Ultramad Runner’s

“ผมเชื่อว่าการวิ่งนั้นเรียบง่ายและยากเย็นจนชั่วชีวิตอาจไม่เข้าใจมัน...”

26/10/2025

Tulay Trail ระยะ 100 | TLT100
------------
Starter: 95
Finisher: 47
DNF: 48 (50.5%)
------------

โหดจังล่ะ..🥶

ติดตาม Offical Result ที่เพจหลักอีกทีครับ
(แปะลิ้งค์ result ในคอมเม้น)

26/10/2025

เช้าวันหยุดกับรูปพอเถอะ ! (Portrait) 😌

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s

26/10/2025

เช้าวันหยุดกับรูปหมู่(บ้าน) ❤️

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s

26/10/2025

เช้าวันหยุดสุดสัปดาห์ พร้อมหน้าพร้อมตากัน 30 โลก็ไม่เหนื่อยเลยครับ เมื่อเห็นรอยยิ้มของทุกคน..☺️

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s

25/10/2025

ทุกครั้งที่ไปได้ดีมีความสุข คุณจะไม่ได้เห็นผม แต่เมื่อไหร่ที่พ่ายแพ้ และทนทุกข์ คุณจะไม่มีวันเดินเดียวดาย เพียงลำพัง…

24/10/2025

น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย
ธ สถิตอยู่ในใจไทยตราบนิรันดร์

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิต์ พระบรมราชินีนาถ
พระบรมราชชนนีพันปีหลวง

๒๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม

#พระพันปีหลวง
#น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ

23/10/2025

สุดยอด คืออะไร ?

สุดยอด... ในวัยนี้

สุดยอด... ในตอนนี้

สุดยอด... ในช่วงเวลานี้
..

ไม่มีใครสำเร็จ ยืนอยู่บนโพเดี้ยมไปได้ตลอด

ไม่มีดาวดวงไหน อยู่ค้างฟ้าได้โดยไม่ถูกแสงอาทิตย์ช่วงชิง
..

"ฉันอาศัยช่วงเวลาที่ทุกคนนอนหลับ ลุกขึ้นตื่นมาวิ่งในคืนตีสี่ แล้วกลับบ้านทำกับข้าวให้ลูกไปโรงเรียนในตอนตีห้า"

- แม่บ้านอัลตร้าวัยกลางคน

"ผมเป็นแชมป์เก่า และยังคงมุ่งมั่นฝึกซ้อมลำพังท่ามกลางแดดฝน จนสามารถป้องกันแชมป์ในปีถัดไปไว้ได้"

- อิลิทโอเวอร์ออลหลายสนาม

"ความสุขและทุกข์ในแนวหลัง ผมชอบบรรยากาศของแนวหลังที่สุด ที่นั่นมีความพยายาม มุ่งมั่น ไม่ใช่เพื่อความเป็นเลิศ แต่เพียงเพื่อก้าวข้ามเส้นชัยให้ทันเวลา การได้อยู่กับเพื่อน ๆ ที่นั่น ได้สนับสนุนกันและกัน คือความสุขของผม..."

- อัลตร้ามาสเตอร์ครั้งที่สาม แนวรับที่แข็งแกร่ง

"ท่ามกลางแสงไฟจากถนนและเฮดแลมป์ในค่ำคืนหนึ่งที่เงียบงัน ผมกดหยุดนาฬิกาในกิโลเมตรที่หนึ่งร้อย นี่เป็นครั้งที่ร้อยแล้ว เรื่องธรรมดาแสนวิเศษที่ปราศจากสนาม โพเดี้ยม และเสียงปรบมือ"

- เพื่อนนักวิ่งท่านหนึ่งในคืนวันหยุดสุดสัปดาห์

"ผมผ่านอะไรมามาก ทั้งความสำเร็จ บาดเจ็บ และล้มเหลว แต่นั่นเพียงอดีตของนักวิ่งผู้พิชิตความเร็วและระยะทาง ผมจะใช้เวลาหลังจากนี้ ถ่ายทอดประสบการณ์มีค่าให้ผู้คน"

- โค้ชนักวิ่งอัลตร้าในเวลาที่ผ่านเลย

"สนามนี้คงเป็นสนามสุดท้ายแล้วที่ผมจะวิ่งทางไกล ร้อยไมล์ในวัยใกล้จะ 80 นี่เอาเรื่องเลย..."

- อัลตร้ามาสเตอร์วัย 77 ปี

"คนธรรมดาที่หลงรักการวิ่ง ผมได้รับบาดเจ็บ และรักษาอาการบาดเจ็บอยู่หลายเดือน กระทั่งเริ่มเดินในสวนได้ 2 กิโลเมตร ผมตั้งเป้าหมายยิ่งใหญ่ว่าจะต้องกลับมาวิ่ง 10 กิโลเมตรเหมือนเดิมให้ได้ในสักวัน"

- คนธรรมดาที่กำลังรักษาอาการบาดเจ็บ

"ฉันเคี่ยวเข็ญตัวเองอย่างมากเพื่อพยายามลดน้ำหนัก เพื่อสุขภาพที่แข็งแรง และเพื่อจะได้อยู่กับคนที่ฉันรักไปนาน ๆ"

- ผู้กำลังเข้าสู่เส้นทาง

"ครั้งหนึ่งผมเคยวิ่งได้ไกลกว่านี้ ในวันนี้อาจทำไม่ได้เช่นนั้นแล้ว แต่นั่นเพราะผมทำมันได้มากกว่าเดิม วันนั้นผมเป็นผู้เดินทางไกล แต่วันนี้ผมสร้างเส้นทางยาวไกลให้ผู้คน..."

- RD สนามอัลตร้าหนึ่งในประเทศไทย
เรื่องราวเหล่านี้ ...อะไรบ้างไม่สุดยอด ?
..

ค้นหาความสุข ชื่นชมกับความสำเร็จ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ มันอยู่ที่ใจเราสร้างขึ้น

กลับมาสู่คำถามแรก...

ถาม: สุดยอด คืออะไร ?

ตอบ: สุดยอด... ในแบบที่เรา "เป็น"

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s

23/10/2025

Based on true story …

21/10/2025

"เพราะ 100 แรก มีแค่ครั้งเดียว...?"
อัลตร้าผู้พิชิต
-----------

ประโยคด้านบน ผมว่านักวิ่งอัลตร้าผู้พิชิตระยะร้อยทุกคน ต้องเคยได้ยินอย่างแน่นอน

มันเป็นสิ่งที่ผลักดันเราได้ในวันที่อ่อนล้าต่อการซ้อม

สร้างความฮึกเหิมได้ในสถานการณ์จริงวันเรซเดย์

---------------------------
"ร้อยโลแรกมีแค่ครั้งเดียว ต้องทำมันให้ได้ ขอแค่ครั้งเดียว สักครั้งในชีวิต..."
- เพื่อนนักวิ่งท่านหนึ่ง
---------------------------

นี่คือสิ่งที่เชื่อว่านักวิ่งอัลตร้าทุกคนต้องได้เคยสัมผัสฟีลลิ่งนี้

ทว่า ... มันมีแค่ครั้งเดียว ...

"แน่หรือ ?"

เชื่อมั้ยครับ ? นักวิ่งอัลตร้าผู้พิชิตระยะร้อย จะพิชิตร้อยต่อไปในเวลาห่างกันไม่นาน

จากฐานข้อมูลนักวิ่งอัลตร้าทั่วโลก พบว่ามีนักวิ่งมากกว่า 50% ที่ไม่ได้หยุดอยู่แค่ร้อยแรก !

“ค่าเฉลี่ยของจำนวนครั้งที่พวกเขาจบร้อยต่อไปอยู่ที่ 1.7-2.5 ครั้งต่อคน...”

| อ้างอิง: North American Ultrarunning Participation และ DUV Ultra Marathon Statistics
..

ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ?

นั่นเพราะ "ความอิ่มเอมของโดพามีนแบบอัลตร้า" มันแรงมากเมื่อเทียบกับโดพามีนโดยทั่วไป

| อ้างอิง: "โดพามีน" ฮอร์โมนแห่งความสุข เมื่อเราทำสิ่งใดได้สำเร็จ ฮอร์โมนนี้จะกระตุ้นให้เกิดความต้องการทำซ้ำ - Volkow, N.D. 2019 เกี่ยวกับ Dopamine Reward System

มีความเป็นไปได้สูงมากที่ "โดพามีน" จะออกมายากมากขึ้น เมื่อเพดานความสำเร็จเราสูงมากกว่าเดิม

อย่างเช่นที่เราเคยได้ยินคำพูดที่ว่า "สุขของเราไม่เท่ากัน"

ในความหมายของนักวิ่งอัลตร้า อาจเรียกใหม่ได้ว่า..."ไกลไม่พอ"

หากเราไม่สามารถตระหนักได้ถึงความสำเร็จของการออกวิ่ง 10K ในเช้าวันธรรมดาวันหนึ่งได้เหมือนแต่ก่อน

นั่นคงไม่ต่างจากการที่เราไม่สามารถหาความสุขได้จากสิ่งเล็ก ๆ ระยะน้อย ๆ อย่างที่มันเคยเป็น

และนั่นอาจหมายถึง ความต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนสิ่งเสพติด...

"เราเสพระยะให้ไกลขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยคำว่าอัลตร้า ทว่าที่แท้นั้น เราแค่คนบ้าที่คลั่งโดพามีน"
..

ตระหนักรู้ และจับสัมผัสความสำเร็จของระยะเพียง 5K 10K ให้ได้เหมือนเช่นครั้งแรกที่เราเคยรู้สึก

ความสำเร็จของอัลตร้า 100 ไมล์ในวันนั้น

กับความสำเร็จของเช้าแสนขี้เกียจกับ 10K เล็กน้อยในวันนี้

ต้นไม้ ใบหญ้า ลมพัดแผ่วเบา ในกิโลเมตรที่ 9

มันเป็นสิ่งเดียวกันกับ กิโลเมตรที่ 99 เช่นกัน...

"ไม่ต่างกันเลย..."

ขอให้ทุกคนได้โดพามีนในทุกความสำเร็จ ไม่ว่าใกล้หรือไกล
"เพราะทุกคนมีอัลตร้าเป็นของตัวเอง"

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s

20/10/2025

ผมจำคืนนั้นได้ดี... ช่วงเวลาตีสองที่โคตรจะง่วง อยากเลิกสุด ๆ เวลายังเหลือ แต่ร่างกายกับใจไม่เหลือแล้ว นั่งอยู่ใน CP ทำใจอยู่นาน จะไปต่อ หรือ ตัดบิบ

ตัดสินใจโทรหาเพื่อน ปลายสายบอกว่า

“เวลายังเหลือ อย่าเพิ่งตัดบิบ! ออกจาก CP ไปก่อน ไว้พระอาทิตย์ขึ้นค่อยไป DNF ที่ CP หน้า...”
อัลตร้า กับ "นาฬิกาชีวิต"
---------------

ใครที่เคยวิ่งเรซข้ามคืน คงเคยได้ยินคำปลอบใจทำนองนี้

ดูเหมือนเป็นคำพูดไปอย่างงั้นเพื่อลากให้เพื่อนอยู่ต่อ

แต่เบื้องหลังมีทั้งวิทยาศาสตร์และความหมายซ่อนอยู่

#กลางคืน: จุดต่ำสุดของนาฬิกาชีวภาพ

หลายสนามวิ่งอัลตร้ามักมีจังหวะนึงที่นักวิ่ง “พร้อมใจกันตัดบิบ”

เวลาเหล่านั้นมักค่ำมืด เช่น ในช่วงตีสองถึงตีห้า

นี่คือเวลาที่ circadian rhythm หรือ นาฬิกาชีวภาพ ของมนุษย์อยู่ในจุดต่ำที่สุด

| อ้างอิง: Race Analysis Western States 100 พบว่ามีนักวิ่งมากถึง 69% ที่ DNF ในช่วงกลางคืน (WSER, 2023)

อุณหภูมิร่างกายต่ำสุดก็อยู่ในช่วงนี้ "ฮอร์โมนเมลาโทนิน" ที่ทำหน้าที่ควบคุมวงจรการนอนหลับของร่างกายจะสูงเพื่อพยายามให้ร่างกายพักผ่อนด้วยการหลับ

สมองส่งสัญญาณชัดว่า “ควรนอน ไม่ใช่วิ่ง”

| อ้างอิง: เมลาโทนินสูงสุดช่วงกลางคืน (Nobari et al., 2023)

ดังนั้น CP ในช่วงค่ำคืนจึงเป็นอะไรที่นักวิ่งหลายคนจะรู้สึกไม่ต่างกันคือ…

"เข้าว่ายากแล้ว แต่ออกจากที่นั่นยากยิ่งกว่า"

#แสงแรก: โปรแกรมชีวิต Activated

แต่เมื่อเส้นขอบฟ้าเริ่มปรากฏ ร่างกายก็เริ่มมีความเปลี่ยนแปลงจากภายใน

"คอร์ติซอล" ฮอร์โมนที่ทำหน้าที่เหมือนคาเฟอีนในร่างกายจะพุ่งสูงเพื่อปลุกให้เราตื่น

| อ้างอิง: Cortisol awakening response (Dijk et al., 2012)

แสงแดดยังไปกระตุ้น "เซโรโทนิน" ฮอร์โมนที่ทำให้อารมณ์สดใส แรงจูงใจกลับมาอีกครั้ง

และเมื่ออุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น กล้ามเนื้อก็พร้อมทำงานมากขึ้น

บางคนจะรู้สึก “สดชื่นขึ้นมา (บ้าง)” ทั้งที่ไม่ได้นอนเลยสักนาที
ดังนั้นแล้ว ถ้าคุณเพียงรู้สึกโคตรเหนื่อย แต่ไม่ได้บาดเจ็บหนัก

“อย่าเพิ่งตัดสินใจ DNF ตอนกลางคืน”

มันอาจไม่ใช่กำลังที่เราขาดไป แต่มันคือจังหวะเวลาที่เราต้องรอให้แสงแรกมาปลุกนาฬิกาชีวิต

แล้วก็บางที บทเรียนนี้ก็ไม่ใช่แค่เรื่องในสนามวิ่ง แต่ชีวิตก็ด้วย

เราต่างมีค่ำคืนที่ทำให้คิดจะถอย เราแค่ต้องอดทนรอจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้น

ปล่อยให้ "นาฬิกาชีวิต" ทำงาน
“แสงแรก” อาจทำให้บางสิ่งเปลี่ยนไป...

หมู่บ้านอุลตร้า | Ultramad Runner’s