26/08/2025
Grabi naman ito🥹💔
Isinusulat ng ina:
“Hustisya para kay José.
Noong Agosto 18, ako ay na-admit sa Hospital Jayme Santos Neves para sa induction. Ang rekomendasyon ay doon ako pumunta dahil itinuturing na high risk ang aking pagbubuntis sanhi ng mataas na presyon ng dugo na hindi na makontrol kahit na may iniinom na gamot.
Noong Agosto 19, alas-6 ng umaga, ipinanganak si José—malusog at perpekto, sa pamamagitan ng normal na panganganak. Napakalaking kagalakan iyon. Umakyat kami sa kwarto, at makalipas ang ilang oras, dinala siya sa isang heated crib dahil ang temperatura niya ay 36.2°C, samantalang ang ideal ay 36.5°C. Kasama niya ang nanay ko, at ako naman ay nagpahinga.
Nagising ako sa iyak ng aking sanggol at sa amoy ng nasusunog. Pagdating ko sa kwarto, marami nang tao roon at may kaguluhan. Dinala nila ako pababa sa NICU, at ikinuwento sa akin ng nanay ko ang nangyari.
– Kumuha raw ng bulak ang isang nurse, pinainit ito sa isang metal plate na parang baga, inilagay sa medyas ni José, at muling isinuot ang kanyang onesie. Agad siyang umiyak nang malakas. Sinabi nila na makakakalma raw iyon sa kanya, at nilagay pa nila ang daliri nila (na may guwantes) sa kanyang bibig para siya’y patahanin dahil napakabait niya, ngunit nagpatuloy ang pagkasunog, at lalong lumakas ang amoy. Napansin ng nanay ko na nagbago ang kulay ng kanyang onesie at tinanggal ito. Pag-alis niya ng medyas ni José, pa*o na ang kanyang paa—pati ang medyas at onesie ay sunog na rin.
– Salamat sa Diyos at naroon ang nanay ko sa tamang oras, dahil kung hindi, baka wala na akong anak ngayon—maaaring tuluyan siyang naabo.
Ngayon, nasa Children’s Hospital siya, sa NICU, at bukas isasailalim siya sa operasyon para malaman ang lalim ng pa*o at kung ano ang dapat gawin. Marami pang detalye na hindi ko naisulat dito dahil sobrang tindi ng kapabayaan na halos ikasakit ko.
Ang anak ko ay ipinanganak na malusog, ngunit makalipas lang ang ilang oras, bigla na lang nagbago ang aming buhay sa napakasamang paraan. Ako ay nasa postpartum recovery. Kahit normal ang aking panganganak, may 20 tahi ako at hindi ako nabibigyan ng karapatang makapagpahinga gaya ng nararapat. Ang anak ko ay pinagkaitan ng karapatan sa exclusive breastfeeding, at ako ay nagpupuyat ng gabi na malayo sa kanya, dumaranas ng pinsalang hinding-hindi malilimutan.
Dapat ay makalabas na kami ngayon kung hindi dahil sa nangyari. Ngayon, hindi ko alam kung kailan ko maiuuwi ang aking anak.
