06/05/2025
☺️Çok Duyguluyum..Bu yıl 5. senem sizlerle..
Bodrum’u anlatmak artık sadece bir anlatı değil; bir yolculuk, bir iç ses, bir gönül işi…
Heyecanım her zamankinden çok daha yüksek çünkü artık yalnız değilim.
Benimle aynı duyguyu yüreğinde taşıyan, aynı rüzgârı soluyan,
aynı yada ayrı kıyıya çocukluğunu bırakanlar yoldayım.
Çoğaldık… Büyüdük… Kök saldık…
Bodrum’un taş evlerinden yükselen ninnileri,
nenelerimin fısıldadığı duaları,manileri
düğünlerde yankılanan türküleri
mezarlıklarda suskun duran çiçekleri unutmadan…
Her biriyle evimizi, mahallemizi, köyümüzü;
birlikte geçilen zamanları, büyüyen sofraları,
bizden önce gelenleri ve sonra gelenleri
birbirine ilmek ilmek işleyerek anlatmak istedim..
Çünkü yerel olan sadece geçmişe ait değil;
o geçmişin içinden çıkan sevgi,
bugünün diliyle yeniden şekillenirse evrenselleşir.
Ben işte bu yüzden anlatıyorum.
Bir sofra kurar gibi,
Bir türkü söyler gibi,
Bir masalı geceye sarar gibi…
**Bana zaman zaman soruyorlar,
“Neden takipçin az?” diye…
Ben köyleri, sokakları, yaşlı ninenin dizini;
Ali Dede’nin şiirini, Gülsiye komşunun manisini anlatırken,
reklam peşinde koşmadım,
bot hesaplar almadım,
süslemedim, şişirmedim.
Memurluk arasında, zaman buldukça…
Bir fotoğraf makinesi, bir ses kaydı,
bir yürek dolusu niyetle düştüm yollara.
Gerçek insanlar, gerçek hikâyeler ve gerçek duygular biriktirdim.
O yüzden az ama özüm…
Takipçim belki çok değil ama
bilen bilir:
Benimle yürüyen,
hisseden,
dudaktan değil yürekten konuşan bir kalabalığım var.**
İyi ki Varsınız ♥️
Hepinize sevgiyle yürekten teşekkürler…🙏
