09/30/2025
Fashizmi rrallëherë vjen me një grusht shteti dramatik; preferon durimin e një mashtruesi. Së pari, futë gishtin për të ndjerë temperaturën, duke shfrytëzuar frikën dhe pakënaqësitë e vogla, duke pëshpëritur se “të tjerët” janë fajtor për çdo të keqe shoqërore. Më pas, kap institucionet, duke zëvendësuar kontrollin dhe ekuilibrat me besnikë që tundin kokën si kukulla plastike. Diskursi publik pastrohet, kundërshtimi ndëshkohet, dhe historia rishkruhet në fusnota që askush nuk i lexon. Deri kur çizmet fillojnë të marshojnë hapur, populli është tashmë i mpirë, shokimi është tolerohet me doza të vogla, sikur tirania të ishte thjesht një fqinj bezdisës që bën zhurmë duke lëvizur mobilje dhe duke i zvarritur dalëngadalë me qëllim.
