12/09/2025
๐๐ฌ๐๐ง๐ ๐๐๐ -๐๐ฆ๐ข๐ง ๐ง๐ ๐๐ข๐ง๐๐ข ๐๐๐ฌ๐ฎ๐ค๐ฅ๐ข๐๐ง
Tahimik na nakaupo si Adrian sa lumang bangkong kahoy sa gilid ng quadrangle. Hapon na at nagsisimula nang lumamlam ang araw, ngunit ang kaba sa dibdib niya ay tila hindi humuhupa. Matagal na niyang pinipigilan ang sarili, matagal na niyang itinago ang damdaming pilit na lumalalim sa bawat araw na magkasama sila ni Mia.
Kaibigan lang ang turing nito sa kanyaโat alam niya iyon. Pero ngayong araw, nagpasya siyang hindi na niya kayang itago pa. Kahit alam niyang maaaring masaktan siya, mas mabuti nang marinig ni Mia ang katotohanan kaysa habang buhay niya itong ipagkaila.
Dumating si Mia, may dalang ngiti at mga librong nakapasan sa braso. โKanina ka pa ba rito?โ tanong niya. Tumango si Adrian, pilit na pinapakalma ang sarili.
โMiaโฆโ nagsimula siya, nanginginig ang boses. โMay gusto sana akong sabihin.โ
Nag-angat ng kilay si Mia, tila nagtataka pero nakikinig. Huminga nang malalim si Adrian bago nagpatuloy.
โMatagal na kitang gusto. Hindi lang bilang kaibigan. Araw-araw na kasama kita, lalo kong napagtatanto na ikaw ang taong mahalaga sa akin. Hindi ko na kayang itago pa.โ
Sandaling natahimik si Mia. Bumigat ang paligid. Ramdam ni Adrian ang mabilis na tibok ng kanyang pusoโtila naghihintay ng hatol. Sa wakas, nagsalita si Mia, dahan-dahan at maingat ang mga salita.
โAdrianโฆ salamat. Ang tapang mo para sabihin โyan, at hindi ko iyon minamaliit. Pero sana maintindihan moโฆ hindi kita nakikita sa ganoโng paraan. Kaibigan kita, at gusto kong manatili tayo roon.โ
Parang gumuho ang mundo ni Adrian. Pilit siyang ngumiti, kahit ramdam niyang nangingilid ang luha sa kanyang mga mata.
โGets ko,โ mahina niyang tugon. โSalamat na rin sa pagiging totoo.โ
Umalis si Mia nang may mahinang tapik sa balikat niya, habang siya naman ay naiwan mag-isa, nakatingin sa paglubog ng araw. Masakit, oo. Ngunit sa kabila ng lahat, may gaan sa dibdib niyaโdahil sa wakas, nailabas niya ang lihim na matagal niyang itinago.
At bagamaโt hindi nasuklian ang kanyang nararamdaman, alam niyang hindi siya talunan. Dahil may tapang siyang umamin, kahit ang kapalit ay sakit.
