บ้านวิทยปัญญา

09/12/2025

"ช่างเขียนพยัญชนะ" ปีที่ 8
พื้นที่ของการเขียนอ่าน : แสดงผลงานเรื่องสั้น,บทกวี
• ปักษ์แรก ธันวาคม 2568 (1-15 ธันวาคม พ.ศ. 2568)
ฉบับ: “ แ ด่ . . ค ว า ม ห วั ง ”

/

บ ท ก วี :

• ‘กวีนิพนธ์ เหนือซากปรักหักพังของความหวัง โดย ซากีรีน
>> เปิดอ่าน "ฉบับเต็ม" ที่นี่ :
https://www.facebook.com/Changkhianphayanchana/posts/pfbid029RWPpwdAnbE6b8Zch9Lk25yhHyvdG1sYZbqegMhj7yetApFsKLVsxGm4fASGoh2l

• ‘รุ่งอรุณของเด็กชายคล้านสนธยา โดย วิศิษฐ์ ปรียานนท์
>> เปิดอ่าน "ฉบับเต็ม" ที่นี่:
https://www.facebook.com/Changkhianphayanchana/posts/pfbid02WQ7wLsUqmDtZinjWfVmgcaAsi13zVAZ8pNhGtZBDkHCN7yHXNANU3oDPwNhZmMsql

• 'ผุดภาพขณะหลับตา' โดย ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน
>> เปิดอ่าน "ฉบับเต็ม" ที่นี่:
https://www.facebook.com/Changkhianphayanchana/posts/1432110775583598

• 'บทกวีการเมืองไม่เคยปรากฏว่ามีอยู่จริง' โดย ถนอม ขุนเพ็ชร์
>> เปิดอ่าน "ฉบับเต็ม" ที่นี่:
https://www.facebook.com/share/p/1D6aC9xdgw/?mibextid=Nif5oz

/

เ รื่ อ ง สั้ น :

• 'เล่าสั้น จากสเปน 12 เรื่อง' โดย มาแซ ซุน แซงแซว
>> เปิดอ่าน "ฉบับเต็ม" ที่นี่:
https://www.facebook.com/Changkhianphayanchana/posts/pfbid024R29CpVtRZnQ4QAeSkVx8nsran6Re5XPHxs6uH2J8J5V8QVFYi3UBb3DXWfAjTbml

/

"ช่างเขียนพยัญชนะ" ปีที่ 8
สนับสนุนโดย: กลุ่มนักกีฬาสานฝัน และ มูลนิธิพระยาภิรมย์ภักดี.
บรรณาธิการโดย: ดิเรก นนทชิต

/

#ช่างเขียนพยัญชนะ #ปักษ์แรก #ธันวาคม2568
#กลุ่มนักกีฬาสานฝัน #มูลนิธิพระยาภิรมย์ภักดี

08/12/2025

05/12/2025

: ในยามเย็น วันอาทิตย์ :
7 ธันวาคม พ.ศ. 2568 [ เริ่ม 17.00 น. ]
• บทกวี : 'กวีนิพนธ์ เหนือซากปรักหักพังของความหวัง' โดย ซากีรีน
ที่เพจช่างเขียนพยัญชนะ.

/

1 .

น้ำลดลงช้า
ช้าเหมือนมันตั้งใจจะให้เราเห็นทุกความสูญเสียทีละชั้น
ไม่รีบ ไม่เร่ง—
คล้ายผู้พิพากษาที่ค่อย ๆ เผยหลักฐานอย่างใจเย็น
ไม่สนว่าหัวใจใครจะสั่นสะเทือนจนแทบยืนไม่ไหว

บางสิ่งที่มันคืนให้
แทบไม่เหลือเค้าเดิม
บางสิ่งเปียกยุ่ยจนจับต้องไม่ได้อีก
และบางสิ่ง…ถูกน้ำพาหายไปจนหมดสิ้น
เหลือเพียงความว่างเปล่า
ที่แหลมคมพอจะบาดใจเราได้แม้เพียงปรายตา

พื้นที่ที่เคยเป็นบ้านแห่งความหวัง
เปิดอ้าเหมือนร่างคนตายที่ถูกผ่าออก
เห็นถึงเนื้อในและกระดูกของความทรงจำที่แตกร้าว
ผนังที่เคยปกป้องเราจากความขลาดกลัว
แตกสลายราวกับมันไม่เคยมีมาก่อน
และฉันยืนอยู่ตรงนั้น
กลางซากปรักหักพังที่คุ้นเคยจนเจ็บ
ผืนดินใต้เท้ายังอุ่น ๆ แต่ในใจเย็นวาบ
เหมือนถ้อยคำสุดท้ายที่เราไม่ทันได้พูด
กับคนที่หายไปกับมวลน้ำที่พัดทุกอย่างออกสู่ทะเล

ฉันไม่ร้องไห้
ไม่ใช่เพราะเข้มแข็ง
แต่เพราะความเศร้ามันหนักเกินน้ำตาจะแบกขึ้นมา
เหมือนก้อนหินที่วางทับอกไว้
ก้อนใหญ่และหนักอึ้งจนเลือดแทบไม่ไหลเวียน
เราจึงเดินอย่างทุลักทุเล—แบบคนที่เจ็บมากจนร่างกายลืมวิธีร้องไห้ไปแล้ว

คืนนั้นเงียบ
เงียบแบบขู่
เงียบจนเสียงลมหายใจตัวเองฟังดูผิดแปลก
เงียบจนกลัวว่าหัวใจอาจหยุดเต้นกลางความว่าง
และโลกอาจไม่ทันสังเกตเห็น

ฉันแตะหน้าอก
มันยังเต้น
เต้นอย่างดื้อรั้น
เหมือนมันอยากจะยืนยันอะไรบางอย่าง
ท่ามกลางซากฝันที่ล้มครืนลงรอบตัว

ฉันเริ่มเก็บเศษของทุกอย่างที่ยังหลงเหลือ
ไม่ใช่หวังว่ามันจะซ่อมแซมคืนรูปเดิมได้
แต่เพราะฉันกลัวว่าถ้าไม่เก็บ
ฉันจะไม่เหลืออะไรให้ยึดเหนี่ยว
แม้เศษไม้อัดเปียก ๆ ชิ้นเดียวจากตู้ลิ้นชัก
อย่างน้อยไว้เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่ง—
ฉันเคยมีชีวิตที่ไม่ใช่แบบนี้

เจ้าหน้าที่กู้ภัยคนหนึ่งบอกว่า
“เดี๋ยวเขาจะมาแจกถุงยังชีพ”
คำพูดนั้นเบาหวิว
แต่คมพอจะเฉือนความมืดเปิดให้แสงลอดผ่าน
เหมือนบอกว่า
ยังมีคนที่ไม่ปล่อยให้เราจมนิ่งไปกับความสูญเสีย

เด็กคนหนึ่งเดินมาปลุกฉันในเงามืด
ยื่นดอกหญ้าที่เปื้อนโคลนให้
รอยยิ้มของเขาสว่างแบบที่ความพังพินาศไปไม่ถึง
รอยยิ้มที่ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ
เพราะเหมือนเตือนว่า—
โลกนี้ยังคงมีแสงอยู่จริง
แม้ฉันจะไม่แน่ใจนักว่าตัวเองควรรับมันไว้หรือไม่

ฉันเก็บดอกหญ้านั้นไว้
มันแห้ง เปราะ อ่อนแรง
แต่ยังรอด
เหมือนหัวใจฉันที่บอบบางลงจนน่ากลัว
แต่ก็ยังเต้นอยู่ได้อย่างไรไม่รู้

ฉันมองซากกำแพงรอบตัวที่พังราบ
เห็นเถาไม้เล็ก ๆ งอกขึ้น
ผลิใบอย่างเงียบงามบนเศษอิฐชุ่มน้ำ
เหมือนความหวังอ่อน ๆ ที่ผลิขึ้นใหม่
จากพลังที่หมักหมมใต้ปลักโคลนตม

ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะพังหรือพ้น
ไม่รู้ว่าฉันจะร้องไห้อีกกี่ครั้ง
หรือหัวเราะได้อีกเมื่อไร
แต่รู้เพียงอย่างเดียว—
ฉันยังยืนอยู่
ยังมองเห็นท้องฟ้า
และหัวใจยังเต้น
ดื้อรั้นเหมือนดอกหญ้าที่รอดมาจากสายน้ำ
อย่างไม่มีเหตุผลอะไรเลย
นอกจาก ต้องรอด

_จากบทแรกของบทกวี 'กวีนิพนธ์ เหนือซากปรักหักพังของความหวัง' โดย ซากีรีน
........

/

: เกี่ยวกับผู้เขียน :

ซากีรีน
เป็นนามปากกาที่ใช้สำหรับงานเขียนบทกวีของ ศักรินทร์ สีหมะ
มีความสนใจในการอ่านและเขียนวรรณกรรมควบคู่ไปกับการเดินทางชอบเดินทาง พบปะผู้คน และสำรวจพื้นที่กับวัฒนธรรมใหม่ ๆ

เคยทำงานด้านการวิจัยเพื่อท้องถิ่นและการสื่อสารสาธารณะ มีนวนิยายเล่มแรก ที่จัดพิมพ์คือ บ้านแสนไกล (The Far Away Home) ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของโลกวรรณกรรมที่เขายังคงสร้างสรรค์อย่างต่อเนื่องซึ่งต่อยอดเป็นผลงานต่าง ๆ ในเวลาต่อมา ปัจจุบันยังคงฝึกฝนและพัฒนาศิลปะการเขียนและการสื่อสารในหลากหลายรูปแบบอย่างสม่ำเสมอ

/

"ช่างเขียนพยัญชนะ" ปีที่ 8
สนับสนุนโดย: กลุ่มนักกีฬาสานฝัน และ มูลนิธิพระยาภิรมย์ภักดี.
บรรณาธิการโดย: ดิเรก นนทชิต

/

#ช่างเขียนพยัญชนะ #ปักษ์แรก #ธันวาคม2568
#กลุ่มนักกีฬาสานฝัน #มูลนิธิพระยาภิรมย์ภักดี

19/11/2025

โคลนสีเงิน The Silver Mud:: e-book นิยาย โดย ศักรินทร์ สีหมะ

19/11/2025

หนองโต๊ะหร่ม:: e-book นิยาย โดย ศักรินทร์ สีหมะ