21/09/2025
💥 “LEWATYWY Z KAWY LECZĄ RAKA?!” 💥 czyli terapia Gersona™ cz.2
🔹 Badania kliniczne
Retrospektywne badanie pięcioletniego przeżycia u 153 pacjentów onkologicznych wykazało wyższe wskaźniki przeżycia u pacjentów z czerniakiem, rakiem jelita grubego i rakiem jajnika poddanych terapii Gersona w porównaniu z pacjentami leczonymi innymi metodami (Lowell 1986). Należy jednak podkreślić, że badanie to zostało przeprowadzone przez członków Gerson Research Organisation i było krytykowane jako poważnie wadliwe metodologicznie (Hildenbrund 1995). Nie zastosowano w nim odpowiednio dobranej grupy kontrolnej dla poszczególnych analizowanych kategorii, a badanie nie było prowadzone w ściśle kontrolowanych warunkach, uwzględniających inne terapie stosowane u pacjentów.
🔹 Opisy przypadków/serie przypadków
Od lat 40. XX w. podejmowano próby oceny skuteczności terapii Gersona. W 1947 r. NCI (National Cancer Institute) przeanalizował studia przypadków dziesięciu pacjentów Gersona i nie znalazł dowodów potwierdzających skuteczność tej terapii (Ernst 2006). 50 przypadków opisanych w książce Gersona z 1958 r. (US DoH 1987) również zostało poddanych ocenie przez NCI w 1959 r., ale uznano, że przedstawione dane nie były wystarczająco szczegółowe (np. brak potwierdzenia histopatologicznego guza, brak informacji o wcześniejszych terapiach), aby ocenić efekt kliniczny (Gerson 1999).
Wstępne badanie z 1983 r. obserwowało 21 pacjentów przez pięć lat i wykazało, że pod koniec okresu badania wszyscy oprócz jednego (który i tak nie był wolny od choroby) zmarli (Avery 1982). Jednak brak pełnej dokumentacji medycznej na początku badania sprawia, że wyniki są mało wiarygodne.
W 1989 r. Reed i wsp. odwiedzili klinikę Gersona, aby ocenić skuteczność terapii na zlecenie brytyjskiej firmy ubezpieczeniowej (Austin 1994). W ramach pracy przeprowadzono dwa badania: jedno dotyczące odpowiedzi pacjentów na terapię, a drugie oceniające stan psychologiczny pacjentów. Klinika przedstawiła 149 przypadków, ale tylko 27 miało niezależną dokumentację medyczną potwierdzającą chorobę. Badacze stwierdzili, że istnieje bardzo mało dowodów na działanie przeciwnowotworowe terapii Gersona – jedynie u trzech z 27 pacjentów odnotowano całkowitą remisję, a u jednego stabilizację choroby. Drugie badanie Reed i wsp. obejmowało 15 pacjentów i oceniało ich stan psychiczny w trakcie terapii. Wykazano poprawę w zakresie kontroli bólu i jakości życia, jednak mała liczba uczestników uniemożliwia wyciągnięcie twardych wniosków.
Analiza przypadków z 2007 r., obejmująca sześciu pacjentów z chorobą nowotworową stosujących terapię Gersona, stwierdziła, że terapia mogła oferować wsparcie fizyczne i psychologiczne (Reed 2020). Odnotowano także pewne potencjalne działanie przeciwnowotworowe, a pacjenci zgłaszali większe poczucie nadziei i sprawczości. Autorzy podkreślili jednak, że wyniki mogły być zniekształcone przez współistniejące czynniki – część pacjentów była równolegle leczona konwencjonalnie lub korzystała z innych terapii komplementarnych. Analiza została przeprowadzona według kryteriów Best Case Series opracowanych przez NCI (Molassiotis 2007).
Przegląd z 2010 r. dotyczący terapii Gersona stwierdził, że analizy przypadków dokonane przez NCI oraz New York County Medical Society nie wykazały przydatności diety Gersona (Cassileth 2010).
Istnieje obawa, że pacjenci mogą decydować się na stosowanie tej metody zamiast chemioterapii, rezygnując tym samym z leczenia konwencjonalnego. Gerson Institute nie zaleca łączenia diety z chemioterapią, ponieważ chemioterapia jest postrzegana jako „trucizna” dla organizmu, a podczas procesu detoksykacji organizm miałby trudności z poradzeniem sobie z dodatkowym obciążeniem toksynami¹.
Kilka elementów samej terapii Gersona postrzeganych jest jako potencjalne przyczyny działań niepożądanych. Należą do nich: lewatywy z kawy¹⁷, restrykcyjny charakter diety, suplementacja hormonami tarczycy, a także obecnie zarzucona praktyka picia soku z wątroby.
🔹 Działania niepożądane
👉 Lewatywy z kawy
Zastosowanie lewatyw z kawy wiązano z poważnymi powikłaniami, takimi jak zapalenie jelita grubego, zaburzenia elektrolitowe, a nawet zgon (Eisele 1980). Nie zgłoszono jednak takich przypadków u pacjentów poddawanych terapii w klinice Gersona. Opisano dwa odosobnione przypadki w Seattle, gdzie dwie kobiety (w tym jedna z rakiem) zmarły w wyniku ciężkich zaburzeń elektrolitowych spowodowanych nadmiernym wypłukaniem potasu przez lewatywy. W obu przypadkach lewatywy stosowano częściej, niż zalecają to wytyczne Gerson Therapy™. Uważa się, że przewlekłe stosowanie lewatyw w warunkach domowych może osłabiać naturalną funkcję jelita grubego i prowadzić do zaparć oraz zapalenia jelit (Eisele 1980).
👉 Restrykcyjna dieta
Stosowanie restrykcyjnej diety metabolicznej w połączeniu z lewatywami może wywoływać tzw. „reakcję zapalną”, interpretowaną przez propagatorów terapii jako część procesu leczenia (US DoH 1987). Objawy tej reakcji obejmują odwodnienie, nudności, biegunkę, objawy grypopodobne, a nawet zgony (Eisele 1980; Anonymous 1993).
👉 Potas
Istnieją obawy dotyczące nadmiernego spożycia potasu w ramach terapii. Hiperpotasemia może objawiać się drętwieniem mięśni, mrowieniem, zaburzeniami rytmu serca, porażeniem, a nawet prowadzić do zatrzymania akcji serca (Tobian 1997).
👉 Sok z wątroby cielęcej
Picie soku z wątroby cielęcej zostało usunięte z zaleceń terapii Gersona w 1989 roku, po tym jak udokumentowano przypadki zakażenia Campylobacter fetus subsp. fetus. W 1981 roku odnotowano epidemię tej infekcji, w wyniku której zmarło dziewięciu pacjentów z chorobą nowotworową stosujących tę metodę (Ginsberg 1981; Gerson Institute 1989). Po tym zdarzeniu instytut Gersona we współpracy z kliniką w Meksyku wprowadził zmiany i od 1989 roku zastąpiono sok z wątroby iniekcjami surowego ekstraktu wątrobowego.
🔹 Interakcje
Ze względu na złożony charakter terapii istnieje ryzyko licznych interakcji z innymi lekami.
🔹 Ostrzeżenia
Istnieje obawa, że pacjenci mogą wybierać terapię Gersona zamiast chemioterapii, rezygnując z leczenia konwencjonalnego. American Cancer Society i US National Cancer Institute nie zalecają stosowania tej metody. NCI podkreśla brak dowodów na przeciwnowotworowe działanie terapii Gersona oraz potencjalne zagrożenia związane z jej stosowaniem, apelując, by pacjenci nie korzystali z kliniki Gersona (NCI 2016). American Cancer Society oraz US National Cancer Institute nie zalecają stosowania terapii Gersona, ostrzegając, że pacjenci nie powinni rezygnować z leczenia konwencjonalnego i polegać wyłącznie na tym podejściu alternatywnym.
