama namang ipaglaban kong mahal mo—ngunit kung hindi “Kaloob” matutunan mo sanang bitawan na.

Matuto ka sanang sumuko kapag alam mong walang saysay ang lahat ng pagod,maisalba lang ang konsepto ng tinawatag mong “Pag-ibig”.

Kapag wala nang tumutulong sa pagbuhat ng iyong bagahe,
Kapag mag-isa mo na lamang pinapasan ang pagsubok,
At hinayaang lumuha hanggang lumipas ang gabi,
Paano ang pagmamahal kung hindi nananatili?

Kapag nakakaramdam ka na ng labis na sakit, kapag paulit-ulit na ang pag-tangis.
Kapag hindi tama at kung hinayaan na—
ay iyo na ngang ipaubaya.

Ang Pag-ibig ay hindi laging nakakasakit,
Ang Pag-ibig ay hindi ipinipilit..

—Mga Akda ko

12/03/2025

“Napakasarap umuwi dito”

Maaari kang magsumbong,
Maaari kang maging mahina,
Maaari kang umiyak na walang humuhusga.

Kaya kahit pagod ka sa buong araw,
Kahit nasaktan ka,
Kahit nabigo ka,
Dito ka lang tumungo, alam mong iibsan Niya.

Mga pagkakataong sinusubok ka,
Pasuko na,
Mahina na,
Naigugupo na,
Dito ka lang tumungo, alam mong dadamputin ka.

Sa mga panahong tahimik na lang sa isang tabi,
Hindi halos kumikibo,
Nakatanaw na lang sa malayo,
Kapag puso ay nasisiphayo,
Dito ka lang tumungo, pakikinggan ka iyon ay Kaniyang pangako.

Kaya sana, Siya ang una mong magunita.
Sa mga oras na pinapanawan ka,
Sa pagkakataong nauubos ka,
Umuwi ka sa Ama.

Hinihintay ka Niya.
Paghihilumin ka Niya.
At kukupkupin ka nang paulit-ulit.

Umuwi kang palagi sa Ama.

—Mga Akda ko

08/03/2025

08/03/2025

Kung loloobin, Ikaw ang kasamang haharap sa Ama.

08/03/2025

Dumating kang alam ng puso ko na handa na ako.

Malayo man sa teleserye ang ating kwento,
Hindi man ‘sing garbo ang paglabas natin para kumain, para mamasyal, at para makasama ka– ‘yon naman ang pinaka-mahalagang mga oras para sa ating dalawa.

Sa’yo pwede akong maging ako.
Sa’yo pwede maging mahina.
Sa’yo pwedeng umuwi, pwedeng sandalan,

–aking Tahanan.

Dumating kang alam ng puso kong handa na ako.
At salamat sa kapanatagan at kapayapaang bigay mo, Mahal ko.

–Mga Akda ko

02/03/2025

“Pahinga muna”

Sa likod ng mga ngiti mo, tila'y napapagod na yaong Puso.
Natatakpan man sa pamamagitan nang paghalakhak ang lahat.
Ngunit may mga sandaling nais nang bumitaw nito.

Hindi ka man magsalita, upang sabihing;

“Pagod na po ako”.

Hindi man 'yun nababatid ng lahat ng Tao.
Pinag mamasdan ka ng Ama, alam Niya ang lahat sayo.

Alam din Niya ang pagpilit mong pagbangon sa umaga upang kumayod.
Upang sa trabaho't paaralan,ay sumugod.
Kahit parang ayaw mo na, kahit parang hindi mo na Makaya.

At sa tuwing makararamdam na nang panghihina.
Maaari ka namang magpahinga sa piling Niya.
Madali ang lumapit, madali lang ang manalangin.

Doo'y masasabi mong lahat.
Kung gaano na kabigat harapin ang bawat bukas.
Doo'y maaari kang umiyak, nang walang manghuhusga.
Dahil malapit na malapit ka sa Ama.

Kaya maari namang maging mahina ka muna.
Kung ngayon ay hindi pa Kaya.
Humingi ka muna nang karagdagang lakas.
Upang Makaya pa ang bawat bukas.

Mauunawaan ka Niya.
Kung ngayon ay hindi mo pa Kaya.
Kung mahina pa, ay magpahinga ka muna sa piling ng Ama.

—Mga Akda ko