21/07/2025
#เรื่องเล่าชาติภพ: รอยบุญที่สุโขทัย
บางครั้ง…สถานที่ที่เราแวะไปเพียงชั่วคราว
กลับฝังไว้ด้วยความรู้สึกว่า “เคยมีบางสิ่งรออยู่ที่นั่น”
เมื่อ 2–3 ปีก่อน ขณะตั้งใจวางแผนจะเดินทางขึ้นเหนือไปทำบุญกฐินพะเยา
แม่มณีกลับมีวาระให้แวะวัดเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดสุโขทัย
วัดนั้นดูเงียบสงบ ใกล้จะร้าง ไม่มีพิธีรีตรองใด
แต่หัวใจกลับสะกิดว่า “อย่าปล่อยให้ที่นี่เงียบเกินไปกว่านี้”
แม่มณีจึงเริ่มบอกบุญ
นำเงินจากกัลยาณมิตรร่วมทอดกฐิน50,000 บาท
ก่อนจะกลับไปเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าใหญ่อีก 222,222บาท ในปีต่อมา
เพื่อร่วมผลักดันให้สำนักสงฆ์แห่งนี้ได้รับการจัดตั้งเป็นวัดอย่างถูกต้อง
เราตั้งโรงทาน แจกข้าวสาร
และหนึ่งวันก่อนพิธี แม่มณีพาน้องๆ ไปยังโบราณสถานเก่าแก่ของจังหวัด
แล้วจุดธูปบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองดินแดน
วันงาน ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่าย แต่น่าอัศจรรย์ใจ
มีเพียงชาวบ้านไม่กี่คน ที่ศรัทธามาร่วมงาน
และหลังพิธี เจ้าคณะตำบลได้นำ เศียรพญานาคไม้เล็กๆ มาให้แม่มณีเก็บไว้
แม่มณียังไม่รู้แน่ชัดว่าสิ่งนี้คืออะไร
แต่พอได้สัมผัส มันให้ความรู้สึกเหมือน
“บางสิ่งที่เคยผูกพันกันมา…กลับคืนมาอยู่ในมืออีกครั้ง”
แม่มณีจึงเก็บไว้ และนำมาใช้ในภารกิจที่เกี่ยวข้องกับศรัทธาพญานาคต่อมา
แม้จะไม่สามารถยืนยันได้ว่าคือพญานาคไม้จากอดีตชาติของแม่มณี
แต่ลึกๆ ในใจ รู้สึกเหมือน
เราไม่ได้เลือกรับ…แต่ “มันเลือกกลับมาหาเรา”
หลังจากนั้น ฉันไม่ได้กลับไปที่วัดนั้นอีก
เพราะรู้สึกว่าเราได้ทำหน้าที่ของตนเองจบสมบูรณ์แล้ว
แม้ยังมีบางอย่างในทางวัดที่ไม่เรียบร้อยตามเอกสาร
แต่สำหรับแม่มณี การทำบุญในวันนั้นวันนั้น…คือการปิดสัญญาในหัวใจเรียบร้อยแล้ว
บางครั้ง เราอาจแวะเพียงชั่วคราวในสถานที่ใด
แต่ถ้าหัวใจสงบ…เราอาจฟังได้ว่า “จิตวิญญาณเคยมาที่นี่มาก่อน”
สุโขทัย…จึงไม่ใช่แค่ทางผ่าน
แต่เป็นอีกหน้าหนึ่งของชีวิตที่ขอวางรอยเท้าไว้ด้วยศรัทธา
#ในอดีตพื้นที่นั้น อาจเคยเป็นบริเวณที่แม่มณีและกลุ่มร่วมกันสร้าง "วิหารไม้เล็กๆ" ถวายเป็นที่พักสำหรับพระธุดงค์ โดยมิได้ตั้งเป็นวัด เพราะยังมิได้รับพระราชทานที่ดิน
สถานที่นี้มีฐานะเป็น “วิหารเรือนไม้ศักดิ์สิทธิ์” ที่เคยเกิดอัศจรรย์ เช่น มีแสงสว่างเกิดขึ้นในวันพระ
ต่อมาแม่มณีอาจได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
“หากบุญที่ได้สร้างวิหารแห่งนี้จักก่อเกิดประโยชน์ในภายหน้า ขอให้ข้ากลับมาเป็นผู้ชักชวนให้ผู้คนมาทำบุญในสถานที่นี้อีกในภพหน้า แม้ข้าจะมิได้อยู่จนเห็นวัดเจริญก็ตาม”
“ข้าพเจ้า...แม่มณี หาก็เป็นผู้เคยเกิดเในอดีตชาติ ณ แผ่นดินสุโขทัย
ขอบูชาพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ และพระแม่ธรณี
ข้าขออนุญาตปลดพันธะวาระและคำอธิษฐานที่เคยตั้งไว้ในการสร้างวิหาร บูรณะวัด หรือชักชวนผู้คนถวายที่ดินและทรัพย์
ขอให้กรรมใดๆ ที่ยังตกค้าง ได้รับการแก้ไขโดยบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้วในภพนี้
หากภารกิจนั้นสำเร็จแล้ว ขอให้ข้าพเจ้าหลุดพ้นจากข้อผูกมัดทั้งปวง และเป็นอิสระต่อไปในเส้นทางธรรมโดยไม่มีสิ่งใดเหนี่ยวรั้ง
ขอพญานาค ครูบาอาจารย์ และเทวดาประจำสถาน จงรับรู้และอำนวยพรให้ข้าพเจ้าก้าวไปบนทางที่ยิ่งขึ้นด้วยเถิด”
#เหตุผลที่บุคคลเหล่านี้กลับมาเจอกันอีกและได้ร่วมบุญณสถานที่แห่งนี้
ทุกคนเคยมี “คำอธิษฐานร่วมกัน” ไว้ว่า
"หากในภพใดมีโอกาสสร้างพุทธสถานร่วมกันอีก ขอให้เราได้พบและทำหน้าที่ของเราอีก แม้เพียงชั่วครู่ ขอให้บุญนั้นส่งถึงกัน"
#บันทึกแรงสัจจะอธิษฐาน
ชัชชษา อัญมณีนพเก้า
