CheF Tak auckland

28/05/2025

#นิวซีแลนด์ #ท่องเที่ยวต่างประเทศ

27/05/2025

#ท่องเที่ยวต่างประเทศ #นิวซีแลนด์ Tak Auckland

Holidayระหว่างวันที่9-14สิงหาคม 2564

24/05/2025

#พุทธธรรม สอนเตือนใจเรา รักษาศีล5เป็นข้อปฏิบัติ
#ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา
#พุทธศาสนา

เพลง : หลวงปู่โตวัดระฆังศิลปิน : เชฟทักษ์คำร้อง/ทำนอง : เชฟทักษ์เรียบเรียง : กลาง บ้านเพลงโคราช ชินะ ปัญชะระปะ.....

23/05/2025

#หอยทอด #นิวซีแลนด์ื #อาหารไทย เชฟทักษ์

21/05/2025

#พระคุณพ่อแม่ เชฟทักษ์
#บิดามารดา #ดั่งพระในบ้าน
#เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร

เพลง : พระคุณพ่อแม่ศิลปิน : เชฟทักษ์คำร้อง/ทำนอง : เชฟทักษ์เรียบเรียง : กลาง บ้านเพลงโคราช สำนักบุญคุณ ลูกกราบ.....

20/05/2025

#มาสเตอร์เชฟไทยต่างแดน เชฟทักษ์
Chef Thailand Abroad Chef Tak

เพลง : มาสเตอร์เชฟไทยต่างแดนศิลปิน : เชฟทักษ์คำร้อง/ทำนอง : เชฟทักษ์เรียบเรียง : กลาง บ้านเพลงโคราชโชคชะตาชีว....

09/05/2025

#มาสเตอร์เชฟไทยต่างแดน เชฟทักษ์
love Thailand

เพลง : มาสเตอร์เชฟไทยต่างแดนศิลปิน : เชฟทักษ์คำร้อง/ทำนอง : เชฟทักษ์เรียบเรียง : กลาง บ้านเพลงโคราชโชคชะตาชีว....

07/05/2025

Today, I would like to tell you about me, Chef Tak. A brief personal history... Why did I become a chef who also sings? Some people have wondered. 😃 ... Long ago, when I was 6-7 years old, my father lived in Khong Buri District. He had a sound amplifier (inherited from my grandparents). In the past, around 1972, there was no electricity or tap water in the village. We had to use a Kubota engine and a generator to get electricity. My father took on the job of using a sound amplifier to go to various events. He used a cart as a vehicle and had two cows to pull the cart to carry luggage such as a Kubota engine, speakers, sound equipment, and others. It was convenient because he didn't have to refuel. He just found grass and water for the cows to eat. The two cows were named Ai Mi and Pai Sod. The three of us went together: me, my father, and Uncle Phongs to help work. Normally, they would charge 300 baht per job (3 days and 2 nights), which was considered a good price at that time. The normal wage for farming was 25 baht per day... My father gave me the job of helping install the speakers. I had to put the speakers up high. Otherwise, it might be stolen. Another duty is to be a guard to prevent anyone from putting sand in the Kubota machine. If there are drunkards who come to tease, they might be jealous. And another duty that my father gave me to play music, to be a DJ. In the past, it was a record. Each record had two songs. But if it was a mahori piphat song, it used a big record. It took several minutes. It was fun. There were only a few artists, such as Waiphot Surapol Phongsri, Chaichana Boonyachoti, Toonthongchai... I got used to holding the microphone and saying hello... In the early evening, my father would have a local performance of singing and dancing. There were two tom drums, cymbals, and people singing and cheering for the circle dance. My duty was to find a microphone for them to sing. The microphone in the past was a big square wrapped in a colored cloth... But it was strange that no matter what era, people would fight while dancing. 😄 To the point of using guns and knives to shoot at each other... It was very brutal and fierce. In the past, there were no police here. We had to use the village headman to control the work. And the village headman or assistant had to be a gangster before being able to control the people... 🎼🎶End of episode 1. When I have free time, I will tell the next episode. (Thank you for following Chef Tak. Don't forget to like & share.) (P.S. The next episode will cover the origin of Chef Tak's first musical instrument and who was the teacher... Don't forget to follow👍

07/05/2025

วันนี้ขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวผม เชฟทักษ์ ประวัติส่วนตัวพอสังเขปเล็กน้อยครับ….ว่าทำไมเป็นเชฟทำอาหารแล้วมาร้องเพลงด้วย มีคนแอบสงสัย😃 …ในสมัยนานมาแล้วผมอายุ6-7คุณพ่อผมท่านอยู่อ.ครบุรี ท่านมีเครื่องไฟขยายเสียง(ได้รับมรดกมาจากญาติทางคุณตาและยาย) สมัยก่อนราวปีพ.ศ2515 ที่หมู่บ้าน ในอ.ครบุรีไม่มีไฟฟ้า ไม่มีปะปา ต้องใช้เครื่องคูโบต้ากับไดปั่นไฟถึงจะมีไฟ ซึ่งพ่อผมก็รับงานเครื่องไฟขยายเสียง ไปตามงานต่างๆโดยใช้เกวียนเป็นพาหนะและมีวัว2ตัว ลากเกวียนให้ขับเคลื่อน บรรทุกสัมภาระ เช่นเครื่องคูโบต้า ลำโพง เครื่องขายเสียง และอื่นๆก็สะดวกเพราะไม่ต้องเติมน้ำมัน..หาแต่หญ้าและน้ำในวัวกิน วัวสองตัวนี้ชื่อไอ้หมีกับไปซอด“ เราไปด้วยกัน3คน มีผม พ่อ และน้าพงษ์ ไปช่วยกันทำงาน โดยปกติเขาจะหาในราคา300บาทต่องาน(3วัน2คืน)ซึ่งก็ถือว่าราคาดีในสมัยนั้น ปกติราคาค่าแรงทำไร่ก็วันละ25บาท….พ่อให้ผมมีหน้าที่ช่วยติดตั้งลำโพง ต้องเอาลำโพงไปไว้ที่สูง เพราะไม่เช่นนั้นอาจถูกโขมยได้ และอีกหน้าที่ก็คือเป็นยามไม่ให้ใครมาเอาทรายมาใส่ในเครื่องคูโบต้า มีขี้เมามาแกล้งก็มีคงอิจฉา..และอีกหน้าที่หนึ่งพ่อให้ผมเปิดเพลง เป็นดีเจ สมัยก่อนเป็นแผ่นเสียง แผ่นนึงมีสองเพลง แต่ถ้าเป็นเพลงมโหรีปี่พาทย์ก็ใช้แผ่นใหญ่ ก็หลายนาทีอยู่ ก็สนุกดีครับ เพลงก็มีศิลปินไม่กี่คน เช่นไวพจน์ สุรพล ผ่องศรี ชัยชนะ บุญยโชติ ทูลทองใจ….ผมได้จับไมค์ฮัลโหลๆจนชินเลยแหละ…พ่อช่วงหัวค่ำเขาจะมีการละเล่นร้องรำทำเพลงของชาวบ้าน มีกลองทอมสองตัว ฉิ่งฉาบ และก็คนร้องเพลงเชียร์รำวง ผมมีหน้าที่หาไมค์ไปให้เขาร้อง ไมค์สมัยก่อนเป็นสี่เหลี่ยมใหญ่ๆใช้ผ้าสีห่อ…แต่ก็แปลกไม่ว่าสมัยใหนก็มีคนตีกันเวลาเต้นรำ😄ถึงขนาดใช้ปืนมีดไล่ยิงกันเลย…โหดและดุมาก สมัยก่อนที่นี่ไม่มีตำรวจเข้าถึง ต้องใช้ผู้ใหญ่บ้านคุมงาน แล้วผู้ใหญ่บ้านหรือผู้ช่วยต้องเป็นนักเลงมาก่อนถึงจะคุมคนอยู่…..
🎼🎶จบตอนที่1 เดี่ยวว่างๆจะเล่าตอนต่อไปครับ(ขอบคุณที่ติดตามเชฟทักษ์ครับ อย่าลืมฝากกดlike &shareด้วยครับ(ป.ลตอนต่อไปจะถึงที่มาว่าเชฟทักษ์มาเล่นดนตรีชิ้นแรกคืออะไรและใครเป็นอาจารย์ผู้สอน …อย่าลืมติดตามนะครับ👍

07/05/2025

#สุขสันต์วันพุธ

Steamed fish with soybean paste//Thai food