09/10/2024
Ürdünlü akademisyen İyad Kuneybi:
Bu konu direniş liderlerinin açıklamaları sonrası yeniden gündeme geldiğinden, insanlara Hasan Nasrallah'a şehit demenin hiçbir koşulda caiz olmadığını açıklamanın görevimiz olduğunu söylemek isteriz. O, inanç konularında bir dalalet önderi, Müslümanlara karşı saldırganlıkta bir lider ve Müslümanlara büyük acılar çektiren ve çektirmeye devam eden Safevi projesinin bir aracıdır. Hasan Nasrallah bu halde ölmüştür.
Buhari ve Müslim'in Hayber'in fethi hakkında rivayet ettikleri hadis şöyledir. Mid'am adında bir hizmetçi bir okla vuruldu ve öldü. İnsanlar, “Şehadetinden dolayı onu tebrik ederiz!” dediler. Fakat Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Hayır, nefsim elinde olana yemin olsun ki, taksimattan önce Hayber ganimetlerinden aldığı örtü onu ateşte yakacaktır.” Bu adam, ganimetler Müslümanlar arasında paylaştırılmadan önce bir giysi almıştı ki bu yasak yağma sayılır. Peygamber (s.a.v) bu hareketinden dolayı elbisenin onu ateşte yakacağını bildirdi. Sonra bir adam korkarak elinde bir ayakkabı bağcığı ile geldi ve “Ben de bunu önceden almıştım” dedi. Peygamberimiz, “Sana da cehennem ateşinden bir bağcık kadar var” dedi.
Bu, bir kumaş parçasını ya da ayakkabının bir parçasını alan biri içindi. Peki ya Suriye'de Müslümanları öldüren, katleden, topraklarına el koyan, işkencelerine göz yuman ve onurlarını çiğneyen biri için? Sadakati ve inkârı sadece Filistin meselesiyle sınırlamak çok tehlikelidir sevgili kardeşlerim. Suriyeli, Iraklı ya da Yemenli bir Müslümanın kanı Filistinli bir Müslümanın kanıyla eşittir, çünkü tüm Müslümanların kanı eşittir. Filistin'i desteklediğini iddia edenleri, doğru ya da yanlış, kâfir ya da dalalet önderi olsalar bile yüceltmeye başlarsak, Şirin Ebu Akile şehit, Hasan Nasrallah şehit ve Kasım Süleymani şehit sayılırsa, bu, sadakatin tevhide ve tüm Müslümanlar arasında Allah'ın kardeşliğine dayandığı İslam mıdır?
Bunu anıları ve mülkleri çalışanan Filistinli biri olarak söylüyorum. Filistin'de özlemini çektiğim ama ziyaret edemediğim akrabalarım da var.
Hasan Nasrallah'ın ve partisinin pozisyonlarını yüceltmek yanlıştır, çünkü gerçek şu ki Aksa Tufanı'na ihanet ettiler, bir yıl boyunca hareketsiz kaldılar ve Siyonistlere gerçek bir zarar vermeyen hamleler yaparak açıklamalar ve tehditlerle yetindiler.
Kendi topraklarında saldırıya uğrayıp liderleri öldürülene kadar tam anlamıyla savaşa girmediler. Kendileri için misilleme yapmaya çalıştıklarında artık çok geçti ve ölümcül bir darbe aldılar.
Başından beri savaşa katılmakta tereddüt ettiler ve zamanları geldiğinde vuruldular. Bu hiçbir şekilde kahramanlık değildir. Onların pozisyonu diğer liderlerin pozisyonlarından daha az utanç verici ve haince olsa da, bu onu onurlu bir pozisyon yapmaz.
Onurlu ve kahramanca duruş, Allah uğruna, O'nun sözünün üstün olması için savaşmaktır. Kabul edilen cihat budur ve bu yolda ölen kişi gerçekten şehittir.
Ehli Sünnet bir Müslüman bunun dışında bir şey için savaşsa bile bu geçerli bir cihat sayılmaz. Peki İran projesinin ve hedeflerinin bayrağını yükseltmek için Suriye'de savaşan Lübnan'daki İran partisine ne demeli? Bu ne Allah rızası içindir ne de onların ölüleri şehit sayılır.
