31/07/2025
"Ang Nawawalang Mafia"
Sa gitna ng disyerto, sa init ng gabi,
Tahimik ang kilos ng sindikatong sadyang palihim.
May Indian Mafia, galaw ay bihasa,
May Pakistan din, organisado’t matibay ang gawa.
Ngunit nasaan ang Pinoy? Bakit tila wala?
Tahimik lang ba, o di lang nagkaisa?
Isang banyagang Hapones ang nagtanong ng payapa,
"Bakit walang mafia galing sa inyo, mga kapwa?"
Sa tanong ay may sagot, ngunit masaklap,
Sa halip na buhat, kapwa'y hinihila pababa.
Pag may umaangat, marami ang ayaw,
Crab mentality—yan ang sakit na matagal nang galaw.
"Bakit di kayo magkaisa?" tanong ng iba,
"E kayo'y masisipag, malikhain pa."
Ngunit sa halip na tulungan, ang puso’y naghihiwalay,
Inggit at pagmamataas, ang siyang namamayani’t sabay.
Tinanong muli ng Hapones na may galang,
“Bakit pag kayo’y bumabati, taas noo ang batian?
Samantalang kami, pag bumabati’y yumuyuko,
Bilang paggalang, hindi pagpapataasan ng ulo.”
Ngunit sa tanong ay may halakhak at aliw,
Iba’t ibang kultura, iba ang panawid.
Marahil sa Pinoy, masaya ang salubong,
Kahit peke minsan, ang ngiti'y buong-buo kung ihahandog.
Tayo'y marunong magmahal, tumawa sa lumbay,
Ngunit sa pagkakaisa, tila kulang pa rin ang tunay.
Kaya’t walang mafia—walang lihim na lakas,
Kundi hiwa-hiwalay na pangarap at inggit na hindi bumabawas.
Ngunit darating ang araw, sa awa ng Maykapal,
Tayong mga Pinoy ay titindig nang pantay.
Walang sindikato, kundi pagkakapatiran,
At ang "Mabuhay" natin, ay magmumula sa pusong may dangal.
