Orthostagram Learning points from daily practice, consultation and social issues. Admin: Nattakul Yamprasert, MD (Dr. NTK)

Dropped Head Syndrome (ภาวะคอตก): เมื่อพฤติกรรมยุคดิจิทัลส่งผลต่อกระดูกสันหลังส่วนคอ – กรณีศึกษาและการวินิจฉัยใหม่---เรื...
19/05/2025

Dropped Head Syndrome (ภาวะคอตก): เมื่อพฤติกรรมยุคดิจิทัลส่งผลต่อกระดูกสันหลังส่วนคอ – กรณีศึกษาและการวินิจฉัยใหม่

---

เรื่องราวที่น่าตกใจเกี่ยวกับ Dropped Head Syndrome (DHS) หรือภาวะคอตกในผู้ป่วยอายุน้อยได้ถูกเผยแพร่ในวารสารวิชาการและสื่อต่างๆ เมื่อไม่นานมานี้ โดยเป็นกรณีของผู้ป่วยชายวัย 25 ปี ซึ่งโดยปกติภาวะนี้มักพบในผู้สูงอายุ และมักเกี่ยวข้องกับโรคทางระบบประสาทและกล้ามเนื้อ (neuromuscular disorders) หรือการเปลี่ยนแปลงที่เสื่อมตามวัย

❓ภาวะ Dropped Head Syndrome (DHS) คืออะไร?

ภาวะ Dropped Head Syndrome หรือที่บางครั้งเรียกว่า Floppy Head Syndrome คือภาวะที่กล้ามเนื้อส่วนหลังคอที่ทำหน้าที่ในการเหยียดคอเกิดความอ่อนแรงอย่างรุนแรง (severe cervical extension muscle weakness) ทำให้ผู้ป่วยไม่สามารถยกศีรษะขึ้นได้ และมีลักษณะเด่นคือ คางชิดหน้าอก (chin-on-chest deformity) เมื่ออยู่ในท่ายืนหรือนั่งตัวตรง ปัญหาหลักที่ตามมาคือ การมองเห็นในแนวราบถูกจำกัด (horizontal gaze disturbance) ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อการทำกิจกรรมในชีวิตประจำวัน ทั้งการทำงานบ้านและการเดิน ในรายที่รุนแรง อาจมีปัญหาในการรับประทานอาหารด้วย

📌ลักษณะทั่วไปของ DHS คือความผิดปกติของกระดูกสันหลังส่วนคอที่มีภาวะหลังค่อม (cervical kyphosis) ร่วมด้วย แต่ความผิดปกตินี้สามารถแก้ไขได้เมื่อจัดท่าทาง เช่น เมื่อนอนหงาย (correctable in the supine position) เนื่องจากความไม่มั่นคงของคอส่วนใหญ่เกิดจากความอ่อนแรงของกล้ามเนื้อและเอ็น ไม่ใช่ความผิดปกติของกระดูกหรือข้อต่อโดยตรง ซึ่งแตกต่างจากภาวะกระดูกสันหลังส่วนคอเสื่อมชนิดหลังค่อม (cervical spondylotic kyphosis) ที่มักมีการยึดติดและไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยการจัดท่า

📝กรณีศึกษาที่น่าสนใจ: เกมเมอร์หนุ่มวัย 25 ปี

กรณีศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 2023 และถูกนำเสนอในข่าว เป็นเรื่องราวของผู้ป่วยชายวัย 25 ปี ที่มีภาวะหลังค่อมที่คออย่างรุนแรง (severe cervical kyphosis) ร่วมกับภาวะคอตกแบบติดแข็ง (fixed dropped head syndrome) นอกจากนี้ยังมีอาการกลืนลำบาก (dysphagia) และภาวะไขสันหลังถูกกดทับ (myelopathy) ซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบได้น้อยในผู้ป่วยอายุน้อย

ผู้ป่วยรายนี้มีประวัติแยกตัวออกจากสังคมหลังจากเผชิญกับการกลั่นแกล้ง และใช้เวลาหลายปีอยู่แต่ในห้อง โดยเล่นเกมบนสมาร์ทโฟนเป็นเวลานานมาก และมักก้มหน้ามองอุปกรณ์ด้วยท่าทางที่ผิดปกติ ผู้ป่วยมาพบแพทย์หลังจากมีอาการปวดคออย่างรุนแรงเป็นเวลา 6 เดือนและไม่สามารถยกศีรษะขึ้นได้ เขายังมีปัญหาในการกลืน ทำให้รับประทานอาหารได้น้อยลงและน้ำหนักลดลง

แพทย์ผู้ดูแลระบุว่ากระดูกสันหลังส่วนคอของผู้ป่วยอยู่ในท่าเหยียดมากเกินไป (extremely extended) มีการบิดเบี้ยวและเคลื่อนออกจากแนวปกติ และมีเนื้อเยื่อแผลเป็นก่อตัวขึ้นในกระดูกสันหลังเมื่อเวลาผ่านไป

🕵🏻‍♂️สาเหตุที่น่าสงสัย:

จากกรณีนี้ แพทย์สันนิษฐานว่าสาเหตุของภาวะหลังค่อมและคอตกในผู้ป่วยอายุน้อยรายนี้ น่าจะเป็นผลรวมกันของความผิดปกติในการพัฒนาตั้งแต่เกิด (underlying developmental disorder) และพฤติกรรมการก้มคอเป็นเวลานานอย่างต่อเนื่องขณะเล่นเกมบนสมาร์ทโฟน (habitual, long-term cervical flexion postures while engaging in smartphone games) ผู้เชี่ยวชาญได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการตระหนักถึงอันตรายจากการใช้สมาร์ทโฟนมากเกินไป โดยเฉพาะในกลุ่มคนหนุ่มสาว ซึ่งมีแนวโน้มการใช้งานเพิ่มขึ้น

🏥การรักษาและผลลัพธ์:

เบื้องต้นแพทย์ได้พยายามใช้ปลอกคอ (collars) ซึ่งเป็นอุปกรณ์ช่วยพยุงและทำให้ศีรษะมั่นคง แต่ผู้ป่วยมีอาการชา จึงต้องหยุดการรักษาด้วยวิธีนี้ จากนั้น แพทย์ได้ตัดสินใจทำการผ่าตัดแบบผสมผสานทั้งด้านหน้าและด้านหลังกระดูกสันหลังส่วนคอ (Combined anterior and posterior surgeries) โดยมีการตัดชิ้นส่วนเล็กๆ ของกระดูกสันหลังและเนื้อเยื่อแผลเป็นออกบางส่วน จากนั้นจึงใส่สกรูและเหล็กยึดเข้าไปในกระดูกคอเพื่อแก้ไขท่าทาง

หกเดือนหลังการผ่าตัด ผู้ป่วยสามารถยกศีรษะและอยู่ในท่ามองตรงในแนวราบได้ง่ายขึ้น และจากการติดตามผลหนึ่งปี ปัญหาเรื่องการยกศีรษะและการกลืนก็ยังไม่กลับมาเป็นซ้ำ การผ่าตัดแบบผสมผสานทั้งด้านหน้าและด้านหลังนี้ให้ผลลัพธ์ที่ดีและช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยได้อย่างน่าทึ่ง

📚การวินิจฉัยและการประเมินภาวะ DHS จากมุมมองวิชาการ:

แม้ว่าภาวะ DHS ที่สามารถแก้ไขได้ด้วยการจัดท่าจะเป็นลักษณะทั่วไป แต่การวินิจฉัยภาวะคอตกอาจทำได้ยากในบางกรณี เนื่องจากผู้ป่วยบางคนยังสามารถพยุงศีรษะให้อยู่ในแนวตรงได้ชั่วคราว

มีการพัฒนาวิธีการตรวจใหม่เพื่อช่วยในการวินิจฉัย INEM-DHS (Isolated Neck Extensor Myopathy - Dropped Head Syndrome) ซึ่งเป็นภาวะคอตกที่เกิดจากกล้ามเนื้อเหยียดคออ่อนแรงโดยที่ไม่มีโรคทางระบบประสาทและกล้ามเนื้ออื่นร่วมด้วย วิธีการตรวจใหม่นี้เรียกว่า Prone position cervical extension test หรือ DHS test ซึ่งเป็นการประเมินการเหยียดคอในท่านอนคว่ำ โดยประกอบด้วย 3 ส่วน:

1.
Ceiling gazing test ในท่ายืน

2.
Horizontal gazing in “Sphinx prone position test” (ท่านอนคว่ำยกตัวขึ้นด้วยแขน)

3.
Horizontal gazing in “Hands and knees prone position test” (ท่าคลานเข่าและมือ)

การตรวจในท่านอนคว่ำมีความสำคัญเพราะช่วยประเมินกล้ามเนื้อเหยียดบริเวณส่วนคอต่อส่วนอก (cervico-thoracic junction) ซึ่งเป็นกล้ามเนื้อหลักที่รับผิดชอบภาวะคอตก ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า DHS test มีความไว (sensitivity) และความจำเพาะ (specificity) ที่ดี โดยเฉพาะในท่า Hands and knees prone position test ซึ่งมีความไวถึง 91.0% และความจำเพาะ 100% ในการวินิจฉัย INEM-DHS ถือเป็นเครื่องมือวินิจฉัยที่เป็นปรนัยที่มีประโยชน์

❗ภาวะคอตกแบบฉับพลัน (Sudden-onset DHS):

นอกเหนือจากกรณีของผู้ป่วยอายุน้อยที่น่าสนใจนี้ ยังมีการศึกษาเกี่ยวกับภาวะคอตกที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ซึ่งกำหนดให้เป็นภาวะคางชิดหน้าอกที่ปรากฏขึ้นภายใน 3 วันนับตั้งแต่ผู้ป่วยเริ่มรู้สึกถึงความอ่อนแรงที่คอ ในการศึกษาหนึ่งพบผู้ป่วย DHS ชนิดฉับพลัน 8 ราย จากผู้ป่วย DHS ทั้งหมด 66 ราย (คิดเป็น 12.1%) ผู้ป่วยกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ (6 ใน 8 ราย หรือ 75%) มีอาการดีขึ้นได้ด้วยการรักษาแบบประคับประคอง (conservative treatment) เช่น การใช้ปลอกคอ และการทำกายภาพบำบัด อย่างไรก็ตาม อัตราการเกิดซ้ำ (recurrence rate) ค่อนข้างสูง (3 ใน 6 ราย หรือ 50% ของผู้ที่อาการดีขึ้น)

💊การรักษาแบบประคับประคองในช่วงแรกมีความสำคัญและอาจช่วยให้อาการดีขึ้นได้ ผู้ป่วยในกลุ่ม sudden-onset DHS ที่อาการไม่ดีขึ้นและต้องรับการผ่าตัด มีการเข้ารับการรักษาครั้งแรกที่ล่าช้ากว่ากลุ่มที่อาการดีขึ้น การผ่าตัดแบบผสมผสานด้านหน้าและด้านหลังเป็นทางเลือกสำหรับผู้ป่วยที่อาการไม่ดีขึ้นจากการรักษาแบบประคับประคอง

🩻จากผลการตรวจทางภาพถ่ายและพยาธิวิทยาในผู้ป่วย sudden-onset DHS พบความผิดปกติในช่วงเฉียบพลัน เช่น สัญญาณความเข้มสูงใน STIR MRI ที่กล้ามเนื้อเหยียดคอหรือช่องว่างระหว่างกระดูกสันหลัง (interspinous space) ซึ่งบ่งชี้ถึงความเสียหายของเนื้อเยื่ออ่อนและการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อจากความเสื่อม ในระยะเรื้อรังอาจพบช่องว่างระหว่างกระดูกสันหลังยืดออกและมี การสร้างหลอดเลือดใหม่ (angiogenesis) และการซ่อมแซมของกล้ามเนื้อที่อาจถูกแทนที่ด้วยเส้นใยคอลลาเจน

ภาวะ DHS ยังสามารถแบ่งตามแนวความสมดุลของกระดูกสันหลังโดยรวมได้เป็น 2 ชนิด คือ ชนิด C (หลังค่อมเฉพาะส่วนคอที่มีการชดเชยที่ส่วนอกและเอว) และชนิด D (หลังค่อมทั่วทั้งแนวสันหลังและเสียความสมดุลโดยรวม) การศึกษาพบว่าผู้ป่วย sudden-onset DHS ชนิด D มีแนวโน้มที่จะมีอาการกำเริบซ้ำได้ง่ายกว่า

📝สรุปและข้อควรระวัง:

Dropped Head Syndrome เป็นภาวะที่เกิดจากกล้ามเนื้อเหยียดคออ่อนแรงอย่างรุนแรง ทำให้เกิดลักษณะคอตก คางชิดหน้าอก และปัญหาในการมองแนวราบ แม้ว่าส่วนใหญ่จะพบในผู้สูงอายุ แต่กรณีศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าภาวะนี้ สามารถเกิดขึ้นได้ในผู้ป่วยอายุน้อย โดยอาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรมหรือการพัฒนาการร่วมกับพฤติกรรมการใช้ชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พฤติกรรมการใช้สมาร์ทโฟนเป็นเวลานานในท่าทางที่ไม่เหมาะสม

การตระหนักถึงภาวะนี้ในผู้ป่วยอายุน้อยเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง การวินิจฉัยที่ถูกต้องและรวดเร็ว โดยอาจใช้เครื่องมือใหม่ๆ เช่น DHS test และ การเริ่มการรักษาแต่เนิ่นๆ (early intervention) ไม่ว่าจะเป็นการรักษาแบบประคับประคอง (การใช้ปลอกคอ กายภาพบำบัด) หรือการผ่าตัดในรายที่มีอาการรุนแรงหรือซับซ้อน มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพยากรณ์โรคและป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง เช่น หลังค่อมรุนแรง กลืนลำบาก หรือไขสันหลังถูกกดทับ

แพทย์และประชาชนทั่วไปควรให้ความสำคัญกับสุขภาพของกระดูกสันหลังส่วนคอ และพึงระวังความเสี่ยงจากพฤติกรรมการใช้เทคโนโลยีในปัจจุบัน

---

เอกสารอ้างอิง
1. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0949265823002622
2. https://www.dailymail.co.uk/health/article-14710847/Smartphone-warning-gamer-develops-dropped-head-syndrome.html
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37105788/

Image source: https://www.dailymail.co.uk/health/article-14710847/Smartphone-warning-gamer-develops-dropped-head-syndrome.html

Camptodactyly: ภาวะข้อนิ้วงอแต่กำเนิดCamptodactyly เป็นภาวะผิดปกติแต่กำเนิดของมือที่พบได้ไม่บ่อย (น้อยกว่า 1% ของประชากร...
16/05/2025

Camptodactyly: ภาวะข้อนิ้วงอแต่กำเนิด

Camptodactyly เป็นภาวะผิดปกติแต่กำเนิดของมือที่พบได้ไม่บ่อย (น้อยกว่า 1% ของประชากร) มีลักษณะเด่นคือ ข้อนิ้วงอผิดรูป โดยเฉพาะที่ข้อต่อระหว่างกระดูกนิ้วส่วนต้นและส่วนกลาง (Proximal Interphalangeal Joint หรือ PIP joint) และส่วนใหญ่มักเกิดกับนิ้วก้อย

ภาวะนี้มักไม่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บ และอาจมีการผิดรูปที่แย่ลงเรื่อยๆ โดยประมาณ 2 ใน 3 ของผู้ป่วยจะมีอาการทั้งสองมือ (bilateral) แต่ความรุนแรงอาจไม่เท่ากัน ส่วนที่เหลือประมาณ 1 ใน 3 จะเป็นเพียงข้างเดียว (unilateral)

==
ทำไมถึงเกิด Camptodactyly?

แม้สาเหตุที่แน่ชัดจะยังเป็นที่ถกเถียงในวงการแพทย์ แต่โดยทั่วไปเชื่อว่าเกิดจากความผิดปกติของโครงสร้างที่พาดผ่านข้อ PIP joint ซึ่งประกอบด้วย:

- การเกาะของกล้ามเนื้อ Lumbrical ที่ผิดปกติ
- ความผิดปกติของเส้นเอ็น Flexor Digitorum Superficialis (FDS) เช่น เกาะผิดตำแหน่ง หรือมีความตึง/สั้นเกินไป
- การหดรั้งของผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังบริเวณฝ่ามือด้านหน้า

หากไม่ได้รับการรักษา อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทุติยภูมิ เช่น การยึดติดของเอ็นและโครงสร้างรอบข้อ และอาจส่งผลต่อกระดูกในระยะยาว

ในแง่พันธุกรรม ส่วนใหญ่ Camptodactyly เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว (sporadic) แต่บางกรณีอาจถ่ายทอดทางพันธุกรรมแบบ autosomal dominant และอาจพบร่วมกับกลุ่มอาการผิดปกติอื่นๆ กว่า 50 ภาวะ มีการพบความเชื่อมโยงกับการกลายพันธุ์ของยีน *PRG4* ในกลุ่มอาการ CACP (camptodactyly-arthropathy-coxa vara-pericarditis)

การจำแนกประเภท

Benson Classification แบ่ง Camptodactyly เป็น 3 ประเภทหลัก:

1. Type I (Infantile): พบในวัยทารก เฉพาะนิ้วก้อย พบในเพศชายและหญิงเท่ากัน (พบบ่อยที่สุด)
2. Type II (Adolescent): พบในวัยรุ่น โดยพบในเด็กผู้หญิงมากกว่าเด็กผู้ชาย
3. Type III (Syndromic): การหดรั้งรุนแรง มีหลายนิ้วเกี่ยวข้อง ปรากฏตั้งแต่แรกเกิด มักเกี่ยวข้องกับกลุ่มอาการอื่นๆ

==
อาการและการตรวจพบ

ส่วนใหญ่ Camptodactyly มักไม่มีอาการปวดหรือความผิดปกติทางระบบประสาท อาการหลักคือ **การผิดรูปแบบงอของข้อ PIP joint ที่นิ้วก้อย** ซึ่งอาจเป็นแบบที่ยืดหยุ่นได้ (flexible) หรือตรึงอยู่กับที่ (fixed)

หากไม่ได้รับการรักษา อาการอาจแย่ลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะในช่วงที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่ความแข็งแรง การรับความรู้สึก และการไหลเวียนโลหิตมักปกติ

==
การวินิจฉัย

การวินิจฉัยส่วนใหญ่ทำได้จากการตรวจร่างกาย โดยการถ่ายภาพรังสีอาจช่วยเสริม:

- ระยะแรก: ภาพรังสีมักปกติ
- ระยะหลัง: อาจพบการเปลี่ยนแปลงของกระดูก เช่น การลดลงของความโค้งของหัวกระดูกนิ้วส่วนต้น (P1) และการเลื่อนหลุดไปทางฝ่ามือ

ภาพถ่ายรังสีด้านข้าง (lateral X-ray) ช่วยประเมินองศาการงอของข้อ PIP ได้

==
การรักษา

การรักษาแบ่งเป็น 2 แนวทางหลัก:

1. การรักษาแบบไม่ผ่าตัด (Conservative)

ข้อบ่งชี้: เหมาะสำหรับเกือบทุกกรณี โดยเฉพาะการหดรั้งน้อยกว่า 30 องศา (บางการศึกษาแสดงว่าใช้ได้ผลกับการหดรั้ง 30-60 องศา)

วิธีการ:
- การยืดแบบ passive
- การใส่เฝือก (Splinting) แบบ static หรือ dynamic
- การทำกายภาพบำบัดมือ (Hand therapy)

ผลลัพธ์: ได้ผลดีที่สุดเมื่อเริ่มการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ โดยเฉพาะเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี แต่มีโอกาสกลับเป็นซ้ำประมาณ 5% หลังหยุดการรักษา

2. การรักษาแบบผ่าตัด (Surgical)

ข้อบ่งชี้:
- การหดรั้งรุนแรง (>60 องศา)
- ไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบอนุรักษ์
- การผิดรูปที่แย่ลงเรื่อยๆ จนกระทบการใช้งาน

วิธีการ:
- การตัดเส้นเอ็น FDS บางส่วนหรือการย้ายเส้นเอ็น FDS
- การคลายเนื้อเยื่ออ่อนที่ตึงหรือยึดติด
- การตัดกระดูก (Osteotomy) ในกรณีรุนแรง
- การเชื่อมข้อ (Arthrodesis) ในกรณีรุนแรงมาก
- การปลูกถ่ายผิวหนัง หากมีการหดรั้งของผิวหนัง

ผลลัพธ์: มีความแปรปรวน และมีความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนมากกว่า เช่น การสูญเสียการงอ ข้อติดแข็ง และการหดรั้งที่แย่ลง

การดูแลหลังผ่าตัด: การใส่เฝือกและเริ่มการเคลื่อนไหวตั้งแต่เนิ่นๆ มีความสำคัญต่อผลลัพธ์ที่ดี

==
ข้อควรรู้สำหรับแพทย์และผู้ป่วย

- การหดรั้งน้อยกว่า 30 องศา มักไม่รบกวนการใช้ชีวิตประจำวัน
- การหดรั้งมากกว่า 60 องศา อาจลดประสิทธิภาพการทำงานของมือ
- ยังไม่มี "gold standard" สำหรับการรักษา เนื่องจากความหลากหลายของอาการและข้อจำกัดในการศึกษาวิจัย
- การเข้าถึงการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ มีความสำคัญต่อผลลัพธ์ที่ดี

==
สรุป

Camptodactyly เป็นภาวะผิดปกติแต่กำเนิดที่พบไม่บ่อย แต่การวินิจฉัยและการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ มีความสำคัญต่อการป้องกันการผิดรูปที่รุนแรงขึ้น การรักษาแบบไม่ผ่าตัดเป็นแนวทางแรกในกรณีส่วนใหญ่ และการผ่าตัดจะพิจารณาในกรณีที่รุนแรงหรือไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบอนุรักษ์

สำหรับผู้ปกครองที่สังเกตเห็นลักษณะนิ้วงอผิดปกติในบุตรหลาน ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยและวางแผนการรักษาที่เหมาะสม เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดทั้งด้านการใช้งานและความสวยงาม

(เอกสารอ้างอิงในกล่อง comment)

Image source: https://commons.m.wikimedia.org/wiki/File:Kamptodaktylie_01.jpg

---
*บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความรู้ทั่วไป ไม่ใช่คำแนะนำทางการแพทย์ กรุณาปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญสำหรับคำแนะนำเฉพาะราย*

การวินิจฉัยอาการปวดข้อศอกด้านนอก (lateral elbow pain) ที่ควรรู้ การวินิจฉัยใช้อาการทางคลินิกเป็นหลัก ไม่ใช่การส่งตรวจภาพ...
12/05/2025

การวินิจฉัยอาการปวดข้อศอกด้านนอก (lateral elbow pain) ที่ควรรู้

การวินิจฉัยใช้อาการทางคลินิกเป็นหลัก ไม่ใช่การส่งตรวจภาพ!

ประวัติและอาการสำคัญ
- ผู้ป่วยมักมีอาการปวดหรือแสบร้อนบริเวณข้อศอกด้านนอก
- อาการอาจร้าวลงไปตามแขนท่อนล่างหรือขึ้นไปถึงต้นแขน
- ปวดมากขึ้นเมื่อเหยียดข้อมือหรือบิดแขนท่อนล่าง (เช่น บิดผ้าเช็ดตัว)
- ผู้ป่วยมักบ่นว่ากำมือได้ไม่แน่นและยกของไม่ค่อยมีแรง

การตรวจร่างกายที่สำคัญ
- จุดกดเจ็บชัดเจนที่บริเวณ lateral epicondyle โดยเฉพาะจุดเกาะของกล้ามเนื้อ ECRB
- ปวดมากขึ้นเมื่อเหยียดข้อมือหรือนิ้วกลางโดยต้านแรง
- การวัด pain-free grip strength (ความแข็งแรงในการกำมือที่ไม่มีอาการปวด) เป็นตัวชี้วัดที่แม่นยำสูง

❗อย่าลืมวินิจฉัยแยกโรค! บางทีอาจไม่ใช่แค่ "tennis elbow"

หลายครั้งที่เจอผู้ป่วยปวดข้อศอกด้านนอกแล้วรีบสรุปว่าเป็น "tennis elbow" ทันที แต่อย่าลืมว่ามีโรคอื่นๆ อีกมากที่มีอาการคล้ายกัน เช่น:

- การกดทับเส้นประสาทที่คอ (cervical radiculopathy)
- ข้อไหล่ติด (frozen shoulder)
- การกดทับของเส้นประสาทเรเดียล (radial tunnel syndrome)
- ความไม่มั่นคงของข้อศอกด้านหลัง-ด้านนอก (posterolateral elbow instability)
- ข้อเสื่อม/ข้ออักเสบต่าง ๆ
- Low grade infection

เกร็ดความรู้: เบาะแสที่บ่งชี้ว่าอาจวินิจฉัยเป็นอย่างอื่น ได้แก่ ผู้ป่วยที่มีอายุน้อย (≤30 ปี), มีประวัติการบาดเจ็บ, ข้อศอกบวม หรือผ่านการฉีดสเตียรอยด์มาแล้วหลายครั้ง

⚠️ การส่งตรวจ imaging: จำเป็นน้อยกว่าที่คิด

การตรวจทางรังสีวิทยาช่วยในการวินิจฉัยได้ "น้อยมาก" แต่อาจพิจารณาส่งในกรณีต่อไปนี้:
- ต้องการวินิจฉัยแยกโรคที่เฉพาะเจาะจง
- ประเมินสภาพภายในข้อเพื่อวางแผนผ่าตัด
- ต้องการตรวจหาสาเหตุอื่นของอาการปวด

ทางเลือกในการตรวจภาพ:
- อัลตราซาวด์: ตรวจเยื่อบุข้อพับ (plica) และประเมินเส้นเอ็นได้แบบ real-time
- CT scan: ดูความเสื่อมในข้อ หรือกระดูกร้าวจากการใช้งานหนัก
- MRI: เหมาะสำหรับกรณีที่วินิจฉัยไม่ชัดเจน สามารถเห็นพยาธิสภาพภายในข้อได้ละเอียด

ศัพท์ทางการแพทย์ที่ควรรู้

ในวงการแพทย์มีการใช้คำที่หลากหลายสำหรับอาการปวดข้อศอกด้านนอก:
- "Lateral epicondylitis" (51.6%)
- "Tennis elbow" (28.1%)
- "Lateral epicondylalgia" (9.4%)

ปัจจุบันมีแนวโน้มเสนอให้ใช้คำว่า "lateral elbow disorders (LEDs)" เพื่อให้ครอบคลุมกว่าเดิม

สรุป

การวินิจฉัยที่ถูกต้องเริ่มจากการซักประวัติและตรวจร่างกายอย่างละเอียด การตรวจทางคลินิกสำคัญที่สุด และอย่าลืมพิจารณาโรคอื่น ๆ ที่อาจมีอาการคล้ายคลึงกัน การส่งตรวจภาพควรทำเฉพาะกรณีที่จำเป็นเท่านั้น

เอกสารอ่านเพิ่มเติมในคอมเมนต์

"ฝากมือไว้กับข้อเท้า" - เทคนิคสุดล้ำจากจีนที่ช่วยต่อชีวิตให้มือที่ถูกตัดขาด เคยมีคนส่งลิงก์ข่าวให้คุณดูไหมว่า "หมอจีนต่อ...
10/05/2025

"ฝากมือไว้กับข้อเท้า" - เทคนิคสุดล้ำจากจีนที่ช่วยต่อชีวิตให้มือที่ถูกตัดขาด

เคยมีคนส่งลิงก์ข่าวให้คุณดูไหมว่า "หมอจีนต่อมือคนไข้ไว้ที่ข้อเท้า" แล้วคุณอาจคิดว่า "อย่ามาหลอกกันเลย!"

รู้ไหมครับ... นี่ไม่ใช่ข่าวลวงหรือนิยายวิทยาศาสตร์ แต่เป็นเทคนิคทางการแพทย์ที่เกิดขึ้นจริงและกำลังสร้างความหวังให้กับผู้ป่วยที่สูญเสียมือจากอุบัติเหตุ

ทำไมต้องต่อมือไว้ที่ข้อเท้า? มันฟังดูแปลกและเกินจริงไปไหม?

หลายคนอาจสงสัยว่า "ทำไมไม่ต่อมือกลับไปที่แขนเลย?" คำตอบคือ ในกรณีอุบัติเหตุรุนแรง บางครั้งแขนของผู้ป่วยอาจเสียหายมากเกินกว่าจะต่อมือกลับได้ทันที
ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ระยะเวลาที่หวังผลได้จากอวัยวะถูกตัดขาด แม้จะแช่เย็นไว้ดีแค่ไหน หากทิ้งไว้นานเกิน 4-6 ชั่วโมง เซลล์จะเริ่มตายอย่างถาวร ทำให้มือที่ถูกตัดขาดนั้นไม่สามารถนำกลับมาใช้งานได้อีก

นี่คือเหตุผลที่ศัลยแพทย์จีนคิดค้น "การปลูกถ่ายชั่วคราว" โดย:
1. เย็บต่อหลอดเลือดของมือเข้ากับหลอดเลือดบริเวณข้อเท้า
2. ให้ระบบไหลเวียนเลือดที่ขาคอยหล่อเลี้ยงมือไว้ชั่วคราว
3. รอจนกว่าแขนจะได้รับการรักษาและพร้อมสำหรับการต่อมือกลับคืนสู่ตำแหน่งเดิม

---
กรณีศึกษาที่น่าทึ่ง: เมื่อความเป็นไปไม่ได้กลายเป็นความหวัง

กรณีของเสี่ยวเว่ย (Xiao Wei)
เรื่องราวของคนงานโรงงานชาวจีนที่สร้างความฮือฮาไปทั่วโลก เมื่อเขาประสบอุบัติเหตุจนมือขวาถูกตัดขาดในปี 2013 แพทย์พบว่าแขนของเขาเสียหายมาก จึงตัดสินใจเย็บมือไว้ที่ข้อเท้าของเขาเอง
เสี่ยวเว่ยต้องใช้ชีวิตกับ "มือที่ฝากไว้กับข้อเท้า" นานถึง 35 วัน ก่อนที่ทีมแพทย์จะผ่าตัดย้ายมือกลับมาต่อที่แขนเดิม เมื่อบาดแผลที่แขนหายดีแล้ว

กรณีของคุณโจว (Mr. Zhou)
คุณโจวเป็นอีกตัวอย่างความสำเร็จ หลังจากมือถูกปลูกถ่ายไว้ที่ข้อเท้าราว 1 เดือน แพทย์จึงย้ายมือกลับไปยังแขนเดิม จากนั้นเขาเข้าสู่กระบวนการฟื้นฟูสมรรถภาพอันยาวนาน
วิทยาศาสตร์เบื้องหลังความมหัศจรรย์นี้

---
เทคนิคนี้เกิดขึ้นได้ด้วยความก้าวหน้าของ จุลศัลยกรรม (Microsurgery) ซึ่งเป็นการผ่าตัดภายใต้กล้องจุลทรรศน์ที่ช่วยให้แพทย์สามารถ:

• เชื่อมต่อหลอดเลือดที่มีขนาดเล็กกว่า 1 มิลลิเมตร

• ต่อเส้นประสาทขนาดจิ๋วได้อย่างแม่นยำ

• รักษาโครงสร้างของเนื้อเยื่อขนาดเล็กไว้ได้อย่างสมบูรณ์

พูดง่ายๆ คือ แพทย์ต้องต่อหลอดเลือดและเส้นประสาทที่มีขนาดเล็กกว่าเส้นด้ายเย็บผ้าทั่วไป เพื่อให้เลือดไหลเวียนไปเลี้ยงมือที่ถูกตัดขาดได้!

---
ข้อเท็จจริงที่ควรรู้

1. ความแข็งแกร่งทางจิตใจสำคัญมาก: ผู้ป่วยต้องมีสภาพจิตใจที่เข้มแข็งอย่างยิ่ง เพราะการเห็นมือตัวเองงอกออกมาจากข้อเท้า ไม่ใช่เรื่องที่ใครก็รับได้

2. ไม่ได้กลับมา 100%: แม้การต่อมือจะสำเร็จ แต่การฟื้นฟูให้มือกลับมาใช้งานได้ต้องใช้เวลานาน และส่วนใหญ่ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้ทั้งหมด

3. อัตราความสำเร็จไม่แน่นอน: ความสำเร็จขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ทั้งอายุของผู้ป่วย ระยะเวลาที่มือถูกตัดขาด ความเสียหายของเนื้อเยื่อ และทักษะของทีมศัลยแพทย์

---
เทคนิคนี้แพร่หลายแค่ไหน?

แม้จะเป็นเทคนิคที่น่าทึ่ง แต่การปลูกถ่ายมือไว้ที่ข้อเท้ายังถือเป็นหัตถการที่หายากและล้ำหน้า ส่วนใหญ่รายงานความสำเร็จมาจากประเทศจีน โดยเฉพาะโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ จงซาน (Shanghai Zhongshan Hospital)

สำหรับในประเทศตะวันตกอย่างสหรัฐอเมริกาหรือยุโรป ยังไม่มีรายงานการใช้เทคนิคนี้อย่างเป็นทางการ แต่มีการใช้แนวคิดใกล้เคียงกันในกรณีอื่นๆ เช่น:

• การสร้างจมูกใหม่บนหน้าผากของผู้ป่วย
• การปลูกถ่ายใบหน้าบางส่วนไว้บนหน้าอกชั่วคราว
มองไปข้างหน้า: อนาคตของการปลูกถ่ายอวัยวะ

---
เทคนิค "ฝากมือไว้กับข้อเท้า" นี้เป็นเพียงหนึ่งตัวอย่างของนวัตกรรมทางการแพทย์ที่กำลังก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ในอนาคต เราอาจเห็นการพัฒนาเทคนิคที่ล้ำสมัยมากขึ้นไปอีก เช่น:

• การพิมพ์อวัยวะ 3 มิติที่ใช้เซลล์ของผู้ป่วยเอง
• การสร้าง "อวัยวะไซบอร์ก" ที่ผสมผสานระหว่างเนื้อเยื่อมนุษย์และเทคโนโลยีหุ่นยนต์
• ระบบประสาทเทียมที่สามารถเชื่อมต่อกับสมองได้โดยตรง

---
สรุป: เมื่อความสิ้นหวังกลายเป็นโอกาสครั้งที่สอง

การปลูกถ่ายมือไว้ที่ข้อเท้าอาจดูเหมือนฉากในหนังไซไฟ แต่สำหรับผู้ที่สูญเสียมือจากอุบัติเหตุ เทคนิคนี้คือความหวังที่จะได้มือกลับคืนมา

แม้จะเป็นเทคนิคที่ซับซ้อน ยุ่งยาก และต้องการความเชี่ยวชาญระดับสูง แต่มันคือหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า เมื่อความคิดสร้างสรรค์ทางการแพทย์มาบรรจบกับความกล้าหาญของผู้ป่วย สิ่งที่เคยเป็นไปไม่ได้ก็อาจกลายเป็นความเป็นจริงได้

ถ้าวันหนึ่งคุณเห็นข่าว "หมอจีนต่อมือไว้ที่ข้อเท้า" อีกครั้ง อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าเป็นข่าวปลอม เพราะในโลกของการแพทย์สมัยใหม่ บางครั้งความจริงก็น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านิยาย!

Source:
1. https://daily.jstor.org/hand-to-ankle-grafting-technique/
2. https://www.iflscience.com/man%E2%80%99s-hand-grafted-his-foot-transplant-23755
3. https://edition.cnn.com/2015/07/24/health/severed-hand
4. https://youtu.be/-rOoRxpVfP4?si=xBiTEqwSlQKoDRB1

Image source: https://daily.jstor.org/hand-to-ankle-grafting-technique/

เมื่อร่างกายสร้างกระดูกในที่ที่ไม่ควรมี!โรคที่แม้จะพบไม่บ่อย แต่มีผลกระทบรุนแรงต่อผู้ป่วย นั่นคือ Fibrodysplasia Ossific...
09/05/2025

เมื่อร่างกายสร้างกระดูกในที่ที่ไม่ควรมี!

โรคที่แม้จะพบไม่บ่อย แต่มีผลกระทบรุนแรงต่อผู้ป่วย นั่นคือ Fibrodysplasia Ossificans Progressiva (FOP) หรือ Stone Man Disease

FOP คืออะไร?

FOP เป็นโรคทางพันธุกรรมที่หายากมาก ซึ่งทำให้เนื้อเยื่อเกี่ยวพันในร่างกาย เช่น กล้ามเนื้อ เอ็น (ligament) และเส้นเอ็น (tendon) ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นกระดูก ในตำแหน่งที่ไม่ควรมีกระดูก (เรียกว่า heterotopic ossification)

ลองจินตนาการว่าเหมือนร่างกายของคุณมี "สวิตช์" ที่ควบคุมการสร้างกระดูก แต่ในผู้ป่วย FOP สวิตช์นี้ติดค้างในตำแหน่ง "เปิด" ตลอดเวลา ทำให้เกิดการสร้างกระดูกมากเกินไปและในตำแหน่งที่ผิด

==
สาเหตุของ FOP

FOP เกิดจากการกลายพันธุ์ของยีน ACVR1 (หรือ ALK2) ซึ่งทำหน้าที่ควบคุมการเจริญเติบโตของกระดูก

การกลายพันธุ์นี้ทำให้ตัวรับ ALK2 ทำงานผิดปกติ โดยมันจะถูกกระตุ้นมากเกินไป ทำให้เกิดการส่งสัญญาณผิดปกติใน Bone Morphogenetic Protein (BMP) pathway ซึ่งเป็นเส้นทางการส่งสัญญาณที่ควบคุมการสร้างกระดูก

ที่น่าสนใจคือ ในคนส่วนใหญ่ที่เป็น FOP การกลายพันธุ์นี้เกิดขึ้นเองโดยไม่ได้รับการถ่ายทอดจากพ่อแม่ แต่หากผู้ป่วย FOP มีลูก ลูกจะมีโอกาส 50% ที่จะเป็นโรคนี้ด้วย (เพราะเป็นการถ่ายทอดแบบ autosomal dominant)

==
อาการของ FOP

สัญญาณแรก - นิ้วหัวแม่เท้าผิดปกติ

สัญญาณเตือนแรกของ FOP ที่สังเกตเห็นได้ชัดเจนที่สุดคือ ความผิดปกติของนิ้วหัวแม่เท้าตั้งแต่แรกเกิด ซึ่งพบในผู้ป่วยมากกว่า 90% โดยนิ้วหัวแม่เท้าอาจสั้นกว่าปกติ หรือมีรูปร่างผิดปกติ

==
การเกิด "flare-ups"

เมื่อเด็กอายุประมาณ 5-10 ปี มักจะเริ่มมีอาการที่เรียกว่า "flare-ups" ซึ่งเป็นช่วงที่เนื้อเยื่ออ่อนเกิดการอักเสบ บวม และเจ็บปวด โดย flare-ups นี้อาจเกิดขึ้นเองหรือถูกกระตุ้นโดยการบาดเจ็บเล็กน้อย การฉีดวัคซีน หรือการเป็นไข้

หลังจาก flare-ups ผ่านไป บริเวณที่อักเสบจะค่อยๆ แข็งตัวและกลายเป็นกระดูก ซึ่งจะไม่สามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมได้

==
การลุกลามของโรค

โรค FOP มีรูปแบบการลุกลามที่ค่อนข้างคาดเดาได้:
- จากส่วนบนของร่างกายลงสู่ส่วนล่าง
- จากส่วนใกล้ลำตัวไปสู่ส่วนปลาย
- จากด้านหลังไปด้านหน้า

ดังนั้น ผู้ป่วยมักจะมีปัญหาที่คอ กระดูกสันหลัง และไหล่ก่อน แล้วจึงลามไปยังข้อศอก สะโพก เข่า และส่วนอื่นๆ ของร่างกาย

เมื่อโรคดำเนินไป การเคลื่อนไหวจะถูกจำกัดมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดผู้ป่วยจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

==
การวินิจฉัย FOP

การวินิจฉัย FOP มักล่าช้าหรือผิดพลาดบ่อยครั้ง เนื่องจากเป็นโรคที่พบได้น้อยมาก (ประมาณ 1 ใน 1-2 ล้านคน)

หลายครั้งที่ผู้ป่วยถูกวินิจฉัยผิดว่าเป็นโรคมะเร็งหรือโรคอื่นๆ และได้รับการรักษาที่ไม่เหมาะสม เช่น การผ่าตัดเพื่อตัดชิ้นเนื้อ ซึ่งกลับยิ่งทำให้อาการแย่ลง

การวินิจฉัยที่ถูกต้องทำได้โดย:
- การตรวจทางพันธุกรรม เพื่อหาการกลายพันธุ์ในยีน ACVR1/ALK2
- การตรวจทางรังสีวิทยา เช่น X-ray, CT scan หรือ MRI เพื่อดูการสร้างกระดูกผิดปกติ
- การสังเกตลักษณะทางคลินิก โดยเฉพาะความผิดปกติของนิ้วหัวแม่เท้า

==
การรักษาและการจัดการ FOP

ปัจจุบันยังไม่มีวิธีรักษา FOP ให้หายขาด การรักษาจึงมุ่งเน้นไปที่การบรรเทาอาการและชะลอการดำเนินของโรค

==
สิ่งที่ควรทำ:
- ใช้ corticosteroids ระยะสั้นเมื่อมี flare-ups
- ใช้ยาต้านการอักเสบกลุ่ม NSAIDs หรือ COX-2 inhibitors เพื่อลดอาการปวดและอักเสบ
- ใช้ยาคลายกล้ามเนื้อในปริมาณน้อยเมื่อมีอาการกล้ามเนื้อกระตุก
- หลีกเลี่ยงการบาดเจ็บและการฉีดยาเข้ากล้ามเนื้อ

==
สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง:
- การผ่าตัดใดๆ เพราะอาจกระตุ้นให้เกิดการสร้างกระดูกเพิ่มเติม
- การฉีดวัคซีนเข้ากล้ามเนื้อ (ควรฉีดใต้ผิวหนังแทน)
- การตรวจทางการแพทย์ที่รุกล้ำร่างกาย
- กิจกรรมที่มีความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ

==
ความหวังในการรักษา

แม้ว่าปัจจุบันจะยังไม่มีการรักษาที่สมบูรณ์ แต่มีงานวิจัยที่น่าสนใจกำลังดำเนินอยู่:

1. Palovarotene (Sohonos) - ยา retinoic acid receptor gamma agonist ที่ได้รับการอนุมัติสำหรับการรักษา FOP
2. Anti-activin A antibodies - ยาภูมิคุ้มกันที่มุ่งเป้าไปที่โปรตีน activin A ซึ่งกระตุ้นการสร้างกระดูกในผู้ป่วย FOP
3. Saracatinib - ยาที่ยับยั้งเอนไซม์ tyrosine kinase ซึ่งมีบทบาทในการส่งสัญญาณที่ผิดปกติ
4. Rapamycin - ยาที่มีคุณสมบัติในการยับยั้งการส่งสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบและการสร้างกระดูก

==
การใช้ชีวิตกับ FOP

ผู้ป่วย FOP ต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย แต่ด้วยการดูแลที่เหมาะสมและการสนับสนุนจากครอบครัว แพทย์ และชุมชน พวกเขาสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้

การปรับตัวกับความพิการที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อาจรวมถึง:
- การใช้อุปกรณ์ช่วยเหลือต่างๆ
- การปรับสภาพแวดล้อมให้เอื้อต่อการใช้ชีวิตประจำวัน
- การได้รับการช่วยเหลือด้านจิตใจและอารมณ์

==
สรุป

FOP เป็นโรคหายากที่ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคนี้ยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และแม้ว่าปัจจุบันจะยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาด แต่ก็มีงานวิจัยที่น่าสนใจและให้ความหวังมากมาย

References:
1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK576373/
2. https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/24476-fibrodysplasia-ossificans-progressiva

Image source: https://www.deviantart.com/atirum/art/Fibrodysplasia-Ossificans-Progressiva-431490712

มีคำถามว่า "เราสามารถเย็บแผลฉีกขาดที่หนังศีรษะโดยไม่โกนผมรอบ ๆ ได้หรือไม่?"ในทางวิชาการ "สามารถทำได้" เทคนิคนี้เรียกว่า ...
19/04/2025

มีคำถามว่า "เราสามารถเย็บแผลฉีกขาดที่หนังศีรษะโดยไม่โกนผมรอบ ๆ ได้หรือไม่?"

ในทางวิชาการ "สามารถทำได้" เทคนิคนี้เรียกว่า HAT (Hair Apposition Technique)

**หมายเหตุ ข้อมูลด้านล่างเรียบเรียงโดย Claude 3.7 Sonnet และ Perplexity Pro**

=================================

เทคนิคการเย็บแผลด้วยเส้นผม (Hair Apposition Technique): วิธีปิดแผลที่หนังศีรษะแบบธรรมชาติและมีประสิทธิภาพ

เทคนิคการเย็บแผลด้วยเส้นผมหรือ Hair Apposition Technique (HAT) เป็นนวัตกรรมทางการแพทย์ที่น่าสนใจและมีประโยชน์อย่างยิ่งในการรักษาบาดแผลที่หนังศีรษะ วิธีนี้ช่วยลดความเจ็บปวดและความกังวลของผู้ป่วย โดยเฉพาะในเด็ก ด้วยการใช้เส้นผมของผู้ป่วยเองเป็นวัสดุเย็บแผลตามธรรมชาติ

หลักการทำงานของเทคนิค HAT
เทคนิคนี้ใช้เส้นผมของผู้ป่วยเองเป็น "ไหมเย็บแผลธรรมชาติ" โดยการบิดเส้นผมจากทั้งสองข้างของบาดแผลเข้าด้วยกัน แล้วยึดด้วยกาวเนื้อเยื่อทางการแพทย์ (tissue adhesive) เพื่อดึงขอบแผลเข้าหากันอย่างสนิท การทำเช่นนี้ช่วยให้แผลปิดสนิทและสมานตัวได้อย่างเป็นธรรมชาติ

ขั้นตอนการทำ HAT
1. ทำความสะอาดและเตรียมบาดแผลให้พร้อม
2. เลือกเส้นผมประมาณ 3-7 เส้นจากแต่ละด้านของบาดแผล
3. บิดเส้นผมแต่ละด้านให้เป็นกลุ่มเดียวกัน
4. นำเส้นผมที่บิดแล้วทั้งสองกลุ่มมาพันรอบกัน 360 องศา ประมาณ 2-3 รอบ เพื่อดึงขอบแผลเข้าหากัน
5. หยดกาวเนื้อเยื่อลงบนเส้นผมที่บิดพันกันเพื่อยึดให้อยู่กับที่
6. ทำซ้ำตามความยาวของบาดแผลตามความจำเป็น

ข้อบ่งชี้ในการใช้
เทคนิคนี้เหมาะสำหรับ:
- บาดแผลที่หนังศีรษะที่เป็นเส้นตรงและตื้น ยาวไม่เกิน 10 ซม.
- ผู้ป่วยต้องมีผมยาวอย่างน้อย 3 ซม. ทั้งสองด้านของบาดแผล
- บาดแผลต้องไม่มีเลือดออกอย่างต่อเนื่อง (มีการห้ามเลือดที่เพียงพอ)
- ผู้ป่วยต้องมีผมที่ข้างบาดแผลทั้งสองด้าน

ข้อห้ามในการใช้
ไม่เหมาะสำหรับ:
- บาดแผลที่ยาวเกิน 10 ซม. หรือบาดแผลที่ไม่เป็นเส้นตรง
- บาดแผลที่ยังมีเลือดออกอย่างต่อเนื่อง
- บาดแผลที่มีแรงตึงมากหรือมีการปนเปื้อนรุนแรง
- เส้นผมสั้นกว่า 3 ซม.
- ผู้ป่วยที่มีอาการไม่คงที่หรือมีปัญหาทางการแพทย์ที่ซับซ้อน

ข้อดีของเทคนิค HAT
- เร็วกว่าและเจ็บน้อยกว่าการเย็บแผลแบบดั้งเดิมหรือการใช้ลวดเย็บ
- หลายกรณีไม่จำเป็นต้องใช้ยาชาเฉพาะที่
- ไม่ต้องโกนผมบริเวณบาดแผล
- ไม่ต้องนัดมาถอดไหมหรือลวดเย็บ เนื่องจากเส้นผมที่บิดไว้จะคลายตัวโดยธรรมชาติหลังจากประมาณหนึ่งสัปดาห์
- มีความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนน้อยกว่าและผู้ป่วยมีความพึงพอใจมากกว่า โดยเฉพาะในเด็ก

คำแนะนำสำหรับการดูแลหลังทำหัตถการ
- ผู้ป่วยควรงดสระผมประมาณ 2 วันหลังทำหัตถการ เพื่อให้กาวแห้งสนิท
- กาวและเส้นผมที่บิดไว้จะคลายตัวและหลุดออกเองตามธรรมชาติหลังจากประมาณหนึ่งสัปดาห์ จึงไม่จำเป็นต้องนัดติดตามผลเพื่อเอาออก

เทคนิคการเย็บแผลด้วยเส้นผมนี้เป็นทางเลือกที่มีหลักฐานทางวิชาการรองรับ ประหยัดค่าใช้จ่าย และเป็นมิตรกับผู้ป่วย สำหรับการปิดบาดแผลที่หนังศีรษะที่เหมาะสม วิธีนี้ใช้เส้นผมของผู้ป่วยเองในการปิดขอบแผลเชิงกล โดยยึดด้วยกาวเนื้อเยื่อ ให้ผลทางความงามที่ดีเยี่ยมและเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการปิดบาดแผลโดยไม่ต้องทนความเจ็บปวด

=================================

What is hair apposition technique

The Hair Apposition Technique (HAT) is a quick, easy, and minimally invasive method for closing superficial scalp lacerations by using the patient's own hair as a natural suture. It involves twisting strands of hair from each side of the wound together and securing them with a small drop of tissue adhesive (glue) to approximate the wound edges for primary closure[1][2][3].

How the Hair Apposition Technique Works
- After cleaning and debriding the wound, approximately 3-7 strands of hair on one side of the laceration are twisted into a bundle.
- The same is done on the opposite side.
- These two twisted hair bundles are then intertwined around each other 360 degrees 2-3 times to bring the wound edges together.
- A few drops of tissue adhesive are applied to the twisted hair to hold the closure in place.
- This process is repeated along the length of the laceration as needed[1][2][3][5].

Indications
- Linear, superficial scalp lacerations less than 10 cm in length.
- Hair length on either side of the wound at least 3 cm (some sources say 1-3 cm depending on technique).
- The wound has achieved adequate hemostasis (no active bleeding).
- The patient has hair on both sides of the laceration[1][3][5].

Contraindications
- Lacerations longer than 10 cm or non-linear wounds.
- Active bleeding that is not controlled.
- Significant wound tension or gross contamination.
- Hair strands shorter than 3 cm.
- Unstable or medically compromised patients[1][3][5].

Advantages
- Faster and less painful than traditional suturing or stapling.
- No need for local anesthesia in many cases.
- No shaving of hair required.
- No need for suture or staple removal; the hair naturally unravels after about a week.
- Lower risk of complications and better patient satisfaction, especially in children[2][3][4][6].

Patient Care Instructions
- Patients are advised not to wash their hair for about 2 days after the procedure to allow the adhesive to set.
- The glue and hair twists will naturally loosen and fall out after approximately one week, eliminating the need for a follow-up visit for removal[3][6].

Summary
The Hair Apposition Technique is an evidence-based, cost-effective, and patient-friendly alternative to sutures or staples for suitable scalp lacerations. It uses the patient's own hair to mechanically close the wound edges, secured with tissue adhesive, providing a painless and efficient wound closure method with excellent cosmetic outcomes[1][2][3][5][6].

Citations อยู่ใน comment

ภาพประกอบจาก https://www.maimonidesem.org/blog/a-hat-trick-for-scalp-lacerations

คุยกับ ChatGPT ให้ได้ประโยชน์ต้องซักค้านให้เขาทบทวนหาเหตุผลมาอธิบายเมื่อ ChatGPT  แนะนำให้ใส่ thumb spica splint ในผู้ป่...
19/04/2025

คุยกับ ChatGPT ให้ได้ประโยชน์ต้องซักค้านให้เขาทบทวนหาเหตุผลมาอธิบาย

เมื่อ ChatGPT แนะนำให้ใส่ thumb spica splint ในผู้ป่วย nondisplaced scaphoid fracture ที่รักษาแบบไม่ผ่าตัด

ผมถามค้านว่ามี evidence สนับสนุนว่า short arm volar slab ก็เพียงพอแล้ว มิใช่หรือ?

และถามต่อไปว่าหากยืนยันใช้ thumb spica splint ถือเป็น over-treatment หรือ malpractice หรือไม่ ได้รับคำอธิบายดังภาพ

หมายเหตุ: ควรทวนสอบ (recheck) แหล่งอ้างอิงที่ได้รับจาก generative AI ทุกครั้งเพื่อให้มั่นใจว่าไม่หลอน (hallucination) นะครับ

15/04/2025

AI-generated podcast ภาษาอังกฤษ ย่อยเรื่องราวทางการแพทย์ให้เป็นเรื่องที่ฟังสบาย ๆ

1. Kapandji's Technique for distal End Radius Fracture
https://soundcloud.com/nr_28/kapandjis-technique-for-distal?si=78785b7aa57846cb8caa6f8fbad580fe&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

2. Sauvé-Kapandji Procedure for Wrist Problem
https://soundcloud.com/nr_28/sauve-kapandji-procedure-ai-generated?si=864449a5e9d9426e90138aee8eff98ad&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

ที่อยู่

Nakhon Ratchasima

เว็บไซต์

แจ้งเตือน

รับทราบข่าวสารและโปรโมชั่นของ Orthostagramผ่านทางอีเมล์ของคุณ เราจะเก็บข้อมูลของคุณเป็นความลับ คุณสามารถกดยกเลิกการติดตามได้ตลอดเวลา

แชร์