30/07/2025
Według najnowszych ustaleń „The Guardian”, organizacje wspierane przez ONZ (IPC) potwierdziły, że w Gazie toczy się już najczarniejszy scenariusz głodu – głód klasyfikowany jako ekstremalny objaw ludobójstwa XXI wieku. Fatalne liczby mówią same za siebie: w ciągu ostatniego tygodnia na niedożywienie zmarło 79 osób – więcej niż przez poprzednich 21 miesięcy konfliktu („The Guardian”).
Tom Fletcher, szef pomocy ONZ, skrytykował nawet tymczasowe zrzuty dokonywane przez drony jako „zrzuty do oceanu” i tak niedostosowane są one wobec skali potrzeb („The Guardian”). IPC z kolei ostrzega, że zrzuty nie powstrzymają katastrofy, podkreślając, że „powszechny głód, niedożywienie i choroby” przekracza najgroźniejsze progi bezpieczeństwa żywnościowego, a kluczowe mechanizmy obronne społeczeństwa zawiodły.
Jednocześnie „The Guardian” cytuje, że mimo obecności zgromadzonych zasobów żywnościowych na granicach, tysiące ludzi głoduje, bo dostawy są blokowane – to kryzys stworzony przez ludzi.
To, co od miesięcy obserwujemy w Gazie, to nie tylko humanitarny dramat, lecz najbardziej tragiczny spektakl XXI wieku. Spektakl tym bardziej wstrząsający, że jego widzowie – społeczeństwa Zachodu – dawno już stracili nadzieję na zdecydowaną reakcję polityczną swoich przywódców. Dziś, gdy kolejne raporty ONZ alarmują, że w Strefie Gazy zaczyna się bezprecedensowy głód, europejskie stolice ograniczają się do gestów pustych, deklaracji bez znaczenia, wyrazów „głębokiego zaniepokojenia”.
Krajobraz politycznej bezsilności jest dziś równie wstrząsający, co tragedia Palestyńczyków. Mocarstwa Europy, które na co dzień z łatwością pouczają słabszych partnerów – na przykład Polskę czy Węgry – o standardach demokracji, praworządności i praw człowieka, w obliczu realnej katastrofy humanitarnej na Bliskim Wschodzie demonstrują zawstydzającą polityczną indolencję.
„Ludzie nie umierają dlatego, że zabrakło chleba. Umierają, bo ktoś im ten chleb blokuje”.
W Gazie rozpętuje się najczarniejszy scenariusz głodu, który – jak pisze "The Guardian" – nie jest skutkiem katastrofy naturalnej, ale politycznej decyzji. Dzieci umierają z głodu, podczas gdy ciężarówki z pomocą stoją na granicy. To nie tylko zbrodnia – to spektakl śmierci, na który Europa patrzy ze spuszczonym wzrokiem.
Zamiast działać – wygłaszają warunkowe obietnice. Zamiast reagować – rozkładają ręce. Polityczna uległość wobec hegemona zabija.
👉 Przeczytaj mocny tekst o tym, jak Europa traci twarz – i jak milczenie staje się współudziałem.
👉 O tym, co naprawdę znaczy „nowy porządek świata” – według Glenna Diesena.
🔗 https://myslozbrodnia.pl/bezmoc-zachodu-i-spektakl-smierci-w-gazie-diagnoza-wspolczesnej-hegemonii/
