Dünya Avşarlar Derneği BİZ BÜYÜK BİR Aileyiz

07/10/2025

YETER ARTIK
Etnikçi bölücülüğün dilinin, millî iradenin tecelli ettiği TBMM'de zehir saçması, bölücü başının anonslanmaaı kabul edilemez.
Bu küstahlığa,
"süreç hatırına"
göz yummak, ihanet odaklarını tatmin değil tahrik edecektir.
Terör sayesinde kazanım elde ettiğini düşünenlerin tavizlerle ikna edileceğini sanmak, hendek eylemlerinde yüzlerce şehit vermemize sebep olmuştur.
İbret alınmazsa tarihin tekerrür edeceğini anlamak için daha kaç bin şehit vermemiz gerekiyor?
Aziz Türk Milleti'nin meclisinde bölücü unsurlara müsade etmek, göz yummak hainliğin ta kendisidir.
Ülkemiz bütünlüğüne kast edecek her türlü eylemin karşısında ve gereğini yapacağımızdan kimsenin kuşkusı olmasın.
Ya kuzgun leşe ya devlet başa...
Yeter yeter, yeter artık.
DÜNYA AVŞARLAR DERNEĞİ

07/10/2025

Veren de O Alanda O

+ - Paylaş Bu Yazıyı Paylaş veya linki kopyala Hayat, elimizdeki imkânların sürekli değiştiği, bazen en sevdiklerimizi kaybettiğimiz, bazen de hiç beklemediğimiz nimetlere kavuştuğumuz büyük bir akıştır. Bu akışın içinde, insana hem huzur hem de sağlam bir duruş kazandıran...

06/10/2025

Terbiye edep.

+ - Paylaş Bu Yazıyı Paylaş veya linki kopyala Şeref Kocakaya yazdıGöz AtınSiyaset Konuşmak Dostlukları Bozar mı?Görünmeyeni Görebilenler İçin “Doğrular bazen sessiz yürür, ama vardıkları yer hep aydınlıktır.”Bilgisiz, Görgüsüz, Duygusuz Kuldan Mezar Taşı Daha Makbul...

06/10/2025

Bilgi görgü...

+ - Paylaş Bu Yazıyı Paylaş veya linki kopyala Yazan: Şeref KocakayaGöz AtınSiyaset Konuşmak Dostlukları Bozar mı?Görünmeyeni Görebilenler İçin “Doğrular bazen sessiz yürür, ama vardıkları yer hep aydınlıktır.”Öldü mü, Öldürüldü mü? Anadolu irfanının ve halk ozan...

30/09/2025

25/09/2025

ADANA SİZLERLE DAHA ANLAMLI.
Adana Kardeş Kültür Dernekleri Platformu üye derneklerimiz ile gündeme dair istişarede bulunduk.
Engin Dondurma ev sahipliğinde bir araya geldiğimiz toplantımızda Adana'da geleneksel hale getirilip devam ettirilen Lezzet festivali ile ilgili fikir alışverişi yaptık.
Adana'mıza mal olan binlerce insanımızın iştirak ettiği festivalimizin Adana'mıza ve milletimize hayırlı olmasını diliyoruz.
Ev sahipliği için Engin dondurma ekibine katılım sağlayan dernek başkanlarıma ve mazaretlerini bildiren şehir dışında olan kardeşlerime hassasiyetleri dolayısı ile teşekkür ediyorum.
Biz Birlikte Büyük Bir Aileyiz.

24/09/2025

DİLİMİZ GELECEĞİMİZDİR,
DİLİMİZ GEÇMİŞMİZDİR...
Çuvaşlar, Yakutlar, Oğuzlar, Kıpçaklar, Güney Sibirya Türkleri ve Halaçlar gibi gruplar, tarihte ve günümüzde Türk dillerinin zenginliğini oluşturan önemli kollardır. Bu grupların her biri, coğrafi yayılım, kültürel etkileşim ve dilsel farklılıklar açısından Türk dillerinin evrimine katkıda bulunmuştur. Bugün bu diller, yalnızca tarihsel bir miras değil, aynı zamanda canlı ve konuşulan diller olarak varlıklarını sürdürmektedir.
​Dünya Dil Tarihinde Türkler ve Günümüzdeki Mirasları
​Türk dillerinin kökeni Orta Asya'ya dayanır ve bu diller binlerce yıl boyunca geniş bir coğrafyaya yayılmıştır. Çuvaşça, Tuna Bulgarcası'ndan türeyen ve günümüzde Rusya Federasyonu'na bağlı Çuvaşistan'da konuşulan, Türk dilleri içinde en farklı kollardan biri olarak kabul edilir. Bu farklılık, eski Türkçe'nin bazı özelliklerini korumasından kaynaklanır. Çuvaşça, Türk dilleri arasında ses ve yapı bakımından en belirgin ayrılığa sahip dildir.
​Yakutça, Sibirya'nın kuzeydoğusunda, Yakutistan'da konuşulan bir dildir ve diğer Türk dillerinden daha çok Moğol ve Tunguz dillerinden etkilenmiştir. Coğrafi izolasyonu sayesinde kendine özgü bir fonoloji ve sözcük dağarcığı geliştirmiştir. Yakutlar, bu soğuk coğrafyada geliştirdikleri dilleriyle Türk dil ailesinin kuzeydeki en uç noktasını temsil ederler.
​Oğuz dilleri, Türk dil ailesinin en bilinen ve en yaygın koludur. Günümüzde Türkiye Türkçesi, Azerbaycan Türkçesi, Türkmence ve Gagavuzca bu gruba girer. Bu diller, tarih boyunca batıya göç eden Oğuz Türkleri tarafından Anadolu, İran, Kafkaslar ve Balkanlara taşınmıştır. Bu diller arasındaki benzerlikler, ortak bir kültürel ve tarihsel mirasın göstergesidir. Türkiye Türkçesi, Oğuz kolunun en çok konuşulan ve en geniş edebiyatına sahip dilidir.
​Kıpçak dilleri, günümüzde Kazakça, Kırgızca, Tatarca, Başkurtça, Nogayca ve Karakalpakça gibi dilleri içerir. Bu grup, Orta Asya'dan Doğu Avrupa'ya kadar geniş bir alana yayılmıştır. Kıpçak boylarının göçleri ve kültürel etkileşimleri, bu dillerin şekillenmesinde önemli rol oynamıştır. Kıpçak dilleri, ortak fonetik ve morfolojik özellikler taşır ve genellikle bozkır kültürünün izlerini taşır.
​Güney Sibirya Türk dilleri ise Tuva Türkçesi, Hakasça, Şorca ve Altay Türkçesi gibi dilleri kapsar. Bu diller, Sibirya'nın güney bölgelerinde konuşulur ve şamanizm gibi geleneksel inançlarla iç içe bir kültüre sahiptir. Bu diller, diğer Türk dillerinden daha izole bir gelişim göstermiştir ve bu nedenle kendi benzersiz özelliklerini korumuşlardır.
​Son olarak, Halaçça Farsça ve Moğolca'dan etkilenmiş, ancak eski Türk diline ait özellikleri koruyan, İran'da konuşulan küçük bir Türk dilidir. Halaçlar, Moğol istilası sonrası İran'a yerleşen Türklerdendir ve dilleri, Türk dil ailesinin Oğuz kolundan bağımsız bir gelişim göstermiştir.
​Bugün, bu diller sadece tarihsel birer terim olarak değil, aynı zamanda ulusal kimliklerin ve kültürel mirasın temel taşları olarak varlıklarını sürdürmektedirler. Her bir dil, Türk milletlerinin zengin ve çeşitli tarihine ışık tutmaktadır.

24/09/2025

19/09/2025

Zaman mı Değişiyor, İnsan mı? Modern Hayatın Duygusal Yorgunluğu
​Her geçen gün daha da karmaşıklaşan modern dünyanın tam kalbine bir neşter atma zamanı geçmiyor mu?
Bir zamanlar en temel insani duygular olan sevinç ve hüzün, bugün yerini donuk bir kabullenişe bırakmış gibi. Ne bir doğuma gerçek bir coşku duyuyoruz, ne de bir ölüme gerçek bir hüzün. Her şey, birer anlık bildirimden ibaret. Tıpkı bir fotoğrafın beğenilmesi ya da bir videonun paylaşılması gibi. Bu duygusal kuraklık, aslında modern insanın yaşadığı duygusal yorgunluğun en açık göstergesi değil mi...
​Her şey, birer aldım, sattım, yaptım, kazandım denklemiyle açıklanmaya başladığında, insan ilişkileri de bu ticari mantığa bürünüyor.
Gönüller, samimiyetin ve şefkatin yerini rekabetin, hesaplaşmanın ve çıkar ilişkilerinin doldurduğu boş birer mekana dönüşüyor. Başarının tek ölçütü, elde edilen maddi kazanımlar. Oysa mutluluk, bir araba modelinden, bir ev büyüklüğünden ya da bir banka hesabındaki sıfır sayısından çok daha fazlası. Bu sonsuz koşuşturmaca içinde, kalplerin ve ruhların yorgun düşmesi kaçınılmaz.
​Dışarıdan bakıldığında her şey yolunda görünebilir. Parlak gülüşlü fotoğraflar, lüks tatiller ve başarılı kariyerler.
Ancak bu cilalı yüzeyin altında, donuk gözler ve yorgun ruhlar saklı. Yürekler, gerçekten ne hissettiklerini bilemeyen bir yabancılıkla dolu. Empati, yerini tepkisizliğe bırakmış. Sevdiklerimizin acısına ortak olmak yerine, kendi meşguliyetlerimizle oyalanmayı tercih ediyoruz. Bu duygusal uyuşma hali, bizi sadece başkalarından değil, aynı zamanda kendimizden de uzaklaştırıyor.
​Peki, bu duygusal çöküşten nasıl kurtulabiliriz? Belki de ilk adım, durup düşünmekten geçiyor. Bir makine gibi sürekli üretme ve tüketme döngüsünden çıkıp, iç sesimizi dinlemeye başlamak. Sahip olduklarımızın değil, olduğumuz kişinin kıymetini bilmek. Maddi başarılar yerine, ruhumuzu besleyecek, kalbimize iyi gelecek şeylere odaklanmak.
​"Rabbim bizlere hakiki bir idrak, uyanık bir kalp ve diri bir şuur nasip etsin."
Modern hayatın getirdiği ruhsal uyuşukluğa karşı bir direniş manifestosunu uyanık bir kalp, diri bir şuur ile yakalayabilir izmir belki.
Gerçek sevinçlere sevinebilen, hakiki hüzünlere ortak olabilen, kalbi uyanık ve ruhu diri kalabilen bir insanlık için bir arayışımız olmalı.
Çünkü asıl mesele zamanın değişmesi değil, insanın zaman içinde kendini kaybetmesidir. Ve bu kaybı telafi etmek, ancak kalbin ve ruhun yeniden dirilişiyle mümkün olacaktır.